Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Dobutamina jest stosowana w przypadku, gdy konieczne jest uzyskanie dodatniego działania inotropowego (zwiększenia siły skurczu mięśnia sercowego) u pacjentów z ostrą niewydolnością krążenia spowodowaną zaburzeniami kurczliwości mięśnia sercowego, ze zmniejszeniem rzutu serca i zwiększeniem ciśnienia płucnego. Takie zaburzenia mogą wystąpić w przebiegu zawału mięśnia sercowego, kardiomiopatii, po zabiegach kardiochirurgicznych, we wstrząsie kardiogennym i septycznym.
1 fiolka zawiera 250 mg dobutaminy (Dobutaminum) w postaci 280 mg dobutaminy chlorowodorku.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Dawkowanie dobutaminy należy ustalać indywidualnie dla każdego pacjenta.
Dorośli
U większości pacjentów pożądaną reakcję uzyskuje się po zastosowaniu dobutaminy w dawce od
2,5 do 10 mikrogramów/kg mc./min. Sporadycznie stosowano dobutaminę w dawkach do 40 mikrogramów/kg mc./min.
Dzieci
U dzieci stosuje się dobutaminę w dawkach od 1 do 15 mikrogramów/kg mc./min. Dowiedziono, że minimalne dawki skuteczne u dzieci są większe niż u dorosłych. Podczas stosowania większych dawek dobutaminy należy zachować szczególną ostrożność, gdyż maksymalne dawki tolerowane w leczeniu dzieci są mniejsze od dawek stosowanych u dorosłych. Większość działań niepożądanych (zwłaszcza tachykardię) obserwowano po podaniu dobutaminy w dawkach równych lub większych niż 7,5 mikrograma/kg mc./min.
Podczas ustalania dawki w leczeniu dzieci konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności ze względu na węższy niż u dorosłych przedział terapeutyczny.
Poniższe tabele przedstawiają zależność szybkości infuzji od dawki produktu leczniczego.
Podawanie za pomocą infuzyjnych pomp strzykawkowych
Roztwór 250 mg dobutaminy (1 fiolka) w 50 ml*
|
Dawka |
Masa ciała |
|||||
|
50 kg |
70 kg |
90 kg |
||||
|
Szybkość infuzji |
||||||
|
ml/godz. |
ml/min |
ml/godz. |
ml/min |
ml/godz. |
ml/min |
|
|
mała 2,5 mikrograma/kg mc./min |
1,5 |
0,025 |
2,1 |
0,035 |
2,7 |
0,045 |
|
średnia 5 mikrogramów/kg mc./min |
3,0 |
0,05 |
4,2 |
0,07 |
5,4 |
0,09 |
|
duża 10 mikrogramów/kg mc./min |
6,0 |
0,10 |
8,4 |
0,14 |
10,8 |
0,18 |
* Podczas stosowania dwukrotnie większego stężenia dobutaminy, tzn. 500 mg (2 fiolki) dobutaminy w 50 ml rozpuszczalnika, szybkość wlewu podaną w tabeli należy zmniejszyć o połowę.
Podawanie za pomocą objętościowych (kroplowych) aparatów do infuzji
Roztwór 250 mg dobutaminy (1 fiolka) w 500 ml*
|
Dawka |
Masa ciała |
|||||
|
50 kg |
70 kg |
90 kg |
||||
|
Szybkość infuzji |
||||||
|
ml/godz. |
kropli/min |
ml/godz. |
kropli /min |
ml/godz. |
kropli /min |
|
|
mała |
||||||
|
2,5 mikrograma/kg mc./min |
15 |
5 |
21 |
7 |
27 |
9 |
|
średnia |
||||||
|
5 mikrogramów kg mc./min |
30 |
10 |
42 |
14 |
54 |
18 |
|
duża |
||||||
|
10 mikrogramów/kg mc./min |
60 |
20 |
84 |
28 |
108 |
36 |
* Podczas stosowania dwukrotnie większego stężenia dobutaminy, tzn. 500 mg (2 fiolki) dobutaminy w 500 ml rozpuszczalnika lub 250 mg dobutaminy w 250 ml rozpuszczalnika, szybkość infuzji podaną w tabeli należy zmniejszyć o połowę.
Sposób podawania
Ze względu na krótki okres półtrwania dobutaminę należy stosować w ciągłej infuzji dożylnej. Pożądana szybkość infuzji dożylnej dobutaminy zależy od reakcji pacjenta i występowania działań niepożądanych.
