Dicloratio - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Dicloratio - opis
Leczenie
• zaostrzeń zapalnych lub zwyrodnieniowych postaci choroby
reumatycznej: reumatoidalnego zapalenia stawów, zesztywniającego
zapalenia stawów kręgosłupa, choroby zwyrodnieniowej stawów,
reumatyzmu pozastawowego (zapalenie mięśni, więzadeł, powięzi,
kaletek, pochewek ścięgnistych)
• ostrych napadów dny
• bólów spowodowanych pourazowymi i pooperacyjnymi stanami
zapalnymi i obrzękami
Dicloratio - skład
Jedna ampułka 2 ml zawiera 75 mg diklofenaku sodowego (
Diclofenacum natricum) oraz 20 mg lidokainy chlorowodorku (
Lidocaini hydrochloridum).
Dicloratio - dawkowanie
Stosowanie produktu leczniczego w najmniejszej dawce skutecznej
przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza
ryzyko działań niepożądanych.
Dorośli
Produkt leczniczy Dicloratio w ampułkach stosuje się zazwyczaj w
dawce 75 mg (pojedyncze wstrzyknięcie) na dobę. W ciężkich
przypadkach dawkę można zwiększyć do 150 mg na dobę (2
wstrzyknięcia), z zachowaniem kilkugodzinnej przerwy w podaniu i
zmianą miejsca wstrzyknięcia. Stosowanie diklofenaku w roztworze do
wstrzykiwań jest wskazane tylko wtedy, gdy jest konieczne szybkie
działanie przeciwbólowe lub, gdy nie można zastosować leczenia
postaciami doustnymi lub doodbytniczymi produktu leczniczego. Jego
zastosowanie należy ograniczyć do jednorazowego wstrzyknięcia. Po
ustąpieniu ostrego bólu leczenie należy kontynuować innymi
postaciami diklofenaku, takimi jak: tabletki dojelitowe, kapsułki,
czopki.
W przypadku stosowania wstrzyknięć i innych postaci leku nie
należy stosować dawki dobowej większej niż 150 mg diklofenaku.
Chlorowodorek lidokainy.
Wchodzący w skład produktu leczniczego chlorowodorek lidokainy
stosowany jest jako środek znieczulający. W znieczuleniu miejscowym
dawka zależy od obszaru znieczulanego, ukrwienia tkanek, liczby
segmentów neuronalnych wymagających zablokowania, indywidualnej
tolerancji leku oraz od stosowanej techniki znieczulania. Zalecane
jest podanie najmniejszej terapeutycznej dawki znieczulającej.
Sposób i długość stosowania
W celu uniknięcia uszkodzenia nerwu lub innych tkanek w miejscu
wstrzyknięcia, należy przestrzegać zaleceń dotyczących
wstrzykiwania. Roztwór wstrzyknąć głęboko do mięśnia pośladkowego
wielkiego, w górny zewnętrzny kwadrant. W związku z możliwością
wystąpienia reakcji anafilaktycznych, w tym wstrząsu
anafilaktycznego, musi być dostępny prawidłowo funkcjonujący
sprzęt, niezbędny w nagłych przypadkach. Pacjenta należy
obserwować, co najmniej przez 1 godzinę, po wstrzyknięciu produktu
leczniczego.
Dzieci i młodzież
Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Dicloratio,
roztwór do wstrzykiwań u dzieci i młodzieży ze względu na
dawkę.
Dicloratio - środki ostrożności
Środki ostrożności
Przyjmowanie produktu w najmniejszej dawce skutecznej przez
najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko
działań niepożądanych.
Należy unikać stosowania produktu z innymi niesteroidowymi
lekami przeciwzapalnymi, w tym także selektywnymi inhibitorami
cyklooksygenazy-2, ze względu na brak korzyści wynikających z
działania synergistycznego i ryzyka nasilenia się działań
niepożądanych.
Produkt należy ostrożnie stosować u pacjentów w podeszłym wieku.
W przypadku pacjentów w podeszłym wieku osłabionych i z niską masą
ciała zaleca się stosowanie najmniejszej skutecznej dawki.
Tak jak w przypadku innych niesteroidowych leków
przeciwzapalnych (NLPZ), także po podaniu diklofenaku, rzadko mogą
wystąpić reakcje alergiczne, w tym reakcje anafilaktyczne i
rzekomoanafilaktyczne, nawet wtedy, gdy produkt leczniczy nie był
wcześniej stosowany.
