Etrixenal

Etrixenal - dawkowanie

Sposób podawania

Do podawania doustnego.

Najlepiej przyjmować podczas lub po posiłku.

Działania niepożądane można zminimalizować stosując najmniejszą dawkę przez najkrótszy okres potrzebny do kontrolowania objawów (patrz punkt 4.4).

Dorośli

Zalecana dawka początkowa wynosi 500 mg, a następnie 250 mg co 6 - 8 godzin, w zależności od potrzeby, maksymalna dawka dobowa po pierwszej dobie to 750 mg.

Jeśli objawy nie ustąpią po 7 dniach leczenia, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem.

Osoby w podeszłym wieku

Badania wykazały, że chociaż całkowite stężenie naproksenu nie zmienia się, niezwiązana frakcja naproksenu występująca w osoczu zwiększa się u osób w podeszłym wieku. Wpływ tego odkrycia na dawkowanie produktu leczniczego Etrixenal jest nieznany. Podobnie jak w przypadku innych produktów leczniczych stosowanych u osób w podeszłym wieku należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy okres. Osoby w podeszłym wieku są bardziej podatne na wystąpienie działań niepożądanych. Pacjent z krwawieniem z przewodu pokarmowego podczas terapii NLPZ powinien być regularnie monitorowany. Informacje na temat zmniejszonej eliminacji naproksenu u osób w podeszłym wieku znajdują się w punkcie 4.4.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania leku Etrixenal u dzieci.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby

Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę produktu leczniczego przez możliwie najkrótszy okres. Produkt leczniczy Etrixenal jest przeciwwskazany u pacjentów z wyjściowym klirensem kreatyniny mniejszym niż 30 ml/min, ponieważ obserwowano kumulację metabolitów naproksenu u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub dializowanych (patrz punkt 4.3).

Etrixenal - środki ostrożności

Działania niepożądane można zminimalizować, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy czas konieczny do kontrolowania objawów (patrz punkt 4.2 oraz opisane poniżej ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego oraz ryzyko ze strony układu sercowo - naczyniowego). U pacjentów długotrwale leczonych NLPZ należy regularnie monitorować działania niepożądane.

Pacjenci wyniszczeni i (lub) w podeszłym wieku są szczególnie narażeni na działania niepożądane terapii NLPZ, szczególnie na krwawienia z przewodu pokarmowego i perforację, które mogą zakończyć się zgonem. Nie zaleca się długotrwałej terapii NLPZ u tych pacjentów. Pacjenci u których długotrwała terapia NLPZ jest wymagana, powinni być regularnie kontrolowani.

Ze względu na działanie przeciwzapalne i przeciwgorączkowe produktu leczniczego Etrixenal, stosowanie produktu może maskować objawy innej choroby i utrudniać diagnostykę.

U chorych na astmę oskrzelową lub inne choroby alergiczne lub u pacjentów, u których występują one w wywiadzie, naproksen zwiększa ryzyko skurczu oskrzeli.

Tak jak w przypadku innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych może wystąpić zwiększenie jednego lub więcej parametrów czynności wątroby. Zaburzenia czynności wątroby mogą być bardziej wynikiem reakcji nadwrażliwości niż toksyczności produktu leczniczego. Ostre reakcje ze strony wątroby, w tym żółtaczka i zapalenie wątroby (niektóre zakończone zgonem) zostały odnotowane w przypadku stosowania tego produktu leczniczego jak i innych NLPZ. Odnotowano również reakcje krzyżowe.

Naproksen zmniejsza agregację płytek krwi i wydłuża okres krwawienia, co należy wziąć pod uwagę podczas określania czasu krwawienia.

Mimo, że nie zanotowano zatrzymania sodu w badaniach metabolicznych, istnieje możliwość, że pacjenci z podejrzeniem lub zaburzeniami czynności serca mogą być bardziej narażeni na działania niepożądane podczas stosowaniu produktu leczniczego Etrixenal.

Krwawienie z przewodu pokarmowego, owrzodzenie i perforacja.

Podczas stosowania leków z grupy NLPZ opisywano przypadki krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzeń i perforacji, które mogą zakończyć się zgonem. Mogą wystąpić w każdym momencie leczenia, z lub bez objawów ostrzegawczych lub ciężkich przypadków krwawienia z przewodu pokarmowego w wywiadzie.

Ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji zwiększa się wprost proporcjonalnie do dawki NLPZ, jest większe u pacjentów z owrzodzeniem, zwłaszcza powikłanym krwotokiem lub perforacją w wywiadzie (patrz punkt 4.3) oraz u osób w podeszłym wieku. U pacjentów tych należy rozpoczynać leczenie od możliwie najmniejszej dawki. U tych pacjentów, a także u pacjentów wymagających jednoczesnego stosowania małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków zwiększających ryzyko powikłań dotyczących przewodu pokarmowego należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami osłonowymi (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej) (patrz punkt 4.5).

