Gitrabin

Gitrabin - dawkowanie

Gemcytabina powinna być przepisywana przez lekarza posiadającego kompetencje do stosowania chemioterapii przeciwrakowej.

Zalecane dawkowanie

Rak pęcherza moczowego Leczenie skojarzone

Zalecana dawka gemcytabiny wynosi 1000 mg/m² pc., podawane w postaci 30-minutowej infuzji. Dawkę należy podawać w 1., 8. i 15. dniu 28-dniowego cyklu leczenia skojarzonego z cisplatyną. Cisplatynę podaje się w zalecanej dawce wynoszącej 70 mg/m² pc. w dniu 1. po podaniu gemcytabiny lub w dniu 2. każdego 28-dniowego cyklu. 4-tygodniowy cykl jest następnie powtarzany. W zależności od stopnia toksyczności występującego u pacjentów, przed każdym cyklem lub w trakcie cyklu można dokonać zmniejszenia dawki.

Rak trzustki

Zalecana dawka gemcytabiny wynosi 1000 mg/m² pc., podawane w postaci 30-minutowej infuzji dożylnej. Leczenie należy powtarzać raz na tydzień przez okres do 7 tygodni, po czym następuje tygodniowa przerwa w leczeniu. Kolejne cykle leczenia składają się z infuzji podawanych raz na tydzień przez 3 z 4 kolejnych tygodni. W zależności od stopnia toksyczności występującego u pacjentów, przed każdym cyklem lub w trakcie cyklu można dokonać zmniejszenia dawki.

Niedrobnokomórkowy rak płuca

Monoterapia

Zalecana dawka gemcytabiny wynosi 1000 mg/m² pc., podawane w postaci 30-minutowej infuzji dożylnej. Leczenie należy powtarzać raz na tydzień przez okres 3 tygodni, po czym następuje tygodniowa przerwa w leczeniu. Ten 4-tygodniowy cykl leczenia następnie powtarza się.

W zależności od stopnia toksyczności występującego u pacjentów, przed każdym cyklem lub w trakcie cyklu można dokonać zmniejszenia dawki.

Leczenie skojarzone

Zalecana dawka gemcytabiny, to 1 250 mg/m² pc., podawane w postaci 30-minutowej infuzji dożylnej

w 1. i 8. dniu cyklu leczenia (21 dni). W zależności od stopnia toksyczności występującego u pacjentów, przed każdym cyklem lub w trakcie cyklu można dokonać zmniejszenia dawki. Cisplatynę stosuje się w dawkach między 75-100 mg/m² pc. raz na 3 tygodnie.

Rak piersi

Leczenie skojarzone

W leczeniu skojarzonym gemcytabiny z paklitakselem zaleca się podawanie paklitakselu (175 mg/m² pc.) w 1. dniu w postaci około 3-godzinnej infuzji dożylnej, a następnie podawanie gemcytabiny (1 250 mg/m² pc.) w postaci 30-minutowej infuzji dożylnej w 1. i 8. dniu każdego 21-dniowego cyklu leczenia. W zależności od stopnia toksyczności występującego u pacjentów, przed każdym cyklem lub w trakcie cyklu można dokonać zmniejszenia dawki. Przed rozpoczęciem leczenia skojarzonego gemcytabiny z paklitakselem bezwzględna liczba granulocytów u pacjentki powinna wynosić co najmniej 1 500 (x 10⁶/l) komórek.

Rak jajnika

Leczenie skojarzone

W leczeniu skojarzonym gemcytabiny z karboplatyną zaleca się podawanie gemcytabiny

(1 000 mg/m² pc.) w 1. i 8. dniu każdego 21-dniowego cyklu leczenia w postaci 30-minutowej infuzji dożylnej. Po podaniu gemcytabiny w dniu 1. podaje się karboplatynę, aż do uzyskania wartości pola pod krzywą (AUC) równej 4,0 mg/ml x min. W zależności od stopnia toksyczności występującego u pacjentów, przed każdym cyklem lub w trakcie cyklu można dokonać zmniejszenia dawki.

Kontrolowanie toksyczności i dostosowanie dawkowania z powodu występującej toksyczności

Dostosowanie dawkowania z powodu toksyczności niehematologicznej

W celu wykrycia toksyczności niehematologicznej należy przeprowadzać okresowe badanie stanu fizycznego pacjenta oraz badania czynności nerek i wątroby. W zależności od stopnia toksyczności występującego u pacjentów, przed każdym cyklem lub w trakcie cyklu można dokonać zmniejszenia dawki. Na ogół, w przypadku ciężkiej toksyczności niehematologicznej (stopnia 3 lub 4), z wyjątkiem nudności/wymiotów, leczenie gemcytabiną należy wstrzymać lub zmniejszyć dawkę, w zależności od oceny lekarza prowadzącego. Podawanie dawek należy wstrzymać do momentu, aż w ocenie lekarza prowadzącego objawy toksyczności ustąpią.

