Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Mam dwa pytania: 1. Czy leki Debridat i IPP można przyjmować z lekiem Asentra? 2. Czy leki Debridat i IPP można przyjmować z antybiotykiem Furocef oraz ogólnie z antybiotykami na infekcję dróg moczowych? Dziękuję :)
Lek. Jacek Miśkiewicz
Witam. Chciałbym wiedzieć kiedy powinno się stosować IPP 20 a kiedy 40? Jaka jest różnica w działaniu? Musze ponownie przejść eradykacje h.pylori. Za pierwszym razem brałam Amotax, Metronidazol i Controloc 40. Teraz mam zapisany Xyvelam 250, Amotax i Mesopral 20.
Lek. Katarzyna Szymczak
Witam. Z uwagi na problemy ze zdrowiem otrzymuję acard. Gastrolog jednak zalecił picie siemienia lnianego IPP. Teraz jednak wyczytałam, że siemię upośledza wchłanianie leków.. Czy to tyczy także acardu?
Lek. Izabela Ławnicka
Odezwala sie u mnie wiosenna dolegliwosc czyli zapalenie blony sluzowe zoladka.Jest mi niedobrze od rana.Musze przyjmowac controloc ale przyjmuje jeszcze inne leki oraz magnez i potas bo mam stwierdzone niedobory a wiem ze ipp zaburzaja wchlamianie tych lekow jak je zazywac zeby bylo dobrze?
Lek. Klaudia Kuśmierczuk
Witam. Szukam zamiennika dla Dexilant 30mg
Redakcja abcZdrowie
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Dorośli i młodzież w wieku co najmniej 12 lat Ÿ Refluksowe zapalenie przełyku.
Dorośli
Ÿ Eradykacja Helicobacter pylori (H. pylori) w skojarzeniu z odpowiednimi antybiotykami u pacjentów z wrzodami trawiennymi związanymi z zakażeniem H. pylori.
Ÿ Choroba wrzodowa dwunastnicy lub żołądka.
Ÿ Zespół Zollingera-Ellisona i inne zaburzenia przebiegające z nieprawidłowym, nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego.
Każda tabletka dojelitowa zawiera 40 mg pantoprazolu (Pantoprazolum) w postaci pantoprazolu sodowego półtorawodnego.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
każda tabletka dojelitowa zawiera 2 µg barwnika - czerwieni koszenilowej (E124).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletek nie należy żuć ani rozgryzać. Należy je połykać w całości, 1 godzinę przed posiłkiem, popijając wodą.
Zalecane dawkowanie
Dorośli i młodzież w wieku co najmniej 12 lat
Refluksowe zapalenie przełyku
Jedna tabletka produktu IPP 40 na dobę. W indywidualnych przypadkach dawkę można podwoić (zwiększyć do 2 tabletek produktu IPP 40 na dobę), zwłaszcza przy braku reakcji na inne metody leczenia. Wyleczenie refluksowego zapalenia przełyku wymaga na ogół 4 tygodni stosowania leku. Jeśli okres ten nie jest wystarczający, wyleczenie uzyskuje się zwykle w ciągu następnych 4 tygodni.
Dorośli
Eradykacja H. pylori w skojarzeniu z dwoma odpowiednimi antybiotykami
U pacjentów z potwierdzonym zakażeniem H. pylori i chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy leczenie skojarzone powinno zapewnić eradykację bakterii. Należy uwzględnić oficjalne zalecenia (np. wytyczne krajowe) dotyczące oporności bakterii i właściwego stosowania oraz przepisywania leków przeciwbakteryjnych. W zależności od wrażliwości drobnoustroju zalecane są następujące schematy leczenia w celu eradykacji H. pylori:
a) jedna tabletka IPP 40 dwa razy na dobę
+ 1000 mg amoksycyliny dwa razy na dobę + 500 mg klarytromycyny dwa razy na dobę
b) jedna tabletka IPP 40 dwa razy na dobę
+ 400 - 500 mg metronidazolu (lub 500 mg tynidazolu) dwa razy na dobę
+ 250 - 500 mg klarytromycyny dwa razy na dobę
c) jedna tabletka IPP 40 dwa razy na dobę + 1000 mg amoksycyliny dwa razy na dobę
+ 400 - 500 mg metronidazolu (lub 500 mg tynidazolu) dwa razy na dobę
W leczeniu skojarzonym w celu eradykacji Helicobacter pylori, drugą tabletkę produktu IPP 40 należy przyjmować na 1 godzinę przed kolacją. Leczenie skojarzone stosuje się zwykle przez 7 dni, z możliwością przedłużenia maksymalnie do dwóch tygodni. Jeśli wskazane jest dalsze stosowanie pantoprazolu w celu zapewnienia pełnego wyleczenia owrzodzeń, należy sięgnąć do schematów dawkowania w leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy i żołądka.
