Femoston

zobacz opinie o produkcie »
Cena
-
Forma
tabletki powlekane
Dawka
2mg+0,01g (żółte)+2 mg (czerw.)
Ilość
84 tabl.
Typ
Na receptę Rp
Refundacja
Nie
Producent: BGP PRODUCT B.V.

Femoston - Interakcje

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:

Zobacz wszystkie »

Pytania do farmaceuty

Wystąpienie okresu podczas stosowania Femoston

Witam, proszę o udzielenie informacji, ponieważ mój ekarz prowadzący wziął urlop i nie mam z nim kontaktu, a mam mały problem. we wrześniu otrzymałam tabletki duphaston i femoston1/10, po tym miesiącu aż do dziś doktor zmienił mi femoston na 2/10 (duphastonu już nie biorę). Femoston biorę 46 dni (lekarz zlecił nie robienie przerwy pomiędzy opakowaniami) i dziś tj 47 dzień dostałam okres. Nie wskazano mi wytycznych...

Odpowiada  Aleksander Ropielewski Aleksander Ropielewski i 1 inny specjalista

Miesiączka po stosowaniu Femostonu

Witam.Mam pytanie dotyczace leku femoston. wlasnie skonczylam pierwsze opakowanie z tego co jest napisane na ulotce i wyczytalam na forach lek ten stosuje sie bez zadnej przerwy wiec mam pytanie dotyczace miesiaczki bo w takim celu go otrzymalam (luteina mi nie wywolala miesiaczki)kiedy powinna sie pojawic???Bo nie ukrywam ze sie tym niepokoje poniewaz dzis wzielam pierwsza tabletke z 2 opakowania a okresu brak.Dodam ze mialam problem z malym endometrium, podejrzenie PCO

POKAŻ WIĘCEJ

Femoston - ulotka preparatu

Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.

Femoston - opis

Hormonalna terapia zastępcza (HTZ) w przypadku wystąpienia objawów niedoboru estrogenów u kobiet po menopauzie.

Zapobieganie osteoporozie u kobiet po menopauzie z wysokim ryzykiem złamań, u których występują objawy nietolerancji innych leków stosowanych w leczeniu osteoporozy lub, u których stosowanie takich leków jest przeciwwskazane.

Brak jest dostatecznych danych dotyczących leczenia kobiet po 65 roku życia.

Femoston - skład

Każda ceglastoczerwona tabletka produktu Femostonzawiera 2 mg estradiolu (Estradiolum) (w postaci estradiolu półwodnego) na pierwsze 14 dni cyklu.

Każda żółta tabletka zawiera 2 mg estradiolu (Estradiolum) (w postaci estradiolupółwodnego) i 10 mg dydrogesteronu (Dydrogesteronum) na pozostałe 14 dni 28-dniowego cyklu.

Produkt zawiera laktozę jednowodną.

Pełny wykaz substancji pomocniczych patrz punkt 6.1.

Femoston - dawkowanie

Jeśli pacjentka nie stosowała wcześniej hormonalnej terapii zastępczej lub, u której następuje zmiana leczenia z produktu do HTZ stosowanej metodą ciągłą złożoną, leczenie może być rozpoczęte dowolnego dnia. U kobiet, u których następuje zmiana leczenia z cyklicznej lub ciągłej sekwencyjnej hormonalnej terapii zastępczej, leczenie powinno rozpoczynać się następnego dnia po zakończeniu wcześniejszego cyklu leczenia.

Należy przyjmować doustnie jedną tabletkę zawierającą 2 mg estradiolu (ceglastoczerwona) raz na dobę przez pierwszych 14 kolejnych dni 28-dniowego cyklu, a następnie jedną tabletkę zawierającą 2 mg estradiolu i 10 mg dydrogesteronu (żółta) raz na dobę przez pozostałe 14 dni.

Po zakończeniu 28-dniowego cyklu należy od razu rozpocząć przyjmowanie tabletek przeznaczonych dla następnego cyklu. Pacjentki powinny stosować doustnie jedną tabletkę na dobę, zgodnie z kolejnością przedstawioną na opakowaniu. Leczenie powinno być prowadzone bez przerw. Femoston może być przyjmowany niezależnie od posiłków.

