Loseprazol - dawkowanie
Dawkowanie
Dawkowanie u dorosłych
Leczenie owrzodzenia dwunastnicy
U pacjentów z czynną chorobą wrzodową dwunastnicy zalecana dawka
produktu LOSEPRAZOL wynosi 20 mg
raz na dobę. U większości pacjentów gojenie następuje w ciągu dwóch
tygodni. U pacjentów, u których w tym czasie nie doszło do
zagojenia, proces ten zachodzi zwykle podczas kolejnych dwóch
tygodni podawania leku. U pacjentów z chorobą wrzodową dwunastnicy,
oporną na leczenie stosuje się produkt LOSEPRAZOL w dawce 40 mg raz na dobę, a wygojenie
uzyskuje się zwykle w okresie czterech tygodni.
Zapobieganie nawrotom owrzodzeń dwunastnicy
W celu zapobiegania nawrotom owrzodzenia dwunastnicy u pacjentów
H. pylori-ujemnych oraz gdy eradykacja bakterii
H. pylori nie jest możliwa zaleca się stosowanie
produktu LOSEPRAZOL w dawce 20 mg
raz na dobę. U niektórych pacjentów wystarczająca może być dawka
dobowa 10 mg. W razie niepowodzenia terapii dawka ta może być
zwiększona do 40 mg.
Leczenie owrzodzeń żołądka
Zalecana dawka produktu LOSEPRAZOL wynosi 20 mg raz na dobę. U większości
pacjentów gojenie następuje w ciągu czterech tygodni. U pacjentów,
u których w tym czasie nie doszło do zagojenia, proces ten zachodzi
zwykle podczas kolejnych czterech tygodni leczenia.
U pacjentów z owrzodzeniem żołądka, opornym na leczenie zalecane
jest stosowanie produktu LOSEPRAZOL
w dawce 40 mg raz na dobę, a wygojenie uzyskiwane jest zwykle w
okresie ośmiu tygodni.
Zapobieganie nawrotom owrzodzeń żołądka
W celu zapobiegania nawrotom owrzodzenia żołądka u pacjentów z
chorobą wrzodową dwunastnicy, oporną na leczenie zaleca się
stosowanie produktu LOSEPRAZOL w
dawce 20 mg raz na dobę. W razie konieczności dawka ta może być
zwiększona do 40 mg raz na dobę.
Schematy zalecane w celu eradykacji zakażenia
Helicobacter pylori u pacjentów z chorobą wrzodową W celu
eradykacyji zakażenia
H. pylori przy wyborze antybiotyków należy uwzględnić
indywidualną tolerancję leków przez pacjenta oraz należy kierować
się krajowymi, regionalnymi oraz lokalnymi charakterystykami
lekooporności, a także wytycznymi dotyczącymi leczenia.
• LOSEPRAZOL +
klarytromycyna 500 mg +
amoksycylina 1000 mg, wszystkie
produkty dwa
razy na dobę przez jeden tydzień, lub
• LOSEPRAZOL,
klarytromycyna 250 mg (zamiennie
500 mg) + metronidazol 400 mg (lub
500 mg lub tynidazol 500 mg),
wszystkie produkty dwa razy na dobę przez jeden tydzień, lub
• LOSEPRAZOL, 2 tabletki po
20 mg, raz na dobę z amoksycyliną 500 mg oraz metronidazolem 400 mg
(lub 500 mg lub tynidazolem 500
mg), wszystkie produkty trzy razy na dobę przez jeden tydzień.
W każdym z powyższych schematów leczenia, jeżeli po zakończeniu
kuracji u pacjenta nadal utrzymuje się zakażenie
H. pylori, leczenie można powtórzyć.
Leczenie owrzodzeń żołądka i dwunastnicy, związanych z
przyjmowaniem NLPZ (niesteroidowych
leków przeciwzapalnych)
W leczeniu owrzodzeń żołądka i dwunastnicy, związanych z
przyjmowaniem NLPZ (niesteroidowych
leków przeciwzapalnych) zalecane jest stosowanie produktu
LOSEPRAZOL w dawce 20 mg jeden raz
na dobę. U większości pacjentów wygojenie zmian następuje w okresie
do czterech tygodni.
U pacjentów, u których w tym czasie nie doszło do pełnego
wygojenia po wstępnej serii podawania leku, proces ten zachodzi
zwykle podczas kolejnych czterech tygodni leczenia.
