Pharmastatin - dawkowanie
Dawkowanie
Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Pharmastatin
pacjent powinien stosować standardową dietę ubogocholesterolową,
którą należy utrzymywać podczas leczenia produktem
Pharmastatin.
Dawki należy dostosowywać indywidualnie w zależności od
wyjściowego stężenia cholesterolu-LDL, założonego celu
terapeutycznego i reakcji pacjenta na leczenie.
Zwykle stosowana dawka początkowa to 10 mg raz na dobę.
Modyfikacji dawek należy dokonywać co 4 tygodnie lub rzadziej.
Dawka maksymalna wynosi 80 mg raz na dobę.
Pierwotna hipercholesterolemia i hiperlipidemia
mieszana
Dla większości pacjentów wystarczająca dawka to 10 mg
atorwastatyny raz na dobę. Skuteczność terapeutyczną obserwuje się
w ciągu 2 tygodni, a maksymalną odpowiedź osiąga się zazwyczaj w
ciągu 4 tygodni. Utrzymuje się ona podczas leczenia
długotrwałego.
Heterozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna
Zalecana początkowa dawka atorwastatyny wynosi 10 mg na dobę.
Dawki należy ustalać indywidualnie, a zmiany dawki należy dokonywać
co 4 tygodnie, do osiągnięcia dawki 40 mg na dobę. Następnie można
albo zwiększyć dawkę do maksymalnej dawki 80 mg na dobę albo
podawać atorwastatynę w dawce 40 mg na dobę jednocześnie z lekami
wiążącymi kwasy żółciowe.
Homozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna
Dostępne są tylko ograniczone dane (patrz punkt 5.1).
Dawka atorwastatyny u pacjentów z homozygotyczną postacią
hipercholesterolemii rodzinnej wynosi od 10 mg do 80 mg na dobę
(patrz punkt 5.1). Atorwastatynę należy stosować u tych pacjentów
jako leczenie wspomagające inne sposoby terapii hipolipemizującej
(np. aferezę cholesterolu LDL), lub wtedy, gdy takie sposoby
leczenia są niedostępne.
Zapobieganie chorobom sercowo-naczyniowym
W badaniach nad prewencją pierwotną dawka podawanej
atorwastatyny wynosiła 10 mg/dobę. Aby uzyskać stężenie
cholesterolu LDL, odpowiadające aktualnym wytycznym konieczne może
być stosowanie większych dawek leku.
Upośledzenie czynności nerek
Nie ma konieczności dostosowywania dawki (patrz punkt 4.4).
Upośledzenie czynności wątroby
Atorwastatynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z
upośledzeniem czynności wątroby (patrz punkty 4.4 i 5.2).
Stosowanie atorwastatyny jest przeciwwskazane u pacjentów z czynną
chorobą wątroby (patrz punkt 4.3).
Pacjenci w podeszłym wieku
Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność zalecanych dawek u
pacjentów powyżej 70 lat są podobne do występujących w populacji
ogólnej.
Stosowanie u dzieci
Hipercholesterolemia
Stosowanie leku u dzieci powinno odbywać się pod kontrolą
lekarzy specjalistów doświadczonych w leczeniu hiperlipidemii u
dzieci. Należy regularnie dokonywać oceny stanu zdrowia pacjentów
pod kątem skuteczności leczenia.
W populacji pacjentów w wieku 10 lat lub starszych, zalecana
dawka początkowa atorwastatyny wynosi 10 mg na dobę. Dawka może być
zwiększona do 20 mg na dobę w zależności od reakcji na leczenie i
tolerancji leku u dzieci. Dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania
u dzieci przyjmujących dawki wyższe niż 20 mg, co odpowiada około
0,5 mg/kg, są ograniczone.
Dane dotyczące stosowania produktu leczniczego u dzieci w wieku
6-10 lat są ograniczone (patrz punkt 5.1). Nie zaleca się
stosowania atorwastatyny u dzieci w wieku poniżej 10 lat.
Stosowanie innych postaci farmaceutycznych/mocy tego produktu
może być bardziej odpowiednie w tej grupie pacjentów.
