Nebinad - dawkowanie
Sposób podawania
Tabletkę lub jej części należy połknąć popijając wystarczającą
ilością płynu (np. szklanką wody). Tabletki mogą być przyjmowane z
pokarmem lub bez.
Nadciśnienie
Dorośli
Dawka wynosi jedną tabletkę (5 mg) na dobę, najlepiej
przyjmowaną codziennie o tej samej porze.
Działanie obniżające ciśnienie tętnicze występuje po l-2
tygodniach leczenia. W rzadkich przypadkach optymalne działanie
leku może wystąpić dopiero po 4 tygodniach.
Leczenie skojarzone z innymi lekami
przeciwnadciśnieniowymi
Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne mogą być stosowane w
monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami
przeciwnadciśnieniowymi. Jak dotąd, addycyjne działanie
przeciwnadciśnieniowe obserwowano jedynie podczas jednoczesnego
stosowania leku Nebinad z hydrochlorotiazydem w dawce 12,5-25
mg.
Pacjenci z niewydolnością nerek
Zalecana dawka początkowa dla pacjentów z niewydolnością nerek
wynosi 2,5 mg na dobę. W razie konieczności dawkę dobową można
zwiększyć do 5 mg.
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Dane dotyczące pacjentów z niewydolnością wątroby lub
zaburzeniami czynności wątroby są ograniczone. Dlatego stosowanie
leku Nebinad u tych pacjentów jest przeciwwskazane.
Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w wieku powyżej 65 lat zalecana dawka początkowa
wynosi 2,5 mg na dobę. W razie potrzeby dawkę dobową można
zwiększyć do 5 mg. Jednocześnie, ze względu na ograniczone
doświadczenie kliniczne u pacjentów w wieku powyżej 75 lat,
należy zachować ostrożność i ściśle obserwować pacjentów.
Dzieci i młodzież
Nie zaleca się stosowania nebiwololu u dzieci i młodzieży w
wieku poniżej 18 lat z powodu braku danych dotyczących
bezpieczeństwa i skuteczności stosowania.
Przewlekła niewydolność serca
Leczenie stabilnej przewlekłej niewydolności serca należy
rozpocząć poprzez stopniowe zwiększanie dawki, aż do uzyskania
optymalnej dawki podtrzymującej określonej dla każdego
pacjenta.
Pacjenci powinni mieć stabilną przewlekłą niewydolność serca bez
ostrej niewydolności przez ostatnie sześć tygodni. Zaleca się, aby
lekarz prowadzący miał doświadczenie w leczeniu przewlekłej
niewydolności serca.
U pacjentów otrzymujących leki działające na układ
sercowo-naczyniowy, w tym leki moczopędne i (lub) digoksynę i (lub)
inhibitory ACE i (lub) antagonistów receptora angiotensyny II,
dawkowanie tych leków powinno być ustabilizowane podczas ostatnich
dwóch tygodni przed rozpoczęciem leczenia lekiem Nebinad.
Dawkę początkową należy zwiększać co 1-2 tygodnie w zależności
od tolerancji leku przez pacjenta: 1,25 mg nebiwololu,
zwiększyć do 2,5 mg nebiwololu raz na dobę, następnie do 5 mg
raz na dobę i następnie do 10 mg raz na dobę. Maksymalna zalecana
dawka wynosi 10 mg nebiwololu raz na dobę.
Rozpoczęcie leczenia i każde zwiększenie dawki powinno być
wykonane pod nadzorem doświadczonego lekarza, trwającym co najmniej
2 godziny dla upewnienia się, że stan kliniczny pacjenta pozostaje
stabilny (zwłaszcza ciśnienie tętnicze krwi, częstość akcji serca,
zaburzenia przewodzenia, objawy nasilenia niewydolności serca).
Występowanie działań niepożądanych może uniemożliwiać leczenie
maksymalną zalecaną dawką leku. W razie konieczności dawkę
podtrzymującą można również stopniowo zmniejszać i ponownie
zwiększać, jeżeli jest to wskazane.
Podczas stopniowego zwiększania dawki, w przypadku nasilenia
niewydolności serca lub nietolerancji leku, najpierw zalecane jest
zmniejszenie dawki nebiwololu lub, w razie konieczności,
natychmiastowe przerwanie leczenia (w przypadku ciężkiego
niedociśnienia tętniczego, nasilenia niewydolności serca z ostrym
obrzękiem płuc, wstrząsu kardiogennego, bradykardii objawowej lub
bloku przedsionkowo-komorowego).
