Sortis 10 - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Sortis 10 - opis
Hipercholesterolemia
SORTIS jest stosowany jako uzupełnienie leczenia dietetycznego w
celu obniżenia podwyższonego stężenia całkowitego cholesterolu,
cholesterolu LDL, apolipoproteiny B i triglicerydów u dorosłych,
młodzieży oraz dzieci w wieku 10 lat lub starszych z
hipercholesterolemią pierwotną, w tym heterozygotyczną
hipercholesterolemią rodzinną, lub z hiperlipidemią złożoną
(mieszaną) (odpowiadającą hiperlipidemii typu IIa i IIb wg
klasyfikacji Fredrickson’a) w przypadku niewystarczającej
odpowiedzi na stosowanie diety i innych niefarmakologicznych metod
leczenia.
SORTIS jest również stosowany w celu obniżenia stężenia
cholesterolu całkowitego i cholesteroluLDL u dorosłych z
homozygotyczną postacią rodzinnej hipercholesterolemii jako terapia
dodana do innych sposobów terapii hipolipemizującej (np. afereza
cholesterolu-LDL) lub wtedy, gdy taka terapia jest niedostępna.
Zapobieganie chorobom sercowo-naczyniowym
Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym u dorosłych, u
których ryzyko pierwszego zdarzenia sercowo-naczyniowego oceniane
jest jako duże, wraz z działaniami mającymi na celu redukcję innych
czynników ryzyka (patrz punkt 5.1).
Sortis 10 - skład
Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg atorwastatyny (w postaci
trójwodnej soli wapniowej).
Każda tabletka powlekana zawiera 20 mg atorwastatyny (w postaci
trójwodnej soli wapniowej).
Każda tabletka powlekana zawiera 40 mg atorwastatyny (w postaci
trójwodnej soli wapniowej). Każda tabletka powlekana zawiera 80 mg
atorwastatyny (w postaci trójwodnej soli wapniowej).
Substancje pomocnicze o znanym działaniu:
Każda tabletka powlekana produktu SORTIS 10 mg zawiera 27,25 mg
laktozy jednowodnej.
Każda tabletka powlekana produktu SORTIS 20 mg zawiera 54,50 mg
laktozy jednowodnej.
Każda tabletka powlekana produktu SORTIS 40 mg zawiera 109,00 mg
laktozy jednowodnej. Każda tabletka powlekana produktu SORTIS 80 mg
zawiera 218,00 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Sortis 10 - dawkowanie
Dawkowanie
Przed rozpoczęciem leczenia produktem SORTIS pacjent powinien
stosować standardową dietę ubogocholesterolową, którą należy
utrzymywać podczas leczenia produktem SORTIS.
Dawki należy dostosowywać indywidualnie w zależności od stężenia
cholesterolu-LDL (LDL-C) przed rozpoczęciem leczenia oraz
założonego celu terapeutycznego i reakcji pacjenta na leczenie.
Zwykle stosowana dawka początkowa to 10 mg raz na dobę.
Modyfikacji dawek należy dokonywać, co 4 tygodnie lub rzadziej.
Dawka maksymalna wynosi 80 mg raz na dobę.
Pierwotna hipercholesterolemia i mieszana
hiperlipidemia
U większości pacjentów wystarcza dawka 10 mg produktu SORTIS raz
na dobę. Skuteczność terapeutyczną obserwuje się w ciągu 2 tygodni,
a maksymalną odpowiedź osiąga się zazwyczaj w ciągu 4 tygodni.
Utrzymuje się ona podczas długotrwałego leczenia.
Heterozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna
Zalecana początkowa dawka produktu SORTIS wynosi 10 mg na dobę.
Dawki należy ustalać indywidualnie, a zmiany dawki należy dokonywać
co 4 tygodnie, do osiągnięcia dawki 40 mg na dobę. Następnie można
albo zwiększyć dawkę do maksymalnej dawki 80 mg na dobę albo
podawać atorwastatynę w dawce 40 mg na dobę w skojarzeniu z lekami
wiążącymi kwasy żółciowe.
Homozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna
Dostępne są tylko ograniczone dane (patrz punkt 5.1).
