Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Należy unikać spożywania alkoholu przy jednoczesnym przyjmowaniu leków. W czasie kuracji krótkotrwałych należy unikać picia w ogóle, zaś w przypadku stałego zażywania – niekiedy można pić umiarkowanie, ale tylko po konsultacji z lekarzem. Nie należy też nigdy popijać leków napojami alkoholowymi. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z alkoholem.
Przyjęcie leku na czczo powoduje szybkie opróżnienie żołądka, co z kolei prowadzi do natychmiastowego wzrostu stężenia leku we krwi. Dzięki temu pacjent zaczyna odczuwać poprawę. Natomiast przyjęcie lekarstwa po posiłku opóźnia opróżnianie żołądka, co wydłuża czas pasażu leku. Dowiedz się więcej o znaczeniu spożywania leków na czczo lub po posiłku.
Witam serdecznie. Czym grozi długotrwałe leczenie zgagi za pomocą leku Ranigast Max? Stosuję Ranigast Max już od kilku lat, oczywiście nie codziennie, ale wtedy kiedy jest taka potrzeba. Zgaga dopada mnie średnio raz na kilka dni, czasami rzadziej, czasami częściej. Próbowałem innych leków ale nic nie było dla mnie tak skuteczne jak właśnie Ranigast Max. I tu moje pytanie. Czy ten lek mogę stosować tak często i długotrwale czy istnieje ryzyko, że uodpornię...
Lek. Izabela Ławnicka
często mam zgagę i biorę ranigast to tak trwa parę lat a po tym jak mam usunięty woreczek żółciowy,czy ranigast jest szkodliwy czy raczej brać coś lepszego z leków ziołowych ????
Lek. Aleksandra Witkowska
Witam Mam 60 lat dawna zdiagnozowano u mnie refluks i przepuklinę przełyku. Zawsze na wiosne lub jesień mam problemy z żoładkiem pomagał ranigast i siemie lniane, parę dni i było po kłopocie.Ale teraz nie mogę sobie z tym poradzić od dwöch tygodni czujè w ustach i przełyku silny kwas jakbym ssała cytrynę żadne leki nie pomagają, gastrolog u którego...
Lek. Zbigniew Żurawski
i 1 inny specjalista Witam! Cierpię z powodu zgagi. czasami nawet w nocy muszę wstać i iść po tabletkę. Od jakiegoś dłuższego czasu zgagę mam codziennie Do tej pory stosowałam ranigast pro i pomagał ale słyszałam ze na zgagę pomaga także olej lniany. Jak się go stosuje? rano, wieczorem, w czasie zgagi? i ile go przyjmować- łyżeczkę czy więcej? Co jest lepsze ranigast czy ten olej a może jeszcze są inne produkty na zgagę? czy ta zgaga codzienna może być oznaką czegoś poważniejszego? Z...
Lek. Jacek Ławnicki
witam czy podczas brania Anasteloc 40mg można brać ranigast ??
Prof. dr hab. Jarosław Leszczyszyn
Objawowe leczenie dolegliwości żołądkowych niezwiązanych z chorobą organiczną przewodu pokarmowego: niestrawność (dyspepsja), zgaga, nadkwaśność, ból w nadbrzuszu.
Każda tabletka powlekana zawiera 150 mg ranitydyny(Ranitidinum) w postaci chlorowodorku (co odpowiada 168 mg ranitydyny chlorowodorku).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu : żółcień pomarańczowa (E110).
Dawkowanie
Produkt wskazany jest w doraźnym leczeniu dolegliwości dyspeptycznych u pacjentów w wieku powyżej 16 lat.
W przypadku wystąpienia objawów niestrawności zwykle stosuje się 1 tabletkę 150 mg na dobę. W razie nawrotu dolegliwości można zastosować 1 tabletkę 150 mg 2 razy na dobę. Dobowa dawka leku nie powinna być większa niż 300 mg (2 tabletki). Produktu nie należy stosować dłużej niż 2 tygodnie.
Jeśli dolegliwości nie ustępują po 2 tygodniach leczenia, należy bezzwłocznie zweryfikować diagnozę.
