Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Portrazza w skojarzeniu z gemcytabiną i cisplatyną wskazana jest w leczeniu płaskonabłonkowego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) wykazującego ekspresję receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), w stadium miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami, u dorosłych pacjentów, którzy wcześniej nie otrzymywali chemioterapii w tym wskazaniu.
Jedna fiolka o pojemności 50 ml zawiera 800 mg necytumumabu.
Jeden mililitr koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji zawiera 16 mg necytumumabu. Przed podaniem, koncentrat należy rozcienczyć informacja na ten temat znajduje się w punkcie 6.6 Charakterystyki Produktu Leczniczego.
Necytumumab jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG1 wytwarzanym w komórkach mysich (NS0) metodą rekombinacji DNA.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu
Każda fiolka o pojemności 50 ml zawiera około 244,4 mg sodu.
Necytumumab można podawać wyłącznie pod kontrolą lekarza wykwalifikowanego w zakresie stosowania chemioterapii przeciwnowotworowej.
W czasie podawania necytumumabu należy zapewnić dostępność personelu medycznego i odpowiedniego sprzętu na wypadek wystąpienia ciężkich reakcji na wlew. Musi być także zapewniony dostęp do sprzętu do resuscytacji.
Dawkowanie
Produkt Portrazza jest stosowany w skojarzeniu z chemioterapią gemcytabiną i cisplatyną podawaną do 6 cykli leczenia, a następnie u pacjentów, u których nie doszło do progresji choroby, w monoterapii, do czasu stwierdzenia progresji lub wystąpienia toksyczności o niemożliwym do zaakceptowania nasileniu.
Zalecana dawka produktu Portrazza to 800 mg (stała dawka)podawana we wlewie dożylnym w ciągu 60 minut w dniu 1. i 8. 3-tygodniowego cyklu. Jeżeli wskazane jest zmniejszenie szybkości infuzji, czas infuzji nie powinien być dłuższy niż 2 godziny.
W czasie infuzji należy obserwować pacjentów w celu wykrycia objawów reakcji związanych z wlewem.
Premedykacja
U pacjentów, u których wcześniej wystąpiły objawy nadwrażliwości lub reakcje na wlew produktu Portrazza stopnia 1.-2., oprócz leku przeciwhistaminowego zaleca się premedykację kortykosteroidem i lekiem przeciwgorączkowym.
Przed każdym podaniem necytumumabu, należy rozważyć zastosowanie premedykacji w celu ograniczenia możliwych reakcji skórnych.
Dostosowanie dawkowania
Zalecenia dotyczące postępowania w razie wystąpienia reakcji na wlew lub reakcji skórnych podane są w tabelach 1 i 2.
Nadwrażliwość/reakcje na wlew
Tabela 1 – Zalecenia dotyczące postępowania w razie wystąpienia nadwrażliwości lub reakcji na wlew
|
Stopień toksyczności a |
Zalecania dotyczące postępowania (w każdym przypadku) |
|
Stopień 1. |
• Zmniejszyć szybkości infuzji o 50% na cały czas trwania infuzji b . • Obserwować pacjenta w celu wykrycia nasilenia objawów. • Kolejne infuzje, patrz punkt dotyczący premedykacji. |
|
Stopień 2. |
• Przerwać infuzję; kiedy nasilenie objawów zmniejszy się do stopnia ≤ 1., należy wznowić infuzję z szybkością mniejszą o 50% b . • Obserwować pacjenta w celu wykrycia nasilenia objawów. • Kolejne infuzje, patrz punkt dotyczący premedykacji. |
|
Stopień 3.-4. |
• Natychmiast przerwać i ostatecznie zakończyć leczenie necytumumabem. |
a Stopnie zgodnie z NCI-CTCAE, wersja 3.0
b Po zmniejszeniu szybkości infuzji, w przypadku wystąpienia nadwrażliwości lub reakcji na wlew stopnia 1. lub 2., zaleca się podawanie wszystkich kolejnych infuzji z mniejszą szybkością. Czas infuzji nie powinien być dłuższy niż 2 godziny.