Dawka atorwastatyny u pacjentów z homozygotyczną postacią
hipercholesterolemii rodzinnej wynosi od 10 mg do 80 mg na dobę
(patrz punkt 5.1). Atorwastatynę należy stosować u tych pacjentów
jako leczenie wspomagające inne sposoby terapii hipolipemizującej
(np. aferezę LDL-C), lub wtedy, gdy takie sposoby leczenia są
niedostępne.
Zapobieganie chorobom sercowo-naczyniowym
W badaniach nad prewencją pierwotną dawka podawanej
atorwastatyny wynosiła 10 mg/dobę. Aby uzyskać stężenie LDL-C,
odpowiadające aktualnym wytycznym konieczne może być stosowanie
większych dawek produktu leczniczego.
Upośledzenie czynności nerek
Nie ma konieczności dostosowywania dawki (patrz punkt 4.4).
Upośledzenie czynności wątroby
SORTIS należy stosować ostrożnie u pacjentów z upośledzeniem
czynności wątroby (patrz punkt 4.4 i
5.2). Stosowanie produktu SORTIS jest przeciwwskazane u
pacjentów z czynną chorobą wątroby (patrz punkt 4.3).
Osoby w podeszłym wieku
Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność zalecanych dawek u
pacjentów powyżej 70 lat są podobne do występujących w populacji
ogólnej.
Stosowanie u dzieci
Hipercholesterolemia:
Stosowanie leku u dzieci powinno odbywać się pod kontrolą
lekarzy specjalistów doświadczonych w leczeniu hiperlipidemii u
dzieci. Należy regularnie dokonywać oceny stanu zdrowia pacjentów
pod kątem skuteczności leczenia.
W populacji pacjentów w wieku 10 lat lub starszych, zalecana
dawka początkowa atorwastatyny wynosi 10 mg na dobę. Dawka może być
zwiększona do 20 mg na dobę w zależności od reakcji na leczenie i
tolerancji leku u dzieci. Dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania
u dzieci przyjmujących dawki wyższe niż 20 mg, co odpowiada około
0,5 mg/kg, są ograniczone.
Dane dotyczące stosowania produktu leczniczego u dzieci w wieku
6–10 lat są ograniczone (patrz punkt 5.1). Nie należy stosować
atorwastatyny u dzieci w wieku poniżej 10 lat.
Stosowanie innych postaci farmaceutycznych/mocy tego produktu
leczniczego może być bardziej odpowiednie w tej grupie
pacjentów.
Sposób podawania
SORTIS podawany jest doustnie. Każdą dawkę dobową atorwastatyny
podaje się w całości jednorazowo. Można je zażywać o każdej porze
dnia, niezależnie od posiłków.
Sortis 10 - środki ostrożności
Wpływ na wątrobę
Przed rozpoczęciem leczenia, jak również okresowo podczas
podawania produktu leczniczego, należy wykonać okresowe badanie
kontrolne czynności wątroby. Pacjenci, u których wystąpią objawy
przedmiotowe i podmiotowe sugerujące uszkodzenia wątroby powinni
być poddani badaniom czynności wątroby. Pacjenci, u których
stwierdzono zwiększenie aktywności aminotransferaz powinni być
monitorowani aż do ustąpienia zaburzeń. W przypadku utrzymującego
się zwiększenia aktywności aminotransferaz, większego niż
trzykrotna wartość GGN zalecane jest zmniejszenie dawki lub
odstawienie produktu SORTIS (patrz punkt 4.8).
Należy zachować ostrożność podczas podawania produktu SORTIS
pacjentom spożywającym znaczne ilości alkoholu i (lub) z chorobami
wątroby w wywiadzie.
