Egitromb - opis
Profilaktyka powikłań zakrzepowych w miażdżycy
Klopidogrel wskazany jest u:
• Dorosłych pacjentów z zawałem mięśnia sercowego (od kilku
dni do mniej niż 35 dni), z udarem niedokrwiennym (od 7 dni do
mniej niż 6 miesięcy) oraz z rozpoznaną chorobą tętnic
obwodowych.
• Dorosłych pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym:
• bez uniesienia odcinka ST (niestabilna dławica piersiowa
lub zawał mięśnia sercowego
bez załamka Q), w tym pacjentów, którym wszczepia się stent w
czasie zabiegu przezskórnej angioplastyki wieńcowej, w skojarzeniu
z kwasem acetylosalicylowym (ang. ASA).
• z ostrym zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka
ST, w skojarzeniu z
ASA,
u pacjentów leczonych zachowawczo kwalifikujących się do
leczenia trombolitycznego.
Profilaktyka powikłań zakrzepowych w miażdżycy i
zakrzepowo-zatorowych w migotaniu przedsionków
U dorosłych pacjentów z migotaniem przedsionków i przynajmniej
jednym czynnikiem ryzyka powikłań naczyniowych, u których leczenie
antagonistami witaminy K nie może być zastosowane, a ryzyko
krwawienia jest niewielkie, klopidogrel w skojarzeniu z kwasem
acetylosalicylowym stosuje się w celu profilaktyki powikłań
zakrzepowych w miażdżycy i powikłań zakrzepowo-zatorowych, w tym
udaru.
W celu uzyskania dodatkowych informacji, patrz punkt 5.1.
Egitromb - skład
Każda tabletka powlekana zawiera 75 mg klopidogrelu (w postaci
wodorosiarczanu).
Substancje pomocnicze: każda tabletka powlekana zawiera 12 mg
oleju rycynowego uwodornionego.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Egitromb - dawkowanie
Dawkowanie
• Dorośli i osoby w podeszłym wieku
Klopidogrel należy podawać w pojedynczej dawce 75 mg na
dobę.
U pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym:
• bez uniesienia odcinka ST (niestabilna dławica piersiowa
lub zawał mięśnia sercowego bez załamka Q): leczenie klopidogrelem
należy rozpocząć od pojedynczej dawki nasycającej 300 mg i
następnie kontynuować dawką 75 mg raz na dobę (z kwasem
acetylosalicylowym (ASA) 75 mg do 325 mg na dobę). Ponieważ większe
dawki ASA były związane z większym ryzykiem krwawienia, zaleca się
żeby dawka ASA nie była większa niż 100 mg. Optymalny czas trwania
leczenia nie został wyraźnie ustalony. Dane
z badań klinicznych potwierdzają stosowanie do 12 miesięcy, a
maksymalnie korzystny efekt obserwowano po 3 miesiącach (patrz
punkt 5.1).
• z ostrym zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka
ST: leczenie klopidogrelem należy rozpocząć od dawki nasycającej
300 mg, a następnie podawać dawkę 75 mg raz na dobę w skojarzeniu z
ASA i lekami trombolitycznymi lub bez leków trombolitycznych. U
pacjentów powyżej 75. roku życia leczenie klopidogrelem należy
rozpocząć bez podawania dawki nasycającej. Leczenie skojarzone
należy rozpocząć jak najszybciej po wystąpieniu objawów i
kontynuować przez co najmniej 4 tygodnie. Nie badano korzyści z
jednoczesnego stosowania klopidogrelu i ASA w okresie powyżej 4
tygodni w tym modelu leczenia (patrz punkt 5.1).
U pacjentów z migotaniem przedsionków, klopidogrel należy
podawać w postaci pojedynczej dawki dobowej 75 mg. Równocześnie
należy rozpocząć i kontynuować stosowanie kwasu acetylosalicylowego
(75-100 mg na dobę) (patrz punkt 5.1).
W razie pominięcia dawki:
-przed upływem 12 godzin od przewidzianego czasu przyjęcia
dawki: pacjent powinien niezwłocznie przyjąć pominiętą dawkę i
przyjąć następną dawkę w przewidzianym czasie.
-po upływie 12 godzin: pacjent powinien przyjąć następną dawkę w
przewidzianym czasie i nie przyjmować podwójnej dawki.
Dzieci i młodzież
Klopidogrelu nie należy stosować u dzieci, ze względu na
wątpliwości dotyczące jego skuteczności ( patrz punkt 5.1)
Zaburzenie czynności nerek
Doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z zaburzeniem czynności
nerek jest ograniczone (patrz punkt 4.4).
