Pranosin - opis
Wspomagająco u osób z obniżoną odpornością, w przypadku
nawracających zakażeń górnych dróg oddechowych.
Pranosin - skład
1 ml syropu zawiera 50 mg inozyny pranobeksu ( Inosinum
pranobexum ): kompleksu zawierającego inozynę oraz
4-acetamidobenzoesan 2-hydroksypropylodimetyloamoniowy w stosunku
molarnym 1:3.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu 1 ml syropu
zawiera:
625 mg sacharozy,
1,125 mg metylu parahydroksybenzoesanu, 0,125 mg
propylu parahydroksybenzoesanu.
Pranosin - dawkowanie
Dawkowanie
Dawka ustalana jest na podstawie masy ciała pacjenta oraz zależy
od stopnia nasilenia choroby. Dawkę dobową należy podzielić na
równe dawki pojedyncze podawane kilka razy na dobę. Czas trwania
leczenia wynosi zwykle od 5 do 14 dni. Po ustąpieniu objawów
podawanie produktu leczniczego należy kontynuować jeszcze przez 1
do 2 dni.
Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku
Zalecana dawka dobowa wynosi 50 mg/kg masy ciała na dobę (1 ml
na 1 kg masy ciała na dobę), zwykle 3 g inozyny pranobeksu (czyli
60 ml syropu na dobę), podawane w 3 lub 4 dawkach podzielonych.
Dawka maksymalna wynosi 4 g inozyny pranobeksu (czyli 80 ml syropu)
na dobę.
Dzieci w wieku powyżej 1 roku
50 mg/kg masy ciała na dobę, zwykle 1 ml na 1 kg masy ciała w 3
lub 4 równych dawkach podzielonych podawanych w ciągu doby;
stosować zgodnie z poniższą tabelą.
Masa ciała
|
Dawkowanie (ml syropu)
|
10–14 kg
|
3 × 5 ml
|
15–20 kg
|
3 × 5 do 7,5 ml
|
21–30 kg
|
3 × 7,5 do 10 ml
|
31–40 kg
|
3 × 10 do 15 ml
|
41–50 kg
|
3 × 15 do 17,5 ml
|
Sposób podawania Podanie doustne.
W celu odmierzenia odpowiedniej dawki produktu leczniczego
należy użyć miarki dozującej załączonej do opakowania.
Pranosin - środki ostrożności
Pranosin może wywoływać przemijające zwiększenie stężenia kwasu
moczowego w surowicy i w moczu, pozostające jednak zwykle w
zakresie wartości prawidłowych (8 mg/dl lub 0,42 mmol/l jako
najwyższy limit), zwłaszcza u mężczyzn oraz u osób w podeszłym
wieku u obu płci. Zwiększenie stężenia kwasu moczowego wynika z
zachodzących w organizmie przemian katabolicznych inozynowego
składnika produktu do kwasu moczowego. Nie jest on natomiast
skutkiem polekowych zmian podstawowej czynności enzymu lub klirensu
nerkowego. Z tego względu produkt leczniczy Pranosin należy
stosować z ostrożnością u pacjentów ze stwierdzoną w wywiadzie dną
moczanową, hiperurykemią, kamicą moczową oraz u pacjentów z
zaburzeniami czynności nerek. W trakcie leczenia, u tych pacjentów
należy ściśle kontrolować stężenie kwasu moczowego.
U niektórych pacjentów mogą wystąpić ciężkie reakcje
nadwrażliwości (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, anafilaksja).
Należy wówczas przerwać podawanie produktu leczniczego
Pranosin.
Podczas leczenia długotrwałego (3 miesiące lub dłużej) mogą
tworzyć się kamienie nerkowe. U każdego pacjenta należy regularnie
kontrolować stężenie kwasu moczowego w surowicy i w moczu, czynność
wątroby, morfologię krwi oraz parametry czynności nerek.
Pranosin zawiera sacharozę
Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi
zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego
wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy,
nie powinni przyjmować produktu leczniczego.
1 ml produktu leczniczego Pranosin zawiera 625 mg sacharozy.
Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą.
Pranosin zawiera metylu parahydroksybenzoesan i propylu
parahydroksybenzoesan Produkt leczniczy może powodować reakcje
alergiczne (możliwe reakcje typu późnego).
Pranosin - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Nie badano wpływu inozyny pranobeksu na rozwój płodu u ludzi.
Produktu leczniczego Pranosin nie należy podawać kobietom w ciąży,
chyba że lekarz uzna, że korzyści przewyższają ryzyko.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy inozyny pranobeks lub metabolity przenikają do
mleka ludzkiego. Produktu leczniczego Pranosin nie należy podawać w
okresie karmienia piersią, chyba że lekarz uzna, że korzyści
przewyższają ryzyko.
Pranosin - prowadzenie pojazdów
Pranosin nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność
prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Komentarze