Reakcje skórne
Tabela 2 – Zalecenia dotyczące postępowania w razie wystąpienia reakcji skórnych
|
Stopień toksyczności a |
Zalecania dotyczące postępowania (w każdym przypadku) |
|
Stopień 1. i 2. |
• Nie jest konieczna modyfikacja dawki. |
|
Stopień 3. |
• Okresowo wstrzymać leczenie, na nie dłużej niż 6 tygodni licząc od dnia 1. ostatniego cyklu, do czasu zmniejszenia nasilenia objawów toksyczności do stopnia ≤ 2. Jeżeli nasilenie objawów nie zmniejszy się do stopnia ≤ 2. po przerwie trwającej 2 kolejne cykle (6 tygodni) należy ostatecznie zakończyć leczenie. • Po zmniejszeniu nasilenia objawów do stopnia ≤ 2., należy wznowić leczenie dawką zredukowaną do 400 mg. Jeżeli podczas stosowania dawki 400 mg dojdzie do nasilenia objawów, należy ostatecznie zakończyć leczenie. • Jeżeli podczas stosowania dawki 400 mg przez co najmniej 1 cykl nie nastąpi nasilenie objawów, dawkę można zwiększyć do 600 mg. Jeżeli podczas stosowania dawki 600 mg nastąpi nasilenie objawów, należy okresowo przerwać leczenie na maksymalnie 6 tygodni od dnia 1. ostatniego cyklu leczenia, do czasu zmniejszenia nasilenia objawów do stopnia ≤ 2. Po zmniejszeniu nasilenia objawów do stopnia ≤ 2, należy wznowić leczenie dawką 400 mg. • Jeżeli w kolejnym cyklu podczas stosowania dawki 600 mg nie nastąpi nasilenie objawów, dawkę można zwiększyć do 800 mg. • Jeżeli u pacjenta wystąpi stwardnienie skóry lub zwłóknienie w stopniu 3. należy ostatecznie zakończyć leczenie. |
|
Stopień 4. |
• Natychmiast przerwać i ostatecznie zakończyć leczenie necytumumabem. |
a Stopnie zgodnie z NCI-CTCAE, wersja 3.0
Szczególne grupy pacjentów
Dzieci i młodzież
Stosowanie necytumumabu w niedrokomórkowym raku płuca u dzieci i młodzieży nie jest właściwe.
Pacjenci w podeszłym wieku
Brak szczególnych zaleceń dotyczących zmniejszania dawki u pacjentów w podeszłym wieku z wyjątkiem zaleceń ustalonych dla wszystkich pacjentów.
Zaburzenia czynności nerek
Nie jest konieczna modyfikacja dawki u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Nie ma danych dotyczących stosowania necytumumabu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Nie zaleca się zmniejszania dawki.
Zaburzenia czynności wątroby
Nie ma danych dotyczących stosowania necytumumabu u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Nie zaleca się zmniejszania dawki.
Sposób podawania
Produkt Portrazza przeznaczony jest wyłącznie do podania dożylnego. Produkt podaje się we wlewie dożylnym przez pompę infuzyjną w ciągu około 60 minut. Nie wolno podawać produktu Portrazza w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus). W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości lub reakcji na wlew w czasie poprzedniego podania produktu, należy postępować zgodnie z zaleceniami podanymi w Tabeli 1 (powyżej).
Jako rozcieńczalnika należy używać wyłącznie 9 mg/ml (0,9%) roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań. Roztworu produktu Portrazza nie wolno podawać lub mieszać z roztworem glukozy. Instrukcja dotycząca rozcieńczania produktu leczniczego przed podaniem, znajduje się w punkcie 6.6 Charakterystyki Produktu Leczniczego.
Zdarzenia zakrzepowo-zatorowe
Podczas stosowania necytumumabu w skojarzoniu z gemcytabiną i cisplatyną obserwowano występowanie żylnych zdarzeń zakrzepowo-zatorowych (ang. venous thromboembolic events, VTE) oraz tętniczych zdarzeń zakrzepowo-zatorowych (ang. arterial thromboembolic events, ATE), w tym przypadki zakończone zgonem.
