Gemstad

Gemstad - dawkowanie

Gemcytabinę może być przepisana tylko przez lekarza wykwalifikowanego w stosowaniu chemioterapii przeciwnowotworowej.

Zalecane dawkowanie

Rak pęcherza moczowego

Terapia skojarzona

Zalecana dawka gemcytabiny w skojarzeniu z cisplatyną w dawce 1000 mg/m² pc., w infuzji w ciągu 30 minut w 1., 8. i 15. dniu 28-dniowego cyklu leczenia. Cisplatynę w zalecanej dawce 70 mg/ m² pc. należy podać w 1. dniu cyklu po infuzji gemcytabiny lub w 2. dniu 28-dniowego cyklu. Czterotygodniowy cykl leczenia jest następnie powtarzany. W zależności od indywidualnej tolerancji produktu przez pacjenta należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym cyklu lub podczas trwania cyklu.

Rak trzustki

Zalecana dawka gemcytabiny wynosi 1000 mg/ m² pc. w infuzji w ciągu 30 minut. Produkt podaje się raz w tygodniu przez 7 kolejnych tygodni, po czym następuje tygodniowa przerwa w leczeniu.

W kolejnych cyklach leczenia produkt podaje się raz w tygodniu przez 3 tygodnie, po czym następuje tygodniowa przerwa w leczeniu. W zależności od indywidualnej tolerancji produktu przez pacjenta należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym cyklu lub podczas trwania cyklu.

Niedrobnokomórkowy rak płuca

Monoterapia

Zalecane jest podawanie gemcytabiny w dawce 1000 mg/ m² pc., podawana w 30 minutowej infuzji. Produkt podaje się raz w tygodniu przez 3 tygodnie, po czym następuje tygodniowa przerwa

w leczeniu. Czterotygodniowy cykl leczenia jest następnie powtarzany. W zależności od indywidualnej tolerancji produktu przez pacjenta należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym

cyklu lub podczas trwania cyklu.

Terapia skojarzona

Zalecane jest podawanie gemcytabiny w dawce 1250 mg/ m² pc. podawana w 30 minutowej infuzji

w 1. i 8. dniu 21-dniowego cyklu leczenia. W zależności od indywidualnej tolerancji produktu przez pacjenta należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym cyklu lub podczas trwania cyklu. Cisplatynę w dawce 75-100 mg/ m² pc. podawano raz na 3 tygodnie.

Rak piersi

Terapia skojarzona

W leczeniu skojarzonym gemcytabiną z paklitakselem zalecane jest podanie paklitakselu

(175 mg/ m² pc.) w infuzji dożylnej trwającej około 3 godziny w 1. dniu, a następnie podanie

gemcytabiny (1250 mg/ m² pc.) w 30-minutowej infuzji dożylnej w 1. i 8. dniu każdego

21-dniowego cyklu. W zależności od indywidualnej tolerancji produktu przez pacjenta należy

rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym cyklu lub podczas trwania cyklu. Przed rozpoczęciem

leczenia skojarzonego gemcytabiną z paklitakselem, bezwzględna liczba granulocytów u pacjenta

powinna wynosić nie mniej niż 1500 komórek x 10⁶/l.

Rak jajnika

Terapia skojarzona

Zalecana dawka gemcytabiny stosowanej w skojarzeniu z cisplatyną wynosi 1000 mg/ m² pc.

W 30-minutowej infuzji dożylnej w 1. i 8. dniu każdego 21-dniowego cyklu. Pierwszego dnia cyklu,

po zakończeniu infuzji gemcytabiny należy podawać karboplatynę aż do uzyskania wartości pola pod

krzywą AUC równej 4 mg/ml x min. W zależności od indywidualnej tolerancji produktu przez

pacjentkę należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym cyklu lub podczas trwania cyklu.

Monitorowanie i modyfikacja dawki w zależności od wystąpienia objawów toksyczności

Modyfikacja dawki w przypadku wystąpienia objawów toksyczności niehematologicznej

W celu wykrycia toksyczności niehematologicznej, należy okresowo wykonywać badania czynności

wątroby i nerek. W zależności od stopnia nasilenia objawów toksyczności u pacjenta należy rozważyć

zmniejszenie dawki w kolejnym cyklu lub podczas trwania cyklu. W przypadku wystąpienia objawów

ciężkiej toksyczności niehematologicznej (stopnia 3. lub 4.) z wyjątkiem nudności lub wymiotów,

należy odroczyć podanie kolejnej dawki gemcytabiny lub rozważyć jej zmniejszenie, zależnie od

decyzji lekarza. Nie należy podawać kolejnych dawek do czasu redukcji objawów toksyczności

zgodnie z oceną lekarza.

