Mycomax - opis
4.1 Wskazania do stosowania
Mycomax jest wskazany w leczeniu zakażeń grzybiczych (patrz
punkt 5.1).
Mycomax jest wskazany do stosowania u pacjentów dorosłych w
leczeniu następujących zakażeń:
- kryptokokowe zapalenie opon mózgowych (patrz punkt
4.4);
- kokcydioidomikoza (patrz punkt 4.4);
- inwazyjne kandydozy;
- drożdżakowe zakażenie błon śluzowych, w tym zakażenia
gardła, przełyku, występowanie drożdżaków w moczu oraz przewlekłe
drożdżakowe zakażenia skóry i błon śluzowych;
- przewlekła kandydoza jamy ustnej (zapalenie jamy ustnej)
w przypadku, gdy higiena dentystyczna jest
niewystarczająca.
Mycomax jest wskazany do stosowania u pacjentów dorosłych w
zapobieganiu następującym zakażeniom:
- nawroty kryptokokowego zapalenia opon mózgowych u
pacjentów z podwyższonym ryzykiem nawrotów;
- nawroty drożdżakowego zapalenia błony śluzowej jamy
ustnej, gardła i przełyku u pacjentów zakażonych wirusem HIV, u
których jest zwiększone ryzyko nawrotów;
- zakażenia grzybicze u pacjentów z przedłużającą się
neutropenią (np. u pacjentów z nowotworami krwi, otrzymujących
chemioterapię lub u pacjentów po przeszczepieniu krwiotwórczych
komórek macierzystych (patrz punkt 5.1).
Mycomax jest wskazany do stosowania w następujących
zakażeniach u noworodków, niemowląt, dzieci i młodzieży w
wieku od 0 do 17 lat
Mycomax stosuje się w leczeniu drożdżakowego zakażenia błon
śluzowych (jamy ustnej, gardła i przełyku), inwazyjnej kandydozy i
kryptokokowego zapalenia opon mózgowych oraz w zapobieganiu
zakażeniom drożdżakami u pacjentów z osłabioną odpornością. Mycomax
można stosować jako leczenie podtrzymujące w celu zapobiegania
nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowych u dzieci z wysokim
ryzykiem nawrotów (patrz punkt 4.4). Produktu Mycomax nie należy
stosować w leczeniu grzybicy owłosionej skóry głowy (patrz punkt
4.4).
Leczenie można rozpocząć przed uzyskaniem wyników posiewu lub
innych badań laboratoryjnych. Jednakże po ich otrzymaniu należy
odpowiednio dostosować dostępne leczenie.
Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego
zastosowania leków przeciwgrzybiczych.
Mycomax - skład
1 ml roztworu zawiera 2 mg flukonazolu (Fluconazolum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Mycomax - dawkowanie
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dawkę należy dostosować do rodzaju oraz ciężkości zakażenia
grzybiczego. Jeśli w danym zakażeniu konieczne jest stosowanie
wielokrotnych dawek, leczenie należy kontynuować do chwili
ustąpienia klinicznych lub mikrobiologicznych objawów czynnego
zakażenia. Niedostatecznie długi okres leczenia może być przyczyną
nawrotu czynnego zakażenia.
Pacjenci dorośli
Wskazanie
|
|
Dawkowanie
|
Czas trwania leczenia
|
Kryptokokoza
|
- Leczenie kryptokokowego zapalenia opon mózgowych
|
Dawka nasycająca: 400 mg w pierwszej dobie.
Następna dawka: 200 mg do 400 mg na dobę
|
Zwykle 6 do 8 tygodni.
W zakażeniach zagrażających życiu dawkę dobową można zwiększyć
do 800 mg
|
- Leczenie podtrzymujące w zapobieganiu nawrotom kryptokokowego
zapalenia opon mózgowych u
pacjentów z podwyższonym ryzykiem nawrotów
|
200 mg na dobę
|
Nieograniczony czas
stosowania w dawce dobowej
200 mg
|
Kokcydioidomikoza
|
|
200 mg do 400 mg
|
11 do 24 miesięcy lub dłużej, w zależności od stanu pacjenta. W
niektórych
zakażeniach, zwłaszcza w zapaleniu opon mózgowych,
można rozważyć zastosowanie dawki 800 mg na dobę
|
Kandydozy inwazyjne
|
|
Dawka nasycająca:
800 mg pierwszej doby. Następna dawka: 400 mg
na dobę
|
Zalecana zwykle długość leczenia zakażenia
drożdżakowego krwi wynosi 2 tygodnie po pierwszym negatywnym
wyniku posiewu krwi oraz ustąpieniu objawów przedmiotowych i
podmiotowych charakterystycznych dla kandydemii
|
Leczenie kandydozy błon śluzowych
|
- Kandydoza jamy ustnej
|
Dawka nasycająca: 200 mg do 400 mg pierwszej doby.
