Fuanxol - dawkowanie
Dorośli
Depresja. Nerwice depresyjne. Zaburzenia
psychosomatyczne
Początkowo 1 mg na dobę w pojedynczej dawce rano lub 0,5 mg dwa
razy na dobę.
Po tygodniu dawkę można zwiększyć do 2 mg na dobę, jeśli
odpowiedź kliniczna jest
niewystarczająca. Dawkę dobową powyżej 2 mg należy podawać w
dwóch dawkach podzielonych
i nie może ona przekraczać 3 mg.
Pacjenci w podeszłym wieku
Pacjenci w podeszłym wieku powinni otrzymywać połowę zalecanej
dawki, tzn. 0,5 do 1,5 mg na dobę.
Pacjenci często odpowiadają na leczenie flupentyksolem w ciągu
dwóch lub trzech dni. Jeśli po tygodniu podawania maksymalnej dawki
nie będzie widocznego efektu terapeutycznego, produkt należy
odstawić.
Zaburzeni a czynności nerek
Pacjentom z zaburzeniami czynności nerek można podawać
flupentyksol w zwykle stosowanych dawkach.
Zaburzeni a czynności wątroby
Wskazane jest zachowanie ostrożności podczas doboru dawki i
jeśli to możliwe oznaczanie stężenia leku w surowicy.
Dzieci
Flupentyksol jest nie zalecany do stosowania u dzieci ze względu
na brak danych klinicznych. Sposób podawania
Tabletki należy połykać popijając wodą.
Fuanxol - środki ostrożności
W przypadku stosowania każdego leku neuroleptycznego może
wystąpić złośliwy zespół neuroleptyczny (hipertermia, zwiększenie
napięcia mięśniowego, zaburzenia świadomości, destabilizacja
autonomicznego układu nerwowego). Zagrożenie jest zapewne większe
po silniej działających lekach. Zgony obserwuje się przede
wszystkim u pacjentów z istniejącym wcześniej organicznym zespołem
mózgowym, upośledzeniem umysłowym oraz nadużywających opiaty i
alkohol.
Leczenie: Odstawienie leku neuroleptycznego. Leczenie objawowe
oraz podtrzymujące podstawowe czynności życiowe.
Pomocne może być podawanie dantrolenu i bromokryptyny.
Objawy mogą się utrzymywać przez ponad tydzień po odstawieniu
doustnych leków neuroleptycznych, a nawet nieco dłużej, gdy
stosowano postaci o przedłużonym uwalnianiu (depot).
Podobnie jak w przypadku innych leków neuroleptycznych należy
zachować ostrożność podczas podawania flupentyksolu pacjentom z
organicznym zespołem mózgowym, drgawkami oraz zaawansowaną chorobą
wątroby.
W dawkach do 25 mg na dobę flupentyksol nie jest wskazany u
pacjentów nadpobudliwych i z podwyższeniem aktywności, ponieważ
jego działanie aktywujące może nasilić te objawy. Jeśli pacjenci
stosowali początkowo leki uspokajające lub neuroleptyki o
właściwościach sedatywnych powinny one być odstawiane
stopniowo.
Tak jak to opisano w przypadku innych leków psychotropowych
flupentyksol może wpływać na stężenie insuliny i glukozy we krwi,
co wymaga dostosowania leczenia przeciwcukrzycowego u pacjentów z
cukrzycą.
Pacjenci, u których stosuje się długookresowe leczenie,
zwłaszcza dużymi dawkami, powinni pozostawać pod staranną kontrolą
i być poddawani okresowym badaniom w celu ustalenia, czy możliwe
jest zmniejszenie dawki podtrzymującej.
Samobójstwo/myśli samobójcze lub pogorszenie stanu
klinicznego
Depresja wiąże się ze zwiększeniem zagrożenia występowania myśli
samobójczych, samouszkodzenia się i samobójstwa (zdarzeń związanych
z samobójstwem). Zagrożenie to utrzymuje się aż do istotnej
remisji. Poprawa może nie nastąpić w pierwszych paru tygodniach
leczenia lub przez dłuższy okres terapii i pacjentów należy
dokładnie monitorować aż do jej wystąpienia. Ogólne doświadczenia
kliniczne wskazują, że ryzyko samobójstwa może zwiększyć się we
wczesnym okresie ustępowania objawów choroby.
Inne zaburzenia psychiczne, w których stosuje się Fluanxol,
również mogą się wiązać ze zwiększeniem ryzyka zdarzeń związanych z
samobójstwem. Ponadto zaburzenia te mogą przebiegać z dużym
zaburzeniem depresyjnym. Podczas leczenia pacjentów z innymi
zaburzeniami psychicznymi należy zatem zachować te same środki
ostrożności, jak podczas leczenia pacjentów z dużym zaburzeniem
depresyjnym.
