NebivoLek - dawkowanie
Dawkowanie
a) Nadciśnienie tętnicze
Dorośli
Dawka to jedna tabletka (5 mg) na dobę, najlepiej przyjmowana
codziennie o tej samej porze.
Działanie obniżające ciśnienie tętnicze występuje po 1 do 2
tygodni leczenia. Niekiedy pożądana reakcja uzyskiwana jest dopiero
po 4 tygodniach.
Leczenie skojarzone z innymi lekami
przeciwnadciśnieniowymi
Beta-adrenolityki mogą być stosowane w monoterapii
lub jednocześnie z innymi lekami
przeciwnadciśnieniowymi . Dotychczas dodatkowe
działanie przeciwnadciśnieniowe zaobserwowano tylko
podczas leczenia skojarzonego nebiwololem w dawce 5 mg
z hydrochlorotiazydem w dawce 12,5 mg do 25 mg.
Pacjenci z niewydolnością nerek
U pacjentów z niewydolnością nerek zalecana dawka początkowa
wynosi 2,5 mg na dobę. W razie konieczności dawkę dobową można
zwiększyć do 5 mg.
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Dane dotyczące pacjentów z niewydolnością wątroby lub
zaburzeniami czynności wątroby są ograniczone. Dlatego stosowanie
nebiwololu u tych pacjentów jest przeciwwskazane
(patrz punkt 4.3).
Osoby w podeszłym wieku
U pacjentów w wieku powyżej 65 lat zalecana dawka początkowa
wynosi 2,5 mg na dobę. W razie konieczności dawkę dobową można
zwiększyć do 5 mg. Jednak ze względu na ograniczone doświadczenie
kliniczne u pacjentów w wieku powyżej 75 lat należy zachować
ostrożność i starannie kontrolować stan pacjentów.
Dzieci i młodzież
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności
nebiwololu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18
lat. Dlatego stosowanie u dzieci i młodzieży nie jest zalecane.
b) Przewlekła niewydolność serca
Leczenie stabilnej, przewlekłej niewydolności serca należy
rozpoczynać zwiększając stopniowo dawkę, aż do uzyskania optymalnej
dla pacjenta dawki podtrzymującej.
Warunkiem jest stabilna, przewlekła niewydolność serca bez
ostrej dekompensacji w ciągu ostatnich sześciu tygodni.
Zalecane jest, aby lekarz prowadzący leczenie miał doświadczenie
w leczeniu przewlekłej niewydolności serca.
U pacjentów, którzy otrzymują leki działające na układ
sercowo-naczyniowy, w tym leki moczopędne i (lub) digoksynę, i
(lub) inhibitory konwertazy angiotensyny, i (lub) antagonistów
angiotensyny II, dawkę wymienionych leków należy ustalić w ciągu
dwóch tygodni przed rozpoczęciem leczenia nebiwololem
.
Początkowe zwiększanie dawki należy przeprowadzać stopniowo co 1
do 2 tygodni, zależnie od tolerancji produktu przez pacjenta, w
następujący sposób: dawka 1,25 mg nebiwololu , którą
należy zwiększyć do 2,5 mg nebiwololu jeden raz na
dobę, potem do 5 mg jeden raz na dobę, a następnie do 10 mg jeden
raz na dobę.
Maksymalna zalecana dawka nebiwololu wynosi 10 mg
raz na dobę.
Rozpoczęcie leczenia i każdorazowe zwiększenie dawki powinien
nadzorować przez co najmniej
2 godziny doświadczony lekarz w celu upewnienia się, że stan
kliniczny pacjenta jest stabilny (zwłaszcza w odniesieniu do
ciśnienia tętniczego, częstości akcji serca, zaburzeń przewodzenia,
objawów nasilenia niewydolności serca).
Wystąpienie działań niepożądanych może spowodować, że nie u
wszystkich pacjentów możliwe będzie zastosowanie maksymalnej
zalecanej dawki. W razie konieczności stosowaną dawkę można również
stopniowo zmniejszać i ponownie zwiększać, jeśli jest to
właściwe.
Jeśli podczas stopniowego zwiększania dawki nasili się
niewydolność serca lub wystąpią objawy nietolerancji, zaleca się
najpierw zmniejszenie dawki nebiwololu lub, jeśli to
konieczne, natychmiastowe przerwanie leczenia (w razie ciężkiego
niedociśnienia tętniczego, nasilenia niewydolności serca z ostrym
obrzękiem płuc, wstrząsu kardiogennego , objawowej
bradykardii lub bloku przedsionkowo-komorowego).