Zalecenia dotyczące modyfikacji dawki cisplatyny, karboplatyny i paklitakselu w leczeniu

skojarzonym zawarte są w charakterystykach tych produktów leczniczych.

Modyfikacja dawki w przypadku wystąpienia objawów toksyczności hematologicznej

Rozpoczęcie cyklu

We wszystkich wskazaniach przed podaniem każdej dawki gemcytabiny należy kontrolować u pacjenta liczbę płytek krwi i granulocytów. Przed rozpoczęciem cyklu bezwzględna liczba granulocytów powinna wynosić nie mniej niż 1500 komórek (x 10⁶/l), a liczba płytek krwi nie mniej niż 100 000 (x 10⁶/l) .

Podczas cyklu

Modyfikacji dawki gemcytabiny w czasie trwania cyklu należy dokonywać zgodnie z poniższymi

tabelami:

*Nie należy podawać pominiętej dawki w czasie trwania cyklu dopóki bezwzględna liczba

granulocytów nie osiągnie wartości co najmniej 500 komórek x 10⁶/l, a liczba płytek krwi

50 000 x 10⁶/l.

*Nie należy podawać pominiętej dawki w czasie trwania cyklu. Leczenie należy wznowić w 1. dniu

następnego cyklu jeżeli bezwzględna liczba granulocytów osiągnie wartości co najmniej

1 500 komórek x 10⁶/l, a liczba płytek krwi 100 000 x 10⁶/l.

*Nie należy podawać pominiętej dawki w czasie trwania cyklu. Leczenie należy wznowić w 1. dniu

następnego cyklu jeżeli bezwzględna liczba granulocytów osiągnie wartości co najmniej

1 500 komórek x 10⁶/l, a liczba płytek krwi 100 000 x 10⁶/l.

Modyfikacja dawki ze względu na toksyczność hematologiczną w kolejnych cyklach leczenia, dla

wszystkich wskazań

W przypadku wystąpienia następujących objawów toksyczności hematologicznej dawkę gemcytabiny

należy zmniejszyć tak, aby wynosiła 75% dawki początkowej podanej w pierwszym cyklu:

· bezwzględna liczba granulocytów < 500 x 10⁶/l dłużej niż 5 dni,

· bezwzględna liczba granulocytów < 100 x 10⁶/l dłużej niż 3 dni,

· gorączka neutropeniczna,

· liczba płytek krwi < 25 000 x10⁶/l,

· opóźnienie cyklu dłużej niż o 1 tydzień, z powodu toksyczności.

Sposób podawania

Gemcytabina jest dobrze tolerowany podczas infuzji i może być stosowany u pacjentów

ambulatoryjnych. W przypadku wynaczynienia należy natychmiast przerwać podawanie leku

i rozpocząć infuzję do innego naczynia krwionośnego. Po zakończeniu infuzji należy uważnie

kontrolować stan pacjenta.

Instrukcja dotycząca sporządzenia roztworu, patrz punkt 6.6.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby

Gemcytabinę należy ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością wątroby lub z nerek, ponieważ

dane uzyskane w badaniach klinicznych nie są wystarczające, aby określić zalecenia dotyczące

dawkowania w tej grupie pacjentów (patrz punkty 4.4 i 5.2).

Pacjenci w podeszłym wieku (> 65 lat)

Gemcytabina jest dobrze tolerowana przez pacjentów w wieku powyżej 65 lat. Nie ma danych

wskazujących, że poza ogólnymi zaleceniami, konieczne jest dostosowywanie dawki leku u osób

w podeszłym wieku (patrz punkt 5.2).

Dzieci i młodzież (< 18 lat)

Nie zaleca się stosowania gemcytabiny u dzieci w wieku poniżej 18 lat ze względu na

Niewystarczające dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.

Gemstad - środki ostrożności

Przedłużenie czasu infuzji i zwiększenie częstości podawania wiąże się ze zwiększeniem toksyczności

gemcytabiny.

Toksyczność hematologiczna

Gemcytabina może powodować uszkodzenie szpiku kostnego przebiegające z leukopenią,

trombocytopenią i niedokrwistością.

W trakcie leczenia gemcytabiną przed podaniem kolejnej dawki produktu należy oznaczyć liczbę

płytek krwi, liczbę leukocytów i granulocytów. W razie wystąpienia objawów toksycznego wpływu

produktu na szpik kostny należy rozważać przerwanie lub zmodyfikowanie leczenia (patrz punkt 4.2).

