HyQvia - opis
Leczenie substytucyjne u dorosłych (w wieku ≥ 18 lat) z
zespołami pierwotnego niedoboru odporności, takimi jak:
• wrodzona agammaglobulinemia
i hipogammaglobulinemia,
• pospolity zmienny
niedobór odporności,
• ciężki złożony
niedobór odporności,
• niedobory podklas IgG
z nawracającymi zakażeniami.
Leczenie substytucyjne u dorosłych (w wieku > 18 lat)
ze szpiczakiem lub przewlekłą białaczką limfocytową z ciężką wtórną
hipogammaglobulinemią i nawracającymi zakażeniami.
HyQvia - skład
Produkt leczniczy HyQvia to zestaw dwóch fiolek składający się z
jednej fiolki normalnej immunoglobuliny ludzkiej (Immunoglobulina
10% lub IG 10%) i jednej fiolki rekombinowanej hialuronidazy
ludzkiej (rHuPH20).
Normalna immunoglobulina ludzka (IG 10%) Jeden ml
zawiera:
Normalna immunoglobulina ludzka..............100 mg
(czystość: co najmniej 98% immunoglobuliny G (IgG))
Każda fiolka o pojemności 25 ml zawiera: 2,5 g IgG
Każda fiolka o pojemności 50 ml zawiera: 5 g IgG
Każda fiolka o pojemności 100 ml zawiera: 10 g IgG Każda fiolka
o pojemności 200 ml zawiera: 20 g IgG Każda fiolka o pojemności 300
ml zawiera: 30 g IgG
Rozkład podklas IgG (wartości przybliżone):
IgG 1 ≥ 56,9% IgG 2 ≥ 26,6%
IgG 3 ≥ 3,4%
IgG 4 ≥ 1,7%
Maksymalna zawartość immunoglobuliny A (IgA) wynosi 140
mikrogramów/ml.
Wytworzona z osocza od dawców ludzkich.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu:
Rekombinowana hialuronidaza ludzka (rHuPH20)
Rekombinowana hialuronidaza ludzka jest oczyszczoną
glikoproteiną złożoną z 447 aminokwasów, wytwarzaną w komórkach
jajnika chomika chińskiego (CHO) z zastosowaniem technologii
rekombinacji DNA.
Sód (jako chlorek i fosforan).
Całkowita zawartość sodu w rekombinowanej hialuronidazie
ludzkiej wynosi 0,16 mmol (3,68 mg) na ml.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
HyQvia - dawkowanie
Leczenie należy rozpoczynać i początkowo monitorować pod
nadzorem lekarza mającego doświadczenie w leczeniu niedoborów
odporności.
Produkt leczniczy HyQvia składa się z dwóch fiolek. Każda fiolka
IG 10% dostarczana jest z odpowiednią ilością rekombinowanej
hialuronidazy ludzkiej zgodnie z tabelą poniżej. Niezależnie od
tego, czy pacjentowi podano całą zawartość fiolki IG 10% czy też
jej część, należy podać całą zawartość fiolki z rekombinowaną
hialuronidazą ludzką.
Schemat podawania produktu leczniczego HyQvia
|
Rekombinowana hialuronidaza ludzka
|
Normalna immunoglobulina ludzka 10%
|
Objętość (ml)
|
Ilość białka (g)
|
Objętość (ml)
|
1,25
|
2,5
|
25
|
2,5
|
5
|
50
|
5
|
10
|
100
|
10
|
20
|
200
|
15
|
30
|
300
|
Dawkowanie
Może zajść potrzeba ustalenia indywidualnego poziomu dawki dla
każdego pacjenta w zależności od odpowiedzi farmakokinetycznej i
klinicznej. Poniższy schemat dawkowania podano w charakterze
ogólnych wytycznych.
Pacjenci nieleczeni wcześniej immunoglobulinami
Dawka wymagana do osiągnięcia minimalnego stężenia 6 g/l wynosi
0,4–0,8 g/kg/miesiąc. Odstęp między dawkami wymagany do utrzymania
stężenia stacjonarnego waha się w przedziale od 2 do 4 tygodni.