Dostosowanie dawki cisplatyny, karboplatyny i paklitakselu w leczeniu skojarzonym, patrz odpowiednie Charakterystyki Produktów Leczniczych.

Dostosowanie dawkowania z powodu toksyczności hematologicznej Rozpoczęcie cyklu

We wszystkich wskazaniach przed podaniem każdej dawki pacjenta należy obserwować po kątem liczby płytek krwi i granulocytów. Przed rozpoczęciem cyklu leczenia bezwzględna liczba granulocytów powinna wynosić, co najmniej 1 500 (x 10⁶/l) komórek a płytek krwi 100 000 (x 10⁶/l).

W trakcie trwania cyklu

Dostosowanie dawki gemcytabiny w trakcie trwania cyklu należy przeprowadzać zgodnie z poniższymi tabelami:

* Pominiętego leczenia nie należy wznawiać w trakcie trwania cyklu, zanim bezwzględna liczba granulocytów osiągnie wartość, co najmniej 500 (x10⁶/l) a liczba płytek krwi osiągnie wartość 50 000 (x10⁶/l).

* Pominiętego leczenia nie należy wznawiać w trakcie trwania cyklu. Leczenie rozpocznie się w dniu 1. kolejnego cyklu, gdy bezwzględna liczba granulocytów osiągnie wartość co najmniej

1 500 (x10⁶/l) a liczba płytek krwi osiągnie wartość 100 000 (x10⁶/l).

* Pominiętego leczenia nie należy wznawiać w trakcie trwania cyklu. Leczenie rozpocznie się w dniu 1. kolejnego cyklu, gdy bezwzględna liczba granulocytów osiągnie wartość co najmniej

1 500 (x10⁶/l) a liczba płytek krwi osiągnie wartość 100 000 (x10⁶/l).

Dostosowanie dawki z powodu toksyczności hematologicznej w kolejnych cyklach leczenia, we wszystkich wskazaniach

W razie wystąpienia następujących objawów toksyczności hematologicznej, dawkę gemcytabiny należy zmniejszyć do 75% pierwotnej dawki początkowej cyklu:

• bezwzględna liczba granulocytów < 500 x 10⁶/lprzez okres dłuższy niż 5 dni

• bezwzględna liczba granulocytów < 100 x 10⁶/lprzez okres dłuższy niż 3 dni

• gorączka neutropeniczna

• liczba płytek krwi < 25 000 x 10⁶/l

• opóźnienie cyklu dłużej niż o 1 tydzień, z powodu toksyczności.

Sposób podawania

Produkt leczniczy jest dobrze tolerowany w trakcie infuzji i może być podawany w warunkach ambulatoryjnych. W razie wystąpienia wynaczynienia, na ogół infuzję należy natychmiast przerwać i rozpocząć ponownie w innym naczyniu krwionośnym. Po podaniu leku stan pacjenta należy starannie kontrolować.

Instrukcje dotyczące przygotowywania roztworu, patrz punkt 6.6.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby

Gemcytabinę należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby lub nerek z uwagi na niewystarczającą ilość danych z badań klinicznych umożliwiających dokładne ustalenie zaleceń dla tych populacji pacjentów (patrz punkty 4.4 i 5.2).

Pacjenci w podeszłym wieku (> 65 lat)

Gemcytabina jest dobrze tolerowana u pacjentów w wieku powyżej 65 lat. Poza innymi ogólnymi zaleceniami dla wszystkich pacjentów, nie ma danych wskazujących na konieczność dostosowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 5.2).

Dzieci i młodzież (< 18 lat)

Gemcytabina nie jest zalecana do stosowania u dzieci poniżej 18 lat ze względu na niewystarczającą ilość danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.

Gitrabin - środki ostrożności

Wykazano, że wydłużenie czasu infuzji oraz zwiększenie częstotliwości podawania dawek wiąże się ze zwiększeniem toksyczności gemcytabiny.

Toksyczność hematologiczna

Gemcytabina może powodować zahamowanie czynności szpiku kostnego objawiającego się leukopenią, trombocytopenią i niedokrwistością.

U pacjentów otrzymujących gemcytabinę przed podaniem każdej dawki należy skontrolować liczbę płytek krwi, leukocytów i granulocytów. W razie zahamowania czynności szpiku kostnego wywołanego leczeniem (patrz punkt 4.2), należy rozważyć przerwanie lub zmodyfikowanie leczenia. Jednak zahamowanie czynności szpiku kostnego jest krótkotrwałe i na ogół nie ma konieczności zmniejszenia dawki i rzadko prowadzi do przerwania leczenia.

