Simvastatin Krka (Vasilip) - dawkowanie
Zakres dawkowania to 5-80 mg podawane raz na dobę,
doustnie, wieczorem. Jeśli jest to konieczne, dawkę należy
korygować w odstępach co najmniej 4 tygodni do maksymalnie 80 mg
podawanych raz na dobę, wieczorem. Dawka 80 mg na dobę jest
zalecana tylko pacjentom z ostrą hipercholesterolemią i dużym
ryzykiem powikłań ze strony układu sercowo-naczyniowego.
Hipercholesterolemia
Pacjent powinien stosować standardową niskocholesterolową
dietę, którą należy kontynuować podczas leczenia produktem
leczniczym Simvastatin Krka. Zazwyczaj, początkową dawką jest 10-20
mg na dobę, wieczorem. Pacjenci, którzy wymagają znacznego
obniżenia LDL-C (powyżej 45%), mogą rozpocząć od dawki 20-40 mg raz
na dobę, podawanej wieczorem. Jeśli konieczna jest korekta dawki,
należy ją przeprowadzić tak, jak opisano powyżej.
Rodzinna
homozygotyczna hipercholesterolemia
W oparciu o wyniki kontrolowanych badań klinicznych,
zalecane dawkowanie produktu leczniczego Simvastatin Krka to 40 mg
raz na dobę, wieczorem lub 80 mg na dobę w trzech dawkach: rano i w
południe po 20 mg, a wieczorem 40 mg. W tej grupie pacjentów,
produkt leczniczy Simvastatin Krka należy stosować jako lek
uzupełniający inne metody leczenia zmniejszające stężenie lipidów
(np. afereza LDL) lub jeśli takie leczenie jest niedostępne lub
niewłaściwe.
Zapobieganie
zdarzeniom ze strony układu sercowo-naczyniowego
Zalecaną dawką produktu leczniczego Simvastatin Krka u
pacjentów z dużym ryzykiem wystąpienia zdarzeń wieńcowych (choroba
wieńcowa, z hiperlipidemią lub bez) jest 20 do 40 mg na dobę,
wieczorem.
Leczenie może być rozpoczęte jednocześnie ze stosowaniem
diety i ćwiczeniami fizycznymi. Jeśli konieczna jest korekta
dawkowania, należy ją przeprowadzić tak, jak opisano
powyżej.
Jednoczesne
stosowanie z innymi lekami zmniejszającymi stężenie
lipidów. Produkt leczniczy Simvastatin Krka
jest skuteczny w monoterapii lub w skojarzeniu z lekami wiążącymi
kwasy żółciowe. Produkt leczniczy należy podawać albo nie mniej niż
2 godziny przed lub nie mniej niż 4 godziny po podaniu leków
wiążących kwasy żółciowe.
Pacjenci przyjmujący jednocześnie z produktem leczniczym
Simvastatin Krka cyklosporynę, danazol, gemfibrozyl, inne fibraty
(z wyjątkiem fenofibratu) lub niacynę w dawce zmniejszającej
stężenie lipidów (> = 1g na dobę) nie mogą stosować dobowej
dawki produktu leczniczego Simvastatin Krka większej niż 10 mg na
dobę. Pacjenci przyjmujący jednocześnie z produktem leczniczym
Simvastatin Krka amiodaron lub werapamil, nie mogą stosować dobowej
dawki produktu leczniczego Simvastatin Krka większej niż 20 mg na
dobę (patrz punkt 4.4 i 4.5).
Niewydolność
nerek
Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów z
łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek. U pacjentów z ostrą
niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min), należy
bardzo starannie rozważyć podawanie dawki większej niż 10 mg na
dobę i jeśli jest to niezbędne, bardzo ostrożnie rozpocząć
leczenie.
Pacjenci w
podeszłym wieku
Nie ma potrzeby dostosowania dawkowania.
Dzieci i
młodzież
Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u
dzieci. Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci i
młodzieży.
