Depamide

Depamide - dawkowanie

Epizody maniakalne w chorobie afektywnej dwubiegunowej:

Dorośli:

Dawkę dobową powinien ustalić i sprawdzać indywidualnie lekarz prowadzący.

Zalecana początkowa dawka dobowa wynosi 750 mg. Ponadto w badaniach klinicznych uzyskano zadowalający profil bezpieczeństwa po zastosowaniu dawki początkowej wynoszącej 20 mg walpromidu /kg masy ciała. Postacie leku o przedłużonym uwalnianiu można podawać raz lub dwa razy dziennie. Dawkę należy zwiększać tak szybko, jak to możliwe, do uzyskania najniższego stężenia terapeutycznego zapewniającego pożądany efekt kliniczny. Aby ustalić najniższą skuteczną dawkę dla konkretnego pacjenta, dawkę dobową należy dostosować do odpowiedzi klinicznej.

Średnia dawka dobowa wynosi zazwyczaj od 1000 do 2000 mg walpromidu. Pacjenci otrzymujący dawki dobowe przekraczające 45 mg/kg masy ciała powinni pozostawać pod ścisłą obserwacją. Kontynuacja leczenia epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej powinna być dostosowywana indywidualnie tak, aby pacjent przyjmował najniższą skuteczną dawkę.

Dzieci i młodzież:

Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność Depamide w leczeniu epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej nie zostały ustalone u pacjentów poniżej 18 lat.

Zaburzenia czynności nerek i wątroby patrz punkt 4.3. i punkt 4.4.

Depamide - środki ostrożności

Tolerancja leku może być mniejsza u pacjentów w podeszłym wieku i z ciężkimi chorobami organicznymi. Pacjentów tych należy dokładnie monitorować, szczególnie w przypadku podawania dużej dawki walpromidu lub jednoczesnego stosowania walpromidu w dużej dawce i innych leków psychotropowych lub przeciwpadaczkowych.

Walpromid nasila działanie alkoholu. Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku.

Przed rozpoczęciem leczenia i w trakcie leczenia należy wykonywać testy czynności wątroby (patrz punkt 4.3 oraz 4.8). W przypadku stwierdzenia nieprawidłowego czasu protrombinowego, znacznego zmniejszenia stężenia fibrynogenu, czynników krzepnięcia lub zwiększenia stężenia bilirubiny i aktywności enzymów wątrobowych podczas leczenia, lek należy odstawić.

Przed rozpoczęciem leczenia produktem Depamide, również przed zabiegiem operacyjnym i w przypadku krwiaków lub samoistnych krwawień (patrz: punkt 4.8) zaleca się wykonanie badań laboratoryjnych (całkowita liczba krwinek i płytek krwi, czas krwawienia i ocena testów krzepnięcia).

U pacjentów z upośledzoną czynnością nerek może dojść do zwiększenia stężenia kwasu walproinowego w surowicy (jednego z głównych metabolitów walpromidu) i do konieczności zmniejszenia dawki leku.

W bardzo rzadkich przypadkach zgłaszano zapalenie trzustki, kończące się niekiedy zgonem. Jeśli wystąpią ostre bóle brzucha lub inne objawy z przewodu pokarmowego, takie jak: nudności, wymioty i /lub brak apetytu, należy rozważyć możliwość wystąpienia zapalenia trzustki. W razie zwiększenia się aktywności enzymów trzustkowych, leczenie walpromidem należy odstawić i rozpocząć odpowiednie postępowanie.

Walpromidu nie zaleca się pacjentom z niedoborem enzymów cyklu przemian mocznika. Opisywano u tych pacjentów rzadkie przypadki zwiększonego stężenia amoniaku we krwi i wystąpienie śpiączki.

Walpromid w bardzo rzadkich przypadkach może powodować ujawnienie się chorób immunologicznych, dlatego u pacjentów z układowym toczniem rumieniowatym należy rozważyć korzyści z zastosowania leku w stosunku do potencjalnego ryzyka jego szkodliwego działania.

Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować pacjenta o ryzyku zwiększenia masy ciała i przedsięwziąć odpowiednie środki w celu jego minimalizowania (patrz punkt 4.8).

Walproinian nie powinien być stosowany u kobiet z padaczką planujących ciążę, poza przypadkami w których inne leczenie jest nieskuteczne lub nie jest tolerowane. Należy rozważyć korzyści z zastosowania leku w stosunku do ryzyka przed pierwszym przepisaniem leku lub kiedy kobieta leczona walpromidem planuje ciążę. Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia.

U pacjentów, u których stosowano leki przeciwpadaczkowe w różnych wskazaniach, odnotowano przypadki myśli i zachowań samobójczych. Meta-analiza randomizowanych, kontrolowanych placebo badań leków przeciwpadaczkowych również wskazuje na niewielkie zwiększenie ryzyka myśli i zachowań samobójczych. Nie jest znany mechanizm powstawania tego ryzyka, a dostępne dane nie wykluczają możliwości, że zwiększone ryzyko występuje także podczas stosowania walpromidu. W związku z tym należy uważnie obserwować, czy u pacjenta nie występują oznaki myśli i zachowań samobójczych i w razie konieczności rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy poinformować, że w razie wystąpienia oznak myśli lub zachowań samobójczych należy poradzić się lekarza.

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania walproinianu i karbapenemów.

Depamide - przedawkowanie

Kliniczne objawy ciężkiego przedawkowania to: śpiączka, zmniejszenie napięcia mięśniowego, hiporefleksja (osłabienie odruchów), zwężenie źrenic i zaburzenia oddychania.

Opisywano pojedyncze przypadki zwiększenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego związanego z obrzękiem mózgu.

Leczenie przedawkowania w warunkach szpitalnych powinno obejmować: płukanie żołądka (w zatruciu ostrym) oraz monitorowanie czynności układu sercowo-naczyniowego i oddechowego. W bardzo ciężkich przypadkach może być przeprowadzona dializa.

Rokowanie po przedawkowaniu leku jest na ogół pomyślne, chociaż zgłaszano przypadki zgonów.