Zaburzenie czynności wątroby
Doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z umiarkowanie
nasilonymi chorobami wątroby, którzy mogą mieć skłonności do
krwawień jest ograniczone (patrz punkt 4.4).
Sposób podawania Podanie doustne.
Produkt leczniczy może być przyjmowany jednocześnie z posiłkiem
lub bez posiłku.
Egitromb - środki ostrożności
Krwawienia i zaburzenia hematologiczne
Z powodu ryzyka krwawienia i hematologicznych działań
niepożądanych należy niezwłocznie rozważyć oznaczenie morfologii
krwi i (lub) inne odpowiednie badania, kiedy tylko objawy kliniczne
sugerujące wystąpienie krwawienia pojawią się podczas przebiegu
leczenia (patrz punkt 4.8). Podobnie jak w przypadku innych leków
przeciwpłytkowych, należy zachować ostrożność stosując klopidogrel
u pacjentów, którzy mogą być obciążeni ryzykiem wystąpienia
większego krwawienia z powodu urazu, zabiegu chirurgicznego lub
innych stanów patologicznych, i u pacjentów otrzymujących ASA,
heparynę, inhibitory glikoprotein Ilb/IIIa oraz niesteroidowe leki
przeciwzapalne, w tym inhibitory Cox-2. Pacjentów należy dokładnie
obserwować pod kątem wystąpienia jakichkolwiek objawów krwawienia,
włącznie z krwawieniem utajonym, zwłaszcza podczas pierwszych
tygodni leczenia i (lub) po inwazyjnych zabiegach kardiologicznych
lub po zabiegu chirurgicznym. Jednoczesne stosowanie klopidogrelu i
doustnych leków
przeciwzakrzepowych nie jest zalecane, ponieważ może to
zwiększać intensywność krwawień (patrz punkt 4.5).
Jeśli pacjent ma być poddany planowemu zabiegowi chirurgicznemu,
a działanie przeciwpłytkowe jest tymczasowo niepożądane, leczenie
klopidogrelem należy przerwać na 7 dni przed zabiegiem
chirurgicznym. Pacjenci powinni informować lekarzy i
lekarzy-stomatologów o przyjmowaniu klopidogrelu przed
zaplanowaniem jakiegokolwiek zabiegu chirurgicznego i przed
zastosowaniem każdego nowego produktu leczniczego. Klopidogrel
wydłuża czas krwawienia i powinien być stosowany ostrożnie u
pacjentów ze zmianami chorobowymi usposabiającymi do krwawień (
zwłaszcza z przewodu pokarmowego i wewnątrzgałkowych ).
Pacjenci powinni być poinformowani, że tamowanie krwawienia może
trwać dłużej, niż zazwyczaj, jeśli przyjmują klopidogrel (sam lub w
skojarzeniu z ASA), i że powinni informować lekarza o każdym
niecodziennym krwawieniu (miejsce oraz czas trwania).
Zakrzepowa plamica małopłytkowa (TTP)
Bardzo rzadko donoszono o występowaniu zakrzepowej plamicy
małopłytkowej (ang. Thrombotic Thrombocytopenic Purpura-TTP)
po leczeniu klopidogrelem, czasami po krótkiej ekspozycji.
Charakteryzuje się ona wystąpieniem trombocytopenii i
mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej, skojarzonej albo
ze zmianami neurologicznymi, albo z zaburzeniami czynności nerek,
lub też z gorączką. TTP jest potencjalnie śmiertelnym stanem
wymagającym natychmiastowego leczenia, włącznie z plazmaferezą.
Świeży udar niedokrwienny
Ze względu na brak danych, stosowanie klopidogrelu nie jest
zalecane podczas pierwszych 7 dni po ostrym udarze
niedokrwiennym.
Cytochrom P 450 2C19 (CYP2C19)
Farmakogenetyka: u pacjentów ze słabym metabolizmem przez
CYP2C19 klopidogrel podawany w zalecanych dawkach tworzy mniej
czynnego metabolitu klopidogrelu i wywiera słabsze działanie na
czynność płytek. Dostępne są testy określające genotyp CYP2C19
pacjenta.
Ponieważ klopidogrel jest metabolizowany do czynnego metabolitu
częściowo przez izoenzym
CYP2C19, jednoczesne stosowanie leków hamujących aktywność tego
enzymu może zmniejszać stężenie czynnego metabolitu klopidogrelu.