Pacjenci, u których w przeszłości stwierdzono szkodliwe działanie na przewód pokarmowy, szczególnie jeśli są w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszelkie niepokojące objawy brzuszne (szczególnie krwawienie z przewodu pokarmowego), zwłaszcza jeśli występują na początku leczenia.

Zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności u pacjentów jednocześnie stosujących leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzeń lub krwawień, na przykład kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny oraz leki przeciwpłytkowe, takie jak kwas acetylosalicylowy (patrz punkt 4.5).

W razie stwierdzenia krwawienia z przewodu pokarmowego lub owrzodzenia u pacjentów przyjmujących produkt leczniczy Etrixenal, lek należy odstawić.

U pacjentów z chorobami układu pokarmowego (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego - Crohna) niesteroidowe leki przeciwzapalne należy podawać z zachowaniem szczególnej ostrożności (patrz punkt 4.8).

Wpływ na nerki.

Odnotowano zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek, ostre śródmiąższowe zapalenie nerek, krwiomocz, białkomocz, martwicę brodawek nerkowych i sporadycznie zespół nerczycowy związany z przyjmowaniem naproksenu,

Niewydolność nerek spowodowana zmniejszoną produkcją prostaglandyn.

Stosowanie leków z grupy NLPZ może spowodować zależne od dawki zmniejszenie syntezy prostaglandyn, a także doprowadzić do niewydolności nerek. Do grupy o zwiększonym ryzyku należą pacjenci z zaburzeniami czynności nerek, zaburzeniami czynności serca, zaburzeniami czynności wątroby, stosujący leki moczopędne, inhibitory ACE, antagonistów receptora angiotensyny II, a także osoby w podeszłym wieku. U takich pacjentów należy monitorować czynność nerek (patrz punkt 4.3).

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek.

Naproksen jest w dużym stopniu (95%) wydalany z moczem w wyniku przesączania kłębuszkowego. Należy zachować szczególną ostrożność podając naproksen pacjentom z zaburzeniami czynności nerek. U tych pacjentów zaleca się kontrolowanie stężenia kreatyniny w surowicy krwi i (lub) klirensu kreatyniny, dodatkowo należy u tych pacjentów prowadzić odpowiednie nawadnianie. Nie należy stosować produktu leczniczego Etrixenal u pacjentów z klirensem kreatyniny mniejszym niż 30 ml/min.

Hemodializa nie zmniejsza stężenia naproksenu w osoczu krwi ze względu na duży stopień wiązania z białkami.

U niektórych pacjentów, szczególnie tych, u których przepływ krwi przez nerki jest zmniejszony w przypadkach zmniejszenia objętości zewnątrzkomórkowej, marskości wątroby, z ograniczeniem sodu w diecie, zastoinową niewydolnością serca i wcześniejszymi chorobami nerek, należy ocenić czynność nerek przed i podczas stosowania produktu leczniczego Etrixenal. Niektórzy pacjenci w podeszłym wieku,

u których można spodziewać się zaburzeń czynności nerek, a także stosujący leki moczopędne, również zaliczają się do grupy zwiększonego ryzyka. Powinno się rozważyć zmniejszenie dobowej dawki w celu uniknięcia nadmiernej kumulacji metabolitów naproksenu.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, takimi jak przewlekła alkoholowa marskość wątroby i innymi postaciami marskości wątroby, zmniejsza się całkowite stężenie naproksenu w osoczu, natomiast zwiększa stężenie wolnej frakcji naproksenu w osoczu. Pomimo, że nie jest znane znaczenie tego faktu dla dawkowania produktu leczniczego Etrixenalu, u tych pacjentów zaleca się stosowanie najmniejszej dawki skutecznej.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami hematologicznymi

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia krwi lub stosujących leki wpływające na hemostazę krwi, gdy stosuje się jednocześnie produkty zawierające naproksen. Mogą one zwiększyć ryzyko krwawienia u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem krwawienia lub stosujących leki przeciwzakrzepowe, takie jak pochodne dikumarolu.

Reakcje anafilaktyczne (rzekomoanafilaktyczne).

Reakcje nadwrażliwości mogą wystąpić u pacjentów wykazujących szczególną skłonność do takich reakcji. Reakcje anafilaktyczne (rzekomoanafilaktyczne) po podaniu naproksenu mogą wystąpić zarówno u pacjentów, u których po podaniu kwasu acetylosalicylowego lub innych leków z grupy NLPZ lub produktów zawierających naproksen obserwowano jak i nie obserwowano wystąpienia reakcji nadwrażliwości. Mogą również wystąpić u osób z obrzękiem naczynioruchowym, reakcjami bronchospastycznymi (np. astma), zapaleniem błony śluzowej nosa i polipami błony śluzowej nosa w wywiadzie.

Reakcje rzekomoanafilaktyczne, takie jak anafilaksja, mogą zakończyć się zgonem.

Kortykosteroidy

Jeżeli jest konieczne zmniejszenie dawki lub odstawienie kortykosteroidu, stosowanego jednocześnie z naproksenem, należy stopniowo zmniejszać dawkę kortykosteroidu. Jednocześnie należy dokładnie kontrolować pacjenta pod kątem wystąpienia działań niepożądanych, z niewydolnością nadnerczy i objawami zapalenia stawów włącznie.