Leczenie nebiwololem stabilnej, przewlekłej
niewydolności serca jest na ogół leczeniem długotrwałym.
Nie zaleca się nagłego przerywania leczenia
nebiwololem , gdyż może to prowadzić do przemijającego
nasilenia niewydolności serca. Jeśli przerwanie leczenia jest
konieczne, dawkę należy zmniejszać stopniowo, o połowę co
tydzień.
Pacjenci z niewydolnością nerek
U pacjentów z lekką do umiarkowanej niewydolnością nerek
dostosowanie dawki nie jest konieczne, gdyż zwiększanie dawki do
maksymalnej dawki tolerowanej jest dokonywane indywidualnie. Nie ma
doświadczenia klinicznego dotyczącego pacjentów z ciężką
niewydolnością nerek (stężenie kreatyniny w surowicy ≥250 μmol/l).
Z tego względu stosowanie nebiwololu u tych pacjentów
nie jest zalecane.
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Dane dotyczące pacjentów z niewydolnością wątroby są
ograniczone, dlatego stosowanie u nich nebiwololu jest
przeciwwskazane.
Osoby w podeszłym wieku
Dostosowanie dawki nie jest konieczne, gdyż zwiększanie dawki do
maksymalnej dawki tolerowanej jest dokonywane indywidualnie.
Dzieci i młodzież
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności
nebiwololu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18
lat. Dlatego stosowanie u dzieci i młodzieży nie jest zalecane.
Sposób podawania
Tabletki należy połykać popijając wystarczającą ilością płynu
(np. szklanką wody) niezależnie od posiłków.
NebivoLek - środki ostrożności
Patrz także punkt 4.8.
Poniższe ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczą całej grupy
antagonistów receptorów betaadrenergicznych .
Znieczulenie
ogólne
Utrzymująca się blokada receptorów beta-adrenergicznych
zmniejsza ryzyko zaburzeń rytmu serca podczas wprowadzenia do
znieczulenia i intubacji. Jeśli blokada
receptorów beta-adrenergicznych jest przerwana w ramach
przygotowania do operacji, lek beta-adrenolityczny należy odstawić
co najmniej 24 godziny wcześniej.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania niektórych leków
znieczulających, które mogą hamować czynność mięśnia sercowego. W
celu zapobiegania reakcjom ze strony nerwu błędnego pacjentowi
należy podać dożylnie atropinę.
Zaburzenia
sercowo-naczyniowe
Zazwyczaj nie należy stosować leków beta-adrenolitycznych u
pacjentów z nieleczoną zastoinową niewydolnością serca (ang.
congestive heart failure ,
CHF) do czasu uzyskania stabilizacji ich stanu klinicznego.
U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca leczenie
beta-adrenolitykiem należy przerywać stopniowo, tj. w ciągu 1 do 2
tygodni. W razie konieczności należy jednocześnie wdrożyć leczenie
zastępcze, aby zapobiec zaostrzeniu dławicy piersiowej.
Leki beta-adrenolityczne mogą powodować bradykardię. Jeśli
częstość tętna zmniejszy się do mniej niż 50-55 uderzeń/min w
spoczynku i (lub) jeśli wystąpią objawy świadczące o bradykardii,
dawkę należy zmniejszyć.
Leki beta-adrenolityczne należy stosować ostrożnie:
-u pacjentów z zaburzeniami krążenia obwodowego (choroba lub
zespół Raynauda , chromanie przestankowe) ze względu
na możliwość zaostrzenia zaburzeń;
-u pacjentów z blokiem serca pierwszego stopnia, ze względu na
ujemny wpływ beta-adrenolityków na czas przewodzenia w sercu;
-u pacjentów z dławicą piersiową typu Prinzmetala
ze względu na niekontrolowany skurcz tętnic wieńcowych wywołany
stymulacją receptorów alfa-adrenergicznych; leki
beta-adrenolityczne mogą zwiększać ilość i czas trwania napadów
dławicy piersiowej.
Zazwyczaj nie zaleca się stosowania nebiwololu w
skojarzeniu z antagonistami kanału wapniowego typu
werapamil i diltiazem , lekami
przeciwarytmicznymi klasy I oraz z lekami
przeciwnadciśnieniowymi o działaniu ośrodkowym.
