Imecitin

zobacz opinie o produkcie »
Cena
-
Forma
proszek do sporządzania roztworu do infuzji
Dawka
0,5g+0,5g
Ilość
1 fiol.
Typ
Bez recepty
Refundacja
Nie
Producent: ACTAVIS GROUP PTC EHF

Imecitin - Interakcje

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:

Zobacz wszystkie »

Pytania do farmaceuty

Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:

Imecitin - ulotka preparatu

Imecitin - opis

Produkt leczniczy Imecitin jest wskazany do stosowania w leczeniu następujących zakażeń u dorosłych i dzieci w wieku 1 roku i starszych (patrz punkty 4.4 i 5.1):

• powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej;

• ciężkie zapalenie płuc, w tym szpitalne i zapalenie płuc związane ze stosowaniem respiratora;

• zakażenia śródporodowe i poporodowe;

• powikłane zakażenia układu moczowego;

• powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich.

Imecitin można stosować w leczeniu pacjentów z neutropenią, u których wystąpiła gorączka prawdopodobnie wywołana zakażeniem bakteryjnym.

Leczenie pacjentów z bakteriemią, która przebiega w powiązaniu z zakażeniami wymienionymi powyżej lub podejrzewa się, że przebiega w powiązaniu z tymi zakażeniami. Należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Imecitin - skład

Każda fiolka zawiera 500 mg imipenemu (Imipenemum), w postaci imipenemu jednowodnego

(530 mg) oraz 500 mg cylastatyny (Cilastatinum), w postaci soli sodowej cylastatyny (530 mg).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

Produkt leczniczy Imecitin, proszek do sporządzania roztworu do infuzji, zawiera 20 mg wodorowęglanu sodu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Imecitin - dawkowanie

Dawkowanie

Zalecana dawka produktu leczniczego Imecitin odpowiada ilości imipenemu i cylastatyny, którą należy podać.

Dawkę dobową produktu leczniczego Imecitin należy ustalać na podstawie rodzaju i ciężkości zakażenia, wyizolowanego(ych) patogenu(ów), czynności nerek i masy ciała pacjenta (patrz także punkty 4.4 i 5.1).

Dorośli i młodzież

2

U pacjentów z prawidłową czynnością nerek (klirens kreatyniny > 70 ml/min/1,73 m ) zalecane są następujące schematy dawkowania: 500 mg + 500 mg co 6 godzin lub

1000 mg + 1000 mg co 8 godzin lub co 6 godzin

Jeśli podejrzewa się lub stwierdzi, że zakażenie jest wywołane przez mniej wrażliwe gatunki bakterii

(takie jak Pseudomonas aeruginosa) lub jest bardzo ciężkie (np. u pacjentów z gorączką neutropeniczną), zaleca się podawanie co 6 godzin dawki 1000 mg + 1000 mg.

Zmniejszenie dawki jest konieczne, jeśli: 2

- klirens kreatyniny wynosi ≤70 ml/min/1,73 m (patrz tabela 1) lub

- masa ciała wynosi < 70 kg. Dawkę proporcjonalną dla pacjentów o masie ciała < 70 kg wylicza się z następującego wzoru:

Rzeczywista masa ciała [kg] × dawka standardowa

70 [kg]

Nie należy przekraczać maksymalnej całkowitej dawki dobowej wynoszącej 4000 mg + 4000 mg.

Dorośli pacjenci z niewydolnością nerek Określanie zmniejszonej dawki u dorosłych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek:

1. Należy wybrać całkowitą dawkę dobową (tj. 2000 mg + 2000 mg, 3000 mg + 3000 mg lub 4000 mg + 4000 mg), stosowaną zazwyczaj u pacjentów z prawidłową czynnością nerek.

2. Odpowiedni schemat podawania w zmniejszonych dawkach wybiera się z tabeli 1 zgodnie z wartością klirensu kreatyniny u pacjenta. Czasy trwania infuzji dożylnej podano w punkcie Sposób podawania.

