Imecitin - dawkowanie
Dawkowanie
Zalecana dawka produktu leczniczego Imecitin odpowiada ilości
imipenemu i cylastatyny, którą należy podać.
Dawkę dobową produktu leczniczego Imecitin należy ustalać na
podstawie rodzaju i ciężkości zakażenia, wyizolowanego(ych)
patogenu(ów), czynności nerek i masy ciała pacjenta (patrz także
punkty 4.4 i 5.1).
Dorośli i młodzież
2
U pacjentów z prawidłową czynnością nerek (klirens kreatyniny
> 70 ml/min/1,73 m ) zalecane są następujące schematy
dawkowania: 500 mg + 500 mg co 6 godzin lub
1000 mg + 1000 mg co 8 godzin lub co 6 godzin
Jeśli podejrzewa się lub stwierdzi, że zakażenie jest wywołane
przez mniej wrażliwe gatunki bakterii
(takie jak Pseudomonas aeruginosa) lub jest bardzo
ciężkie (np. u pacjentów z gorączką neutropeniczną), zaleca się
podawanie co 6 godzin dawki 1000 mg + 1000 mg.
Zmniejszenie dawki jest konieczne, jeśli: 2
- klirens kreatyniny wynosi ≤70 ml/min/1,73 m (patrz tabela
1) lub
- masa ciała wynosi < 70 kg. Dawkę proporcjonalną dla
pacjentów o masie ciała < 70 kg wylicza się z następującego
wzoru:
Rzeczywista masa ciała [kg] × dawka standardowa
70 [kg]
Nie należy przekraczać maksymalnej całkowitej dawki dobowej
wynoszącej 4000 mg + 4000 mg.
Dorośli pacjenci z niewydolnością nerek Określanie
zmniejszonej dawki u dorosłych pacjentów z zaburzeniami czynności
nerek:
1. Należy wybrać całkowitą dawkę dobową (tj. 2000 mg + 2000
mg, 3000 mg + 3000 mg lub 4000 mg + 4000 mg), stosowaną zazwyczaj u
pacjentów z prawidłową czynnością nerek.
2. Odpowiedni schemat podawania w zmniejszonych dawkach
wybiera się z tabeli 1 zgodnie z wartością klirensu kreatyniny u
pacjenta. Czasy trwania infuzji dożylnej podano w punkcie Sposób
podawania.
*
Tabela 1: Zmniejszona dawka u dorosłych z zaburzoną czynnością
nerek i masą ciała ≥70 kg
Całkowita dawka dobowa u pacjentów z prawidłową czynnością
nerek (mg/dobę)
|
2
Klirens kreatyniny (ml/min/1,73 m )
|
41-70
|
21-40
|
6-20
|
dawka w mg (przerwy w godz.)
|
2000 + 2000
|
500 + 500 (8)
|
250 + 250 (6)
|
250 + 250 (12)
|
3000 + 3000
|
500 + 500 (6)
|
500 + 500 (8)
|
**
500 + 500 (12)
|
4000 + 4000
|
750 + 750 (8)
|
500 + 500 (6)
|
|
*
U pacjentów o masie ciała < 70 kg należy proporcjonalnie
zmniejszyć dawkę leku. Dawkę proporcjonalną dla pacjentów o masie
ciała < 70 kg można wyliczyć, dzieląc rzeczywistą masę ciała
pacjenta (w kg) przez 70 kg i mnożąc wynik przez wielkość
odpowiedniej dawki zgodnej ze wskazaniami podanymi w tabeli 1.
** 2
Jeśli dawkę 500 mg + 500 mg stosuje się u pacjentów z klirensem
kreatyniny 6 do 20ml/min/1,73m , może zwiększać się ryzyko
drgawek.
Nie należy tym pacjentom podawać produktu leczniczego Imecitin,
chyba że będą poddani hemodializie w ciągu następnych 48
godzin.