Dawkowanie w niewydolności nerek
U pacjentów z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 50 ml/min) wydalanie ranitydyny może być zmniejszone, co może prowadzić do zwiększenia jej stężenia w surowicy krwi. Hemodializa zmniejsza stężenie ranitydyny w surowicy. U pacjentów przewlekle dializowanych należy podać ranitydynę w dawce 150 mg bezpośrednio po dializie.
Sposób podawania
Tabletkę należy połknąć w całości, popijając niewielką ilością wody.
Leczenie antagonistami receptora histaminowego H 2 , w tym m.in. ranitydyną, może maskować objawy raka żołądka i opóźniać właściwe rozpoznanie.
Ranitydyna jest wydalana przez nerki, co może prowadzić do zwiększenia jej stężenia w surowicy krwi u pacjentów z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 50 ml/min).
Ranitydyna nie jest odpowiednia dla pacjentów z zaburzeniami czynności nerek pozostającychbez opieki medycznej.
Pacjenci, którzy stosują równocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) i ranitydynę powinni być systematycznie kontrolowani. Dotyczy to szczególnie pacjentów w podeszłym wieku oraz pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie. Ranitydyna chroni przed związaną ze stosowaniem NLPZ chorobą wrzodową dwunastnicy, ale nie żołądka.
Istnieją nieliczne doniesienia sugerujące, że ranitydyna może wywołać ostre napady porfirii. Dlatego należy unikać stosowania produktu u pacjentów z ostrą porfirią w wywiadzie.
Jeśli dolegliwości nie ustępują po 14 dniach leczenia, należy bezzwłocznie zweryfikować diagnozę.
Produkt nie jest wskazany do stosowania u następujących grup pacjentów bez konsultacji z lekarzem lub farmaceutą:
- Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 50 ml/min) i/lub wątroby.
- Pacjenci przebywający pod kontrolą lekarską z innych przyczyn.
- Pacjenci z innymi dolegliwościami lub stosujący leki zarówno przepisane przez lekarza, jak i bez recepty.
- Pacjenci w średnim wieku lub w podeszłym wieku z nowymi objawami niestrawności lub u których objawy te uległy zmianie w ostatnim czasie.
- Pacjenci z trudnościami z przełykaniem, przewlekłym bólem brzucha lub niezamierzoną utratą masy ciała w połączeniu z objawami niestrawności.
Stwierdzono, że w pewnych grupach pacjentów, jak osoby w podeszłym wieku, pacjenci z przewlekłymi chorobami płuc, z cukrzycą lub z zaburzeniami odporności może istnieć zwiększone ryzyko zachorowania na pozaszpitalne zapalenie płuc.
W dużych badaniach epidemiologicznych wykazano, że ryzyko zachorowania na pozaszpitalne zapalenie płuc u osób aktualnie przyjmujących ranitydynę, w porównaniu z osobami, które przerwały leczenie, zwiększa się o 1,82 (1,26 – 2,64 przy przedziale ufności CI 95%).
Produkt zawiera lak z żółcienią pomarańczową (E110), która może powodować reakcje alergiczne.
Opisano przypadek zatrucia po przyjęciu 18 g ranitydyny. Wystąpiły przemijające objawy podobne do objawów niepożądanych, mogących wystąpić w czasie leczenia ranitydyną. Niekiedy wystąpić może niedociśnienie i zaburzenia chodu.
W razie przedawkowania należy zastosować odpowiednie leczenie objawowe i podtrzymujące. Ranitydynę można usunąć z osocza krwi przez hemodializę.
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Nie stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 16 lat.
Działania niepożądane obserwowane w czasie leczenia ranitydyną podano poniżej. W wielu przypadkach nie wykazano związku przyczynowego między stosowaniem ranitydyny a wystąpieniem tych objawów.