Wiadomo, że pacjenci ze zdarzeniami związanymi z samobójstwem w
wywiadzie lub ze znacznie nasilonymi myślami o samobójstwie przed
rozpoczęciem leczenia są bardziej zagrożeni myślami lub próbami
samobójczymi i dlatego powinni być dokładnie monitorowani podczas
leczenia. Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych
leków przeciwdepresyjnych, prowadzonych wśród dorosłych pacjentów z
zaburzeniami psychiatrycznymi, wykazała większe ryzyko tendencji
samobójczych u pacjentów przyjmujących leki przeciwdepresyjne w
porównaniu do pacjentów przyjmujących placebo, u pacjentów w wieku
poniżej 25 lat.
Terapii powinno towarzyszyć dokładne monitorowanie pacjentów,
zwłaszcza tych z grupy wysokiego ryzyka, szczególnie we wczesnym
okresie leczenia i po zmianie dawki leku.
Pacjentów (i ich opiekunów) należy poinformować o potrzebie
monitorowania każdego pogorszenia stanu klinicznego, czy pojawienia
się zachowań lub myśli samobójczych oraz dziwnych zmian w
zachowaniu i natychmiastowego zwrócenia się o poradę do lekarza,
gdy tylko wystąpią takie objawy.
Jak inne leki należące do grupy farmakoterapeutycznej produktów
przeciwpsychotycznych flupentyksol może powodować wydłużenie
odstępu QT. Utrzymujące się wydłużenie odstępu QT może zwiększać
ryzyko wystąpienia złośliwych zaburzeń rytmu serca. Należy zatem
zachować ostrożność podczas stosowania flupentyksolu u osób
podatnych na takie zaburzenia (z hipokaliemią, niedoborem magnezu
we krwi lub skłonnością genetyczną) oraz u pacjentów z zaburzeniami
układu sercowo-naczyniowego w wywiadzie, np. wydłużeniem odstępu
QT, znaczną bradykardią (< 50 uderzeń/minutę), świeżym ostrym
zawałem mięśnia sercowego lub zaburzeniami rytmu serca. Należy
unikać jednoczesnego stosowania innych leków przeciwpsychotycznych
(patrz punkt 4.5).
U pacjentów, u których stosuje się leki przeciwpsychotyczne
zgłaszano przypadki żylnej choroby zatorowo-zakrzepowej (ŻChZZ). U
osób przyjmujących leki przeciwpsychotyczne często stwierdza się
nabyte czynniki ryzyka rozwoju żylnej choroby zatorowo-zakrzepowej,
dlatego przed i w trakcie leczenia z zastosowaniem dichlorowodorku
flupentyksolu należy rozpoznać wszystkie możliwe czynniki ryzyka
tej choroby i podjąć działania prewencyjne.
Pacjenci w podeszłym wieku
Mózgowo-naczyniowe zdarzenia niepożądane
Podczas stosowania niektórych nietypowych leków
przeciwpsychotycznych w randomizowanych, kontrolowanych placebo
badaniach klinicznych prowadzonych w populacji pacjentów z demencją
zaobserwowano około trzykrotne zwiększenie ryzyka
mózgowo-naczyniowych zdarzeń niepożądanych. Mechanizm tego
zwiększonego ryzyka nie jest znany. Występowania zwiększonego
ryzyka nie można wykluczyć w przypadku stosowania innych leków
przeciwpsychotycznych lub w innych populacjach pacjentów. Należy
zachować ostrożność podczas stosowania dichlorowodorku
flupentyksolu u pacjentów z czynnikami ryzyka wystąpienia
udaru.
Zwiększone ryzyko zgonów u pacjentów w podeszłym wieku z
demencją Na podstawie dwóch dużych badań obserwacyjnych
stwierdzono zwiększone ryzyko zgonu u pacjentów w podeszłym wieku z
demencją, stosujących leki przeciwpsychotyczne, w porównaniu z
osobami niestostujacymi powyższych leków. Dostępne dane są
niewystarczające, by w sposób wiarygodny oszacować dokładnie
ryzyko, a przyczyna zwiększonego ryzyka nie jest znana.
Dichlorowodorek flupentyksolu nie jest przeznaczony do leczenia
zaburzeń zachowania związanych z demencją.
