Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »W 2010 roku stwierdzono u mnie reaktywne zapalenie stawów zespół Raynauda i niedoczynność tarczycy. Od roku lekarz kazał odstawić Euthyrox 50 i póki co wynik TSH to 2,95. Na stawy biorę Sulfasalazin EN Krka 500mg 2x1. Od 1,5 roku słysze nieustający szum w uszach, laryngolog i neurolog po 2 rezonansach...
Lek. Aleksandra Witkowska
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
- Leczenie ostrych napadów i zaostrzeń choroby Leśniowskiego - Crohna, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i odbytnicy.
- Podtrzymywanie remisji wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i odbytnicy.
- Leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów niereagującego na niesteroidowe leki przeciwzapalne.
Każda tabletka powlekana zawiera sulfasalazynę (Sulfasalazinum) w postaci granulatu z powidonem, co odpowiada 500 mg sulfasalazyny.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Dawkowanie ustala się zależnie od nasilenia choroby i ewentualnych działań niepożądanych. Tabletki należy zażywać w trakcie posiłków, popijając szklanką płynu.
Ostry napad wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i odbytnicy oraz choroba Leśniowskiego Crohna
Dorośli i dzieci w wieku ponad 16 lat powinni zażywać od 2 do 4 tabletek 4 razy na dobę (1 g do 2 g).
Dzieci w wieku powyżej 2 lat: podaje się dawkę 40 do 60 mg sulfasalazyny na kg masy ciała na dobę. Po osiągnięciu remisji należy dawkę stopniowo zmniejszać.
Podtrzymywanie remisji wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i odbytnicy Czas trwania leczenia nie jest ograniczony.
Zalecana dawka podtrzymująca dla dorosłych i dzieci w wieku ponad 16 lat wynosi 1 tabletka (500 mg) 4 razy na dobę.
Dzieciom w wieku powyżej 2 lat podaje się 20 do 30 mg na kg masy ciała na dobę.
Reumatoidalne zapalenie stawów
Zalecana dawka dla dorosłych i dzieci w wieku ponad 16 lat wynosi 2 do 3 g na dobę. Pacjenci powinni rozpocząć leczenie 1 tabletką (500 mg) sulfasalazyny na dobę.
Następnie należy dawkę stopniowo zwiększać w jednotygodniowych odstępach w ten sposób, by pacjenci po 4 tygodniach przyjmowali po 2 tabletki (1 g) 2 do 3 razy na dobę. Kliniczne działanie leku pojawia się po 6 - 10 tygodniach leczenia. Leczenie powinno trwać, co najmniej 6 miesięcy.
Zaleca się okresowe badania krwi przed rozpoczęciem leczenia i w czasie leczenia (pełna morfologia z rozmazem; w początkowym okresie leczenia 1 - 2 razy na miesiąc, a następnie co 3 - 6 miesięcy), badanie moczu u pacjentów z niewydolnością nerek. Należy również często kontrolować czynność wątroby. W trakcie leczenia należy dbać o prawidłowe nawodnienie pacjenta.
Szczególną ostrożność w trakcie leczenia sulfasalazyną należy zachować u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby, astmą oskrzelową i alergiami (możliwa jest nadwrażliwość krzyżowa - nadwrażliwość na sulfasalazynę może wystąpić u osób nadwrażliwych na furosemid, tiazydowe leki moczopędne, pochodne sulfonylomocznika i antagonistów dehydratazy węglanowej). W razie wystąpienia nadwrażliwości lub innych, ciężkich działań niepożądanych, należy odstawić produkt leczniczy. Jeśli wystąpią łagodne objawy alergii można u pacjenta przeprowadzić odczulanie. Produktu leczniczego nie zaleca się w ogólnoustrojowejpostaci dziecięcego zapalenia stawów, ponieważ często wywołuje działania niepożądane między innymi również stan podobny do choroby posurowiczej.Charakterystycznymi oznakami względnie objawami są gorączka, nudności, wymioty, bóle głowy, wysypka i pogorszenie czynności wątroby. Ten stan może w wielu przypadkach mieć ciężki przebieg.
Zgłaszano występowanie zagrażających życiu reakcji skórnych: zespołu Stevensa-Johnsona (ang. SJS) oraz martwicy toksyczno-rozpływnej naskórka (ang. TEN) w związku ze stosowaniem produktu leczniczego Sulfasalazin Krka.