Zapobieganie powstawaniu owrzodzeń żołądka i dwunastnicy,
związanych z przyjmowaniem NLPZ
(niesteroidowych leków przeciwzapalnych) u pacjentów z
podwyższonym ryzykiem ich wystąpienia W profilaktyce owrzodzeń
żołądka i dwunastnicy, związanych ze stosowaniem
NLPZ u pacjentów podwyższonego
ryzyka ich wystąpienia (wiek > 60 lat, wcześniejsze występowanie
owrzodzeń żołądka i dwunastnicy, wcześniejsze występowanie krwawień
z górnego odcinka przewodu pokarmowego) zalecana dawka produktu
LOSEPRAZOL wynosi 20 mg jeden raz
na dobę.
Leczenie refluksowego zapalenia
przełyku
Zalecana dawka produktu LOSEPRAZOL wynosi 20 mg jeden raz na dobę. U większości
pacjentów gojenie następuje w ciągu czterech tygodni. U pacjentów,
u których nie doszło do zagojenia w czasie pierwszego etapu
leczenia, proces ten zachodzi zwykle podczas kolejnych czterech
tygodni leczenia. U pacjentów z ciężkim refluksowym zapaleniem przełyku zaleca się stosowanie
produktu
LOSEPRAZOL w dawce 40 mg jeden
raz na dobę a wygojenie zmian uzyskuje się zwykle w okresie do
ośmiu tygodni.
Długotrwałe leczenie podtrzymujące u pacjentów z wygojonym
refluksowym zapaleniem przełyku
W długotrwałym leczeniu podtrzymującym u pacjentów po wygojeniu
refluksowego zapalenia przełyku
zaleca się podawanie produktu LOSEPRAZOL w dawce 10 mg raz na dobę. W razie
konieczności dawkę można zwiększyć do 20-40 mg raz na dobę.
Leczenie objawowej choroby refluksowej przełyku
Zalecana dawka produktu LOSEPRAZOL wynosi 20 mg raz na dobę. Ponieważ możliwa
jest odpowiednia reakcja na dawkę 10 mg raz na dobę, wskazane jest
rozważenie indywidualnego dostosowania dawkowania.
Jeżeli kontrola objawów nie została osiągnięta po czterech
tygodniach leczenia produktem LOSEPRAZOL w dawce 20 mg zalecane jest przeprowadzenie
dalszych badań diagnostycznych.
Leczenie Zespołu Zollingera-Ellisona
U pacjentów z zespołem Zollingera-Ellisona dawkę należy dobrać
indywidualnie, a leczenie kontynuować, dopóki istnieją wskazania
kliniczne. Zalecana dawka początkowa produktu LOSEPRAZOL wynosi 60 mg raz na dobę. Skuteczną kontrolę
uzyskiwano u wszystkich pacjentów z ciężką postacią choroby oraz
niewystarczającą reakcją na inne sposoby leczenia, a u ponad 90%
pacjentów skuteczne jest leczenie podtrzymujące dawką w zakresie od
20 do 120 mg na dobę. Dawki dobowe produktu LOSEPRAZOL większe niż 80 mg na dobę należy podawać w
dwóch dawkach podzielonych.
Dzieci i młodzież
Dzieci w wieku powyżej 1 roku oraz o masie ciała ? 10
kg:
Leczenie refluksowego zapalenie
przełyku Leczenie objawowej zgagi i zarzucania kwaśnej treści
żołądkowej w chorobie refluksowej
przełyku
Zalecenia dotyczące dawkowania są następujące:
Wiek
|
Masa ciała
|
Dawkowanie
|
|
> 1 roku
|
10-20 kg
|
10 mg raz na dobę. W razie konieczności dawka może zostać
zwiększona do 20 mg na dobę
|
> 2 1at
|
> 20 kg
|
20 mg raz na dobę W razie konieczności dawka może zostać
zwiększona do 40 mg na dobę
|
Refluksowe zapalenie przełyku: Okres leczenia wynosi 4-8
tygodni.
|
Leczenie objawowe zgagi oraz zarzucania kwaśnej treści
żołądkowej w chorobie refluksowej
przełyku: Okres leczenia wynosi 2-4 tygodnie. Jeżeli kontroli
objawów nie uzyskano po 2-4 tygodniach leczenia, pacjent powinien
zostać poddany dalszym badaniom diagnostycznym.