Następna dawka: 100 mg do 200 mg na dobę
|
7 do 21 dni (do czasu ustąpienia kandydozy jamy ustnej).
Można stosować dłużej u pacjentów z ciężkim osłabieniem
czynności układu immunologicznego
|
- Kandydoza przełyku
|
Dawka nasycająca: 200 mg do 400 mg pierwszej doby.
Następna dawka: 100 mg do 200 mg na dobę
|
14 do 30 dni (do czasu ustąpienia kandydozy przełyku).
Można stosować dłużej u pacjentów z ciężkim osłabieniem
czynności układu immunologicznego
|
- Występowanie drożdżaków w moczu
|
200 mg do 400 mg na dobę
|
7 do 21 dni.
Można stosować dłużej u pacjentów z ciężkim osłabieniem
czynności układu immunologicznego
|
- Przewlekła zanikowa kandydoza
|
50 mg na dobę
|
14 dni
|
- Przewlekła kandydoza skóry i błon śluzowych
|
50 mg do 100 mg na dobę
|
Do 28 dni.
Można stosować dłużej u pacjentów z ciężkim osłabieniem
czynności układu immunologicznego
|
Zapobieganie nawrotom
drożdżakowego zapalenia błony śluzowej u
|
- Kandydoza jamy ustnej
|
100 mg do 200 na dobę lub 200 mg 3 razy na tydzień
|
Nieograniczony czas stosowania u pacjentów z
przewlekłym osłabieniem czynności układu immunologicznego
|
pacjentów zarażonych HIV, u których jest zwiększone ryzyko
nawrotów
|
- Kandydoza przełyku
|
100 mg do 200 na dobę lub 200 mg 3 razy na tydzień
|
Nieograniczony stosowania u pacjentów z przewlekłym osłabieniem
czynności układu immunologicznego
|
Zapobieganie
zakażeniom drożdżakowym u pacjentów z przedłużającą się
neutropenią
|
|
200 mg do 400 mg
|
Leczenie należy rozpocząć kilka dni przed spodziewanym
początkiem neutropenii i kontynuować przez 7 dni po jej ustąpieniu,
kiedy liczba neutrofili
zwiększy się powyżej 1000
3 komórek na mm
|
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku
Dawkowanie należy zmodyfikować w zależności od czynności nerek
(patrz „Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek”).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Jeśli stosuje się pojedynczą dawkę, nie nie jest konieczna
zmiana dawkowania. U pacjentów (w tym u dzieci i młodzieży) z
zaburzeniami czynności nerek, otrzymujących wielokrotne dawki
flukonazolu, na początku należy podać dawkę od 50 mg do 400 mg,
bazując na zalecanej dla danego wskazania dawce dobowej. Po podaniu
tej dawki nasycającej, dawkę dobową (zgodnie ze wskazaniem) należy
ustalić na podstawie poniższej tabeli.
Klirens kreatyniny (ml/min)
|
Procent dawki zalecanej
|
> 50
|
100%
|
≤50 (bez dializ)
|
50%
|
Regularne dializy
|
100% po każdej dializie
|
Pacjentom regularnie dializowanym należy po każdej dializie
podawać 100% zalecanej dawki; w dniach, w których nie wykonuje się
dializy, należy podawać dawkę zmniejszoną odpowiednio do klirensu
kreatyniny.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Dane dotyczące stosowania u pacjentów z zaburzeniami czynności
wątroby są ograniczone, dlatego flukonazol należy stosować
ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt
4.4 i 4.8).
Dzieci i młodzież
U dzieci i młodzieży nie należy przekraczać maksymalnej dawki
dobowej wynoszącej 400 mg.
Podobnie jak w zakażeniach u pacjentów dorosłych, długość
leczenia zależy od klinicznej oraz mikologicznej odpowiedzi
pacjenta. Mycomax podaje się w pojedynczych dobowych dawkach.
Dawkowanie u dzieci z zaburzeniami czynności nerek - patrz
„Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek”. Nie przebadano
farmakokinetyki flukonazolu u dzieci i młodzieży z niewydolnością
nerek (dawkowanie u noworodków (0 do 27 dni), u których często
czynność nerek nie jest w pełni rozwinięta – patrz poniżej).