Pacjenci hemodializowani
2
Pacjentom poddawanym dializom, z klirensem kreatyniny wynoszącym
≤5 ml/min/1,73 m , zaleca się
2 podawanie takich dawek leku, jak pacjentom z klirensem
kreatyniny 6-20 ml/min/1,73 m (patrz tabela
1). Zarówno imipenem, jak i cylastatyna są usuwane z krwiobiegu
podczas hemodializy. Pacjentowi należy podać Imecitin po zabiegu
hemodializy, a następnie co 12 godzin od zakończenia sesji
hemodializy. Pacjentów dializowanych, zwłaszcza osoby ze
współistniejącą chorobą ośrodkowego układu nerwowego (OUN), należy
starannie obserwować; u pacjentów hemodializowanych Imecitin jest
zalecany tylko w przypadku, gdy korzyści z zastosowania leku
przewyższają ryzyko wystąpienia drgawek (patrz punkt 4.4).
Obecnie dostępne dane kliniczne są niewystarczające, aby zalecać
stosowanie produktu leczniczego Imecitin u pacjentów poddawanych
dializie otrzewnowej.
Niewydolność wątroby
U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby nie zaleca się
modyfikacji dawki (patrz punkt 5.2).
Osoby w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek nie
jest konieczna modyfikacja dawki (patrz punkt 5.2).
(25 mg + 25 mg)/kg mc.
Jeśli podejrzewa się lub potwierdzi, że zakażenie jest wywołane
przez mniej wrażliwe gatunki bakterii (takie jak Pseudomonas
aeruginosa) lub jest ono bardzo ciężkie (np. u pacjentów z
gorączką neutropeniczną), należy podawać co 6 godzin dawkę (25 mg +
25 mg)/kg mc.
Dzieci w wieku < 1 roku
Dane kliniczne są niewystarczające do zalecenia dawkowania u
dzieci w wieku poniżej 1. roku życia.
Dzieci z zaburzeniem czynności nerek
Dane kliniczne są niewystarczające do zalecenia dawkowania u
dzieci z zaburzeniem czynności nerek (stężenie kreatyniny w
surowicy wynoszące > 2 mg/dl). Patrz punkt 4.4.
Sposób podawania
Przed podaniem Imecitin należy rozpuścić, a następnie
rozcieńczyć (patrz punkt 6.2, 6.3 i 6.6). Każdą dawkę ≤(500 mg +
500 mg) należy podawać w infuzji dożylnej trwającej 20–30 minut.
Każdą dawkę > (500 mg + 500 mg) należy podawać w infuzji
trwającej 40–60 minut. Jeśli podczas infuzji u pacjenta wystąpią
nudności, można zmniejszyć szybkość wlewu.
Imecitin - środki ostrożności
Ogólne Wybierając imipenem z cylastatyną do leczenia
konkretnego pacjenta należy rozważyć, czy zastosowanie antybiotyku
z grupy karbapenemów jest właściwe, opierając się na takich
czynnikach, jak ciężkość zakażenia, rozpowszechnienie oporności na
inne odpowiednie leki przeciwbakteryjne oraz ryzyko rozwoju
bakterii opornych na karbapenemy.
Nadwrażliwość
Informowano o występowaniu ciężkich i czasami śmiertelnych
reakcji nadwrażliwości
(anafilaktycznych) u pacjentów leczonych antybiotykami
beta-laktamowymi. Reakcje takie występują częściej u osób, u
których w przeszłości stwierdzono wrażliwość na wiele alergenów.
Przed rozpoczęciem leczenia produktem Imecitin należy dowiedzieć
się, czy u pacjenta wcześniej występowały reakcje nadwrażliwości na
karbapenemy, penicyliny, cefalosporyny, inne antybiotyki
beta-laktamowe i inne alergeny (patrz punkt 4.3). Jeśli wystąpi
reakcja alergiczna na Imecitin, należy natychmiast przerwać
leczenie. W razie wystąpienia ciężkiej reakcji anafilaktycznej
konieczne jest zastosowanie leczenia przewidzianego w stanach
zagrożenia życia.
Czynność wątroby
W trakcie leczenia imipenemem z cylastatyną należy ściśle
kontrolować czynność wątroby ze względu na ryzyko
hepatotoksyczności (np. zwiększenie się aktywności aminotransferaz,
niewydolność wątroby i piorunujące zapalenie wątroby).