*

Tabela 1: Zmniejszona dawka u dorosłych z zaburzoną czynnością nerek i masą ciała ≥70 kg

Całkowita dawka dobowa u pacjentów z prawidłową czynnością

nerek (mg/dobę)

2

Klirens kreatyniny (ml/min/1,73 m )

41-70

21-40

6-20

dawka w mg (przerwy w godz.)

2000 + 2000

500 + 500 (8)

250 + 250 (6)

250 + 250 (12)

3000 + 3000

500 + 500 (6)

500 + 500 (8)

**

500 + 500 (12)

4000 + 4000

750 + 750 (8)

500 + 500 (6)

 

*

U pacjentów o masie ciała < 70 kg należy proporcjonalnie zmniejszyć dawkę leku. Dawkę proporcjonalną dla pacjentów o masie ciała < 70 kg można wyliczyć, dzieląc rzeczywistą masę ciała pacjenta (w kg) przez 70 kg i mnożąc wynik przez wielkość odpowiedniej dawki zgodnej ze wskazaniami podanymi w tabeli 1.

** 2

Jeśli dawkę 500 mg + 500 mg stosuje się u pacjentów z klirensem kreatyniny 6 do 20ml/min/1,73m , może zwiększać się ryzyko drgawek.

Nie należy tym pacjentom podawać produktu leczniczego Imecitin, chyba że będą poddani hemodializie w ciągu następnych 48 godzin.

Pacjenci hemodializowani

2

Pacjentom poddawanym dializom, z klirensem kreatyniny wynoszącym ≤5 ml/min/1,73 m , zaleca się

2 podawanie takich dawek leku, jak pacjentom z klirensem kreatyniny 6-20 ml/min/1,73 m (patrz tabela

1). Zarówno imipenem, jak i cylastatyna są usuwane z krwiobiegu podczas hemodializy. Pacjentowi należy podać Imecitin po zabiegu hemodializy, a następnie co 12 godzin od zakończenia sesji hemodializy. Pacjentów dializowanych, zwłaszcza osoby ze współistniejącą chorobą ośrodkowego układu nerwowego (OUN), należy starannie obserwować; u pacjentów hemodializowanych Imecitin jest zalecany tylko w przypadku, gdy korzyści z zastosowania leku przewyższają ryzyko wystąpienia drgawek (patrz punkt 4.4).

Obecnie dostępne dane kliniczne są niewystarczające, aby zalecać stosowanie produktu leczniczego Imecitin u pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej.

Niewydolność wątroby

U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby nie zaleca się modyfikacji dawki (patrz punkt 5.2).

Osoby w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek nie jest konieczna modyfikacja dawki (patrz punkt 5.2).

(25 mg + 25 mg)/kg mc.

Jeśli podejrzewa się lub potwierdzi, że zakażenie jest wywołane przez mniej wrażliwe gatunki bakterii (takie jak Pseudomonas aeruginosa) lub jest ono bardzo ciężkie (np. u pacjentów z gorączką neutropeniczną), należy podawać co 6 godzin dawkę (25 mg + 25 mg)/kg mc.

Dzieci w wieku < 1 roku

Dane kliniczne są niewystarczające do zalecenia dawkowania u dzieci w wieku poniżej 1. roku życia.

Dzieci z zaburzeniem czynności nerek

Dane kliniczne są niewystarczające do zalecenia dawkowania u dzieci z zaburzeniem czynności nerek (stężenie kreatyniny w surowicy wynoszące > 2 mg/dl). Patrz punkt 4.4.

Sposób podawania

Przed podaniem Imecitin należy rozpuścić, a następnie rozcieńczyć (patrz punkt 6.2, 6.3 i 6.6). Każdą dawkę ≤(500 mg + 500 mg) należy podawać w infuzji dożylnej trwającej 20–30 minut. Każdą dawkę > (500 mg + 500 mg) należy podawać w infuzji trwającej 40–60 minut. Jeśli podczas infuzji u pacjenta wystąpią nudności, można zmniejszyć szybkość wlewu.