Przy rozpoczynaniu i kontynuacji leczenia objawów menopauzy należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę w możliwie najkrótszym czasie (patrz także rozdział 4.4).

Leczenie objawów menopauzy

Na ogół leczenie powinno się rozpoczynać od preparatu zawierającego 1 mg estradiolu i 1 mg estradiolu/10 mg dydrogesteronu. Następnie dawkowanie powinno być zindywidualizowane, w zależności od obserwowanych efektów terapeutycznych. Wobec braku poprawy klinicznej dawka leku może zostać zwiększona przez podanie preparatu Femoston.

Zapobieganie osteoporozie

Stosując hormonalną terapię zastępczą w celu zapobiegania osteoporozie należy brać pod uwagę spodziewany wpływ na gęstość kości, który jest zależny od dawki (patrz rozdział 5.1 Właściwości farmakodynamiczne) oraz indywidualną tolerancję leczenia.

Femoston - środki ostrożności

W przypadkach leczenia objawów menopauzy, HTZ powinna być rozpoczynana jedynie wtedy, gdy objawy te powodują pogorszenie jakości życia. Zawsze powinno się rozważyć ryzyko i spodziewane korzyści związane z leczeniem. Oceny takiej powinno się dokonywać przynajmniej raz w roku, a terapia powinna być kontynuowana, gdy korzyści nadal przeważają nad ryzykiem.

Badanie kliniczne/obserwacja

Przed pierwszorazowym lub ponownym zastosowaniem HTZ należy dokładnie przeprowadzić wywiad dotyczący pacjentki oraz jej rodziny. Wskazane jest badanie przedmiotowe (w tym narządów miednicy i piersi) w celu potwierdzenia wskazań i zidentyfikowania przeciwwskazań lub stanów wymagających zachowania szczególnej ostrożności. W trakcie leczenia zaleca się przeprowadzanie badań okresowych, których częstość powinna być uzależniona od indywidualnych potrzeb. Pacjentki powinny być poinformowane, jakie zmiany w zakresie gruczołów sutkowych wymagają zgłoszenia lekarzowi lub pielęgniarce. Badania, w tym mammografia, powinny być wykonywane zgodnie z aktualnie obowiązującymi zasadami dotyczącymi badań przesiewowych, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb.

Stany wymagające szczególnego nadzoru

Pacjentka powinna być obserwowana szczególnie starannie, jeśli któryś z niżej wymienionych stanów występuje obecnie, miał miejsce w przeszłości i (lub) ulegał pogorszeniu w okresie ciąży albo prowadzonej wcześniej terapii hormonalnej. Należy pamiętać, że Femoston może spowodować ponowne pojawienie się lub pogorszenie tych stanów, do których w szczególności należą:

• Mięśniak gładki (włókniakomięśniaki macicy) lub endometrioza

• Przebyte zaburzenia zakrzepowo-zatorowe lub czynniki ryzyka ich wystąpienia (patrz niżej)

• Czynniki ryzyka rozwoju nowotworów estrogenozależnych, np. rak piersi u krewnych w pierwszym stopniu pokrewieństwa

• Nadciśnienie tętnicze

• Choroby wątroby (np. gruczolak wątroby)

• Cukrzyca z obecnością lub bez powikłań naczyniowych

• Kamica żółciowa

• Migrena lub (ciężkie) bóle głowy

• Toczeń rumieniowaty układowy

• Rozrost błony śluzowej trzonu macicy w wywiadzie (patrz niżej)

• Padaczka

• Astma

• Otoskleroza

Wskazania do natychmiastowego przerwania leczenia

Leczenie należy przerwać w przypadku stwierdzenia przeciwwskazań, jak również w poniższych stanach:

• Żółtaczka lub pogorszenie się czynności wątroby

• Istotny wzrost ciśnienia tętniczego

• Pojawienie się bólów głowy o typie migrenowym

• Ciąża

Rozrost błony śluzowej trzonu macicy

Ryzyko rozrostu i rozwoju raka błony śluzowej trzonu macicy ulega zwiększeniu, gdy przez dłuższy okres czasu są stosowane same estrogeny (patrz rozdział 4.8). U kobiet z zachowaną macicą dodanie progestagenu przez co najmniej 12 dni cyklu znacznie redukuje to ryzyko.