Znaczenie kliniczne tej interakcji nie jest potwierdzone. Nie
zaleca się jednoczesnego podawania silnych i umiarkowanych
inhibitorów CYP2C19 (wykaz inhibitorów hamujących działanie CYP2C19
patrz punkt 4.4, patrz także punkt 5.2).
Zaburzenia czynności nerek
Doświadczenie terapeutyczne w stosowaniu klopidogrelu u
pacjentów z zaburzeniem czynności nerek jest ograniczone. Dlatego
należy zachować ostrożność w przypadku stosowania klopidogrelu u
tych pacjentów (patrz punkt 4.2).
Zaburzenia czynności wątroby
Doświadczenie ze stosowaniem klopidogrelu u pacjentów z
umiarkowanie nasilonymi chorobami wątroby, którzy mogą mieć
skłonności do krwawień, jest ograniczone. Dlatego klopidogrel
należy stosować ostrożnie w tej populacji (patrz punkt 4.2).
Substancje pomocnicze
Produkt leczniczy zawiera olej rycynowy uwodorniony, który może
powodować niestrawność i biegunkę.
Egitromb - przedawkowanie
Przedawkowanie w następstwie podawania klopidogrelu może
prowadzić do wydłużenia czasu krwawienia i wynikających z tego
powikłań w postaci krwawień. W przypadku zaobserwowania krwawień
należy rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia.
Nie znaleziono antidotum dla farmakologicznego działania
klopidogrelu. Jeśli wymagana jest szybka korekcja wydłużonego czasu
krwawienia, to przetoczenie masy płytkowej może odwrócić działania
klopidogrelu.
Egitromb - przeciwwskazania
• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą, • Ciężkie zaburzenie czynności wątroby,
• Czynne patologiczne krwawienie, takie jak wrzód trawienny
lub krwotok wewnątrzczaszkowy.
Egitromb - działania niepożądane
Klopidogrel był oceniany pod kątem bezpieczeństwa u więcej niż
44 000 pacjentów, którzy brali udział w badaniach klinicznych, w
tym ponad 12 000 pacjentów leczonych przez 1 rok lub dłużej. W
sumie w badaniu CAPRIE klopidogrel w dawce 75 mg/dobę był
porównywalny z ASA w dawce 325 mg/dobę. bez względu na wiek, płeć i
rasę. Klinicznie istotne niepożądane reakcje obserwowane w
badaniach CAPRIE, CURE, CLARITY, COMMIT i ACTIVE-A omówiono
poniżej. W uzupełnieniu do doświadczeń z badań klinicznych,
niepożądane reakcje były zgłaszane spontanicznie.
Krwawienie jest najczęstszą reakcją zgłaszaną zarówno w
badaniach klinicznych, jaki i po wprowadzeniu do lecznictwa, gdzie
było przeważnie zgłaszane podczas pierwszego miesiąca leczenia.
W CAPRIE, u pacjentów leczonych albo klopidogrelem albo ASA,
całkowita częstość występowania jakiegokolwiek krwawienia wynosiła
9,3%. Częstość występowania ciężkich przypadków była podobna dla
klopidogrelu i ASA.
W badaniu CURE nie stwierdzono zwiększenia częstości poważnych
krwawień po zastosowaniu klopidogrelu w połączeniu z ASA przez
siedem dni po zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych u pacjentów,
którzy przerwali leczenie ponad pięć dni przed zabiegiem. U
pacjentów, którzy stosowali leczenie w ciągu pięciu dni po zabiegu
pomostowania tętnic wieńcowych, częstość zdarzeń wynosiła 9 ,6%) w
grupie klopidogrelu plus ASA wobec 6,3% w grupie placebo plus
ASA.
W badaniu CLARITY stwierdzono wzrost ogólnej częstości krwawień
w grupie klopidogrelu plus ASA w porównaniu do grupy placebo plus
ASA. Częstość występowania poważnych krwawień była podobna w obu
grupach. Obserwacja ta występowała we wszystkich podgrupach
pacjentów określonych w zależności od charakterystyki wyjściowej
oraz typu leczenia fibrynolitycznego lub leczenia heparyną.
W badaniu COMMIT ogólny odsetek dużych krwawień pozamózgowych
oraz krwawień mózgowych był mały i zbliżony w obu grupach.