Stosowanie u pacjentów z chorobami wątroby: u pacjentów ze
stwierdzonymi wcześniej chorobami wątroby należy w trakcie
stosowania imipenemu z cylastatyną ściśle kontrolować czynność
wątroby. Nie jest konieczna modyfikacja dawki leku (patrz punkt
4.2).
Hematologia
Podczas leczenia imipenemem z cylastatyną może wystąpić dodatni
wynik bezpośredniego lub pośredniego testu Coombsa.
Spektrum przeciwbakteryjne
Przed podjęciem próby leczenia empirycznego należy wziąć pod
uwagę spektrum przeciwbakteryjnego działania imipenemu z
cylastatyną, zwłaszcza w stanach zagrożenia życia. Ponadto należy
zachować ostrożność ze względu na to, że określone drobnoustroje,
wywołujące na przykład bakteryjne zakażenia skóry i tkanek
miękkich, mają ograniczoną wrażliwość na działanie imipenemu z
cylastatyną. Stosowanie imipenemu z cylastatyną nie jest
odpowiednie do leczenia tych zakażeń, chyba że udokumentowano już
rodzaj drobnoustrojów chorobotwórczych i wiadomo, że są one
wrażliwe na te antybiotyki albo jest bardzo prawdopodobne, że
drobnoustroje wywołujące zakażenie będą wrażliwe na tę terapię.
Jeśli podejrzewa się lub stwierdzi, że zakażenie wywołał oporny na
metycylinę szczep Staphylococcus aureus (MRSA, ang.
methicillin-resistant
Staphylococcus aureus), w zatwierdzonych wskazaniach może
być właściwe jednoczesne stosowanie odpowiedniego leku przeciw
MRSA. Jeśli podejrzewa się lub stwierdzi zakażenia Pseudomonas
aeruginosa, w zatwierdzonych wskazaniach może być właściwe
jednoczesne stosowanie antybiotyku aminoglikozydowego (patrz punkt
4.1).
Interakcje z kwasem walproinowym
Nie zaleca się stosowania imipenemu z cylastatyną jednocześnie z
kwasem walproinowym lub walproinianem sodu (patrz punkt 4.5).
Clostridium difficile
Notowano przypadki poantybiotykowego zapalenia okrężnicy i
rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy, związane ze stosowaniem
imipenemu z cylastatyną oraz prawie każdego z leków
przeciwbakteryjnych. Zapalenie okrężnicy może mieć różny przebieg –
od zaburzeń lekkich do zagrażających życiu. Należy wziąć pod uwagę
takie rozpoznanie u pacjentów, u których wystąpi biegunka w trakcie
lub po zakończeniu leczenia imipenemem z cylastatyną (patrz punkt
4.8). W takim przypadku należy rozważyć zakończenie stosowania
imipenemu z cylastatyną oraz podanie leków działających swoiście na
Clostridium difficile. Nie należy podawać produktów
leczniczych hamujących perystaltykę.
Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
Produkt leczniczy Imecitin nie jest zalecany w leczeniu
zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Zaburzenia czynności nerek
U pacjentów z upośledzoną czynnością nerek dochodzi do kumulacji
imipenemu i cylastatyny w organizmie. W przypadku niedostosowania
dawki do wydolności nerek mogą wystąpić działania niepożądane ze
strony ośrodkowego układu nerwowego (patrz punkt 4.2 oraz część
zatytułowaną
,,Ośrodkowy układ nerwowy’’ w tym punkcie).
Ośrodkowy układ nerwowy
Zgłaszano występowanie działań niepożądanych dotyczących
ośrodkowego układu nerwowego, takich jak mioklonie, stany splątania
lub drgawki, zwłaszcza po przekroczeniu zalecanych dawek ustalonych
na podstawie masy ciała i czynności nerek. Obserwowano to
najczęściej u pacjentów z zaburzeniami
OUN (np. zmianami w mózgu lub napadami drgawkowymi w wywiadzie)
i (lub) osłabioną czynnością
nerek, gdy mogło dojść do kumulacji podanych dawek. Wskazane
jest ścisłe przestrzeganie zalecanych schematów dawkowania,
szczególnie u tych pacjentów (patrz punkt 4.2). U pacjentów ze
stwierdzonymi zaburzeniami drgawkowymi należy kontynuować leczenie
przeciwdrgawkowe.