Dzieci i młodzież w wieku powyżej 4 lat Leczenie
owrzodzenia dwunastnicy wywołanych zakażeniemi H.
pylori
Przy wyborze odpowiedniej terapii skojarzonej mającej na celu
eradykację zakażenia H.
pylori należy kierować się
krajowymi, regionalnymi oraz lokalnymi wytycznymi dotyczącymi
lekooporności drobnoustrojów, czasem trwania leczenia (najczęściej
7 dni, lecz niekiedy do 14 dni), a także odpowiednim zastosowaniem
środków przeciwbakteryjnych.
Leczenie powinno być nadzorowane przez lekarza-specjalistę.
Zalecenia dotyczące dawkowania są następujące:
Masa ciała Dawkowanie
Terapia skojarzona dwoma antybiotykami: LOSEPRAZOL 10 mg, amoksycylina
15 -30 kg w dawce 25 mg/kg masy ciała oraz klarytromycyna w dawce 7,5 mg/kg masy ciała łącznie
wszystkie produkty podawane są dwa razy na dobę przez jeden
tydzień.
Terapia skojarzona dwoma antybiotykami: LOSEPRAZOL 20 mg, amoksycylina
31 -40 kg w dawce 750 mg oraz klarytromycyna w dawce 7,5 mg/kg masy ciała łącznie
wszystkie produkty podawane są dwa razy na dobę przez jeden
tydzień.
Terapia skojarzona dwoma antybiotykami: LOSEPRAZOL 20 mg, amoksycylina
> 40 kg w dawce 1 g oraz klarytromycyna w dawce 500 mg łącznie wszystkie produkty
są podawane dwa razy na dobę przez jeden tydzień.
Szczególne populacje pacjentów
Pacjenci z niewydolnością nerek
Nie jest konieczna zmiana dawkowania u pacjentów z zaburzeniami
czynności nerek.
Pacjenci z niewydolnością wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby wystarczające może
być stosowanie dawki dobowej wynoszącej 10-20 mg.
Pacjenci w podeszłym wieku (> 65 lat)
U osób w podeszłym wieku nie jest konieczna zmiana
dawkowania.
Sposób podawania
Zalecane jest przyjmowanie produktu LOSEPRAZOL w kapsułkach rano, najlepiej z posiłkiem,
przez połknięcie ich w całości, popijając szklanką wody. Kapsułek
nie wolno żuć ani kruszyć.
Dotyczy pacjentów z zaburzeniami połykania oraz dzieci, które
są w stanie pić lub połykać pokarm półstały.
Pacjent może otworzyć kapsułkę, a zawartość połknąć
bezpośrednio, popijając połową szklanki wody lub po jej zmieszaniu
z nieco kwaśnym płynem, np. sokiem owocowym lub musem jabłkowym lub
po wymieszaniu z wodą niegazowaną. Pacjent powinien zostać
pouczony, że zawiesinę należy wypić natychmiast (lub w czasie do 30
minut od przygotowania) oraz że w każdym przypadku zawiesinę należy
wymieszać bezpośrednio przed wypiciem, a po jej przyjęciu należy
wypić pół szklanki wody.
Loseprazol - środki ostrożności
W przypadku występowania jakichkolwiek niepokojących objawów
(np. istotnego niezamierzonego zmniejszenia masy ciała,
nawracających wymiotów, utrudnienia połykania, krwistych wymiotów
lub smolistego stolca), a także w przypadku podejrzenia lub
obecności owrzodzenia żołądka, należy wykluczyć obecność zmian
nowotworowych, ponieważ leczenie produktem LOSEPRAZOL może łagodzić objawy i opóźnić
rozpoznanie.
Nie zaleca się jednoczesnego podawania atazanawiru oraz inhibitorów pompy protonowej. W
przypadku, gdy stosowanie łączne atazanawiru oraz inhibitora pompy protonowej jest uznane
za nieuniknione zaleca się dokładną kontrolę kliniczną (np. ocena
miana wirusa) w połączeniu ze zwiększeniem dawki
atazanawiru do 400 mg z dawką
rytonawiru 100 mg nie należy
stosować dawki omeprazolu większej
niż 20 mg.
Omeprazol, podobnie jak wszystkie leki hamujące żołądkowe
wydzielanie kwasu solnego, może zmniejszać wchłanianie witaminy B12
(cyjanokobalaminy) ze względu na hipo- lub achlorhydrię. Należy brać to pod uwagę u
pacjentów ze zmniejszonymi rezerwami ustrojowymi lub z czynnikami
ryzyka sprzyjającymi zmniejszeniu wchłaniania witaminy B12 podczas
długotrwałego leczenia.
