Lofral 5

Lofral 5 - dawkowanie

Dorośli

W obu wskazaniach, w nadciśnieniu tętniczym i dławicy , zazwyczaj stosowana dawka początkowa to

5 mg raz na dobę, która może być zwiększona do dawki maksymalnej 10 mg , w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie.

U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, amlodypina może być stosowana w połączeniu z tiazydowymi lekami moczopędnymi, lekami blokującymi receptory beta-adrenergiczne oraz inhibitorami konwertazy angiotensyny. U pacjentów z dławicą, amlodypina może być stosowana w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwdławicowymi u pacjentów z dławicą oporną na azotany i (lub) odpowiednie dawki leków blokujących receptory beta.. Nie wymagana jest zmiana dawki amlodypiny w przypadku stosowania leków towarzyszących, tj. tiazydowe leki moczopędne, leki blokujące receptory beta-adrenergiczne oraz inhibitory konwertazy angiotensyny.Specjalne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku

Amlodypina stosowana w takich samych dawkach jest jednakowo dobrze tolerowana przez chorych w wieku podeszłym i młodszych. U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się normalny schemat dawkowania, należy jednak zachować ostrożność podczas zwiększania dawki (patrz punkty 4.4 i 5.2).

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Zmiany stężenia amlodypiny w surowicy nie są skorelowane ze stopniem uszkodzenia nerek, dlatego zaleca się normalny schemat dawkowania. Amlodypina nie jest usuwana podczas dializy.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Schemat dawkowania u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby nie został ustalony, dlatego dostosowując dawkę amlodypiny należy zachować ostrożność, dawka początkowa powinna być możliwie najmniejsza spośród wszystkich dostępnych (patrz punkty 4.4 i 5.2). Nie przeprowadzono badań dotyczących farmakokinetyki amlodypiny w ciężkich zaburzeniach czynności wątroby. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby dawkowanie amlodypiny należy rozpocząć od najmniejszej dawki, a następnie stopniowo należy ją zwiększać.

Dzieci i młodzież

Dzieci i młodzież w wieku od 6 do 17 lat z nadciśnieniem tętniczym

Zalecana przeciwnadciśnieniowa dawka doustna u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat wynosi

2,5 mg raz na dobę jako dawka początkowa. Dawkę można zwiększyć do 5 mg raz na dobę, jeśli w ciągu 4 tygodni nie uzyskano pożądanych wartości ciśnienia tętniczego. Nie badano u dzieci i młodzieży dawek większych niż 5 mg na dobę (patrz punkt 5.1 i punkt 5.2).

Dzieci poniżej 6. roku życia

Wpływ amlodypiny na ciśnienie tętnicze u pacjentów w wieku poniżej 6 lat nie jest znany.

Sposób podawania

Tabletki do stosowania doustnego.

Lofral 5 - środki ostrożności

Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania amlodypiny w przełomie nadciśnieniowym.

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością serca

Należy zachować ostrożność podczas podawania amlodypiny pacjentom z niewydolnością serca. W długoterminowym badaniu kontrolowanym placebo z udziałem pacjentów z ciężką niewydolnością serca (klasa III i IV wg NYHA), wykazano zwiększenie częstości obrzęku płuc u pacjentów leczonych amlodypiną w porównaniu z grupą otrzymującą placebo. Nie wskazywało to jednak na nasilenie niewydolności serca (patrz punkt 5.1).

Leki z grupy antagonistów kanałów wapniowych, w tym amlodypina, powinny być ostrożnie stosowane u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, ponieważ mogą zwiększać ryzyko występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz śmierci.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby okres półtrwania amlodypiny jest wydłużony a wartości AUC są większe. Dotychczas nie ustalono zaleceń dotyczących dawkowania amlodypiny. W związku z tym stosowanie amlodypiny należy rozpocząć od możliwie najmniejszej dawki, należy zachować ostrożność zarówno podczas rozpoczynania leczenia jak również podczas zwiększania dawki amodypiny. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby należy stopniowo zwiększać dawkę oraz zapewnić odpowiednią kontrolę..

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Należy zachować ostrożności podczas zwiększania dawki u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 4.2 i 5.2).

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

W tej grupie pacjentów amlodypinę można stosować w zalecanych dawkach. Zmiany w stężeniu amlodypiny w osoczu nie są związane ze stopniem niewydolności nerek. Amlodypina nie jest usuwana podczas dializy.

Lofral 5 - przedawkowanie

Doświadczenia w zakresie celowego przedawkowania amlodypiny u ludzi są ograniczone. Objawy:

Dostępne dane sugerują, że znaczne przedawkowanie może prowadzić do nadmiernego rozszerzenia naczyń krwionośnych obwodowych i prawdopodobnie do odruchowej tachykardii. Zgłaszano znaczne i prawdopodobnie przedłużone niedociśnienie tętnicze, aż do wstrząsu zakończonego zgonem.

Leczenie:

Klinicznie istotne niedociśnienie będące wynikiem przedawkowania amlodypiny wymaga aktywnego podtrzymywania czynności układu sercowo-naczyniowego, w tym częstego monitorowania czynności serca i układu oddechowego, uniesienia kończyn oraz kontrolowania objętości wewnątrznaczyniowej i ilości wydalonego moczu.

W celu przywrócenia napięcia naczyń oraz ciśnienia tętniczego krwi użyteczne może być zastosowanie leku zwężającego naczynia, pod warunkiem, że nie jest to przeciwwskazane. W celu przeciwdziałania blokadzie kanałów wapniowych korzystne może być dożylne podanie glukonianu wapnia.

W niektórych przypadkach może być pomocne płukanie żołądka. Wykazano, że podanie węgla aktywowanego zdrowym ochotnikom w ciągu 2 godzin po podaniu 10 mg amlodypiny, zmniejszało szybkość wchłaniania amlodypiny.

Ponieważ amlodypina w znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza, dializa będzie prawdopodobnie nieskuteczna.