Stężenia minimalne należy mierzyć i oceniać w zależności od
częstości występowania zakażeń. Aby obniżyć częstość występowania
zakażeń, konieczne może być zwiększenie dawkowania w celu
osiągnięcia wyższych stężeń minimalnych (> 6 g/l).
Zaleca się, aby na początku leczenia odstępy między pierwszymi
infuzjami stopniowo wydłużać od podawania dawki co tydzień do
podawania dawki co 3 lub 4 tygodnie. Skumulowaną dawkę miesięczną
IG 10% należy podzielić na 1. tydzień, 2. tydzień, itd., zgodnie z
planowanymi odstępami między infuzjami produktu leczniczego
HyQvia.
Pacjenci leczeni wcześniej immunoglobuliną podawaną
dożylnie
W przypadku pacjentów zmieniających leczenie bezpośrednio z
immunoglobuliny podawanej dożylnie lub pacjentów, którzy wcześniej
przyjmowali immunoglobulinę dożylnie w udokumentowanych dawkach,
produkt leczniczy należy podawać w tej samej dawce i z tą samą
częstotliwością jak przy wcześniejszym leczeniu immunoglobuliną
dożylną. W przypadku pacjentów leczonych wcześniej w schemacie
dawkowania raz na 3 tygodnie, wydłużenie odstępu między dawkami do
4 tygodni można osiągnąć poprzez podawanie dawek przeliczonych na
te same równoważniki tygodniowe.
Pacjenci leczeni wcześniej immunoglobuliną podawaną
podskórnie
W przypadku pacjentów aktualnie leczonych immunoglobuliną
podawaną podskórnie początkowa miesięczna dawka produktu
leczniczego HyQvia powinna być taka sama jak w dotychczasowym
leczeniu podskórnym, ale dostosowana do 3- lub 4-tygodniowych
odstępów między dawkami.
W przypadku pacjentów zmieniających leczenie bezpośrednio z
immunoglobuliny podawanej podskórnie pierwszą infuzję produktu
leczniczego HyQvia należy wykonać tydzień po ostatnim podaniu
uprzednio stosowanej immunoglobuliny.
Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa długoterminowego stosowania
produktu leczniczego HyQvia ani związanego z nim potencjalnego
ryzyka zaburzeń płodności u dzieci i młodzieży w wieku od 0 do 18
lat. Aktualnie dostępne dane przedstawiono w punktach 4.8, 5.1 i
5.2.
Sposób podawania
Produkt leczniczy przeznaczony wyłącznie do podania
podskórnego.
W przypadku stosowania wspomaganej infuzji podskórnej produktu
leczniczego HyQvia w ramach leczenia domowego leczenie powinien
rozpoczynać lekarz mający doświadczenie w instruowaniu pacjentów na
temat leczenia w warunkach domowych. Pacjenta należy poinstruować w
zakresie technik prowadzenia infuzji, stosowania w razie potrzeby
pompy infuzyjnej lub pompy strzykawkowej, prowadzenia dziennika
leczenia oraz środków, jakie należy zastosować w przypadku
wystąpienia działań niepożądanych.
Oba składniki produktu leczniczego należy podawać po kolei z
użyciem tej samej igły, rozpoczynając od podania rekombinowanej
hialuronidazy ludzkiej, a następnie podając IG 10%, zgodnie z
opisem poniżej.
Infuzję składników produktu leczniczego HyQvia można wykonywać
przy użyciu pompy elektromechanicznej o zmiennej szybkości
podawania z zestawem igłowym do podań podskórnych o rozmiarze co
najmniej 24 G oraz z kompatybilnym z pompą zestawem do
podawania.
Zaleca się, aby składnik zawierający rekombinowaną hialuronidazę
ludzką podawać ze stałą szybkością i nie zwiększać szybkości
podawania IG 10% powyżej zalecanych wartości, zwłaszcza w przypadku
pacjentów rozpoczynających terapię produktem leczniczym HyQvia.
