Instanyl - dawkowanie
Leczenie należy rozpocząć i stosować pod nadzorem lekarza
mającego doświadczenie w prowadzeniu terapii opioidowej u pacjentów
z chorobą nowotworową. Lekarz musi pamiętać o możliwości nadużycia
fentanylu.
Dawkowanie
Dawkowanie produktu należy ustalić indywidualnie dla
każdego pacjenta tak, aby podawana dawka zapewniała odpowiednią
kontrolę bólu, przy tolerowanym poziomie działań niepożądanych.
Należy uważnie obserwować pacjentów podczas ustalania dawkowania.
Zwiększenie dawki wymaga kontaktu z lekarzem
prowadzącym.
W badaniach klinicznych, dawka produktu Instanyl stosowana
w leczeniu bólu przebijającego była niezależna od dobowej dawki
podtrzymującej opioidów (patrz punkt 5.1).
Maksymalna dawka dobowa: Leczenie do czterech epizodów
bólu przebijającego, w każdym nie więcej niż dwie dawki, w odstępie
co najmniej 10 minut.
Pacjent powinien odczekać co najmniej 4 godziny przed
kolejnym zastosowaniem produktu Instanyl w następnym napadzie bólu
przebijającego, zarówno w trakcie ustalania dawki, jak i leczenia
podtrzymującego.
Ustalenie
dawki
Stosowanie produktu Instanyl można rozpocząć u pacjentów,
u których oczekuje się kontroli przewlekłego bólu podstawowego za
pomocą długotrwałej terapii opioidowej, oraz którzy mają nie więcej
niż cztery epizody bólu przebijającego na dobę.
Sposób ustalania dawki
Początkowa dawka powinna wynosić jednorazowo 50
mikrogramów do jednego nozdrza, w razie konieczności dawkowanie
można zwiększać, korzystając z dostępnych dawek produktu (50, 100,
i 200 mikrogramów). Jeżeli nie uzyskano odpowiedniego zniesienia
bólu, powtórne zastosowanie tej samej wielkości dawki może odbyć
się najwcześniej po 10 minutach. Każdy etap dawkowania (ustalania
dawki) należy ocenić w kilku napadach bólu
przebijającego.
(Wykres ustalania dawki w oryginalnym CHPL'u)
Leczenie
podtrzymujące
W leczeniu podtrzymującym należy stosować dawkę produktu
Instanyl ustaloną zgodnie z powyższym opisem. Jeżeli uśmierzenie
bólu jest niewystarczające, powtórne zastosowanie tej samej
wielkości dawki może nastąpić najwcześniej po 10
minutach.
Dostosowanie
dawki
Zazwyczaj, dawka podtrzymująca produktu Instanyl powinna
zostać zwiększona, jeżeli pacjent w ciągu kilku następujących po
sobie epizodów bólu przebijającego wymaga zastosowania więcej niż
jednej dawki leku.
Jeżeli u pacjenta konsekwentnie występują więcej niż
cztery epizody bólu przebijającego na dobę, konieczna może być
zmiana dawkowania podstawowego leczenia opioidami. Jeżeli działania
niepożądane nie są tolerowane lub utrzymują się, należy zmniejszyć
dawkę lub leczenie produktem Instanyl zastąpić innym produktem
przeciwbólowym.
Przerwanie
leczenia
Należy natychmiast przerwać stosowanie produktu
Instanyl,jeżeli u pacjenta nie występują już epizody bólu
przebijającego. Leczenie przewlekłego bólu podstawowego powinno
odbywać się zgodnie z zaleceniami lekarza.
Gdy wymagane jest zaprzestanie wszystkich terapii
opioidami, pacjent musi pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza,
gdyż w celu uniknięcia wystąpienia ostrych objawów z odstawienia
konieczne jest stopniowe zmniejszanie dawki opioidów.
Szczególne grupy
pacjentów
Dzieci
Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność produktu Instanyl
u dzieci w wieku poniżej 18 lat nie zostały jeszcze ustalone. Brak
dostępnych danych.
Pacjenci w podeszłym 'wieku
Dostępne są ograniczone dane dotyczące farmakokinetyki,
skuteczności oraz bezpieczeństwa stosowania produktu Instanyl u
pacjentów powyżej 65 lat. Pacjenci w podeszłym wieku mogą mieć
zmniejszony klirens, wydłużony okres półtrwania oraz większą
wrażliwość na fentanyl niż pacjenci w młodszym wieku. Należy
zachować ostrożność w trakcie leczenia pacjentów w podeszłym wieku
oraz pacjentów wyniszczonych lub osłabionych.