Noworodki, niemowlęta i dzieci (w wieku od 28 dni do 11
lat)
Wskazanie
|
Dawkowanie
|
Zalecenia
|
- Kandydoza błon śluzowych
|
Dawka początkowa: 6 mg/kg mc. Następna dawka:
3 mg/kg mc. na dobę.
|
Dawkę początkową można stosować w pierwszym dniu leczenia w celu
szybszego osiągnięcia stanu równowagi
|
- Kandydozy inwazyjne
- Kryptokokowe zapalenie opon mózgowych
|
Dawka: 6 do 12 mg/kg mc., na dobę
|
W zależności od ciężkości choroby
|
- Leczenie podtrzymujące w celu zapobiegania nawrotom
kryptokokowego zapalenia opon mózgowych u dzieci z dużym ryzykiem
nawrotu
|
Dawka: 6 mg/kg mc., na dobę
|
W zależności od ciężkości choroby
|
- Zapobieganie zakażeniom drożdżakami u pacjentów z osłabioną
odpornością
|
Dawka: 3 do 12 mg/kg mc. na dobę
|
W zależności od stopnia oraz czasu trwania neutropenii (patrz
„Dawkowanie u dorosłych”).
|
Młodzież (w wieku od 12 do 17 lat)
W zależności od masy ciała oraz dojrzałości, lekarz przepisujący
powinien ocenić, które dawkowanie (dla dorosłych czy dla dzieci)
jest najbardziej odpowiednie. Dane kliniczne wskazują, że klirens
flukonazolu u dzieci jest wyższy niż u dorosłych. Dawki 100, 200 i
400 mg u dorosłych odpowiadają dawkom 3, 6 i 12 mg/kg mc. u dzieci,
umożliwiające uzyskanie porównywalnej ekspozycji
ogólnoustrojowej.
Noworodki (w wieku od 0 do 27 dni)
Noworodki wolniej wydalają flukonazol. Istnieją nieliczne dane
farmakokinetyczne potwierdzające sposób stosowania u noworodków
(patrz punkt 5.2).
Grupa wiekowa
|
Dawkowanie
|
Zalecenia
|
Noworodki (0 do 14 dni)
|
Taką samą dawkę w mg/kg mc. jak u niemowląt i dzieci należy
podawać co 72 godziny
|
Nie należy przekraczać maksymalnej dawki 12 mg/kg mc., podawanej
co 72 godziny
|
Noworodki (od 15 do 27 dni)
|
Taką samą dawkę w mg/kg mc., jak u niemowląt i dzieci należy
podawać co 48 godzin
|
Nie należy przekraczać maksymalnej dawki 12 mg/kg mc., podawanej
co 48 godzin
|
Sposób podawania
Flukonazol można podawać w postaci doustnej lub dożylnej; droga
podania zależy od stanu klinicznego pacjenta. W przypadku zmiany
drogi podania z dożylnej na doustną i odwrotnie, nie jest konieczna
zmiana dawkowania.
Infuzję dożylną należy wykonywać z szybkością nieprzekraczającą
10 ml/minutę. Mycomax w postaci roztworu do infuzji zawiera
flukonazol rozpuszczony w 0,9% (9 mg/ml) roztworze chlorku sodu do
infuzji. W 100 ml roztworu do infuzji znajduje się 200 mg
flukonazolu i 15 mmol jonów sodowych i chlorkowych. Mycomax jest
dostępny w postaci rozcieńczonej roztworem chlorku sodu, więc u
pacjentów kontrolujących podaż sodu i płynów należy zwrócić uwagę
na szybkość podawania roztworu. Instrukcja dotycząca przygotowania
leku do stosowania - patrz punkt 6.6.
Mycomax - środki ostrożności
Grzybica skóry owłosionej głowy
Badano stosowanie fluokonazolu w leczeniu grzybicy skóry
owłosionej głowy u dzieci. Nie wykazano wyższej skuteczności niż
gryzeofulwiny, a ogólny odsetek wyzdrowień był mniejszy niż 20%.
Dlatego produktu Mycomax nie należy stosować w leczeniu grzybicy
skóry owłosionej głowy.
Kryptokokoza
Dane dotyczące skuteczności flukonazolu w leczeniu kryptokokozy
oraz zakażeń o innych lokalizacjach (np. kryptokokoza płuc lub
skóry) są ograniczone, przez co brak dokładnych zaleceń dotyczących
dawkowania.