Zapobieganie Udarom Poprzez Agresywne Obniżenie Stężenia
Cholesterolu (Stroke Prevention by Agressive Reduction in
Cholesterol Levels - SPARCL)
W dokonanej analizie post-hoc typów udarów u pacjentów bez
choroby niedokrwiennej serca w wywiadzie, którzy w ostatnim czasie
przebyli udar mózgowy lub epizod TIA (przejściowy atak
niedokrwienny), stwierdzono częstsze występowanie udarów
krwotocznych w grupie pacjentów leczonych atorwastatyną w dawce 80
mg w porównaniu z grupą otrzymującą placebo. Wzrost ryzyka był
szczególnie zauważalny u pacjentów, którzy w momencie rozpoczęcia
badania mieli w wywiadzie wcześniejszy udar krwotoczny bądź zawał
lakunarny. W przypadku pacjentów z wcześniejszym udarem
niedokrwiennym lub udarem krwotocznym w wywiadzie stosunek ryzyka i
korzyści dla stosowania atorwastatyny w dawce 80 mg nie jest
jednoznaczny; w takich przypadkach przed rozpoczęciem leczenia
należy wnikliwie rozważyć potencjalne ryzyko wystąpienia udaru
krwotocznego (patrz punkt 5.1).
Wpływ na mięśnie szkieletowe
Atorwastatyna, podobnie jak inne inhibitory reduktazy HMG-CoA,
może w rzadkich przypadkach wpływać na mięśnie szkieletowe i
powodować bóle mięśniowe, zapalenie mięśni i miopatię, która może
prowadzić do rabdomiolizy, stanu potencjalnie zagrażającego życiu.
Charakteryzuje się on znacznym zwiększeniem aktywności kinazy
kreatynowej (> 10 razy GGN), mioglobinemią i mioglobinurią,
które mogą prowadzić do niewydolności nerek.
Przed leczeniem
Atorwastatyna powinna być przepisywana z ostrożnością pacjentom,
u których występują czynniki predysponujące do rabdomiolizy. Przed
włączeniem leczenia statynami należy zbadać aktywność kinazy
kreatynowej (CK) w następujących przypadkach:
- zaburzenia czynności nerek
- niedoczynność tarczycy
- choroby mięśni lub występowanie dziedzicznych chorób
mięśni w wywiadzie rodzinnym
- wcześniejsze wystąpienie działania uszkadzającego mięśnie
po stosowaniu statyn lub fibratów
- choroby wątroby w wywiadzie i (lub) spożywanie dużych
ilości alkoholu
- u osób w podeszłym wieku (powyżej 70 lat) konieczność
wykonania takich badań powinna być rozpatrywana w kontekście innych
czynników ryzyka predysponujących do wystąpienia rabdomiolizy
- w sytuacjach, w których stężenie w osoczu może być
zwiększone, np. interakcje (patrz punkt
4.5) oraz specjalne grupy pacjentów, w tym podgrupy genetyczne
(patrz punkt 5.2)
W takich sytuacjach należy rozważyć ryzyko rozpoczęcia leczenia
względem możliwych korzyści, zaleca się także kontrolowanie objawów
klinicznych.
Jeśli aktywność CK jest w oznaczeniu początkowym istotnie
podwyższona (> 5 razy GGN) nie należy rozpoczynać leczenia.
Pomiar aktywności kinazy kreatynowej
Aktywności kinazy kreatynowej (CK) nie należy oznaczać po
ciężkim wysiłku fizycznym oraz w przypadku występowania innych
przyczyn zwiększających jej aktywność, ponieważ wówczas właściwa
interpretacja wyników jest bardzo trudna. Jeśli podczas pierwszego
oznaczania aktywność CK jest istotnie podwyższona (> 5 razy
GGN), pomiaru należy dokonać ponownie po 5-7 dniach w celu
potwierdzenia wyników.
Podczas leczenia
- Należy nakazać pacjentowi niezwłoczne zgłaszanie
wystąpienia bólów mięśniowych, kurczów lub osłabienia mięśni
zwłaszcza, jeśli towarzyszy temu ogólne złe samopoczucie lub
gorączka.
- Jeśli objawy te wystąpią u pacjenta przyjmującego
atorwastatynę, należy oznaczyć aktywność CK. Jeśli jest ona
istotnie podwyższona (> 5 razy GGN), lek należy odstawić.
- Jeśli objawy ze strony mięśni są znacznie nasilone i na
co dzień wywołują dyskomfort u pacjenta, to wówczas nawet gdy
aktywność CK jest ≤ 5 razy GGN, należy rozważyć przerwanie
terapii.
- Jeśli objawy kliniczne ustąpią, a aktywność CK powróci do
normy, można rozważyć ponowne włączenie atorwastatyny lub innej
statyny w najmniejszej dawce i przy ścisłej kontroli
klinicznej.