Leczenie stabilnej przewlekłej niewydolności serca nebiwololem
jest zwykle leczeniem długotrwałym.
Nie zaleca się nagłego przerywania leczenia nebiwololem,
ponieważ może to prowadzić do przejściowego nasilenia niewydolności
serca. Jeśli przerwanie leczenia jest konieczne, dawkę należy
zmniejszać stopniowo, o połowę co tydzień.
Pacjenci z niewydolnością nerek
Nie jest wymagane dostosowanie dawki w przypadku łagodnej do
umiarkowanej niewydolności nerek, gdyż dawkę zwiększa się stopniowo
do dawki maksymalnej tolerowanej przez pacjenta. Brak doświadczeń u
pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (stężenie kreatyniny w
surowicy ³ 250 μmol/l). Dlatego nie zaleca się stosowania
nebiwololu u tych pacjentów.
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Dane dotyczące pacjentów z niewydolnością wątroby są
ograniczone. Dlatego stosowanie leku Nebinad u tych pacjentów jest
przeciwwskazane.
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie jest wymagane dostosowanie dawki, gdyż dawkę zwiększa się
stopniowo do dawki maksymalnej tolerowanej przez pacjenta.
Dzieci i młodzież
Nie zaleca się stosowania nebiwololu dzieci i młodzieży w wieku
poniżej 18 lat z powodu braku danych dotyczących bezpieczeństwa i
skuteczności stosowania.
Nebinad - środki ostrożności
Patrz również punkt 4.8.
Poniższe ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczą wszystkich
leków blokujących receptory beta-adrenergiczne.
Znieczulenie ogólne
Utrzymująca się blokada receptorów beta-adrenergicznych
zmniejsza ryzyko arytmii w czasie wprowadzenia do znieczulenia oraz
intubacji. Jeśli blokada receptorów beta-adrenergicznych jest
przerwana w celu przygotowania pacjenta do zabiegu chirurgicznego,
należy przerwać podawanie beta-adrenolityków co najmniej na 24
godziny przed zabiegiem.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania niektórych środków
znieczulających, wpływających depresyjnie na mięsień sercowy. Można
zapobiec wystąpieniu reakcji ze strony nerwu błędnego poprzez
dożylne podanie atropiny.
Układ sercowo-naczyniowy
Nie należy stosować leków beta-adrenolitycznych u pacjentów z
nie leczoną zastoinową niewydolnością serca, aż do ustabilizowania
się ich stanu.
U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca leczenie
beta-adrenolitykami należy przerywać stopniowo, tj. przez ponad 1-2
tygodnie. W razie konieczności należy w tym samym czasie rozpocząć
leczenie zastępcze, aby zapobiec zaostrzeniu dławicy
piersiowej.
Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne mogą wywoływać
bradykardię: jeśli częstość tętna wynosi poniżej 50-55 uderzeń na
minutę i (lub) pacjent odczuwa objawy wskazujące na bradykardię,
dawkę należy zmniejszyć.
Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania leków
beta-adrenolitycznych:
· u pacjentów z zaburzeniami krążenia obwodowego (choroba
lub objaw Raynauda, chromanie przestankowe), ponieważ może wystąpić
zaostrzenie tych zaburzeń;
· u pacjentów z blokiem serca pierwszego stopnia, z powodu
wydłużenia przez beta-adrenolityki czasu przewodzenia;
· u pacjentów z dławicą piersiową typu Prinzmetala z powodu
ryzyka niehamowanego skurczu tętnic wieńcowych za pośrednictwem
receptorów alfa: leki blokujące receptory beta-adrenergiczne mogą
zwiększać liczbę i czas trwania napadów dławicowych.
Zwykle nie zaleca się jednoczesnego podawania nebiwololu z
antagonistami wapnia typu werapamilu i diltiazemu, z lekami
przeciwarytmicznymi klasy I oraz z lekami
przeciwnadciśnieniowymi działającymi ośrodkowo; szczegóły
przedstawiono w punkcie 4.5.
Metabolizm/Układ endokrynologiczny
Nebiwolol nie wpływa na stężenie glukozy u pacjentów z cukrzycą.
