Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Produkt Meronem jest wskazany do leczenia następujących zakażeń u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 3 miesięcy (patrz punkt 4.4 i 5.1):
· zapalenie płuc, w tym pozaszpitalne i wewnątrzszpitalne zapalenie płuc;
· zapalenie oskrzeli i płuc w przebiegu mukowiscydozy;
· powikłane zakażenia układu moczowego;
· powikłane zakażenia jamy brzusznej;
· zakażenia śródporodowe i poporodowe;
· złożone zakażenia skóry i tkanek miękkich;
· ostre bakteryjne zapalenie opon mózgowo‑rdzeniowych.
Produkt Meronem może być stosowany w leczeniu gorączkujących pacjentów z neutropenią, u których występuje podejrzenie zakażenia bakteryjnego.
Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące prawidłowego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Każda fiolka zawiera 1 g meropenemu (Meropenemum) w postaci meropenemu trójwodnego.
Substancje pomocnicze:
Każda fiolka 1 g zawiera 208 mg węglanu sodu w ilości odpowiadającej około 4,0 mEq sodu (około 90 mg).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Poniższa tabela zawiera ogólne zalecenia dotyczące dawkowania.
Dawka i czas leczenia meropenemem powinny uwzględniać rodzaj leczonego zakażenia, w tym jego ciężkość i odpowiedź kliniczną.
U dorosłych i młodzieży dawka 2 g, trzy razy na dobę i dawka do 40 mg/kg mc. trzy razy na dobę u dzieci może być szczególnie właściwa podczas leczenia niektórych rodzajów zakażeń, takich jak zakażenia szpitalne bakteriami Pseudomonas aeruginosa i Acinetobacter spp.
Dodatkowo należy rozważyć dawkowanie podczas stosowania u pacjentów z niewydolnością nerek (patrz poniżej).
Dorośli i młodzież
|
Zakażenie |
Dawka podawana co 8 godzin |
|
Zapalenie płuc, w tym pozaszpitalne i wewnątrzszpitalne zapalenie płuc |
500 mg lub 1 g |
|
Zapalenie oskrzeli i płuc w przebiegu mukowiscydozy |
2 g |
|
Powikłane zakażenia układu moczowego |
500 mg lub 1 g |
|
Powikłane zakażenia jamy brzusznej |
500 mg lub 1 g |
|
Zakażenia śródporodowe i poporodowe |
500 mg lub 1 g |
|
Złożone zakażenia skóry i tkanek miękkich |
500 mg lub 1 g |
|
Ostre bakteryjne zapalenie opon mózgowo‑rdzeniowych |
2 g |
|
Leczenie gorączkujących pacjentów z neutropenią |
1 g |
Meropenem jest zazwyczaj podawany w postaci infuzji dożylnej trwającej około 15 do 30 minut (patrz punkt 6.2, 6.3 i 6.6).
Wymiennie, dawki do 1 g mogą być podawane w postaci wstrzyknięcia dożylnego trwającego około 5 minut. Dostępne dane dotyczące bezpieczeństwa wstrzyknięcia dożylnego 2 g są ograniczone.
Zaburzenia czynności nerek
Dawka u dorosłych i młodzieży powinna zostać dostosowana, jak podano poniżej, jeśli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 51 ml/min. Dostępne są ograniczone dane dotyczące zmiany dawki dotyczące dawkowania 2 g.
|
Klirens kreatyniny |
Dawka (jednostkowa dawka 500 mg, 1 g lub 2 g, patrz tabela wyżej) |
Częstość |
|
26‑50 |
jedna jednostkowa dawka |
co 12 godzin |
|
10‑25 |
pół jednostkowej dawki |
co 12 godzin |
|
< 10 |
pół jednostkowej dawki |
co 24 godziny |
Meropenem może być usuwany z surowicy metodą hemodializy i hemofiltracji. Wymagana dawka powinna zostać podana po zakończeniu hemodializy.
Nie ustalono zaleceń dawkowania u pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej.
Zaburzenia czynności wątroby
Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.4).
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek lub klirensem kreatyniny większym niż 50 ml/min.
