Javlor

zobacz opinie o produkcie »
Cena
-
Forma
koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji
Dawka
0,025 g/ml
Ilość
1 fiol.a 2ml
Typ
Rp zastrzeż.
Refundacja
Nie
Producent: PIERRE FABRE MEDICAMENT

Javlor - Interakcje

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:

Zobacz wszystkie »

Interakcje z żywnością

Cytrusy

Mimo dużej zawartości cennej witaminy C, cytrusy nie powinny być spożywane jednocześnie z przyjmowaniem leków, zawierają bowiem furanokumaryny. Szczególnie bogaty w nie jest grejpfrut oraz czerwone gorzkie pomarańcze, z których przygotowuje się dżemy. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z cytrusami.

Zobacz wszystkie »

Pytania do farmaceuty

Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:

Javlor - ulotka preparatu

Javlor - opis

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Javlor jest wskazany w monoterapii w leczeniu dorosłych pacjentów z zaawansowanym lub z przerzutami rakiem przejściowokomórkowym dróg moczowych po niepowodzeniu wcześniejszej terapii pochodnymi platyny.

Skuteczność i bezpieczeństwo winfluniny nie zostało określone u pacjentów ze stanem sprawności (PS) ≥ 2.

Javlor - skład

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 mL koncentratu zawiera 25 mg winfluniny (w postaci winfluniny wodorowinianu).

Jedna fiolka 2 mL zawiera 50 mg winfluniny (w postaci winfluniny wodorowinianu).

Jedna fiolka 4 mL zawiera 100 mg winfluniny (w postaci winfluniny wodorowinianu).

Jedna fiolka 10 mL zawiera 250 mg winfluniny (w postaci winfluniny wodorowinianu).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Javlor - dawkowanie

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie winfluniną powinno być rozpoczynane przez lekarza posiadającego doświadczenie w prowadzeniu chemioterapii przeciwnowotworowej i być ograniczone do ośrodków wyspecjalizowanych w podawaniu cytotoksycznej chemioterapii.

Przed rozpoczęciem każdego cyklu leczenia należy przeprowadzić pełne badanie morfologiczne krwi w celu oznaczenia bezwzględnej liczby neutrofilów (ang. absolute neutrophil count; ANC), płytek krwi i hemoglobiny jako, że neutropenia, trombocytopenia i niedokrwistość są często występującymi działaniami niepożądanymi po podaniu winfluniny.

Dawkowanie

Zalecane dawkowanie - 320 mg/m² winfluniny we wlewie dożylnym trwającym 20 minut, co 3 tygodnie.

W przypadku kiedy stan sprawności (ang. performance status; PS) wg WHO/ECOG wynosi 1 lub PS wynosi 0 i wcześniej naświetlano miednicę, leczenie należy rozpocząć od dawki 280 mg/m². W przypadku niewystępowania jakiejkolwiek toksyczności hematologicznej w pierwszym cyklu leczenia powodującej opóźnienie leczenia lub zmniejszenie dawki, dawkę można zwiększyć do 320 mg/m², co 3 tygodnie w kolejnych cyklach.

Zalecane równoczesne podawanie innych leków

W celu zapobiegania zaparciu, zaleca się podawanie środków przeczyszczających i stosowanie odpowiedniej diety, w tym nawadniania doustnego od 1. do 5. lub 7. dnia po każdym podaniu winfluniny (patrz punkt 4.4).

Opóźnienie lub przerwanie podawania dawki z powodu toksyczności

Tabela 1: Opóźnienie podawania dawki w kolejnych cyklach z powodu toksyczności

Toksyczność

Dzień 1. podawania podczas leczenia

Neutropenia (ANC < 1 000 /mm 3 ) lub

Trombocytopenia (płytki krwi < 100 000/mm 3 )

-   Leczenie należy odroczyć do czasu uzyskania poprawy (ANC ≥ 1 000/mm 3 oraz płytki krwi ≥100 000/mm 3 ) oraz dostosować dawkę w razie konieczności (patrz tabela 2)

-   Jeśli poprawa nie nastąpiła w ciągu 2 tygodni, leczenie należy przerwać.

Toksyczność narządowa: umiarkowana, ciężka lub zagrażająca życiu

-   Leczenie należy odroczyć do czasu odzyskania umiarkowanej toksyczności lub jej braku, lub do uzyskania początkowego stanu pacjenta oraz w razie konieczności dostosować dawkę (patrz tabela 2)

-   Jeśli poprawa nie nastąpiła w ciągu 2 tygodni, leczenie należy przerwać.

