Regrace - dawkowanie
Do stosowania doustnego.
Obecność pokarmu nie ma wpływu na wchłanianie chinaprylu.
Tabletki należy połykać popijając całą szklanką wody.
Nadciśnienie tętnicze samoistne
Monoterapia:
Zalecana dawka początkowa chinaprylu wynosi 10 mg raz na dobę. W
zależności od odpowiedzi klinicznej na leczenie, dawkę można
zwiększyć. Dawkę można zwiększyć, gdy aktualnie stosowana nie
przynosi pożądanego efektu terapeutycznego w ciągu 3 do 4 tygodni.
Zazwyczaj stosowana dawka podtrzymująca wynosi 20 do 40 mg na
dobę.
Chinapryl należy podawać w dawce pojedynczej lub w dwóch dawkach
podzielonych. Dla większości pacjentów odpowiednia jest pojedyncza
dawka.
Leczenie skojarzone z lekami moczopędnymi:
Po rozpoczęciu leczenia chinaprylem może wystąpić objawowe
niedociśnienie tętnicze. Częściej występuje ono u pacjentów
jednocześnie leczonych lekami moczopędnymi, ponieważ u takich
chorych często zmniejszona jest objętość wewnątrznaczyniowa. Z
uwagi na możliwość wystąpienia niedoboru płynów lub sodu w
organizmie zalecana jest ostrożność.
Gdy jest to możliwe, należy odstawić leczenie środkami
moczopędnymi na 2 do 3 dni przed rozpoczęciem leczenia
chinaprylem.
W przypadku pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, u których nie
można odstawić leków moczopędnych, leczenie chinaprylem należy
rozpocząć od dawki 2,5 mg. Należy kontrolować czynność nerek oraz
stężenie potasu w surowicy krwi. Dawkę podtrzymującą chinaprylu
należy dostosować w zależności od uzyskanego ciśnienia. W razie
konieczności można ponownie rozpocząć stosowanie leków
moczopędnych. (Patrz również punkty 4.4 i 4.5).
Niewyrównana niewydolność serca
W stosownych przypadkach chinapryl należy stosować jako
uzupełnienie leczenia lub w skojarzeniu z lekiem moczopędnym i
(lub) naparstnicą. Leczenie można rozpocząć w warunkach
ambulatoryjnych. Jednak u pacjentów z ciężką lub niestabilną
niewydolnością serca, zaburzeniem czynności nerek, zmniejszeniem
objętości krwi krążącej, niedoborem sodu we krwi lub ze skurczowym
ciśnieniem krwi < 90 mmg Hg leczenie należy rozpoczynać w
szpitalu. Dotyczy to również leczenia skojarzonego z innymi
środkami rozszerzającymi naczynia krwionośne oraz dużymi dawkami
diuretyków pętlowych (> 80 mg furosemidu), oraz u pacjentów w
wieku 70 lat i starszych. Pacjentów należy starannie obserwować w
trakcie pierwszych dwóch tygodni leczenia oraz zawsze, gdy
zmieniana jest dawka chinaprylu lub leku moczopędnego.
Początkowo podaje się dawkę 2,5 mg, po czym pacjenta należy
starannie obserwować pod kątem możliwości wystąpienia objawowego
niedociśnienia. Dawkę chinaprylu można stopniowo zwiększać do 40
mg/dobę podawanych w 2 dawkach podzielonych. Odpowiednia kontrola
objawów u pacjentów zazwyczaj osiągana jest przy dawkach 10-20
mg/dobę podawanych dwa razy na dobę.
Pacjenci z niewydolnością serca o nasileniu łagodnym do
umiarkowanego, stabilni hemodynamicznie przez okres co najmniej
miesiąca otrzymujący dawkę dobową 20 mg podawaną w 2 dawkach
podzielonych, mogą również otrzymywać lek raz na dobę.
Zaburzenie czynności nerek
U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek dawkę początkową
chinaprylu należy zmniejszyć, ponieważ w przypadku zmniejszonego
klirensu kreatyniny zwiększa się stężenie chinaprylatu w osoczu.
