Somnol - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Somnol - opis
Krótkotrwałe leczenie bezsenności u dorosłych -
przejściowej, krótkotrwałej lub przewlekłej (w tym trudności w
zasypianiu, spłycony sen, wczesne ranne budzenie się). Stosowanie
benzodiazepin i substancji podobnych do benzodiazepin jest wskazane
wyłącznie w przypadku silnych zaburzeń, niezdolności do normalnego
funkcjonowania lub stanu powodującego silne wyczerpanie
pacjenta.
Somnol - skład
Jedna tabletka powlekana zawiera 7,5 mg zopiklonu
(Zopiclonum). Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
laktoza jednowodna.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt
6.1.
Somnol - dawkowanie
Leczenie produktem leczniczym SOMNOL powinno trwać jak
najkrócej.
Okres leczenia powinien zwykle wynosić kilka dni do 2
tygodni, maksymalnie 4 tygodnie
włącznie z okresem zmniejszania dawki. W określonych
przypadkach może okazać się
konieczne wydłużenie leczenia poza maksymalny okres. Jeśli
występuje taka konieczność, decyzję
o wydłużeniu okresu leczenia należy poprzedzić ponowną
oceną stanu pacjenta.
Czas trwania leczenia:
Bezsenność przejściowa: 2 do 5 dni.
Bezsenność krótkotrwała: 2 do 3 tygodni.
Zalecana dawka dla pacjentów dorosłych wynosi 7,5 mg
(jedna tabletka). Nie należy przekraczać tej dawki. Lek należy
przyjąć bezpośrednio przed snem.
U pacjentów w podeszłym wieku, z niewydolnością wątroby
lub przewlekłą niewydolnością oddechową leczenie należy rozpocząć
od dawki 3,75 mg, tj. połowy tabletki. Chociaż nie stwierdzono
kumulacji zopiklonu ani jego metabolitów u pacjentów z
niewydolnością nerek, zaleca się rozpoczęcie leczenia pacjentów z
niewydolnością nerek od dawki 3,75 mg. Tabletki można dzielić w
następujący sposób:
- położyć tabletkę na stole;
- lewym i prawym kciukiem lub palcem wskazującym
nacisnąć po obu stronach rowka dzielącego.
Somnol - środki ostrożności
Uzależnienie
Stosowanie benzodiazepin i substancji podobnych do
benzodiazepin może powodować fizyczne i psychiczne uzależnienie od
nich. Ryzyko zwiększa się wraz z wielkością dawki i długością
okresu leczenia. Ponadto ryzyko uzależnienia jest większe u
pacjentów, którzy nadużywali alkoholu lub leków w przeszłości lub u
pacjentów z wyraźnymi zaburzeniami osobowości. W przypadku
uzależnienia fizycznego, po nagłym odstawieniu leku wystąpią objawy
odstawienne. Do objawów odstawiennych mogą należeć bóle głowy, ból
mięśni, silny lęk, napięcie, niepokój, splątanie i drażliwość. W
ciężkich przypadkach mogą wystąpić następujące objawy:
derealizacja, depersonalizacja, przeczulica słuchowa, zdrętwienie i
mrowienie kończyn, nadwrażliwość na światło, hałas lub kontakt
fizyczny, omamy lub napady padaczkowe. Odnotowano rzadkie przypadki
nadużywania produktu.
Bezsenność z „odbicia"
Po odstawieniu benzodiazepin lub substancji podobnych do
benzodiazepin może wystąpić przejściowy zespół, podczas którego
objawy, które doprowadziły do leczenia benzodiazepinami lub
substancjami podobnymi do benzodiazepin powracają w nasilonej
postaci. Zespołowi temu mogą towarzyszyć inne reakcje m.in. zmiany
nastroju, lęk i niepokój. W związku z ryzykiem wystąpienia objawów
odstawiennych lub objawów z „odbicia" po nagłym odstawieniu
produktu, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki.
Okres leczenia
Leczenie powinno trwać jak najkrócej (patrz „Dawkowanie i
sposób podawania"), jednak nie dłużej niż 4 tygodnie, włącznie z
okresem stopniowego zmniejszania dawki. Decyzję o wydłużeniu
leczenia należy poprzedzić ponowną oceną stanu pacjenta. Może
okazać się korzystne poinformowanie pacjenta na początku leczenia,
że będzie ono krótkotrwałe oraz dokładne wyjaśnienie, jak stopniowo
zmniejszać dawkę. Ponadto ważne jest, aby poinformować pacjenta o
możliwości wystąpienia zjawiska z „odbicia", aby zminimalizować
wszelkie obawy związane z wystąpieniem takich objawów podczas
okresu stopniowego zmniejszania dawki.
W przypadku krótko działających benzodiazepin i substancji
podobnych do benzodiazepin, istnieją obserwacje wskazujące, że
objawy odstawienne mogą wystąpić w przerwie między dawkami,
szczególnie, gdy dawka jest duża.
