Femipol

Femipol - dawkowanie

Jak stosować preparat Femipol

Tabletki naleŜy przyjmować zgodnie z kolejnością pokazaną na opakowaniu blistrowym, codziennie, o tej samej porze dnia. Przez 21 dni naleŜy przyjmować jedną tabletkę na dobę. KaŜde kolejne opakowanie blistrowe naleŜy rozpocząć po 7-dniowej przerwie w przyjmowaniu tabletek, podczas której pojawi się krwawienie z odstawienia. Krwawienie to pojawia się przewaŜnie w drugiej lub trzeciej dobie po przyjęciu ostatniej tabletki i moŜe trwać aŜ do rozpoczęcia kolejnego opakowania.

Jak rozpocząć przyjmowanie preparatu Femipol

Jeśli w ciągu ostatniego miesiąca nie stosowano doustnych leków antykoncepcyjnych Przyjmowanie tabletek naleŜy rozpocząć 1 dnia naturalnego cyklu miesiączkowego kobiety (tj. pierwszego dnia krwawienia miesiączkowego). MoŜna takŜe rozpocząć przyjmowanie tabletek między 2. a 5. dniem cyklu, lecz w takim przypadku zaleca się stosowanie dodatkowo mechanicznych metod antykoncepcyjnych przez pierwsze 7 dni przyjmowania tabletek podczas pierwszego cyklu.

Zmiana z wcześniej stosowanego złoŜonego doustnego preparatu antykoncepcyjnego na preparat Femipol

Przyjmowanie preparatu Femipol naleŜy rozpocząć następnego dnia po przyjęciu ostatniej tabletki zawierającej substancje czynne z poprzedniego opakowania tabletek antykoncepcyjnych – ale nie później niŜ w dzień po zakończeniu przerwy lub okresu przyjmowania tabletek placebo poprzedniego środka antykoncepcyjnego.

Zmiana z wcześniej stosowanego preparatu zawierającego tylko progestagen (tabletki zawierające wyłącznie progestagen, zastrzyki, implanty, system terapeutyczny domaciczny uwalniający progestagen IUS)

Zmiany z tabletek zawierających wyłącznie progestagen moŜna dokonać kaŜdego dnia. Pierwszą tabletkę naleŜy przyjąć następnego dnia po zaŜyciu którejkolwiek tabletki progestagenowej z opakowania. Przy zmianie z implantu lub IUS, przyjmowanie preparatu Femipol naleŜy rozpocząć w dniu usunięcia implantu. Przy zmianie z zastrzyków, preparat Femipol naleŜy przyjąć w dniu, w którym miała być wykonana następna iniekcja. We wszystkich tych przypadkach zaleca się stosowanie dodatkowo mechanicznych metod antykoncepcyjnych przez pierwsze 7 dni przyjmowania tabletek.

Po poronieniu w pierwszym trymestrze ciąŜy

Przyjmowanie tabletek moŜna rozpocząć natychmiast. W takim przypadku nie ma konieczności stosowania Ŝadnych innych środków antykoncepcyjnych.

Po porodzie lub poronieniu w drugim trymestrze

W przypadku kobiet karmiących piersią – patrz punkt 4.6.

Przyjmowanie tabletek naleŜy rozpocząć w ciągu 21.-28. dni po porodzie, w przypadku kobiet niekarmiących piersią lub po poronieniu w drugim trymestrze. Jeśli preparat będzie wprowadzony później zaleca się stosowanie dodatkowo mechanicznych metod antykoncepcyjnych przez pierwsze 7 dni przyjmowania tabletek. Jeśli pacjentka odbyła stosunek przed rozpoczęciem przyjmowania tabletek naleŜy zbadać czy pacjentka nie jest w ciąŜy lub poczekać do wystąpienia pierwszego krwawienia miesiączkowego.

W przypadku pominięcia tabletki

Jeśli od pominięcia tabletki upłynęło mniej niŜ 12 godzin, skuteczność antykoncepcyjna jest zachowana. Pominiętą tabletkę naleŜy przyjąć tak szybko jak to moŜliwe i kontynuować przyjmowanie pozostałych tabletek tak jak zwykle.