Głębokie grzybice endemiczne
Dane dotyczące skuteczności flukonazolu w leczeniu innych
postaci grzybicy endemicznej, takich jak parakokcydioidomkoza,
sporotrychoza limfatyczno-skórna i histoplazmoza są ograniczone,
przez co brak dokładnych zaleceń dotyczących dawkowania.
Nerki
Należy zachować ostrożność podczas podawania flukonazolu u
pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 4.2).
Wątroba i drogi żółciowe
Należy zachować ostrożność podczas podawania flukonazolu u
pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Stosowanie produktu Mycomax wiązało się rzadko z ciężkim
toksycznym uszkodzeniem wątroby, w tym ze skutkiem śmiertelnym,
głównie u pacjentów z ciężkimi chorobami podstawowymi. W
przypadkach hepatotoksycznego działania flukonazolu nie obserwowano
jednoznacznego związku z całkowitą dawką dobową leku, długością
terapii oraz z płcią ani wiekiem pacjentów. Działanie
hepatotoksyczne flukonazolu zwykle ustępowało po zaprzestaniu
terapii.
Jeśli w trakcie leczenia flukonazolem wystąpią zaburzenia
wyników badań czynności wątroby, należy dokładnie obserwować, czy u
pacjenta nie wystąpi cięższe uszkodzenie tego narządu.
Należy poinformować pacjenta, jakie mogą wystąpić objawy
świadczące o silnym działaniu na wątrobę (znaczna astenia,
jadłowstręt, przedłużające się nudności, wymioty i żółtaczka).
Stosowanie flukonazolu należy niezwłocznie przerwać, a pacjent
powinien skonsultować się z lekarzem.
Układ sercowo-naczyniowy
Stosowanie niektórych azoli, w tym flukonazolu, było związane z
wydłużeniem odstępu QT w zapisie elektrokardiograficznym. W
badaniach przeprowadzonych po wprowadzeniu produktu do obrotu, u
pacjentów przyjmujących flukonazol rzadko notowano wydłużenie
odstępu QT i zaburzenia rytmu typu torsade de pointes.
Dotyczyło to ciężko chorych pacjentów z wieloma czynnikami ryzyka
takimi jak: choroby mięśnia sercowego, zaburzenia elektrolitowe
oraz jednoczesne przyjmowanie leków mogących powodować zaburzenia
rytmu serca.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania flukonazolu u
pacjentów, u których występują powyższe czynniki ryzyka zaburzeń
rytmu serca. Jednoczesne stosowanie innych leków wydłużających
odstęp QT oraz metabolizowanych przez cytochrom P450 (CYP) 3A4 jest
przeciwskazane (patrz punkt 4.3 i 4.5).
Halofantryna Wykazano, że halofantryna stosowana w
zalecanej dawce terapeutycznej wydłuża odstęp QT oraz jest
substratem dla izoenzymu CYP3A4. Nie zaleca się jednoczesnego
stosowania flukonazolu i halofantryny (patrz punkt 4.5).
Reakcje skórne Podczas leczenia flukonazolem rzadko
obserwowano występowanie skórnych reakcji alergicznych, takich jak
zespół Stevensa-Johnsona i martwica toksyczno-rozpływna naskórka.
Pacjenci z AIDS są bardziej skłonni do ciężkich reakcji skórnych po
zastosowaniu różnych produktów leczniczych. Jeśli u pacjenta z
powierzchowną grzybicą, leczonego flukonazolem, wystąpi wysypka,
należy przerwać podawanie flukonazolu. Jeżeli wysypka rozwinie się
u pacjenta leczonego flukonazolem z powodu inwazyjnego, układowego
zakażenia grzybiczego, pacjenta należy uważnie obserwować; w razie
wystąpienia zmian pęcherzowych lub rumienia wielopostaciowego
należy przerwać podawanie flukonazolu.
Nadwrażliwość
Rzadko opisywano przypadki wystąpienia reakcji anafilaktycznej
(patrz punkt 4.3).
Cytochrom P450
Flukonazol jest silnym inhibitorem CYP2C9 i umiarkowanym
inhibitorem CYP3A4. Ponadto jest również inhibitorem CYP2C19.
Należy kontrolować pacjentów przyjmujących jednocześnie flukonazol
i leki o wąskim indeksie terapeutycznym metabolizowane z udziałem
izoenzymów CYP2C9, CYP2C19 i CYP3A4
(patrz punkt 4.5).
Terfenadyna
Należy dokładnie kontrolować pacjentów przyjmujących
jednocześnie terfenadynę i flukonazol w dawkach mniejszych niż 400
mg na dobę (patrz punkt 4.3 i 4.5).