Sposób podawania
Produkt leczniczy Pharmastatin przeznaczony jest do stosowania
doustnego. Dawkę dobową atorwastatyny podaje się w całości
jednorazowo o dowolnej porze, niezależnie od posiłków.
Pharmastatin - środki ostrożności
Wpływ na czynność wątroby
Badania czynności wątroby należy przeprowadzać przed
rozpoczęciem leczenia, a następnie okresowo. Pacjenci, u których
wystąpią objawy przedmiotowe i podmiotowe uszkodzenia wątroby
powinni być poddani badaniom czynności wątroby. Pacjenci, u których
stwierdzono zwiększenie aktywności aminotransferaz powinni być
monitorowani, aż do ustąpienia zaburzeń. W przypadku utrzymującego
się zwiększenia aktywności aminotransferaz, większego niż
trzykrotna wartość górnej granicy normy (GGN) zalecane jest
zmniejszenie dawki lub odstawienie produktu leczniczego
Pharmastatin (patrz punkt 4.8).
Należy zachować ostrożność podczas podawania atorwastatyny
pacjentom spożywającym znaczne ilości alkoholu i (lub) z chorobami
wątroby w wywiadzie.
Zapobieganie wystąpieniu udaru mózgu przez znaczne
zmniejszenie poziomu cholesterolu (Badanie SPARCL-Stroke
Prevention by Aggressive Reduction in Cholesterol Levels)
W analizie post-hoc podtypów udaru mózgu u osób bez
choroby wieńcowej, u których wystąpił niedawno udar mózgu lub
przemijające ataki niedokrwienne zaobserwowano większą częstość
występowania udaru krwotocznego mózgu u pacjentów, u których
rozpoczęto podawanie atorwastatyny w dawce 80 mg w porównaniu z
grupą otrzymującą placebo. Zwiększone ryzyko było szczególnie
widoczne u pacjentów, u których przed włączeniem do badania
wystąpił wcześniej lakunarny zawał mózgu lub udar krwotoczny. W
przypadku pacjentów z wcześniejszym udarem niedokrwiennym lub
udarem krwotocznym w wywiadzie stosunek ryzyka i korzyści dla
stosowania atorwastatyny w dawce 80 mg nie jest jednoznaczny; w
takich przypadkach przed rozpoczęciem leczenia należy wnikliwie
rozważyć potencjalne ryzyko wystąpienia udaru krwotocznego (patrz
punkt 5.1).
Wpływ na mięśnie szkieletowe
Atorwastatyna, podobnie jak inne inhibitory reduktazy HMG-CoA
może w rzadkich przypadkach wpływać na mięśnie szkieletowe i
powodować bóle mięśniowe, zapalenie mięśni i miopatię, która może
prowadzić do rabdomiolizy, stanu potencjalnie zagrażającego życiu,
charakteryzującego się znacznym zwiększeniem aktywności kinazy
kreatynowej (> 10 razy powyżej GGN), mioglobinemią i
mioglobinurią, które mogą prowadzić do niewydolności nerek.
Przed leczeniem:
Atorwastatyna powinna być przepisywana z ostrożnością pacjentom,
u których występują czynniki predysponujące do rabdomiolizy. Przed
włączeniem leczenia statynami należy zbadać aktywność kinazy
kreatynowej (CK) w następujących przypadkach:
- zaburzenia czynności nerek,
- niedoczynność tarczycy,
- choroby mięśni lub występowanie dziedzicznych chorób
mięśni w wywiadzie rodzinnym,
- wcześniejszego wystąpienia działania uszkadzającego
mięśnie po stosowaniu statyn lub fibratów,
- choroby wątroby w wywiadzie i (lub) spożywanie dużych
ilości alkoholu,
- u osób w podeszłym wieku (powyżej 70 lat) konieczność
wykonania takich badań powinna być rozpatrywana w kontekście innych
czynników ryzyka predysponujących do wystąpienia rabdomiolizy,
- w sytuacjach, w których stężenie w osoczu może być
zwiększone, takie jak interakcje (patrz punkt 4.5) oraz specjalne
grupy pacjentów, w tym podgrupy genetyczne (patrz punkt 5.2).
W takich sytuacjach należy rozważyć ryzyko rozpoczęcia leczenia
względem możliwych korzyści. Zaleca się także kontrolowanie objawów
klinicznych.
