Selmet

Selmet - dawkowanie

Dawkowanie

W każdym przypadku dawka musi być dostosowana do indywidualnego zapotrzebowania pacjenta i nie powinna ona przekraczać 400 mg/dobę. Poniżej podano wytyczne dotyczące dawkowania:

Dorośli:

Nadciśnienie tętnicze:

Początkowo 100 mg na dobę. Dawkę tę można zwiększyć, jeśli istnieje taka konieczność, do 200 mg na dobę w dawce pojedynczej lub w dawkach podzielonych. W celu dalszego obniżenia ciśnienia tętniczego można rozważyć skojarzone stosowanie omawianego produktu leczniczego z innym hipotensyjnym produktem leczniczym.

Dławica piersiowa: Zwykle 50-100 mg dwa razy na dobę. Dawkę tę można dalej zwiększać lub stosować łącznie z nitratami.

Tachyarytmie: Zwykle wystarcza stosowanie dawki dobowej wynoszącej 100-200 mg W razie konieczności dawkę tę można zwiększyć.

Po leczeniu dożylnym zawału mięśnia sercowego w ostrej fazie: Doustne podawanie tego produktu leczniczego należy rozpocząć 15 minut po ostatnim wstrzyknięciu dożylnym, stosując dawkę 50 mg co 6 godzin przez 48 godzin.

Zapobieganie zawałowi mięśnia sercowego: Dawka podtrzymująca wynosi 100 mg dwa razy na dobę. Zapobieganiu napadom migreny: 50-100 mg dwa razy na dobę. Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek

Czynność nerek nie wpływa w sposób istotny na tempo eliminacji omawianego produktu leczniczego z organizmu, w związku z czym nie ma potrzeby modyfikowania dawkowania.

Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby

Zwykle metoprolol może być podawany w tej samej dawce pacjentom z marskością wątroby co pacjentom z prawidłową czynnością tego narządu. Zmniejszenie dawkowania należy rozważyć tylko wówczas, gdy obecne są objawy ciężkiego zaburzenia czynności wątroby (np. u pacjentów z zespoleniem wrotno-układowym) (patrz punkt 5.2).

Pacjenci w podeszłym wieku

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania omawianego produktu leczniczego u pacjentów w wieku powyżej 80 lat. Podczas zwiększania dawkowania należy zachować szczególną ostrożność. Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów w podeszłym wieku, gdyż może u nich dochodzić do nadmiernego spadku ciśnienia tętniczego lub częstości rytmu serca.

Dzieci i młodzież

Dane na temat stosowania metoprololu u dzieci i młodzieży są ograniczone, w związku z czym nie zaleca się stosowania u nich produktu leczniczego Selmet.

Sposób podawania

Tabletki należy przyjmować na czczo (patrz punkt 5.2).

Selmet - środki ostrożności

U pacjentów z astmą beta-adrenolityki muszą być stosowane z zachowaniem ostrożności. Jeśli w momencie włączania metoprololu pacjent stosuje już beta2-mimetyk (w postaci tabletek lub w postaci wziewnej), wówczas dawkę beta2-mimetyku należy skontrolować i, jeśli stwierdzi się taką potrzebę, zwiększyć.

Metoprolol może zmniejszyć działanie leków przeciwcukrzycowych i maskować objawy hipoglikemii.

W rzadkich przypadkach w związku ze stosowaniem metoprololu może dochodzić do nasilenia zaburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego (z ewentualnym blokiem przedsionkowo-komorowym). U pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia beta-adrenolityki należy stosować z zachowaniem ostrożności (patrz punkt 4.3).

Z powodu działania hipotensyjnego metoprolol może zaostrzać objawy chorób naczyń obwodowych

Jeśli pacjentowi z guzem chromochłonnym lekarz przepisuje metoprolol, wówczas przed rozpoczęciem jego stosowania oraz w trakcie jego stosowania musi być również stosowany alfa-adrenolityk.

U pacjentów z dławicą Prinzmetala beta1-adrenolityki należy stosować z zachowaniem ostrożności ze względu na ryzyko zwiększenia częstości i czasu trwania napadów dławicowych.

