Sevredol

Sevredol - dawkowanie

Dawkę należy dobrać indywidualnie w zależności od natężenia bólu, wieku pacjenta i reakcji na uprzednio stosowanie leki przeciwbólowe, tak aby doprowadzić do ustąpienia bólu i utrzymania działania przeciwbólowego do chwili podania następnej dawki.

Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 10 mg lub 20 mg co 4 godziny.

Dzieci od 3 do 5 lat:

5 mg siarczanu morfiny (pół tabletki 10 mg) co 4 godziny.

Dzieci od 6 do 12 lat:

5-10 mg co 4 godziny.

Nasilenie bólu lub wystąpienie tolerancji na lek może wymagać zwiększenia dawki produktu.

Szczególne grupy pacjentów

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek oraz w przypadku podejrzenia u pacjenta przedłużonego pasażu żołądkowo-jelitowego, produkt Sevredol należy dawkować ze szczególną ostrożnością.

Pacjenci w podeszłym wieku

Pacjenci w podeszłym wieku (w wieku 75 lat i powyżej) oraz pacjenci w ogólnie złym stanie zdrowia mogą wykazywać większą wrażliwość na morfinę. Dlatego przy dostosowywaniu dawki należy zachować większą ostrożność i (lub) zastosować dłuższe odstępy pomiędzy dawkami. Jeśli to konieczne, należy zmniejszyć dawkę.

Specjalne uwagi dotyczące dostosowania dawki

Tabletki o mniejszej zawartości substancji czynnej można zastosować w procesie ustalania dawki początkowej (miareczkowania), a także jako uzupełnienie do trwającego leczenia z zastosowaniem tabletek o przedłużonym uwalnianiu.

Regułą jest, aby ustalić indywidualnie dawkowanie w taki sposób, aby dobrana dawka jednocześnie stanowiła najmniejszą skuteczną przeciwbólowo dawkę dla danego pacjenta.

W leczeniu bólu przewlekłego terapię należy prowadzić w oparciu o ustalony schemat.

U pacjentów poddawanych innemu dodatkowemu leczeniu przeciwbólowemu (np. okołooperacyjnemu, blokada splotu nerwowego), dawka powinna być ustalona powtórnie na podstawie ponownego pomiaru natężenia bólu.

Sposób podawania i czas trwania leczenia

Tabletki powlekane należy połykać w całości, bez żucia, łamania czy kruszenia, popijając odpowiednią ilością płynu - niezależnie od posiłków. Tabletki można jednak podzielić na połowy wzdłuż kreski dzielącej, jeśli wymaga tego ustalony schemat dawkowania.

O czasie trwania leczenia zadecyduje lekarz w oparciu o stopień natężenia bólu u pacjenta. Nie należy stosować produktu Sevredol dłużej niż to bezwzględnie konieczne. Jeśli w związku z charakterem i natężeniem objawów wystąpi konieczność przedłużonego leczenia przeciwbólowego produktem Sevredol, należy wówczas przeprowadzać dokładnie ocenę terapii w krótkich, regularnych odstępach czasu (jeśli konieczne, również stosując przerwy w leczeniu), by ocenić, czy i w jakim stopniu nadal istnieje potrzeba takiego postępowania. Jeśli to konieczne, należy dokonać zmiany leku na bardziej odpowiednią formę dawkowania. W leczeniu bólów przewlekłych należy zachować ustalony schemat dawkowania.

Ponieważ ryzyko wystąpienia objawów odstawienia jest większe w przypadku, gdy leczenie zostanie przerwane nagle, po podjęciu decyzji o zakończeniu leczenia dawka powinna być zmniejszana stopniowo.

Sevredol - środki ostrożności

Uważne monitorowanie i (lub) zmniejszenie dawki jest konieczne w razie:

- uzależnienia od opioidów,

- występowania zaburzeń świadomości,

- występowania zaburzeń czynności ośrodka oddechowego i czynności płuc lub stanu, który prowadzi do wystąpienia powyższych zaburzeń,

- serca płucnego,

- stanów z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym, wówczas kiedy nie jest prowadzona mechaniczna wentylacja,

- niedociśnienia tętniczego związanego z hipowolemią,

- przerostu gruczołu krokowego z zaleganiem moczu w pęcherzu (ryzyko rozerwania pęcherza moczowego z powodu zatrzymania moczu), - zwężenia cewki moczowej lub kolki nerkowej,

- zaburzeń czynności dróg żółciowych,

- niedrożności jelit i stanu zapalnego jelit,

- guza chromochłonnego, - zapalenia trzustki,

- ciężkiej niewydolności nerek,

- niedoczynności tarczycy,

- padaczki lub zwiększonej skłonności do drgawek,

- astmy oskrzelowej

Depresja ośrodka układu oddechowego stanowi najistotniejsze niebezpieczeństwo w przypadku przedawkowania opioidów.

Długotrwałe stosowanie produktu Sevredol może prowadzić do rozwoju tolerancji na lek powodując konieczność zastosowania stopniowo coraz większych dawek morfiny do utrzymania kontroli nad bólem. Długotrwałe stosowanie produktu Sevredol może prowadzić do uzależnienia fizycznego, a przy nagłym przerwaniu leczenia może wystąpić zespół odstawienia. Jeśli leczenie morfiną nie jest już dłużej konieczne, zaleca się stopniową redukcję dawki, aby zapobiec wystąpieniu zespołu odstawienia, który charakteryzuje się następującymi objawami: biegunka, bóle kostne i stawowe, zaburzenia ze strony układu krążenia.