Podczas podawania produktu Dobutamin Sandoz należy uważnie kontrolować częstość i rytm pracy serca, ciśnienie tętnicze krwi, przepływ moczu i szybkość infuzji. W miarę możliwości w trakcie leczenia należy kontrolować rzut serca, ośrodkowe ciśnienie żylne i ciśnienie w kapilarach płucnych. Czas leczenia zależy od stanu klinicznego pacjenta.
Dobutaminę należy odstawiać zmniejszając stopniowo stosowaną dawkę produktu.
Ÿ Jeśli ciągła infuzja dobutaminy trwa dłużej niż 72 godziny, może wystąpić zjawisko tolerancji na lek. Może być wówczas konieczne stopniowe zwiększanie dawki.
Ÿ W czasie leczenia dobutaminą może wystąpić miejscowe zwiększenie lub zmniejszenie przepływu wieńcowego, które zmienia zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen.
U pacjentów z ciężką postacią choroby wieńcowej jej obraz kliniczny może ulec zaostrzeniu, zwłaszcza jeśli podczas leczenia dobutaminą występuje przyspieszenie czynności serca i (lub) zwiększenie ciśnienia tętniczego. Dlatego dla każdego pacjenta z niedokrwieniem mięśnia sercowego należy starannie rozważyć wskazania do zastosowania dobutaminy.
Ÿ Dobutamina może przyspieszać czynność serca lub zwiększać ciśnienie tętnicze, zwłaszcza skurczowe. Zmniejszenie dawki leku lub wstrzymanie infuzji zwykle likwiduje te objawy.
Ÿ W niewydolności serca z występującym jednocześnie ostrym lub przewlekłym niedokrwieniem mięśnia sercowego podczas dawkowania dobutaminy należy unikać znacznego przyspieszenia czynności serca i (lub) zwiększenia ciśnienia tętniczego. Nie można wykluczyć prowokowania niedokrwienia mięśnia sercowego, zwłaszcza w przypadkach względnie sprawnej czynności komory.
Ÿ Podczas leczenia dobutaminą należy ściśle kontrolować częstość i miarowość rytmu serca, ciśnienie tętnicze i szybkość infuzji.
Ÿ Dopamina jest lekiem z wyboru w leczeniu wstrząsu kardiogennego, charakteryzującego się niewydolnością serca i zmniejszeniem ciśnienia tętniczego krwi, oraz wstrząsu septycznego. U pacjentów z zaburzoną czynnością lewej komory serca, zwiększonym ciśnieniem napełniania lewej komory i zwiększonym oporem obwodowym, do stosowanego leczenia dopaminą zaleca się dołączenie dobutaminy.
Objawy przedawkowania
Zasadniczo objawy przedawkowania spowodowane są nadmiernym pobudzeniem receptorów beta i mogą występować w postaci nudności, wymiotów, utraty łaknienia, drżeń, lęku, kołatania serca, bólu głowy, dolegliwości dławicowych i niespecyficznych bólów zamostkowych.
Dodatnie działanie inotropowe i chronotropowe może prowadzić do nadciśnienia tętniczego, nadkomorowych i komorowych zaburzeń rytmu serca, nawet do migotania komór i niedokrwienia mięśnia sercowego. Obwodowe rozszerzenie naczyń może powodować niedociśnienie tętnicze.
Leczenie
Dobutamina jest szybko metabolizowana i ma krótki czas działania (okres półtrwania w surowicy wynosi 2 do 3 minut).
W przypadku przedawkowania należy przede wszystkim wstrzymać infuzję dożylną. W razie konieczności należy podjąć działania podtrzymujące czynności życiowe, w warunkach intensywnego nadzoru medycznego. Należy kontrolować parametry gazometrii i stężenie elektrolitów we krwi. W przypadku ciężkich komorowych zaburzeń rytmu serca można zastosować lidokainę lub leki betaadrenolityczne (np. propranolol).
Dławicę piersiową należy leczyć azotanem podanym podjęzykowo i (lub) możliwie krótko działającym beta-adrenolitykiem podanym dożylnie (takim jak esmolol).
W przypadkach reakcji związanych ze zwiększonym ciśnieniem tętniczym wystarczy zwykle zmniejszyć dawkę produktu lub wstrzymać infuzję.