Dzieci
Dzieci poniżej 3. miesiąca życia
Skuteczność i bezpieczeństwo meropenemu u dzieci poniżej 3. miesiąca życia nie zostały ustalone także nie zidentyfikowano właściwych dawek. Jednak, na podstawie ograniczonych danych farmakokinetycznych można podejrzewać, że 20 mg/kg mc. co 8 godzin może być odpowiednim dawkowaniem (patrz punkt 5.2).
Dzieci w wieku od 3 miesięcy do 11 lat i masie ciała do 50 kg
W tabeli poniżej podano zalecane dawkowanie.
|
Zakażenie |
Dawka podawana co 8 godzin |
|
Zapalenie płuc, w tym pozaszpitalne i wewnątrzszpitalne zapalenie płuc. |
10 lub 20 mg/kg mc. |
|
Zapalenie oskrzeli i płuc w przebiegu mukowiscydozy |
40 mg/kg mc. |
|
Powikłane zakażenia układu moczowego |
10 lub 20 mg/kg mc. |
|
Powikłane zakażenia jamy brzusznej |
10 lub 20 mg/kg mc. |
|
Złożone zakażenia skóry i tkanek miękkich |
10 lub 20 mg/kg mc. |
|
Ostre bakteryjne zapalenie opon mózgowo‑rdzeniowych |
40 mg/kg mc. |
|
Leczenie gorączkujących pacjentów z neutropenią |
20 mg/kg mc. |
Dzieci o masie ciała powyżej 50 kg
Należy podać dawkę jak u osoby dorosłej.
Nie ma doświadczenia u dzieci z zaburzeniami czynności nerek.
Meronem jest zazwyczaj podawany w infuzji dożylnej trwającej od 15 do 30 minut (patrz punkty 6.2, 6.3 i 6.6). Wymiennie, meropenem w dawkach do 20 mg/kg mc. może być podawany jako wstrzyknięcie dożylne trwające około 5 minut. Dostępne są ograniczone dane dotyczące podania dzieciom dawki 40 mg/kg mc. we wstrzyknięciu dożylnym (bolus).
Wybierając meropenem do leczenia danego pacjenta należy wziąć pod uwagę czy właściwe jest zastosowanie leku przeciwbakteryjnego z grupy karbapenemów, opierając się o czynniki takie, jak ciężkość zakażenia, występowanie odporności na inne leki przeciwbakteryjne i ryzyko związane z zakażeniem bakterią oporną na karbapenemy.
Tak jak w przypadku leków przeciwbakteryjnych z grupy beta‑laktamów, donoszono o przypadkach ciężkich i sporadycznie śmiertelnych reakcji nadwrażliwości (patrz punkty 4.3 i 4.8).
Pacjenci, u których występowały reakcje nadwrażliwości po karbapenemach, penicylinach lub innych lekach przeciwbakteryjnych beta‑laktamowych, mogą być nadwrażliwi także na meropenem. Przed rozpoczęciem leczenia meropenemem należy przeprowadzić szczegółowy wywiad dotyczący występowania w przeszłości reakcji nadwrażliwości na antybiotyki beta‑laktamowe.
Jeśli wystąpi ciężka reakcja nadwrażliwości, należy przerwać stosowanie produktu leczniczego i wdrożyć odpowiednie postępowanie.
W przypadku niemal wszystkich leków przeciwbakteryjnych, w tym meropenemu, donoszono o występowaniu zapalenia jelit związanego ze stosowaniem antybiotyków i rzekomobłoniastego zapalenia jelit. Objawy mogą być o różnym nasileniu, od lekkich do zagrażających życiu. Dlatego jest ważne, aby u pacjenta, u którego wystąpi biegunka podczas leczenia lub po leczeniu meropenemem, wziąć pod uwagę to rozpoznanie (patrz punkt 4.8). Należy rozważyć przerwanie leczenia i zastosowanie antybiotyków stosowanych do leczenia zakażeń bakterią Clostridium difficile. Nie należy stosować leków hamujących perystaltykę jelit.
Niezbyt często, podczas leczenia karbapenemami, w tym także meropenemem, zgłaszano występowanie drgawek.
Podczas leczenia meropenemem należy ściśle monitorować czynność wątroby ze względu na ryzyko hepatotoksyczności (dysfunkcje wątroby z cholestazą i cytolizą) (patrz punkt 4.8).