W badaniach klinicznych, u pacjentów w podeszłym wieku
skuteczne okazywały się dawki mniejsze, niż u pacjentów poniżej 65
lat. W trakcie ustalania dawki produktu Instanyl u pacjentów w
podeszłym wieku należy zachować szczególną ostrożność.
Zaburzenia czynności wątroby
Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu
Instanyl u pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej niewydolnością
wątroby (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia czynności nerek
Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu
Instanyl u pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej niewydolnością nerek
(patrz punkt 4.4).
Sposób
podawania
Instanyl przeznaczony jest do podawania
donosowego.
Zaleca się, aby w trakcie stosowania produktu Instanyl
pacjent siedział lub stał, trzymając głowę w pozycji
pionowej.
Po każdym użyciu należy oczyścić końcówkę
inhalatora.
Instanyl - środki ostrożności
Depresja
oddechowa
Jak w przypadku wszystkich silnych leków opioidowych, po
zastosowaniu fentanylu może wystąpić klinicznie istotna depresja
oddechowa, dlatego pacjenci powinni być obserwowani czy występuje u
nich to działanie. U pacjentów z bólem leczonych długotrwale
opioidami rozwija się tolerancja na depresję oddechową, dlatego
ryzyko wystąpienia depresji oddechowej u tych pacjentów jest
zmniejszone. Jednoczesne stosowanie produktów działających hamująco
na ośrodkowy układ nerwowy może zwiększać ryzyko wystąpienia
depresji oddechowej (patrz punkt 4.5).
Przewlekła
choroba płuc
U pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc,
fentanyl może wywoływać więcej ciężkich działań niepożądanych. U
tych pacjentów opioidy mogą zmniejszyć napęd oddechowy i zwiększyć
opór oddechowy.
Zaburzenia
czynności nerek lub wątroby
Fentanyl należy stosować z zachowaniem ostrożności u
pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej niewydolnością nerek lub
wątroby. Nie oceniono wpływu niewydolności wątroby i nerek na
farmakokinetykę produktu Instanyl; jednakże wykazano, że przy
podaniu dożylnym klirens fentanylu był zmieniony w przypadku
niewydolności nerek i wątroby na skutek zmian klirensu
ogólnoustrojowego oraz białek osocza.
Wzrost ciśnienia
wewnątrzczaszkowego
Fentanyl należy stosować z zachowaniem ostrożności u
pacjentów z objawami zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego,
zaburzeniami świadomości lub w śpiączce. Instanyl należy stosować
ostrożnie u pacjentów z guzem mózgu lub urazem głowy.
Choroby
serca
Fentanyl może wywołać bradykardię. Należy zachować
ostrożność podczas stosowania fentanylu u pacjentów z bradyarytmią.
Opioidy mogą powodować hipotonię, szczególnie u pacjentów z
hipowolemią. Dlatego Instanyl należy stosować ostrożnie u pacjentów
z hipotonią i(lub) hipowolemią.
Stan jamy
nosowej
Jeśli podczas stosowania produktu Instanyl u pacjenta
występują nawracające krwawienia z nosa lub uczucie dyskomfortu w
nosie, należy rozważyć inną drogę podania produktów stosowanych w
leczeniu bólu przebijającego.
Przeziębienie
Całkowity zakres ekspozycji na fentanyl u osób z częstymi
przeziębieniami, nieleczonych wcześniej produktami obkurczającymi
naczynia jamy nosowej, jest porównywalny do tego u osób zdrowych. W
przypadku jednoczesnego stosowania produktów obkurczających
naczynia jamy nosowej, patrz punkt 4.5.
Możliwość
nadużycia i uzależnienie
Podczas wielokrotnego podawania opioidów, takich jak
fentanyl, może rozwinąć się tolerancja na produkt oraz fizyczne i
(lub) psychiczne uzależnienie. Jednakże przypadki uzależnienia
jatrogennego w wyniku stosowania opioidów w leczeniu bólu
pochodzenia nowotworowego są rzadkie.
Objawy z
odstawienia
Pojawienie się objawów odstawiennych może zostać
przyspieszone w wyniku podania substancji będących antagonistami
opioidów (np. nalokson) lub mieszaniny agonisty/antagonisty
przeciwbólowego (np. pentazocyna, butorfanol, buprenorfina,
nalbufina).
Leczenie z
innymi stosowanymi donosowo produktami
leczniczymi
Przed rozpoczęciem leczenia produktem Instanyl, należy
rozważyć inne drogi podania leków stosowanych w równoczesnym
leczeniu współistniejących chorób, które mogą być leczone poprzez
podanie donosowe.