Jeżeli leczenie skojarzone nie jest konieczne, tzn. jeśli u pacjenta nie wykazano obecności H. pylori, zalecane są następujące dawki produktu IPP 40 w monoterapii:
Leczenie choroby wrzodowej żołądka
Jedna tabletka produktu IPP 40 na dobę. W indywidualnych przypadkach dawkę można podwoić (zwiększyć do 2 tabletek produktu IPP 40 na dobę), zwłaszcza przy braku reakcji na inne metody leczenia. Wyleczenie wrzodu żołądka wymaga na ogół 4 tygodni stosowania leku. Jeśli okres ten nie jest wystarczający, wyleczenie uzyskuje się zwykle w ciągu następnych 4 tygodni.
Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy
Jedna tabletka produktu IPP 40 na dobę. W indywidualnych przypadkach dawkę można podwoić (zwiększyć do 2 tabletek produktu IPP 40 na dobę), zwłaszcza przy braku reakcji na inne metody leczenia. Wyleczenie wrzodu dwunastnicy wymaga na ogół 2 tygodni stosowania leku. Jeśli okres ten nie jest wystarczający, wyleczenie uzyskuje się w większości przypadków w ciągu następnych 2 tygodni.
Zespół Zollingera-Ellisona i inne zaburzenia przebiegające z nieprawidłowym, nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego
W długotrwałym leczeniu zespołu Zollingera-Ellisona i innych zaburzeń przebiegających z nieprawidłowym, nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego, dawkowanie można rozpocząć od dawki dobowej 80 mg (dwie tabletki produktu IPP 40).
Następnie dawkę można zwiększyć lub zmniejszyć na podstawie oznaczeń kwasu solnego. Dawki dobowe większe niż 80 mg należy podzielić i podawać w postaci dwóch dawek na dobę. Możliwe jest okresowe zwiększenie dawki pantoprazolu powyżej 160 mg na dobę, ale nie dłużej niż jest to konieczne dla uzyskania odpowiedniej kontroli wydzielania kwasu solnego.
Czas leczenia zespołu Zollingera-Ellisona i innych zaburzeń przebiegających z nieprawidłowym, nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego nie jest ograniczony i powinien być dostosowany do potrzeb klinicznych.
Szczególne grupy pacjentów
Dzieci w wieku poniżej 12 lat
Nie zaleca się stosowania produktu IPP 40 u dzieci w wieku poniżej 12 lat ze względu na ograniczone dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania w tej grupie wiekowej.
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie należy stosować dawki większej niż
20 mg na dobę (1 tabletka zawierająca 20 mg pantoprazolu). Produktu IPP 40 nie wolno stosować w leczeniu skojarzonym w celu eradykacji H. pylori u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, gdyż obecnie nie ma danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa leczenia skojarzonego w tej grupie pacjentów (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia czynności nerek
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zmiana dawkowania nie jest konieczna. Produktu IPP 40 nie wolno stosować w leczeniu skojarzonym w celu eradykacji H. pylori u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, gdyż obecnie nie ma danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa leczenia skojarzonego w tej grupie pacjentów.
Osoby w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku zmiana dawkowania nie jest konieczna.
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby należy regularnie kontrolować aktywność enzymów wątrobowych podczas leczenia pantoprazolem, zwłaszcza długotrwałego. W razie zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych należy przerwać podawanie leku (patrz punkt 4.2).
Leczenie skojarzone
W razie stosowania terapii skojarzonej należy zapoznać się z odpowiednimi Charakterystykami Produktów Leczniczych.
Wystąpienie alarmujących objawów
W razie wystąpienia alarmujących objawów (np. znacznego, niezamierzonego zmniejszenia masy ciała, nawracających wymiotów, trudności w połykaniu, krwawych wymiotów, niedokrwistości lub smolistych stolców) i podejrzenia lub stwierdzenia wrzodu żołądka, należy wykluczyć możliwość nowotworowego charakteru choroby, gdyż leczenie pantoprazolem może złagodzić objawy i opóźnić rozpoznanie.
