Dobroson - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Dobroson - opis
Krótkotrwałe leczenie bezsenności.
Stosowanie benzodiazepin i substancji podobnych do benzodiazepin
jest wskazane wyłącznie w przypadku ciężkich zaburzeń, niezdolności
do normalnego funkcjonowania lub stanu powodującego silne
wyczerpanie pacjenta.
Dobroson - skład
Każda tabletka powlekana zawiera 7,5 mg zopiklonu
(Zopiclonum).
Substancje pomocnicze: każda tabletka powlekana zawiera 30,8 mg
laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Dobroson - dawkowanie
Leczenie produktem Dobroson powinno trwać najkrócej jak to
możliwe.
Okres leczenia powinien zwykle wynosić kilka dni do 2 tygodni,
maksymalnie 4 tygodnie, włącznie z okresem zmniejszania dawki. W
określonych przypadkach może okazać się konieczne wydłużenie okresu
leczenia poza maksymalny okres. Jeśli występuje taka konieczność,
decyzję o wydłużeniu okresu leczenia należy poprzedzić ponowną
oceną stanu pacjenta.
Zalecana dawka dla dorosłych wynosi 7,5 mg (jedna tabletka). Nie
należy przekraczać tej dawki.
Produkt należy przyjąć bezpośrednio przed snem.
U osób w podeszłym wieku, pacjentów z niewydolnością wątroby lub
przewlekłą niewydolnością oddechową, leczenie należy rozpocząć od
dawki 3,75 mg, tj. połowy tabletki.
Chociaż nie stwierdzono kumulacji zopiklonu ani jego metabolitów
u pacjentów z niewydolnością nerek, zaleca się rozpoczęcie leczenia
pacjentów z niewydolnością nerek od dawki 3,75 mg.
Tabletki można dzielić w następujący sposób: - położyć tabletkę
na stole,
- lewym i prawym kciukiem lub palcem wskazującym nacisnąć
tabletkę po obu stronach rowka dzielącego.
Dzieci i młodzież:
Dobroson jest przeciwwskazany u dzieci i młodzieży w wieku
poniżej 18 lat (patrz punkt 4.3).
Dobroson - środki ostrożności
Przed rozpoczęciem leczenia zopiklonem należy dokładnie
rozpoznać podstawową przyczynę bezsenności.
Uzależnienie
Stosowanie benzodiazepin i substancji podobnych do benzodiazepin
może powodować fizyczne i psychiczne uzależnienie od tych
substancji. Ryzyko uzależnieniazwiększa się wraz z wielkością dawki
i długością okresu leczenia. Ponadto ryzyko uzależnienia jest
większe u pacjentów, którzy nadużywali alkoholu lub leków w
przeszłości lub u pacjentów z wyraźnymi zaburzeniami osobowości. W
przypadku uzależnienia fizycznego po nagłym odstawieniu leku
wystąpią objawy odstawienne. Do objawów odstawiennych mogą należeć
bóle głowy, ból mięśni, silny lęk, napięcie, niepokój, splątanie i
drażliwość. W ciężkich przypadkach mogą wystąpić następujące
objawy:
derealizacja, depersonalizacja, przeczulica słuchowa,
zdrętwienie i mrowienie kończyn, nadwrażliwość na światło, hałas
lub kontakt fizyczny, omamy lub napady padaczkowe. Odnotowano
rzadkie przypadki nadużywania produktu.
Bezsenność z „odbicia”
Po odstawieniu benzodiazepin lub substancji podobnych do
benzodiazepin może wystąpić przemijający zespół, podczas którego
objawy, które doprowadziły do leczenia benzodiazepinami lub
substancjami podobnymi do benzodiazepin powracają w nasilonej
postaci. Zespołowi temu mogą towarzyszyć inne reakcje m.in. zmiany
nastroju, lęk i niepokój. W związku z ryzykiem wystąpienia objawów
odstawiennych lub objawów z „odbicia” po nagłym odstawieniu
produktu, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki.
Okres leczenia
Leczenie powinno trwać jak najkrócej (patrz „Dawkowanie i sposób
podawania”), jednak nie dłużej niż 4 tygodnie włącznie z okresem
stopniowego zmniejszania dawki. Decyzję o wydłużeniu leczenia
należy poprzedzić ponowną oceną stanu pacjenta. Może okazać się
korzystne poinformowanie pacjenta na początku leczenia, że będzie
ono krótkotrwałe oraz dokładnie wyjaśnić jak stopniowo redukować
dawkę. Ponadto ważne jest, aby poinformować pacjenta o możliwości
wystąpienia zjawiska z „odbicia”, aby zminimalizować wszelkie obawy
związane z wystąpieniem takich objawów podczas okresu stopniowego
zmniejszania dawki.
W przypadku krótko działających benzodiazepin i substancji
podobnych do benzodiazepin, istnieją wskazania, że objawy
odstawienne mogą wystąpić w przerwie między dawkami, szczególnie,
gdy dawka jest duża.