Krwawienia z dróg rodnych

W pierwszych miesiącach leczenia mogą wystąpić czasami krwawienia oraz plamienia w środku cyklu. Jeśli krwawienia lub plamienia pojawią się w późniejszym okresie lub nie ustąpią mimo zaprzestania leczenia, należy przeprowadzić diagnostykę obejmującą biopsję błony śluzowej trzonu macicy w celu ustalenia przyczyny krwawień i wykluczenia nowotworu endometrium.

Rak piersi

Randomizowane, kontrolowane placebo badanie Women’s Health Initiative (WHI) i obserwacje epidemiologiczne, w tym Million Women Study (MWS) wskazują na zwiększone ryzyko raka piersi u kobiet przyjmujących przez kilka lat estrogeny, estrogeny i progesteron lub tibolon w ramach HTZ (patrz rozdział 4.8).

Wzrost ryzyka jest widoczny w ciągu pierwszych kilku lat leczenia prowadzonego według każdego ze schematów i dodatkowo ulega zwiększeniu wraz z czasem jego trwania. Wskaźniki ryzyka powracają do wartości wyjściowych po kilku (najczęściej pięciu) latach od zakończenia leczenia. Badanie MWS wykazało, że względne ryzyko rozwoju raka u kobiet stosujących skoniugowane estrogeny końskie (CEE) lub estradiol (E2) wzrastało po dodaniu progestagenu, w sposób sekwencyjny lub ciągły, niezależnie od jego rodzaju. Badanie nie udowodniło wpływu drogi podania leku na poziom ryzyka.

Badanie WHI wykazało, że terapia ciągła złożona skoniugowanymi estrogenami końskimi i octanem medroksyprogesteronu (CEE + MPA) prowadziła, w porównaniu z placebo, do rozwoju raka piersi o nieco większych wymiarach, dających częściej przerzuty do okolicznych węzłów chłonnych.

HTZ, szczególnie obejmująca skojarzone stosowanie estrogenów i progestagenów, prowadzi do wzrostu gęstości obrazów mammograficznych, co może utrudnić wykrywanie raka piersi metodą radiologiczną.

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa

W trakcie HTZ dochodzi do zwiększenia względnego ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ), tzn. pojawienia się zakrzepicy żył głębokich lub zatorowości płucnej. Jak wynika z jednego randomizowanego kontrolowanego badania oraz z obserwacji epidemiologicznych, u kobiet stosujących HTZ dochodzi do dwu-, trzykrotnego wzrostu takiego ryzyka w porównaniu z kobietami nieprzyjmującymi hormonów. Szacuje się, że wśród nieleczonych w ciągu 5 lat liczba przypadków ŻChZZ wynosi 3 na 1000 kobiet między 50 i 59 rokiem życia oraz 8 na 1000 kobiet w wieku od 60 do 69 lat. Uważa się, że w grupie 1000 zdrowych kobiet stosujących HTZ przez okres 5 lat wystąpi dodatkowo od 2 do 6 (najdokładniej = 4) przypadków ŻChZZ w grupie wiekowej 50-59 lat oraz od 5 do 15 (najdokładniej = 9) przypadków u kobiet między 60 i 69 rokiem życia. Prawdopodobieństwo wystąpienia epizodu jest największe w czasie pierwszego roku leczenia.

• Uznane czynniki ryzyka ŻChZZ obejmują przebyty epizod w przeszłości lub dodatni wywiad rodzinny, dużą otyłość (wskaźnik masy ciała > 30 kg/m2) i toczeń rumieniowaty układowy (SLE). Znaczenie zmian żylakowych żył nie jest jednoznacznie ustalone.

• U pacjentek z przebytą żylną chorobą zakrzepowo-zatorową lub z istniejącą skłonnością do zakrzepów ryzyko wystąpienia ŻChZZ jest zwiększone. HTZ dodatkowo zwiększa to ryzyko. Zwiększoną predyspozycję do zaburzeń zakrzepowo-zatorowych może sugerować wywiad wskazujący na indywidualną lub rodzinną skłonność do ich występowania oraz na nawracające poronienia samoistne. Należy uznać, że do czasu dokładnej oceny układu krzepnięcia lub rozpoczęcia leczenia przeciwzakrzepowego HTZ w tej grupie pacjentek jest przeciwwskazana. U kobiet, u których prowadzone jest leczenie przeciwzakrzepowe analiza korzyści i zagrożeń związanych z HTZ powinna być dokonana szczególnie dokładnie.