Metoprolol może maskować objawy tyreotoksykozy. Metoprolol należy w związku z tym stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z potwierdzeniem lub podejrzeniem tyreotoksykozy oraz uważnie monitorować czynność tarczycy i serca.

Przed zabiegiem operacyjnym anestezjolog musi zostać poinformowany o tym, że pacjent stosuje beta-adrenolityki. Nie zaleca się przerwania stosowania beta-adrenolityku na czas zabiegu operacyjnego.

Nie wolno nagle przerwać stosowania beta-adrenolityków. Jeśli stosowanie omawianego produktu leczniczego musi zostać przerwane, wówczas - jeśli to tylko możliwe - dawka powinna by stopniowo zmniejszana przez okres co najmniej dwóch tygodni do dawki 25 mg na dobę, a przez ostatnie 6 dni poprzedzających całkowite przerwanie stosowania omawianego produktu leczniczego powinien on być stosowany w dawce 25 mg na dobę. Jeśli u pacjenta pojawiają się jakiekolwiek objawy, wówczas dawkę należy zmniejszać wolniej. Nagłe przerwanie stosowania beta-adrenolityka może doprowadzić do zaostrzenia niewydolności serca i zwiększać ryzyko zawału mięśnia sercowego i nagłego zgonu.

Metoprolol, podobnie jak inne beta-adrenolityki, może też prowadzić do zwiększenia wrażliwości na alergeny i zwiększenia nasilenia reakcji anafilaktycznych. U pacjentów otrzymujących beta-adrenolityki adrenalina nie zawsze daje pożądany działania terapeutycznego (patrz także punkt 4.5).

Beta-adrenolityki mogą wywoływać lub zaostrzać łuszczycę.

Brak wystarczających danych na temat stosowania metoprololu u pacjentów z niewydolnością serca współwystępującą z wymienionymi poniżej czynnikami towarzyszącymi:

- niestabilną niewydolnością serca (w IV klasie czynnościowej wg NYHA),

- świeżym zawałem mięśnia sercowego lub niestabilną dławicą piersiową w okresie minionych 28 dni,

- zaburzeniem czynności nerek,

- zaburzeniem czynności wątroby,

- w wieku powyżej 80 lat,

- w wieku poniżej 40 lat,

- hemodynamicznie istotnymi wadami zastawkowymi serca,

- kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory,

- w trakcie lub po zabiegu kardiochirurgicznym w okresie czterech miesięcy przed rozpoczęciem stosowania metoprololu.

W przypadku narastającego rzadkoskurczu dawkowanie należy zmniejszyć bądź przerwać stosowanie omawianego produktu leczniczego.

Produktu leczniczego Selmet nie wolno podawać pacjentom z nieleczoną zastoinową niewydolnością serca. W pierwszej kolejności bowiem zastoinową niewydolność serca należy wyrównać. Jeśli jednocześnie stosowana jest digoksyna, należy pamiętać, że oba produkty lecznicze zmniejszenie przewodzenia przedsionkowo-komorowe i że w związku z tym istnieje ryzyko wystąpienia rozkojarzenia przedsionkowo-komorowego. Oprócz tego mogą pojawić się łagodne powikłania krążeniowe objawiające się zawrotami głowy, rzadkoskurczem i skłonnością do zapaści.

Opisywano przypadki suchości oczu lub sporadycznie suchości oczu współwystępującej z wysypką skórną. W większości przypadków objawy te ustępowały po odstawieniu metoprololu. Pacjentów należy obserwować ze względu na wystąpienie ewentualnych działań niepożądanych dotyczących narządu wzroku. Jeśli działania te wystąpią, należy rozważyć odstawienie metoprololu.

Selmet - przedawkowanie

Toksyczność

Przyjęcie przez osobę dorosłą dawki 7500 mg spowodowało u tej osoby śmiertelne zatrucie. Przyjęcie przez 5-letnie dziecko dawki 100 mg nie powodowało żadnych objawów po wykonaniu płukania żołądka. Przyjęcie dawki 450 mg przez 12-letnie dziecko oraz dawki 1400 mg przez osobę dorosłą powodowało umiarkowane zatrucie. Przyjęcie dawki 2500 mg przez osobę dorosłą powodowało ciężkie zatrucie, a dawki 7500 mg przez osobę dorosłą - bardzo ciężkie zatrucie.