Podobnie jak inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ),
diklofenak może maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe
zakażenia, co wynika z właściwości farmakodynamicznych produktu
leczniczego.
Jeśli diklofenak jest stosowany przez długi czas, należy
przeprowadzać regularne badania kontrolne czynności wątroby i nerek
oraz kontrolować obraz krwi.
Stosowanie środków przeciwbólowych, szczególnie w skojarzeniu z
innymi lekami przeciwbólowymi, może prowadzić do trwałego
uszkodzenia nerek (nefropatia analgetyczna).
Diklofenak należy stosować tylko po dokładnym rozważeniu
stosunku korzyści do ryzyka stosowania w przypadku:
- 1 i 2-go trymestru ciąży
- karmienia piersią
- porfirii wątrobowej
- występowania tocznia rumieniowatego układowego (SLE), jak
również mieszanych chorób tkanki łącznej (kolagenoz).
Szczególnie ostrożnie należy stosować produkt leczniczy:
- w przypadku choroby przewodu pokarmowego w wywiadzie,
owrzodzenia lub zapalenia jelit (wrzodziejące zapalenie okrężnicy,
choroba Leśniowskiego-Crohna) - w przypadku nadciśnienia tętniczego
i (lub) zaburzenia czynności serca
- w przypadku zaburzenia czynności nerek
- w przypadku zaburzenia czynności wątroby
- u pacjentów będących bezpośrednio po dużych zabiegach
chirurgicznych
- u pacjentów w podeszłym wieku.
Stosowanie diklofenaku może niekorzystnie wpływać na płodność u
kobiet i nie jest ono zalecane u kobiet, które planują zajść w
ciążę. W przypadku kobiet, które mają trudności z zajściem w ciążę
lub które są poddawane badaniom w związku z niepłodnością, należy
rozważyć zakończenie stosowania diklofenaku.
Wpływ na przewód pokarmowy
Istnieją doniesienia o występowaniu krwawień z przewodu
pokarmowego, owrzodzeń lub perforacji które mogą zakończyć się
śmiercią, podczas stosowania wszystkich niesteroidowych leków
przeciwzapalnych (NLPZ), w tym diklofenaku. Tego typu działania
niepożądane mogą wystąpić w każdym momencie leczenia diklofenakiem,
niezależnie od objawów ostrzegawczych lub ciężkich zaburzeń
przewodu pokarmowego w wywiadzie. Zasadniczo mają one poważniejsze
konsekwencje u pacjentów w podeszłym wieku. W przypadku wystąpienia
krwawienia z przewodu pokarmowego lub owrzodzenia należy produkt
odstawić.
Tak jak w przypadku innych NLPZ, w tym diklofenaku, u pacjentów
z objawami wskazującymi na zaburzenia żołądka i jelit lub z
wywiadem sugerującym chorobę wrzodową żołądka i (lub) jelit,
krwawienia lub perforację, niezbędny jest ścisły nadzór lekarski i
zachowanie szczególnej ostrożności. Ryzyko krwawienia z przewodu
pokarmowego jest większe w przypadku zwiększania dawek NLPZ i u
pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i (lub) jelit w wywiadzie,
szczególnie gdy przebiegała z krwotokami lub perforacją. U
pacjentów w podeszłym wieku działania niepożądane występują ze
zwiększoną częstotliwością, a w szczególności krwawienia z przewodu
pokarmowego i perforacje mogą kończyć się śmiercią.
Aby zmniejszyć ryzyko toksycznego wpływu na układ pokarmowy u
pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i (lub) jelit w wywiadzie,
szczególnie, gdy przebiegała z krwotokami lub perforacją, oraz u
pacjentów w podeszłym wieku należy rozpoczynać i kontynuować
leczenie z zastosowaniem najmniejszych skutecznych dawek.
U tych pacjentów należy rozważyć leczenie skojarzone lekami
osłonowymi (np. inhibitorami pompy protonowej lub mizoprostolem)
jak również u pacjentów, u których konieczne jest jednoczesne
stosowanie leków zawierających małe dawki kwasu acetylosalicylowego
(aspiryny ) lub innych leków mogących zwiększyć ryzyko wystąpienia
zaburzeń żołądka i jelit.