Sugerowanymi miejscami infuzji produktu leczniczego są brzuch i
uda. W przypadku stosowania dwóch miejsc infuzji powinny się one
znajdować po przeciwnych stronach ciała. Należy unikać miejsc
wyniosłości kostnych.
W pierwszej kolejności podaje się pełną dawkę roztworu
rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej z szybkością od 1 do 2
ml/minutę na miejsce infuzji. W ciągu 10 minut od zakończenia
infuzji rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej w tym samym miejscu
wkłucia igły należy rozpocząć infuzję wymaganej dawki IG 10%. W
przypadku stosowania dwóch miejsc infuzji całkowite dawki
rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej oraz IG 10% należy podzielić
przed rozpoczęciem infuzji.
Zaleca się stosowanie następujących szybkości infuzji IG
10%:
• Pacjenci ważący 40 kg lub
więcej: IG 10% należy podawać z początkową szybkością 10
ml/godz./miejsce infuzji. Jeśli infuzja będzie dobrze tolerowana,
szybkość podawania można zwiększać w odstępach co najmniej 10 minut
do maksymalnej szybkości 240 ml/godz./miejsce infuzji przy
pierwszej lub pierwszych dwóch infuzjach. Przy kolejnych infuzjach
szybkość można dostosować do wartości maksymalnej 300
ml/godz./miejsce infuzji.
• Pacjenci ważący mniej
niż 40 kg: IG 10% należy podawać z początkową szybkością 5
ml/godz./miejsce infuzji. Jeśli infuzja będzie dobrze tolerowana,
szybkość podawania można zwiększać w odstępach co najmniej 10 minut
do maksymalnej szybkości 80 ml/godz./miejsce infuzji przy pierwszej
lub pierwszych dwóch infuzjach. Przy kolejnych infuzjach szybkość
można dostosować do wartości maksymalnej 160 ml/godz./miejsce
infuzji.
Instrukcja dotycząca sposobu stosowania produktu
leczniczego, patrz punkt 6.6.
HyQvia - środki ostrożności
Produkt leczniczy HyQvia nie powinien być stosowany u kobiet w
ciąży ani planujących zajście w ciążę (patrz punkt 4.6).
Należy przestrzegać zalecanej szybkości infuzji podanej w
punkcie 4.2. W trakcie wykonywania infuzji pacjentów należy
dokładnie monitorować i uważnie obserwować pod kątem wystąpienia
jakichkolwiek działań niepożądanych, zwłaszcza w przypadku
pacjentów rozpoczynających terapię.
Pewne działania niepożądane mogą występować ze zwiększoną
częstością u pacjentów przyjmujących normalną immunoglobulinę
ludzką po raz pierwszy lub, w rzadkich przypadkach, przy zmianie
produktu zawierającego normalną immunoglobulinę ludzką bądź
przerwaniu leczenia na dłuższy czas.
Podczas badań klinicznych nie stwierdzono występowania
przewlekłych zmian skórnych. Pacjentom należy przypomnieć o
konieczności zgłaszania wszelkich przewlekłych stanów zapalnych,
guzków i stanów zapalnych występujących w miejscu infuzji i
utrzymujących się dłużej niż przez kilka dni.
Nadwrażliwość na IG 10%
Przypadki prawdziwych reakcji nadwrażliwości są rzadkie. Mogą
one wyjątkowo wystąpić w bardzo rzadkich przypadkach niedoboru IgA
z obecnością przeciwciał przeciw IgA. Podczas leczenia takich
pacjentów należy zachować ostrożność. Składnik IG 10% produktu
leczniczego zawiera śladowe ilości IgA (maksymalna zawartość wynosi
140 mikrogramów/ml).
W rzadkich przypadkach normalna immunoglobulina ludzka może
wywoływać spadek ciśnienia tętniczego krwi z reakcją anafilaktyczną
nawet u pacjentów tolerujących wcześniejsze leczenie normalną
immunoglobuliną ludzką.
• W przypadku pacjentów z
grup wysokiego ryzyka wystąpienia jakichkolwiek reakcji
alergicznych produkt powinien być podawany tylko pod warunkiem
dostępności leczenia wspomagającego na wypadek wystąpienia reakcji
zagrażających życiu.