Należy zwrócić szczególną uwagę na objawy neurologiczne lub
drgawki u dzieci, u których występują czynniki ryzyka napadów
drgawkowych albo które przyjmują jednocześnie produkty lecznicze
obniżające próg drgawkowy.
Jeśli wystąpią ogniskowe drżenia, mioklonie lub drgawki, należy
przeprowadzić badanie neurologiczne pacjenta oraz wdrożyć leczenie
przeciwdrgawkowe, jeśli nie zostało ono wcześniej zastosowane.
Jeśli objawy ze strony OUN utrzymują się, należy zmniejszyć dawkę
produktu leczniczego Imecitin lub odstawić lek.
Nie należy podawać produktu leczniczego Imecitin pacjentom z
klirensem kreatyniny wynoszącym
2
≤5 ml/min/1,73 m , jeżeli nie będą oni poddani hemodializie w
ciągu następnych 48 godzin. U pacjentów hemodializowanych Imecitin
jest zalecany tylko wtedy, gdy korzyści z zastosowania leku
przewyższają ryzyko drgawek (patrz punkt 4.2).
Dzieci i młodzież
Ilość danych klinicznych jest niewystarczająca do zalecenia
stosowania produktu Imecitin u dzieci w wieku poniżej 1. roku życia
lub u dzieci z zaburzeniami czynności nerek (stężenie kreatyniny w
surowicy > 2 mg/dl). Należy zapoznać się także z informacjami
podanymi wcześniej w części zatytułowanej Ośrodkowy układ
nerwowy.
Ten produkt leczniczy zawiera 1,6 mmol (lub 37,6 mg) sodu na
dawkę. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów kontrolujących
zawartość sodu w diecie.
Imecitin - przedawkowanie
Objawy przedawkowania, które mogą wystąpić, są zgodne z profilem
działań niepożądanych; mogą to
być drgawki, stany dezorientacji, drżenie, nudności, wymioty,
hipotensja, bradykardia. Brak szczegółowych danych na temat
leczenia przedawkowania produktu leczniczego Imecitin.
Imipenem z solą sodową cylastatyny ulega hemodializie. Nie jest
jednak znana przydatność tego zabiegu w przypadku
przedawkowania.
Imecitin - przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
- Nadwrażliwość na jakiekolwiek inne karbapenemowe leki
przeciwbakteryjne.
- Ciężka nadwrażliwość (np. reakcja anafilaktyczna, ciężka
reakcja skórna) na jakikolwiek inny rodzaj beta-laktamowych leków
przeciwbakteryjnych (np. penicyliny lub cefalosporyny).
Imecitin - działania niepożądane
W badaniach klinicznych, prowadzonych z udziałem 1 723 pacjentów
leczonych imipenemem z cylastatyną, podawanymi dożylnie, do
najczęściej zgłaszanych ogólnoustrojowych działań niepożądanych,
uznanych za co najmniej przypuszczalnie związane z leczeniem,
należały: nudności (2,0%), biegunka (1,8%), wymioty (1,5%), wysypka
(0,9%), gorączka (0,5%), hipotensja (0,4%), drgawki (0,4%) (patrz
punkt 4.4), zawroty głowy (0,3%), świąd (0,3%), pokrzywka (0,2%),
senność (0,2%). Najczęściej zgłaszane miejscowe działania
niepożądane, to zapalenie żył lub zakrzepowe zapalenie żył (3,1%),
ból w miejscu wstrzyknięcia (0,7%), rumień w miejscu wstrzyknięcia
(0,4%) oraz zgrubienie żyły (0,2%). Często zgłaszano również
zwiększenie aktywności aminotransferaz oraz fosfatazy zasadowej w
surowicy.
Podczas badań klinicznych i w okresie po wprowadzeniu produktu
leczniczego do obrotu zgłaszano występowanie następujących działań
niepożądanych.
nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych
danych).