Substancje pomocnicze 1 ml tego produktu leczniczego
zawiera 0,154 mmol sodu. Należy to uwzględnić u pacjentów
kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Mycomax - przedawkowanie
4.9 Przedawkowanie
Opisywano przypadki przedawkowania flukonazolu, w których
zgłaszano jednocześnie omamy i zachowania paranoidalne.
W razie przedawkowania wskazane jest leczenie objawowe (leczenie
podtrzymujące czynności życiowe, płukanie żołądka, jeśli
konieczne).
Flukonazol jest wydalany głównie z moczem; wymuszona diureza
zwiększa prawdopodobnie stopień eliminacji leku. Trzygodzinny
zabieg hemodializy zmniejsza stężenie leku w surowicy o około
50%.
Mycomax - przeciwwskazania
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, pokrewne związki azolowe lub
na którąkolwiek substancję pomocniczą produktu (patrz punkt
6.1).
Z badań dotyczących interakcji po podaniu wielokrotnym wynika,
że przeciwwskazane jest podawanie terfenadyny pacjentom
otrzymującym flukonazol w dawkach wielokrotnych, wynoszących 400 mg
na dobę lub więcej. Stosowanie innych leków, które wydłużają odstęp
QT i są metabolizowane przez cytochrom P450 (izoenzym CYP3A4),
takich jak: cyzapryd, astemizol, pimozyd, chinidyna oraz
erytromycyna, jest przeciwwskazane u pacjentów otrzymujących
flukonazol (patrz punkt 4.4 i 4.5).
Mycomax - działania niepożądane
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi (> 1/10) są
ból głowy, ból brzucha, biegunka, nudności, wymioty, zwiększenie we
krwi aktywności aminotransferazy alaninowej, aminotransferazy
asparaginianowej i fosfatazy alkalicznej oraz wysypka.
Podczas stosowania flukonazolu obserwowano i raportowano
przedstawione niżej działania niepożądane z następującą
częstotliwością: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <
1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000
do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana
(nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów
|
Często
|
Niezbyt często
|
Rzadko
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
|
niedokrwistość
|
agranulocytoza, leukopenia, trombocytopenia, neutropenia
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
|
anafilaksja
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
|
zmniejszenie łaknienia
|
hipercholesterolemia, hipertriglicerydemia, hipokaliemia
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
bezsenność, senność
|
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
ból głowy
|
drgawki, parestezje, zawroty głowy, zmiany smaku
|
drżenie
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
|
zawroty głowy pochodzenia obwodowego
|
|
Zaburzenia serca
|
|
|
zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes (patrz
punkt 4.4),wydłużenie odstępu QT (patrz punkt 4.4)
|
Zaburzenia żołądka i
jelit
|
ból brzucha, wymioty, biegunka, nudności
|
zaparcia, niestrawność, wzdęcia, suchość w jamie ustnej
|
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
zwiększenie aktywności:
aminotransferazy alaninowej (patrz punkt 4.4), aminotransferazy
asparaginianowej (patrz punkt 4.4), fosfatazy alkalicznej we krwi
(patrz punkt
4.4)
|
cholestaza (patrz punkt
4.4), żółtaczka (patrz punkt 4.4), zwiększenie stężenia
bilirubiny (patrz punkt 4.4)
|
Niewydolność wątroby
(patrz punkt 4.4), martwica komórek wątrobowych (patrz punkt
4.4), zapalenie wątroby (patrz punkt 4.4), uszkodzenie komórek
wątroby (patrzpunkt 4.4)
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
wysypka (patrz punkt
4.4)
|
wysypka polekowa (patrz punkt 4.4), pokrzywka (patrz punkt
4.4), świąd, zwiększona potliwość
|
martwica toksycznorozpływna naskórka (patrz punkt 4.4), zespół
StevensaJohnsona (patrz punkt 4.4), ostra uogólniona osutka
krostowa (patrz punkt 4.4), złuszczające zapalenie skóry, obrzęk
naczynioruchowy, obrzęk twarzy, łysienie
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
|
|
ból mięśni
|
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
|
zmęczenie, złe samopoczucie, astenia, gorączka
|
|
Dzieci i młodzież
Profil i częstość występowania działań niepożądanych oraz
nieprawidłowych wyników badań laboratoryjnych obserwowanych podczas
badań klinicznych z udziałem dzieci i młodzieży, z wyjątkiem
stosowania w leczeniu kandydozy narządów płciowych, są porównywalne
do obserwowanych u dorosłych.
Komentarze