Podobnie jak inne silne opioidy, morfina może być nadużywana i niewłaściwie stosowana przez osoby uzależnione lub podatne na uzależnienia. Produkt Sevredol należy przepisywać ze szczególną ostrożnością pacjentom nadużywającym alkohol lub leki.

Z powodu ryzyka wystąpienia niedrożności jelit lub depresji ośrodka oddechowego, których to częstość występowania jest wyższa u pacjentów w fazie pooperacyjnej, w porównaniu z pacjentami niepoddawanymi operacji, produkt Sevredol należy stosować z ostrożnością zarówno przed jak i po operacji.

Lek może utrudniać rozpoznanie i zaciemniać obraz kliniczny ostrych schorzeń brzusznych. np. perforacji jelit.

W rzadkich przypadkach może wystąpić zjawisko hiperalgezji, która nie ustępuje po zwiększeniu dawki produktu Sevredol, szczególnie u pacjentów dotychczas leczonych dużymi dawkami. Konieczne może być zmniejszenie dawki morfiny lub zmiana na inny opioid.

U pacjentów chorych na epilepsję morfina może obniżać próg drgawkowy.

U pacjentów z niewydolnością kory nadnerczy (np. choroba Addisona) należy kontrolować stężenie kortyzolu w osoczu krwi, i jeśli to konieczne, prowadzić substytucję kortykosteroidów.

Produkt Sevredol tabletki powlekane 10 mg nie jest przeznaczony dla dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Sevredol tabletki powlekane 20 mg nie jest przeznaczony dla dzieci w wieku poniżej 12 lat. Zawartość substancji czynnej w produktach jest zbyt wysoka względem zapotrzebowania na morfinę w tych grupach pediatrycznych.

Z powodu mutagennych właściwości morfiny, substancję czynną należy podawać mężczyznom i kobietom w wieku rozrodczym jedynie w przypadku, jeśli stosują oni skuteczną antykoncepcję (patrz punkt 4.6).

Stosowanie produktu Sevredol może dać pozytywny wynik podczas kontroli dopingowej.

Morfina działa zapierająco ? z chwilą rozpoczęcia leczenia należy jednocześnie prowadzić profilaktykę zaparć.

Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować produktu Sevredol.

Produkt Sevredol 20 mg tabletki powlekane zawiera barwnik żółcień pomarańczową (E 110), która może wywoływać reakcje alergiczne.

Sevredol - przedawkowanie

Objawy przedawkowania morfiny

Ponieważ wrażliwość na morfinę jest różna w każdym indywidualnym przypadku, objawy zatrucia mogą wystąpić u dorosłych pacjentów po podaniu pojedynczej dawki odpowiadającej dawce około 30 mg morfiny podanej podskórnie lub dożylnie. Jednakże u pacjentów z bólem nowotworowym wartości te są często przekraczane bez wywoływania jakichkolwiek działań niepożądanych.

Zatrucie opioidem charakteryzuje się tzw. triadą objawów: zwężonymi źrenicami, depresją ośrodka oddechowego i śpiączką. O ile początkowo źrenice mają rozmiar główki od szpilki wraz z postępującym niedotlenieniem narządów i tkanek rozszerzają się. Akcja oddechowa jest znacznie spowolniona (do 2-4 oddechów na minutę). U pacjenta rozwija się wtedy sinica.

Przedawkowanie morfiny skutkuje sennością i stuporem o różnym nasileniu, aż do śpiączki. Ciśnienie krwi najpierw utrzymuje się na normalnym poziomie, ale następnie gwałtownie obniża się. Pogłębiający się spadek ciśnienia krwi może prowadzić do wstrząsu. Mogą wystąpić tachykardia, bradykardia i rabdomioliza. Obniża się temperatura ciała. Mięśnie szkieletowe wiotczeją, sporadycznie może wystąpić skurcz uogólniony, szczególnie u dzieci. Zgon jest zazwyczaj spowodowany niewydolnością oddechową lub powikłaniami takimi jak obrzęk płuc.

Leczenie przedawkowania morfiny

U pacjentów nieprzytomnych, z zatrzymaną akcją oddechową zaleca się respirację, intubację oraz dożylne podanie antagonisty opioidowego (np. 0,4 mg naloksonu dożylnie). Jeśli występuje niewydolność oddechowa, podawanie indywidualnie dobranej dawki należy powtórzyć 1-3 razy, w odstępach trzyminutowych, aż do uzyskania prawidłowej częstości oddechów i odpowiedzi pacjenta na stymulację bólową.

Konieczny jest ścisły nadzór nad pacjentem (przez co najmniej 24 godziny), ponieważ działanie antagonistów opioidowych jest krótsze niż działanie morfiny. W konsekwencji możliwy jest nawrót niewydolności oddechowej.

Jednorazowa dawka antagonisty opioidowego u dzieci wynosi 0,01 mg/kg m.c.

Dodatkowo może być konieczne zastosowanie działań zabezpieczających przed utratą ciepła i objętości płynów.

W uzasadnionych przypadkach może być celowe zastosowanie płukania żołądka.