Simvastatin 20

Simvastatin 20 - dawkowanie

Zakres dawkowania to 5 mg - 80 mg podawane raz na dobę, doustnie, wieczorem. Jeśli jest to

konieczne, dawkę należy korygować w odstępach co najmniej 4 tygodni do maksymalnie 80 mg

podawanych raz na dobę, wieczorem. Dawka 80 mg na dobę jest zalecana tylko pacjentom z ciężką

hipercholesterolemią i dużym ryzykiem powikłań ze strony układu sercowo-naczyniowego.

Hipercholesterolemia

Pacjent powinien stosować standardową niskocholesterolową dietę, ktorą należy kontynuować podczas

leczenia produktem Simvastatin. Zazwyczaj początkową dawką jest 10 mg - 20 mg raz na dobę,

wieczorem. Pacjenci, u ktorych konieczne jest znaczne obniżenie LDL-C (powyżej 45%), mogą

rozpocząć od dawki 20 mg - 40 mg raz na dobę, podawanej wieczorem. Jeśli konieczna jest korekta

dawki, należy ją przeprowadzić tak, jak opisano powyżej.

Homozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna

W oparciu o wyniki kontrolowanych badań klinicznych, zalecana dawka symwastatyny to

40 mg raz na dobę, wieczorem lub 80 mg na dobę w trzech dawkach: rano i w południe po 20 mg, a

wieczorem 40 mg. W tej grupie pacjentow, Simvastatin należy stosować jako lek uzupełniający inne

metody leczenia zmniejszające stężenie lipidow (np. afereza LDL) lub jeśli takie leczenie jest

niedostępne.

Zapobieganie zdarzeniom ze strony układu sercowo-naczyniowego

Zalecaną dawką produktu Simvastatin u pacjentow z dużym ryzykiem wystąpienia zdarzeń wieńcowych

(choroba wieńcowa, z hiperlipidemią lub bez) jest 20 mg do 40 mg na dobę, w pojedynczej dawce,

wieczorem.

Leczenie może być rozpoczęte jednocześnie ze stosowaniem diety i ćwiczeniami fizycznymi. Jeśli

konieczna jest korekta dawkowania, należy ją przeprowadzić tak, jak opisano powyżej.

Jednoczesne stosowanie z innymi lekami zmniejszającymi stężenie lipidow.

Produkt leczniczy Simvastatin jest skuteczny w monoterapii lub w skojarzeniu z produktami wiążącymi

kwasy żołciowe. Produkt leczniczy należy podawać albo nie mniej niż 2 godziny przed lub nie mniej

niż 4 godziny po podaniu produktow wiążących kwasy żołciowe.

Pacjenci przyjmujący jednocześnie z produktem leczniczym Simvastatin cyklosporynę, danazol,

gemfibrozyl, inne fibraty (z wyjątkiem fenofibratu) oraz niacynę w dawkach zmniejszających stężenie

lipidow (> 1 g na dobę) nie mogą stosować dobowej dawki produktu Simvastatin większej niż 10 mg na

dobę. Pacjenci przyjmujący jednocześnie z produktem Simvastatin amiodaron lub werapamil, nie mogą

stosować dawki produktu Simvastatin większej niż 20 mg na dobę (patrz punkt 4.4 i 4.5).

Niewydolność nerek

Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentow z umiarkowaną niewydolnością nerek.

U pacjentow z ostrą niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min), należy bardzo starannie

rozważyć podawanie dawki większej niż 10 mg na dobę i jeśli jest to niezbędne, bardzo ostrożnie

rozpocząć leczenie.

Stosowanie u pacjentow w podeszłym wieku

Dostosowanie dawkowania nie jest konieczne.

Stosowanie u dzieci i młodzieży (w wieku 10-17 lat)

Dla dzieci i młodzieży (chłopcy w stadium dojrzałości płciowej II lub wyższym według skali Tannera

i dziewczynki miesiączkujące od co najmniej roku) z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną

zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę wieczorem. Przed rozpoczęciem leczenia

produktem Simvastatin u dzieci i młodzieży należy wprowadzić standardową dietę obniżającą poziom

cholesterolu i następnie kontynuować w trakcie leczenia produktem Simvastatin.

Zalecany zakres dawkowania wynosi 10-40 mg/dobę, maksymalna zalecana dawka wynosi 40

mg/dobę. Dawki należy dobierać indywidualnie zgodnie z założonym celem terapeutycznym według

zaleceń wytycznych leczenia pediatrycznego (patrz punkt 4.4 i 5.1). Korekta dawki powinna

następować nie częściej niż co 4 tygodnie.