Zaleca się następujące dawki początkowe:
Klirens kreatyniny (ml/min) Zalecana początkowa dawka dobowa
(mg)
> 60 10
30-60 5
10-30 2,5
Obecnie nie ma dostępnych danych na temat pacjentów z klirensem
kreatyniny poniżej 10 ml/min, w tym pacjentów dializowanych.
Dializa nie ma widocznego wpływu na wydalanie chinaprylatu. W
przypadku braku uzyskania wystarczającej odpowiedzi na leczenie w
ciągu 3 miesięcy należy rozważyć zmianę dawki.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
W przypadku leczenia pacjentów w podeszłym wieku należy wziąć
pod uwagę fakt, iż czynność nerek ulega pogorszeniu z wiekiem.
Dlatego też leczenie należy rozpocząć od dawki 5 mg chinaprylu raz
na dobę.
Stosowanie u dzieci i młodzieży:
Skuteczność i bezpieczeństwo chinaprylu nie zostały ustalone u
dzieci i młodzieży. Dlatego też nie zaleca się jego stosowania w
tych grupach wiekowych pacjentów.
Regrace - środki ostrożności
Obrzęk naczynioruchowy jelit:
U pacjentów leczonych inhibitorami ACE odnotowano przypadki
wystąpienia obrzęku naczynioruchowego jelit. U tych pacjentów
wystąpił ból brzucha (z nudnościami lub wymiotami lub bez tych
objawów); u niektórych chorych w wywiadzie nie wystąpił obrzęk
naczynioruchowy twarzy a stężenie C-1 esterazy było w zakresie
normy. Obrzęk naczynioruchowy rozpoznawano na podstawie badań, np.
tomografii komputerowej jamy brzusznej, lub badania
ultrasonograficznego jamy brzusznej lub w trakcie zabiegu
chirurgicznego, a objawy ustąpiły po zakończeniu stosowania
inhibitora ACE. Obrzęk naczynioruchowy jelit należy wziąć pod uwagę
w diagnostyce różnicowej pacjentów leczonych inhibitorami ACE, u
których wystąpił ból brzucha.
Objawowe niedociśnienie tętnicze
Objawowe niedociśnienie tętnicze jest rzadko obserwowane u
pacjentów z niepowikłanym nadciśnieniem tętniczym. Wystąpienie
niedociśnienia tętniczego jest bardziej prawdopodobne u pacjentów z
nadciśnieniem tętniczym przyjmujących chinapryl, u których
zmniejszona jest objętość wewnątrznaczyniowa (na przykład z powodu
stosowania leków moczopędnych, diety ubogosodowej, dializy,
biegunki lub wymiotów) lub ciężkie reninozależne nadciśnienie
tętnicze (patrz punkty 4.5 „Interakcje z innymi lekami i inne
rodzaje interakcji” i 4.8 „Działania niepożądane”). Objawowe
niedociśnienie tętnicze obserwowano u pacjentów z uszkodzeniem
mięśnia sercowego i towarzyszącą niewydolnością nerek lub bez niej.
Ryzyko wystąpienia tego powikłania jest większe w przypadku
pacjentów z ciężkim uszkodzeniem mięśnia sercowego, co się
przejawia zwiększonym zastosowaniem diuretyków pętlowych,
hiponatremią lub zaburzeniem czynności nerek. U pacjentów ze
zwiększonym ryzykiem objawowego niedociśnienia tętniczego należy
ściśle monitorować początek leczenia oraz okresy dostosowania
dawkowania. Podobne środki ostrożności należy zachować w przypadku
pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub chorobami naczyń
mózgowych, u których znaczny spadek ciśnienia krwi mógłby
spowodować zawał mięśnia sercowego lub udar naczyniowy mózgu.
W razie wystąpienia niedociśnienia tętniczego pacjenta należy
ułożyć na łóżku, i jeśli jest to konieczne, podać we wlewie
dożylnym roztwór soli fizjologicznej. Przemijające niedociśnienie
tętnicze nie jest przeciwwskazaniem do podawania kolejnych dawek,
które to bez przeszkód można podawać jak tylko wzrośnie ciśnienie
tętnicze.
Zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej / kardiomiopatia
przerostowa
Tak jak w przypadku innych inhibitorów ACE, chinapryl należy
stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów ze zwężeniem
zastawki mitralnej lub utrudnionym odpływem z lewej komory serca,
np. zwężeniem zastawki aortalnej oraz kardiomiopatią
przerostową.