Zaburzenia widzenia

Pomimo tego, że w badaniach nie wykazano, aby naproksen powodował zaburzenia widzenia, u niektórych pacjentów przyjmujących leki z grupy NLPZ rzadko obserwowano zaburzenia oka, w tym zapalenie i obrzęk tarczy nerwu wzrokowego oraz pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego. Wprawdzie nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego z naproksenem, jednak zaleca się, aby każdego pacjenta, u którego wystąpią zaburzenia widzenia poddać badaniu okulistycznemu.

Działanie na układ sercowo-naczyniowy i naczynia mózgowe

Należy dokładnie kontrolować pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) łagodną do umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca, gdyż opisywano przypadki zatrzymania płynów i występowania obrzęków związanych ze stosowaniem leków z grupy NLPZ.

Wyniki badań klinicznych i dane epidemiologiczne wskazują, że stosowanie leków z grupy koksybów i niektórych leków z grupy NLPZ (zwłaszcza w dużych dawkach i długotrwale) nieznacznie zwiększa ryzyko tętniczych zdarzeń zakrzepowych (np. zawał serca lub udar). Wprawdzie dane wskazują, że stosowanie naproksenu (1000 mg na dobę) wiąże się z małym ryzykiem, jednak nie można go całkowicie wykluczyć.

Pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych można leczyć naproksenem wyłącznie po ocenie korzyści i ryzyka. Należy podobnie postępować przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia naproksenem u pacjentów z ryzykiem wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych (np. z nadciśnieniem tętniczym, hiperlipidemią, cukrzycą oraz u pacjentów palących tytoń).

Toczeń rumieniowaty układowy i mieszana choroba tkanki łącznej

U pacjentów, u których występuje toczeń rumieniowaty układowy (SLE) lub mieszana choroba tkanki łącznej może wystąpić zwiększone ryzyko aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (patrz punkt 4.8).

Reakcje skórne

Ciężkie reakcje skórne, niektóre z nich śmiertelne, włączając złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka były bardzo rzadko raportowane w związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ. Największe ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji występuje na początku leczenia, w większości przypadków w pierwszym miesiącu stosowania produktu. Należy zaprzestać stosowania produktu leczniczego Etrixenal po wystąpieniu pierwszych objawów wysypki, uszkodzenia błony śluzowej jamy ustnej lub innych objawów nadwrażliwości.

Środki ostrożności dotyczące płodności

Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet, w związku z czym nie są wskazane dla kobiet planujących ciążę. U kobiet, które mają problemy z zajściem w ciążę lub są poddawane badaniom płodności, należy rozważyć zaprzestanie stosowania produktu leczniczego.

Jednoczesne stosowanie z innymi lekami z grupy NLPZ

Nie zaleca się stosowania naproksenu jednocześnie z innymi lekami z grupy NLPZ, w tym selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych.

Laktoza

Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować produktu leczniczego Etrixenal.

Etrixenal - przedawkowanie

Objawy przedawkowania to ból głowy, zgaga, nudności, wymioty, bóle w nadbrzuszu, krwawienie z przewodu pokarmowego, rzadko biegunka, dezorientacja, pobudzenie, senność, zawroty głowy, szumy uszne, omdlenia. W przypadkach silnego zatrucia możliwa niewydolność nerek i uszkodzenie wątroby.

Po zastosowaniu NLPZ mogą wystąpić rzadkie przypadki depresji oddechowej i śpiączki.

W przypadku przedawkowania naproksenu, stwierdzono przemijające wydłużenie czasu protrombinowego ze względu na hipotrombinemię spowodowaną selektywnym hamowaniem syntezy zależnych od witaminy K czynników krzepnięcia.

U kilku pacjentów wystąpiły drgawki jednak nie potwierdzono czy miały one związek z podaniem naproksenem. Nie jest wiadome, jaka dawka naproksenu może zagrażać życiu.

Pacjenci powinni być leczeni objawowo W ciągu godziny od zatrucia potencjalnie toksyczną dawką naproksenu, należy rozważyć leczenie węglem aktywowanym. Alternatywnie u dorosłych należy rozważyć płukanie żołądka w ciągu godziny od zatrucia potencjalnie toksyczną dawką naproksenu.

Należy zapewnić prawidłowe oddawanie moczu.

Należy dokładnie monitorować czynność nerek i wątroby.

10

Po zatruciu potencjalnie toksyczną dawką, pacjenci powinni być obserwowani przez przynajmniej 4 godziny po zatruciu.

Częste i przedłużone drgawki należy leczyć diazepamem, podawanym dożylnie. Inne środki mogą być wskazane zależnie od stanu klinicznego pacjenta

Hemodializa, pomimo tego, że z powodu znacznego wiązania naproksenu z białkami jest nieskuteczna, może być konieczna w przypadku wystąpienia niewydolności nerek.