Po zażyciu doustnym zakres wchłaniania leku z jamy ustnej lub przewodu pokarmowego jest trudny do przewidzenia. Po niezamierzonym doustnym przyjęciu leku wchłanianie można ograniczyć przez podanie węgla aktywnego, który jest często bardziej skuteczny od leków wymiotnych czy płukania żołądka.
W przypadkach przedawkowania dobutaminy, nie wykazano korzyści z zastosowania wymuszonej diurezy, dializy otrzewnowej, hemodializy czy hemoperfuzji przez filtry węglowe.
Ÿ Nadwrażliwość na dobutaminę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
Ÿ Mechaniczna przyczyna zaburzeń napływu i (lub) odpływu krwi z lewej komory serca (tamponada osierdzia, zaciskające zapalenie osierdzia, kardiomiopatia ze zwężeniem drogi odpływu, istotne zwężenie ujścia aortalnego)
Ÿ Guz chromochłonny nadnerczy
Ÿ Hipowolemia
Ÿ Leczenie inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), patrz punkt 4.5
Podczas stosowania dobutaminy możliwe jest wystąpienie następujących działań niepożądanych:
Przyspieszenie czynności serca, nawet podczas podawania dawek leczniczych (u większości pacjentów o 5 do 15 uderzeń na minutę). W badaniach klinicznych u 10% pacjentów obserwowano przyspieszenie czynności serca o co najmniej 30 uderzeń na minutę.
Zwiększenie skurczowego ciśnienia tętniczego, również podczas podawania dawek leczniczych (zwykle o 10 do 20 mm Hg). W badaniach klinicznych u 7,5% pacjentów obserwowano zwiększenie ciśnienia tętniczego o co najmniej 50 mm Hg. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym działanie to może być silniejsze.
U dzieci może wystąpić większe przyspieszenie czynności serca i (lub) zwiększenie ciśnienia tętniczego oraz słabiej wyrażone zmniejszenie ciśnienia w kapilarach płucnych. Obserwowano także, zwłaszcza u dzieci w wieku poniżej 1 roku, zwiększenie ciśnienia w kapilarach płucnych.
Często opisywano nagłe, istotne zmniejszenie ciśnienia tętniczego, w większości przypadków powracające do wartości początkowych po zmniejszeniu szybkości infuzji lub jej wstrzymaniu. W bardzo rzadkich przypadkach konieczne może być zastosowanie odpowiedniego leczenia.
Dobutamina może powodować wystąpienie lub nasilenie istniejących komorowych zaburzeń rytmu serca. U 5% pacjentów w czasie leczenia dobutaminą obserwowano wystąpienie komorowych zaburzeń rytmu zależnych od dawki. Niezbyt często występował częstoskurcz komorowy lub migotanie komór. Opisano pojedyncze przypadki bradykardii.
Ze względu na zmniejszenie przez dobutaminę przewodzenia w węźle przedsionkowo-komorowym, u pacjentów z migotaniem przedsionków może wystąpić przyspieszenie częstości pobudzeń komór. Dlatego pacjentom z migotaniem przedsionków i szybkim przewodzeniem do komór, przed rozpoczęciem leczenia dobutaminą należy podać glikozydy naparstnicy.
Często obserwowano zwężenie mniejszych naczyń, zwłaszcza u pacjentów uprzednio leczonych lekami beta-adrenolitycznymi.
U 1 do 3% pacjentów, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku, obserwowano objawy dławicowe. W przypadku nasilonej choroby niedokrwiennej serca, zwłaszcza u pacjentów bez objawów niewydolności serca, możliwe jest wystąpienie zwiększonego zapotrzebowania mięśnia sercowego na tlen, nasilenie dolegliwości, zaburzenia metabolizmu mięśnia sercowego.
W bardzo rzadkich przypadkach mogą wystąpić ciężkie działania niepożądane dotyczące układu krążenia, takie jak niedokrwienie mięśnia sercowego, zawał mięśnia sercowego lub zatrzymanie akcji serca.
U 1 do 3% pacjentów obserwowano ból głowy, nudności, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca i duszność.
U niektórych pacjentów leczonych dużymi dawkami dobutaminy występowała zwiększona potrzeba oddawania moczu.
Dobutamina może hamować czynność płytek krwi. Hamowanie agregacji płytek jest przemijające i ma znaczenie kliniczne jedynie w przypadku długotrwałych, ciągłych (wielodniowych) infuzji. Obserwowano bardzo rzadkie przypadki krwotocznych zmian skórnych.