Niewydolność nerek
W przypadku niewydolności nerek (klirens kreatyniny < 60
ml/min) początkowa dawka chinaprylu powinna zostać dostosowana do
wartości klirensu kreatyniny (patrz punkt 4.2 „ Dawkowanie i sposób
podawania”) a następnie do odpowiedzi pacjenta na leczenie. U tych
pacjentów rutynowa kontrola stężenia potasu i kreatyniny stanowią
część zazwyczaj stosowanego postępowania medycznego.
U niektórych pacjentów otrzymujących inhibitory ACE, z
obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy w
jedynej czynnej nerce, występowało zwiększenie stężenia mocznika we
krwi oraz kreatyniny w surowicy, które zazwyczaj ustępowały po
zaprzestaniu leczenia. Było to szczególnie widoczne u pacjentów z
niewydolnością nerek. Ryzyko ciężkiego niedociśnienia tętniczego
lub niewydolności nerek jest większe przy jednocześnie występującym
nadciśnieniu naczyniowo-nerkowym. U tych pacjentów leczenie należy
rozpoczynać od małych dawek oraz ostrożnie zwiększać dawkę pod
ścisłą kontrolą lekarza. Ponieważ leczenie lekami moczopędnymi może
przyczyniać się do powyższych powikłań, należy je odstawić i
kontrolować czynność nerek podczas pierwszych tygodni leczenia
chinaprylem.
U niektórych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym bez jawnej,
wcześniej istniejącej choroby nerek może wystąpić, zazwyczaj
łagodny i przemijający wzrost wartości stężenia mocznika we krwi i
kreatyniny w surowicy, zwłaszcza, gdy chinapryl jest podawany
jednocześnie z lekami moczopędnymi. Jest to bardziej prawdopodobne
u pacjentów z wcześniej występującą niewydolnością nerek. Może
wystąpić konieczność zmniejszenia dawki i (lub) zaprzestania
stosowania leków moczopędnych i (lub) chinaprylu.
Przeszczep nerki
Nie ma dostępnych danych dotyczących stosowania chinaprylu u
pacjentów po niedawno ostatnio przebytym przeszczepie nerki. W
związku z tym nie zaleca się leczenia chinaprylem.
Pacjenci hemodializowani
Istnieją doniesienia o reakcji anafilaktycznej u pacjentów
dializowanych z zastosowaniem błon o dużej przepuszczalności i
jednocześnie leczonych inhibitorem ACE. U tych pacjentów należy
rozważyć zastosowanie innego rodzaju błon dializacyjnych lub innych
grup leków przeciwnadciśnieniowych.
Nadwrażliwość / obrzęk naczynioruchowy
Istnieją rzadkie doniesienia o występowaniu u pacjentów
leczonych inhibitorami ACE, w tym chinaprylem, obrzęku
naczynioruchowego w obrębie twarzy, kończyn, warg, języka, głośni i
(lub) krtani. Obrzęk może pojawić się w każdym momencie trwania
leczenia. W przypadku obrzęku naczynioruchowego należy natychmiast
odstawić chinapryl i zastosować odpowiednie leczenie oraz
wprowadzić obserwację pacjenta do czasu całkowitego ustąpienia
objawów przed wypisaniem pacjenta ze szpitala. Konieczność
obserwacji pacjentów przez długi czas jest wskazana, nawet w
przypadku jedynie obrzęku języka bez zaburzeń oddychania, gdyż
stosowanie leków przeciwhistaminowych i kortykosteroidów może być
niewystarczające.
Opisywano bardzo rzadkie przypadki zgonów spowodowanych
obrzękiem naczynioruchowym z towarzyszącym obrzękiem krtani lub
języka. U pacjentów, u których wystąpił obrzęk języka, głośni lub
krtani, szczególnie u pacjentów, którzy przebyli zabieg dróg
oddechowychwystępuje większe ryzyko zamknięcia światła dróg
oddechowych. W takich przypadkach należy udzielić natychmiastowej
pomocy. Może ona obejmować podanie adrenaliny i (lub) utrzymanie
drożności dróg oddechowych. Pacjent musi znajdować się pod ścisłą
kontrolą lekarską do momentu całkowitego i trwałego ustąpienia
objawów.