Należy poinformować pacjentów o objawach przedmiotowych i podmiotowych oraz monitorować ich pod względem reakcji skórnych. Największe ryzyko wystąpienia SJS lub TEN istnieje podczas pierwszych tygodni leczenia. Jeśli wystąpią objawy przedmiotowe lub podmiotowe SJS lub TEN (np.
postępująca wysypka skórna często z pęcherzami lub zmianami na błonach śluzowych), leczenie sulfasalazyną należy przerwać. Najlepsze wyniki w leczeniu SJS i TEN uzyskuje się przez wczesne ich zdiagnozowanie i natychmiastowe odstawienie leku, który mógł je wywołać. Wczesne odstawienie leku łączy się z lepszymi rokowaniami.
Jeśli u pacjenta wystąpił SJS lub TEN podczas stosowania sulfasalazyny, w przyszłości nie należy już wznawiać leczenia produktem leczniczym Sulfasalazin Krka.
Nadmierne dawki sulfasalazyny wywołują nudności, wymioty i bóle brzucha. Po bardzo dużych dawkach mogą wystąpić: bezmocz, krystaluria, krwiomocz oraz objawy podrażnienia ośrodkowego układu nerwowego (drgawki). Toksyczność produktu leczniczego jest proporcjonalna do stężenia sulfapirydyny w surowicy. Postępowanie: zapobieganie wchłanianiu produktu leczniczego (wywoływanie wymiotów, płukanie żołądka, wlewy doodbytnicze), alkalizacja moczu, wzmożona diureza. W przypadku bezmoczu lub uszkodzenia nerek należy ograniczyć podaż płynów i elektrolitów.
Skuteczność leczenia można weryfikować kontrolując stężenie sulfapirydyny w surowicy.
Nadwrażliwość na sulfasalazynę lub inne składniki produktu leczniczego.
Nadwrażliwość na sulfonamidy i salicylany. Ostra porfiria oraz granulocytopenia.
Niedrożność dróg moczowych lub jelit.
Nie należy stosować produktu leczniczego u dzieci w wieku poniżej 2 lat z przewlekłą zapalną chorobą jelit, ponieważ bezpieczeństwo i skuteczność stosowania nie zostały ustalone.
Działania niepożądane sulfasalazyny są przede wszystkim związane z dużym stężeniem sulfapirydyny we krwi, szczególnie u pacjentów, u których jej metabolizowanie przebiega wolniej (osoby z wolno przebiegającą acetylacją).
Działania niepożądane występują częściej u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Częstość występowania działań niepożądanych, wymienionych poniżej, jest określona przy użyciu następującej konwencji: - Bardzo często ( ≥ 1/10),
- Często (≥ 1/100 do < 1/10),
- Niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100),
- Rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000), - Bardzo rzadko (< 1/10 000).
Dla każdej częstości, działania niepożądane przedstawione są w kolejności zgodnej ze zmniejszającą się ich ciężkością.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
- często: potencjalnie śmiertelna leukopenia, neutropenia, makrocytemia
- rzadko: niedokrwistość megaloblastyczna, niedokrwistość hemolityczna, agranulocytoza, małopłytkowość
- bardzo rzadko: niedokrwistość aplastyczna, methemoglobinemia, niedokrwistość z ciałkami Heinza, hipoproteinemia, limfadenopatia, eozynofilia
Zaburzenia układu immunologicznego
- bardzo rzadko: niezależnie od dawki mogą wystąpić następujące działania niepożądane:
choroba posurowicza, uogólnione wykwity skórne, wysypka wielopostaciowa, zapalenie skóry złuszczające, nadwrażliwość na światło, gorączka polekowa, zapalenie okostnej oczodołu, spojówkowe i twardówkowe guzkowe zapalenie tętnic, świąd, pokrzywka i rumień
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
- często: zmniejszenie apetytu
- niezbyt często: u pacjentów z porfirią może dojść do przyspieszenia ostrego ataku.
Zaburzenia psychiczne
- niezbyt często: depresja, bezsenność - rzadko: omamy
Zaburzenia układu nerwowego
- często: bóle głowy
- rzadko: neuropatia obwodowa, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, drgawki, ataksja - bardzo rzadko: zapalenie opon jałowe
Zaburzenia ucha i błędnika
- rzadko: szumy uszne
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
- rzadko: nacieki w tkance płucnej, duszność, kaszel
- bardzo rzadko: zwłókniające zapalenie pęcherzyków płucnych
Zaburzenia żołądka i jelit
- rzadko: wymioty, nudności
- niezbyt często: biegunka, zapalenie jamy ustnej, zapalenie przyusznicy
- bardzo rzadko: zapalenie trzustki
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
- rzadko: zapalenie wątroby, żółto-pomarańczowe zabarwienie moczu, skóry lub miękkich soczewek kontaktowych
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
- bardzo rzadko: zgłaszano przypadki zespołu Stevens-Johnsona (ang. SJS) i martwicy toksyczno-rozpływnej (ang. TEN) (patrz punkt 4.4.)