Substancje pomocnicze
Tabletki zawierają laktozę jednowodną. Produkt nie powinien być
stosowany u pacjentów z rzadko występującą wrodzoną nietolerancją
galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego
wchłaniania glukozy-galaktozy.
Fuanxol - przedawkowanie
Objawy
Senność, śpiączka, zaburzenia ruchowe, drgawki, wstrząs,
hipertermia lub hipotermia.
Największą, jednorazowo przyjętą doustnie dawką podczas badań
klinicznych było 80 mg. Ponadto stosowano dawki do 320 mg/dobę.
Informowano o zmianach w EKG, wydłużeniu odstępu QT, torsade
de pointes, zatrzymaniu akcji serca i komorowych zaburzeniach
rytmu, gdy lek podano w nadmiernej dawce w skojarzeniu z innymi
lekami o znanym działaniu na serce.
Leczenie
Stosuje się leczenie objawowe i podtrzymujące podstawowe
czynności życiowe. Po doustnym przyjęciu leku należy wykonać
najszybciej jak to możliwe płukanie żołądka i można podać węgiel
aktywowany. Należy zastosować leczenie podtrzymujące czynności
układu oddechowego i sercowo-naczyniowego. Nie należy podawać
adrenaliny, ponieważ może to spowodować dalsze obniżenie ciśnienia
tętniczego.
Jeśli wystąpią drgawki, można stosować diazepam, a w razie
zaburzeń ruchowych - biperyden.
Fuanxol - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na flupentyksol lub na którąkolwiek substancję
pomocniczą (patrz punkt 6.1). Zapaść krążeniowa, zmniejszony poziom
świadomości bez względu na etiologię (np. zatrucie alkoholem,
barbituranami lub opiatami), śpiączka.
Fuanxol - działania niepożądane
Większość działań niepożądanych jest zależna od dawki.
Częstość występowania oraz nasilenie są największe we wczesnej
fazie leczenia i ulegają zmniejszeniu w miarę jego kontynuacji.
Mogą wystąpić zaburzenia ruchowe, zwłaszcza we wczesnej fazie
leczenia. W większości przypadków takie działania niepożądane można
opanować farmakologicznie zmniejszając dawkę i (lub) podając leki
przeciw parkinsonizmowi. Nie zaleca się rutynowego profilaktycznego
stosowania leków przeciw parkinsonizmowi. Leki przeciw
parkinsonizmowi nie zmniejszają dyskinez późnych, a mogą je nawet
nasilać. W takich przypadkach zaleca się zmniejszenie dawki lub, w
razie możliwości, zaprzestanie podawania leku. W uporczywej
akatyzji pomocne może być stosowanie pochodnej benzodiazepiny lub
propranololu.
Częstości występowania działań niepożądanych wyliczono na
podstawie danych z literatury oraz z raportowania
spontanicznego.
Częstość występowania zdefiniowano jako:
Bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt
często (≥ 1/1000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do <
1/1000); bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana częstość
(nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia serca
|
Często
|
Tachykardia, kołatanie serca
|
Rzadko
|
Wydłużenie odstępu QT (w EKG)
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
Rzadko
|
Trombocytopenia, neutropenia, leukopenia, agranulocytoza
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Bardzo często
|
Senność, akatyzja, hiperkineza, hipokineza.
|
Często
|
Drżenie, dystonia, zawroty głowy, ból głowy.
