Monkasta - opis
Produkt leczniczy Monkasta wskazany jest jako lek
pomocniczy w leczeniu astmy u dorosłych i młodzieży w wieku 15 lat
i starszej z astmą przewlekłą łagodną do umiarkowanej, u których
nie udaje się uzyskać wystarczającej kontroli objawów astmy
wziewnymi kortykosteroidami, i u których, doraźnie stosowanie
krótko działających beta-agonistów nie daje wystarczającej
klinicznej kontroli objawów astmy. U pacjentów z astmą, u których
produkt leczniczy Monkasta jest stosowany w leczeniu astmy, może on
również łagodzić objawy sezonowego alergicznego zapalenia błony
śluzowej nosa.
Produkt leczniczy Monkasta jest również wskazany w
zapobieganiu astmie u dorosłych i młodzieży w wieku 15 lat i
starszej, u których dominującym objawem jest skurcz oskrzeli
wywołany wysiłkiem fizycznym.
Monkasta - skład
Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg montelukastu (w
postaci montelukastu sodowego).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Każda tabletka
powlekana zawiera 81,94 mg laktozy.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt
6.1.
Monkasta - dawkowanie
Dawkowanie
Ogólne
zalecenia
Terapeutyczny wpływ produktu leczniczego Monkasta na
parametry kontroli astmy widoczny jest w pierwszej dobie od
rozpoczęcia leczenia.
Produkt leczniczy Monkasta można przyjmować z posiłkiem
lub bez posiłków.
Pacjentom należy zalecić kontynuowanie przyjmowania
produktu leczniczego Monkasta zarówno wtedy, gdy objawy astmy są
pod kontrolą, jak również w okresach zaostrzenia astmy.
Produktu leczniczego Monkasta nie należy przyjmować
jednocześnie z innymi lekami zawierającymi tę samą substancję
czynną, montelukast.
Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów w
podeszłym wieku, pacjentów z niewydolnością nerek lub z łagodnymi
do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. Brak danych
dotyczących pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.
Dawkowanie jest takie samo zarówno dla pacjentów płci męskiej, jak
i żeńskiej.
Leczenie
produktem leczniczym Monkasta a inne metody leczenia
astmy
Produkt leczniczy Monkasta można dołączyć do dotychczas
stosowanego schematu leczenia.
Leczenie beta-agonistami: Produkt
leczniczy Monkasta może być włączony do leczenia pacjentów, u
których astma nie jest odpowiednio kontrolowana za pomocą krótko
działającego beta-agonisty przyjmowanego doraźnie. Jeśli reakcja
kliniczna jest wyraźna (zazwyczaj po pierwszej dawce), u pacjenta
można ograniczyć doraźne stosowanie krótko działającego
beta-agonisty.
Kortykosteroidy wziewne: Produkt
leczniczy Monkasta można stosować jako lek pomocniczy u pacjentów,
u których stosowanie innych leków, takich jak wziewne
kortykosteroidy, nie zapewnia odpowiedniej kontroli astmy. Nie
należy nagle zastępować wziewnych kortykosteroidów produktem
leczniczym Monkasta (patrz punkt 4.4).
Inne dostępne moce i postaci
farmaceutyczne
Tabletki do rozgryzania i żucia 4 mg są przeznaczone do
stosowania u dzieci w wieku od 2 do 5 lat. Tabletki do rozgryzania
i żucia 5 mg są przeznaczone do stosowania u dzieci w wieku od 6 do
14 lat.
Sposób
podawania
Dawką dla dorosłych pacjentów i młodzieży w wieku 15 lat i
starszej z astmą lub z astmą i występującym jednocześnie sezonowym
alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa jest jedna tabletka 10
mg na dobę, przyjmowana wieczorem.
Monkasta - środki ostrożności
Należy poinformować pacjentów, że montelukastu w postaci
doustnej nie wolno stosować w leczeniu ostrych napadów astmy, i w
takim przypadku powinni mieć łatwy dostęp do zwykle stosowanego
przez nich ?doraźnie" odpowiedniego leku. W razie ostrego napadu
astmy, należy zastosować krótko działającego beta-agonistę w
postaci wziewnej. Jeśli konieczne jest zastosowanie więcej niż
zwykle inhalacji krótko działającego wziewnego beta-agonisty,
pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się z
lekarzem.
Montelukastem nie należy zastępować kortykosteroidów
wziewnych lub doustnych.
Brak danych wskazujących na możliwość zmniejszenia dawki
kortykosteroidów doustnych podczas równoczesnego stosowania
montelukastu.