- Leczenie atorwastatyną musi być przerwane, jeśli wystąpi
istotne podwyższenie aktywności CK (> 10 razy GGN) lub gdy
wystąpi, bądź podejrzewa się wystąpienie rabdomiolizy.
Jednoczesne leczenie z innymi produktami
leczniczymi
Ryzyko wystąpienia rabdomiolizy rośnie podczas stosowania
atorwastatyny jednocześnie z lekami, które mogą zwiększać stężenie
atorwastatyny w osoczu takimi, jak silne inhibitory CYP3A4 lub
inhibitory transportera (np. cyklosporyna, telitromycyna,
klarytromycyna, delawirdyna, styrypentol, ketokonazol, worykonazol,
itrakonazol, posakonazol oraz inhibitory proteazy HIV, w tym
rytonawir, lopinawir, atazanawir, indynawir, darunawir, itd.).
Ryzyko miopatii może być również zwiększone podczas jednoczesnego
stosowania gemfibrozylu i innych pochodnych kwasu fibrynowego,
erytromycyny, niacyny oraz ezetymibu. W miarę możliwości należy
rozważyć zastosowanie alternatywnych leków (niewchodzących w
interakcje) zamiast wymienionych powyżej.
W przypadkach konieczności jednoczesnego stosowania wymienionych
leków z atorwastatyną należy starannie rozważyć korzyści i ryzyko
związane z leczeniem. Jeśli pacjent otrzymuje leki zwiększające
stężenie atorwastatyny w osoczu, zaleca się zastosowanie mniejszej
dawki maksymalnej atorwastatyny. W przypadku silnych inhibitorów
CYP3A4 należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki początkowej
atorwastatyny i zaleca się odpowiednią obserwację kliniczną
pacjenta (patrz punkt 4.5).
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania atorwastatyny i kwasu
fusydowego, dlatego też należy rozważyć tymczasowe przerwanie
stosowania atorwastatyny podczas terapii kwasem fusydowym (patrz
punkt 4.5).
Stosowanie u dzieci
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu leczniczego
na rozwój dzieci (patrz punkt 4.8).
Śródmiąższowa choroba płuc
Zgłaszano pojedyncze przypadki śródmiąższowej choroby płuc w
trakcie leczenia niektórymi statynami, szczególnie w terapii
długoterminowej (patrz punkt 4.8). Objawy mogą obejmować duszność,
nieproduktywny kaszel i ogólne pogorszenie stanu zdrowia
(zmęczenie, utratę masy ciała i gorączkę). W razie podejrzenia
śródmiąższowej choroby płuc u pacjenta należy przerwać leczenie
statynami.
Cukrzyca
Niektóre dowody wskazują, że statyny jako klasa zwiększają
stężenie glukozy we krwi, a u niektórych pacjentów z wysokim
ryzykiem wystąpienia cukrzycy w przyszłości, mogą powodować
hiperglikemię, nawet przy prawidłowym postępowaniu. Jednak korzyści
wynikające ze zmniejszania przez statyny ryzyka naczyniowego
przeważają nad tym ryzykiem, dlatego nie może być to powodem
zaprzestania leczenia przy użyciu statyn. Pacjenci z wysokim
ryzykiem (stężenie glukozy na czczo 5,6 do 6,9 mmol/l, BMI> 30
kg/m2, zwiększenie stężenia triglicerydów, nadciśnienie
tętnicze) powinni być poddawani kontroli klinicznej i biochemicznej
zgodnie z krajowymi wytycznymi.
Substancje pomocnicze
SORTIS zawiera laktozę. Lek nie powinien być stosowany u
pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy,
niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania
glukozy-galaktozy.
Sortis 10 - przedawkowanie
Nie jest określone specyficzne leczenie w przypadku
przedawkowania atorwastatyny.
W przypadku przedawkowania należy zastosować leczenie objawowe
i, jeśli zachodzi konieczność, zastosować środki podtrzymujące
czynności życiowe. Należy monitorować czynność wątroby i aktywność
kinazy kreatynowej (CK). Hemodializa nie zwiększy w znaczącym
stopniu klirensu atorwastatyny, gdyż lek wiąże się w dużym stopniu
z białkami osocza.