• Pacjenci powinni
zostać poinformowani o wczesnych objawach anafilaksji i (lub)
nadwrażliwości (pokrzywka, świąd, pokrzywka uogólniona, ucisk w
klatce piersiowej, świszczący oddech i niedociśnienie
tętnicze).
• W zależności od
stopnia ciężkości reakcji oraz obowiązującej praktyki medycznej
tego typu reakcjom można zapobiegać, stosując
premedykację.
• Stwierdzona reakcja
anafilaktyczna lub ciężka nadwrażliwość na immunoglobulinę ludzką
powinna zostać odnotowana w dokumentacji medycznej
pacjenta.
Potencjalnym powikłaniom można zwykle zapobiec, upewniając
się, że:
• Pacjenci nie są
uczuleni na normalną immunoglobulinę ludzką. Można to zrobić
poprzez początkowo powolne wstrzykiwanie produktu (patrz punkt
4.2).
• Przez cały czas
trwania infuzji pacjenci są dokładnie monitorowani pod kątem
wystąpienia jakichkolwiek objawów. Szczególnie dotyczy to pacjentów
nieleczonych wcześniej normalną immunoglobuliną ludzką, pacjentów
otrzymujących dotychczas inny produkt leczniczy oraz tych, u
których wystąpiła długa przerwa od czasu poprzedniej infuzji.
Powinni oni być monitorowani w trakcie pierwszej infuzji oraz przez
pierwszą godzinę po jej zakończeniu w celu wykrycia ewentualnych
objawów niepożądanych. Pozostali pacjenci powinni być obserwowani
przez okres co najmniej 20 minut po zakończeniu
infuzji.
• W przypadku
prowadzenia leczenia w warunkach domowych pacjent będzie miał
wsparcie innej odpowiedzialnej osoby, która pomoże wprowadzić
leczenie ewentualnych działań niepożądanych lub wezwie pomoc w
przypadku wystąpienia ciężkiego działania niepożądanego. Pacjenci
samodzielnie przyjmujący produkt leczniczy w warunkach domowych i
(lub) ich opiekunowie powinni również zostać przeszkoleni pod kątem
wykrywania wczesnych objawów reakcji
nadwrażliwości.
W przypadku wystąpienia działań niepożądanych należy
zmniejszyć szybkość podawania leku lub przerwać wlew. Wymagane
leczenie zależy od rodzaju i ciężkości działań niepożądanych. W
przypadku wstrząsu należy zastosować standardowe postępowanie w
leczeniu wstrząsu.
Nadwrażliwość na hialuronidazę
Wszelkie podejrzenia wystąpienia reakcji alergicznych lub
anafilaktycznych po podaniu rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej
wymagają natychmiastowego przerwania infuzji i zastosowania w razie
potrzeby standardowego leczenia.
Rozprzestrzenianie się miejscowych
zakażeń
Produktu leczniczego nie należy wstrzykiwać w obszarze
zakażenia lub ostrego stanu zapalnego ani też w sąsiedztwie takiego
obszaru ze względu na niebezpieczeństwo rozprzestrzenienia się
miejscowego zakażenia.
Reakcje zgłaszane przy dożylnym podawaniu
immunoglobulin
Przy dożylnym podawaniu IG 10% obserwowano zdarzenia
zakrzepowo-zatorowe (np. zawał mięśnia sercowego, udar mózgu,
zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna), nieprawidłową
czynność/niewydolność nerek, zespół aseptycznego zapalenia opon
mózgowo-rdzeniowych oraz hemolizę. Nie można wykluczyć wystąpienia
tych zdarzeń w przypadku stosowania produktu leczniczego
HyQvia.
Zdarzenia zakrzepowe i hemolizę zgłaszano również w
związku z podskórnym podawaniem produktów
immunoglobulinowych.