Inhibitory ACE powodują częstsze występowanie obrzęku
naczynioruchowego u pacjentów rasy czarnej niż u pacjentów innych
ras.
U pacjentów z obrzękiem naczynioruchowym w wywiadzie, z powodów
niezwiązanych z inhibitorami ACE, może wystąpić większe ryzyko
obrzęku naczynioruchowego w trakcie leczenia inhibitorami ACE
(patrz punkt 4.3 „Przeciwwskazania”).
Reakcje anafilaktyczne podczas LDL-aferezy (afereza
lipoprotein o niskiej gęstości)
Odnotowano rzadkie przypadki zagrażających życiu reakcji
anafilaktycznych u pacjentów otrzymujących inhibitory ACE podczas
LDL-aferezy z siarczanem dekstranu. Reakcji tych można uniknąć
czasowo odstawiając inhibitory ACE przed każdą aferezą.
Odczulanie
U niektórych pacjentów otrzymujących inhibitory ACE podczas
leczenia odczulającego (np. jadem owadów błonkoskrzydłych) pojawiły
się długotrwałe reakcje anafilaktyczne. U tych samych pacjentów
udało się uniknąć reakcji poprzez tymczasowe odstawienie
inhibitorów ACE, ale reakcje te powracały, gdy przez nieuwagę
ponownie zastosowano lek.
Niewydolność wątroby
W rzadkich przypadkach podczas leczenia inhibitorami ACE
opisywano zespół zaczynający się od żółtaczki cholestatycznej i
postępujący do piorunującej martwicy wątroby oraz (sporadycznie) do
śmierci. Mechanizmy wywołujące ten zespół nie są znane. Pacjenci
stosujący inhibitory ACE, u których wystąpiła żółtaczka lub u
których wystąpiło znaczące zwiększenie aktywności enzymów
wątrobowych, muszą zaprzestać stosowania inhibitorów ACE i pozostać
pod odpowiednią obserwacją.
Neutropenia / agranulocytoza
Po zastosowaniu inhibitorów ACE obserwowano u pacjentów
przypadki neutropenii/agranulocytozy, trombocytopenii i
niedokrwistości. Neutropenia występuje rzadko u pacjentów z
prawidłową czynnością nerek oraz przy braku innych czynników
sprzyjających powikłaniom. Neutropenia i agranulocytoza ustępują po
odstawieniu leczenia inhibitorem ACE. Chinapryl należy stosować
szczególnie ostrożnie u pacjentów z chorobami tkanki łącznej
naczyń, leczonych lekami immunosupresyjnymi, allopurynolem lub
prokainamidem lub u pacjentów, u których wymienione czynniki
występują jednocześnie, w szczególności, jeżeli wcześniej
występowała niewydolność nerek. U niektórych z tych pacjentów
dochodziło do rozwoju poważnych zakażeń, które w kilku przypadkach
nie reagowały na intensywne leczenie antybiotykami. Jeżeli u tych
pacjentów z neutropenią stosowany jest chinapryl, zaleca się
okresowe kontrolowanie liczby białych krwinek oraz poinformowanie
pacjentów, aby zgłaszali wszelkie objawy zakażenia.
Różnice etniczne
Tak jak w przypadku innych inhibitorów ACE, chinapryl może być
mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego krwi u pacjentów
rasy czarnej w porównaniu do pacjentów innych ras, co
prawdopodobnie wynika z większej częstości występowania niskiej
aktywności reninowej u populacji pacjentów rasy czarnej z
nadciśnieniem.
Kaszel
Istnieją doniesienia o występowaniu kaszlu w trakcie stosowania
inhibitorów ACE. Kaszel ten jest nieproduktywny, uporczywy i
ustępuje po zaprzestaniu leczenia. Kaszel indukowany przez
inhibitory ACE należy wziąć pod uwagę w diagnostyce różnicowej
kaszlu.