Należy dokładnie rozważyć wskazania do stosowania necytumumabu u pacjentów z zdarzeniami zakrzepowo-zatorowymi w wywiadzie (takimi jak zatorowość płucna, zakrzepica żył głębokich, zawał mięśnia sercowego, udar) lub czynnikami ryzyka wystąpienia zdarzeń zakrzepowo-zatorowych (takimi jak podeszły wiek, dłuższe okresy unieruchomienia, ciężka hipowolemia, nabyte lub wrodzone zaburzenia krzepnięcia). Względne ryzyko wystąpienia żylnych lub tętniczych zdarzeń zakrzepowozatorowych było około trzykrotnie większe u pacjentów ze stwierdzonymi VTE lub ATE w wywiadzie.
Nie należy stosować necytumumabu u pacjentów, u których stwierdzono kilka czynników ryzyka wystąpienia zdarzeń zakrzepowo-zatorowych o ile spodziewane korzyści nie przewyższają potencjalnego ryzyka.
Należy rozważyć stosowanie profilaktyki przeciwzakrzepowej po dokładnej ocenie czynników ryzyka występujących u pacjenta (w tym zwiększone ryzyko ciężkich krwawień u pacjentów z jamą w obrębie guza lub zajęciem dużych centralnych naczyń krwionośnych przez guz).
Pacjenci i lekarze powinni być świadomi możliwych objawów przedmiotowych i podmiotowych zdarzeń zakrzepowo-zatorowych. Należy poinformować pacjentow o konieczności zwrócenia się o pomoc medyczną, jeżeli wystąpią u nich objawy takie jak duszność, ból w klatce piersiowej, obrzęk kończyny górnej lub dolnej.
U pacjentów, u których wystąpiło zdarzenie VTE lub ATE, po dokładnej analizie stosunku korzyści do ryzyka, należy rozważyć zaprzestanie leczenia necytumumabem.
W badaniu klinicznym u pacjentów z zaawansowanym niepłaskonabłonkowym niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP) obserwowano zwiększoną częstość występowania ciężkich zdarzeń zakrzepowo-zatorowych (w tym zdarzeń zakończonych zgonem) w grupie leczonej necytumumabem w skojarzeniu z pemetreksedem i cisplatyną, w porównaniu z grupą otrzymującą pemetreksed i cisplatynę. Dołączenie necytumumabu nie poprawiło skuteczności terapii w porównaniu z leczeniem wyłącznie pemetreksedem i cisplatyną w zaawansowanym niepłaskonabłonkowym NDRP.
Zaburzenia krążeniowo-oddechowe
W grupie leczonej necytumumabem obserwowano zwiększoną częstość występowania przypadków zatrzymania krążenia i oddechu lub nagłego zgonu. Zatrzymanie krążenia i oddychania lub nagły zgon stwierdzono u 2,8% (15/538) pacjentów leczonych necytumumabem w skojarzeniu z gemcytabiną i cisplatyną w porównaniu z 0,6% (3/541) pacjentów, u których stosowano wyłącznie chemioterapię. Dwunastu spośród piętnastu pacjentów zmarło w ciągu 30 dni od otrzymania ostatniej dawki necytumumabu. W wywiadzie u tych pacjentów stwierdzono choroby współistniejące, w tym chorobę niedokrwienną serca (n=3), zmniejszone stężenie magnezu we krwi (n=4), przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (n=7) i nadciśnienie tętnicze (n=5). Jedenastu spośród dwunastu pacjentów zmarło w samotności. Pacjenci z nasiloną chorobę niedokrwienną serca, przebytym w ciągu poprzedzających 6 miesięcy zawałem mięśnia sercowego, niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym i niekontrolowaną zastoinową niewydolnością serca nie byłi włączani do podstawowego badania. Stopień zwiększenia ryzyka zatrzymania krążenia i oddychania lub nagłego zgonu u pacjentów z chorobą naczyń wieńcowych, zastoinową niewydolnością serca lub zaburzeniami rytmu serca w wywiadzie, w stosunku do osób, u których choroby te nie współistnieją, jest nieznany.