Zdarzenia zakrzepowe
• W przypadku pacjentów
ze stwierdzonymi czynnikami ryzyka lub pacjentów z grupy ryzyka
wystąpienia zdarzeń zakrzepowo-zatorowych (takich jak pacjenci w
zaawansowanym wieku, z nadciśnieniem, cukrzycą oraz chorobą
naczyniową lub epizodami zakrzepowymi w wywiadzie, z nabytą lub
dziedziczną trombofilią, po długotrwałych okresach unieruchomienia,
z ciężką hipowolemią, ze schorzeniami zwiększającymi lepkość krwi)
ryzyko to powinno być odnotowane w dokumentacji medycznej pacjenta.
U pacjentów z grup ryzyka należy rozważyć wykonanie wyjściowych
pomiarów wszystkich czynników ryzyka, w tym lepkości
krwi.
• Pacjentów należy
poinformować o pierwszych objawach zdarzeń zakrzepowo-zatorowych,
obejmujących duszność, ból i obrzęk kończyny, ogniskowe deficyty
neurologiczne oraz ból w klatce piersiowej i zalecić zgłoszenie się
do lekarza natychmiast po pojawieniu się
objawów.
• Przed podaniem
immunoglobulin pacjenci powinni być odpowiednio
nawodnieni.
Niedokrwistość hemolityczna
Produkty immunoglobulinowe mogą zawierać przeciwciała grup
krwi mogące zachowywać się jak hemolizyny i indukować w warunkach
in vivo powlekanie krwinek czerwonych immunoglobulinami,
powodując dodatnią bezpośrednią reakcję antyglobulinową (test
Coombsa) i z rzadka hemolizę. W wyniku terapii immunoglobulinowej
może rozwinąć się niedokrwistość hemolityczna spowodowana
zwiększoną sekwestracją krwinek czerwonych. Pacjenci przyjmujący
produkty immunoglobulinowe powinni być monitorowani pod kątem
przedmiotowych i podmiotowych objawów hemolizy.
Ostra niewydolność nerek
Zgłoszono przypadki ostrej niewydolności nerek u pacjentów
leczonych immunoglobulinami podawanymi dożylnie. W większości
przypadków zidentyfikowano czynniki ryzyka, takie jak istniejące
wcześniej upośledzenie czynności nerek, cukrzyca, hipowolemia,
nadwaga, równoczesne stosowanie nefrotoksycznych produktów
leczniczych czy wiek powyżej 65 lat.
W przypadkach upośledzenia czynności nerek należy rozważyć
przerwanie podawania produktu leczniczego. Chociaż wspomniane
doniesienia dotyczące nieprawidłowej czynności lub ostrej
niewydolności nerek były związane ze stosowaniem wielu
dopuszczonych do obrotu podawanych dożylnie produktów
immunoglobulinowych zawierających różne substancje pomocnicze,
takie jak sacharoza, glukoza i maltoza, produkty lecznicze
zawierające jako stabilizator sacharozę miały nieproporcjonalnie
duży udział w ogólnej liczbie przypadków. W przypadku pacjentów z
grup ryzyka można rozważyć zastosowanie produktów
immunoglobulinowych, które nie zawierają tych substancji
pomocniczych. Produkt leczniczy HyQvia nie zawiera sacharozy,
maltozy ani glukozy.
Zespół aseptycznego zapalenia opon
mózgowo-rdzeniowych (AMS)
W związku z leczeniem immunoglobuliną podawaną dożylnie
zgłaszano przypadki zespołu aseptycznego zapalenia opon
mózgowo-rdzeniowych (ang. aseptic meningitis syndrome, AMS).
Przerwanie leczenia immunoglobuliną podawaną dożylnie powodowało w
ciągu kilku dni remisję zespołu AMS bez dalszych następstw. Do
wystąpienia zespołu z reguły dochodziło w okresie od kilku godzin
do 2 dni po dożylnym podaniu immunoglobuliny. W badaniach płynu
mózgowo-rdzeniowego często stwierdzano pleocytozę do kilku tysięcy
komórek na mm 3 , głównie granulocytów, oraz stężenia
białka podwyższone do kilkuset mg/dl.
AMS może występować częściej w związku z zastosowaniem
podawanych dożylnie immunoglobulin w wysokich dawkach (2
g/kg).