Tolerancja
Działanie nasenne krótko działających benzodiazepin i
substancji podobnych do benzodiazepin może ulegać zmniejszeniu po
kilku tygodniach podawania. Jednak w przypadku zopiklonu nie
wystąpiła wyraźna tolerancja w okresie leczenia do 4
tygodni.
Niepamięć następcza
Benzodiazepiny i substancje podobne do benzodiazepin mogą
powodować amnezję następczą, szczególnie kilka godzin po przyjęciu
leku. W celu zmniejszenia ryzyka pacjenci powinni mieć zapewniony
nieprzerwany sen przez 7-8 godzin (patrz punkt 4.8 Działania
niepożądane).
Reakcje psychiczne i paradoksalne
Wiadomo, że podczas stosowania benzodiazepin i substancji
podobnych do benzodiazepin mogą wystąpić reakcje takie jak
niepokój, pobudzenie, drażliwość, agresja, urojenia, napady
wściekłości, koszmary senne, omamy, psychozy, nieodpowiednie
zachowanie i inne zaburzenia zachowania. Jeśli to nastąpi, należy
odstawić podawany lek. Ryzyko wystąpienia takich reakcji jest
większe u dzieci
i pacjentów w podeszłym wieku.
Somnambulizm i podobne rodzaje zachowań
U pacjentów, którzy przyjmowali zopiklon i nie obudzili
się całkowicie, mogą wystąpić następujące zaburzenia: chodzenie we
śnie i związane z tym zaburzenia zachowania, takie jak prowadzenie
pojazdu we śnie, przygotowanie i spożywanie jedzenia, rozmowy
telefoniczne we śnie z niepamięcią wykonywanych czynności. Jak się
wydaje, spożycie alkoholu lub przyjęcie dodatkowych
leków
0 działaniu depresyjnym na ośrodkowy układ nerwowy w
skojarzeniu z zopiklonem, zwiększa ryzyko występowania takich
zachowań, podobnie jak stosowanie zopiklonu w dawkach
przekraczających maksymalną zalecaną dawkę. U pacjentów
zgłaszających takie zachowania zaleca się przerwanie stosowania
zopiklonu (patrz punkty 4.5 i 4.8).
Specjalne grupy pacjentów
W przypadku pacjentów w podeszłym wieku: patrz punkt
4.2.
W przypadku pacjentów z przewlekłą niewydolnością
oddechową zaleca się stosowanie mniejszych dawek w związku z
ryzykiem depresji oddechowej. Benzodiazepiny i substancje podobne
do benzodiazepin nie są odpowiednie do leczenia pacjentów z ciężką
niewydolnością wątroby, ponieważ mogą przyczyniać się do
wystąpienia encefalopatii. Nie zaleca się stosowania
benzodiazepin
1 substancji podobnych do benzodiazepin jako leków
pierwszego rzutu w leczeniu psychoz. Nie należy stosować
benzodiazepin i substancji podobnych do benzodiazepin jako jedynych
leków w leczeniu depresji lub lęku związanego z depresją (u tych
pacjentów może to prowadzić do samobójstwa). Benzodiazepiny i
substancje podobne do benzodiazepin należy stosować z bardzo dużą
ostrożnością u pacjentów z nadużywaniem alkoholu lub leków w
wywiadzie.
Przed rozpoczęciem leczenia zopiklonem należy dokładnie
rozpoznać podstawową przyczynę bezsenności.
Produkt leczniczy zawiera laktozę i nie powinien być
stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub
zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Somnol - przedawkowanie
W opisywanych kilku przypadkach przedawkowania zopiklonu
nie występowały działania zagrażające życiu, jeśli produkt nie
został przyjęty wraz z innymi lekami hamującymi ośrodkowy układ
nerwowy, lub z alkoholem. Do najważniejszych objawów należą zawroty
głowy, letarg i ataksja. Przedawkowanie benzodiazepin lub
substancji podobnych do benzodiazepin objawia się różnego stopnia
hamowaniem OUN, od senności do śpiączki. Leczenie powinno polegać
na podtrzymaniu czynności życiowych i jest głównie objawowe (np.
wywołanie wymiotów, monitorowanie układu krążenia i oddechowego).
Hemodializa nie jest skuteczną metodą w związku z dużą objętością
dystrybucji zopiklonu. Jako antidotum można stosować
flumazenil.
Somnol - przeciwwskazania
Produkt leczniczy jest przeciwwskazany w następujących
przypadkach:
- nadwrażliwość na zopiklon lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą produktu wymienioną w punkcie 6.1;
- myasthenia gravis;
- niewydolność
oddechowa;
- zespół bezdechu sennego;
- pacjenci w wieku poniżej 18 lat;
- ciężka niewydolność wątroby.
Somnol - działania niepożądane
U pacjentów leczonych zopiklonem obserwowano następujące
działania niepożądane:
Zaburzenia psychiczne
Przytępienie wrażliwości, splątanie, zmiana libido,
depresja, niepokój, pobudzenie, drażliwość, agresja, urojenia,
napady wściekłości, koszmary senne, omamy, psychozy, zaburzenia
zachowania, uzależnienie.
Patrz również poniżej: „Depresja", „Reakcje psychiczne i
paradoksalne" oraz „Uzależnienie".