|
Niezbyt często
|
Dyskinezy późne, dyskineza, parkinsonizm, zaburzenia mowy,
drgawki
|
Bardzo rzadko
|
Złośliwy zespół neuroleptyczny
|
Zaburzenia oka
|
Często
|
Zaburzenia akomodacji, nieprawidłowe widzenie
|
Niezbyt często
|
Napad przymusowego patrzenia z rotacją gałek ocznych
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
Często
|
Duszność
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Bardzo często
|
Suchość błony śluzowej jamy ustnej
|
Często
|
Slinotok, zaparcia, wymioty, niestrawność, biegunka
|
|
|
|
Niezbyt często
|
Ból brzucha, nudności, wzdęcie z oddawaniem wiatrów
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
Często
|
Zaburzenia oddawania moczu, zatrzymanie moczu
|
Ciąża, połóg i okres okołoporodowy
|
Częstość nieznana
|
Zespół odstawienia leku u noworodka (patrz punkt 4.6)
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Często
|
Nasilone pocenie się, świąd
|
Niezbyt często
|
Wysypka, nadwrażliwość na światło, zapalenie skóry
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
|
Często
|
Ból mięśniowy
|
Niezbyt często
|
Sztywność mięśni
|
Zaburzenia endokrynologiczne
|
Rzadko
|
Hiperprolaktynemia
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Często
|
Zwiększenie łaknienia, zwiększenie masy ciała
|
Niezbyt często
|
Zmniejszenie łaknienia
|
Rzadko
|
Hiperglikemia, zaburzona tolerancja glukozy
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Niezbyt często
|
Niedociśnienie, uderzenia gorąca
|
Bardzo rzadko
|
Żylna choroba zatorowo-zakrzepowa (w tym przypadki zatorowości
płucnej i zakrzepicy żył głębokich)
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Często
|
Astenia, zmęczenie
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
Rzadko
|
Nadwrażliwość, reakcja anafilaktyczna
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
Niezbyt często
|
Nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby
|
Bardzo rzadko
|
Żółtaczka
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
Niezbyt często
|
Zaburzenia wytrysku, zaburzenia wzwodu
|
Rzadko
|
Ginekomastia, mlekotok, brak miesiączki
|
Zaburzenia psychiczne
|
Często
|
Bezsenność, depresja, nerwowość, pobudzenie, zmniejszenie popędu
płciowego
|
Niezbyt często
|
Stany splątania
|
Nieznana
|
Myśli samobójcze, zachowania samobójcze1
|
1Raportowano występowanie przypadków myśli oraz zachowań
samobójczych podczas terapii flupentyksolem lub krótko po
odstawieniu leku (patrz punkt 4.4).
Tak jak w przypadku innych leków przeciwpsychotycznych, również
w przypadku flupentyksolu informowano o rzadkich przypadkach
wydłużenia odstępu QT, komorowych zaburzeniach rytmu -migotaniu
komór, częstoskurczu komorowym, torsade de pointes oraz
nagłych niewyjaśnionych zgonach (patrz punkt 4.4).
Nagłemu zaprzestaniu stosowania produktu leczniczego
zawierającego flupentyksol mogą towarzyszyć objawy odstawienia.
Najczęstszymi objawami są nudności, wymioty, brak łaknienia,
biegunka, wyciek wodnisty z nosa, pocenie się, bóle mięśniowe,
parestezje, bezsenność, niepokój, lęk i pobudzenie. Pacjenci mogą
także odczuwać zawroty głowy, nasilone odczucia ciepła lub chłodu
oraz drżenie. Objawy zazwyczaj rozpoczynają się 1 do 4 dni od
momentu odstawienia leku i słabną w ciągu 7-14 dni.
Fuanxol - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Flupentyksolu nie wolno stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest
to bezwzględnie konieczne. Noworodki, których matki otrzymywały
leki neuroleptyczne w późnym okresie ciąży lub podczas porodu mogą
wykazywać objawy przedmiotowe zatrucia, takie jak ospałość, drżenia
mięśniowe
1 nadpobudliwość oraz niską punktację w skali Apgar.
Badania nad wpływem na rozród wykonane u zwierząt nie wykazały
zwiększonej częstości występowania uszkodzeń płodu lub innego
szkodliwego działania na proces rozrodu.
Ekspozycja na leki przeciwpsychotyczne (włącznie z
flupentyksolem) w trzecim trymestrze ciąży powoduje ryzyko
wystąpienia u noworodków działań niepożądanych, obejmujących objawy
pozapiramidowe i(lub) objawy odstawienia, które mogą się różnić
ciężkością i czasem trwania po porodzie. Zgłaszano przypadki
pobudzenia, hipertonii, drżenia, senności, zespół zaburzeń
oddechowych, zaburzenia w karmieniu. W związku z tym stan
noworodków powinien być dokładnie monitorowany.
Laktacja
Stężenie flupentyksolu obecnego w mleku matki jest małe i jest
mało prawdopodobne, by lek podawany w dawkach leczniczych działał
też na niemowlę. Dawka spożywana przez dziecko wynosi poniżej 0,5%
dawki przyjmowanej przez matkę, wyrażonej w mg/kg mc.
Podczas leczenia flupentyksolem kobieta może kontynuować
karmienie piersią, o ile jest to istotne z klinicznego punktu
widzenia. Zaleca się jednak obserwację niemowlęcia, zwłaszcza w
pierwszych 4 tygodniach po urodzeniu.
Fuanxol - prowadzenie pojazdów
Flupentyksol podawany w małych lub umiarkowanych dawkach nie
powoduje uspokojenia polekowego. U pacjentów, którym przepisano
leki psychotropowe należy jednak oczekiwać pewnego upośledzenia
zdolności koncentracji uwagi. Należy ich zatem poinformować o
możliwości upośledzenia zdolności prowadzenia pojazdów
mechanicznych lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
Komentarze