Niedokrwienie mięśnia sercowego u pacjentów z

zawałem serca lub dławicą piersiową w wywiadzie

- Przerwać leczenie

Dostosowanie dawki w zależności od toksyczności

Tabela 2: Dostosowanie dawki w zależności od toksyczności

Toksyczność

Dostosowanie dawki

(NCI CTC v 2.0)*

Początkowa dawka winfluniny 320 mg/m²

Początkowa dawka winfluniny 280 mg/m²

Pierwsze zdarzenie

2. kolejne zdarzenie

3. kolejne zdarzenie

Pierwsze zdarzenie

2. kolejne zdarzenie

Neutropenia stopnia 4.

(ANC< 500/mm³) > 7 dni

Gorączka neutropeniczna (ANC< 1 000/mm³ i

gorączka ≥ 38,5ºC)

280 mg/m²

250 mg/m²

Definitywne odstawienie leczenia

250 mg/m²

Definitywne odstawienie leczenia

Zapalenie błon śluzowych lub zaparcia stopnia 2. ≥ 5 dni lub ≥ stopnia 3.

trwające dowolnie długo 1

Inne rodzaje toksyczności stopnia ≥ 3. (ciężkie lub zagrażające życiu) (z wyjątkiem wymiotów lub nudności stopnia 3. 2 )

*National Cancer Institute, Common Toxicity Criteria Version 2.0 (NCI CTC v 2.0)

1   Według NCI CTC zaparcia stopnia 2. definiuje się jako wymagające środków przeczyszczających, stopnia 3. jako zaparcia wymagające ręcznego wypróżnienia lub lewatywy, stopnia 4. jako niedrożność lub toksyczne rozszerzenie okrężnicy. Zapalenie błony śluzowej stopnia 2. definiowane jest jako „umiarkowane”, stopnia 3. jako „ciężkie” i stopnia 4. jako „zagrażające życiu”.

2   Według NCI CTC nudności stopnia 3. definiuje się jako bez znaczenia na spożycie, wymagające podawania płynów dożylnie. Wymioty stopnia 3. definiuje się jako występujące ≥ 6 razy w ciągu 24 godzin przed leczeniem; lub wymagające podawania płynów dożylnie.

Specjalne grupy pacjentów

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Badanie I fazy dotyczące farmakokinetyki oraz tolerancji u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zostało zakończone (patrz punkt 5.2). Farmakokinetyka winfluniny nie zmienia się u tych pacjentów, jednak zalecane dawki, związane głównie ze zmianami parametrów biologicznych wątroby (gamma-glutamylotransferazy (GGT), aminotransferazy, bilirubina), po podaniu winfluniny są następujące:

-   Dostosowanie dawki nie jest konieczne u pacjentów:

-   z czasem protrombinowym > 70% prawidłowej wartości (PW) oraz wykazujących przynajmniej jedno z następujących kryteriów: [Górna Granica Normy (GGN) < bilirubina ≤ 1,5 x

GGN i (lub) 1,5 x GGN < aminotransferazy ≤ 2,5 x GGN i (lub) GGN < GGT ≤ 5 x GGN]

-   z aminotransferazami ≤ 2,5 x GGN (< 5 x GGN wyłącznie w przypadku wystąpienia przerzutów do wątroby).

-   Zalecana dawka winfluniny wynosi 250 mg/m 2 podawana raz na 3 tygodnie u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby (Child-Pugh stopnia A) lub u pacjentów z czasem protrombinowym ≥ 60% PW oraz 1,5 x GGN < bilirubiną ≤ 3 x GGN oraz wykazujących przynajmniej jedno z następujących kryteriów: [aminotransferazy > GGN i (lub) GGT > 5 x GGN].

-   Zalecana dawka winfluniny wynosi 200 mg/m² podawana raz na 3 tygodnie u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (Child-Pugh stopnia B) lub u pacjentów z czasem protrombinowym ≥ 50% PW oraz stężeniem bilirubiny > 3 x GGN i z aminotransferazami > GGN oraz GGT > GGN.

Winflunina nie była badana u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (Child-Pugh stopnia C), ani u pacjentów z czasem protrombinowym < 50% PW, ani u pacjentów ze stężeniem bilirubiny > 5 x GGN, ani z wyizolowanymi aminotransferazami > 2,5 x GGN (≥ 5 x GGN wyłącznie w przypadku wystąpienia przerzutów do wątroby) lub z aktywnością GGT > 15 x GGN.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

W badaniach klinicznych, uczestniczyli pacjenci z CrCl (klirens kreatyniny) > 60 mL/min. Stosowano u nich zalecane dawki.

U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (40 mL/min ≤ CrCl ≤ 60 mL/min) zalecana dawka wynosi 280 mg/m² raz na 3 tygodnie.