W przypadku gdy od pominięcia tabletki upłynęło ponad 12 godzin, skuteczność antykoncepcyjna moŜe być zmniejszona. NaleŜy wówczas postępować według dwóch zasad:

1. Przerwa w przyjmowaniu tabletek nie moŜe być większa niŜ 7 dni.

2. Tabletki naleŜy przyjmować bez przerwy przez 7 dni, w celu odpowiedniego zahamowania osi podwzgórzowo-przysadkowo-jajnikowej.

Zalecenia, zgodnie z którymi naleŜy postępować w przypadku:

Pominięcia tabletki w 1. tygodniu

Pominiętą tabletkę naleŜy przyjąć tak szybko jak to moŜliwe nawet, jeśli oznacza to przyjęcie dwóch tabletek jednocześnie. Od tego momentu naleŜy przyjmować pozostałe tabletki o zwykłej porze. Równocześnie, przez 7 kolejnych dni naleŜy stosować mechaniczne metody antykoncepcyjne, np. prezerwatywę. Jeśli w ciągu minionych 7 dni miał miejsce stosunek płciowy, naleŜy wziąć pod uwagę moŜliwość zajścia w ciąŜę. Im więcej tabletek zostało pominiętych oraz im bliŜej okresu przerwy (7dnowej) w przyjmowaniu tabletek miało to miejsce, tym większe jest ryzyko zajścia w ciąŜę.

Pominięcia tabletki w 2. tygodniu

Pominiętą tabletkę naleŜy przyjąć tak szybko jak to moŜliwe nawet, jeśli oznacza to przyjęcie dwóch tabletek jednocześnie. Od tego momentu naleŜy przyjmować pozostałe tabletki o zwykłej porze. Jeśli przed okres 7 dni poprzedzających pominięcie tabletki przyjmowane były zgodnie z zaleceniami, nie ma konieczności stosowania dodatkowych metod antykoncepcyjnych. W przeciwnym wypadku lub, jeśli więcej niŜ 1 tabletka została pominięta, naleŜy zalecić stosowanie przez 7 dni metod barierowych antykoncepcji np. prezerwatywa.

Pominięcie tabletki w 3. tygodniu

Ryzyko zmniejszenia skuteczności działania antykoncepcyjnego zwiększa się, z powodu zbliŜającej się przerwy w przyjmowaniu tabletek. Zmniejszeniu skuteczności antykoncepcyjnej moŜna jednak zapobiec poprzez odpowiednie dawkowanie tabletek. JeŜeli wybierze się jedno z niŜej opisanych zaleceń nie ma potrzeby stosowania Ŝadnych dodatkowych metod antykoncepcyjnych, pod warunkiem, Ŝe przez 7 dni poprzedzających pominięcie tabletki, preparat był przyjmowany prawidłowo. Jeśli natomiast w ciągu 7 dni przed pominięciem tabletki preparat nie był przyjmowany prawidłowo naleŜy zastosować się do zalecenia nr 1 oraz stosować przez okres 7 dni metody barierowe antykoncepcji np. prezerwatywa.

1. Pominiętą tabletkę naleŜy przyjąć tak szybko jak to moŜliwe nawet, jeśli oznacza to przyjęcie dwóch tabletek jednocześnie. Od tego momentu naleŜy przyjmować pozostałe tabletki o zwykłej porze. Po przyjęciu ostatniej tabletki z bieŜącego opakowania naleŜy rozpocząć natychmiast kolejne opakowanie, nie robiąc przerwy w przyjmowaniu tabletek. Najprawdopodobniej nie wystąpi krwawienie z odstawienia aŜ do czasu ukończenia kolejnego opakowania. MoŜe natomiast wystąpić plamienie lub krwawienie z odstawienia w trakcie przyjmowania tabletek.

2. MoŜna takŜe przerwać przyjmowanie tabletek z obecnego opakowania. W takim przypadku, naleŜy zrobić przerwę na okres 7 dni (włącznie z dniami pominięcia tabletek), a następnie rozpocząć przyjmowanie tabletek z nowego opakowania.

Jeśli po pominięciu tabletki, w pierwszym prawidłowym okresie przerwy w przyjmowaniu tabletek, nie wystąpi krwawienie z odstawienia, naleŜy wziąć pod uwagę moŜliwość ciąŜy.