W badaniu ACTIVE-A, częstość występowania poważnego krwawienia
była większa w grupie otrzymującej klopidogrel z kwasem
acetylosalicylowym niż placebo z kwasem acetylosalicylowym
(6,7%o vs 4,3%i). W obu grupach poważne krwawienie
dotyczyło najczęściej lokalizacji pozaczaszkowej (5,3%> w grupie
otrzymującej klopidogrel z kwasem acetylosalicylowym; 3,5%> w
grupie placebo z kwasem acetylosalicylowym), głównie przewodu
pokarmowego (3,5% vs 1,8%). Liczba przypadków krwawień
wewnątrzczaszkowych była większa po podaniu skojarzonym
klopidogrelu z kwasem acetylosalicylowym niż w przypadku placebo z
kwasem acetylosalicylowym (odpowiednio 1,4% vs 0,8%). Nie
stwierdzono znamiennej statystycznie różnicy między grupami w
częstości występowania krwawień zakończonych zgonem (1,1% w grupie
otrzymującej klopidogrel z kwasem acetylosalicylowym i 0,7% w
grupie placebo z kwasem acetylosalicylowym) i udaru krwotocznego
(odpowiednio 0,8% i 0,6%).
Niepożądane reakcje, które wystąpiły albo podczas badań
klinicznych albo były spontanicznie zgłaszane są przedstawione w
tabeli poniżej. Ich częstość jest zdefiniowana stosując następujące
konwencje: często (> 1/100 do < 1/10); niezbyt często
(> 1/1 000 do < 1/100); rzadko (> 1/10 000
do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000). W obrębie każdej
grupy układów i narządów objawy niepożądane są wymienione zgodnie
ze zmniejszającym się nasileniem.
Klasyfikacja układów i narządów
|
Często
|
Niezbyt często
|
Rzadko
|
Bardzo rzadko
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
|
Małopłytkowość leukopenia, eozynofilia
|
Neutropenia, w tym ciężka neutropenia
|
Zakrzepowa plamica małopłytkowa (ang. TTP - Thrombotic
thrombocytopenic purpura) (patrz punkt 4.4), niedokrwistość
aplastyczna, pancytopenia, agranulocytoza, ciężka małopłytkowość,
granulocytopenia, niedokrwistość
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
|
|
Choroba posurowicza, reakcje rzekomoanafilaktyczne
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
|
|
Omamy, stan splątania
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
Krwawienie wewnątrzczaszkowe (zgłaszano, że niektóre przypadki
były śmiertelne), bóle głowy parestezje, zawroty
głowy
|
|
Zaburzenia smaku
|
Zaburzenia oka
|
|
Krwawienia do oka (dospojówkowe, wewnątrzgałkowe,
dosiatkówkowe)
|
|
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
|
|
Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
|
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Krwiak
|
|
|
Ciężki krwotok, krwotok z ran operacyjnych, zapalenie naczyń,
niedociśnienie tętnicze
|
Zaburzenia układu oddechowego,
klatki piersiowej i
śródpiersia
|
Krwawienia z nosa
|
|
|
Krwawienie z dróg oddechowych
(krwioplucie, krwotok płucny), skurcz oskrzeli, śródmiąższowe
zapalenie płuc,
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Krwotok z przewodu pokarmowego biegunka, bóle brzucha,
niestrawność
|
Wrzód żołądka i wrzód dwunastnicy, zapalenie błony śluzowej
żołądka, wymioty, nudności, zaparcie, wzdęcie z oddawaniem
gazów
|
Krwotok pozaotrzewnowy
|
Krwotok z przewodu pokarmowego i pozaotrzewnowy zakończony
zgonem, zapalenie trzustki, zapalenie jelita grubego (w tym
wrzodziejące
|
|
|
|
|
oraz limfocytowe zapalenie jelita grubego), zapalenie błony
śluzowej jamy ustnej
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
|
|
|
Ostra niewydolność wątroby, zapalenie wątroby,
nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Siniak
|
Wysypka, świąd, krwawienie do skóry
(plamica)
|
|
Pęcherzowe zapalenie skóry (toksyczne, martwicze oddzielanie się
naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień
wielopostaciowy), obrzęk
naczynioruchowy, wysypka rumieniowa,
pokrzywka, wyprysk, liszaj płaski
|
Zaburzenia
mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej
|
|
|
|
Krwawienia w obrębie układu mięśniowoszkieletowego, (krwawienia
dostawowe), zapalenie stawów, bóle stawów, bóle mięśniowe
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
|
Krwiomocz
|
|
Zapalenie kłębuszkowe nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny we
krwi
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Krwawienie w miejscu wkłucia
|
|
|
Gorączka
|
Badania diagnostyczne
|
|
Wydłużenie czasu krwawienia, zmniejszenie liczby neutrofili,
zmniejszenie liczby płytek
|
|
|
Komentarze