Objawy

Przedawkowanie metoprololu może prowadzić do nasilonego niedociśnienia, rzadkoskurczu zatokowego, bloku przedsionkowo-komorowego, niewydolności serca, wstrząsu kardiogennego, zatrzymania czynności serca, asystolii, wydłużenia odstępu QT (pojedyncze przypadki), zaburzenia perfuzji obwodowej, skurczu oskrzeli, utraty przytomności (ze śpiączką włącznie), nudności, wymiotów i sinicy. Może też wystąpić depresja oddechowa, bezdech, drżenie drobnofalowe, drgawki, wzmożona potliwość, parestezje, ewentualnie skurcz przełyku, hipoglikemia (szczególnie u dzieci) lub hiperglikemia, hiperkaliemia, zaburzenia czynności nerek, przemijające objawy nużliwości mięśni.

W określonych przypadkach, szczególnie u dzieci i młodzieży, mogą dominować objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego oraz depresja oddechowa.

Objawy te mogą być nasilane przez jednoczesne spożycie alkoholu lub jednoczesne stosowanie hipotensyjnych produktów leczniczych, klonidyny lub barbituranów.

Pierwsze objawy przedawkowania pojawiają się w okresie do 20 minut do 2 godzin od przyjęcia produktu leczniczego. Skutki masywnego przedawkowania mogą utrzymywać się przez kilka dni mimo zmniejszającego się stężenia metoprololu w osoczu.

Leczenie

Pacjent powinien zostać przyjęty do szpitala i generalnie leczony na oddziale intensywnej opieki medycznej z ciągłym monitorowaniem czynności serca, gazometrii i parametrów biochemicznych. Jeśli konieczne, powinny zostać podjęte natychmiastowe postępowanie podtrzymujące podstawowe czynności życiowe, takie jak sztuczna wentylacja czy elektrostymulacja serca. Nawet pacjenci po niewielkim przedawkowaniu, którzy wyglądają na zdrowych, powinni być ściśle obserwowani w celu wykrycia objawów zatrucia przez co najmniej 4 godziny.

Jeśli konieczne, należy podać węgiel aktywowany i wykonać płukanie żołądka. UWAGA! Atropina (w dawce 0,25-0,50 mg iv. u dorosłych lub w dawce 10-20 mcg/kg mc. u dzieci) powinna zostać podana przed płukaniem żołądka (ze względu na ryzyko pobudzenia nerwu błędnego). Intubację i wentylację wspomaganą należy stosować zależnie od bardzo szerokich wskazań. Należy odpowiednio uzupełniać płyny. Należy podać glukozę we wlewie dożylnym. Pacjenta należy podłączyć do monitora EKG. W celu zablokowania nerwu błędnego można podać siarczan atropiny (w dawce 0,5-2,0 mg dożylnie). Podawanie atropiny można powtarzać.

W przypadku ciężkiego niedociśnienia, rzadkoskurczu lub ryzyka rozwoju niewydolności serca pacjentowi można podać betai-mimetyk (np. prenalterol lub izoprenalinę) dożylnie w odstępie od 2 do 5 minut bądź we wlewie dożylnym do uzyskania pożądanego działania. Jeśli selektywny betai-mimetyk nie jest dostępny, wówczas można zastosować dopaminę.

Jeśli nie udaje się uzyskać pożądanego działania, wówczas można zastosować inny sympatykomimetyk, np. dobutaminę lub noradrenalinę.

Pacjentowi można też podać glukagon w dawce od 1 do 10 mg. Może być konieczne zastosowanie stymulatora serca. Aby zapobiec skurczowi oskrzeli można pacjentowi podać beta2-mimetyk, jednak wówczas - w trakcie oraz po zakończeniu podawania leku rozkurczającego oskrzela - pacjenta należy monitorować kątem celu wykrycia zaburzeń rytmu serca.

Uwaga! Ze względu na zablokowanie receptorów beta-adrenergicznych dawki konieczne do stosowania w leczeniu przedawkowania są dużo większe od zwykle stosowanych dawek terapeutycznych.

Uwaga! W przypadku zatrzymania krążenia po przedawkowaniu beta-adrenolityka może być przez kilka godzin konieczna resuscytacja krążeniowo-oddechowa.