Liczba krwinek w krwi obwodowej może nadal się zmniejszać po zaprzestaniu podawania gemcytabiny. U pacjentów z zaburzeniem czynności szpiku kostnego, leczenie należy rozpoczynać z zachowaniem ostrożności. Podobnie jak w przypadku podawania innych leków cytotoksycznych, należy wziąć pod uwagę ryzyko kumulacji zahamowania czynności szpiku kostnego, gdy gemcytabina jest podawana w skojarzeniu z inną chemioterapią.

Zaburzenie czynności wątroby

Podawanie gemcytabiny u pacjentów ze współistniejącymi przerzutami do wątroby lub zapaleniem wątroby, alkoholizmem lub marskością wątroby w wywiadzie może prowadzić do zaostrzenia zaburzeń czynności wątroby.

Ocenę wyników badań laboratoryjnych czynności nerek i wątroby (w tym badania wirusologiczne) należy przeprowadzać okresowo.

Gemcytabinę należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby lub nerek z uwagi na niewystarczającą ilość danych z badań klinicznych, która pozwoliłaby na określenie wyraźnych zaleceń dawkowania w tej grupie pacjentów (patrz punkt 4.2).

Radioterapia skojarzona

Radioterapia skojarzona (podawana jednocześnie lub w odstępie ≤7-dniowym): istnieją doniesienia o występowaniu toksyczności (patrz punkt 4.5, dane dotyczące zaleceń do stosowania).

Żywe szczepionki

Szczepionka żółtej febry i inne żywe atenuowane szczepionki są przeciwwskazane u pacjentów leczonych gemcytabiną (patrz punkt 4.5).

Zaburzenia sercowo-naczyniowe

Z uwagi na ryzyko zaburzeń serca i (lub) naczyń związanych ze stosowaniem gemcytabiny, należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów ze zdarzeniami sercowo-naczyniowymi w wywiadzie.

Płuca

Zaburzenia ze strony płuc, czasem ciężkie (w tym obrzęk płuc, śródmiąższowe zapalenie płuc lub zespół niewydolności oddechowej dorosłych) obserwowano w związku z leczeniem gemcytabiną. Pochodzenie tych objawów nie jest znane. W razie ich wystąpienia, należy rozważyć odstawienie leczenia gemcytabiną. Wczesne wprowadzenie postępowania wspomagającego może pomóc w załagodzeniu tego stanu.

Nerki U pacjentów otrzymujących gemcytabinę odnotowano rzadkie kliniczne przypadki zespołu hemolityczno-mocznicowego (ang. HUS) (patrz punkt 4.8). Podawanie gemcytabiny należy przerwać w razie wystąpienia pierwszych objawów mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej, takich jak nagłe zmniejszenie stężenia hemoglobiny z towarzyszącą trombocytopenią, podwyższenie stężenia bilirubiny w surowicy, kreatyniny w surowicy, azotu mocznikowego we krwi lub LDH. Niewydolność nerek może nie ustąpić po odstawieniu leczenia i konieczna może być dializa.

Płodność

W badaniach dotyczących płodności gemcytabina spowodowała hipospermatogenezę u samców myszy (patrz punkt 5.3). Dlatego też mężczyznom leczonym gemcytabiną zaleca się nie poczynać potomstwa w trakcie leczenia oraz do 6 miesięcy po zakończeniu leczenia, a także zasięgnąć porady w kwestii zamrożenia nasienia w ciekłym azocie z uwagi na możliwość wystąpienia bezpłodności na skutek leczenia gemcytabiną (patrz punkt 4.6).

Sód

Fiolka zawierająca 200 mg gemcytabiny zawiera 3,56 mg (< 1 mmol) sodu. Fiolka zawierająca 1 g gemcytabiny zawiera 17,81 mg (< 1 mmol) sodu.

Fiolka zawierająca 2 g gemcytabiny zawiera 35,62 mg (1,54 mmol) sodu

Wartość tę należy uwzględnić u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.

Gitrabin - przedawkowanie

Nie jest znana odtrutka na przedawkowanie gemcytabiną. Dawki sięgające 5700 mg/m2 pc. podawane w postaci infuzji dożylnej trwającej ponad 30 minut, co 2 tygodnie powodowały toksyczność w stopniu akceptowalnym klinicznie. W razie podejrzenia przedawkowania należy obserwować pacjenta, oznaczając liczbę krwinek i zastosować leczenie wspomagające, gdy jest to konieczne.