W rzadkich przypadkach u pacjentów leczonych lekami
przeciwastmatycznymi, w tym montelukastem, może wystąpić układowa
eozynofilia, czasem z klinicznymi objawami zapalenia naczyń,
odpowiadającymi zespołowi Churga-Strauss, często leczonemu
kortykosteroidami stosowanymi ogólnie. Przypadki te zwykle, lecz
nie zawsze, były związane ze zmniejszeniem dawki lub przerwaniem
leczenia doustnymi kortykosteroidami. Nie można wykluczyć ani
potwierdzić, że stosowanie antagonistów receptora leukotrienowego
jest związane z wystąpieniem zespołu Churga-Strauss. Lekarze
powinni zwracać szczególną uwagę na występujące u pacjentów takie
objawy, jak
eozynofilia, wysypka związana z zapaleniem naczyń,
zaostrzenie objawów płucnych, powikłania sercowe i (lub)
neuropatia. Pacjentów, u których wystąpią takie objawy, należy
ponownie zbadać, a zastosowany u nich schemat leczenia poddać
ocenie.
U pacjentów z astmą i z nadwrażliwością na kwas
acetylosalicylowy, pomimo leczenia montelukastem, należy nadal
unikać stosowania kwasu acetylosalicylowego i innych
niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
Ważnie informacje o niektórych składnikach produktu
leczniczego
Monkasta zawiera laktozę. Pacjenci z rzadko występującą
dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp)
lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni
przyjmować tego produktu.
Monkasta - przedawkowanie
Brak szczegółowych informacji dotyczących leczenia
przedawkowania montelukastu. W badaniach nad przewlekłą astmą, w
których montelukast podawano w dawkach do 200 mg/dobę pacjentom
przez 22 tygodnie, a w badaniach krótkoterminowych w dawkach do 900
mg/dobę przez około tydzień, nie stwierdzono istotnych klinicznie
działań niepożądanych.
Po wprowadzeniu leku do obrotu i w badaniach klinicznych z
zastosowaniem montelukastu zgłaszano przypadki ostrego
przedawkowania montelukastu. Przypadki te dotyczyły dorosłych oraz
dzieci i dawki tak dużej, jak 1000 mg (około 61 mg/kg masy ciała u
42-miesięcznego dziecka). Wyniki badań klinicznych i
laboratoryjnych u tych pacjentów były zgodne z profilem
bezpieczeństwa u dorosłych, jak i dzieci. W większości opisywanych
przypadków przedawkowania nie wystąpiły działania niepożądane.
Najczęściej występujące działania niepożądane zgodne były z
profilem bezpieczeństwa montelukastu, i obejmowały: ból brzucha,
senność, pragnienie, ból głowy, wymioty i nadmierną aktywność
psychoruchową.
Nie wiadomo, czy montelukast jest usuwany z organizmu
podczas dializy otrzewnowej lub hemodializy.
Monkasta - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.
Monkasta - działania niepożądane
Działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas
stosowania montelukastu, sklasyfikowano pod
względem częstości występowania w następujące
grupy:
Bardzo często (> =1/10)
Często (> =1/100 do < 1/10)
Niezbyt często (> =1/1 000 do < 1/100)
Rzadko (> =1/10 000 do < 1/1 000)
Bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (częstość
nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Montelukast był oceniany w następujących badaniach
klinicznych:
- 10 mg tabletki powlekane u około 4 000 pacjentów w
wieku 15 lat i starszych z astmą,
- 10 mg tabletki powlekane u około 400 pacjentów w
wieku 15 lat i starszych z astmą i z sezonowym alergicznym
zapaleniem błony śluzowej nosa,
- 5 mg tabletki do rozgryzania i żucia u 1750 dzieci
w wieku od 6 do 14 lat z astmą.
W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo następujące
działania niepożądane związane ze stosowaniem leku były zgłaszane
często u pacjentów z astmą, leczonych montelukastem i występowały
częściej niż u pacjentów otrzymujących placebo:
Klasyfikacja układów i narządów
|
Dorośli pacjenci i młodzież w wieku 15 lat i
starsza
(dwa badania 12-tygodniowe; n=795)
|
Dzieci w wieku od 6 do 14 lat
(jedno badanie 8-tygodniowe; n=201)
(dwa badania 56-tygodniowe; n=615)
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Bóle głowy
|
Bóle głowy
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Bóle brzucha
|
Profil bezpieczeństwa nie zmieniał się podczas
długotrwałego stosowania (do 2 lat u osób dorosłych i do 6 miesięcy
u dzieci w wieku od 6 do 14 lat) w ramach badań klinicznych u
ograniczonej liczby pacjentów.