Sortis 10 - przeciwwskazania
SORTIS jest przeciwwskazany u pacjentów:
- z nadwrażliwością na substancję czynną lub na
którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1
- z czynną chorobą wątroby lub niewyjaśnioną, trwale
zwiększoną aktywnością aminotransferaz w osoczu przekraczającą
3-krotnie górną granicę normy
- w ciąży, podczas karmienia piersią oraz u kobiet w wieku
rozrodczym niestosujących skutecznych metod zapobiegania ciąży
(patrz punkt 4.6).
Sortis 10 - działania niepożądane
W bazie danych kontrolowanych placebo badań klinicznych
dotyczących atorwastatyny spośród 16 066 pacjentów leczonych przez
średnio 53 tygodnie (8755 SORTIS vs.7311 placebo), 5,2% pacjentów w
grupie leczonej atorwastatyną w porównaniu do 4,0% w grupie
otrzymującej placebo przerwało leczenie z powodu działań
niepożądanych.
W oparciu o dane z badań klinicznych i licznych doświadczeń po
wprowadzeniu leku na rynek poniżej przedstawiono profil działań
niepożądanych produktu SORTIS.
Częstość występowania działań niepożądanych ustalono zgodnie z
następującą zasadą:
często (≥1/100, < 1/10); niezbyt często (≥1/1000, <
1/100); rzadko (≥1/10000, < 1/1000); bardzo rzadko
(≤1/10000).
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Często: zapalenie błony śluzowej nosa i gardła.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego Rzadko:
małopłytkowość.
Zaburzenia układu immunologicznegoCzęsto: reakcje
alergiczne.
Bardzo rzadko: anafilaksja.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Często:
hiperglikemia.
Niezbyt często: hipoglikemia, zwiększenie masy ciała,
anoreksja.
Zaburzenia psychiczne
Niezbyt często: koszmary senne, bezsenność.
Zaburzenia układu nerwowego Często: ból głowy.
Niezbyt często: zawroty głowy, parestezje, niedoczulica,
zaburzenia smaku, amnezja. Rzadko: neuropatia obwodowa.
Zaburzenia oka
Niezbyt często: nieostre widzenie.
Rzadko: zaburzenia widzenia.
Zaburzenia ucha i błędnika Niezbyt często: szumy
uszne.
Bardzo rzadko: utrata słuchu.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia Często: bóle gardła i krtani, krwawienie z
nosa.
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: zaparcia, wzdęcia, dyspepsja, nudności, biegunka.
Niezbyt często: wymioty, ból w górnej i dolnej części brzucha,
odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej, zapalenie
trzustki.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Niezbyt często:
zapalenie wątroby.
Rzadko: cholestaza.
Bardzo rzadko: niewydolność wątroby.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często: pokrzywka, wysypka, świąd, łysienie.
Rzadko: obrzęk naczynioruchowy, wysypka pęcherzowa, w tym rumień
wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona i martwica
toksyczno-rozpływna naskórka.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Często: bóle mięśni, bóle stawów, bóle kończyn, skurcze mięśni,
obrzęk stawów, ból pleców.
Niezbyt często: ból szyi, zmęczenie mięśni.
Rzadko: miopatia, zapalenie mięśni, rabdomioliza, problemy
dotyczące ścięgien czasami powikłane zerwaniem ścięgna.
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Bardzo rzadko:
ginekomastia.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt często: złe samopoczucie, osłabienie, bóle w klatce
piersiowej, obrzęki obwodowe, zmęczenie, gorączka.
Badania diagnostyczne
Często: nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby,
zwiększenie stężenia kinazy kreatynowej we krwi.
Niezbyt często: obecność białych krwinek w moczu.
Tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA w
trakcie stosowania produktu SORTIS obserwowano podwyższenie
aktywności aminotransferaz w surowicy. Zmiany te były przeważnie
miernie nasilone, przemijające i niewymagające przerwania terapii.
Istotne klinicznie (> 3 razy GGN) zwiększenie aktywności
aminotransferaz w surowicy wystąpiło u 0,8% pacjentów przyjmujących
SORTIS. Było ono zależne od wielkości dawki leku i odwracalne u
wszystkich pacjentów.
Zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej (CK) w surowicy (>
3 razy GGN) zanotowano u 2,5% pacjentów przyjmujących produkt
SORTIS. Wyniki te są podobne do otrzymanych w badaniach klinicznych
dla innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA. Zwiększenie aktywności CK
(> 10 razy GGN) wystąpiło u 0,4% pacjentów otrzymujących produkt
SORTIS (patrz punkt 4.4).
Dzieci
Baza danych bezpieczeństwa klinicznego zawiera dane dotyczące
249 dzieci leczonych atorwastatyną, spośród których 7 pacjentów
było w wieku < 6 lat, 14 pacjentów w wieku 6–9 lat, a 228
pacjentów w wieku 10–17 lat.
Zaburzenia układu nerwowego
Często: ból głowy
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: ból brzucha
Badania diagnostyczne
Często: zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej,
zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej we krwi
Na podstawie dostępnych danych można się spodziewać, że
częstość, rodzaj i nasilenie działań niepożądanych u dzieci będą
takie same jak u pacjentów dorosłych. Dane dotyczące
długoterminowego bezpieczeństwa u dzieci są ograniczone.
W trakcie leczenia niektórymi statynami zgłaszano następujące
działania niepożądane:
• Zaburzenia seksualne.
• Depresja.
• Pojedyncze przypadki śródmiąższowej choroby płuc,
szczególnie w trakcie długotrwałego leczenia (patrz punkt 4.4).
• Cukrzyca: Częstość zależna od obecności lub braku
czynników ryzyka (stężenie glukozy na czczo ≥ 5,6 mmol/l, BMI>
30 kg/m², zwiększone stężenie triglicerydów, nadciśnienie tętnicze
w wywiadzie).
Sortis 10 - ciąża i karmienie piersią
Kobiety w wieku rozrodczym
Kobiety w wieku rozrodczym podczas leczenia powinny stosować
skuteczne metody zapobiegania ciąży (patrz punkt 4.3).
Ciąża
SORTIS jest przeciwwskazany w trakcie ciąży (patrz punkt 4.3).
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania u kobiet w ciąży. Nie
przeprowadzono kontrolowanych badań klinicznych nad atorwastatyną z
udziałem kobiet w ciąży. Odnotowano rzadkie przypadki wad
wrodzonych po wewnątrzmacicznym narażeniu na kontakt z inhibitorami
reduktazy HMG-CoA. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ
na reprodukcję (patrz punkt 5.3).
Leczenie kobiet ciężarnych atorwastatyną może zredukować u płodu
poziom mewalonianu, który jest prekursorem biosyntezy cholesterolu.
Miażdżyca jest procesem przewlekłym i zwykłe zaprzestanie
stosowania w trakcie ciąży produktów leczniczych obniżających
stężenie lipidów powinno mieć niewielki wpływ na długoterminowe
ryzyko związane z pierwotną hipercholesterolemią.
Dlatego też produkt SORTIS nie powinien być stosowany u kobiet w
ciąży i kobiet, które próbują zajść w ciążę lub podejrzewają, że są
w ciąży. Leczenie produktem SORTIS powinno zostać przerwane na czas
trwania ciąży lub do momentu ustalenia, że pacjentka nie jest w
ciąży (patrz punkt 4.3.)
Karmienie piersią
Nie wiadomo czy atorwastatyna lub jej metabolity przenikają do
mleka ludzkiego. U szczurów, stężenia atorwastatyny i jej
metabolitów w osoczu są podobne do tych w mleku (patrz punkt 5.3).
Ze względu na możliwość wystąpienia ciężkich działań niepożądanych,
kobiety stosujące SORTIS nie powinny karmić niemowląt (patrz punkt
4.3). Atorwastatyna jest przeciwwskazana podczas karmienia piersią
(patrz punkt 4.3).
Płodność
W badaniach na zwierzętach nie wykazano wpływu atorwastatyny na
płodność mężczyzn i kobiet (patrz punkt 5.3).
Sortis 10 - prowadzenie pojazdów
SORTIS nie wywiera istotnego wpływu na zdolność prowadzenia
pojazdów i obsługiwania maszyn.
Komentarze