• Ryzyko wystąpienia ŻChZZ może okresowo ulegać zwiększeniu z powodu przedłużającego się unieruchomienia, dużego urazu lub operacji chirurgicznej. Jak u wszystkich pacjentów po operacji, również w tych przypadkach należy zwrócić szczególną uwagę na środki profilaktyczne, mogące zapobiec rozwojowi ŻChZZ. Przewidywane unieruchomienie, np. w związku z okresem pooperacyjnym, zwłaszcza po zabiegach dotyczących jamy brzusznej lub ortopedycznych w zakresie kończyn dolnych wymaga rozważenia możliwości czasowego wstrzymania HTZ, na cztery do sześciu tygodni wcześniej. Leczenie można wznowić po powrocie pacjentki do pełnej aktywności ruchowej.

• Wystąpienie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej w czasie stosowania HTZ wymaga przerwania leczenia. Pacjentka powinna być powiadomiona o konieczności skontaktowania się z lekarzem prowadzącym natychmiast, gdy pojawią się objawy mogące wskazywać na możliwość choroby zakrzepowo-zatorowej (np. bolesny obrzęk kończyny, nagły ból w klatce piersiowej, duszność).

Choroba wieńcowa

Randomizowane, kontrolowane badania nie potwierdziły korzystnego wpływu terapii ciągłej złożonej z zastosowaniem skoniugowanych estrogenów i octanu medroksyprogesteronu (MPA) na układ krążenia. Dwa duże badania kliniczne (WHI i HERS, tj. Heart and Estrogen/progestin Replacement Study) wskazują na możliwość zwiększonej zachorowalności na choroby układu krążenia w okresie pierwszego roku leczenia i brak korzyści w latach kolejnych. Istnieje niewiele prac dotyczących wpływu innych preparatów stosowanych w ramach HTZ na zachorowalność i śmiertelność z powodu chorób układu krążenia. Nie jest więc wiadomo, czy wyniki badań WHI i HERS mogą odnosić się do innych leków używanych w ramach HTZ.

Udar mózgu

Jedno duże randomizowane badanie kliniczne (WHI) wykazało dodatkowo zwiększenie ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu u zdrowych kobiet stosujących skoniugowane estrogeny i MPA w terapii ciągłej złożonej.

Oblicza się, że w grupie kobiet niestosujących HTZ liczba udarów mózgu w okresie pięcioletniej obserwacji wynosi 3 na 1000 kobiet między 50 i 59 rokiem życia oraz 11 na 1000 kobiet w przedziale wiekowym od 60 do 69 lat. Uważa się, ze w grupie 1000 zdrowych kobiet otrzymujących skoniugowane estrogeny i MPA przez okres 5 lat wystąpi dodatkowo od 0 do 3 (najdokładniej = 1) przypadków udaru mózgu w grupie wiekowej 50-59 lat oraz od 1 do 9 (najdokładniej = 4) incydentów u kobiet między 60 i 69 rokiem życia. Nie jest wiadomo, czy inne preparaty stosowane w ramach HTZ również powodują wzrost ryzyka udaru mózgu.

Rak jajnika

Jak wynika z kilku badań epidemiologicznych, długotrwałe (co najmniej 5 -10 lat) leczenie kobiet po usunięciu macicy samymi estrogenami, obecnymi w preparatach przeznaczonych do HTZ, prowadzi do zwiększenia ryzyka rozwoju raka jajnika. Nie jest wiadomo, czy ryzyko jest inne, jeśli prowadzone jest leczenie skojarzone.

Inne stany kliniczne

• Z uwagi na retencję płynów powodowaną przez estrogeny, pacjentki z zaburzeniami czynności serca lub nerek wymagają szczególnego nadzoru. Ścisłej obserwacji wymagają kobiety z krańcową niewydolnością nerek, gdyż wiadomo, iż wówczas stężenie substancji czynnych preparatu Femoston we krwi krążącej ulega zwiększeniu.

• Kobiety z rozpoznaną wcześniej hipertriglicerydemią, u których prowadzona jest hormonalna terapia zastępcza, wymagają szczególnego nadzoru. Istnieją pojedyncze doniesienia wskazujące na możliwość wystąpienia zapalenia trzustki w następstwie znacznego zwiększenia stężenia triglicerydów pod wpływem leczenia.