Zaburzenia układu nerwowego
Niepamięć, senność następnego dnia, zmniejszona czujność,
ból głowy, zawroty głowy, ataksja (występuje głównie na początku
leczenia i zwykle ustępuje po powtórnym podaniu). Patrz również
poniżej „Niepamięć".
Zaburzenia oka
Podwójne widzenie (występuje głównie na początku leczenia
i zwykle ustępuje po powtórnym podaniu).
Zaburzenia żołądka i jelit
Objawy ze strony układu pokarmowego (m.in. nudności i
wymioty, suchość w jamie ustnej). Gorzki smak lub metaliczny
posmak.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Reakcje skórne i alergiczne (w tym pokrzywka).
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki
łącznej Osłabienie mięśni.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Zmęczenie.
Zaburzenia układu immunologicznego
Bardzo rzadko zgłaszano obrzęk naczynioruchowy i (lub)
reakcje anafilaktyczne.
Niepamięć
Niepamięć następcza może wystąpić po podaniu dawki
leczniczej, a ryzyko jej wystąpienia zwiększa się wraz z większą
dawką. Oprócz amnezji może wystąpić nieodpowiednie zachowanie
(patrz punkt 4.4).
Depresja
Istniejąca przed leczeniem depresja może się objawiać
podczas stosowania benzodiazepin i substancji podobnych do
benzodiazepin.
Reakcje psychiczne i paradoksalne
Podczas stosowania benzodiazepin i substancji podobnych do
benzodiazepin mogą wystąpić reakcje takie jak niepokój, pobudzenie,
drażliwość, agresja, urojenia, napady wściekłości, koszmary senne,
omamy, psychozy, chodzenie we śnie (patrz punkt 4.4),
nieodpowiednie zachowanie i inne zaburzenia zachowania. W
niektórych przypadkach mogą one być dość ciężkie w związku ze
stosowaniem tego leku. Ryzyko wystąpienia takich reakcji jest
większe u dzieci i pacjentów w podeszłym wieku.
Uzależnienie
Stosowanie leku może prowadzić do fizycznego uzależnienia
nawet w przypadku dawek leczniczych: odstawienie leku może
prowadzić do objawów odstawiennych i zjawiska z „odbicia" (patrz
punkt 4.4).
Ponadto może również pojawić się uzależnienie psychiczne.
Zgłaszano nadużywanie zopiklonu.
Zgłaszanie podejrzewanych działań
niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne
jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to
nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu
medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania
niepożądane do podmiotu odpowiedzialnego lub za pośrednictwem
Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów
Medycznych i Produktów Biobójczych {aktualny adres, nr telefonu i
faksu ww. Departamentu} e-mail:
ndl@urpl.gov.pl
Somnol - ciąża i karmienie piersią
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania leku u kobiet w
ciąży i w okresie laktacji. Zopiklon nie powodował uszkodzeń w
przeprowadzonych dotychczas badaniach na zwierzętach, z wyjątkiem
podawania w bardzo dużych dawkach, toksycznych dla matki. Zopiklon
przenika do mleka kobiecego.
Jeśli zopiklon jest stosowany w ostatnich trzech
miesiącach ciąży lub podany podczas porodu,
w związku z farmakologicznymi własnościami leku można się
spodziewać wpływu na noworodka, u którego może wystąpić hipotermia,
hipotonia i depresja oddechowa.
W związku z występowaniem uzależnienia fizycznego, u
noworodków urodzonych przez matki, które stosowały zopiklon przez
długi okres w ostatnich miesiącach ciąży mogą wystąpić objawy
odstawienne.
Ponieważ badania nad wpływem leku na rozmnażanie się i
rozwój płodu u zwierząt nie zawsze pozwalają przewidzieć wpływ na
ludzi, nie zaleca się stosowania produktu leczniczego SOMNOL
podczas ciąży.
Pomimo, że stężenie zopiklonu w mleku karmiących matek
jest bardzo małe, nie powinno się podawać leku kobietom w okresie
karmienia piersią.
Jeśli zopiklon przepisuje się kobietom w wieku rozrodczym,
należy je ostrzec, że jeśli będą planować zajście w ciążę lub
podejrzewać, że są w ciąży, powinny skontaktować się z lekarzem w
celu odstawienia leku.
Somnol - prowadzenie pojazdów
Uspokojenie polekowe, amnezja, zaburzona zdolność
koncentracji i zaburzenia czynności mięśni mogą zmniejszać zdolność
prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Ryzyko zwiększa się,
gdy jednocześnie pije się alkohol. Ryzyko jest jeszcze większe w
przypadku niedostatecznie długiego snu. Należy ostrzec pacjentów,
by nie prowadzili pojazdów ani nie obsługiwali maszyn aż do
zakończenia leczenia, jeśli nie stwierdzono, że produkt nie wpływa
na ich zdolności psychofizyczne. W związku z resztkowym działaniem,
ostrzeżenie to należy brać pod uwagę również następnego dnia po
podaniu zopiklonu.
Komentarze