Reakcje nadwrażliwości/reakcje na wlew
Podczas stosowania necytumumabu obserwowano występowanie reakcji nadwrażliwości lub reakcji na wlew (ang. infusion-related reactions, IRRs). Zdarzenia te występowały zazwyczaj po pierwszym lub drugim podaniu necytumumabu. Podczas infuzji leku i po jej zakończeniu należy obserwować pacjentów w celu wykrycia reakcji nadwrażliwości i reakcji na wlew. Należy zapewnić dostępność sprzętu do resuscytacji oraz pomoc właściwego personelu medycznego. U pacjentów, u których wystąpiła reakcja nadwrażliwości lub reakcja na wlew w stopniu nasilenia 1. lub 2. podczas stosowania produktu Portrazza, oprócz leku przeciwhistaminowego, zaleca się premedykację z zastosowaniem kortykosteroidu i leku przeciwgorączkowego. Zalecenia dotyczące postępowania oraz dostosowania dawki.
Odczyny skórne
Podczas stosowania necytumumabu obserwowano występowanie reakcji skórnych. Zdarzenia tego typu występowały głównie podczas pierwszego cyklu leczenia. Zalecenia dotyczące postępowania i modyfikacji dawki.
W zależności od sytuacji klinicznej w postępowaniu związanym z reakcjami skórnymi przydatne może być profilaktyczne stosowanie kremów nawilżających, filtrów przeciwsłonecznych, steroidu w postaci kremu do stosowania miejscowego (hydrokortyzon 1%) i antybiotyków doustnych (np. doksycyklina). Można doradzić pacjentom, aby na skórę twarzy, rąk, stóp, szyi, pleców i klatki piersiowej stosowali krem nawilżający, filtr przeciwsłoneczny oraz steroid w postaci kremu do stosowania miejscowego.
Zaburzenia stężenia elektrolitów
Często (81,3%) dochodzi do stopniowo nasilającego się zmniejszenia stężenia magnezu w osoczu mogące prowadzić do ciężkiej hipomagnezemii (18,7%). Hipomagnezemia o tym samym stopniu nasilenia lub większym może wystąpić ponownie w przypadku opóźnienia podania dawki leku. Pacjentów należy sumiennie monitorować pod względem stężenia elektrolitów w osoczu, w tym stężenia magnezu, potasu i wapnia, przed podaniem każdej dawki necytumumabu a także po zakończeniu leczenia necytumumabem aż do momentu powrotu stężeń do wartości prawidłowych. Zalecane jest niezwłoczne wyrównanie stężeń elektrolitów we właściwy sposób.
Osoby w podeszłym wieku
Nie oberwowano różnić w skuteczności w obu grupach pacjentów w wieku powyżej 70 lat. Przed rozpoczęciem leczenia pacjentów w wieku powyżej 70 lat należy przeprowadzić dokładną ocenę pod względem współistniejących chorób układu sercowo-naczyniowego, stanu sprawności i przewidywanej tolerancji chemioterapii w skojarzeniu z necytumumabem.
Kobiety w wieku rozrodczym/antykoncepcja u kobiet
Na podstawie oceny mechanizmu działania oraz w oparciu o modele zwięrzęce, w których występują zaburzenia ekspesji receptora naskórkowego czynnika wzrostu EGFR, necytumumab może powodować uszkodzenie płodu lub wady rozwojowe. Kobietom w wieku rozrodczym należy zalecić unikanie zajścia w ciążę podczas stosowania necytumumabu. Podczas stosowania necytumumabu i do 3 miesięcy po podaniu ostatniej dawki necytumumabu należy stosować skuteczny sposób zapobiegania ciąży. Zaleca się stosowanie środków antykoncepcyjnych lub wstrzemięźliwość płciową.
Dieta z ograniczonym spożyciem sodu
Produkt leczniczy zawiera 244 mg sodu w dawce. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów stosujących kontrolowaną dietę niskosodową.