Simvastatin Krka (Vasilip) - środki ostrożności
Miopatia/rabdomioliza (rozpad
mięśni poprzecznie prążkowanych)
Symwastatyna, podobnie jak inne inhibitory reduktazy
HMG-CoA, wywołuje niekiedy miopatię objawiającą się bólami mięśni,
tkliwością lub osłabieniem, z towarzyszącym zwiększeniem aktywności
kinazy kreatynowej (CK) do ponad 10 razy powyżej górnej granicy
wartości uznanej za prawidłową.
Miopatia czasem przekształca się w rabdomiolizę z lub bez
ostrej niewydolności nerek spowodowanej mioglobinurią. Odnotowano
bardzo rzadko przypadki zgonów. Duża aktywność inhibitorów
reduktazy HMG-CoA w osoczu zwiększa ryzyko wystąpienia
miopatii.
Ryzyko wystąpienia miopatii i (lub) rabdomiolizy zależy od
dawki. W badaniach klinicznych, w trakcie których pacjenci byli pod
ścisłą kontrolą oraz nie otrzymywali niektórych leków powodujących
interakcje, częstość wystąpienia miopatii i (lub) rabdomiolizy
wynosiła około 0,03% w grupie przyjmującej symwastatynę w dawce 20
mg, 0,08% w grupie przyjmującej symwastatynę w dawce 40 mg i 0,4% w
grupie przyjmującej symwastatynę w dawce 80 mg.
Pomiar
aktywności kinazy kreatynowej
Aktywność kinazy kreatynowej (CK) nie powinna być
oznaczana po męczącym wysiłku fizycznym lub jeśli istnieją
jakiekolwiek inne, alternatywne przyczyny powodujące zwiększenie
aktywności CK, ponieważ może to spowodować trudności w
interpretacji oznaczanej wartości. Jeżeli aktywność CK jest
znacznie większa od górnej granicy wartości uznanej za prawidłową
(ponad pięciokrotnie powyżej górnej granicy wartości uznanej za
prawidłową), należy w celu potwierdzenia wyników powtórzyć badanie
po 5 a najpóźniej po 7 dniu.
Przed
rozpoczęciem leczenia
Przed rozpoczęciem stosowania symwastatyny lub w przypadku
zwiększenia dawki symwastatyny, należy poinformować wszystkich
pacjentów o możliwości wystąpienia miopatii i zalecić szybkie
zgłoszenie się do lekarza w razie odczuwania trudnych do
wyjaśnienia bólów mięśni, ich nadmiernej wrażliwości na dotyk lub
osłabienia.
Ostrożnie należy stosować u pacjentów z czynnikami
predysponującymi do wystąpienia rabdomiolizy. Aby ustalić
referencyjną wartość wyjściową, aktywność CK należy oznaczać przed
rozpoczęciem leczenia w następujących przypadkach:
? osoby w podeszłym wieku (> 70 lat),
? osoby z zaburzoną czynnością nerek,
? osoby z oporną na leczenie lub nieleczoną
niedoczynnością tarczycy,
? osoby z indywidualnym lub rodzinnym wywiadem
świadczącym o dziedzicznych zaburzeniach ze strony układu
mięśniowego,
? pacjenci u których w przeszłości wystąpiło
toksyczne działanie statyn lub fibratów na mięśnie,
? pacjenci uzależnieni od alkoholu.
W powyższych przypadkach należy rozważyć spodziewane
korzyści leczenia i związane z tym ryzyko. Zalecane jest
monitorowanie stanu zdrowia pacjenta. Jeśli w przeszłości u
pacjenta wystąpił szkodliwy wpływ statyn lub fibratów na mięśnie,
leczenie należy rozpocząć bardzo ostrożnie. Jeśli aktywność CK jest
znacznie powyżej górnej granicy wartości uznanej za prawidłową
(pięciokrotnie powyżej górnej wartości uznanej za prawidłową), nie
należy rozpoczynać leczenia symwastatyną.