Jeśli aktywność CK jest w oznaczeniu początkowym istotnie
podwyższona (> 5-krotnie powyżej GGN), nie należy rozpoczynać
leczenia.
Pomiar aktywności kinazy kreatynowej
Aktywności kinazy kreatynowej (CK) nie należy oznaczać po
ciężkim wysiłku fizycznym oraz w przypadku występowania innych
przyczyn zwiększających jej aktywność, ponieważ wówczas właściwa
interpretacja wyników jest bardzo trudna. Jeśli podczas pierwszego
oznaczania aktywność CK jest istotnie podwyższona (> 5-krotnie
powyżej GGN), pomiaru należy dokonać ponownie po 5-7 dniach w celu
potwierdzenia wyników.
Podczas leczenia
- Pacjentów należy pouczyć o konieczności natychmiastowego
zgłaszania wystąpienia bólów mięśniowych, kurczów lub osłabienia
mięśni zwłaszcza, jeśli towarzyszy temu ogólne złe samopoczucie lub
gorączka.
- Jeśli objawy te wystąpią u pacjenta przyjmującego
atorwastatynę, należy oznaczyć aktywność CK. Jeśli jest ona
istotnie podwyższona (> 5-krotnie powyżej GGN), leczenie należy
przerwać.
- Jeśli objawy ze strony mięśni są znacznie nasilone i na
co dzień wywołują dyskomfort u pacjenta, to wówczas nawet gdy
aktywność CK jest równa lub niższa niż 5-krotna GGN, należy
rozważyć przerwanie terapii.
- Jeśli objawy kliniczne ustąpią, a aktywność CK powróci do
normy, można rozważyć ponowne włączenie atorwastatyny lub innej
statyny w najmniejszej dawce i przy ścisłej kontroli
klinicznej.
- Leczenie atorwastatyną musi być przerwane, jeśli wystąpi
klinicznie istotne podwyższenie aktywności CK (> 10 razy powyżej
GGN) lub gdy wystąpi, bądź podejrzewa się wystąpienie
rabdomiolizy.
Jednoczesne stosowanie z innymi produktami
leczniczymi
Ryzyko wystąpienia rabdomiolizy rośnie podczas stosowania
atorwastatyny jednocześnie z takimi lekami, które mogą zwiększać
stężenie atorwastatyny w osoczu, takimi jak silne inhibitory CYP3A4
lub inhibitory transporterów (np. cyklosporyna, telitromycyna,
klarytromycyna, delawirdyna, stiripentol, ketokonazol, worykonazol,
itrakonazol, pozakonazol oraz inhibitory proteazy wirusa HIV, w tym
rytonawir, lopinawir, atazanawir, indynawir, darunawir, itd.).
Ryzyko miopatii może być również nasilone przy jednoczesnym
stosowaniu gemfibrozylu i innych pochodnych kwasu fibrynowego,
erytromycyny, niacyny oraz ezetymibu. Jeśli to możliwe, należy
rozważyć zastosowanie alternatywnych produktów leczniczych (nie
wchodzących w interakcje) zamiast wymienionych powyżej.
W przypadkach, gdy jednoczesne stosowanie tych produktów
leczniczych z atorwastatyną jest konieczne, należy dokładnie
rozważyć korzyści i ryzyko związane z leczeniem. Jeśli pacjenci
przyjmują produkty lecznicze, które zwiększają stężenie
atorwastatyny w osoczu, zalecana jest niższa maksymalna dawka
atorwastatyny. Dodatkowo, w przypadku stosowania silnych
inhibitorów CYP3A4 należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki
początkowej atorwastatyny i zaleca się odpowiednią obserwację
kliniczną pacjenta (patrz punkt 4.5).
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania atorwastatyny i kwasu
fusydowego, dlatego też należy rozważyć tymczasowe przerwanie
stosowania atorwastatyny podczas terapii kwasem fusydowym
(patrz punkt 4.5).