Imecitin - środki ostrożności

Ogólne Wybierając imipenem z cylastatyną do leczenia konkretnego pacjenta należy rozważyć, czy zastosowanie antybiotyku z grupy karbapenemów jest właściwe, opierając się na takich czynnikach, jak ciężkość zakażenia, rozpowszechnienie oporności na inne odpowiednie leki przeciwbakteryjne oraz ryzyko rozwoju bakterii opornych na karbapenemy.

Nadwrażliwość

Informowano o występowaniu ciężkich i czasami śmiertelnych reakcji nadwrażliwości

(anafilaktycznych) u pacjentów leczonych antybiotykami beta-laktamowymi. Reakcje takie występują częściej u osób, u których w przeszłości stwierdzono wrażliwość na wiele alergenów. Przed rozpoczęciem leczenia produktem Imecitin należy dowiedzieć się, czy u pacjenta wcześniej występowały reakcje nadwrażliwości na karbapenemy, penicyliny, cefalosporyny, inne antybiotyki beta-laktamowe i inne alergeny (patrz punkt 4.3). Jeśli wystąpi reakcja alergiczna na Imecitin, należy natychmiast przerwać leczenie. W razie wystąpienia ciężkiej reakcji anafilaktycznej konieczne jest zastosowanie leczenia przewidzianego w stanach zagrożenia życia.

Czynność wątroby

W trakcie leczenia imipenemem z cylastatyną należy ściśle kontrolować czynność wątroby ze względu na ryzyko hepatotoksyczności (np. zwiększenie się aktywności aminotransferaz, niewydolność wątroby i piorunujące zapalenie wątroby).

Stosowanie u pacjentów z chorobami wątroby: u pacjentów ze stwierdzonymi wcześniej chorobami wątroby należy w trakcie stosowania imipenemu z cylastatyną ściśle kontrolować czynność wątroby. Nie jest konieczna modyfikacja dawki leku (patrz punkt 4.2).

Hematologia

Podczas leczenia imipenemem z cylastatyną może wystąpić dodatni wynik bezpośredniego lub pośredniego testu Coombsa.

Spektrum przeciwbakteryjne

Przed podjęciem próby leczenia empirycznego należy wziąć pod uwagę spektrum przeciwbakteryjnego działania imipenemu z cylastatyną, zwłaszcza w stanach zagrożenia życia. Ponadto należy zachować ostrożność ze względu na to, że określone drobnoustroje, wywołujące na przykład bakteryjne zakażenia skóry i tkanek miękkich, mają ograniczoną wrażliwość na działanie imipenemu z cylastatyną. Stosowanie imipenemu z cylastatyną nie jest odpowiednie do leczenia tych zakażeń, chyba że udokumentowano już rodzaj drobnoustrojów chorobotwórczych i wiadomo, że są one wrażliwe na te antybiotyki albo jest bardzo prawdopodobne, że drobnoustroje wywołujące zakażenie będą wrażliwe na tę terapię. Jeśli podejrzewa się lub stwierdzi, że zakażenie wywołał oporny na metycylinę szczep Staphylococcus aureus (MRSA, ang. methicillin-resistant

Staphylococcus aureus), w zatwierdzonych wskazaniach może być właściwe jednoczesne stosowanie odpowiedniego leku przeciw MRSA. Jeśli podejrzewa się lub stwierdzi zakażenia Pseudomonas aeruginosa, w zatwierdzonych wskazaniach może być właściwe jednoczesne stosowanie antybiotyku aminoglikozydowego (patrz punkt 4.1).

Interakcje z kwasem walproinowym

Nie zaleca się stosowania imipenemu z cylastatyną jednocześnie z kwasem walproinowym lub walproinianem sodu (patrz punkt 4.5).

Clostridium difficile

Notowano przypadki poantybiotykowego zapalenia okrężnicy i rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy, związane ze stosowaniem imipenemu z cylastatyną oraz prawie każdego z leków przeciwbakteryjnych. Zapalenie okrężnicy może mieć różny przebieg – od zaburzeń lekkich do zagrażających życiu. Należy wziąć pod uwagę takie rozpoznanie u pacjentów, u których wystąpi biegunka w trakcie lub po zakończeniu leczenia imipenemem z cylastatyną (patrz punkt 4.8). W takim przypadku należy rozważyć zakończenie stosowania imipenemu z cylastatyną oraz podanie leków działających swoiście na Clostridium difficile. Nie należy podawać produktów leczniczych hamujących perystaltykę.

Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych

Produkt leczniczy Imecitin nie jest zalecany w leczeniu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z upośledzoną czynnością nerek dochodzi do kumulacji imipenemu i cylastatyny w organizmie. W przypadku niedostosowania dawki do wydolności nerek mogą wystąpić działania niepożądane ze strony ośrodkowego układu nerwowego (patrz punkt 4.2 oraz część zatytułowaną

,,Ośrodkowy układ nerwowy’’ w tym punkcie).

Ośrodkowy układ nerwowy

Zgłaszano występowanie działań niepożądanych dotyczących ośrodkowego układu nerwowego, takich jak mioklonie, stany splątania lub drgawki, zwłaszcza po przekroczeniu zalecanych dawek ustalonych na podstawie masy ciała i czynności nerek. Obserwowano to najczęściej u pacjentów z zaburzeniami

OUN (np. zmianami w mózgu lub napadami drgawkowymi w wywiadzie) i (lub) osłabioną czynnością

nerek, gdy mogło dojść do kumulacji podanych dawek. Wskazane jest ścisłe przestrzeganie zalecanych schematów dawkowania, szczególnie u tych pacjentów (patrz punkt 4.2). U pacjentów ze stwierdzonymi zaburzeniami drgawkowymi należy kontynuować leczenie przeciwdrgawkowe.

Należy zwrócić szczególną uwagę na objawy neurologiczne lub drgawki u dzieci, u których występują czynniki ryzyka napadów drgawkowych albo które przyjmują jednocześnie produkty lecznicze obniżające próg drgawkowy.

Jeśli wystąpią ogniskowe drżenia, mioklonie lub drgawki, należy przeprowadzić badanie neurologiczne pacjenta oraz wdrożyć leczenie przeciwdrgawkowe, jeśli nie zostało ono wcześniej zastosowane. Jeśli objawy ze strony OUN utrzymują się, należy zmniejszyć dawkę produktu leczniczego Imecitin lub odstawić lek.

Nie należy podawać produktu leczniczego Imecitin pacjentom z klirensem kreatyniny wynoszącym

2

≤5 ml/min/1,73 m , jeżeli nie będą oni poddani hemodializie w ciągu następnych 48 godzin. U pacjentów hemodializowanych Imecitin jest zalecany tylko wtedy, gdy korzyści z zastosowania leku przewyższają ryzyko drgawek (patrz punkt 4.2).

Dzieci i młodzież

Ilość danych klinicznych jest niewystarczająca do zalecenia stosowania produktu Imecitin u dzieci w wieku poniżej 1. roku życia lub u dzieci z zaburzeniami czynności nerek (stężenie kreatyniny w surowicy > 2 mg/dl). Należy zapoznać się także z informacjami podanymi wcześniej w części zatytułowanej Ośrodkowy układ nerwowy.

Ten produkt leczniczy zawiera 1,6 mmol (lub 37,6 mg) sodu na dawkę. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.

Imecitin - przedawkowanie

Objawy przedawkowania, które mogą wystąpić, są zgodne z profilem działań niepożądanych; mogą to

być drgawki, stany dezorientacji, drżenie, nudności, wymioty, hipotensja, bradykardia. Brak szczegółowych danych na temat leczenia przedawkowania produktu leczniczego Imecitin.

Imipenem z solą sodową cylastatyny ulega hemodializie. Nie jest jednak znana przydatność tego zabiegu w przypadku przedawkowania.

Imecitin - przeciwwskazania

- Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

- Nadwrażliwość na jakiekolwiek inne karbapenemowe leki przeciwbakteryjne.

- Ciężka nadwrażliwość (np. reakcja anafilaktyczna, ciężka reakcja skórna) na jakikolwiek inny rodzaj beta-laktamowych leków przeciwbakteryjnych (np. penicyliny lub cefalosporyny).