Pacjenci ze stwierdzonymi zaburzeniami żołądka i jelit w
wywiadzie, szczególnie pacjenci w podeszłym wieku, powinni
informować lekarza o jakichkolwiek nietypowych objawach brzusznych
(szczególnie o krwawieniach z przewodu pokarmowego). Należy
zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki,
które mogą powodować zwiększenie ryzyka powstania choroby wrzodowej
lub krwawienia, takie jak kortykosteroidy działające
ogólnoustrojowo, leki przeciwzakrzepowe, leki przeciwpłytkowe, lub
selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny.
Pacjenci z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy lub z chorobą
Crohna powinni być objęci ścisłą kontrolą lekarską, ze względu na
możliwość zaostrzenia choroby.
W przypadkach, gdy u pacjentów otrzymujących Dicloratio pojawi
się krwawienie lub owrzodzenie przewodu pokarmowego, produkt
leczniczy należy odstawić.
Wpływ na czynność wątroby
Ścisły nadzór medyczny jest konieczny w przypadku zalecenia
produktu leczniczego Dicloratio pacjentom z zaburzeniami czynności
wątroby, ze względu na możliwość pogorszenia ogólnego stanu. Tak
jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), Dicloratio może
zwiększać aktywność jednego lub więcej enzymów wątrobowych. W
trakcie długotrwałego leczenia produktem leczniczym Dicloratio
zaleca się, jako środek ostrożności, regularne kontrolowanie
czynności wątroby. Należy przerwać stosowanie produktu leczniczego
Dicloratio, jeśli utrzymują się nieprawidłowe wyniki badań
czynnościowych wątroby lub ulegają nasileniu oraz gdy wystąpią
kliniczne oznaki lub objawy wskazujące na zaburzenia czynności
wątroby oraz inne objawy (np.: eozynofilia, wysypka itp.).
Zapalenie wątroby może wystąpić nie poprzedzone objawami
prodromalnymi.
Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy Dicloratio
u pacjentów z porfirią wątrobową, ponieważ może on wywołać atak
choroby.
Wpływ na czynność nerek
W związku z leczeniem NLPZ odnotowano przypadki zatrzymywania
płynów i powstawania obrzęków, dlatego szczególną ostrożność należy
zachować w przypadku pacjentów z zaburzoną czynnością serca lub
nerek, z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie, u osób w podeszłym
wieku, u pacjentów jednocześnie otrzymujących leki moczopędne lub
leki znacząco wpływające na czynność nerek oraz pacjentów z
nadmierna utratą płynu pozakomórkowego o różnej etiologii, np.: w
fazie około- lub pooperacyjnej po dużych zabiegach chirurgicznych.
W takich przypadkach, podczas stosowania produktu leczniczego
Dicloratio jako środek ostrożności, zaleca się monitorowanie
czynności nerek. Przerwanie leczenia produktem leczniczym
Dicloratio zwykle powoduje powrót do stanu poprzedzającego
leczenie.
Wpływ na skórę
Podczas leczenia niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, w
bardzo rzadkich przypadkach zgłaszano występowanie ciężkich reakcji
skórnych (niekiedy zakończonych zgonem) obejmujących złuszczające
zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona oraz martwicę
toksyczno-rozpływną naskórka. Pacjenci są narażeni w największym
stopniu na wystąpienie takich reakcji w trakcie początkowego etapu
leczenia - w większości przypadków podczas pierwszego miesiąca
leczenia. Należy przerwać leczenie diklofenakiem w przypadku
zauważenia wysypki skórnej, uszkodzenia błon śluzowych lub
jakichkolwiek symptomów nadwrażliwości na lek.
Wpływ na układ krążenia i naczynia zaopatrujące mózg
Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie lub łagodną do
umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca, z zatrzymaniem płynów
i z obrzękami należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe
zalecenia. Zatrzymanie płynów i obrzęki były zgłaszane w związku z
leczeniem NLPZ.
Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że
przyjmowanie diklofenaku, szczególnie w dużych dawkach (150 mg na
dobę) przez długi okres czasu może być związane z niewielkim
zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar).
Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową
niewydolnością serca, chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic
obwodowych lub chorobą naczyń mózgu powinni być leczeni
diklofenakiem bardzo rozważnie. Podobną rozwagę należy zachować
przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami
ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnienie tętnicze,
hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu).
Wpływ na wskaźniki hematologiczne
W trakcie długotrwałego leczenia produktem leczniczym
Dicloratio, podobnie jak w przypadku stosowania innych
niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), zaleca się
kontrolowanie wskaźników hematologicznych.