Zabieg chirurgiczny / znieczulenie
U pacjentów poddanych rozległym zabiegom chirurgicznym lub
którym podano znieczulenie mogące indukować niedociśnienie
tętnicze, chinapryl może blokować wytwarzanie angiotensyny II,
wtórnie do kompensacyjnego uwalniania reniny. Jeżeli pojawi się
niedociśnienie i zajdzie podejrzenie, że jest to spowodowane
powyższym mechanizmem, można je skorygować uzupełniając objętości
płynów.
Hiperkaliemia
U niektórych pacjentów leczonych inhibitorami ACE, w tym
chinaprylem, obserwowano zwiększenie stężenia potasu w surowicy. Do
pacjentów zagrożonych hiperkaliemią należą pacjenci z
niewydolnością nerek, cukrzycą, pacjenci przyjmujący równocześnie
leki moczopędne oszczędzające potas, preparaty potasu lub
substytuty soli kuchennej zawierające potas, lub pacjenci
przyjmujący leki zwiększające stężenie potasu w surowicy (np.
heparyna). Gdy jednoczesne stosowanie wyżej wymienionych leków jest
konieczne, zaleca się regularne kontrolowanie stężenia potasu w
surowicy (patrz punkt 4.5 „Interakcje z innymi lekami i inne
rodzaje interakcji”).
Cukrzyca
U pacjentów z cukrzycą leczonych doustnymi środkami
przeciwcukrzycowymi lub insuliną, w pierwszym miesiącu leczenia
inhibitorami ACE należy ściśle kontrolować stężenie glukozy we krwi
(patrz punkt 4.5 „Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje
interakcji”).
Lit
Na ogół nie zaleca się skojarzonego stosowania preparatów litu i
chinaprylu (patrz punkt 4.5 „Interakcje z innymi lekami i inne
rodzaje interakcji”).
Ciąża:
Nie należy rozpoczynać leczenia inhibitorami ACE w okresie
ciąży. U pacjentek planujących zajście w ciążę należy zmienić
leczenie na alternatywne leczenie przeciwnadciśnieniowe mające
ustalony profil bezpieczeństwa stosowania w okresie ciąży, chyba,
że kontynuacja leczenia inhibitorem ACE zostanie uznana za
konieczną. W razie stwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać
leczenie inhibitorami ACE i w stosownych przypadkach wprowadzić
alternatywne leczenie (patrz punkty 4.3 i 4.6).
Nie zaleca się stosowania chinaprylu u karmiących matek.
Regrace - przedawkowanie
Objawy
Objawami przedawkowania są: ciężkie niedociśnienie tętnicze,
wstrząs, otępienie, bradykardia, zaburzenia równowagi
elektrolitowej oraz niewydolność nerek.
Leczenie
Należy zastosować środki zapobiegające wchłanianiu leku (np.
płukanie żołądka, podanie środków absorbujących oraz siarczanu sodu
w ciągu 30 minut od przyjęcia produktu leczniczego) oraz
przyspieszające jego wydalanie, gdy przyjęcie produktu leczniczego
nastąpiło całkiem niedawno. Jeżeli wystąpi niedociśnienie tętnicze,
pacjenta należy ułożyć w pozycji przeciwwstrząsowej, szybko podać
preparaty soli i zwiększające wewnątrznaczyniową objętość. Należy
rozważyć leczenie angiotensyną II. Bradykardię lub silne reakcje
nerwu błędnego należy leczyć przez podanie atropiny. Można rozważyć
użycie czasowej stymulacji serca.
Regrace - przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na chinapryl lub na którąkolwiek substancję
pomocniczą, lub na inne inhibitory ACE.
- Występowanie w wywiadzie obrzęku naczynioruchowego
spowodowanego poprzednim leczeniem inhibitorami ACE.
- Dziedziczny lub idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy.
- 2 i 3 trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i 4.6).