Informacje o niektórych składnikach produktu
leczniczego
Produkt leczniczy HyQvia nie zawiera cukrów. Składnik IG
10% zawiera śladowe ilości sodu. Rekombinowana hialuronidaza ludzka
zawiera 0,16 mmol (3,68 mg) sodu na ml, z maksymalną dzienną dawką
wynoszącą około 120 mg. Wartość ta powinna być brana pod uwagę w
przypadku pacjentów stosujących dietę z ograniczeniem
sodu.
Wpływ na badania serologiczne
Przejściowe zwiększenie stężeń różnorodnych biernie
przeniesionych przeciwciał we krwi pacjenta po wstrzyknięciu
immunoglobulin może skutkować fałszywie dodatnimi wynikami badań
serologicznych.
Bierne przeniesienie przeciwciał przeciw antygenom
erytrocytów, np. A, B, D, może mieć wpływ na wyniki niektórych
badań serologicznych w kierunku przeciwciał reagujących z krwinkami
czerwonymi, na przykład bezpośredniego testu antyglobulinowego
(DAT, bezpośredni test Coombsa).
Informacje dotyczące bezpieczeństwa w odniesieniu do
czynników zakaźnych
Normalna immunoglobulina ludzka oraz ludzka albumina
surowicy (stabilizator rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej) są
wytwarzane z ludzkiego osocza. Do standardowych metod
zapobiegających zakażeniu w wyniku stosowania produktów leczniczych
pochodzących z krwi lub osocza ludzkiego należą: dobór dawców,
badania przesiewowe poszczególnych pobrań i puli osocza na swoiste
markery zakażenia, skuteczne metody dezaktywacji/usuwania wirusów w
trakcie procesu wytwarzania. Pomimo to nie można całkowicie
wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych podczas
podawania produktów leczniczych przygotowanych z krwi lub osocza
ludzkiego. Dotyczy to również nieznanych lub nowo ujawnionych
wirusów i innych patogenów.
Podejmowane środki są uważane za skuteczne wobec wirusów
otoczkowych, takich jak wirus ludzkiego upośledzenia odporności
(HIV), wirusy zapalenia wątroby typu B (HBV) i typu C (HCV), a
także bezotoczkowych wirusów zapalenia wątroby typu A (HAV) i
parwowirusa B19.
Istnieją przekonujące dowody kliniczne na nieprzenoszenie
wirusa zapalenia wątroby typu A lub parwowirusa B19 z
immunoglobulinami. Uważa się także, że zawartość przeciwciał
odgrywa istotną rolę w zapewnieniu ochrony przed
wirusami.
Szczególnie zaleca się, aby przy każdym podaniu produktu
leczniczego HyQvia zapisywać nazwę i numer serii produktu w celu
udokumentowania związku między pacjentem a numerem serii
produktu.
HyQvia - przedawkowanie
Nie są znane skutki przedawkowania produktu leczniczego HyQvia.
Przy dożylnym podawaniu immunoglobulin przedawkowanie może
prowadzić do nadmiernego obciążenia płynami i zespołu nadmiernej
lepkości krwi.
HyQvia - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek substancję
pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Nadwrażliwość na immunoglobuliny ludzkie, w szczególności w
bardzo rzadkich przypadkach niedoboru IgA, kiedy u pacjenta obecne
są przeciwciała przeciw IgA.
Układowa nadwrażliwość na hialuronidazę lub rekombinowaną
hialuronidazę ludzką.
Produktu leczniczego HyQvia nie wolno podawać dożylnie.
HyQvia - działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Najczęściej zgłaszane działania niepożądane związane z produktem
leczniczym HyQvia występujące z częstością 0,203 na infuzję były
działaniami miejscowymi. Najczęściej zgłaszanymi układowymi
działaniami niepożądanymi były ból głowy, zmęczenie i gorączka.
Większość z tych działań miała przebieg łagodny do
umiarkowanego.