Podczas
leczenia
Jeśli podczas leczenia u pacjenta otrzymującego statyny
wystąpią bóle mięśni, osłabienie lub kurcze mięśni, należy oznaczyć
aktywność CK. Podawanie symwastatyny należy przerwać, jeśli
aktywność CK badana u pacjenta, który nie był po forsownym wysiłku
fizycznym, jest znacznie podwyższona (ponad pięciokrotnie powyżej
górnej granicy wartości uznanej za prawidłową).
Należy rozważyć odstawienie symwastatyny, nawet jeśli
aktywność CK nie przekracza pięciokrotnie górnej granicy wartości
uznanej za prawidłową, ale niepożądane objawy ze strony mięśni są
nasilone i powodują codzienny dyskomfort. Jeśli z jakichkolwiek
powodów podejrzewana jest miopatia, lek należy odstawić. Jeśli
objawy ze strony mięśni ustąpiły i wartość CK powróciła do normy,
można rozważyć powtórne podanie statyny w najmniejszej skutecznej
dawce przy ścisłej kontroli stanu zdrowia pacjenta.
Leczenie symwastatyną należy przerwać na kilka dni przed
planowanym dużym zabiegiem chirurgicznym i jeśli konieczne jest
podjęcie leczenia internistycznego lub chirurgicznego.
Środki
zaradcze zmniejszające ryzyko wystąpienia miopatii spowodowanej
interakcją produktów leczniczych (patrz także punkt
4.5).
Ryzyko miopatii i rabdomiolizy znacznie wzrasta podczas
jednoczesnego stosowania symwastatyny z innymi silnymi inhibitorami
CYP3A4 (takimi jak: itrakonazol, ketokonazol, erytromycyna,
klarytromycyna, telitromycyna, inhibitory proteazy wirusa HIV,
nefazodon), jak również gemfibrozyl, cyklosporyna i danazol (patrz
punkt 4.2).
Ryzyko miopatii i rabdomiolizy wzrasta również podczas
jednoczesnego stosowania innych fibratów, niacyny w dawkach
zmniejszających stężenie lipidów (> = 1g na dobę) lub podczas
jednoczesnego stosowania amiodaronu lub werapamilu z dużymi dawkami
symwastatyny (patrz punkty 4.2 i 4.5). Ryzyko miopatii wzrasta
również nieznacznie podczas jednoczesnego stosowania diltiazemu i
symwastatyny w dawce 80 mg. Ryzyko miopatii, w tym rabdomiolizy,
może zwiększyć się podczas jednoczesnego podawania kwasu fusydowego
ze statynami (patrz punkt 4.5).
Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie symwastatyny z
inhibitorami CYP3A4: itrakonazolem, ketokonazolem, inhibitorami
proteazy wirusa HIV, erytromycyną, klarytromycyną, telitromycyną i
nefazodonem (patrz punkty 4.3 i 4.5). Jeśli leczenie itrakonazolem,
ketokonazolem, erytromycyną, klarytromycyną lub telitromycyną jest
konieczne, należy w tym czasie przerwać stosowanie symwastatyny.
Należy ponadto zachować ostrożność podczas podawania symwastatyny z
inhibitorami CYP3A4 o słabszym działaniu: cyklosporyną,
werapamilem, diltiazemem (patrz punkty 4.2 i 4.5). Należy unikać
jednoczesnego przyjmowania symwastatyny i soku
grejpfrutowego.
Nie należy przekraczać dawki 10 mg na dobę u pacjentów
przyjmujących jednocześnie cyklosporynę,
danazol, gemfibrozyl, inne fibraty lub niacynę w dawkach
zmniejszających stężenie lipidów (> = 1 g na
dobę). Należy unikać jednoczesnego stosowania symwastatyny
z gemfibrozylem, chyba że spodziewane
korzyści leczenia przewyższają ryzyko jednoczesnego
podania tych leków.
Należy bardzo starannie rozważyć korzyści jednoczesnego
stosowania symwastatyny w dawce
10 mg na dobę z innymi fibratami (z wyjątkiem
fenofibratu), niacyną, cyklosporyną lub danazolem
wobec potencjalnego ryzyka takich połączeń (patrz punkty
4.2 i 4.5).
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego
stosowania fenofibratu z symwastatyną, ponieważ każdy z tych leków
podawany w monoterapii może spowodować miopatię.