Imecitin - działania niepożądane

W badaniach klinicznych, prowadzonych z udziałem 1 723 pacjentów leczonych imipenemem z cylastatyną, podawanymi dożylnie, do najczęściej zgłaszanych ogólnoustrojowych działań niepożądanych, uznanych za co najmniej przypuszczalnie związane z leczeniem, należały: nudności (2,0%), biegunka (1,8%), wymioty (1,5%), wysypka (0,9%), gorączka (0,5%), hipotensja (0,4%), drgawki (0,4%) (patrz punkt 4.4), zawroty głowy (0,3%), świąd (0,3%), pokrzywka (0,2%), senność (0,2%). Najczęściej zgłaszane miejscowe działania niepożądane, to zapalenie żył lub zakrzepowe zapalenie żył (3,1%), ból w miejscu wstrzyknięcia (0,7%), rumień w miejscu wstrzyknięcia (0,4%) oraz zgrubienie żyły (0,2%). Często zgłaszano również zwiększenie aktywności aminotransferaz oraz fosfatazy zasadowej w surowicy.

Podczas badań klinicznych i w okresie po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano występowanie następujących działań niepożądanych.

nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania działania niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Klasyfikacja układów i narządów

Częstość występowania

Zdarzenie

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Rzadko

rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, kandydoza

Bardzo rzadko

zapalenie żołądka i jelit

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Często

eozynofilia

Niezbyt często

pancytopenia, neutropenia, leukopenia, trombocytopenia, trombocytoza

Rzadko

agranulocytoza

Bardzo rzadko

niedokrwistość hemolityczna, zahamowanie czynności szpiku kostnego

Zaburzenia układu immunologicznego

Rzadko

reakcje anafilaktyczne

Zaburzenia psychiczne

Niezbyt często

zaburzenia psychiczne, w tym omamy i stany dezorientacji

Zaburzenia układu nerwowego

Niezbyt często

drgawki, mioklonie, zawroty głowy, senność

Rzadko

encefalopatia, parestezje, drżenie ogniskowe, zmiana smaku

Bardzo rzadko

nasilenie objawów miastenii, bóle głowy

Zaburzenia ucha i błędnika

Rzadko

utrata słuchu

Bardzo rzadko

zawroty głowy, szumy uszne

Zaburzenia serca

Bardzo rzadko

sinica, tachykardia, kołatanie serca

Zaburzenia naczyniowe

Często

zakrzepowe zapalenie żył

Niezbyt często

hipotensja

Bardzo rzadko

uderzenia gorąca

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Bardzo rzadko

duszność, hiperwentylacja, ból gardła

Zaburzenia żołądka i jelit

Często

biegunka, wymioty, nudności; nudności i (lub) wymioty związane z zastosowaniem produktu leczniczego występują częściej u pacjentów z granulocytopenią niż u innych pacjentów leczonych imipenemem z cylastatyną.

Rzadko

przebarwienia zębów i (lub) języka

Bardzo rzadko

krwotoczne zapalenie okrężnicy, ból brzucha, zgaga, zapalenie

języka, przerost brodawek języka, wzmożone wydzielanie śliny

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Rzadko

niewydolność wątroby, zapalenie wątroby


Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Bardzo rzadko piorunujące zapalenie wątroby

Często wysypka (np. osutkowa)

Niezbyt często pokrzywka, świąd

Rzadko martwica toksyczno-rozpływna

naskórka, obrzęk


naczynioruchowy, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry

Bardzo rzadko nadmierna potliwość, zmiany struktury skóry Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i Bardzo rzadko bóle wielostawowe, ból tkanki łącznej kręgosłupa piersiowego

Zaburzenia nerek i dróg moczowych Rzadko ostra niewydolność nerek,

skąpomocz lub bezmocz, wielomocz, zmiana zabarwienia moczu (nieszkodliwa, nie mylić z

krwiomoczem);

trudno jest ocenić znaczenie stosowania imipenemu z cylastatyną w odniesieniu do

czynności nerek, ponieważ zazwyczaj stwierdzano obecność czynników predysponujących do wystąpienia azotemii przednerkowej lub zaburzeń czynności nerek.