Doświadczenie po wprowadzeniu leku do
obrotu
Działania niepożądane zgłaszane po wprowadzeniu leku do
obrotu wymienione są w poniższej tabeli zgodnie z klasyfikacją
układów i narządów z uwzględnieniem terminologii właściwej dla
działań niepożądanych. Częstość działań niepożądanych określono na
podstawie odpowiednich badań klinicznych.
Klasyfikacja układów i narządów
|
Częstość występowania
|
Działania niepożądane
|
Zakażenia i zarażenia
|
Bardzo często
|
Zakażenie górnych dróg
|
pasożytnicze
|
Oddechowych*
|
Zaburzenia krwi i układu
|
Rzadko
|
Zwiększona skłonność do
|
chłonnego
|
krwawień
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
Niezbyt często
|
Reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksja
|
Bardzo rzadko
|
Nacieki eozynofilowe w wątrobie
|
Zaburzenia psychiczne
|
Niezbyt często
|
Zaburzenia snu, w tym koszmary senne, bezsenność,
somnambulizm, drażliwość, lęk, niepokój, pobudzenie, w tym
zachowanie agresywne lub wrogie nastawienie, depresja
|
Rzadko
|
Drżenie
|
Bardzo rzadko
|
Omamy, dezorientacja, myśli i zachowania samobójcze
(skłonności samobójcze)
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Niezbyt często
|
Zawroty głowy, senność, parestezja, hipoestezja, napady
drgawkowe
|
Zaburzenia serca
|
Rzadko
|
Kołatanie serca
|
Zaburzenia układu
|
Niezbyt często
|
Krwawienie z nosa
|
oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
|
Bardzo rzadko
|
Zespół Churga-Strauss (ang. Churg-Strauss Syndrome, CSS),
patrz punkt 4.4
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Często
|
Biegunka{, nudności!, wymioty{
|
Niezbyt często
|
Suchość w jamie ustnej, niestrawność
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
Często
|
Zwiększona aktywność aminotransferaz w surowicy (AlAT,
AspAT)
|
Bardzo rzadko
|
Zapalenie wątroby (w tym cholestatyczne,
wątrobowokomórkowe oraz uszkodzenie wątroby o mieszanej
etiologii)
|
Zaburzenia skóry i tkanki
|
Często
|
Wysypka{
|
podskórnej
|
Niezbyt często
|
Siniaczenie, pokrzywka, świąd
|
Rzadko
|
Obrzęk naczynioruchowy
|
Bardzo rzadko
|
Rumień guzowaty, rumień wielopostaciowy
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki
łącznej
|
Niezbyt często
|
Bóle stawów, bóle mięśni, w tym kurcze mięśni
|
Zaburzenia ogólne i stany w
|
Często
|
Gorączka!
|
miej scu podania
|
Niezbyt często
|
Osłabienie, zmęczenie, złe samopoczucie, obrzęk
|
*Działanie niepożądane zgłaszane jako bardzo częste
zarówno u pacjentów leczonych montelukastem, jak i u pacjentów
otrzymujących placebo w badaniach klinicznych. {Działanie
niepożądane zgłaszane jako częste zarówno u pacjentów leczonych
montelukastem, jak i u pacjentów otrzymujących placebo w badaniach
klinicznych.
|
Zgłaszanie
podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne
jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to
nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu
medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania
niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
{aktualny adres, nr telefonu i faksu ww. Departamentu}, e-mail:
ndl@urpl.gov.pl
Monkasta - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na
przebieg ciąży lub rozwój zarodka i płodu.
Ograniczona liczba danych z dostępnych baz danych
dotyczących stosowania montelukastu w czasie ciąży nie wskazuje na
istnienie związku przyczynowo-skutkowego między stosowaniem
montelukastu a występowaniem wad rozwojowych (np. wad kończyn),
które rzadko zgłaszano na całym świecie po wprowadzeniu leku do
obrotu.
Produkt leczniczy Monkasta można stosować w ciąży jedynie
wtedy, gdy zostanie to uznane za bezwzględnie konieczne.
Karmienie
piersią
W badaniach na szczurach wykazano, że montelukast przenika
do mleka (patrz punkt 5.3). Nie wiadomo, czy montelukast przenika
do mleka kobiecego.
Produkt leczniczy Monkasta można stosować u kobiet
karmiących piersią jedynie wtedy, gdy zostanie to uznane za
bezwzględnie konieczne.
Monkasta - prowadzenie pojazdów
Brak dowodów potwierdzających wpływ montelukastu na
zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak w
bardzo rzadkich przypadkach pacjenci zgłaszali występowanie
senności i zawrotów głowy.
Komentarze