Bioprazol Bio Max - dawkowanie
Dawkowanie u
dorosłych
Zalecane dawkowanie to 20 mg (1 kapsułka twarda) raz na
dobę przez 14 dni.
W celu uzyskania poprawy objawów może być konieczne
przyjmowanie kapsułek przez 2-3 kolejne dni.
U większości pacjentów zgaga ustępuje całkowicie w ciągu 7
dni. Po uzyskaniu całkowitego ustąpienia dolegliwości leczenie
należy zakończyć.
Szczególne
populacje pacjentów
Pacjenci z niewydolnością nerek
Nie jest konieczna zmiana dawkowania u pacjentów z
zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 5.2).
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby powinni poradzić
się lekarza przed rozpoczęciem przyjmowania produktu Bioprazol Bio
Max (patrz punkt 5.2).
Pacjenci w podeszłym wieku (> 65
lat)
U osób w podeszłym wieku nie jest konieczna zmiana
dawkowania (patrz punkt 5.2).
Sposób podawania
produktu
Produkt Bioprazol Bio Max w postaci kapsułek należy
przyjmować rano, przed jedzeniem, popijając połową szklanki
wody.
Kapsułkę należy połykać w całości. Kapsułki nie należy żuć
ani kruszyć przed połknięciem.
Dotyczy pacjentów z zaburzeniami połykania oraz dzieci,
które są w stanie pić lub połykać pokarm półstały
Należy otworzyć kapsułkę i jej zawartość rozpuścić w
wodzie niegazowanej lub wymieszać z sokiem owocowym, lub musem
jabłkowym. Zawiesinę należy wypić natychmiast (lub w czasie do 30
minut od przygotowania). W każdym przypadku zawiesinę należy
wymieszać bezpośrednio przed wypiciem, a po jej przyjęciu należy
wypić pół szklanki wody. NIE NALEŻY UŻYWAĆ mleka lub wody
gazowanej. Powlekanych peletek dojelitowych nie wolno
żuć.
Bioprazol Bio Max - środki ostrożności
W przypadku występowania jakichkolwiek niepokojących
objawów (np. istotnego niezamierzonego zmniejszenia masy ciała,
nawracających wymiotów, utrudnienia połykania, wymiotów krwistych
lub smolistych stolców), a także w przypadku podejrzenia lub
obecności owrzodzenia żołądka, należy wykluczyć obecność zmian
nowotworowych ponieważ leczenie produktem Bioprazol Bio Max może
łagodzić objawy i opóźnić rozpoznanie.
Nie zaleca się jednoczesnego podawania atazanawiru oraz
inhibitorów pompy protonowej (patrz punkt 4.5). W przypadku, gdy
stosowanie łączne atazanawiru oraz inhibitora pompy protonowej jest
uznane za nieuniknione zalecana jest dokładna kontrola kliniczna
(np. ocena miana wirusa) w połączeniu ze zwiększeniem dawki
atazanawiru do 400 mg z dawką rytonawiru 100 mg, nie należy
stosować dawki omeprazolu większej niż 20 mg.
Omeprazol jest inhibitorem enzymu CYP2C19. Podczas
rozpoczynania oraz kończenia leczenia omeprazolem należy wziąć pod
uwagę możliwość interakcji z lekami metabolizowanymi przez enzym
CYP2C19. Obserwuje się interakcję pomiędzy klopidogrelem i
omeprazolem (patrz punkt 4.5). Znaczenie kliniczne tej interakcji
nie jest pewne. Jednak nie zaleca się równoczesnego stosowania
omeprazolu oraz klopidogrelu.
Stosowanie leków z grupy inhibitorów pompy protonowej może
prowadzić do niewielkiego zwiększenia ryzyka występowania zakażeń
przewodu pokarmowego bakteriami, takimi jak Salmonella i
Campylobacter (patrz punkt 5.1).
Pacjenci z długotrwale występującymi, nawracającymi
objawami niestrawności lub zgagą powinni zgłaszać się do lekarza w
regularnych odstępach czasu. Szczególnie pacjenci w wieku powyżej
55 lat przyjmujący jakiekolwiek wydawane bez recepty leki na
niestrawność lub zgagę powinni poinformować o tym farmaceutę lub
lekarza.
Pacjenta/kę należy pouczyć, aby skonsultował/a się z
lekarzem, jeżeli:
? Miał/a wcześniej owrzodzenie żołądka lub zabieg
chirurgiczny przewodu pokarmowego;
? Przyjmuje w sposób ciągły leki na niestrawność lub
zgagę przez 4 tygodnie lub dłużej;
? Ma żółtaczkę lub ciężką chorobę wątroby;
? Jest w wieku ponad 55 lat i występują u niego/niej
nowe objawy lub objawy, które w ostatnim czasie uległy
zmianie.
Pacjenci nie powinni przyjmować omeprazolu
zapobiegawczo.
Wpływ na wyniki
badań laboratoryjnych
Zwiększenie stężenia chromograniny A (CgA) może wpływać na
wynik badania w kierunku guzów neuroendokrynnych. W celu uniknięcia
takiego wpływu należy tymczasowo przerwać leczenie esomeprazolem na
przynajmniej 5 dni przed oznaczeniem stężenia CgA.