Cukrzyca
Niektóre wyniki badań wskazują, że statyny, jako grupa leków,
powodują zwiększenie stężenia glukozy we krwi i u niektórych
pacjentów z grupy wysokiego ryzyka rozwoju cukrzycy w przyszłości,
mogą prowadzić do wystąpienia hiperglikemii w stopniu wymagającym
odpowiedniej opieki diabetologicznej. Jednakże, korzyści ze
zmniejszenia ryzyka dla układu naczyniowego po zastosowaniu statyny
przeważają nad ryzykiem rozwoju cukrzycy i dlatego nie powinno być
ono powodem przerwania leczenia statyną. U pacjentów z czynnikami
ryzyka (glikemia na czczo 5,6 do 6,9 mmol/l, BMI > 30
kg/m2, zwiększenie stężenia triglicerydów, nadciśnienie
tętnicze) należy monitorować stan kliniczny i parametry
biochemiczne, zgodnie z wytycznymi krajowymi.
Śródmiąższowa choroba płuc
Zgłaszano nietypowe przypadki wystąpienia śródmiąższowej choroby
płuc związanej ze stosowaniem niektórych statyn, zwłaszcza przy
długotrwałej terapii statynami (patrz punkt 4.8).
Może się to objawiać: dusznością, nieproduktywnym kaszlem i
pogorszeniem ogólnego stanu zdrowia (zmęczenie, utrata masy ciała i
gorączka). Jeśli istnieje podejrzenie, że u pacjenta rozwinęła się
śródmiąższowa choroba płuc, leczenie statynami należy przerwać.
Stosowanie u dzieci
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu leczniczego
na rozwój dzieci (patrz punkt 4.8).
Pharmastatin - przedawkowanie
Nie jest określone specyficzne leczenie w przypadku
przedawkowania atorwastatyny. W przypadku przedawkowania należy
zastosować leczenie objawowe i jeśli zachodzi konieczność
zastosować środki podtrzymujące czynności życiowe. Należy
monitorować czynność wątroby i aktywność kinazy kreatynowej (CK).
Hemodializa nie zwiększy w znaczącym stopniu klirensu
atorwastatyny, gdyż lek wiąże się w dużym stopniu z białkami
osocza.
Pharmastatin - przeciwwskazania
Produkt leczniczy Pharmastatin jest przeciwwskazany u
pacjentów:
- z nadwrażliwością na substancję czynną lub na
którąkolwiek substancję pomocniczą,
- z czynną chorobą wątroby lub niewyjaśnioną, trwale
zwiększoną aktywnością aminotransferaz w osoczu przekraczającą
3-krotnie górną granicę normy (GGN),
- w ciąży, podczas karmienia piersią i u kobiet w wieku
rozrodczym nie stosujących skutecznych metod zapobiegania ciąży
(patrz punkt 4.6).
Pharmastatin - działania niepożądane
W bazie danych kontrolowanych placebo badań klinicznych
dotyczących atorwastatyny spośród 16 066 pacjentów leczonych przez
średnio 53 tygodnie (8755 atorwastatyną vs.7311 placebo), 5,2%
pacjentów w grupie leczonej atorwastatyną w porównaniu do 4,0% w
grupie otrzymującej placebo przerwało leczenie z powodu działań
niepożądanych.
W oparciu o dane z badań klinicznych i licznych doświadczeń po
wprowadzeniu produktu leczniczego na rynek poniżej przedstawiono
profil działań niepożądanych związanych z atorwastatyną.
Częstość występowania działań niepożądanych przedstawiono
zgodnie z następującą zasadą: często (≥1/100, < 1/10); niezbyt
często (≥1/1000, < 1/100); rzadko (≥1/10 000, < 1/1000);
bardzo rzadko (≤l/10 000).