Dane dotyczące stosowania symwastatyny u dzieci przed rozpoczęciem pokwitania (okresu

dojrzewania) są ograniczone.

Simvastatin 20 - środki ostrożności

Miopatia/rabdomioliza (rozpad mięśni poprzecznie prążkowanych)

Symwastatyna, podobnie jak inne inhibitory reduktazy HMG-CoA, wywołuje niekiedy miopatię

objawiającą się bolami mięśni, tkliwością lub osłabieniem, z towarzyszącym zwiększeniem aktywności

kinazy kreatynowej (CK) do ponad 10 razy powyżej gornej granicy wartości uznanej za prawidłową.

Miopatia czasem przekształca się w rabdomiolizę z lub bez ostrej niewydolności nerek spowodowanej

mioglobinurią. Odnotowano bardzo rzadko przypadki zgonow. Duża aktywność inhibitorow reduktazy

HMG-CoA w osoczu zwiększa ryzyko wystąpienia miopatii.

Ryzyko wystąpienia miopatii i (lub) rabdomiolizy jest zależne od dawki. W badaniach klinicznych, w

ktorych pacjentow ściśle monitorowano i wykluczono pewne leki mogące wchodzić w interakcje z

symwastatyną, częstość występowania miopatii i (lub) rabdomiolizy wynosiła w przybliżeniu 0,02 %

przy dawce 20 mg/dobę, 0,08 % przy dawce 40 mg/dobę i 0,53 % przy dawce 80 mg/dobę.

Oznaczanie aktywności kinazy kreatynowej

Aktywność kinazy kreatynowej (CK) nie powinna być oznaczana po męczącym wysiłku fizycznym

lub jeśli istnieją jakiekolwiek inne, alternatywne przyczyny powodujące zwiększenie aktywności CK,

ponieważ może to spowodować trudności w interpretacji oznaczanej wartości. Jeżeli aktywność CK jest

znacznie większa od gornej granicy wartości uznanej za prawidłową (ponad pięciokrotnie powyżej

gornej granicy wartości uznanej za prawidłową), należy w celu potwierdzenia wynikow powtorzyć

badanie po piątym, a najpoźniej po siodmym dniu.

Przed rozpoczęciem leczenia

Przed rozpoczęciem stosowania symwastatyny lub w przypadku zwiększenia dawki symwastatyny,

należy poinformować wszystkich pacjentow o ryzyku wystąpienia miopatii i zalecić szybkie zgłoszenie

się do lekarza w razie odczuwania trudnych do wyjaśnienia bolow mięśni, ich nadmiernej wrażliwości

na dotyk lub osłabienia.

Ostrożnie należy stosować u pacjentow z czynnikami predysponującymi do wystąpienia rabdomiolizy.

Aby ustalić referencyjną wartość wyjściową, aktywność CK należy oznaczać przed rozpoczęciem

leczenia w następujących przypadkach:

· podeszły wiek (> 70 lat),

· zaburzenia czynności nerek,

· oporna na leczenie lub nieleczona niedoczynność tarczycy,

· indywidualny lub rodzinny wywiad świadczący o dziedzicznych zaburzeniach ze strony układu

mięśniowego,

· pacjenci, u ktorych w przeszłości wystąpiło toksyczne działanie statyn lub fibratow na mięśnie,

· uzależnienie od alkoholu.

W powyższych przypadkach należy rozważyć spodziewane korzyści leczenia i związane z tym ryzyko.

Zalecane jest monitorowanie stanu zdrowia pacjenta. Jeśli w przeszłości u pacjenta wystąpił szkodliwy

wpływ statyn lub fibratow na mięśnie, leczenie należy rozpocząć bardzo ostrożnie. Jeśli aktywność CK

znacznie przekracza gorną granicę wartości uznanej za prawidłową (pięciokrotnie powyżej gornej

wartości uznanej za prawidłową), nie należy rozpoczynać leczenia symwastatyną.

Podczas leczenia

Jeśli podczas leczenia u pacjenta otrzymującego statyny wystąpią bole mięśni, osłabienie lub kurcze

mięśni, należy oznaczyć aktywność CK. Podawanie symwastatyny należy przerwać, jeśli aktywność

CK badana u pacjenta, ktory nie był po forsownym wysiłku fizycznym, jest znacznie podwyższona

(ponad pięciokrotnie powyżej gornej granicy wartości uznanej za prawidłową).