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
- rzadko: zespół nerczycowy, krwiomocz, krystaluria, białkomocz
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
- niezbyt często: oligospermia i bezpłodność u mężczyzn, przemijająca po odstawieniu leku
Badania diagnostyczne
- niezbyt często: zwiększenie stężenia bilirubiny i aktywności amylazy, fosfatazy alkalicznej oraz wątrobowych aminotransferaz w surowicy
W przypadku wystąpienia ciężkich działań niepożądanych należy przerwać leczenie.
Kobiety w ciąży mogą stosować produkt leczniczy Sulfasalazin Krka tylko w razie zdecydowanej konieczności i w najmniejszych dawkach skutecznych.
Nie zaleca się jego stosowania w ostatnim trymestrze ciąży, ponieważ może wypierać u noworodków bilirubinę z jej połączeń z białkami osocza i doprowadzać do żółtaczki jąder podkorowych. U noworodków z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej może wywoływać niedokrwistość hemolityczną.
Bardzo małe ilości sulfasalazyny przenikają do pokarmu matki, dlatego ryzyko wystąpienia żółtaczki jąder podkorowych u zdrowych noworodków z tego powodu jest nieistotne.
Do komplikacji mogłoby ewentualnie dojść u wcześniaków i noworodków z innych grup ryzyka. Inaczej jest w przypadku sulfapirydyny, która osiąga w pokarmie matki 40% stężenia w osoczu, gdzie wiąże się z białkami w umiarkowanym stopniu. Ponieważ działanie sulfasalazyny u dzieci nie jest dostatecznie przebadane, nie zaleca się kobietom karmiącym piersią jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Sulfasalazin Krka i karmienia piersią.
Produkt leczniczy Sulfasalazin Krka nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Pseudopolipy jelita grubego Choroba charakteryzuje się występowaniem zaostrzeń i okresów remisji o różnym okresie trwania. Najczęściej obejmuje końcową (lewą) część jelita grubego - odbytnicę (która zajęta jest w 100% przypadków), esicę, okrężnicę zstępującą...
Amerykańskie Stowarzyszenie Gastroenterologiczne opublikowało nowe wytyczne dotyczące pacjentów cierpiących na przewlekłą zapalną chorobę jelit. Co ważne zdaniem organizacji ta grupa chorych nie należy do grupy szczególnego ryzyka w przypadku zakażenia...
Przewlekłe choroby jelit to jeden z częstszych powodów, dla którego pacjenci zgłaszają się na wizytę lekarską. Choroby te nierzadko postrzegane są jako wstydliwe. Dolegliwości ze strony układu pokarmowego mogą bowiem znacząco obniżać komfort życia. Do...
Leczeniem chorób jelita grubego zajmuje się gastrolog. Do najczęściej występujących chorób jelita grubego zaliczamy: rak jelita grubego, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zespół jelita drażliwego, choroba Leśniowskiego - Crohna. Rak jelita grubego Rak...
Wrzody na jelitach to poważna dolegliwość, która rzutuje na kondycję całego organizmu. Mogą być spowodowane obecnością bakterii, wirusów, grzybów, a nawet przez nadmierny stres. Istnieją jednak w pełni naturalne sposoby radzenia sobie z tą chorobą....
Do grupy nieswoistych zapaleń jelit zaliczamy dwie główne jednostki chorobowe: wrzodziejące zapalenie jelita grubego oraz chorobę Leśniowskiego-Crohna. Przyczyna tych chorób nie jest do końca poznana, jednakże w jednej i drugiej ważną rolę odgrywa autoimmunologia....
"Czujność onkologiczną", jak podkreślają eksperci, powinni zachować chorzy na nieswoiste zapalenie jelit - w tym wrzodziejące zapalenie jelita grubego oraz chorobę Leśniowskiego-Crohna. Nieustannie tlący się stan zapalny naraża pacjentów z tymi schorzeniami...
Nieswoistym chorobom zapalnym jelit towarzyszą powikłania ze strony innych narządów. Zdarza się, że wyprzedzają one pojawienie się głównych objawów jelitowych. To np. stłuszczona wątroba czy zapalenie spojówek. Właśnie dlatego ważne jest zwracanie uwagi...
Mucyna substancja, która w organizmie człowieka odgrywa ważną rolę. Należy do grupy glikozaminoglikanów - polisacharydów wchodzących w skład błon komórkowych. Substancja odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie organów, w których jest obecna. Chroni je...
Biopsja jelita grubego to badanie diagnostyczne polegające na pobraniu z jelita grubego próbki tkanki, którą później poddaje się badaniu histopatologicznemu. Pozwala to na zdiagnozowanie przyczyny krwawych stolców, które są objawem wielu chorób jelita...
Komentarze