• Estrogeny powodują zwiększenie stężenia globuliny wiążącej hormony tarczycy (TBG). Prowadzi to do zwiększenia ogólnego stężenia hormonów tarczycy we krwi, co można stwierdzić, oceniając stężenie jodu związanego z białkiem (PBI), T4 (metodą kolumnową albo radioimmunologiczną) lub T3 (metodą radioimmunologiczną). Odzwierciedleniem zwiększonego stężenia TBG jest zmniejszenie wychwytu T3 przez żywice. Stężenia wolnej T4 i wolnej T3 nie ulegają zmianom. Zwiększać mogą się stężenia innych białek wiążących obecnych we krwi, np. globuliny wiążącej kortykosteroidy (CBG), globuliny wiążącej hormony płciowe (SHBG), co będzie prowadziło do zwiększenia stężenia we krwi odpowiednio: kortykosteroidów i hormonów płciowych. Stężenia hormonów wolnych lub aktywnych biologicznie nie ulegają zmianie. Zwiększone mogą być stężenia innych białek osocza (substratu dla angiotensyny/reniny, alfa-1 antytrypsyny, ceruloplazminy).

• Nie uzyskano jednoznacznych dowodów na poprawę funkcji poznawczych.Wyniki badania WHI wydają się wskazywać na możliwość przyspieszonego postępu otępienia u kobiet rozpoczynających stosowanie CEE i MPA po 65 roku życia. Nie wiadomo, na ile te obserwacje odnoszą się do kobiet zaczynających leczenie wcześniej i stosujących inne preparaty w ramach

HTZ.

• Produkt zawiera laktozę jednowodną i nie powinien być podawany pacjentkom z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Femoston - przedawkowanie

Zarówno estrogeny, jak i dydrogesteron odznaczają się niewielką toksycznością. Teoretycznie w przypadkach przedawkowania mogą pojawić się takie objawy, jak: nudności, wymioty, senność i zawroty głowy. Nie wymagają one zwykle leczenia. Zasady te odnoszą się również do przypadków przedawkowania u dzieci.

Femoston - przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek ze składników produktu

• Przebyty rak piersi, jego podejrzenie lub rozpoznany rak piersi

• Rozpoznane lub podejrzewane złośliwe nowotwory estrogenozależne (np. rak błony śluzowej macicy)

• Niezdiagnozowane krwawienia z dróg rodnych

• Nieleczony rozrost błony śluzowej trzonu macicy

• Przebyta idiopatyczna lub istniejąca obecnie żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna)

• Czynne lub niedawno przebyte zaburzenia zakrzepowo-zatorowe tętnic (np. dusznica bolesna, zawał serca)

• Ostra lub przebyta choroba wątroby, do czasu normalizacji wskaźników czynności wątroby

• Porfiria

Femoston - działania niepożądane

Badania kliniczne i badania po wprowadzeniu produktu na rynek wskazują na możliwość wystąpienia następujących działań niepożądanych:

System klasyfikacji

narządowej MedDRA

Często (1/100 do

< 1/10)

Niezbyt często

(1/1 000 do

< 1/100)

Rzadko (1/10 000 do < 1/1 000)

Bardzo rzadko (< 1/10 000), w tym sporadyczne zgłoszenia

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

 

Kandydoza pochwy

   

Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy)

 

Zwiększenie wymiarów mięśniaka gładkiego

   

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

     

Niedokrwistość hemolityczna

Zaburzenia układu immunologicznego

     

Reakcje nadwrażliwości

Zaburzenia psychiczne

 

Depresja, zmiana libido, nerwowość

   

Zaburzenia układu nerwowego

Bóle głowy, migrena

Zawroty głowy

 

Pląsawica

Zaburzenia oka

   

Nietolerancja soczewek kontaktowych, maceracja rogówki

 

Zaburzenia serca

     

Zawał serca

Zaburzenia naczyniowe

 

Żylna choroba zakrzepowozatorowa*

 

Udar mózgu

Zaburzenia żołądka i

jelit

Nudności, bóle brzucha, wzdęcia

   

Wymioty

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

 