Jeśli mimo właściwego leczenia objawy utrzymują się, należy rozważyć dalszą diagnostykę.
Jednoczesne stosowanie z atazanawirem
Jednoczesne stosowanie atazanawiru i inhibitorów pompy protonowej nie jest zalecane (patrz punkt
4.5). Jeśli takie skojarzone leczenie uznane jest za nieuniknione, zaleca się ścisłe kontrolowanie stanu klinicznego pacjenta (np. ocena miana wirusa) w połączeniu ze zwiększeniem dawki atazanawiru do 400 mg z rytonawirem w dawce100 mg. Nie należy stosować dawki większej niż 20 mg pantoprazolu na dobę.
Wpływ na wchłanianie witaminy B12
Pantoprazol, podobnie jak wszystkie leki hamujące wydzielanie kwasu solnego, może zmniejszać wchłanianie witaminy B12 (cyjanokobalaminy) na skutek hipo- lub achlorhydrii. Należy to brać pod uwagę u pacjentów z niedoborem witaminy B12 lub czynnikami ryzyka zmniejszonego wchłaniania podczas długotrwałego leczenia, lub w razie stwierdzenia klinicznych objawów niedoboru.
Długotrwałe leczenie
Podczas długotrwałego leczenia, zwłaszcza jeśli trwa dłużej niż rok, należy regularnie kontrolować stan pacjentów.
Inhibitory pompy protonowej, zwłaszcza stosowane w dużych dawkach i przez długi czas (ponad 1 rok) mogą umiarkowanie zwiększyć ryzyko złamania biodra, nadgarstka i kręgosłupa, głównie u osób w podeszłym wieku lub osób z innymi znanymi czynnikami ryzyka. Badania obserwacyjne wskazują, że inhibitory pompy protonowej mogą zwiększyć ogólne ryzyko złamań o 10-40%. Przyczyną tego wzrostu mogą być w niektórych przypadkach inne czynniki ryzyka. Pacjentom zagrożonym osteoporozą należy zapewnić opiekę zgodnie z aktualnymi wytycznymi klinicznymi, a także podawać odpowiednie ilości witaminy D i wapnia.
Hipomagnezemia
U pacjentów leczonych inhibitorami pompy protonowej, takimi jak pantoprazol, przez co najmniej trzy miesiące (w większości przypadków przez rok)notowano ciężką hipomagnezemię. Może się ona manifestować ciężkimi objawami (takimi jak uczucie zmęczenia, tężyczka, majaczenie, drgawki, zawroty głowy i komorowe zaburzenia rytmu serca), które czasem pojawiają się niepostrzeżenie i które można przeoczyć. U większości pacjentów hipomagnezemia wyrównywała się po podaniu magnezu i przerwaniu stosowania inhibitora pompy protonowej.
U pacjentów, u których przewiduje się długotrwałe leczenie lub którzy przyjmują inhibitory pompy protonowej jednocześnie z digoksyną bądź lekami powodującymi hipomagnezemię (np. lekami moczopędnymi), lekarze powinni rozważyć oznaczenie stężenia magnezu przed rozpoczęciem leczenia inhibitorem pompy protonowej, a następnie okresowo w trakcie leczenia.
Zakażenia przewodu pokarmowego wywołane przez bakterie
Pantoprazol, tak jak wszystkie inhibitory pompy protonowej, może zwiększyć liczbę bakterii obecnych zwykle w górnym odcinku przewodu pokarmowego. Leczenie produktem IPP 40 może prowadzić do niewielkiego zwiększenia ryzyka zakażeń przewodu pokarmowego takimi bakteriami, jak Salmonella i Campylobacter.
Produkt leczniczy zawiera barwnik czerwień koszenilową (E124), który może wywoływać reakcje alergiczne.
Objawy przedawkowania u ludzi nie są znane.
Dawki do 240 mg podawane dożylnie w ciągu 2 minut były dobrze tolerowane.
Ze względu na znaczne wiązanie pantoprazolu z białkami osocza, tylko bardzo niewielkie ilości pantoprazolu można usunąć metodą dializy.
W razie przedawkowania z klinicznymi objawami zatrucia nie można zalecić żadnego szczególnego postępowania poza leczeniem objawowym i podtrzymującym.
Nadwrażliwość na substancję czynną, podstawione benzoimidazole, którąkolwiek substancję pomocniczą produktu IPP 40 wymienioną w punkcie 6.1 lub na którykolwiek z leków stosowanych w leczeniu skojarzonym.