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (20 mL/min ≤ CrCl < 40 mL/min) zalecana dawka wynosi 250 mg/m² raz na 3 tygodnie (patrz punkt 5.2).

W przypadku wystąpienia toksyczności, w dalszych cyklach leczenia dawkę należy dostosować, jak podano w tabeli 3 poniżej.

Pacjenci w podeszłym wieku (75 lat)

Nie ma potrzeby dostosowywania dawek u pacjentów w wieku poniżej 75 lat (patrz punkt 5.2).

U pacjentów w wieku co najmniej 75 lat zaleca się następujące dostosowanie dawek: - u pacjentów w wieku co najmniej 75 lat, ale poniżej 80 lat, winfluninę podaje się w dawce 280 mg/m 2 co 3 tygodnie.

- u pacjentów w wieku 80 lat i powyżej winfluninę podaje się w dawce 250 mg/m 2 co 3 tygodnie.

W przypadku wystąpienia toksyczności, w dalszych cyklach leczenia dawkę należy dostosować, jak podano w tabeli 3 poniżej:

Tabela 3: Dostosowanie dawki w zależności od toksyczności u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub w podeszłym wieku

Toksyczność

Dostosowanie dawki

(NCI CTC v 2.0)*

Początkowa dawka winfluniny 280 mg/m²

Początkowa dawka winfluniny 250 mg/m²

Pierwsze zdarzenie

2. kolejne zdarzenie

Pierwsze zdarzenie

2. kolejne zdarzenie

Neutropenia stopnia 4.

(ANC< 500/mm³) > 7 dni

Gorączka neutropeniczna (ANC< 1 000/mm³ i

gorączka ≥ 38,5ºC)

250 mg/m²

Definitywne odstawienie leczenia

225 mg/m²

Definitywne odstawienie leczenia

Zapalenie błon śluzowych lub zaparcia stopnia 2. ≥ 5 dni lub ≥ stopnia 3.

trwające dowolnie długo 1

Inne rodzaje toksyczności stopnia ≥ 3. (ciężkie lub zagrażające życiu) (z wyjątkiem wymiotów lub nudności stopnia 3. 2 )

* National Cancer Institute, Common Toxicity Criteria Version 2.0 (NCI CTC v 2.0)

1   Według NCI CTC zaparcia stopnia 2. definiuje się jako wymagające środków przeczyszczających, stopnia 3. jako zaparcia wymagające ręcznego wypróżnienia lub lewatywy, stopnia 4. jako niedrożność lub toksyczne rozszerzenie okrężnicy. Zapalenie błony śluzowej stopnia 2. definiowane jest jako „umiarkowane”, stopnia 3.

jako „ciężkie” i stopnia 4. jako „zagrażające życiu”.

2   Według NCI CTC nudności stopnia 3. definiuje się jako bez znaczenia na spożycie, wymagające podawania płynów dożylnie. Wymioty stopnia 3. definiuje się jako występujące ≥ 6 razy w ciągu 24 godzin przed leczeniem; lub wymagające podawania płynów dożylnie.

Dzieci i młodzież

Nie ma wskazań do stosowania produktu Javlor u dzieci.

Sposób podawania

Środki ostrożności, które należy podjąć przed użyciem lub podaniem produktu leczniczego

Javlor należy rozcieńczyć przed podaniem. Produkt służy wyłącznie do jednorazowego użycia. Instrukcja dotycząca rozcieńczania produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.

Javlor NALEŻY podawać WYŁĄCZNIE dożylnie. Podanie dokanałowe może prowadzić do zgonu. Javlor należy podawać w 20 minutowym wlewie dożylnym. NIE należy podawać produktu Javlor w szybkim bolusie dożylnym.

Produkt można podawać zarówno z wkłucia do żył obwodowych, jak i z dostępu centralnego. W przypadku podawania wlewu do żyły obwodowej, winflunina może powodować podrażnienie żyły (patrz punkt 4.4). W przypadku drobnych lub stwardniałych żył, obrzęku limfatycznego lub ostatnio wykonywanego nakłucia tej samej żyły, korzystniejsze może być podawanie produktu przy użyciu centralnego cewnika żylnego. Aby zapobiec wynaczynieniu, przed rozpoczęciem podawania wlewu, należy upewnić się, że igła została prawidłowo umieszczona w świetle żyły.

W celu przepłukania żyły, po podaniu produktu Javlor w postaci rozcieńczonej, należy zawsze podać co najmniej taką samą objętość roztworu do infuzji 9 mg/mL (0,9%) chlorku sodu lub 50 mg/mL (5%) glukozy.