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze:
Często: zapalenie błony śluzowej nosa i gardła
Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
Rzadko: trombocytopenia
Zaburzenia układu immunologicznego:
Często: reakcje alergiczne
Bardzo rzadko: anafilaksja
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
Często: hiperglikemia
Niezbyt często: hipoglikemia, zwiększenie masy ciała,
anoreksja
Zaburzenia psychiczne:
Niezbyt często: koszmary senne, bezsenność
Zaburzenia układu nerwowego:
Często: bóle głowy
Niezbyt często: zawroty głowy, parestezje, niedoczulica,
zaburzenia smaku, amnezja Rzadko: neuropatia obwodowa
Zaburzenia oka:
Niezbyt często: nieostre widzenie Rzadko: zaburzenia
widzenia
Zaburzenia ucha i błędnika:
Niezbyt często: szum w uszach Bardzo rzadko: utrata słuchu
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia:
Często: bóle gardła i krtani, krwawienie z nosa
Zaburzenia żołądka i jelit:
Często: zaparcia, wzdęcia, niestrawność, nudności, biegunka
Niezbyt często: wymioty, ból w górnej i dolnej części brzucha,
odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej, zapalenie
trzustki
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
Niezbyt często: zapalenie wątroby Rzadko: cholestaza.
Bardzo rzadko: niewydolność wątroby
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Niezbyt często: pokrzywka, wysypka, świąd, łysienie
Rzadko: obrzęk naczynioruchowy, wysypka pęcherzowa, w tym rumień
wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona i martwica
toksyczno-rozpływna naskórka
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki
łącznej:
Często: bóle mięśni, bóle stawów, bóle kończyn, skurcze mięśni,
obrzęk stawów, ból pleców Niezbyt często: ból szyi, zmęczenie
mięśni.
Rzadko: miopatia, zapalenie mięśni, rabdomioliza, problemy
dotyczące ścięgien czasami powikłane zerwaniem ścięgna
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi:
Bardzo rzadko: ginekomastia (powiększenie piersi u mężczyzn)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
Niezbyt często: złe samopoczucie, osłabienie, bóle w klatce
piersiowej, obrzęki obwodowe, zmęczenie, gorączka.
Badania diagnostyczne:
Często: nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby,
zwiększenie stężenia kinazy kreatynowej we krwi
Niezbyt często: obecność białych krwinek w moczu
Tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, u
pacjentów otrzymujących atorwastatynę obserwowano zwiększenie
aktywności aminotransferaz w surowicy krwi. Zmiany te były
przeważnie łagodne, przemijające i niewymagające przerwania
terapii. Istotne klinicznie zwiększenie aktywności aminotransferaz
w surowicy krwi (ponad 3-krotnie powyżej wartości prawidłowych)
występowało u 0,8% pacjentów leczonych atorwastatyną. Zwiększenie
to było zależne od dawki leku i odwracalne u wszystkich
pacjentów.
W badaniach klinicznych obserwowano zwiększenie aktywności
kinazy kreatynowej (CK) (przewyższające 3-krotnie górną granicę
wartości uznanych za prawidłowe) u 2,5% pacjentów przyjmujących
atorwastatynę. Wyniki te są podobne do otrzymanych w badaniach
klinicznych dla innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA. Ponad
10-krotne zwiększenie aktywności CK wystąpiło u 0,4% pacjentów
otrzymujących atorwastatynę (patrz punkt 4.4).
Po zastosowaniu niektórych statyn zgłaszano następujące
działania niepożądane:
- Zaburzenia seksualne.
- Depresję.
- Nietypowe przypadki śródmiąższowej choroby płuc,
zwłaszcza przy długotrwałej terapii statynami (patrz punkt
4.4).
- Cukrzycę: częstość występowania będzie zależała od tego,
czy występują lub nie czynniki ryzyka (stężenie glukozy we krwi na
czczo ≥5,6 mmol/l, BMI > 30 kg/m2, zwiększenie
stężenia triglicerydów, nadciśnienie tętnicze w wywiadzie).
Dzieci
Baza danych bezpieczeństwa klinicznego zawiera dane dotyczące
249 dzieci leczonych atorwastatyną, spośród których 7 pacjentów
było w wieku < 6 lat, 14 pacjentów w wieku 6-9 lat, a 228
pacjentów w wieku 10-17 lat.
Zaburzenia układu nerwowego
Często: ból głowy
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: ból brzucha
Badania diagnostyczne
Często: zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej,
zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi
Na podstawie dostępnych danych można się spodziewać, że
częstość, rodzaj i nasilenie działań niepożądanych u dzieci będą
takie same jak u pacjentów dorosłych. Dane dotyczące
długoterminowego bezpieczeństwa u dzieci są ograniczone.
Komentarze