Substancje
pomocnicze
Produkt Bioprazol Bio Max zawiera sacharozę oraz laktozę
bezwodną. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi
z nietolerancją fruktozy lub galaktozy, zespołem złego wchłaniania
glukozy-galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub niedoborem
sacharazy-izomaltazy nie powinni przyjmować tego produktu
leczniczego.
Bioprazol Bio Max - przedawkowanie
Dostępne są jedynie ograniczone informacje na temat wpływu
przedawkowania omeprazolu u ludzi. W literaturze opisywano
przypadki przyjęcia dawek do 560 mg, a pojedyncze doniesienia
dotyczyły przypadków zastosowania pojedynczej dawki doustnej do
2400 mg omeprazolu (dawki 120-krotnie większej niż zalecana dawka
kliniczna). Zaobserwowane objawy przedawkowania omeprazolu to:
nudności, wymioty, zawroty głowy, bóle brzucha, biegunka i bóle
głowy. W pojedynczych przypadkach opisywano również apatię,
depresję, splątanie.
Wszystkie objawy opisywane po przedawkowaniu omeprazolu
były przemijające i nie obserwowano po ich ustąpieniu poważnych
skutków klinicznych. Zwiększone dawki omeprazolu nie zmieniały
szybkości eliminacji leku (kinetyki pierwszego rzędu). Leczenie, o
ile jest potrzebne, jest wyłącznie objawowe.
Bioprazol Bio Max - przeciwwskazania
? Nadwrażliwość na omeprazol, podstawione
benzoimidazole lub na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu
wymienioną w punkcie 6.1.
? Omeprazolu, podobnie jak innych inhibitorów pompy
protonowej, nie należy stosować jednocześnie z nelfinawirem (patrz
punkt 4.5).
Bioprazol Bio Max - działania niepożądane
Do najczęściej spotykanych działań niepożądanych
omeprazolu (występujących u 1-10% pacjentów) należą: bóle głowy,
ból brzucha, zaparcia, biegunki, wzdęcia oraz
nudności/wymioty.
Wymienione poniżej działania niepożądane zostały
odnotowane lub były podejrzewane w programie badań klinicznych
dotyczących omeprazolu oraz w praktyce klinicznej po wprowadzeniu
leku do obrotu. Żadne z działań niepożądanych nie było zależne od
dawki.
Wyszczególnione niżej reakcje niepożądane podzielono
według częstości występowania oraz zgodnie z klasyfikacją układów i
narządów. Częstość występowania zdefiniowano
następująco:
? bardzo często (> = 1/10);
? często (> = 1/100 do <
1/10);
? niezbyt często ( > =1/1 000 do <
1/100);
? rzadko (> =1/10 000 do < 1/1
000);
? bardzo rzadko (< 1/10 000);
? częstość nieznana (nie może zostać określona
na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i
narządów/częstość występowania
|
Działanie niepożądane
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
Rzadko:
|
Leukopenia, trombocytopenia
|
Bardzo rzadko:
|
Agranulocytoza, pancytopenia
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
Rzadko:
|
Reakcje z nadwrażliwości, np. gorączka, obrzęk
naczynioruchowy oraz reakcja anafilaktyczna/wstrząs
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Rzadko:
|
Hiponatremia
|
Bardzo rzadko:
|
Hipomagnezemia
|
Zaburzenia psychiczne
|
Niezbyt często:
|
Bezsenność
|
Rzadko:
|
Pobudzenie, splątanie, depresja
|
Bardzo rzadko:
|
Agresja, omamy
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Często:
|
Ból głowy
|
Niezbyt często:
|
Zawroty głowy, parestezje, senność
|
Rzadko:
|
Zaburzenia smaku
|
Zaburzenia oka
|
Rzadko:
|
Niewyraźne widzenie
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
Niezbyt często:
|
Zawroty głowy
|
Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
Rzadko:
|
Skurcz oskrzeli
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Często:
|
Ból brzucha, zaparcia, biegunki, wzdęcia,
nudności/wymioty
|
Rzadko:
|
Suchość błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie błony
śluzowej jamy ustnej, kandydoza przewodu pokarmowego
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
Niezbyt często:
|
Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
|
Rzadko:
|
Zapalenie wątroby z żółtaczką lub bez
|
Bardzo rzadko:
|
Niewydolność wątroby, encefalopatia u pacjentów z
wcześniej istniejącą chorobą wątroby
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Niezbyt często:
|
Zapalenie skóry, świąd, wysypka, pokrzywka
|
Rzadko:
|
Wypadanie włosów (łysienie), nadwrażliwość na
światło
|
Bardzo rzadko:
|
Rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona,
toksyczna rozpływna martwica naskórka (ang. toxic epidermal
necrolysis, TEN)
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki
łącznej
|
Rzadko:
|
Bóle stawów, bóle mięśni
|
Bardzo rzadko:
|
Osłabienie siły mięśniowej
|
Zaburzenia nerek i u
|
(ładu moczowego
|
Rzadko:
|
Śródmiąższowe zapalenie nerek
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
Bardzo rzadko:
|
Ginekomastia
|
Zaburzenia ogólne oraz zmiany w miejscu podania
leku
|
Niezbyt często:
|
Złe samopoczucie, obrzęki obwodowe
|
Rzadko:
|
Zwiększona potliwość
|
Zgłaszanie
podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne
jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to
nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu
medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania
niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
{aktualny adres, nr telefonu i faksu ww. Departamentu} e-mail:
ndl@urpl.gov.pl
Komentarze