Szczegółowe informacje dotyczące podawania, patrz punkt 6.6.

Javlor - środki ostrożności

Często występującymi działaniami niepożądanymi związanymi z leczeniem winfluniną są:

neutropenia, leukopenia, niedokrwistość oraz trombocytopenia. Przed każdym wlewem winfluniny należy wykonać badanie morfologiczne krwi w celu oznaczenia ANC, płytek krwi oraz poziomu hemoglobiny (patrz punkt 4.3).

Rozpoczęcie podawania winfluniny jest przeciwwskazane w przypadku, gdy początkowa ANC < 1 500/mm 3 lub płytki krwi < 100 000/mm 3 . Kolejne podawanie winfluniny jest przeciwwskazane, w przypadku gdy początkowa ANC < 1 000/mm 3 lub płytki krwi < 100 000/ mm 3 . Zalecana dawka powinna być zredukowana u pacjentów z toksycznością hematologiczną (patrz punkt 4.2).

Zaburzenia żołądka i jelit

U 15,3% leczonych pacjentów występowały zaparcia stopnia ≥3. Według NCI CTC zaparcia stopnia 3. definiowane są jako zaparcia wymagające ręcznego wypróżnienia lub lewatywy. Zaparcia stopnia 4. definiuje się jako niedrożność lub toksyczne rozszerzenie okrężnicy. Zaparcia są odwracalne i można im zapobiec stosując odpowiednią dietę, w tym doustne nawadnianie, spożycie błonnika oraz poprzez stosowanie leków przeczyszczających takich jak pobudzająco-przeczyszczające lub rozwalniające stolec od 1. do 5. lub 7. dnia cyklu leczenia. Pacjentom, u których ryzyko wystąpienia zaparcia jest znaczne (równoczesne stosowanie opioidowych leków przeciwbólowych, rak otrzewnej, opór w jamie brzusznej, wcześniejsza duża operacja w obrębie jamy brzusznej), należy podawać od 1. do 7. dnia osmotyczne środki przeczyszczające raz na dobę, rano przed śniadaniem.

W przypadku występowania zaparcia stopnia 2. definiowanego jako wymagające zastosowania środków przeczyszczających, przez 5 dni lub więcej lub stopnia ≥ 3. dowolnie długo, należy dostosować dawkę winfluniny (patrz punkt 4.2).

W przypadku toksyczności żołądkowo-jelitowej stopnia ≥ 3. (z wyjątkiem wymiotów i nudności) lub zapalenia błon śluzowych (stopnia 2. przez 5 dni lub więcej lub stopnia ≥ 3. dowolnie długo), należy dostosować dawkę produktu. Stopień 2. definiowany jest jako „umiarkowany”, stopień 3. jako „ciężki”, a stopień 4. jako „zagrażający życiu” (patrz tabela 2 w punkcie 4.2).

Zaburzenia serca

U nielicznych pacjentów po podaniu winfluniny obserwowano wydłużenie odstępu QT. To działanie może prowadzić do zwiększenia ryzyka wystąpienia arytmii komorowej, chociaż nie obserwowano arytmii komorowych po podaniu winfluniny. Niemniej jednak należy zachować ostrożność przy stosowaniu winfluniny u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia arytmii (np. zastoinowa niewydolność serca, wydłużanie odcinka QT w wywiadzie, niskie stężenie potasu) (patrz punkt 4.8). Równoczesne użycie dwóch lub więcej leków wydłużających odstęp QT/QTc jest niewskazane (patrz punkt 4.5).

Podczas stosowania winfluniny szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów, u których wcześniej występował zawał mięśnia sercowego i (lub) niedokrwienie lub dławica piersiowa (patrz punkt 4.8). Mogą wystąpić epizody niedokrwienne mięśnia sercowego, w szczególności u pacjentów z współistniejącymi chorobami serca. Tak więc pacjenci otrzymujący Javlor powinni być starannie monitorowani przez lekarza na wypadek wystąpienia zaburzeń czynności serca. Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobą serca w wywiadzie oraz dokładnie i regularnie określać stosunek korzyści leczenia do ryzyka. W przypadku wystąpienia niedokrwienia mięśnia sercowego podawanie winfluniny należy przerwać.

Zespół odwracalnej tylnej encefalopatii (ang. Posterior Reversible Encephalopathy Syndrome, PRES) Po podaniu winfluniny obserwowano przypadki zespołu odwracalnej tylnej encefalopatii. Typowe objawy kliniczne, występujące w różnym stopniu nasilenia to: objawy neurologiczne (ból głowy, splątanie, drgawki, zaburzenia widzenia), ogólnoustrojowe (nadciśnienie) oraz zaburzenia żołądka i jelit (nudności, wymioty).