Mimo to należy zachować ostrożność u tych pacjentów, ponieważ
nebiwolol może maskować niektóre objawy hipoglikemii (tachykardia,
kołatanie serca).
Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne mogą maskować objawy
tachykardii w nadczynności tarczycy. Nagłe odstawienie preparatu
może nasilić objawy.
Układ oddechowy
U pacjentów z przewlekłymi obturacyjnymi chorobami płuc leki
blokujące receptory beta-adrenergiczne należy stosować ostrożnie,
ponieważ leki te mogą nasilać zwężenie dróg oddechowych.
Inne
Pacjenci z łuszczycą w wywiadzie powinni przyjmować
beta-adrenolityki jedynie po dokładnym rozważeniu.
Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne mogą zwiększać
wrażliwość na alergeny oraz ciężkość reakcji anafilaktycznych.
Beta-adrenolityki mogą powodować zmniejszenie wydzielania
łez.
Produkt leczniczy zawiera laktozę. Pacjenci z rzadką dziedziczną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem
złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego
preparatu.
Rozpoczęcie leczenia przewlekłej niewydolności serca nebiwololem
wymaga regularnej obserwacji. Dawkowanie i sposób podawania opisane
są w punkcie 4.2. Nie należy nagle przerywać leczenia, chyba że
jest to wyraźnie zalecone. Dodatkowe informacje przedstawiono w
punkcie 4.2.
Nebinad - przedawkowanie
Brak danych dotyczących przedawkowania nebiwololu.
Objawy
Objawy przedawkowania beta-adrenolityków są następujące:
bradykardia, niedociśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli i ostra
niewydolność serca.
Leczenie
W przypadku przedawkowania lub reakcji nadwrażliwości, pacjenta
należy poddać szczegółowej obserwacji i leczeniu na oddziale
intensywnej opieki medycznej. Należy kontrolować stężenie glukozy
we krwi. Wchłanianiu preparatu pozostającego w przewodzie
pokarmowym można zapobiec przez płukanie żołądka oraz podanie węgla
aktywowanego i leków przeczyszczających. Może być konieczne
zastosowanie oddychania wspomaganego. Bradykardię lub nasilone
reakcje ze strony nerwu błędnego należy leczyć podając atropinę lub
metyloatropinę. Niedociśnienie i wstrząs należy leczyć podaniem
osocza lub preparatów osoczozastępczych oraz, w razie potrzeby,
podawaniem katecholamin. Blokowaniu receptorów beta-adrenergicznych
można przeciwdziałać podając w powolnym wlewie dożylnym
chlorowodorek izoprenaliny, rozpoczynając od dawki około 5 μg/min
lub dobutaminę, rozpoczynając od dawki 2,5 μg/min, aż do uzyskania
pożądanego skutku. W przypadku braku reakcji na leczenie można
podać izoprenalinę jednocześnie z dopaminą. Gdy powyższe sposoby
okażą się nieskuteczne, należy rozważyć dożylne podanie glukagonu w
dawce 50-100 μg/kg. W razie konieczności dawkę można powtórzyć w
ciągu godziny, a następnie, jeśli okaże się to niezbędne, można
podać glukagon we wlewie dożylnym w dawce 70 μg/kg/godzinę.
W skrajnych przypadkach bradykardii opornej na leczenie
farmakologiczne może być konieczne wszczepienie rozrusznika
serca.
Nebinad - przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą.
- Niewydolność wątroby lub zaburzenia czynności wątroby.
- Ostra niewydolność serca, wstrząs kardiogenny lub epizody
niewyrównanej niewydolności serca wymagające dożylnego podawania
leków o działaniu inotropowym dodatnim.
Ponadto, tak jak w przypadku innych antagonistów receptora beta,
Nebinad jest przeciwwskazany w:
- Zespole chorej zatoki, łącznie z blokiem
zatokowo-przedsionkowym
- Bloku serca drugiego i trzeciego stopnia (bez
rozrusznika).
- Przypadku astmy oskrzelowej lub przewlekłej obturacyjnej
chorobie płuc..
- Nie leczonym guzie chromochłonnym nadnerczy.
- Kwasicy metabolicznej
- Bradykardii (czynność serca < 60 uderzeń na minutę przed
rozpoczęciem leczenia).
- Niedociśnieniu tętniczym (skurczowe ciśnienie tętnicze krwi
< 90 mmHg).