Podczas leczenia meropenemem pacjentów z chorobami wątroby, stwierdzonymi wcześniej chorobami wątroby należy kontrolować czynność wątroby. Nie ma konieczności zmiany dawki leku (patrz punkt 4.2).
Podczas leczenia meropenemem może wystąpić dodatni wynik bezpośredniego i pośredniego testu Coombsa.
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania meropenemu i kwasu walproinowego i (lub) walproinianu sodu (patrz punkt 4.5).
Produkt Meronem zawiera sód.
Ten produkt leczniczy zawiera około 4,0 mEq sodu na dawkę 1,0 g, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów stosujących dietę niskosodową.
Podczas leczenia pacjentów z niewydolnością nerek możliwe jest względne przedawkowanie, jeśli dawka nie została zmieniona tak jak opisano w punkcie 4.2. Ograniczone doświadczenie kliniczne wskazuje, że w przypadku wystąpienia przedawkowania objawy są zgodne z profilem działań niepożądanych opisanych w punkcie 4.8, mają niewielkie nasilenie i przemijają po zaprzestaniu stosowania lub po zmniejszeniu dawki. Należy rozważyć leczenie objawowe.
U pacjentów z prawidłową czynnością nerek lek jest szybko wydalany przez nerki.
Meropenem i jego metabolit mogą być usunięte z organizmu hemodializą.
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Nadwrażliwość na którykolwiek lek przeciwbakteryjny z grupy karbapenemów.
Ciężka nadwrażliwość (np. reakcje anafilaktyczne, ciężkie reakcje skórne) na którykolwiek inny lek przeciwbakteryjny z grupy beta‑laktamów (np. penicyliny lub cefalosporyny).
W przeglądzie uzyskanych od 4872 pacjentów danych, dotyczących 5026 zastosowań meropenemu najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi po meropenemie była biegunka (2,3%), wysypka (1,4%), nudności lub wymioty (1,4%) i odczyny zapalne w miejscu podania (1,1%). Najczęściej zgłaszanymi zmianami w wynikach badań laboratoryjnych po meropenemie była trombocytoza (1,6%) i zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (1,5‑4,3%).
Wymienione w tabeli działania niepożądane o nieznanej częstości nie były obserwowane u 2367 pacjentów, którzy brali udział w przedrejestracyjnych badaniach meropenemu po podaniu dożylnym i domięśniowym, lecz były obserwowane po dopuszczeniu produktu do obrotu.
W poniższej tabeli podano działania niepożądane zgodnie z klasyfikacją układów i narządów i częstością: bardzo często (ł1/10), często (ł1/100, < 1/10), niezbyt często (ł1/1000, < 1/100), rzadko (ł1/10 000, < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych). W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Tabela 1
|
Klasyfikacja układów i narządów |
Częstość |
Zdarzenie |
|
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze |
Niezbyt często |
zakażenia drożdżakowe jamy ustnej i pochwy |
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
Często |
trombocytemia |
|
Niezbyt często |
eozynofilia, trombocytopenia, leukopenia, neutropenia |
|
|
Częstość nieznana |
agranulocytoza, niedokrwistość hemolityczna |
|
|
Zaburzenia układu immunologicznego |
Częstość nieznana |
obrzęk naczynioruchowy, anafilaksja (patrz punkt 4.3 i 4.4) |
|
Zaburzenia układu nerwowego |
Często |
ból głowy |
|
Niezbyt często |
parestezje |
|
|
Rzadko |
drgawki (patrz punkt 4.4) |
|
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
Często |
biegunka, wymioty, nudności, bóle brzucha |
|
Częstość nieznana |
zapalenie jelita związane z antybiotykoterapią (patrz punkt 4.4) |
|
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
Często |
zwiększenie aktywności aminotransferaz, zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej we krwi, zwiększenie aktywności dehydrogenazy mleczanowej we krwi |
|
Niezbyt często |
zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi |
|
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
Często |
wysypka, świąd |
|
Niezbyt często |
pokrzywka |
|
|
Częstość nieznana |
martwica toksyczno‑rozpływna naskórka, zespół Stevensa‑Johnsona, rumień wielopostaciowy. |
|
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
Niezbyt często |
zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zwiększenie stężenia mocznika we krwi |
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
Często |
odczyny zapalne, ból |
|
Niezbyt często |
żylna choroba zakrzepowo-zatorowa |
|
|
Częstość nieznana |
ból w miejscu podania |
Ciąża
Nie ma danych lub są ograniczone dane dotyczące stosowania meropenemu u kobiet w ciąży.