Często obserwowano wystąpienie reakcji wskazujących na nadwrażliwość, takich jak wysypka skórna, gorączka, eozynofilia i skurcz oskrzeli.
Często obserwowano wystąpienie zapalenia żyły w miejscu podania infuzji. Niezamierzone podanie leku poza żyłę może wywoływać miejscowy proces zapalny o różnym nasileniu. Opisano pojedyncze przypadki martwicy skóry.
Dobutamina, tak jak inne aminy katecholowe, może powodować zmniejszenie stężenia potasu w surowicy, bardzo rzadko prowadzące do hipokaliemii.
Inne działania niepożądane: wymioty, niepokój, parestezje, skrócenie oddechu.
Ciąża
Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania dobutaminy w okresie ciąży, produkt leczniczy może być stosowany u kobiet w ciąży tylko w razie zdecydowanej konieczności.
Karmienie piersią
Jeśli stosowanie dobutaminy jest konieczne, zaleca się przerwanie karmienia piersią na czas leczenia.
Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, jeśli występują u niego objawy zaburzające sprawność psychofizyczną.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
arkusze - 15 kg
substancja - 100 g
substancja - 1 g
podłoże - 200 g
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Nowy lek, będący częścią całkowicie nowatorskiego podejścia do leczenia różnych typów niewydolności serca, wpływa na rytm pracy serca przedłużając skurcze jego mięśni. Działanie nowego leku Obecnie stosowane metody leczenia niewydolności serca skupiają...
Dr Michał Zembala i jego zespół przeprowadzili pierwszy w Polsce zabieg wszczepienia sztucznego serca. Sukces Polaków 4 lipca 2018 r. w Śląskim Centrum Chorób Serca w Zabrzu (SCCS) dokonano pierwszej w kraju implantacji sztucznego serca (TAH). Tym...
Zimne stopy i dłonie - na co powinniśmy zwrócić uwagę? Kardiolog, prof. Maciej Karcz z Instytutu Kardiologii w Warszawie opowiada o tym, jakie objawy związane z marznięciem dłoni i stóp powinny nas zaniepokoić. Dowiedz się, symptomem jakich chorób może...
Kontrapulsacja wewnątrzaortalna (IABP - Intra-Aortic Balloon Pump) jest metodą mechanicznego wspomagania krążenia. Co to jest kontrapulsacja wewnątrzaortalna? Kontrapulsacja wewnątrzaortalna polega na wprowadzeniu do aorty, poprzez tętnicę udową (w...
Alkohol uderza w wątrobę, ale irlandzcy naukowcy dowiedli, że równie duże szkody wyrządza sercu. Nawet umiarkowane ilości kilkakrotnie zwiększają ryzyko problemów kardiologicznych. - Rezygnowanie z alkoholu w tygodniu wcale nie chroni nas przed negatywnymi...
Niewydolność krążenia to uszkodzenie pracy serca. Jakie mogą być przyczyny niewydolności krążenia? Jakie objawy daje choroba? Jak można zdiagnozować niewydolność krążenia i jak przebiega leczenie? Objawy niewydolności krążenia Niewydolność krążenia...
- Na początku dłonie siniały, potem zaczęły blednąć i puchnąć. Skóra zrobiła się niemal przezroczysta, widać każdą żyłę. Do tego doszły problemy z erekcją - opowiada 30-letni Adam, który od 5 miesięcy walczy z powikłaniami po COVID-19. Lekarze ostrzegają,...
Słabe krążenie może wskazywać na chorobę, ale problem czasem łatwo przeoczyć. Warto sprawdzić, czy ukrwienie stóp jest odpowiednie, szczególnie jeśli skarżysz się na zimne kończyny. Prosty testy w kilka sekund wykonasz w domu. Objawy i przyczyny słabego...
Naukowcy z Wielkiej Brytanii przeprowadzili obszerną analizę dotychczasowych badań. Wynika z niej, że osoby zakażone koronawirusem, które w pierwszym tygodniu choroby doświadczyły tych pięciu objawów (niezależnie od płci i wieku), są narażone na tzw....
Zimne stopy i dłonie, zasinienie skóry? To niejedyny problem, bo gdy do tkanek i narządów nie dociera odpowiednia ilość krwi, może być to przyczyną zawału serca, udaru mózgu czy amputacji kończyny. I choć czasami dolegliwości, które zwiastują problem...
Komentarze