Omeprazol jest inhibitorem enzymu CYP2C19. Podczas rozpoczynania
oraz kończenia leczenia omeprazolem
należy wziąć pod uwagę możliwość interakcji z lekami
metabolizowanymi przez izoenzym CYP2C19. Interakcję obserwuje się
pomiędzy klopidogrelem i
omeprazolem. Znaczenie kliniczne
tej interakcji nie zostało określone w sposób pewny. Na wszelki
wypadek jednak, należy unikać równoczesnego stosowania
omeprazolu oraz klopidogrelu.
U niektórych dzieci z chorobami przewlekłymi może być konieczne
stosowanie leczenia długoterminowego, lecz nie jest ono
zalecane.
Produkt LOSEPRAZOL zawiera
sacharozę. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko
występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy, zespołem złego
wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem
sacharozy-izomaltazy.
Stosowanie leków z grupy inhibitorów pompy protonowej może
prowadzić do niewielkiego zwiększenia ryzyka występowania zakażeń
przewodu pokarmowego bakteriami, takimi jak Salmonella i
Campylobacter.
Podobnie, jak w przypadku wszystkich długotrwałych terapii,
szczególnie stosowanych przez okres dłuższy niż l rok, pacjenci
powinni pozostawać pod regularną kontrolą.
Inhibitory pompy protonowej szczególnie, jeśli są stosowane w
dużych dawkach i przez długi okres (> 1 roku), mogą w stopniu
umiarkowanym zwiększać ryzyko złamań kości stawu biodrowego,
nadgarstka i kręgosłupa, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku
lub u których występują inne rozpoznane czynniki ryzyka. Badania
obserwacyjne wskazują, że inhibitory pompy protonowej mogą
zwiększać całkowite ryzyko złamań o 10-40%. Częściowo za
zwiększenie ryzyka mogą być odpowiedzialne inne czynniki ryzyka.
Pacjentom z ryzykiem rozwoju osteoporozy należy zapewnić opiekę
zgodnie z aktualnymi zaleceniami klinicznymi oraz zalecić
przyjmowanie witaminy D i wapnia w odpowiedniej ilości.
Hipomagnezemia
U pacjentów leczonych inhibitorami pompy protonowej
(PPI), w tym omeprazolem, przez co najmniej 3 miesiące, a w
większości przypadków przez rok, zgłaszano przypadki ciężkiej
hipomagnezemii. Mogą wystąpić
poważne objawy hipomagnezemii,
takie jak zmęczenie, tężyczka, majaczenie, drgawki, uczucie zawrotu
głowy oraz arytmia komorowa, ale mogą one rozwijać się powoli i
zostać przeoczone. U większości pacjentów z hipomagnezemią objawy
zmniejszają się po zastosowaniu leków uzupełniających magnez i
przerwaniu stosowana PPI.
U pacjentów, u których przewidywana jest długotrwała terapia lub
którzy stosują PPI jednocześnie
z digoksyną lub innymi lekami mogącymi powodować hipomagnezemię
(np. z lekami moczopędnymi), lekarz powinien rozważyć kontrolę
stężenia magnezu przed rozpoczęciem stosowania
PPI oraz okresowo podczas
leczenia.
Zakłócenia wyników badań laboratoryjnych
Zwiększenie stężenia CgA może
wpływać na wynik badania w kierunku guzów neuroendokrynnych. W celu uniknięcia takiego zakłócenia
należy tymczasowo przerwać leczenie omeprazolem na przynajmniej 5 dni przed pomiarem
stężenia CgA.
Loseprazol - przedawkowanie
Dostępne są jedynie ograniczone informacje na temat wpływu
przedawkowania omeprazolu u ludzi. W literaturze opisywano
przypadki przyjęcia dawek do 560 mg, a pojedyncze doniesienia
dotyczyły przypadków zastosowania pojedynczej dawki doustnej do
2400 mg omeprazolu (dawki 120-krotnie większej niż zalecana dawka
kliniczna). Zaobserwowane objawy przedawkowania omeprazolu to:
nudności, wymioty, zawroty głowy, bóle brzucha, biegunka i bóle
głowy. W pojedynczych przypadkach opisywano również apatię,
depresję, splątanie.
Wszystkie objawy opisywane po przedawkowaniu omeprazolu były
przemijające i nie obserwowano po ich ustąpieniu poważnych skutków
klinicznych. Zwiększone dawki omeprazolu nie zmieniały szybkości
eliminacji leku (kinetyki pierwszego rzędu). Leczenie, o ile jest
potrzebne, jest wyłącznie objawowe.
Komentarze