Nie badano bezpieczeństwa stosowania produktu Meronem u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję (patrz punkt 5.3).
W celu zachowania ostrożności, należy unikać stosowania meropenemu podczas ciąży.
Laktacja
Nie wiadomo czy meropenem przenika do mleka karmiących matek. Wykrywano niewielkie stężenia meropenemu w mleku karmiących zwierząt. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać leczenie meropenemem, biorąc pod uwagę korzyści terapii dla matki.
Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
arkusze - 15 kg
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Meropenem to antybiotyk należący do grupy karbapenemów o działaniu bakteriobójczym. Stosowany w zakażeniach w obrębie jamy brzusznej, zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, zapaleniu płuc, zakażeniach układu moczowego, zakażeniach narządów rodnych, zakażeniach skóry, posocznicy, w monoterapii lub w leczeniu skojarzonym.
Wyniki badań opublikowane na łamach pisma „Cancer Prevention Research" wskazują, iż niesteroidowy lek przeciwzapalny może okazać się pomocny w zapobieganiu rakowi płuc u osób, które rzuciły palenie. Czynniki ryzyka raka płuc Główną przyczyną rozwoju...
Rak jest chorobą wdzierającą się we wszystkie sfery życia Pacjenta od relacji rodzinnych, po te zawodowe. Dodatkowo, niestety często wiąże się z bezsilnością związaną z faktem, że najbardziej optymalne dla Pacjenta leczenie jest w Polsce niedostępne,...
Od 1 stycznia 2019 r. obowiązuje nowy lista refundacyjna opublikowana przez Ministerstwo Zdrowia. Na ten wykaz czekało wielu pacjentów, ważyły się bowiem losy leków, którym decyzje refundacyjne kończyły się wraz z końcem roku. Jakie leki ostatecznie zniknęły...
Dwie kobiety utknęły w zepsutej windzie w ich czteropiętrowym bloku w Chinach. Matka i córka nie miały przy sobie telefonu, więc były skazane na czekanie. Przeżyły tylko dzięki temu, że piły własny mocz. Utknęły w zepsutej windzie 82-letnia matka...
Prof. Paola De Simone zasłabła, gdy prowadziła wykład online dla grupy blisko 40 studentów. 46-latka miała objawy COVID-19 od tygodni, ale mimo to dalej pracowała. Ciało wykładowczyni znalazł mąż. Profesor zmarła na oczach studentów Prof. Paola de...
Ryzyko związane z balonikowaniem zatok Procedura jaką jest balonikowanie zatok, wykonywana jest w celu niwelowania dolegliwości takich jak zatory jamy nosa, zakażenia, a także bóle zatok. Balonikowanie polega na umieszczeniu w głębi nosa specjalnego...
Koronawirus zniszczył płuca Grzegorza Lipińskiego do tego stopnia, że jedyną szansą na jego uratowanie był przeszczep. Operacja się udała. Mężczyzna jest pierwszym pacjentem w Polsce i ósmym na świecie, u którego z powodu powikłań po COVID-19 wykonano...
Jacqueline Richardson miała opuchniętą szyję i bolało ją ramię. Według lekarza były to objawy alergii na orzechy. Stosowanie leków nie dawało jednak pomyślnych rezultatów. Kobieta czuła się coraz gorzej. Trafiła do szpitala, gdzie dopiero usłyszała, co...
Lista Światowej Organizacji Zdrowia Wywołują m.in. zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i wrzody żołądka. Antybiotyki, którymi można je pokonać, z roku na rok stają się coraz mniej efektywne. Światowa Organizacja Zdrowia opublikowała listę...
Giorgio i Rosa Franzini byli małżeństwem od 52 lat. Oboje zachorowali na COVID-19, a ich wspólne zdjęcie ze szpitala obiegło media na całym świecie. Mimo zaawansowanego wieku para staruszków przezwyciężyła koronawirusa. Radość nie trwała jednak długo....
Komentarze