Tak jak inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), produkt
leczniczy Dicloratio może, przemijająco hamować agregację płytek
krwi. Pacjenci z zaburzeniami hemostazy powinni być dokładnie
kontrolowani.
Astma w wywiadzie
U pacjentów z astmą, sezonowym alergicznym nieżytem nosa,
obrzękiem błony śluzowej nosa, (np. polipy nosa), przewlekłą
obturacyjną chorobą płuc lub przewlekłymi zakażeniami układu
oddechowego (szczególnie, gdy mają objawy podobne do objawów
alergicznego nieżytu nosa) częściej niż u innych pacjentów
występują zaostrzenia astmy w wyniku zastosowania NLPZ (astma
wywołana podaniem leków przeciwbólowych), obrzęk Quinckego lub
pokrzywka. W związku z tym u tych pacjentów zaleca się szczególną
ostrożność (należy umożliwić szybki dostęp do pomocy lekarskiej).
Szczególne środki ostrożności należy zachować u pacjentów
uczulonych na inne substancje, np. z odczynami skórnymi, świądem
lub pokrzywką.
Podczas wstrzykiwań domięśniowych leków zawierających lidokainę
należy zwrócić uwagę, aby produkt leczniczy nie dostał się do
naczyń krwionośnych podczas wstrzykiwania.
Dicloratio - przedawkowanie
Objawy
Objawy przedawkowania mogą dotyczyć zaburzeń czynności
ośrodkowego układu nerwowego, takich jak: ból głowy, zawroty głowy
i utrata świadomości (u dzieci mogą wystąpić drgawki miokloniczne).
Dodatkowo mogą wystąpić dolegliwości dotyczące przewodu pokarmowego
(bóle brzucha, nudności i wymioty). Mogą również wystąpić
krwawienia z przewodu pokarmowego oraz zaburzenia czynności wątroby
i nerek.
Leczenie przedawkowania
Brak specyficznego antidotum. Leczenie ostrego zatrucia
niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) zasadniczo obejmuje
stosowanie środków podtrzymujących czynność ważnych dla życia
narządów oraz leczenie objawowe.
Należy monitorować czynności życiowe; kontrolować i wyrównywać
równowagę wodnoelektrolitową.
Leczenie podtrzymujące i objawowe należy zastosować w przypadku
takich powikłań jak znaczne zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi,
niewydolność nerek, drgawki, zaburzenia żołądka i jelit oraz
zaburzenia oddychania.
Specjalne środki zaradcze takie jak wymuszona diureza, dializa
lub przetaczanie krwi nie są pomocne w przyspieszeniu eliminowania
niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), ze względu na ich
dużą zdolność wiązania z białkami i rozległy metabolizm.
Dicloratio - przeciwwskazania
- nadwrażliwość na diklofenak lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą
- nadwrażliwość na inne niesteroidowe leki
przeciwzapalne
- zaburzenia czynności układu krwiotwórczego
- czynna choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy,
krwawienie lub perforacja
- krwawienia z przewodu pokarmowego lub perforacja związane
z leczeniem NLPZ. Czynne lub nawracające owrzodzenia/krwawienia
żołądka (dwa lub więcej potwierdzone epizody owrzodzenia lub
krwawienia)
- trzeci trymestr ciąży
- ciężka niewydolność wątroby, nerek i serca
- podobnie jak w przypadku innych niesteroidowych leków
przeciwzapalnych (NLPZ), diklofenak jest również przeciwwskazany u
pacjentów, u których napady astmy, pokrzywka lub ostry nieżyt nosa
są spowodowane podaniem kwasu acetylosalicylowego lub innych leków
z grupy NLPZ.
Ze względu na zawartość lidokainy roztwór do wstrzykiwań jest
przeciwwskazany w przypadku:
- ciężkiej zastoinowej niewydolności serca
- bloku przedsionkowo-komorowego I i II stopnia -
bradykardii
- nadwrażliwości na lidokainę lub środki miejscowo
znieczulające typu amidowego.
Dicloratio - działania niepożądane
Działania niepożądane zostały sklasyfikowane zgodnie z
częstością występowania, najczęściej występujące podano jako
pierwsze:
Bardzo często (> 1/10); często (≥1/100 < 1/10); niezbyt
często (≥1/1 000< 1/100); rzadko (≥1/10 000< 1/1 000); bardzo
rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona
na podstawie dostępnych danych).