Co naleŜy zrobić w przypadku wymiotów i (lub)biegunki

Jeśli w ciągu 3-4 godzin od przyjęcia tabletki wystąpią wymioty, tabletka moŜe nie zostać całkowicie wchłonięta. W takim przypadku naleŜy zastosować zalecenia takie same jak w przypadku pominięcia tabletek, opisane powyŜej. Jeśli biegunka nie jest wyjątkowo cięŜka, nie wpływa na wchłanianie złoŜonych doustnych środków antykoncepcyjnych i nie ma konieczności stosowania dodatkowej antykoncepcji. JeŜeli cięŜka biegunka utrzymuje się przez 2 lub więcej dni naleŜy zastosować zalecenia takie jak w przypadku pominięcia tabletek. Jeśli kobieta nie chce zmieniać normalnego rytmu przyjmowania tabletek, powinna przyjąć dodatkową tabletkę (tabletki) z innego opakowania.

W jaki sposób przyspieszyć lub opóźnić krwawienie z odstawienia

W celu opóźnienia wystąpienia krwawienia z odstawienia, naleŜy rozpocząć kolejne opakowanie preparatu Femipol bez okresu przerwy w przyjmowaniu tabletek. MoŜna opóźnić wystąpienie krwawienia z odstawienia tak długo jak to konieczne, aŜ do końca drugiego opakowania, jednak nie dłuŜej. Podczas opóźniania wystąpienia krwawienia z odstawienia moŜe wystąpić plamienie lub krwawienie z odstawienia. Regularne przyjmowanie preparatu Femipol naleŜy rozpocząć ponownie po zachowaniu prawidłowego 7-dniowego okresu przerwy w przyjmowaniu tabletek.

W celu przesunięcia krwawienia z odstawienia na inny dzień tygodnia, niŜ występuje ono zwykle stosując dotychczasowy schemat przyjmowania tabletek, moŜna zalecić skrócenie kolejnego okresu przerwy w przyjmowaniu tabletek o tyle dni o ile ma być przesunięte krwawienia z odstawienia. Im krótsza przerwa tym wyŜsze ryzyko, Ŝe krwawienie z odstawienia nie wystąpi, a pojawi się krwawienie w środku cyklu lub plamienie podczas przyjmowania tabletek z kolejnego opakowania (tak jak w przypadku opóźnienia wystąpienia krwawienia z odstawienia).

Femipol - środki ostrożności

Ocena i badania przed rozpoczęciem stosowania doustnych złoŜonych środków antykoncepcyjnych

Przed rozpoczęciem stosowania lub ponownym zastosowaniem złoŜonego doustnego leku antykoncepcyjnego naleŜy zebrać pełny wywiad osobisty i rodzinny, a takŜe zbadać czy pacjentka nie jest w ciąŜy. NaleŜy dokonać pomiaru ciśnienia tętniczego krwi, a takŜe przeprowadzić badanie przedmiotowe, gdy jest to wskazane klinicznie, w celu ustalenia przeciwwskazań (patrz punkt 4.3) i ostrzeŜeń (patrz „OstrzeŜenia” w obecnym punkcie). Pacjentkę naleŜy poinformować o konieczności uwaŜnego zapoznania się z treścią Ulotki dla pacjenta i stosowanie się do zawartych tam zaleceń. Częstotliwość i rodzaj kolejnych badań kontrolnych naleŜy ustalić indywidualnie dla kaŜdej pacjentki zgodnie z zasadami obowiązującymi w praktyce.

OstrzeŜenia: Ogólne

Pacjentki naleŜy poinformować, Ŝe złoŜone leki antykoncepcyjne nie chronią przed HIV (AIDS) lub przed innymi chorobami przenoszonymi droga płciową.

W przypadku obecności któregokolwiek z niŜej wymienionych czynników ryzyka u pacjentki, naleŜy rozwaŜyć czy korzyści wynikające ze stosowania złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych przewaŜają nad potencjalnym ryzykiem dla kaŜdego indywidualnego przypadku. Kwestie te naleŜy takŜe przedyskutować z pacjentką przed rozpoczęciem stosowania złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych. NaleŜy poinformować pacjentkę, o konieczności skontaktowania się z lekarzem w przypadku nasilenia, pogorszenia lub pojawienia się któregokolwiek z tych zaburzeń lub czynników ryzyka. Lekarz decyduje czy naleŜy przerwać stosowanie złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych.