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania
działania niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się
nasileniem.
Klasyfikacja układów i narządów
|
Częstość występowania
|
Zdarzenie
|
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
|
Rzadko
|
rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, kandydoza
|
Bardzo rzadko
|
zapalenie żołądka i jelit
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
Często
|
eozynofilia
|
Niezbyt często
|
pancytopenia, neutropenia, leukopenia, trombocytopenia,
trombocytoza
|
Rzadko
|
agranulocytoza
|
Bardzo rzadko
|
niedokrwistość hemolityczna, zahamowanie czynności szpiku
kostnego
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
Rzadko
|
reakcje anafilaktyczne
|
Zaburzenia psychiczne
|
Niezbyt często
|
zaburzenia psychiczne, w tym omamy i stany dezorientacji
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Niezbyt często
|
drgawki, mioklonie, zawroty głowy, senność
|
Rzadko
|
encefalopatia, parestezje, drżenie ogniskowe, zmiana smaku
|
Bardzo rzadko
|
nasilenie objawów miastenii, bóle głowy
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
Rzadko
|
utrata słuchu
|
Bardzo rzadko
|
zawroty głowy, szumy uszne
|
Zaburzenia serca
|
Bardzo rzadko
|
sinica, tachykardia, kołatanie serca
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Często
|
zakrzepowe zapalenie żył
|
Niezbyt często
|
hipotensja
|
Bardzo rzadko
|
uderzenia gorąca
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
Bardzo rzadko
|
duszność, hiperwentylacja, ból gardła
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Często
|
biegunka, wymioty, nudności; nudności i (lub) wymioty związane z
zastosowaniem produktu leczniczego występują częściej u pacjentów z
granulocytopenią niż u innych pacjentów leczonych imipenemem z
cylastatyną.
|
Rzadko
|
przebarwienia zębów i (lub) języka
|
Bardzo rzadko
|
krwotoczne zapalenie okrężnicy, ból brzucha, zgaga,
zapalenie
języka, przerost brodawek języka, wzmożone wydzielanie śliny
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
Rzadko
|
niewydolność wątroby, zapalenie wątroby
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Bardzo rzadko piorunujące
zapalenie wątroby
Często wysypka (np. osutkowa)
Niezbyt często pokrzywka, świąd
Rzadko martwica toksyczno-rozpływna
naskórka, obrzęk
naczynioruchowy, zespół Stevensa-Johnsona, rumień
wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry
Bardzo rzadko nadmierna potliwość, zmiany struktury skóry
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i Bardzo rzadko bóle wielostawowe,
ból tkanki łącznej kręgosłupa piersiowego
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Rzadko ostra niewydolność
nerek,
skąpomocz lub bezmocz, wielomocz, zmiana zabarwienia moczu
(nieszkodliwa, nie mylić z
krwiomoczem);
trudno jest ocenić znaczenie stosowania imipenemu z cylastatyną
w odniesieniu do
czynności nerek, ponieważ zazwyczaj stwierdzano obecność
czynników predysponujących do wystąpienia azotemii przednerkowej
lub zaburzeń czynności nerek.
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Bardzo rzadko świąd
sromu
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu Niezbyt często gorączka, ból
oraz stwardnienie w
podania miejscu wstrzyknięcia, rumień w
miejscu wstrzyknięcia
Bardzo rzadko dyskomfort w klatce piersiowej, astenia lub
osłabienie
Badania diagnostyczne Często zwiększenie aktywności
aminotransferaz w surowicy,
zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej w surowicy
Niezbyt często dodatni wynik bezpośredniego
testu Coombsa, wydłużenie czasu protrombinowego, zmniejszenie
stężenia hemoglobiny, zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy,
zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, zwiększenie stężenia
mocznika azotowego we krwi
Dzieci i młodzież (w wieku ≥3 miesięcy)
Działania niepożądane zgłaszane w badaniach przeprowadzonych z
udziałem 178 dzieci w wieku ≥3 miesięcy były zgodne z działaniami
zgłaszanymi u osób dorosłych.
Komentarze