Działania niepożądane zależą najczęściej od dawki i są różne u
poszczególnych pacjentów.
Szczególnie ryzyko wystąpienia krwawień z żołądka i jelit
(zapalenie śluzówki żołądka, uszkodzenia błony śluzowej, wrzody)
zależy od wielkości dawki i czasu stosowania leku.
Przedstawione poniżej działania niepożądane obejmują działania
niepożądane odnotowane w przypadku produktu leczniczego Dicloratio
w postaci roztworu do wstrzykiwań, jak również obserwowane podczas
stosowania innych postaci diklofenaku, stosowanych krótko- lub
długotrwale.
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze:
Bardzo rzadko: ropnie w miejscu podania.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Bardzo rzadko: Trombocytopenia, leukopenia, anemia (w tym anemia
hemolityczna i aplastyczna), agranulocytoza
Zaburzenia układu immunologicznego
Rzadko: reakcje nadwrażliwości (obrzęk twarzy, języka,
wewnątrzkrtaniowy ze zwężeniem dróg oddechowych, duszność do napadu
astmy oskrzelowej, tachykardia, obniżenie ciśnienia krwi, aż
zagrażającego życiu wstrząsu, reakcje anafilaktyczne i
rzekomoanafilaktyczne (w tym hipotensja i wstrząs).
Bardzo rzadko: obrzęk naczynioruchowy (w tym obrzęk twarzy).
Zaburzenia psychiczne
Bardzo rzadko: dezorientacja, depresja, bezsenność, koszmary
senne, drażliwość, zaburzenia psychotyczne.
Zaburzenia układu nerwowego
Często: bóle głowy, zawroty głowy.
Rzadko: senność, drżenie, zaburzenia czucia.
Bardzo rzadko: parestezje, zaburzenia pamięci, drgawki,
niepokój, drżenie, jałowe zapalenie opon mózgowych, zaburzenia
smaku, udar naczyniowy mózgu.
U pojedynczych pacjentów obserwowano występowanie zespołu
objawów aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych ze
sztywnością karku, bólami głowy, nudnościami, wymiotami, gorączką
lub zaburzeniami świadomości. Predyspozycje do tego schorzenia mają
pacjenci z chorobami autoimmunologicznymi (toczniem rumieniowatym
układowym, mieszanymi kolagenozami).
W przypadku wystąpienia powyższych objawów produkt leczniczy
należy odstawić.
Zaburzenia oka
Bardzo rzadko: zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenia,
podwójne widzenie.
Zaburzenia ucha i błędnika
Często: zawroty głowy.
Bardzo rzadko: szumy uszne, zaburzenia słuchu
Zaburzenia serca
Bardzo rzadko: kołatanie serca, ból w klatce piersiowej,
niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego.
Zaburzenia naczyniowe
Bardzo rzadko: nadciśnienie tętnicze, zapalenie naczyń.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
Rzadko: astma (w tym duszność)
Bardzo rzadko: zapalenie płuc
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: nudności, wymioty, biegunka, niestrawność, ból brzucha,
wzdęcia, brak łaknienia, anoreksja Rzadko: zapalenie błony śluzowej
żołądka, krwawienia z przewodu pokarmowego, krwawe wymioty, krwawe
biegunki, smoliste stolce, choroba wrzodowa żołądka i (lub)
dwunastnicy (z krwawieniem lub bez i perforacją), zapalenie
odbytu
Bardzo rzadko: zapalenie okrężnicy (także krwotoczne oraz
zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia okrężnicy lub choroba
Leśniowskiego - Crohna), zaparcia, zapalenie błony śluzowej jamy
ustnej (w tym wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej),
zapalenie języka, zaburzenia w obrębie przełyku, błoniaste zwężenie
jelit, zapalenie trzustki
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Często: zwiększenie aktywności aminotransferaz
Rzadko: zapalenie wątroby, żółtaczka, zaburzenia czynności
wątroby
Bardzo rzadko: piorunujące zapalenie wątroby, martwica wątroby,
niewydolność wątroby
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często: wysypka
Rzadko: pokrzywka
Bardzo rzadko: wysypka pęcherzowa, wyprysk, rumień, rumień
wielopostaciowy, zespół StevensJohnsona, martwica
toksyczno-rozpływna naskórka (zespół Lyella), złuszczające
zapalenie skóry, wypadanie włosów, reakcje nadwrażliwości na
światło, plamica, choroba Schönleina i Henocha, świąd.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Bardzo rzadko: ostra niewydolność nerek, krwiomocz, białkomocz,
zespół nerczycowy, śródmiąższowe zapalnie nerek, martwica brodawek
nerkowych.