Doświadczenie dotyczące przedawkowania necytumumabu u ludzi pochodzące z badań klinicznych jest ograniczone. Największa dawka necytumumabu, którą oceniano u ludzi w badaniach klinicznych 1 fazy z eskalacją dawki, to 1000 mg stosowane raz na tydzień lub raz na dwa tygodnie. Zaobserwowane zdarzenia niepożądane obejmowały bóle głowy, wymioty i nudności. Były one zgodne z profilem bezpieczeństwa leku stosowanego w dawce zalecanej. Nie istnieje swoista odtrutka przeciwko necytumumabowi.
Ciężka lub zagrażająca życiu nadwrażliowość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Najczęściej występujące ciężkie działania niepożądane (stopnia ≥3.) obserwowane u pacjentów otrzymujących necytumumab: reakcje skórne (6,3 %) i żylne zdarzenia zakrzepowo-zatorowe (4,3 %).
Najczęstsze działania niepożądane to: reakcje skórne, żylne zdarzeniazakrzepowo-zatorowe i nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych (małe stężenie magnezu we krwi i małe stężenie wapnia we krwi skorygowane o stężenie albumin).
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
Poniżej podano działania niepożądane leku zgłaszane u pacjentów z płaskonabłonkowym niedrobnokomórkowym rakiem płuca, zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA, według częstości występowania i stopnia ciężkości. Częstość występowania określono w następujących kategoriach:
Bardzo często ( ≥ 1/10)
Często ( ≥ 1/100 do < 1/10)
Niezbyt często ( ≥ 1/1 000 do < 1/100)
Rzadko ( ≥ 1/10 000 do < 1/1 000)
Bardzo rzadko (< 1/10 000)
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania działania niepożądane zostały przedstawione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
W poniższej tabeli przedstawiono częstość i stopień nasilenia niepożądanych działań produktu ocenionych na podstawie wyników badania SQUIRE - międzynarodowego, wieloośrodkowego badania 3. fazy z dwoma ramionami i losowym doborem chorych, z udziałem dorosłych pacjentów z płaskonabłonkowym NDRP przydzielonych do grupy leczenia necytumumabem w skojarzeniu z gemcytabiną i cisplatyną lub wyłącznie gemcytabiną i cisplatyną.
Tabela 3. Działania niepożądane zgłaszane u ≥ 1% pacjentów leczonych necytumumabem w badaniu SQUIRE
|
Klasyfikacja układów i narządów |
Częstość |
Działanie niepożądane a |
Portrazza + GC b (N=538) |
GC (N=541) |
||
|
Wszystkie stopnie toksyczności (%) |
Toksyczność stopnia ≥ 3. (%) |
Wszystkie stopnie toksyczności (%) |
Toksyczność stopnia ≥ 3. (%) |
|||
|
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze |
Często |
Zakażenie układu moczowego |
4,1 |
0,2 |
1,7 |
0,2 |
|
Zaburzenia układu nerwowego |
Często |
Ból głowy |
8,6 |
0 |
5,7 |
0,4 |
|
Często |
Zaburzenia smaku |
5,9 |
0,2 |
3,3 |
0 |
|
|
Zaburzenia oka |
Często |
Zapalenie spojówek |
5,6 |
0 |
2,2 |
0 |
|
Zaburzenia naczyniowe |
Często |
Żylne zdarzenia zakrzepowo-zatorowe |
8,2 |
4,3 |
5,4 |
2,6 |
|
Często |
Tętnicze zdarzenia zakrzepowo-zatorowe |
4,3 |
3,0 |
3,9 |
2,0 |
|
|
Często |
Zapalenie żył |
1,7 |
0 |
0,4 |
0 |
|
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
Często |
Krwioplucie |
8,2 |
0,9 |
5,0 |
0,9 |
|
Często |
Krwawienie z nosa |
7,1 |
0 |
3,1 |
0,2 |
|
|
Często |
Ból gardła |
1,1 |
0 |
0,7 |
0 |
|