Należy rozważyć odstawienie symwastatyny, nawet jeśli aktywność CK nie przekracza pięciokrotnie

gornej granicy wartości uznanej za prawidłową, ale niepożądane objawy ze strony mięśni są nasilone

i powodują codzienny dyskomfort. Jeśli z jakichkolwiek powodow podejrzewana jest miopatia, lek

należy odstawić. Jeśli objawy ze strony mięśni ustąpiły i wartość CK powrociła do normy, można

rozważyć powtorne podanie statyny w najmniejszej skutecznej dawce przy ścisłej kontroli stanu

zdrowia pacjenta.

Leczenie symwastatyną należy przerwać na kilka dni przed planowanym dużym zabiegiem

chirurgicznym lub jeśli konieczne jest podjęcie leczenia internistycznego lub chirurgicznego.

Śródmiąższowa choroba płuc

Donoszono o pojedynczych przypadkach środmiąższowej choroby płuc u chorych poddanych

długotrwałej terapii statynami (patrz punkt 4.8). Objawy obejmują: duszności, nieproduktywny kaszel,

ogolne pogorszenie zdrowia (zmęczenie, spadek masy ciała i gorączka). W przypadku podejrzenia, iż u

pacjenta rozwinęła się środmiąższowa choroba płuc należy zakończyć leczenie statynami.

Środki zaradcze zmniejsz ające ryzyko wystąpienia miopatii spowodowanej interakcją produktów

leczniczych (patrz także punkt 4.5).

Ryzyko miopatii i rabdomiolizy znacznie wzrasta podczas jednoczesnego stosowania

symwastatyny z innymi silnymi inhibitorami CYP3A4 (takimi jak: itrakonazol, ketokonazol,

erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna, inhibitory proteazy wirusa HIV, nefazodon), jak rownież

gemfibrozyl, cyklosporyna i danazol (patrz punkt 4.2).

Ryzyko miopatii i rabdomiolizy wzrasta rownież podczas jednoczesnego stosowania innych fibratow,

niacyny w dawkach obniżających stężenie lipidow (> 1 g/dobę) lub podczas jednoczesnego stosowania

amiodaronu lub werapamilu z dużymi dawkami symwastatyny (patrz punkty 4.2 i 4.5). Ryzyko miopatii

wzrasta rownież nieznacznie podczas jednoczesnego stosowania diltiazemu i symwastatyny w dawce 80

mg. Ryzyko miopatii może zwiększyć się podczas jednoczesnego podawania kwasu fusydowego ze

statynami (patrz punkt 4.5).

Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie symwastatyny z inhibitorami CYP3A4: itrakonazolem,

ketokonazolem, inhibitorami proteazy wirusa HIV, erytromycyną, klarytromycyną, telitromycyną

i nefazodonem (patrz punkty 4.3 i 4.5). Jeśli leczenie itrakonazolem, ketokonazolem, erytromycyną,

klarytromycyną lub telitromycyną jest konieczne, należy w tym czasie przerwać stosowanie

symwastatyny. Należy ponadto zachować ostrożność podczas podawania symwastatyny z inhibitorami

CYP3A4 o słabszym działaniu: cyklosporyną, werapamilem, diltiazemem (patrz punkty 4.2 i 4.5).

Należy unikać jednoczesnego przyjmowania symwastatyny i soku grejpfrutowego.

Nie należy przekraczać dawki 10 mg na dobę u pacjentow przyjmujących jednocześnie cyklosporynę,

danazol, gemfibrozyl lub niacynę w dawkach obniżających stężenie lipidow (> 1 g/dobę). Należy

unikać jednoczesnego stosowania symwastatyny z gemfibrozylem, chyba że spodziewane korzyści

leczenia przewyższają ryzyko jednoczesnego podania tych lekow. Należy bardzo starannie rozważyć

korzyści jednoczesnego stosowania symwastatyny w dawce 10 mg na dobę z innymi fibratami (z

wyjątkiem fenofibratu), niacyną, cyklosporyną lub danazolem wobec potencjalnego ryzyka takich

połączeń (patrz punkty 4.2 i 4.5).

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania fenofibratu z symwastatyną, ponieważ

każdy z tych produktow podawany w monoterapii może spowodować miopatię.

Należy unikać jednoczesnego stosowania symwastatyny w dawkach większych niż 20 mg na dobę z

amiodaronem lub werapamilem, chyba że spodziewane korzyści kliniczne przewyższą zwiększone

ryzyko wystąpienia miopatii (patrz punkty 4.2 i 4.5).

Jeżeli leczenie skojarzone jest konieczne, należy dokładnie monitorować pacjentow leczonych kwasem

fusydowym i symwastatyną (patrz punkt 4.5). Należy rozważyć czasowe zaprzestanie stosowania

symwastatyny.

