Natecal D3

Natecal D3 - dawkowanie

Dorośli i osoby w podeszłym wieku

Jedna tabletka dwa razy na dobę (np. jedna tabletka rano i jedna wieczorem).

Należy rozważyć zmniejszenie dawki po niezbędnej wcześniejszej kontroli stężeń wapnia, jak wskazano w punkcie 4.4. i 4.5.

Tabletki można ssać, nie należy ich połykać w całości.

Tabletki należy przyjmować najlepiej po posiłkach.

Dawkowanie u kobiet w ciąży

Jedna tabletka raz na dobę (patrz punkt 4.6).

Dawkowanie u osób z zaburzeniami czynności wątroby Nie jest konieczne zmniejszenie dawki.

Natecal D3 - środki ostrożności

- Tabletki Natecal D3 nie są przeznaczone dla dzieci i młodzieży

- W trakcie długotrwałego leczenia zaleca się regularne kontrolowanie stężenia wapnia w surowicy krwi i w moczu oraz kontrolowanie czynności nerek poprzez badanie stężenia kreatyniny w surowicy. Monitorowanie jest szczególnie ważne u pacjentów w podeszłym wieku leczonych jednocześnie glikozydami nasercowymi lub lekami moczopędnymi. W przypadku hiperkalcemii lub objawów zaburzenia czynności nerek dawkę należy zmniejszyć lub przerwać leczenie. Zaleca się okresowe zmniejszenie dawek lub przerwanie leczenia, jeżeli ilość wapnia wydalanego w moczu przekroczy 7,5 mmol/24 godz. (300 mg/24 godz.).

- Należy uwzględnić dawkę witaminy D (400 j.m.) podczas przepisywania innych leków zawierających witaminę D lub żywności wzbogaconej w witaminę D.

- Dodatkowe ilości witaminy D lub wapnia należy podawać pod nadzorem lekarskim. W takich przypadkach należy regularnie kontrolować zawartość wapnia w osoczu i w moczu.

- Ryzyko powstawania kamieni nerkowych wzrasta, gdy całkowite spożycie wapnia osiąga 2000 mg/dzień. Dlatego należy starannie oszacować spożycie wapnia z innych źródeł.

- Wyniki badań klinicznych wykazały, że wysoka podatność pacjenta jest decydująca dla efektywności terapii uzupełniającej.

- Należy zachować ostrożność przy przepisywaniu produktu chorym na sarkoidozę, ze względu na ryzyko nasilonego metabolizmu witaminy D do czynnego metabolitu. U tych pacjentów należy kontrolować zawartość wapnia w moczu i w osoczu.

- U pacjentów z niewydolnością nerek stwierdza się zaburzenia metabolizmu witaminy D i jeżeli zastosuje się u nich cholekalcyferol, należy kontrolować jego wpływ na homeostazę wapnia i fosforanów. Należy wziąć pod uwagę ryzyko zwapnienia tkanek miękkich.

- Produkt należy stosować ostrożnie u unieruchomionych pacjentów z osteoporozą, ze względu na ryzyko wystąpienia hiperkalcemii.

- Produkt zawiera aspartam, źródło fenyloalaniny. Może być szkodliwy dla osób z fenyloketonurią.

- Produkt zawiera uwodorniony olej sojowy i jest przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością na orzechy ziemne lub soję (patrz punkt 4.3).

- Produkt zawiera laktozę, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy.

- Produkt zawiera sacharozę, dlatego nie powinni go przyjmować pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy lub niedoborem sacharazy- izomaltazy. Produkt może być szkodliwy dla zębów.

Natecal D3 - przedawkowanie

Przedawkowanie może prowadzić do hiperwitaminozy i hiperkalcemii. Na objawy hiperkalcemii mogą składać się: anoreksja, pragnienie, nudności, wymioty, zaparcia, bóle brzucha, osłabienie siły mięśni, zmęczenie, zaburzenia psychiczne, nadmierne pragnienie, częste oddawanie moczu, bóle kości, wapnica nerek, kamienie nerkowe i w ciężkich przypadkach zaburzenia rytmu serca. Bardzo nasilona hiperkalcemia może prowadzić do śpiączki i śmierci. Utrzymujące się duże stężenie wapnia może prowadzić do nieodwracalnych zmian w nerkach i zwapnienia tkanek miękkich.

Leczenie

Należy przerwać leczenie wapniem i witaminą D. Należy także przerwać leczenie tiazydowymi lekami moczopędnymi, litem, witaminą A, witaminą D i glikozydami nasercowymi.

Płukanie żołądka u pacjentów nieprzytomnych. Nawodnienie i w zależności od stanu, leczenie pojedynczym lekiem lub w skojarzeniu: pętlowymi lekami moczopędnymi, bisfosfonianami, kalcytoniną i kortykosteroidami. Należy monitorować stężenie elektrolitów w surowicy krwi, czynność nerek i diurezę. W ciężkich przypadkach należy kontrolować EKG i centralne ciśnienie żylne.