Regrace - działania niepożądane
W trakcie leczenia chinaprylem i innymi inhibitorami ACE
obserwowano następujące działania niepożądane. W niniejszym punkcie
częstość występowania działań niepożądanych została zdefiniowana w
następujący sposób: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <
1/10); niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do
< 1/1000); bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie
może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
Sporadycznie: niedokrwistość hemolityczna, trombocytopenia
Niezbyt często: neutropenia (patrz punkt 4.4)
Rzadko: agranulocytoza, zaburzenia w składzie krwinek
białych
Zaburzenia psychiczne:
Niezbyt często: zaburzenia snu, nerwowość
Rzadko: depresja, splątanie, ospałość
Zaburzenia układu nerwowego:
Często: zawroty głowy, ból głowy
Niezbyt często: parestezje, omdlenia, senność
Rzadko: neuropatia, wylew krwi do mózgu, przemijające ataki
niedokrwienne
Nieznana: zaburzenia równowagi
Zaburzenia oka:
Rzadko: niedowidzenie, zaburzenia widzenia
Zaburzenia ucha i błędnika:
Rzadko: szumy uszne
Niezbyt często: zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
Zaburzenia serca:
Niezbyt często: kołatanie serca, ból w klatce piersiowej,
tachykardia, dławica piersiowa, zatrzymanie akcji serca, zawał
mięśnia serca
Zaburzenia naczyń:
Często: niedociśnienie tętnicze
Niezbyt często: rozszerzenie naczyń krwionośnych, niedociśnienie
ortostatyczne
Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i
śródpiersia
Często: kaszel, zakażenia górnych dróg oddechowych, duszność,
zapalenie gardła, zapalenie zatok
Rzadko: skurcz oskrzeli, nasilenie astmy oskrzelowej, nieżyt
nosa, kwasochłonne zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli
Zaburzenia żołądka i jelit:
Często: nudności, wymioty, biegunka
Niezbyt często: niestrawność, ból brzucha, suchość błon
śluzowych jamy ustnej, zapalenie żołądka, zapalenie języka,
niedrożność jelita
Rzadko: zaburzenia smaku, zaparcia, zapalenie trzustki
Nieznana: obrzęk naczynioruchowy jelit
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Niezbyt często: wykwity, świąd, pokrzywka, zapalenie skóry
złuszczające, wysypka,
Rzadko: łysienie, wrażliwość na światło, pęcherzyca, wysypka
łuszczycopodobna, zespół Stevensa-Johnsona, martwica
toksyczno-rozpływna naskórka, rumień wielopostaciowy, obrzęk
naczynioruchowy (patrz punkty 4.3 i 4.4)
Nieznana: obrzęk
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i
kości
Rzadko: bóle stawów, bóle mięśni, bóle pleców
Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
Rzadko: zaburzenia czynności nerek
Niezbyt często: zakażenia układu moczowego, bolesne lub
utrudnione oddawanie moczu, częste oddawanie moczu
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi:
Rzadko: impotencja
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych;
Bardzo rzadko: zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka
cholestatyczna
Rzadko: zapalenie wątroby
Niezbyt często: niewydolność wątroby
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
Często: hiperkaliemia
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
Często: uczucie zmęczenia
Niezbyt często: gorączka, reakcje rzekomoanafilaktyczne
Istnieją doniesienia o rzadkich przypadkach agranulocytozy, a
także zespołu, na który składały się: gorączka, zapalenie błon
surowiczych, bóle mięśni, bóle stawów/zapalenie stawów, dodatnie
miano ANA, wzrost ESR, eozynofilia i leukocytoza. W przypadku
stosowania innych inhibitorów ACE donoszono o występowaniu
ginekomastii i zapalenia naczyń dlatego też nie można wykluczyć, że
te działania niepożądane są specyficzne dla tej grupy leków.
Wyniki badań laboratoryjnych: Donoszono o przypadkach
przemijającego zwiększenia stężenia kreatyniny oraz mocznika w
surowicy, w szczególności u pacjentów jednocześnie otrzymujących
leki moczopędne. Niewielkie zmniejszenie stężenia hemoglobiny i
hematokrytu zostało zgłoszone podczas leczenia innymi inhibitorami
ACE. Nie można wykluczyć, że te obserwacje są specyficzne dla tej
grupy leków.
Badania diagnostyczne: Zmniejszenie liczby płytek krwi oraz
białych krwinek jak również zwiększenie aktywności enzymów
wątrobowych oraz stężenia bilirubiny w surowicy. Donoszono o
przypadkach występowania niedokrwistości hemolitycznej u pacjentów
z wrodzonym niedoborem G-6-PDH.
Komentarze