Tolerancja
Działanie nasenne krótko działających benzodiazepin i substancji
podobnych do benzodiazepin może ulegać zmniejszeniu po ponownym
podaniu po kilku tygodniach. Jednak w przypadku zopiklonu nie
wystąpiła wyraźna tolerancja w okresie leczenia do 4 tygodni.
Amnezja następcza
Benzodiazepiny i substancje podobne do benzodiazepin mogą
powodować amnezję następczą, szczególnie kilka godzin po przyjęciu
leku. W celu zmniejszenia ryzyka pacjenci powinni mieć zapewniony
nieprzerwany sen przez 7 do 8 godzin (patrz punkt 4.8 Działania
niepożądane).
Reakcje psychiczne i paradoksalne
Wiadomo, że podczas stosowania benzodiazepin i substancji
podobnych do benzodiazepin mogą wystąpić reakcje takie jak
niepokój, pobudzenie, drażliwość, agresja, urojenia, napady
wściekłości, koszmary senne, omamy, psychozy, nieodpowiednie
zachowanie i inne zaburzenia zachowania. Jeśli to nastąpi, należy
odstawić podawany lek. Ryzyko wystąpienia takich reakcji jest
większe u dzieci i pacjentów w podeszłym wieku.
Somnambulizm i powiązane zachowania
U pacjentów zażywających zopiklon, którzy nie byli całkowicie
obudzeni, zgłaszano chodzenie podczas snu i inne towarzyszące
zachowania takie jak, prowadzenie samochodu przez sen,
przygotowywanie i spożywanie jedzenia, telefonowanie, z amnezją
dotyczącą tych zdarzeń. Spożywanie alkoholu i innych preparatów
działających na ośrodkowy układ nerwowy razem z zopiklonem wydaje
się zwiększać ryzyko takich zachowań, podobnie jak stosowanie
zopiklonu w dawkach przekraczających maksymalną zalecaną dawkę. U
pacjentów z takimi zachowaniami zaleca się, aby poważnie rozważyć
przerwanie leczenia zopiklonem (patrz punkt 4.5).
Specjalne grupy pacjentów
W przypadku osób w podeszłym wieku: patrz „Dawkowanie i sposób
podawania”.
W przypadku pacjentów z przewlekłą niewydolnością oddechową
zaleca się stosowanie mniejszych dawek w związku z ryzykiem
depresji oddechowej. Benzodiazepiny i substancje podobne do
benzodiazepin nie są odpowiednie do leczenia pacjentów z ciężką
niewydolnością wątroby, ponieważ mogą przyczyniać się do
wystąpienia encefalopatii. Nie zaleca się stosowania benzodiazepin
i substancji podobnych do benzodiazepin jako leku pierwszego rzutu
w leczeniu psychoz. Nie należy stosować benzodiazepin i substancji
podobnych do benzodiazepin jako jedynego leku w leczeniu depresji
lub lęku związanego z depresją (u tych pacjentów może to prowadzić
do samobójstwa). Benzodiazepiny i substancje podobne do
benzodiazepin należy stosować z bardzo dużą ostrożnością u
pacjentów z nadużywaniem alkoholu lub leków w wywiadzie.
Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Pacjenci z rzadką
dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lappa lub
zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować
tego leku.
Dobroson - przeciwwskazania
Dobroson jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:
- nadwrażliwość na substancję czynną
lub na którąkolwiek substancję pomocniczą;
- myasthenia
gravis;
- ciężka
niewydolność oddechowa;
- zespół
bezdechu sennego; - pacjenci w wieku poniżej 18 lat; - ciężka
niewydolność wątroby.
Dobroson - działania niepożądane
W tym rozdziale podano częstość występowania działań
niepożądanych zdefiniowano następującą: bardzo często (> 1/10),
często (> 1/100 do < 1/10), niezbyt często (> 1/1000 do
< 1/100), rzadko (> 1/10 000 do < 1/1000), bardzo rzadko
(> 1/10 000), nie znane (nie można ocenić na podstawie
dostępnych danych).
Najczęściej występującym działaniem niepożądanym zopiklonu jest
gorzki lub metaliczny smak.
U pacjentów leczonych zopiklonem obserwowano następujące
działania niepożądane:
Zaburzenia układu immunologicznego
Rzadko: reakcje alergiczne, reakcje skórne, jak świąd i wysypka
(w tym pokrzywka).
Bardzo rzadko: reakcje anafilaktyczne i obrzęk
naczynioruchowy.
Zespół Stevensa–Johnsona, toksyczna martwica naskórka/zespół
Lyella, rumień wielopostaciowy.
Zaburzenia psychiczne
Rzadko: przytępienie wrażliwości, splątanie oraz reakcje
paradoksalne, jak depresja, niepokój, pobudzenie, drażliwość,
agresja, urojenia, napady wściekłości, koszmary senne, omamy,
psychozy, zaburzenia zachowania, uzależnienie.
Bardzo rzadko: zmniejszenie libido.
Nie znane: uzależnienie fizyczne i psychiczne.