Normalna immunoglobulina ludzka
Mogą sporadycznie występować działania niepożądane, takie jak
dreszcze, ból głowy, zawroty głowy, gorączka, wymioty, reakcje
alergiczne, nudności, ból stawów, niskie ciśnienie krwi i
umiarkowany ból w odcinku lędźwiowo-krzyżowym.
W rzadkich przypadkach normalne immunoglobuliny ludzkie mogą
powodować nagły spadek ciśnienia krwi oraz, w odosobnionych
przypadkach, wstrząs anafilaktyczny, nawet wówczas, gdy pacjent nie
wykazywał nadwrażliwości po wcześniejszym podaniu.
Po podaniu normalnej immunoglobuliny ludzkiej obserwowano
przypadki przemijającego aseptycznego zapalenia opon
mózgowo-rdzeniowych, przemijających reakcji hemolitycznych,
podwyższenia poziomu kreatyniny w surowicy i (lub) ostrej
niewydolności nerek, patrz punkt 4.4.
Rzadko po dożylnym lub podskórnym podaniu preparatów
gammaglobulinowych obserwowano reakcje zakrzepowo-zatorowe, takie
jak zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, zator płucny oraz
zakrzepica żył głębokich.
Miejscowe reakcje w miejscu infuzji: obrzęk, bolesność,
zaczerwienienie, stwardnienie, miejscowe rozgrzanie, miejscowy ból,
swędzenie, zasinienie i wysypka.
Ogółem dla produktów immunoglobulinowych podawanych podskórnie
zgłoszono następujące dodatkowe działania niepożądane wymienione
według klasyfikacji układów i narządów MedDRA oraz podane z
wykorzystaniem preferowanej terminologii w porządku wyznaczonym
przez stopień ciężkości:
Zaburzenia układu immunologicznego: reakcja nadwrażliwości
Zaburzenia układu nerwowego: parestezja, drżenie
Zaburzenia serca: tachykardia
Zaburzenia naczyniowe: zaczerwienienie, bladość, uczucie zimna w
obwodowych częściach ciała
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:
duszność Zaburzenia żołądka i jelit: parestezja wokół ust
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: obrzęk twarzy, pokrzywka,
alergiczne zapalenie skóry, nadmierna potliwość, świąd
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: ból pleców,
sztywność mięśniowo-szkieletowa Zaburzenia ogólne i stany w miejscu
podania: dyskomfort w klatce piersiowej, uczucie gorąca
Badania diagnostyczne: podwyższona aktywność aminotransferazy
alaninowej
Informacje dotyczące bezpieczeństwa w zakresie możliwości
przenoszenia wirusów, patrz punkt 4.4.
Rekombinowana hialuronidaza ludzka
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi obserwowanymi po
wprowadzeniu do obrotu rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej w
podobnych postaciach podawanych podskórnie w celu ułatwienia
rozprowadzenia i wchłaniania podawanych podskórnie płynów lub
produktów leczniczych były łagodne reakcje w miejscu wstrzyknięcia,
takie jak rumień i ból. Reakcją zgłaszaną najczęściej w związku z
podskórnym podawaniem dużych objętości płynów był obrzęk.
Przeciwciała przeciw rekombinowanej ludzkiej hialuronidazie
U 13 spośród 83 osób biorących udział w kluczowym badaniu
przeciwciała zdolne do wiązania rekombinowanej hialuronidazy
ludzkiej (rHuPH20) pojawiły się co najmniej raz w ciągu badania.
Przeciwciała nie miały zdolności neutralizacji rekombinowanej
hialuronidazy ludzkiej. Nie wykazano żadnych czasowych zależności
między reakcjami niepożądanymi a obecnością przeciwciał
anty-rHuPH20. Nie stwierdzono zwiększenia częstości lub ciężkości
reakcji niepożądanych u pacjentów, u których pojawiły się
przeciwciała przeciw rekombinowanej hialuronidazie ludzkiej.
Tabelaryczny wykaz działań niepożądanych
Bezpieczeństwo stosowania i tolerancję produktu leczniczego
HyQvia oceniano w badaniu klinicznym 3 fazy z udziałem 83 pacjentów
z pierwotnym niedoborem odporności (w tym 21 pacjentów w wieku od 2
do 16 lat) przyjmujących infuzje w odstępach 3- lub
4-tygodniowych.