Choroby pęcherzyka żółciowego

Zaburzenia czynności wątroby, niekiedy z osłabieniem lub złym samopoczuciem, żółtaczką i bólami brzucha

 

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

 

Skórne reakcje alergiczne, wysypka, pokrzywka, świąd

 

Ostuda lub

przebarwienia skórne, które mogą się utrzymywać po zaprzestaniu stosowania leku, rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty, plamica naczyniowa, obrzęk naczynioruchowy

Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej

Kurcze kończyn dolnych

Bóle pleców

   

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Bóle/tkliwość uciskowa

piersi, krwawienia i plamienia śródcykliczne, bóle w obrębie miednicy

Zmiany w obrazie nadżerek szyjki macicy, wydzielania śluzu, bolesne miesiączkowanie

Powiększenie piersi, objawy przypominające zespół napięcia przedmiesiączkoweg o

 

Wady wrodzone, choroby rodzinne i genetyczne

     

Nasilenie objawów porfirii

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Osłabienie

Obrzęk obwodowy

   

Badania diagnostyczne

Zwiększenie/ zmniejszenie masy ciała

     

*patrz niżej w celu uzyskania dalszych informacji

W każdym zestawieniu częstości występowania, działania niepożądane są przedstawione w kolejności od najcięższych do najłagodniejszych.

Rak piersi

Wiele obserwacji epidemiologicznych oraz randomizowane, kontrolowane przy pomocy placebo badanie prospektywne – Women’s Health Initiative (WHI) wskazują, że całkowite ryzyko rozwoju raka piersi wzrasta wraz z czasem stosowania HTZ u kobiet obecnie lub wcześniej stosujących HTZ. Ponowna analiza 51 obserwacji epidemiologicznych (w ramach których > 80% kobiet stosowało same estrogeny) oraz wyniki epidemiologicznego badania Milion Women Study (MWS) wykazały podobne ryzyko względne (RR) przy stosowaniu jedynie estrogenów, wynoszące odpowiednio: 1,35 (95% CI:

1,21-1,49) i 1,30 (95% CI: 1,21-1,40).

Jak wynika z wielu prac epidemiologicznych, terapia skojarzona z zastosowaniem estrogenów i progestagenu powoduje wzrost ryzyka raka piersi w porównaniu z leczeniem samymi estrogenami. Badanie MWS wskazuje, że w porównaniu z kobietami niestosującymi HTZ, leczenie z zastosowaniem rozmaitych preparatów estrogenowo-progesteronowych powodowało wyższe ryzyko raka piersi (RR= 2,00, 95% CI: 1,88-2,12) niż z użyciem samych estrogenów (RR= 1,30, 95% CI:

1,21-1,40) lub z wykorzystaniem tibolonu (RR= 1,45, 95% CI: 1,25-1,68).

Na podstawie wyników badania WHI wiadomo, że po 5-6 latach stosowania CEE + MPA w ramach HTZ ryzyko w porównaniu z placebo wynosi 1,24 (95% CI: 1,01-1,54).

Poniżej przedstawiono wartości ryzyka bezwzględnego obliczone na podstawie wyników badań MWS i WHI:

W ramach programu MWS na podstawie średniej częstości występowania raka piersi w krajach rozwiniętych ustalono, że:

• Wśród kobiet, które nie stosują HTZ przewidywana liczba rozpoznań wynosi 32 przypadki raka na 1000 kobiet między 50 a 64 rokiem życia.

• Wśród 1000 kobiet, które obecnie lub ostatnio stosowały HTZ przewiduje się, że liczba dodatkowo rozpoznanych przypadków w tym samym przedziale wiekowym wyniesie: Wśród kobiet stosujących same estrogeny

- między 0 i 3 (najdokładniej = 1,5) w okresie 5 lat leczenia

- między 3 i 7 (najdokładniej = 5) w okresie 10 lat leczenia

Wśród kobiet stosujących terapię skojarzoną, estrogenowo-progestagenową

- między 5 i 7 (najdokładniej = 6) w okresie 5 lat leczenia

- między 18 i 20 (najdokładniej = 19) w okresie 10 lat leczenia

Wyniki badania WHI wskazują, że w okresie 5,6 letniej obserwacji u kobiet między 50 a 79 rokiem życia stosujących złożoną terapię estrogenowo-progestagenową (CEE + MPA) wystąpi dodatkowo 8 przypadków raka piersi na 10 000 kobiet. Na podstawie dokonanych wyliczeń uważa się, że:

• Wśród 1000 kobiet otrzymujących placebo,

- zostanie rozpoznanych 16 przypadków inwazyjnego raka piersi w okresie 5 lat.