Działania niepożądane zostały sklasyfikowane zgodnie z częstością występowania:
bardzo często (≥1/10) często (≥1/100, < 1/10) niezbyt często (≥1/1000, < 1/100) rzadko (≥10 000, < 1/1000) bardzo rzadko (< 1/10 000) nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
Bardzo rzadko: Zmiany w obrazie krwi (leukopenia, trombocytopenia), zwykle przemijające. Agranulocytoza lub pancytopenia, czasami z hipoplazją lub aplazją szpiku. |
|
Zaburzenia układu immunologicznego |
Rzadko: Reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, gorączka, skurcz oskrzeli, niedociśnienie i ból w klatce piersiowej). Bardzo rzadko:Wstrząs anafilaktyczny. Działania te występowały po pierwszej dawce. Nieznana: Duszność. |
|
Zaburzenia psychiczne |
Bardzo rzadko: Przemijające stany splątania, depresja i omamy, szczególnie u pacjentów ciężko chorych, pacjentów w podeszłym wieku i u pacjentów z nefropatią. |
|
Zaburzenia układu nerwowego |
Bardzo rzadko: Bóle głowy (czasami silne), zawroty głowy i przemijające zaburzenia dotyczące ruchów mimowolnych. |
|
Zaburzenia oka |
Bardzo rzadko: Przemijające niewyraźne widzenie, prawdopodobnie w wyniku zaburzenia akomodacji oka. |
|
Zaburzenia serca |
Bardzo rzadko: Tak jak w przypadku innych antagonistów receptora H 2 bradykardia, tachykardia, blok przedsionkowo-komorowy. |
|
Zaburzenia naczyniowe |
Bardzo rzadko: Zapalenie naczyń. |
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
Niezbyt często: Ból brzucha, zaparcia, nudności (objawy te ustępują w czasie trwania leczenia). Bardzo rzadko: Ostre zapalenie trzustki, biegunka. |
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
Rzadko: Przemijające zmiany aktywności enzymów wątrobowych. Bardzo rzadko: Zapalenie wątroby (komórkowe, kanalikowe lub mieszane) przebiegające z żółtaczką lub bez, zwykle przemijające. |
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
Rzadko: Wysypka skórna. Bardzo rzadko: Rumień wielopostaciowy, wypadanie włosów. |
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej |
Bardzo rzadko: Bóle mięśni i bóle stawów. |
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
Rzadko: Podwyższenie stężenia kreatyniny (zwykle niewielkie; normalizuje się w czasie trwania leczenia). Bardzo rzadko: Śródmiąższowe zapalenie nerek. |
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi |
Bardzo rzadko: Przemijająca impotencja, ginekomastia, mlekotok. |
Ciąża
Brak kontrolowanych badań dotyczących stosowania ranitydyny u kobiet w ciąży. Ranitydyna przenika przez barierę łożyskową, dlatego produkt można stosować u kobiet w ciąży tylko w przypadku zdecydowanej konieczności.
Ranitydyna podawana w dawkach leczniczych kobietom podczas porodu lub przed cesarskim cięciem nie wpływa niekorzystnie na przebieg porodu ani na późniejszy rozwój niemowlęcia.
Karmienie piersią
Ranitydyna przenika do mleka kobiecego, dlatego u kobiet karmiących piersią produkt leczniczy należy stosować tylko w przypadku zdecydowanej konieczności.
Płodność
Brak danych dotyczących wpływu ranitydyny na płodność u ludzi. W badaniach przeprowadzonych na zwierzętach nie wykazano wpływu na płodność osobników obu płci.
Brak danych dotyczących przeciwwskazań do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn w czasie stosowania ranitydyny.
Niemniej, w niektórych przypadkach obserwowano działania niepożądane, takie jak: zawroty i bóle głowy lub niewyraźne widzenie (zaburzenia akomodacji), mogące ograniczać sprawność psychofizyczną, o czym należy poinformować pacjenta. W przypadku wystąpienia takich działań niepożądanych, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
substancja - 250 g
substancja - 500 g
substancja - 50 g
substancja - 25 g
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja ta jest antagonistą histaminy. Działa przez blokowanie kompetycyjnie i odwracalne receptorów H2 w żołądku, zmniejszając wydzielanie kwasu solnego. Stosowana jest w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, zapobieganiu nawrotom choroby wrzodowej oraz w chorobie wrzodowej dwunastnicy w zakażeniu H. pylori. Stosuje się ją w zespole Zollingera i Ellisona, refluksowym zapalenie przełyku.
Komentarze