Radiologiczne oznaki to zmiany w istocie białej w tylnej części mózgu. U pacjentów, u których rozwijają się objawy PRES należy monitorować ciśnienie krwi. W celu potwierdzenia diagnozy zaleca się wykonać badanie obrazowe mózgu.

Po przerwaniu leczenia objawy kliniczne i radiologiczne zazwyczaj szybko ustępują bez następstw. U pacjentów, u których rozwijają się neurologiczne objawy PRES należy przerwać leczenie winfluniną (patrz punkt 4.8).

Zaburzenia czynności wątroby

Zalecaną dawkę należy zmniejszyć u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.2).

Zaburzenia czynności nerek

Zalecaną dawkę należy zmniejszyć u pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 4.2).

Pacjenci w podeszłym wieku (≥ 75 lat)

Zalecaną dawkę należy zmniejszyć u pacjentów w wieku 75 lat i starszych (patrz punkt 4.2).

Inne

Podczas podawania winfluniny należy unikać jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów lub silnych induktorów CYP3A4 (patrz punkt 4.5).

Winflunina podawana we wlewie do żyły obwodowej może powodować podrażnienie żyły stopnia 1. (22% pacjentów, 14,1% cykli), stopnia 2. (11% pacjentów, 6,8% cykli) lub stopnia 3. (0,8% pacjentów, 0,2% cykli). Wszystkie przypadki cofały się szybko bez odstawienia leczenia. Należy przestrzegać instrukcji podawania opisanej w punkcie 6.6.

Mężczyźni i kobiety w wieku rozrodczym powinni stosować skuteczne metody antykoncepcji w trakcie leczenia oraz 3 miesiące po ostatnim podaniu winfluniny (patrz punkt 4.6).

Javlor - przedawkowanie

4.9 Przedawkowanie

Głównym nasilonym działaniem niepożądanym związanym z przedawkowaniem winfluniny jest mielosupresja z ryzykiem ciężkiego zakażenia.

Nie ma antidotum w przypadku przedawkowania winfluniny. W przypadku przedawkowania pacjent powinien znajdować się na specjalistycznym oddziale. Należy dokładnie monitorować funkcje życiowe. Należy także podjąć inne odpowiednie działania jak przetaczanie krwi, podawanie antybiotyków i czynników wzrostu.

Javlor - przeciwwskazania

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną, inne alkaloidy Vinca lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Ostatnio przebyte (w ostatnich 2 tygodniach) lub obecne ciężkie zakażenie.

Początkowa bezwzględna liczba neutrofilów (ANC) < 1 500/mm³ dla pierwszego podania, początkowa ANC < 1 000/mm 3 dla kolejnych podań.

Płytki krwi < 100 000/mm³.

Laktacja (patrz punkt 4.6).

Javlor - działania niepożądane

4.8 Działania niepożądane

Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi związanymi z leczeniem, zgłaszanymi w dwóch badaniach II fazy i jednym badaniu III fazy u pacjentów z rakiem przejściowokomórkowym dróg moczowych (450 pacjentów leczonych winfluniną) były zaburzenia hematologiczne, głównie neutropenia i niedokrwistość; zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zwłaszcza zaparcie, anoreksja, nudności, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej/zapalenie błon śluzowych, wymioty, ból brzucha i biegunka; zaburzenia ogólne takie jak astenia/zmęczenie.

Działania niepożądane zaprezentowano poniżej wg Klasyfikacji Układów i Narządów, częstości występowania i stopnia nasilenia (NCI CTC wersja 2.0). Częstość działań niepożądanych przedstawiono wg następującej konwencji: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000); nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Tabela 4 Działania niepożądane obserwowane u pacjentów z rakiem przejściowokomórkowym nabłonka dróg moczowych leczonych winfluniną

Klasyfikacja Układów i Narządów

Częstość

Działania niepożądane

Najcięższy Stopień NCI na pacjenta (%)

Wszystkie stopnie

Stopień 3-4

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Często

Zakażenie z neutropenią

3,8

3,8

Zakażenia (wirusowe, bakteryjne, grzybicze)