Instanyl - przedawkowanie
Objawy
Objawy przedawkowania fentanylu są wynikiem nadmiernego
działania farmakologicznego, np. letarg, śpiączka oraz ciężka
depresja oddechowa. Inne możliwe objawy to: hipotermia, zmniejszone
napięcie mięśniowe, bradykardia oraz niedociśnienie tętnicze.
Objawami działania toksycznego są: głębokie uspokojenie, ataksja,
zwężenie źrenic, drgawki oraz depresja oddechowa, która jest
głównym objawem.
Leczenie
W leczeniu depresji oddechowej należy natychmiast
zastosować środki zaradcze, w tym fizyczną lub werbalną stymulację
pacjenta. Następnie należy podać lek z grupy specyficznych
antagonistów opioidowych, taki jak nalokson. Depresja oddechowa
będąca wynikiem przedawkowania może utrzymywać się dłużej niż
działanie antagonisty opioidowego. Okres półtrwania antagonisty
może być krótki, dlatego konieczne może być wielokrotne jego
podawanie lub zastosowanie ciągłego wlewu dożylnego. Odwrócenie
działania narkotycznego leku może spowodować nawrót ostrego bólu
oraz wyrzut amin katecholowych.
Jeśli wymaga tego sytuacja kliniczna, należy zapewnić i
podtrzymywać drożność dróg oddechowych pacjenta,jeśli konieczne
założyć rurkę ustno-gardłową lub dotchawiczą, podawać tlen oraz w
razie konieczności wspomagać lub kontrolować oddychanie. Należy
utrzymywać odpowiednią temperaturę ciała oraz ilość dostarczanych
płynów.
W przypadku wystąpienia ciężkiego lub przewlekłego
niedociśnienia tętniczego, należy wziąć pod uwagę ryzyko
hipowolemii, która wymaga zapewnienia odpowiedniego pozajelitowego
podawania płynów.
Instanyl - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą. Stosowanie u pacjentów niezażywających
wcześniej opioidów. Ciężka depresja oddechowa lub ciężka
obturacyjna choroba płuc. Wcześniejsza radioterapia
twarzy.
Powtarzające się przypadki krwawienia z nosa (patrz punkt
4.4).
Instanyl - działania niepożądane
W trakcie stosowania produktu Instanyl można spodziewać
się wystąpienia działań niepożądanych typowych dla opioidów.
Często, większość z nich ustępuje lub zmniejsza się ich nasilenie
podczas ciągłego stosowania produktu leczniczego. Do najcięższych
działań niepożądanych należy depresja oddechowa (mogąca prowadzić
do bezdechu lub zatrzymania czynności oddychania), depresja układu
krążenia, hipotonia oraz wstrząs, dlatego wszystkich pacjentów
należy ściśle obserwować, czy występują u nich te
objawy.
Badania kliniczne produktu Instanyl zostały zaplanowane
tak, aby ocenić bezpieczeństwo stosowania i skuteczności w leczeniu
bólu przebijającego. Wszyscy pacjenci, w celu uśmierzenia bólu
przewlekłego, przyjmowali jednocześnie opioidy takie jak morfina o
przedłużonym uwalnianiu lub fentanyl w postaci systemu
transdermalnego. Dlatego też, nie jest możliwe ostateczne wskazanie
działań specyficznych tylko dla produktu Instanyl.
Określone w trakcie badań klinicznych działania
niepożądane najprawdopodobniej związane z leczeniem produktem
Instanyl wymienione są w poniższej tabeli.
W klasyfikacji działań niepożądanych ze względu na
częstość występowania wykorzystywane są następujące kategorie:
bardzo często (> =1/10), często (> =1/100 do < 1/10),
niezbyt często (> =1/1 000 do < 1/100), rzadko (> =1/10
000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana
(częstość nie możne być określona na podstawie dostępnych
danych).
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania
objawy niepożądane wymienione są zgodnie ze zmniejszającym się
nasileniem.
Klasyfikacja układ/narząd
|
Często
|
Niezbyt często
|
Nie znana
|
Zaburzenia psychiczne
|
Uzależnienie, bezsenność
|
Omamy
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Senność, zawroty głowy, ból głowy
|
Uspokojenie polekowe, drgawki kloniczne mięśni,
parestezje, zaburzenia czucia, zaburzenia smaku
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
Zawroty głowy
|
Kinetoza
|
Zaburzenia serca
|
Niedociśnienie
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Nagłe
zaczerwienienie,
zwł. twarzy, uderzenia gorąca
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
Podrażnienie gardła
|
Depresja oddechowa, krwawienie z nosa, owrzodzenie jamy
nosowej, wodnisty wyciek z nosa
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Nudności, wymioty
|
Zaparcia, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, suchość w
jamie ustnej
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Nadmierne pocenie
się
|
Ból skóry, świąd
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Gorączka
|
Komentarze