W poniższej tabeli wymieniono działania niepożądane podsumowane
i podzielone według klasyfikacji układów i narządów MedDRA oraz
częstości występowania.
Częstość występowania na infuzję określono z użyciem
następujących kryteriów: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do
< 1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100), rzadko (≥1/10
000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nie znana
(częstość nie może być określona na podstawie dostępnych
danych).
Działania niepożądane produktu leczniczego
HyQvia
|
Klasyfikacja układów i narządów
MedDRA
|
|
Często
|
Niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100)
|
Rzadko
(≥1/10 000 do
< 1/1 000)
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
|
|
Wymioty
Nudności
Ból w nadbrzuszu
Biegunka
Ból w jamie ustnej
|
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Reakcje miejscowe
(łącznie)
Dyskomfort/
ból
|
Reakcje miejscowe:
• Rumień
•
Obrzęk
•
Świąd
Zmęczenie
|
Reakcje miejscowe:
• Narośl w
miejscu
infuzji Guzek
• Miejsce
infuzji:
• uczucie
ciepła
•
krwiak
•
krwotok
Gorączka
Obrzęk obwodowy
Dreszcze
Złe samopoczucie
Astenia
Nietypowe samopoczucie
Obrzęk grawitacyjny
|
|
Badania diagnostyczne
|
|
|
Dodatni wynik testu na obecność przeciwciał
Dodatni wynik testu
Coombsa
Obniżona liczba limfocytów
Obniżona liczba krwinek białych
Spadek masy ciała
|
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
|
|
Utrata apetytu
|
|
Zaburzenia
mięśniowo-szkieletowe
i tkanki łącznej
|
|
|
Ból mięśni
Ból stawów
Ból w pachwinie
Ból w kończynach
Ból mięśniowo-szkieletowy w klatce piersiowej
|
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
Ból głowy
|
Migrena
Zawroty głowy
Uczucie pieczenia
|
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
|
|
Świąd sromu i pochwy Obrzęk narządów płciowych
|
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
|
|
Przekrwienie nosa
|
|
|
Działania niepożądane produktu leczniczego
HyQvia
|
|
Klasyfikacja układów i narządów
MedDRA
|
Bardzo często (≥1/10)
|
Często
(≥1/100 do
< 1/10)
|
Niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100)
|
Rzadko
(≥1/10 000 do
< 1/1 000)
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
|
|
Rumień Wysypka plamisto-grudkowa
|
|
Zaburzenia naczyniowe
|
|
|
Nadciśnienie
Obniżone ciśnienie tętnicze krwi
|
|
Opis wybranych działań niepożądanych
Miejscowe reakcje obserwowane w badaniu klinicznym obejmują
łagodny obrzęk miejsca podania (przy większości infuzji)
spowodowany dużymi objętościami infuzji, jednak reakcje te nie były
uznawane za działania niepożądane, o ile nie sprawiały dyskomfortu.
Tylko dwa przypadki miejscowych reakcji niepożądanych były ciężkie
i obejmowały ból w miejscu infuzji i obrzęk w miejscu infuzji.
Stwierdzono dwa przypadki przemijającego obrzęku narządów
płciowych, w tym jeden uznany za ciężki, będące wynikiem dyfuzji
produktu leczniczego z miejsca infuzji zlokalizowanego na brzuchu.
Nie zaobserwowano zmian skórnych, które nie ustąpiły w trakcie
badania klinicznego.
Dzieci i młodzież
Produkt leczniczy HyQvia oceniano u 21 pediatrycznych pacjentów
w wieku od 4 do 16 lat (13 pacjentów w wieku od 4 do < 12 lat i
8 pacjentów w wieku od 12 do < 16 lat). Wyniki badania
wskazywały, że profil bezpieczeństwa, obejmujący charakter,
częstość występowania lub ciężkość bądź odwracalność reakcji
niepożądanych, jest podobny u dorosłych i u dzieci.
Komentarze