6,9

2,7

Niezbyt często

Posocznica z neutropenią

0,2

0,2

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Bardzo często

Neutropenia

79,6

54,6

Leukopenia

84,5

45,2

Niedokrwistość

92,8

17,3

Trombocytopenia

53,5

4,9

Często

Gorączka neutropeniczna

6,7

6,7

Zaburzenia układu immunologicznego

Często

Nadwrażliwość

1,8

0,2

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Bardzo często

Hiponatremia

39,8

11,7

Anoreksja

34,4

2,7

Często

Odwodnienie

4,4

2,0

Zaburzenia psychiczne

Często

Bezsenność

5,1

0,2

Zaburzenia układu nerwowego

Często

Obwodowa

neuropatia czuciowa

9,8

0,9

Omdlenie

1,1

1,1

Ból głowy

6,2

0,7

Zawroty głowy

5,3

0,4

Nerwoból

6,0

0,4

Zaburzenie smaku

3,1

0

Neuropatia

1,8

0

Niezbyt często

Obwodowa

neuropatia ruchowa

0,7

0

 

Rzadko

Zespół odwracalnej tylnej encefalopatii a

0,03 b

0,03 b

Zaburzenia oka

Niezbyt często

Zaburzenia widzenia

0,4

0

Zaburzenia ucha i błędnika

Często

Ból uszu

1,3

0

Niezbyt często

Zawroty głowy

0,9

0,4

Szumy uszne

0,9

0

Zaburzenia serca

Często

Tachykardia

1,8

0,2

Niezbyt często

Niedokrwienie mięśnia sercowego

0,7

0,7

Zawał mięśnia sercowego

0,2

0,2

Zaburzenia naczyniowe

Często

Nadciśnienie

3,3

1,8

Zakrzepica żył

3,3

0,4

Zapalenie żył

2,2

0

Niedociśnienie

1,1

0,2

Zaburzenia układu oddechowego, klatki

piersiowej i śródpiersia

Często

Duszność

4,2

0,4

Kaszel

2,2

0

Niezbyt często

Ostry zespół niewydolności oddechowej (ARDS)

0,2

0,2

Ból gardła i krtani

0,9

0

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często

Zaparcia

54,9

15,3

Ból brzucha

21,6

4,7

Wymioty

27,3

2,9

Nudności

40,9

2,9

Zapalenie błony śluzowej jamy

ustnej

26,9

2,7

Biegunka

12,9

0,9

Często

Niedrożność jelit

2,7

2,2

Zaburzenia połykania

2,0

0,4

Zmiany w części policzkowej jamy ustnej

4,7

0,2

Niestrawność

5,6

0,2

Niezbyt często

Bolesne połykanie

0,4

0,2

Zaburzenia żołądka

0,8

0

Zapalenie przełyku

0,4

0,2

Zmiany w obrębie dziąseł

0,7

0

Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone

Częstość nieznana

Ból guza a

-

-

Zaburzenia endokrynologiczne

Niezbyt często

Zespół niewłaściwego

 

 

 

 

wydzielania hormonu

antydiuretycznego (SIADH) a

0.4 b

0.4 b

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Bardzo często

Łysienie

28,7

NA

Często

Wysypka

1,6

0

Pokrzywka

1,3

0

Świąd

1,3

0

 

 

Nadmierna potliwość

1,1

0

Niezbyt często

Suchość skóry

0,9

0

Rumień

0,4

0

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Bardzo często

Bóle mięśni

16,4

3,1

Często

Osłabienie siły mięśniowej

2,2

0,9

Bóle stawów

8,0

0,7

Bóle pleców

4,9

0,4

Bóle szczęki

3,3

0,0

Bóle kończyn

3,3

0

Bóle kości

2,4

0

Bóle mięśniowoszkieletowe

2,0

0

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Niezbyt często

Niewydolność nerek

0,2

0,2

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Bardzo często

Astenia/zmęczenie

55,3

15,8

Reakcje w miejscu podania

27,6

0,4

Gorączka

10,9

0,4

Często

Ból w klatce piersiowej

4,4

0,9

Dreszcze

2,2

0,2

Ból

3,6

0,2

Obrzęk

1,3

0

Niezbyt często

Wynaczynienie

0,7

0

Badania diagnostyczne

Bardzo często

Zmniejszenie masy ciała

24,0

0,4

Niezbyt często

Podwyższenie aktywności aminotransferaz

0,4

0

Zwiększenie masy

ciała

0,2

0

a

działania niepożądane raportowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu

b

częstość obliczona na podstawie badań klinicznych „non-TCCU”

Działania niepożądane występujące we wszystkich wskazaniach

Działania niepożądane występujące u pacjentów z rakiem przejściowokomórkowym dróg moczowych oraz u pacjentów z inną chorobą nowotworową niż opisana we wskazaniach i potencjalnie ciężkie lub działania niepożądane związane ze stosowaniem alkaloidów Vinca jako grupy leków są opisane poniżej:

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

U 50,2% pacjentów wystąpiła neutropenia stopnia 3./4. Ciężka niedokrwistość i trombocytopenia występowały rzadziej (odpowiednio u 10,4 i 3,5%). U 5,3% pacjentów obserwowano gorączkę neutropeniczną zdefiniowaną jako ANC< 1 000/mm³ i gorączkę ≥38,5°C niewiadomego pochodzenia, bez udokumentowanej klinicznie i mikrobiologicznie infekcji (NCI CTC wersja 2.0). Zakażenie z neutropenią stopnia 3./4. obserwowano u 3,3% pacjentów.