Zahamowanie czynności szpiku nie trwa jednak długo i zazwyczaj nie jest konieczne zmniejszenie

dawki produktu, a przerwanie leczenia z tego powodu zdarza się rzadko.

Po przerwaniu leczenia liczba komórek krwi może się nadal zmniejszać. Rozpoczynając stosowanie

gemcytabiny u pacjentów z zaburzeniem czynności szpiku kostnego należy zachować ostrożność.

Tak jak inne leki cytotoksyczne gemcytabina podawana równocześnie z inną chemioterapią może

powodować kumulowanie się działania uszkadzającego szpik.

Niewydolność wątroby

U pacjentów, u których występują przerzuty do wątroby lub, u których stwierdzono zapalenie

wątroby, alkoholizm lub marskość wątroby w wywiadzie, podanie gemcytabiny może spowodować

zaostrzenie niewydolności wątroby.

Należy okresowo wykonywać badania czynności nerek i wątroby (w tym testy wirusologiczne).

Gemcytabinę należy ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością wątroby lub z zaburzeniami

czynności nerek, ponieważ dane uzyskane w badaniach klinicznych nie są wystarczające, aby określić

zalecenia dotyczące dawkowania w tej grupie pacjentów (patrz punkt 4.2).

Jednoczesne stosowanie radioterapii

Stosowanie radioterapii jednocześnie z gemcytabiną (lub w odstępie krótszym niż 7 dni): zgłaszano

występowanie objawów toksyczności (szczegółowe informacje i zalecenia dotyczące stosowania patrz

punkt 4.5).

Żywe szczepionki

Nie zaleca się stosowania szczepionki przeciwko żółtej gorączce i innych żywych atenuowanych

szczepionek u pacjentów leczonych gemcytabiną (patrz punkt 4.5).

Zaburzenia sercowo-naczyniowe

Ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń serca i (lub) zaburzeń naczyniowych, należy zachować

szczególną ostrożność stosując gemcytabinę u pacjentów z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi

w wywiadzie.

Powikłania płucne

U pacjentów leczonych gemcytabiną zgłaszano powikłania płucne, czasami ciężkie (takie, jak obrzęk

płuc, śródmiąższowe zapalenie płuc lub zespół ostrej niewydolności oddechowej dorosłych - ARDS)

o nieznanej etiologii. W razie wystąpienia tych powikłań należy rozważyć odstawienie gemcytabiny.

Wczesne rozpoczęcie leczenia wspomagającego może przynieść poprawę stanu pacjenta.

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów leczonych gemcytabiną rzadko obserwowano objawy kliniczne odpowiadające zespołowi

hemolityczno-mocznicowemu (patrz punkt 4.8). Podawanie gemcytabiny należy przerwać w razie

wystąpienia pierwszych objawów mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej, takich jak

gwałtowny spadek ilości hemoglobiny z współistniejącą trombocytopenią i wzrostem stężenia

bilirubiny i kreatyniny w surowicy, mocznika i LDH we krwi. Niewydolność nerek może być

nieodwracalna nawet pomimo odstawienia produktu, a u pacjentów może być konieczne leczenie

dializami.

Wpływ na płodność

W badaniach oceniających wpływ na płodność, gemcytabina powodowała zaburzenia spermatogenezy

u samców myszy (patrz punkt 5.3). Dlatego mężczyźni nie powinni zapładniać kobiet podczas

leczenia gemcytabiną i przez okres do 6 miesięcy po zakończeniu leczenia. Ze względu na możliwość

wywołania przez gemcytabinę niepłodności zaleca się, by przed rozpoczęciem leczenia mężczyźni

zwrócili się o poradę do ośrodka specjalizującego się w zamrażaniu nasienia (patrz punkt 4.6).

Sód

GEMSTAD 200 mg zawiera 3,5 mg (< 1 mmol) sodu w fiolce. Należy zwrócić na to uwagę

w przypadku pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu.

Gemstad - przedawkowanie

Nie jest znane antidotum w przypadku przedawkowania gemcytabiny. Dawki do 5700 mg/m² pc.,

podawane dożylnie w ciągu 30 minut w odstępach dwutygodniowych, były toksyczne w stopniu

akceptowalnym klinicznie. W przypadku podejrzenia przedawkowania należy uważnie kontrolować

stan pacjenta, wykonywać badania krwi i zastosować leczenie wspomagające, jeśli konieczne.