Ocenia się, że u około 5% pacjentów leczonych pantoprazolem mogą wystąpić działania niepożądane. Najczęściej zgłaszane są biegunka i ból głowy – oba działania występują u około 1% pacjentów.
Poniższa tabela zamieszcza listę działań niepożądanych notowanych podczas leczenia pantoprazolem, uszeregowanych według częstości występowania: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000); bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Żadnemu z działań niepożądanych zgłaszanych po wprowadzeniu produktu do obrotu nie można przypisać określonej częstości, dlatego zakwalifikowano je do grupy „częstość nieznana”.
W obrębie każdej grupy o określonej częstości działania niepożądane wymieniono zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Tabela 1. Działania niepożądane pantoprazolu notowane w badaniach klinicznych i po wprowadzeniu do obrotu.
|
Częstość/ Klasyfikacja układów i narządów |
Niezbyt często |
Rzadko |
Bardzo rzadko |
Częstość nieznana |
|
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
Agranulocytoza |
Małopłytkowość; Leukopenia; Pancytopenia |
|||
|
Zaburzenia układu immunologicznego |
Nadwrażliwość (w tym reakcje anafilaktyczne i wstrząs anafilaktyczny) |
||||
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania |
Hiperlipidemie i zwiększenie stężenia lipidów (triglicerydy, cholesterol); Zmiany masy ciała |
Hiponatremia; Hipomagnezemia (patrz punkt 4.4) |
|||
|
Zaburzenia psychiczne |
Zaburzenia snu |
Depresja (i jej zaostrzenie) |
Dezorientacja (i jej zaostrzenie) |
Omamy; Splątanie (zwłaszcza u pacjentów predysponowanyc h, a także nasilenie objawów już istniejących) |
|
|
Zaburzenia układu nerwowego |
Bóle głowy; Zawroty głowy |
Zaburzenia smaku |
|||
|
Zaburzenia oka |
Zaburzenia widzenia/ niewyraźne widzenie |
||||
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
Biegunka; Nudności/ wymioty; Uczucie rozpierania w jamie brzusznej i wzdęcie; Zaparcie; Suchość w jamie ustnej; Ból brzucha i uczucie dyskomfortu |
||||
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
Zwiększona aktywność enzymów wątrobowych |
Zwiększenie stężenia bilirubiny |
Uszkodzenie miąższu wątroby; Żółtaczka; Niewydolność |
||
|
(aminotransferaz, γ-GT); |
wątroby |
||||
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
Wysypka/wykwity skórne; Świąd |
Pokrzywka; Obrzęk naczynioruchowy |
Zespół StevensaJohnsona; Zespół Lyella; Rumień wielopostaciowy; Nadwrażliwość na światło |
||
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej |
Złamanie biodra, nadgarstka lub kręgosłupa (patrz punkt 4.4) |
Bóle stawów; Bóle mięśni |
|||
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
Śródmiąższowe zapalenie nerek |
||||
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi |
Ginekomastia |
||||
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
Astenia, uczucie zmęczenia i złe samopoczucie |
Zwiększona temperatura ciała; Obrzęki obwodowe |
|||
Ciąża
Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania pantoprazolu u kobiet w ciąży. W badaniach na zwierzętach wykazano toksyczny wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Potencjalne zagrożenie dla ludzi nie jest znane. Produkt IPP 40 można stosować w czasie ciąży jedynie w razie bezwzględnej konieczności.
Karmienie piersią
Badania na zwierzętach wykazały, że pantoprazol przenika do mleka matki. Istnieją doniesienia o przenikaniu pantoprazolu do mleka kobiecego. Dlatego decyzję o kontynuowaniu lub przerwaniu karmienia piersią bądź o kontynuowaniu lub przerwaniu leczenia produktem IPP 40 należy podjąć po uwzględnieniu korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia pantoprazolem dla matki.
Możliwe jest wystąpienie działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy i zaburzenia widzenia
(patrz punkt 4.8). W takim przypadku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja o działaniu zmniejszającym wydzielanie kwasu solnego w żołądku. Stosowana w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, a także w przypadku nadkwaśności soku żołądkowego w przebiegu choroby refluksowej lub zakażenia bakterią Helicobacter pylori. Wykazuje skuteczność w zapobieganiu owrzodzenia błony śluzowej żołądka podczas leczenia środkami przeciwzapalnymi uszkadzającymi śluzówkę żołądka.
Komentarze