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Bardzo rzadko świąd sromu

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu Niezbyt często gorączka, ból oraz stwardnienie w

podania miejscu wstrzyknięcia, rumień w

miejscu wstrzyknięcia

Bardzo rzadko dyskomfort w klatce piersiowej, astenia lub osłabienie

Badania diagnostyczne Często zwiększenie aktywności

aminotransferaz w surowicy,

zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej w surowicy

Niezbyt często dodatni wynik bezpośredniego

testu Coombsa, wydłużenie czasu protrombinowego, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy, zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, zwiększenie stężenia mocznika azotowego we krwi

Dzieci i młodzież (w wieku ≥3 miesięcy)

Działania niepożądane zgłaszane w badaniach przeprowadzonych z udziałem 178 dzieci w wieku ≥3 miesięcy były zgodne z działaniami zgłaszanymi u osób dorosłych.

Imecitin - ciąża i karmienie piersią

Ciąża

Brak odpowiednich, dobrze kontrolowanych badań dotyczących stosowania imipenemu z cylastatyną

u kobiet w ciąży.

W badaniach na małpach wykazano toksyczny wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Zagrożenie dla ludzi nie jest znane.

Imecitin można stosować w okresie ciąży tylko wtedy, kiedy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko dla płodu.

Laktacja

Imipenem i cylastatyna przenikają w niewielkiej ilości do pokarmu kobiecego. Po podaniu doustnym każdy ze składników leku wchłania się w niewielkim stopniu. Dlatego jest mało prawdopodobne, aby karmione piersią dziecko było narażone na działanie leku w znaczącym stopniu. Jeśli stosowanie tego produktu leczniczego uzna się za konieczne, należy rozważyć stosunek korzyści związanych z karmieniem piersią do ryzyka dla dziecka.

Płodność

Brak dostępnych danych dotyczących możliwego wpływu imipenemu z cylastatyną na płodność kobiet lub mężczyzn.

Imecitin - prowadzenie pojazdów

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jednak niektóre działania niepożądane (takie jak omamy, zaburzenia równowagi, senność i zawroty głowy) związane ze stosowaniem tego produktu mogą wpływać u niektórych pacjentów na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn (patrz punkt 4.8).

Kategorie preparatu

Ten preparat należy do kategorii:

Imecitin - Zamienniki

Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:

Komentarze

Wysyłając opinię akceptujesz regulamin zamieszczania opinii w serwisie. Grupa Wirtualna Polska Media SA z siedzibą w Warszawie jest administratorem twoich danych osobowych dla celów związanych z korzystaniem z serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania.
    Podziel się na Facebooku
    Zapytaj o lek

    za darmo

    • Odpowiedź w 24 godziny
    • Bez żadnych opłat
    • Wykwalifikowani farmaceuci

    farmaceutów jest teraz online

    0/500
    Uzupełnij treść pytania o ewentualne dodatkowe szczegóły i kliknij "Wyślij pytanie".

    Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.

    Substancja czynna

    Imipenemum, Cilastatinum

    Imipenem, cylastatyna, czyli mieszanina substancji leczniczych stosowana w zakażeniach bakteryjnych. Imipenem jest antybiotykiem betalaktamowym. Ulega on inaktywacji na skutek działania enzymów nerkowych, dlatego podawany jest w kombinacji z cylastatyną, która blokuje aktywność tych enzymów. Tę mieszaninę stosuje się do leczenia zakażeń wielobakteryjnych oraz mieszanych tlenowo-beztlenowych.

    Dostępne opakowania
    Imecitin

    Imecitin

    proszek do sporządzania roztworu do infuzji - 1 fiol. - 0,5g+0,5g
    ACTAVIS GROUP PTC EHF
    Imecitin

    Imecitin

    proszek do sporządzania roztworu do infuzji - 10 fiol. - 0,5g+0,5g
    ACTAVIS GROUP PTC EHF
    Powiązane artykuły
    Niezbędnik pacjenta

    17 godzin na SOR-ze. Jakub nadal czeka

    17 godzin na SOR-ze. Jakub nadal czeka

    Kuba zemdlał na ulicy. Karetką zawieziono go na SOR Szpitala Wojewódzkiego w Koszalinie. Minęło 17 godzin, a on nadal czeka na diagnozę. "Lekarz przebadał dwie osoby i zniknął". 17 godzin na SOR Napisał do nas oburzony ojciec Jakuba. Alarmował, że...