- Ciężkich zaburzeniach krążenia obwodowego.
- Jednoczesne stosowanie floktafeniny i sultoprydu (patrz
również punkt 4.5)
Nebinad - działania niepożądane
Oddzielnie wymieniono objawy niepożądane występujące w związku z
leczeniem nadciśnienia tętniczego i przewlekłej niewydolności serca
ze względu na różnice pomiędzy chorobami podstawowymi.
Nadciśnienie tętnicze
Zgłoszone działania niepożądane wymieniono w tabeli poniżej
według klasyfikacji układowo-narządowej oraz częstości
występowania:
KLASYFIKACJA UKŁADOWO-NARZĄDOWA
|
Często
(³1/100 do < 1/10)
|
Niezbyt często
(³1/1 000 do < 1/100)
|
Bardzo rzadko
(< 1/10 000)
|
Nie znane
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
|
|
Obrzęk naczynioruchowy, nadwrażliwość
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
koszmary senne, depresja
|
|
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
bóle głowy, zawroty głowy, parestezje
|
|
omdlenia
|
|
Zaburzenia oka
|
|
zaburzenia widzenia
|
|
|
Zaburzenia serca
|
|
bradykardia, niewydolność serca, spowolnienie przewodzenia
przedsionkowo-komorowego/blok przedsionkowo-komorowy
|
|
|
Zaburzenia naczyniowe
|
|
niedociśnienie tętnicze, (lub jego nasilenie)
chromanie przestankowe
|
|
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej
i śródpiersia
|
duszność
|
skurcz oskrzeli
|
|
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
zaparcia, nudności, biegunka
|
niestrawność, wzdęcia, wymioty
|
|
|
Zaburzenia skóry
i tkanki podskórnej
|
|
świąd, wysypka rumieniowa
|
nasilenie łuszczycy
|
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
|
impotencja
|
|
|
Zaburzenia ogólne
i stany w miejscu podania
|
zmęczenie, obrzęk
|
|
|
|
Podczas stosowania niektórych leków blokujących receptory
beta-adrenergiczne obserwowano także następujące działania
niepożądane: omamy, psychozy, splątanie, oziębienie/zasinienie
kończyn, objaw Raynauda, suchość oczu i zespół
oczno-śluzówkowo-skórny typowy dla praktololu.
Beta-adrenolityki mogą powodować zmniejszenie wydzielania
łez.
Przewlekła niewydolność serca
Dostępne są dane dotyczące działań niepożądanych występujących u
pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca pochodzące z jednego
kontrolowanego placebo badania klinicznego z udziałem
1067 pacjentów otrzymujących nebiwolol i 1061 pacjentów
otrzymujących placebo. W badaniu tym działania niepożądane, których
związek z leczeniem oceniano jako możliwy, zostały zgłoszone
łącznie przez 449 pacjentów otrzymujących nebiwolol (42,1%) w
porównaniu do 334 pacjentów otrzymujących placebo (31,5%).
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi u pacjentów
otrzymujących nebiwolol były bradykardia i zawroty głowy, oba
wystąpiły u około 11% pacjentów. Częstość występowania wśród
pacjentów otrzymujących placebo wynosiła odpowiednio około 2% i
7%.
Stwierdzono następujące częstości występowania działań
niepożądanych (których związek z lekiem oceniano jako możliwy),
które uznano za specyficznie związane z leczeniem przewlekłej
niewydolności serca:
- Nasilenie niewydolności serca wystąpiło u 5,8% pacjentów
otrzymujących nebiwolol w porównaniu do 5,2% pacjentów
otrzymujących placebo.
- Ortostatyczne niedociśnienie tętnicze odnotowano u 2,1%
pacjentów otrzymujących nebiwolol w porównaniu do 1,0% pacjentów
otrzymujących placebo.
- Nietolerancja leku wystąpiła u 1,6% pacjentów otrzymujących
nebiwolol w porównaniu do 0,8% pacjentów otrzymujących
placebo.
- Blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia wystąpił u 1,4%
pacjentów otrzymujących nebiwolol w porównaniu do 0,9% pacjentów
otrzymujących placebo.
- Obrzęki kończyn dolnych odnotowano u 1,0% pacjentów
otrzymujących nebiwolol w porównaniu do 0,2% pacjentów
otrzymujących placebo.
Komentarze