1. Zaburzenia krąŜenia

Stosowanie kaŜdego ze złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych zwiększa ryzyko Ŝylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, w porównaniu z sytuacją gdy preparat nie jest stosowany. Ryzyko to jest najwyŜsze w pierwszym roku stosowania u kobiet, które wcześniej nie stosowały złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych. Ten wzrost ryzyka jest mniejszy niŜ ryzyko Ŝylnej choroby zakrzepowo-zatorowej związane z ciąŜą, które szacuje się na 60 przypadków na 100 000 kobiet w ciąŜy. śylna choroba zakrzepowo-zatorowa prowadzi do zgonu w 1-2% przypadków.

W kilku badaniach epidemiologicznych stwierdzono, Ŝe ryzyko Ŝylnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest wyŜsze u kobiet stosujących złoŜone doustne leki antykoncepcyjne zawierające etynyloestradiol, najczęściej w dawce 30 µg oraz progestagen w postaci gestodenu w porównaniu z kobietami stosującymi złoŜone doustne leki antykoncepcyjne zawierające etynyloestradiol w dawce poniŜej 50 µg oraz progestagen w postaci lewonorgestrelu.

Oszacowano, Ŝe całkowite ryzyko względne wystąpienia Ŝylnej choroby zakrzepowo-zatorowej dla złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych zawierających 30 µg etynyloestradiolu oraz dezogestrel lub gestoden, w porównaniu ze złoŜonymi lekami antykoncepcyjnymi zawierającymi mniej niŜ 50 µg etynyloestradiolu oraz lewonorgestrel, wynosi od 1,5 do 2,0. Zapadalność na Ŝylną chorobę zakrzepowo-zatorową dla złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych zawierających lewonorgestrel i mniej niŜ 50 µg etynyloestradiolu wynosi w przybliŜeniu 20 przypadków na 100 000 kobietolat. Dla preparatów zawierających etynyloestradiol w skojarzeniu z gestodenem zapadalność wynosi około 30-40 przypadków na 100 000 kobietolat, oznacza to dodatkowe 10-20 przypadków na 100 000 kobietolat. Wpływ ryzyka względnego na liczbę dodatkowych przypadków jest najbardziej zauwaŜalny w trakcie pierwszego roku przyjmowania złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych, kiedy to ryzyko wystąpienia Ŝylnej choroby zatorowo-zakrzepowej jest najwyŜsze dla wszystkich złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych.

U kobiet stosujących złoŜone doustne leki antykoncepcyjne rzadko obserwowano zakrzepicę w obrębie innych naczyń, np. wątrobowych, krezkowych, nerkowych lub siatkówkowych; Ŝylnych oraz tętniczych. Nie potwierdzono jednoznacznie, czy wystąpienie tych przypadków jest związane ze stosowaniem złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych.

Ryzyko rozwoju Ŝylnej choroby zakrzepowo-zatorowej wzrasta wraz z:

powierzchownych, a Ŝylną chorobą zakrzepowo-zatorową.

Stosowanie złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych wiąŜe się ze zwiększonym ryzykiem zawału serca lub udaru mózgu. Ryzyko to w bardzo istotnym stopniu jest zaleŜne od obecności innych czynników ryzyka (np. palenie papierosów, wysokie ciśnienie tętnicze krwi, wiek);patrz takŜe niŜej. Zjawiska te obserwowane są rzadko.

Ryzyko wystąpienia zaburzeń zakrzepowo-zatorowych tętnic wzrasta wraz z:

stosunkowo młodym wieku). W przypadku podejrzenia dziedzicznej skłonności naleŜy, przed podjęciem decyzji o stosowaniu jakichkolwiek hormonalnych preparatów antykoncepcyjnych, skierować pacjentkę do specjalisty.

Do objawów zakrzepicy Ŝylnej lub tętniczej mogą naleŜeć:

− „ostry” brzuch.

NaleŜy wziąć pod uwagę zwiększone ryzyko Ŝylnej choroby zakrzepowo-zatorowej w okresie połogu.

Wśród innych chorób związanych z zaburzeniami krąŜenia naleŜy wymienić cukrzycę, toczeń rumieniowaty układowy, zespół hemolityczno-mocznicowy, przewlekłe choroby zapalne jelit (choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego) oraz niedokrwistość sierpowatokrwinkową.