Należy unikać jednoczesnego stosowania symwastatyny w
dawkach większych niż 20 mg na dobę z amiodaronem lub werapamilem,
chyba że spodziewane korzyści kliniczne przewyższą zwiększone
ryzyko wystąpienia miopatii (patrz punkty 4.2 i 4.5)
Jeżeli leczenie skojarzone jest konieczne, należy
dokładnie monitorować pacjentów leczonych kwasem fusydowym i
symwastatyną (patrz punkt 4.5). Należy rozważyć czasowe
zaprzestanie stosowania symwastatyny.
Wpływ na
wątrobę
Podczas badań klinicznych, u kilku dorosłych pacjentów
leczonych symwastatyną doszło do utrzymującego się zwiększenia
aktywności aminotransferaz w surowicy (ponad trzykrotnie powyżej
górnej granicy wartości uznanej za prawidłową). Po odstawieniu
symwastatyny, aktywność aminotransferaz u tych pacjentów zwykle
wracała powoli do wartości sprzed leczenia.
Zaleca się wykonywanie testów określających czynność
wątroby u wszystkich pacjentów przed rozpoczęciem stosowania leku a
następnie, gdy będzie to wskazane klinicznie. U pacjentów, u
których wymagane jest stosowanie symwastatyny w dawce 80 mg należy
wykonać dodatkowy test przed zmianą dawkowania, 3 miesiące po
zmianie dawkowania na 80 mg, a następnie co pewien czas (np. co pół
roku) w pierwszym roku leczenia. Należy zwrócić szczególną uwagę na
pacjentów, u których stwierdzono zwiększenie aktywności
aminotransferaz. U tych pacjentów należy niezwłocznie powtórzyć
badania, a następnie przeprowadzać je częściej. Jeśli następuje
dalsze zwiększanie aktywności aminotransferaz, zwłaszcza do
wartości trzykrotnie większych od górnej granicy normy i utrzymuje
się, lek należy odstawić.
Lek należy stosować ostrożnie u osób pijących znaczne
ilości alkoholu.
Po zastosowaniu symwastatyny, podobnie jak i po
zastosowaniu innych leków zmniejszających stężenie lipidów,
obserwowano umiarkowane zwiększenie aktywności aminotransferaz w
surowicy (mniej niż trzykrotnie powyżej górnej granicy wartości
uznawanej za prawidłową). Zwiększenie to występowało wkrótce po
rozpoczęciu leczenia symwastatyną, często było przemijające i nie
towarzyszyły mu żadne dodatkowe objawy. Odstawienie leku nie było
konieczne.
Simvastatin Krka zawiera laktozę. Nie powinien być
stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem
złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Simvastatin Krka (Vasilip) - przedawkowanie
Opisano kilka przypadków przedawkowania symwastatyny;
przyjęta maksymalna dawka to 3,6 g. U wszystkich pacjentów
nastąpiło wyzdrowienie bez powikłań. Nie ma specyficznych metod
leczenia w przypadku przedawkowania. Należy zastosować leczenie
objawowe i inne wspomagające środki.
Simvastatin Krka (Vasilip) - przeciwwskazania
? Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników
produktu leczniczego.
? Czynna choroba wątroby lub utrzymujące się,
niewyjaśnione zwiększenie aktywności aminotransferaz w
surowicy.
? Ciąża i okres karmienia piersią (patrz punkt
4.6).
? Jednoczesne podawanie silnych inhibitorów CYP3A4
(np. itrakonazol, ketokonazol, inhibitory proteazy wirusa HIV,
erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna i nefazodon) (patrz
punkt 4.5).