Wpływ na wątrobę

Podczas badań klinicznych, u kilku dorosłych pacjentow leczonych symwastatyną doszło do

utrzymującego się zwiększenia aktywności aminotransferaz w surowicy (ponad trzykrotnie powyżej

gornej granicy wartości uznanej za prawidłową). Po odstawieniu symwastatyny, aktywność

aminotransferaz u tych pacjentow zwykle wracała powoli do wartości sprzed leczenia.

Zaleca się wykonywanie badań oceniających czynność wątroby u wszystkich pacjentow przed

rozpoczęciem stosowania leku a następnie, gdy będzie to wskazane klinicznie. U pacjentow, u ktorych

wymagane jest stosowanie symwastatyny w dawce 80 mg należy wykonać dodatkowy test przed zmianą

dawkowania, 3 miesiące po zmianie dawkowania na 80 mg, a następnie co pewien czas (np. co poł

roku) w pierwszym roku leczenia. Należy zwrocić szczegolną uwagę na pacjentow, u ktorych

stwierdzono zwiększenie aktywności aminotransferaz. U tych pacjentow należy niezwłocznie

powtorzyć badania, a następnie przeprowadzać je częściej. Jeśli następuje dalsze zwiększanie

aktywności aminotransferaz, zwłaszcza do wartości trzykrotnie większych od gornej granicy normy

i utrzymuje się, lek należy odstawić.

Lek należy stosować ostrożnie u osob pijących znaczne ilości alkoholu.

Po zastosowaniu symwastatyny, podobnie jak i po zastosowaniu innych lekow zmniejszających stężenie

lipidow, obserwowano umiarkowane zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy (mniej niż

trzykrotnie powyżej gornej granicy wartości uznawanej za prawidłową). Zwiększenie takie

występowało wkrotce po rozpoczęciu leczenia symwastatyną, często było przemijające i nie

towarzyszyły mu żadne dodatkowe objawy. Odstawienie leku nie było konieczne.

Cukrzyca

Uważa się, że statyny mogą podnosić poziom cukru we krwi i u niektorych pacjentow z wysokim

ryzykiem rozwoju cukrzycy mogą powodować hiperglikemię kiedy zachowana jest odpowiednia

profilaktyka cukrzycy. Ryzyko to jest jednak rownoważone przez zmniejszenie ryzyka zdarzeń

sercowo-naczyniowych, dlatego też nie powinno się zaprzestawać leczenia. Pacjenci z grupy ryzyka

(glikemia na czczo 5,6 do 6,9 mmol / l, BMI> 30kg/m2, podwyższony poziom trojglicerydow,

nadciśnienie) powinny być pod kontrolą zarowno stanu klinicznego oraz badań biochemicznych

zgodnie z krajowymi wytycznymi.

Stosowanie u dzieci i młodzieży (w wieku 10-17 lat)

Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania symwastatyny u pacjentow w wieku 10-17 lat z

heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną oceniono w kontrolowanym badaniu klinicznym z

udziałem dorastających chłopcow w stadium dojrzałości płciowej II lub wyższym i dziewcząt

miesiączkujących od co najmniej roku. Profil działań niepożądanych obserwowany u pacjentow

leczonych symwastatyną był zasadniczo podobny do występującego u pacjentow, ktorym podano

placebo. W tej populacji nie badano dawek większych niż 40 mg. W niniejszym ograniczonym,

kontrolowanym badaniu klinicznym nie wykryto żadnego wpływu na wzrost lub dojrzałość płciową

dorastających dziewcząt i chłopcow, ani na długość cyklu menstruacyjnego u dziewcząt. (Patrz punkt

4.2, 4.8 i 5.1). Podczas leczenia symwastatyną należy zalecić dorastającym dziewczętom stosowanie

odpowiedniej metody zapobiegania ciąży (patrz punkt 4.3 i 4.6). U pacjentow w wieku poniżej 18 lat

nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania w okresie czasu dłuższym niż 48 tygodni i nie jest

znany odległy w czasie wpływ na dojrzewanie fizyczne, intelektualne i płciowe. Nie przeprowadzono

badań dotyczących stosowania symwastatyny u pacjentow w wieku poniżej 10 lat, jak rownież u dzieci

przed rozpoczęciem okresu pokwitania i dziewcząt przed wystąpieniem pierwszej miesiączki.

Substancje pomocnicze

Produkt leczniczy Simvastatin zawiera laktozę. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją

laktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinni

przyjmować tego leku.