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
Bardzo często |
Wymioty |
28,8 |
2,8 |
25,0 |
0,9 |
|
Bardzo często |
Zapalenie jamy ustnej |
10,4 |
1,1 |
6,3 |
0,6 |
|
|
Często |
Dysfagia |
2,2 |
0,6 |
2,2 |
0,2 |
|
|
Często |
Owrzodzenie jamy ustnej |
1,5 |
0 |
0,4 |
0 |
|
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
Bardzo często |
Reakcje skórne |
77,9 |
6,3 |
11,8 |
0,6 |
|
Często |
Reakcje nadwrażliwości/reakcje związane z infuzją |
1,5 |
0,4 |
2,0 |
0 |
|
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej |
Często |
Skurcze mięśni |
1,7 |
0 |
0,6 |
0 |
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
Często |
Dyzuria |
2,4 |
0 |
0,9 |
0 |
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
Bardzo często |
Gorączka |
12,3 |
1,1 |
11,1 |
0,4 |
|
Badania |
Bardzo często |
Małe stężenie magnezu we krwi c |
81,3 |
18,7 |
70,2 |
7,2 |
|
Bardzo często |
Małe stężenie wapnia we krwi skorygowane o stężenie albumin c |
33,0 |
4,2 |
22,9 |
2,3 |
|
|
Bardzo często |
Małe stężenie fosforanów we krwi c |
28,9 |
6,3 |
22,7 |
5,7 |
|
|
Bardzo często |
Małe stężenie potasu we krwi c |
23,6 |
4,4 |
17,6 |
3,2 |
|
|
Bardzo często |
Zmniejszenie masy ciała |
12,1 |
0,6 |
6,3 |
0,6 |
|
Skróty: GC = wyłącznie gemcytabina i cisplatyna; Portrazza+GC = necytumumab plus gemcytabina i cisplatyna; MedDRA (ang. Medical Dictionary for Regulatory Activities);
a zalecana nomenklatura MedDRA (wersja 16)
b Tabela przedstawia częstość działań niepożądanych obserwowanych podczas fazy badania z zastosowaniem chemioterapii, kiedy leczenie skojarzone Portrazza+GC bezpośrednio porównywano z GC.
c Na podstawie badań laboratoryjnych. Uwzględniono wyłącznie pacjentów, u których dostępne były wyniki badań laboratoryjnych z okresu przed rozpoczęciem leczenia oraz co najmniej jedne wyniki z okresu po rozpoczęciu leczenia.
Opis wybranych działań niepożądanych
Zdarzenia zakrzepowo-zatorowe
Żylne zdarzenia zakrzepowo-zatorowe (VTE) obserwowano u około 8% pacjentów. Przebiegały one głównie pod postacią zatorowości płucnej i zakrzepicy żył głębokich. Żylne zdarzenia zakrzepowo-zatorowe o ciężkim nasileniu obserwowano u około 4% pacjentów. Częstość występowania żylnych zdarzeń zakrzepowo-zatorowych zakończonych zgonem była podobna w obu grupach (0,2%). Tętnicze zdarzenia zakrzepowo-zatorowe (ATE) obserwowano u około 4% pacjentów. Przebiegały one głównie pod postacią udaru i zawału mięśnia sercowego. Tętnicze zdarzenia zakrzepowo-zatorowe o ciężkim nasileniu obserwowano u 3% pacjentów. Częstość występowania tętniczych zdarzeń zakrzepowo-zatorowych wyniosła 0,6% w gupie badanej w porównaniu z 0,2% w grupie kontrolnej.
W badaniu klinicznym prowadzonym u chorych na niepłaskonabłonkowego NDRP żylne zdarzenia zakrzepowo-zatorowe (VTE) obserwowano u około 11% pacjentów otrzymujących necytumumab w skojarzeniu z pemetreksedem i cisplatyną (wobec 8% w grupie leczonej wyłącznie pemetreksedem z cisplatyną). Przebiegały one głównie pod postacią zatorowości płucnej i zakrzepicy żył głębokich. Ciężkie żylne zdarzenia zakrzepowo-zatorowe (VTE) obserwowano u około 6% pacjentów otrzymujących necytumumab w skojarzeniu z pemetreksedem i cisplatyną (wobec 4% w grupie leczonej wyłącznie pemetreksedem z cisplatyną).