Simvastatin Krka (Vasilip) - działania niepożądane
Działania niepożądane, o których informowano w czasie
trwania badań klinicznych i po wprowadzeniu produktu leczniczego do
obrotu, uszeregowano w oparciu o częstość ich występowania, w
szeroko zakrojonych, długoterminowych, kontrolowanych placebo
badaniach klinicznych, w tym HPS i 4S z udziałem odpowiednio 20 536
i 4444 pacjentów (patrz punkt 5.1). W badaniu HPS, odnotowano
poważne działania niepożądane jak również bóle mięśni, zwiększenie
aktywności aminotransferaz i CK w surowicy. W badaniu 4S odnotowano
wszystkie poniżej wymienione działania niepożądane. Jeśli częstość
występowania działań niepożądanych po symwastatynie była mniejsza
lub podobna do tej, jaka występuje w badaniach po podaniu placebo
oraz jeśli spontanicznie zgłaszane działania niepożądane były
przypuszczalnie przyczynowo związane ze stosowaniem produktu
leczniczego, takie działania niepożądane klasyfikowano jako
?rzadko" występujące.
W badaniu HPS (patrz punkt 5.1), w którym uczestniczyło 20
536 pacjentów leczonych symwastatyną w dawce 40 mg na dobę (n = 10
269) lub placebo (n = 10 267), parametry bezpieczeństwa były
porównywalne wśród pacjentów przyjmujących symwastatynę lub
placebo, przez okres wynoszący średnio 5 lat obserwacji. Wskaźniki
przerwania leczenia z powodu działań niepożądanych były w tych
grupach porównywalne (4,8% w grupie pacjentów leczonych
symwastatyną, w porównaniu z 5,1% w grupie placebo). Częstość
występowania miopatii była poniżej 0,1% (< 0,1%) u pacjentów
leczonych symwastatyną w dawce 40 mg. Zwiększenie aktywności
aminotransferaz (więcej niż trzykrotnie powyżej górnej granicy
uznanej za prawidłową, potwierdzone powtórnym badaniem) wystąpiło u
0,21% pacjentów (n = 21) leczonych symwastatyną w dawce 40 mg, w
porównaniu do 0,09% pacjentów (n = 9) otrzymujących
placebo.
Częstość występowania działań niepożądanych uszeregowano
zgodnie z następującą klasyfikacją:
Bardzo często (> 1/10), często (> = 1/100, <
1/10), niezbyt często (> = 1/1000, < 1/100),
rzadko (> = 1/10 000, < 1/1000), bardzo rzadko (<
1/10 000) włączając pojedyncze przypadki.
Zaburzenia krwi
i układu chłonnego Rzadko:
niedokrwistość.
Zaburzenia
układu nerwowego
Rzadko: ból głowy, parestezje, zawroty głowy, neuropatia
obwodowa.
Zaburzenia
żołądka i jelit
Rzadko: zaparcia, bóle brzucha, wzdęcia z oddawaniem
wiatrów, niestrawność, biegunka, nudności, wymioty, zapalenie
trzustki.
Zaburzenia
wątroby i dróg żółciowych Rzadko: zapalenie
wątroby, żółtaczka.
Zaburzenia skóry
i tkanki podskórnej Rzadko: wysypka, świąd,
łysienie.
Zaburzenia
mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Rzadko: miopatia, rabdomioliza (patrz punkt 4.4), bóle
mięśniowe, kurcze mięśni.
Zaburzenia
ogólne i stany w miejscu podania Rzadko:
astenia
W rzadkich przypadkach opisywano objawy zespołu
nadwrażliwości, przebiegającego z jednym lub więcej spośród
objawów, takich jak: obrzęk naczynioruchowy, zespół toczniopodobny,
bóle mięśni typu reumatoidalnego, zapalenie mięśni i skóry,
zapalenie naczyń, małopłytkowość, eozynofilia, podwyższone OB,
zapalenie stawów, bóle stawów, pokrzywka, nadwrażliwość na światło,
gorączka, uderzenia gorąca, duszność, złe samopoczucie.
Wpływ na
wyniki badań laboratoryjnych
Rzadko: zwiększenie aktywności aminotransferaz
(aminotransferaza alaninowa, aminotransferaza asparaginowa,
gamma-glutamylotranseptydaza (patrz punkt 4.4), podwyższenie
aktywności fosfatazy zasadowej, zwiększenie aktywności CK w
surowicy (patrz punkt 4.4).
Komentarze