• Wśród 1000 kobiet stosujących złożoną terapię estrogenowo-progestagenową (CEE + MPA) liczba dodatkowo rozpoznanych przypadków wyniesie - od 0 do 9 (najdokładniej = 4) w okresie 5 lat leczenia.

Liczba dodatkowych przypadków raka piersi wśród kobiet stosujących HTZ jest podobna jak w przypadku kobiet, które dopiero rozpoczynają takie leczenie niezależnie od wieku, w którym jest ono wdrażane (w przedziale wiekowym 45 – 65 lat) (patrz rozdział 4.4).

Inne działania niepożądane związane ze stosowaniem estrogenów/progestagenów

• Łagodne i złośliwe nowotwory estrogenozależne, np. rak błony śluzowej trzonu macicy**

• Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, tzn. zakrzepowe zapalenie żył głębokich kończyn dolnych i miednicy lub zatorowość płucna. Stany te występują znacznie częściej wśród kobiet, u których prowadzona jest HTZ. Dalsze informacje można uzyskać w rozdziale 4.3. Przeciwwskazania i 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania.

• Możliwa demencja (zobacz rozdział 4.4).

**Rak błony śluzowej trzonu macicy

U kobiet z zachowaną macicą ryzyko rozrostu błony śluzowej i rozwoju raka wzrasta wraz z czasem stosowania samych estrogenów, bez progestagenów. Z badań epidemiologicznych wynika, że najmniejsze ryzyko rozwoju raka błony śluzowej dotyczy kobiet, które nie stosują HTZ. W grupie tych kobiet między 50 i 65 rokiem życia wynosi ono 5 przypadków na każde 1000 kobiet. Ryzyko to zwiększa się 2-12-krotnie w przypadku leczenia samymi estrogenami, w zależności od ich dawki i czasu leczenia w porównaniu do kobiet niestosujących HTZ. Dodanie progestagenu znacznie zmniejsza ryzyko rozwoju raka.

Femoston - ciąża i karmienie piersią

Femoston nie jest wskazany w czasie ciąży. Jeżeli do ciąży dojdzie w trakcie stosowania preparatu Femoston, leczenie należy natychmiast przerwać.

Istnieje wiele danych wskazujących, że stosowanie dydrogesteronu w czasie ciąży nie wywiera niekorzystnego wpływu na płód.

Wyniki większości dotychczas opublikowanych badań epidemiologicznych dotyczących nieumyślnego podawania estrogenów z progestagenami w czasie ciąży nie wykazały efektów teratogennych lub toksycznych na płód. Femoston nie jest wskazany w okresie laktacji.

Femoston - prowadzenie pojazdów

Femoston nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn.

Kategorie preparatu

Ten preparat należy do kategorii:

Femoston - Zamienniki

Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:

Komentarze

Wysyłając opinię akceptujesz regulamin zamieszczania opinii w serwisie. Grupa Wirtualna Polska Media SA z siedzibą w Warszawie jest administratorem twoich danych osobowych dla celów związanych z korzystaniem z serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania.
    Podziel się na Facebooku
    Zapytaj o lek

    za darmo

    • Odpowiedź w 24 godziny
    • Bez żadnych opłat
    • Wykwalifikowani farmaceuci

    farmaceutów jest teraz online

    0/500
    Uzupełnij treść pytania o ewentualne dodatkowe szczegóły i kliknij "Wyślij pytanie".

    Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.

    Substancja czynna

    Estradiolum, Dydrogesteronum + Estradiolum

    Dostępne opakowania
    Femoston

    Femoston

    tabletki powlekane - 84 tabl. - 2mg+0,01g (żółte)+2 mg (czerw.)
    BGP PRODUCT B.V.
    Femoston

    Femoston

    tabletki powlekane - 28 tabl. - 2mg+0,01g (żółte)+2 mg (czerw.)
    BGP PRODUCT B.V.
    Powiązane artykuły
    Newsy

    Nowe rozwiązanie w leczeniu osteoporozy?