Zwiększenie częstotliwości występowania lub nasilenia bólów migrenowych (co moŜe być objawem zwiastującym incydent mózgowo-naczyniowy) moŜe być wskazaniem do natychmiastowego odstawienia doustnych leków antykoncepcyjnych.

Biochemicznymi wskaźnikami wrodzonej lub nabytej skłonności do zakrzepicy Ŝylnej lub tętniczej są: oporność na aktywowane białko C (ang. APC), mutacje czynnika V (Leiden), hiperhomocysteinemia, niedobór antytrombiny III, niedobór białka C, niedobór białka S, przeciwciała antyfosfolipidowe (przeciwciała antykardiolipinowe, antykoagulant toczniowy).

RozwaŜając stosunek ryzyka do korzyści naleŜy wziąć pod uwagę, Ŝe właściwe leczenie wymienionych zaburzeń moŜe zmniejszyć ryzyko zakrzepu oraz, Ŝe ryzyko zakrzepicy związane z ciąŜą jest wyŜsze niŜ to związane ze stosowaniem złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych.

2. Nowotwory:

Rak szyjki macicy

Niektóre badania epidemiologiczne wykazały zwiększenie ryzyka raka szyjki macicy u kobiet długotrwale stosujących złoŜone doustne leki antykoncepcyjne, jednakŜe nadal nie wiadomo, w jakim stopniu wzrost tego ryzyka moŜe wynikać z zachowań seksualnych oraz innych czynników, takich jak wirus brodawczaka ludzkiego (HPV).

Rak piersi

Metaanaliza 54 badań epidemiologicznych wykazała niewielki wzrost względnego ryzyka (RR=1,24) rozpoznania raka piersi u kobiet stosujących złoŜone doustne leki antykoncepcyjne. To zwiększone ryzyko stopniowo zanika w ciągu 10 lat po zakończeniu stosowania złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych. PoniewaŜ u kobiet w wieku poniŜej 40 lat rak piersi występuje rzadko, zwiększenie częstości diagnozowania raka piersi u kobiet stosujących złoŜone doustne leki antykoncepcyjne aktualnie oraz w przeszłości jest niewielkie w porównaniu z ogólnym ryzykiem zachorowania na raka piersi w ciągu całego Ŝycia.

Wyniki tych badań nie dowodzą związku przyczynowo-skutkowego. Obserwowany wzrost ryzyka moŜe wynikać z wcześniejszego rozpoznawania raka piersi u pacjentek przyjmujących złoŜone doustne leki antykoncepcyjne, z biologicznego efektu działania złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych lub z obydwu tych powodów jednocześnie. U kobiet stosujących doustne leki antykoncepcyjne nowotwór piersi wykrywany jest w mniej zaawansowanym stadium, niŜ u kobiet, które nigdy ich nie stosowały.

Nowotwory wątroby

U pacjentek przyjmujących złoŜone doustne leki antykoncepcyjne obserwowano łagodne i złośliwe nowotwory wątroby. W pojedynczych przypadkach nowotwory te mogły być przyczyną zagraŜających Ŝyciu krwawień do jamy brzusznej. W przypadku wystąpienia u kobiety przyjmującej złoŜone doustne leki antykoncepcyjne cięŜkich dolegliwości w nadbrzuszu, powiększenia wątroby lub objawów krwawień w obrębie jamy brzusznej naleŜy w diagnostyce róŜnicowej wziąć pod uwagę moŜliwość wystąpienia nowotworu wątroby.

3. Inne zaburzenia

U kobiet z hipertrójglicerydemią lub dodatnim wywiadem rodzinnym przyjmujących złoŜone doustne leki antykoncepcyjne moŜe wzrastać ryzyko zapalenia trzustki.

W przypadku ostrej lub przewlekłej niewydolności wątroby naleŜy zaprzestać stosowania preparatu Femipol, do czasu normalizacji czynności wątroby. U pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby moŜe dojść do upośledzenia metabolizmu hormonów steroidowych.

ChociaŜ u wielu kobiet przyjmujących złoŜone doustne leki antykoncepcyjne obserwowano niewielkie podwyŜszenie ciśnienia tętniczego krwi, rzadko dochodzi do klinicznie istotnego jego wzrostu. Jeśli w trakcie stosowania złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych rozwinie się uporczywe, klinicznie istotne nadciśnienie naleŜy przerwać podawanie preparatu i włączyć leczenie przeciwnadciśnieniowe. ZłoŜone doustne leki antykoncepcyjne mogą być ponownie włączone, jeśli jest to wskazane, gdy na skutek zastosowanego leczenia przeciwnadciśnieniowego wartości ciśnienia tętniczego krwi będą w granicach normy.