Szczegółowe informacje – patrz punkt 4.5.
Zaburzenia metaboliczne
i endokrynologiczne
Nebiwolol nie wpływa na stężenie glukozy we krwi u
pacjentów z cukrzycą. Należy jednak zachować u nich ostrożność,
gdyż nebiwolol może maskować niektóre objawy
hipoglikemii (takie jak tachykardia, kołatanie serca).
Leki beta-adrenolityczne mogą maskować objawy tachykardii w
przebiegu nadczynności tarczycy. Nagłe odstawienie produktu może
nasilać objawy.
Zaburzenia
oddechowe
Leki beta-adrenolityczne należy stosować ostrożnie u pacjentów z
przewlekłymi chorobami obturacyjnymi płuc ze względu na możliwość
nasilenia skurczu oskrzeli.
Inne
Pacjenci z łuszczycą w wywiadzie mogą stosować leki
beta-adrenolityczne jedynie po starannym rozważeniu korzyści i
ryzyka.
Leki beta-adrenolityczne mogą zwiększać wrażliwość na alergeny i
ciężkość reakcji anafilaktycznych. Podczas rozpoczynania leczenia
nebiwololem pacjentów z przewlekłą niewydolnością
serca konieczne jest systematyczne kontrolowanie stanu klinicznego.
Dawkowanie i sposób podawania – patrz punkt 4.2. Leczenia nie
należy przerywać w sposób nagły, chyba, że istnieją bezwzględne
wskazania (patrz także punkt 4.2).
Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Nie powinien być
stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp
) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
NebivoLek - przedawkowanie
Brak dostępnych danych dotyczących przedawkowania
nebiwololu .
Objawy
Objawami przedawkowania beta-adrenolityków są: bradykardia,
niedociśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli i ostra niewydolność
serca.
Leczenie
W przypadku przedawkowania lub nadwrażliwości pacjenta należy
ściśle obserwować i leczyć na oddziale intensywnej opieki
medycznej. Należy kontrolować stężenie glukozy we krwi. Płukanie
żołądka i podanie węgla aktywowanego oraz środka przeczyszczającego
może zapobiegać wchłanianiu pozostałej części leku, obecnej nadal w
przewodzie pokarmowym. Może być konieczne zastosowanie oddychania
wspomaganego. Bradykardię lub nasilone reakcje ze strony nerwu
błędnego należy leczyć, podając atropinę lub metyloatropinę.
Niedociśnienie tętnicze i wstrząs należy leczyć przez podanie
osocza lub preparatów zastępczych i, w razie konieczności,
katecholamin. Działaniu beta-adrenolitycznemu można przeciwdziałać
podając w powolnej infuzji dożylnej chlorowodorek
izoprenaliny , zaczynając od dawki około 5 μg/minutę
lub dobutaminę w dawce początkowej 2,5 μg/minutę, aż do uzyskania
pożądanej reakcji. W przypadkach opornych izoprenalinę można
podawać jednocześnie z dopaminą. Jeśli to również nie przynosi
oczekiwanych skutków, można rozważyć dożylne podanie glukagonu w
dawce 50-100 μg/kg mc . W razie konieczności
wstrzyknięcie można powtórzyć w ciągu godziny, a następnie (jeśli
to konieczne) podać w infuzji dożylnej glukagon w dawce 70 μg/kg
mc ./godzinę. W wyjątkowych przypadkach bradykardii
opornej na leczenie można wszczepić stymulator serca.
NebivoLek - przeciwwskazania
§ Nadwrażliwość na substancję czynną lub na
którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
§ Niewydolność wątroby lub zaburzenia czynności
wątroby.
§ Ostra niewydolność serca, wstrząs
kardiogenny lub stan niewyrównanej niewydolności
serca, wymagający dożylnego podawania leków o działaniu inotropowym
dodatnim.
Ponadto nebiwolol , tak jak inne leki
beta-adrenolityczne, jest przeciwwskazany w przypadku:
§ zespołu chorego węzła zatokowego, w tym bloku
zatokowo-przedsionkowego;
§ bloku serca drugiego i trzeciego stopnia (bez
stymulatora);
§ skurczu oskrzeli i astmy oskrzelowej w
wywiadzie;
§ nieleczonego guza chromochłonnego (
phaeochromocytoma );
§ kwasicy metabolicznej;
§ bradykardii (czynność serca < 60 uderzeń/min
przed rozpoczęciem leczenia); § niedociśnienia
tętniczego (ciśnienie skurczowe < 90 mmHg );
§ ciężkich zaburzeń krążenia obwodowego.