Zmniejszenie ilości wydalanego moczu, obrzęki i ogólne złe
samopoczucie mogą stanowić przejaw choroby nerek, włącznie z
niewydolnością nerek. Jeśli wystąpią takie objawy lub nasilą się
należy przerwać stosowanie leku.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często: podrażnienie, ból, stwardnienie w miejscu podania
Rzadko: obrzęk, zanik tkanki w miejscu podania
W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków,
nadciśnienia i niewydolności serca.
Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że
przyjmowanie diklofenaku, szczególnie w dużych dawkach (150 mg na
dobę ) przez dłuższy czas, może być związane z niewielkim
zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar).
Dicloratio - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Hamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie wpływać na
przebieg ciąży i (lub) rozwój zarodka/płodu. Dane z badań
epidemiologicznych wskazują zwiększone ryzyko wystąpienia
poronienia, wad rozwojowych serca i wytrzewienia jelit po
zastosowaniu inhibitora syntezy prostaglandyn we wczesnym okresie
ciąży. Wartość bezwzględnego ryzyka wystąpienia wad rozwojowych
układu sercowo-naczyniowego wzrosła z mniej niż 1% do ok. 1,5%.
Wartość ta może wzrosnąć wraz ze zwiększeniem dawki i wydłużeniem
okresu leczenia. W badaniach na zwierzętach wykazano, że podawanie
inhibitora syntezy prostaglandyn zwiększyło liczbę strat po- i
przedimplantacyjnych oraz śmiertelność zarodka i płodu.
Dodatkowo, zaobserwowano zwiększenie częstości występowania
różnych wad wrodzonych, w tym wad rozwojowych układu
sercowo-naczyniowego, u zwierząt którym podawano inhibitor syntezy
prostaglandyn w okresie organogenezy. Nie należy stosować
diklofenaku w pierwszym i drugim trymestrze ciąży, o ile nie jest
to konieczne. W przypadku stosowania diklofenaku u kobiet
planujących zajść w ciążę lub w pierwszym i drugim trymestrze
ciąży, należy zastosować możliwie jak najmniejszą dawkę i jak
najkrótszy okres leczenia.
Stosowanie wszystkich inhibitorów syntezy prostaglandyn w
trakcie trzeciego trymestru ciąży może narazić płód na
wystąpienie:
- działania toksycznego na serce i płuca (z przedwczesnym
zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym);
- zaburzenia czynności nerek, które może prowadzić do
niewydolności nerek z małowodziem; a u matki i noworodka, pod
koniec ciąży:
- możliwość wydłużenia czasu krwawienia, działania
przeciwagregacyjnego, które może wystąpić nawet po bardzo małych
dawkach;
- hamowania skurczów macicy, powodując opóźnienie lub
wydłużenie porodu. W związku z tym, przeciwwskazane jest stosowanie
diklofenaku w trzecim trymestrze ciąży.
Karmienie piersią
Tak jak inne NLPZ diklofenak przenika do mleka kobiet karmiących
piersią w niewielkich ilościach. Z tego względu, produktu
leczniczego Dicloratio nie należy podawać kobietom karmiącym
piersią w celu uniknięcia wystąpienia działań niepożądanych u
dziecka.
Płodność
Stosowanie diklofenaku może niekorzystnie wpływać na płodność u
kobiet i nie jest ono zalecane u kobiet, które planują ciążę. W
przypadku kobiet, które mają trudności z zajściem w ciążę lub które
są poddawane badaniom w związku z niepłodnością, należy rozważyć
zakończenie stosowania produktu leczniczego Dicloratio.
Dicloratio - prowadzenie pojazdów
Pacjenci, stosujący produkt leczniczy Dicloratio, u których
występują zaburzenia widzenia, senność, zawroty głowy, uczucie
zmęczenia lub inne zaburzenia dotyczące ośrodkowego układu
nerwowego powinni zaprzestać kierowania pojazdami lub obsługiwania
maszyn oraz powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Komentarze