W sumie 7 pacjentów (0,5% leczonych pacjentów) zmarło w wyniku zakażenia będącego powikłaniem neutropenii.

Zaburzenia żołądka i jelit

Występowanie zaparć jest działaniem niepożądanym typowym dla akaloidów Vinca jako grupy leków:

u 12% pacjentów leczonych winfluniną wystąpiły ciężkie zaparcia. U 1,8% pacjentów wystąpiła niedrożność jelit stopnia 3./4. odwracalna po interwencji lekarskiej. Zaparcia udaje się opanować poprzez odpowiednie działania medyczne (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia układu nerwowego

Obwodowa neuropatia czuciowa wiąże się ze stosowaniem alkaloidów Vinca jako grupy leków. U 0,1% pacjentów obserwowano to działanie niepożądane w stopniu 3. Wszystkie przypadki ustąpiły w czasie trwania badania klinicznego.

Rzadko raportowano przypadki zespołu odwracalnej tylnej encefalopatii (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia sercowo-naczyniowe

Wpływ na serce jest znanym działaniem niepożądanym alkaloidów Vinca . Zawał mięśnia sercowego lub niedokrwienie występowało u 0,6% pacjentów, u większości których wcześniej występowały choroby sercowo-naczyniowe lub czynniki ich ryzyka. Jeden pacjent zmarł w wyniku zawału mięśnia sercowego, a drugi w wyniku nagłego zatrzymania krążenia i oddechu.

U niewielkiej liczby pacjentów, po podaniu winfluniny obserwowano wydłużenie odstępu QT.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

U 3,3% pacjentów wystąpiła duszność, ale rzadko była ona ciężka (stopień 3/4: 1,2%). U jednego pacjenta leczonego winfluniną z powodu nowotworu o innym umiejscowieniu niż rak przejściowokomórkowy dróg moczowych zaobserwowano skurcz oskrzeli.

Javlor - ciąża i karmienie piersią

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Brak danych dotyczących stosowania winfluniny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały embriotoksyczność i teratogenność (patrz punkt 5.3). Na podstawie wyników badań na zwierzętach i działania farmakologicznego produktu leczniczego, istnieje potencjalne ryzyko rozwoju wad zarodka i płodu.

Nie należy stosować winfluniny w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas leczenia, powinna zostać poinformowana o ryzyku dla nienarodzonego dziecka i być dokładnie monitorowana. Należy rozważyć poradę genetyczną. Zaleca się również doradztwo genetyczne w przypadku pacjentek pragnących mieć dzieci po zakończeniu terapii.

Płodność

Należy doradzić przechowanie próbki nasienia przed rozpoczęciem leczenia ze względu na możliwość wystąpienia nieodwracalnej niepłodności związanej z leczeniem winfluniną.

Antykoncepcja u mężczyzn i kobiet

Zarówno mężczyźni, jak i kobiety powinni stosować odpowiednie metody antykoncepcji przez 3 miesiące po zakończeniu terapii.

Karmienie piersią

Nie wiadomo czy winflunina lub jej metabolity wydzielane są do mleka ludzkiego. Ze względu na możliwość bardzo szkodliwego wpływu na niemowlęta, karmienie piersią podczas terapii winfluniną jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).

Javlor - prowadzenie pojazdów

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, które wpływają na zdolność koncentracji i reagowania, nie zaleca się prowadzenia pojazdów ani obsługiwania maszyn (np.

zawroty głowy i omdlenia występują często).

Kategorie preparatu

Ten preparat należy do kategorii:

Javlor - Zamienniki

Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:

Komentarze

Wysyłając opinię akceptujesz regulamin zamieszczania opinii w serwisie. Grupa Wirtualna Polska Media SA z siedzibą w Warszawie jest administratorem twoich danych osobowych dla celów związanych z korzystaniem z serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania.
    Podziel się na Facebooku
    Zapytaj o lek

    za darmo

    • Odpowiedź w 24 godziny
    • Bez żadnych opłat
    • Wykwalifikowani farmaceuci

    farmaceutów jest teraz online

    0/500
    Uzupełnij treść pytania o ewentualne dodatkowe szczegóły i kliknij "Wyślij pytanie".

    Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.

    Substancja czynna

    Vinfluninum

    Dostępne opakowania
    Javlor

    Javlor

    koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - 1 fiol.a 2ml - 0,025 g/ml
    PIERRE FABRE MEDICAMENT
    Javlor

    Javlor

    koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - 10 fiol.a 2ml - 0,025 g/ml
    PIERRE FABRE MEDICAMENT
    Javlor

    Javlor

    koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - 1 fiol.a 4ml - 0,025 g/ml
    PIERRE FABRE MEDICAMENT
    Javlor

    Javlor

    koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - 10 fiol.a 4ml - 0,025 g/ml
    PIERRE FABRE MEDICAMENT
    Javlor

    Javlor

    koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - 1 fiol.a 10ml - 0,025 g/ml
    PIERRE FABRE MEDICAMENT
    Javlor

    Javlor

    koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji - 10 fiol.a 10ml - 0,025 g/ml
    PIERRE FABRE MEDICAMENT
    Powiązane artykuły
    Rak jądra - przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie

    Seminoma (nasieniak) - przyczyny, objawy, leczenie, rokowania

    Seminoma (nasieniak) - przyczyny, objawy, leczenie, rokowania

    Seminoma (nasieniak jądra) należy do nowotworów złośliwych, które w szybkim czasie mogą wywołać przerzuty do węzłów chłonnych, płuc, wątroby, mózgu czy kości. Mimo to, seminoma jest wrażliwa na leczenie i zwykle rokowania są pomyślne dla pacjenta. Co...

    Układ pokarmowy

    Woreczek żółciowy - kamica, zapalenie, rak woreczka żółciowego

    Woreczek żółciowy - kamica, zapalenie, rak woreczka żółciowego

    Woreczek żółciowy jest organem położonym w sąsiedztwie wątroby i ma około 10 centymetrów długości. Jego głównym zadaniem jest produkowanie i magazynowanie żółci, która emulguje tłuszcze. Poprzez swoje właściwości przyczynia się do trawienia i wchłaniania...

    Rak pęcherza moczowego - przyczyny, objawy, leczenie, przerzuty

    Leczenie raka pęcherza moczowego (WIDEO)

    Leczenie raka pęcherza moczowego (WIDEO)

    Terapia raka pęcherza moczowego Obraz tego, jak rak pęcherza moczowego (a także każdy inny rak), rozprzestrzenił się w organizmie, jak głęboko nacieka i w jakie miejsca może dawać przerzuty określa stopień zaawansowania klinicznego nowotworu, zwany...

    Rak pęcherza moczowego - przyczyny, objawy, leczenie, przerzuty

    Częstość występowania raka pęcherza moczowego (WIDEO)

    Częstość występowania raka pęcherza moczowego (WIDEO)

    Ryzyko zachorowania na raka pęcherza moczowego Rak pęcherza moczowego jest dość częstym nowotworem złośliwym, szczególnie u mężczyzn, wśród których jest czwartym co do częstości nowotworem. U kobiet ryzyko zachorowania na raka pęcherza moczowego jest...

    Rak pęcherza moczowego - przyczyny, objawy, leczenie, przerzuty

    Co to jest rak pęcherza moczowego? (WIDEO)

    Co to jest rak pęcherza moczowego? (WIDEO)

    Przyczyny raka pęcherza moczowego W przypadku nowotworów układu moczowego nowotworzeniu podlegają najczęściej tkanki nabłonka pokrywającego drogi moczowe. Namnażają się one w nieprawidłowy sposób, a z czasem mogą naciekać na okoliczne tkanki i organy....

    Rak pęcherza moczowego - przyczyny, objawy, leczenie, przerzuty

    Objawy nowotworzenia - rak pęcherza (WIDEO)

    Objawy nowotworzenia - rak pęcherza (WIDEO)

    Objawy raka pęcherza moczowego Całe drogi moczowe u człowieka są pokryte tkanką nabłonkową. Najwięcej komórek nabłonka znajduje się w pęcherzu moczowym. Tak jak z każdej tkanki w ciele człowieka, tak i z tkanki nabłonkowej może rozwinąć się nowotwór....

    Rak jądra - przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie

    Polscy urolodzy łapią się za krocze (WIDEO)

    Polscy urolodzy łapią się za krocze (WIDEO)

    Nowotwór jądra to groźny nowotwór, który nadal często jest diagnozowany zbyt późno. Niestety wielu mężczyzn wciąż unika badań profilaktycznych pod kątem raka jądra, a efekty takiego postępowania są równie groźne, jak w przypadku raka piersi u kobiety....