Patrz również poniżej: „Depresja”, „Reakcje psychiczne i
paradoksalne” oraz „Uzależnienie”.
Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo często: gorzki lub metaliczny smak (zaburzenia
smaku).
Często: senność następnego dnia, zmniejszona czujność, ból
głowy, zawroty głowy. Rzadko: amnezja, zaburzenia koordynacji,
ataksja (występuje głównie na początku leczenia i generalnie
ustępuje po powtórnym podaniu), uczucie zawrotu głowy. Nie znane:
somnambulizm (patrz punkt 4.4).
Patrz również poniżej „Amnezja”.
Zaburzenia oka
Rzadko: podwójne widzenie (występuje głównie na początku
leczenia i generalnie ustępuje po powtórnym podaniu).
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: objawy ze strony układu pokarmowego (m.in. nudności i
wymioty), dyspepsja. Rzadko: suchość w ustach.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Rzadko:
osłabienie mięśni.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Rzadko:
zmęczenie.
Badania laboratoryjne
Rzadko: łagodne do umiarkowanego zwiększenie aktywności
aminotransferaz w surowicy i (lub) fosfatazy zasadowej.
Amnezja
Amnezja następcza może wystąpić po podaniu dawki leczniczej, a
ryzyko jej wystąpienia zwiększa się wraz z większą dawką. Oprócz
amnezji może wystąpić nieodpowiednie zachowanie (patrz „Specjalne
ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania”).
Depresja
Istniejąca przed leczeniem depresja może się objawiać podczas
stosowania benzodiazepin i substancji podobnych do benzodiazepin
(rzadko).
Reakcje psychiczne i paradoksalne
Podczas stosowania benzodiazepin i substancji podobnych do
benzodiazepin mogą wystąpić reakcje takie jak niepokój, pobudzenie,
drażliwość, agresja, urojenia, napady wściekłości, koszmary senne,
omamy, psychozy, nieodpowiednie zachowanie i inne zaburzenia
zachowania. W niektórych przypadkach mogą one być dość ciężkie w
związku ze stosowaniem tego leku. Ryzyko wystąpienia takich reakcji
jest większe u dzieci i pacjentów w podeszłym wieku.
Uzależnienie
Stosowanie leku może prowadzić do fizycznego uzależnienia nawet
w przypadku dawek leczniczych: odstawienie leku może prowadzić do
objawów odstawiennych i zjawiska z „odbicia” (patrz punkt 4.4).
Ponadto może również pojawić się uzależnienie psychiczne. Donoszono
o niewłaściwym użyciu zopiklonu.
Dobroson - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania produktu u kobiet w
ciąży.
Badania na zwierzętach wykazały, że zopiklon przenika częściowo
przez łożysko, ale nie wykazuje działania teratogennego. Nie należy
stosować zopiklonu podczas ciąży, chyba że jest to konieczne.
Jeśli z wyraźnych powodów medycznych, zopiklon zostanie
przepisany pacjentce w ostatnich trzech miesiącach ciąży lub podany
podczas porodu, w związku z farmakologicznymi własnościami produktu
można się spodziewać wpływu na noworodka, u którego może wystąpić
hipotermia, niedociśnienie tętnicze, depresja oddechowa i
zmniejszenie odruchu ssania („zespół wiotkiego noworodka”). W
związku z wystąpieniem uzależnienia fizycznego, objawy odstawienne
mogą wystąpić u noworodków urodzonych przez matki, które stosowały
zopiklon przez długi okres w ostatnich miesiącach ciąży.
Jeśli zopiklon jest przepisany kobietom w wieku rozrodczym,
należy je ostrzec, że jeśli planują zajście w ciążę lub
podejrzewają, że są w ciąży, powinny skontaktować się z lekarzem w
celu odstawienia leku.
Laktacja
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania produktu w okresie
laktacji.
Zopiklon i jego metabolity są przenikają do mleka kobiecego.
Pomimo że stężenie zopiklonu w mleku karmiących matek jest bardzo
małe, nie powinno się podawać leku kobietom w okresie karmienia
piersią.
Płodność
Zopiklon powodował zmniejszenie płodności u samców szczura
(patrz punkt 5.3).
Dobroson - prowadzenie pojazdów
Uspokojenie polekowe, amnezja, zaburzona zdolność koncentracji i
zaburzenia czynności mięśni mogą zmniejszać zdolność prowadzenia
pojazdów mechanicznych lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w
ruchu. Ryzyko zwiększa się, gdy przyjęty jest jednocześnie alkohol.
Ryzyko jest jeszcze większe w przypadku niedostatecznie długiego
snu. Należy ostrzec pacjentów, aby nie prowadzili pojazdów
mechanicznych ani nie obsługiwali urządzeń w ruchu aż do
zakończenia leczenia, jeśli nie stwierdzono, że produkt nie wpływa
na ich zdolności psychofizyczne. W związku z działaniem
pozostałości leku, ostrzeżenie to należy brać pod uwagę również
następnego dnia po podaniu zopiklonu.
Komentarze