Tętnicze zdarzenia zakrzepowo-zatorowe (ATE) obserwowano u około 4% pacjentów otrzymujących necytumumab w skojarzeniu z pemetreksedem i cisplatyną (wobec 6% w grupie leczonej wyłącznie pemetreksedem z cisplatyną). Przebiegały one głównie pod postacią udaru i zawału mięśnia sercowego. Ciężkie tętnicze zdarzenia zakrzepowo-zatorowe (ATE) obserwowano u około 3% pacjentów otrzymujących necytumumab w skojarzeniu z pemetreksedem i cisplatyną (wobec 4% w grupie leczonej wyłącznie pemetreksedem z cisplatyną).
Reakcje skórne
Występowanie reakcji skórnych obserwowano u około 78% pacjentów. Przebiegały one głównie pod postacią trądzikopodobnej osutki, trądzikowego zapalenia skóry, suchości skóry, świądu, pęknięć skóry, zanokcicy i erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej. Reakcje skórne o ciężkim nasileniu obserwowano u około 6% pacjentów, natomiast 1,7% pacjentów zakończyło leczenie z powodu wystąpienia reakcji skórnych. Większość reakcji skórnych rozwijało się podczas pierwszego cyklu leczenia i ustąpiło w ciągu 17 tygodni od wystąpienia.
Reakcje na wlew
Występowanie reakcji na wlew obserwowano u około 1,5% pacjentów. Przebiegały one głównie pod postacią dreszczy, gorączki lub duszności. Reakcje na wlew o ciężkim nasileniu obserwowano u około 0,4% pacjentów. Większość reakcji na wlew wystąpiło po podaniu pierwszej lub drugiej dawki necytumumabu.
Objawy toksyczności u osób w podeszłym wieku lub pacjentów w stopniu sprawności 2 w skali ECOG (Eastern Cooperative Oncology Group)
Istotne klinicznie objawy toksyczności w grupie pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów w stopniu sprawności 2 w skali ECOG, otrzymujących necytumumab oraz chemioterapię składającą się z gemcytabiny i cisplatyny były podobne do tych obserwowanych w całej populacji pacjentów otrzymujących to leczenie.
Nadmierny wzrost rzęs
U pacjentów leczonych necytumumabem zgłaszano pojedyncze przypadki trichomegalii, o 1. stopniu nasilenia.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszania wymienionego w załączniku V .*
Kobiety w wieku rozrodczym/antykoncepcja u kobiet
Kobietom w wieku rozrodczym należy zalecić unikanie zajścia w ciążę podczas stosowania necytumumabu. Należy je również poinformować o możliwych zagrożeniach dla przebiegu ciąży i dla płodu. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji w trakcie leczenia necytumumabem i w okresie do 3 miesięcy po podaniu ostatniej dawki necytumumabu. Zaleca się stosowanie środków antykoncepcyjnych lub wstrzemięźliwość płciową.
Ciąża
Brak danych dotyczących stosowania necytumumabu u kobiet w okresie ciąży. Nie przeprowadzono badań na zwierzętach dotyczących wpływu necytumumabu na reprodukcję. W modelach zwierzęcych, receptor naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) uczestniczy w rozwoju prenatalnym i może być kluczowy dla prawidłowego przebiegu procesów organogenezy, proliferacji i różnicowania komórek w rozwijającym się zarodku. Nie należy stosować produktu Portrazza u kobiet w ciąży lub u kobiet niestosujących skutecznych metod antykoncepcji, chyba że spodziewane korzyści przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy necytumumab przenika do mleka ludzkiego. Przewiduje się, że lek wydzielany jest do pokarmu w niewielkich ilościach i słabo wchłania się po podaniu doustnym. Ponieważ nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków/dzieci, należy przerwać karmienie piersią na czas leczenia produktem leczniczym Portrazza i co najmniej 4 miesiące po przyjęciu ostatniej dawki produktu.