    Niezbędnik pacjenta

    Nowe uprawnienia pielegniarek

    Nowe uprawnienia pielegniarek

    Decyzją ministra zdrowia od przyszłego roku pielęgniarki zyskają nowe uprawnienia. Nowelizacja przepisów, choć ma służyć przede wszystkim zwiększeniu dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej, budzi wśród społeczeństwa, a przede wszystkim samych zainteresowanych,...

    Zapalenie prostaty - przyczyny, objawy, leczenie

    Ostre zapalenie prostaty

    Ostre zapalenie prostaty

    Ostre zapalenie gruczołu krokowego to choroba wywoływana zwykle przez te same zarazki, które wywołują infekcje dróg moczowych. Najczęstszym czynnikiem etiologicznym jest E.coli, S.aureus, Proteus spp, Klebsiella spp., enterokoki. Ostre zapalenie prostaty...

    Powikłania po grypie - grupy ryzyka, rodzaje, zapalenie płuc, zespół Guillaina-Barrego, Zespół Ray'a

    Kiedy grypa zaczyna być groźną chorobą? (WIDEO)

    Kiedy grypa zaczyna być groźną chorobą? (WIDEO)

    Grypa potrafi być bardzo niebezpieczna Grypa to niebezpieczna choroba wirusowa; co roku na świecie umiera rocznie od 10 000 do 40 000 osób. Rocznie, w Polsce na epidemię grypy zapada około 3 milionów osób, z czego, aż 1000 osób umiera. Lekarze alarmują,...

    Choroby zakaźne i pasożytnicze

    Odporna na leki bakteria szaleje w Polsce. Dochodzi do kolejnych zakażeń

    Odporna na leki bakteria szaleje w Polsce. Dochodzi do kolejnych zakażeń

    Klebsiella pneumoniae to bakteria, którą w 2012 roku do Polski przywiózł misjonarz, który wrócił z Tanzanii. Wywołuje zapalenie płuc, schorzenia układu pokarmowego i moczowego. Zakażenia klebsiellą stają się coraz powszechniejsze. Ponad 2000 zakażeń...

    Zapalenie płuc - rodzaje i przyczyny, objawy i leczenie

    Zapalenie płuc u dzieci - rodzaje, przyczyny, objawy, leczenie

    Zapalenie płuc u dzieci - rodzaje, przyczyny, objawy, leczenie

    Zapalenie płuc u dzieci jest groźną chorobą, której w żadnym wypadku nie można bagatelizować. Ma ono zazwyczaj ostrzejszy charakter niż u osób dorosłych i niesie ze sobą wiele zagrożeń. W przypadku zapalenia płuc u dzieci najważniejsze jest szybkie postawienie...

    Powikłania po grypie - grupy ryzyka, rodzaje, zapalenie płuc, zespół Guillaina-Barrego, Zespół Ray'a

    Neurologiczne powikłania grypy - mechanizm powstawania, przykłady

    Neurologiczne powikłania grypy - mechanizm powstawania, przykłady

    Neurologiczne powikłania grypy najczęściej występują u dzieci. Grypa jest odpowiedzialna za ogromną część infekcji górnych dróg oddechowych każdego okresu jesienno-zimowego. Do powikłań grypy, oprócz tych najczęstszych, dotyczących układu oddechowego,...

    Powikłania po grypie - grupy ryzyka, rodzaje, zapalenie płuc, zespół Guillaina-Barrego, Zespół Ray'a

    Powikłania po grypie - niewydolność nerek

    Powikłania po grypie - niewydolność nerek

    Pod pojęciem niewydolność nerek kryje się patologiczny stan, w którym nerki z różnych przyczyn przestają pełnić swoje funkcje: wydalnicze, regulacyjne, metaboliczne. W zależności od dynamiki objawów oraz gwałtowności pojawienia się ich, wyróżniamy dwa...