    Nowe rozwiązanie w leczeniu osteoporozy?

    Naukowcy z Centrum medycznego w Dallas opracowali nowy czynnik wzrostu, który może odwrócić działanie osteoporozy. To pionierskie odkrycie, które może mieć zastosowanie w procesach regeneracji. Osteoporoza to zjawisko zaburzenia mikroarchitektury budowy...

    Newsy

    Skuteczna walka z osteoporozą

    Skuteczna walka z osteoporozą

    Osteoporoza to zaburzenie mikroarchitektury kości, które stają się bardziej podatne na złamania. Nowe badania wskazują, że terapia hormonalna u kobiet po menopauzie może pomóc osobom z grupy ryzyka. W normalnych warunkach, występuje stałe kościotworzenie....

    Newsy - zdrowie

    Monitorowanie zmian kostnych u kobiet

    Monitorowanie zmian kostnych u kobiet

    Osteoporoza - to choroba, która polega na zaburzeniu mikroarchitektury kości. Można powiedzieć, że rozwija się w sposób utajony, bowiem nie widać bezpośrednio i namacalnie jej występowania. To bardzo złudna sytuacja, bowiem osteoporoza wiąże się ze zwiększonym...

    Ortopedia i reumatologia

    Osteopenia - przyczyny, objawy, diagnozowanie i leczenie

    Osteopenia - przyczyny, objawy, diagnozowanie i leczenie

    Osteopenię definiuje się jako stan, w którym mineralna gęstość kości jest niższa niż normalnie. Osteopenia może być wstępnym etapem osteoporozy, ale nie zawsze do niej prowadzi. Istotne jest wczesne podjęcie leczenia aby zapobiec dalszemu jej rozwojowi. Co...

    Osteoporoza - klasyfikacja, diagnostyka, profilaktyka, leczenie

    Osteoporoza a tarczyca

    Osteoporoza a tarczyca

    Osteoporoza jest spowodowana problemami hormonalnymi i zazwyczaj występuje u kobiet. Oprócz tego, że można ja wywołać nieodpowiednią dietą i może być odziedziczona po rodzicach, badania pokazują, że także nadczynność tarczycy może sprawić, że osteoporoza...

    Osteoporoza - klasyfikacja, diagnostyka, profilaktyka, leczenie

    Maść z nitrogliceryną na osteoporozę

    Maść z nitrogliceryną na osteoporozę

    Kanadyjscy naukowcy przeprowadzili badania, które wskazują, iż stosowanie maści z nitrogliceryną u kobiet w okresie pomenopauzalnym sprzyja wzrostowi gęstości tkanki kostnej. Badanie zastosowania maści z nitrogliceryną Uczeni z Women's College Research...

    Osteoporoza - klasyfikacja, diagnostyka, profilaktyka, leczenie

    Osteoporoza u kobiet - czynniki ryzyka i profilaktyka osteoporozy u kobiet

    Osteoporoza u kobiet - czynniki ryzyka i profilaktyka osteoporozy u kobiet

    Osteoporoza to choroba, która atakuje głównie kobiety po menopauzie. Według danych statystycznych nawet co druga kobieta po 50 doświadcza złamania kości z powodu osteoporozy. Dla porównania, tego typu złamania występują u co ósmego mężczyzny. Do złamań...

    Osteoporoza - klasyfikacja, diagnostyka, profilaktyka, leczenie

    Osteoporoza - twój niezbędnik w chorobie

    Osteoporoza - twój niezbędnik w chorobie

    Osteoporoza polega na postępującym ubytku masy kostnej. Schorzenie to najczęściej występuje u kobiet, które skończyły 50 rok życia i jest związana ze zmianami hormonalnymi - ten problem dotyczy 30% kobiet po menopauzie. Osteoporoza to choroba, której...

    Osteoporoza - klasyfikacja, diagnostyka, profilaktyka, leczenie

    Osteoporoza wtórna

    Osteoporoza wtórna

    Osteoporoza wtórna to rodzaj osteoporozy, który pojawia się jako powikłanie stanu chorobowego lub następstwo pewnego stylu życia. Leczenie osteoporozy wtórnej niekiedy stanowi dla lekarzy duże wyzwanie - konieczne jest bowiem leczenie choroby wywołującej...