Płodność
Brak danych dotyczących wpływu necytumumabu na płodność u ludzi. Nie przeprowadzono badań na zwierzętach w celu oceny wpływu na płodność.
Portrazza nie wywiera znanego wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W przypadku wystąpienia u pacjentów związanych z leczeniem objawów wpływających niekorzystnie na zdolność koncentracji i czas reakcji, zaleca się powstrzymanie od kierowania pojazdami i obsługiwania maszyn do czasu ustąpienia tych działań.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
proszek do sporządzenia koncentratu roztworu do infuzji - 1 fiol.a 1mg - 1 mg/ml
proszek do sporządzenia koncentratu roztworu do infuzji - 1 fiol.a 1mg - 1 mg
tabletki powlekane - 60 tabl. - 0,1 g
roztwór do wstrzykiwań - 1 amp. - 0,02 g
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Rak płuc. Dla wielu osób to słowa mrożące krew w żyłach - nic dziwnego bowiem jest on jednym z najczęściej występujących nowotworów na świecie - stanowi nawet 13 procent wszystkich zachorowań na raka. Nowotwór płuc możemy podzielić na raka drobnokomórkowego-...
Nowe badanie sugeruje, że pacjenci, którzy powoli dochodzą do siebie po operacji niedrobnokomórkowego raka płuc (NSCLC), mogą nadal korzystać z opóźnionej chemioterapii, która rozpoczyna się cztery miesiące po operacji. Badanie opublikowano w internetowym...
Koronawirus zbiera swoje żniwo. Nie chodzi tylko o osoby, które zmarły z powodu COVID-19 lub zmagają się z długofalowymi skutkami tej choroby. Teraz onkolodzy mówią o "nieprawdopodobnej fali nowotworów", którą spowodowała pandemia SARS-CoV-2. Wielu pacjentom...
Dzisiaj, 20 marca 2019 r., Anna Żyłowska i Agata Nowicka ze Stowarzyszenia Walki z Rakiem Płuca Oddział Szczecin, złożyły osobiście na ręce Macieja Miłkowskiego, Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Zdrowia petycję podpisaną przez blisko 3000 osób. Chodzi...
Najnowsze badania pokazują, że bakterie jelitowe wykazują wpływ na leczenie choroby nowotworowej - niektóre z nich wspomagają wzrost guza, podczas gdy inne utrudniają jego rozwój. Jednak dotychczas nie było jasne, które gatunki bakterii jelitowych są...
Jest to ogromne zwycięstwo zarówno dla pacjentów cierpiących z powodu raka płuc, jak i dla koncernu farmaceutycznego Merck. Naukowcy zaprezentowali rezultaty trzeciej fazy badań klinicznych na kongresie Europejskiego Towarzystwa Medycyny Onkologicznej,...
Badanie krwi może przewidzieć, jak pacjenci z drobnokomórkowym rakiem płuca (DRP) zareagują na leczenie. Nowe badanie na ten temat zostało opublikowane 21 listopada w "Nature Medicine". Naukowcy z Instytutu Badań Nad Rakiem na Uniwersytecie Manchester...
Pembrolizumab może stać się nową opcją w leczeniu pierwszej linii u pacjentów z zaawansowanym rakiem płuc i wysoką ekspresją PD-L1, w zależności od wyników fazy III testów. Jest to wniosek badań, które zaprezentowane zostały na Kongresie ESMO w Kopenhadze...
Nowotwory rozwijają się z reguły bardzo podstępnie i przez lata nie dają żadnych objawów. Pewne znaki ostrzegawcze mogą się jednak pojawiać tuż po przebudzeniu. Nie powinno się ich lekceważyć, mimo że są bardzo nietypowe. - To utrudnia diagnozę. Jeśli...
Tannaz Ameli pokonała zaawansowanego raka płuc dzięki rzadkiemu zabiegowi. 64-letnia Amerykanka przeszła podwójny przeszczep płuc. Została całkowicie wyleczona, mimo że miała nowotwór w czwartym stadium. Wcześniej w ten sposób wyleczono też innego pacjenta. Dzięki...
Komentarze