NebivoLek - działania niepożądane
Ze względu na różnice dotyczące choroby podstawowej, działania
niepożądane zostały wymienione osobno dla pacjentów z nadciśnieniem
tętniczym i z przewlekłą niewydolnością serca.
Nadciśnienie tętnicze
Zgłaszane działania niepożądane, najczęściej o lekkim do
umiarkowanego nasileniu, przedstawiono w poniższej tabeli zgodnie z
klasyfikacją układów i narządów oraz częstością:
Klasyfikacja układów i narządów
|
Często
(≥1/100 do
< 1/10)
|
Niezbyt często
(≥1/1000 do
< 1/100)
|
Bardzo rzadko (< 1/10 000)
|
Częstość nieznana
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
|
|
obrzęk naczynioruchowy, nadwrażliwość
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
koszmary senne, depresja
|
|
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
bóle głowy, zawroty głowy, parestezje
|
|
omdlenie
|
|
Zaburzenia oka
|
|
zaburzenia widzenia
|
|
|
Zaburzenia serca
|
|
bradykardia, niewydolność serca, zwolnienie przewodzenia
przedsionkowokomorowego /blok
przedsionkowokomorowy
|
|
|
Zaburzenia naczyniowe
|
|
niedociśnienie
tętnicze, (nasilone) chromanie przestankowe
|
|
|
Zaburzenia układu oddechowego,
klatki piersiowej i śródpiersia
|
duszność
|
skurcz oskrzeli
|
|
|
Zaburzenia
żołądka i jelit
|
zaparcie, nudności, biegunka
|
niestrawność,
wzdęcie, wymioty
|
|
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
|
świąd, wysypka rumieniowa
|
zaostrzenie łuszczycy
|
pokrzywka
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
|
impotencja
|
|
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
zmęczenie, obrzęk
|
|
|
|
Następujące działania niepożądane opisywano również podczas
stosowania niektórych leków betaadrenolitycznych :
omamy, psychozy, splątanie, zimne/sine kończyny, objaw
Raynauda , suchość oczu, szkodliwe działanie na oczy,
błony śluzowe i skórę (podobne jak w przypadku praktololu).
Przewlekła niewydolność serca
Dane dotyczące działań niepożądanych u pacjentów z przewlekłą
niewydolnością serca pochodzą z jednego badania klinicznego
kontrolowanego placebo z udziałem 1067 pacjentów otrzymujących
nebiwolol i 1061 pacjentów otrzymujących placebo. W
badaniu tym u 449 (42,1%) pacjentów z grupy przyjmującej
nebiwolol notowano działania niepożądane, których
związek przyczynowy z zastosowaniem leku był co najmniej możliwy, w
porównaniu z 334 (31,5%) pacjentami otrzymującymi placebo.
Najczęściej zgłaszanymi objawami niepożądanymi u pacjentów
otrzymujących nebiwolol były bradykardia i zawroty
głowy: oba wystąpiły u około 11% pacjentów. Odpowiednie częstości
wśród pacjentów otrzymujących placebo wynosiły około 2% i 7%.
Działania niepożądane (których związek przyczynowy z
zastosowaniem leku jest co najmniej możliwy) występujące
specyficznie podczas leczenia przewlekłej niewydolności serca,
odnotowano z następującą częstością:
-Zaostrzenie niewydolności serca występowało u 5,8% pacjentów
otrzymujących nebiwolol
w porównaniu z 5,2% pacjentów otrzymujących placebo.
-Niedociśnienie ortostatyczne opisywano u 2,1%
pacjentów otrzymujących nebiwolol w porównaniu z 1,0%
pacjentów otrzymujących placebo.
-Nietolerancja występowała u 1,6% pacjentów otrzymujących
nebiwolol w porównaniu z 0,8% pacjentów otrzymujących
placebo.
-Blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia występował u
1,4% pacjentów otrzymujących nebiwolol w porównaniu z
0,9% pacjentów otrzymujących placebo.
-Obrzęki kończyn dolnych były zgłaszane przez 1,0% pacjentów
otrzymujących nebiwolol w porównaniu z 0,2% pacjentów
otrzymujących placebo.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest
zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to
nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu
medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania
niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301
faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: ndl @urpl.gov.pl
Komentarze