W czasie ciąŜy i podczas stosowania złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych mogą wystąpić lub nasilić się następujące choroby (jednakŜe nie stwierdzono jednoznacznego związku między ich występowaniem, a stosowaniem doustnych leków antykoncepcyjnych): Ŝółtaczka i (lub) świąd w połączeniu z cholestazą; rozwój kamieni Ŝółciowych, porfiria, toczeń rumieniowaty układowy, zespół hemolityczno-mocznicowy, pląsawica Sydenhama, opryszczka cięŜarnych; utrata słuchu z powodu otosklerozy.

ZłoŜone doustne leki antykoncepcyjne mogą wpływać na oporność na insulinę oraz na tolerancję glukozy. Z tego powodu kobiety chore na cukrzycę przyjmujące złoŜone doustne leki antykoncepcyjne powinny być pod szczególną kontrolą.

Preparat Femipol zawiera laktozę i sacharozę. Pacjentki z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zaburzeniami wchłaniania glukozygalaktozy lub z rzadką dziedziczną nietolerancją fruktozy, nie powinny przyjmować tego preparatu.

Zaobserwowano pogorszenie endogennej depresji, padaczki (patrz punkt 4.5 Interakcje), choroby Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego w czasie stosowania złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych.

W trakcie stosowania doustnych leków antykoncepcyjnych moŜe pojawić się ostuda, szczególnie u kobiet, u których wystąpiła ona w okresie ciąŜy. Kobiety mające tego rodzaju predyspozycje powinny podczas stosowania złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych unikać ekspozycji na światło słoneczne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Podczas stosowania preparatu Femipol nie naleŜy przyjmować preparatów ziołowych zawierających ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum), z powodu ryzyka zmniejszenia stęŜenia leku w osoczu krwi, a tym samym zmniejszenia skuteczności działania preparatu Femipol (patrz punkt 4.5).

Zmniejszenie skuteczności

Skuteczność doustnych leków antykoncepcyjnych moŜe być obniŜona w przypadku pominięcia tabletek, cięŜkiej biegunki lub wymiotów (patrz punkt 4.2), lub podczas równoczesnego przyjmowania innych preparatów (patrz punkt 4.5).

Zaburzenia kontroli cyklu

Podczas stosowania wszystkich złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych moŜe pojawić się nieregularne krwawienie (plamienie lub krwawienie międzymiesiączkowe), szczególnie w trakcie pierwszych miesięcy. W związku z tym, dopiero po okresie adaptacyjnym obejmującym około 3 cykle moŜna rozwaŜyć konieczność diagnostyki nieregularnych krwawień.

W przypadku utrzymywania się nieregularnych krwawień, naleŜy rozwaŜyć konieczność zastosowania złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych zawierających większe dawki hormonów. Jeśli nieregularne krwawienie pojawi się po wcześniejszych regularnych cyklach, naleŜy rozwaŜyć poza hormonalne przyczyny oraz przeprowadzić odpowiednie badania diagnostyczne w celu wykluczenia procesu nowotworowego lub ciąŜy.

Sporadycznie moŜe nie dojść do wystąpienia krwawienia z odstawienia, podczas okresu przerwy w przyjmowaniu tabletek. Jeśli tabletki były stosowane zgodnie ze wskazówkami opisanymi w punkcie 4.2, prawdopodobieństwo ciąŜy jest małe. JednakŜe, jeśli przed pierwszym brakującym krwawieniem tabletki nie były stosowane zgodnie ze wskazówkami lub nie wystąpiły dwa pierwsze krwawienia z odstawienia naleŜy zbadać czy pacjentka nie jest w ciąŜy przed dalszym stosowaniem złoŜonych doustnych leków antykoncepcyjnych.

Femipol - przedawkowanie

Nie odnotowano Ŝadnych powaŜnych objawów po przedawkowaniu. W przypadku przedawkowania mogą pojawić się: nudności, wymioty oraz krwawienie z dróg rodnych. Nie ma specyficznego antidotum i naleŜy zastosować leczenie objawowe.