Cortare

Cortare - dawkowanie

W celu opanowania objawów astmy należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę preparatu.

Dawkowanie

Dorośli:

Pacjenci powinni otrzymać dawkę początkową dipropionianu beklometazonu odpowiednią do stopnia ciężkości choroby. Gdy stan pacjenta jest stabilny, dawkę można zmienić lub zmniejszyć do minimalnej dawki skutecznej według indywidualnej reakcji pacjenta.

Pacjentom wymagającym podawania dużych dawek wziewnych steroidów należy podawać dawkę początkową wynoszącą 1000 mikrogramów na dobę. Zwykła dawka podtrzymująca to dwie inhalacje (500 mikrogramów) dwa razy na dobę, lub jedna inhalacja (250 mikrogramów) cztery razy na dobę. Jeśli to konieczne, dawkowanie można zwiększyć do dwóch inhalacji (500 mikrogramów) trzy lub cztery razy na dobę według reakcji pacjenta.

Osoby w podeszłym wieku:

Nie ma potrzeby zmiany dawki u pacjentów w podeszłym wieku.

Dzieci:

Preparat CORTARE nie jest wskazany do stosowania u dzieci.

Osoby z niewydolnością nerek:

Nie ma potrzeby zmiany dawki u pacjentów z niewydolnością nerek.

Osoby z niewydolnością wątroby:

Nie ma potrzeby zmiany dawki u pacjentów z niewydolnością wątroby.

Sposób podawania Inhalacja doustna.

Cortare - środki ostrożności

Pacjenta należy poinstruować, jak właściwie użytkować inhalator, aby podany lek dotarł do płuc ? miejsca działania. Pacjenta trzeba także poinformować o tym, że preparat należy stosować regularnie w celu osiągnięcia optymalnego efektu leczniczego. Należy również poinformować, że CORTARE powinien być stosowany regularnie, nawet w przypadku braku objawów astmy.

U pacjenta leczonego małymi dawkami dipropionianu beklometazonu (poniżej 800 mikrogramów na dobę) można zmienić leczenie na terapię preparatem CORTARE, aerozol wziewny, roztwór 250 g/dawkę inhalacyjną. Zwiększone zapotrzebowanie na leki rozszerzające oskrzela, szczególnie krótko działające wziewne leki pobudzające receptory β2-aderenergiczne (β2-mimetyki) wskazuje na pogorszenie kontroli astmy. Jeśli pacjent informuje, że krótko działające leki rozszerzające oskrzela są coraz mniej skuteczne, lub potrzebna jest większa ilość inhalacji niż dotychczas, pacjenta należy poddać ponownej ocenie klinicznej i rozważyć intensywniejsze leczenie środkami przeciwzapalnymi (np. większe dawki wziewnych kortykosteroidów lub cykl leczenia kortykosteroidami doustnymi). Ciężkie zaostrzenie astmy należy leczyć w sposób ogólnie przyjęty. Zaostrzenie astmy wywołane przez infekcję należy leczyć antybiotykami i zwiększoną dawką wziewnego dipropionianu beklometazonu i, jeśli to konieczne, doustnymi kortykosteroidami lub β2-mimetykami.

W przypadku stosowania dużych dawek preparatu przez dłuższy czas może wystąpić działanie ogólne leku. Wpływ ten jest podobny do wpływu kortykosteroidów podawanych doustnie. Możliwe działanie to zespół Cushinga, objawy ?cushingoidalne?, hamowanie czynności nadnerczy, zahamowanie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości kości, zaćma i jaskra. W rzadszych przypadkach mogą wystąpić objawy psychiczne lub zmiany zachowania w tym nadaktywność psychomotoryczna, zaburzenia snu, lęk, depresja i agresja (zwłaszcza u dzieci). Dlatego ważne jest, aby podawana dawka była najmniejszą możliwą dawką wystarczającą do opanowania objawów astmy. Zalecane jest regularne kontrolowanie wzrostu dzieci leczonych długotrwale wziewnymi kortykosteroidami. Jeśli nastąpi zahamowanie wzrostu, należy zweryfikować terapię, zmniejszając dawki wziewnych kortykosteroidów do najmniejszej dawki skutecznej. Należy także rozważyć skierowanie pacjenta do pediatry.

Długotrwałe leczenie dużymi dawkami wziewnych kortykosteroidów, szczególnie większych niż dawki zalecane, może doprowadzić do klinicznie istotnego zahamowania czynności nadnerczy. W przypadku stresu lub planowania zabiegu chirurgicznego należy rozważyć dodatkowe podanie kortykosteroidu ogólnie.

Pacjenci, u których leczenie objawów astmy za pomocą leków rozszerzających oskrzela jest niewystarczające:

Preparat CORTARE u pacjentów, którzy nigdy wcześniej nie przyjmowali kortykosteroidów lub przyjmowali je sporadycznie, należy stosować w sposób podany powyżej. Poprawa czynności oddechowej jest obserwowana w ciągu tygodnia. U części pacjentów, którzy nie reagują na leczenie w okresie początkowym, zazwyczaj stwierdza się obfitą wydzielinę śluzową w oskrzelach, co uniemożliwia przenikanie leku do miejsca działania. W takim wypadku należy podawać kortykosteroidy ogólnie w relatywnie dużej dawce przez krótki okres, w celu zmniejszenia wytwarzania śluzu i eliminacji innych procesów zapalnych w płucach. Prowadzenie leczenia podtrzymującego preparatem CORTARE zwykle pozwala utrzymać osiągniętą poprawę i stopniowo odstawić doustnie podawane kortykosteroidy. W przypadku zaostrzenia astmy spowodowanej przez infekcję, należy rozpocząć odpowiednią antybiotykoterapię, i zwiększyć dawkę wziewnie stosowanego dipropionianu beklometazonu, oraz jeśli to konieczne, podać doustnie kortykosteroid działający ogólnie. Wskazane może być także zastosowanie agonistów receptorów β2-aderenergicznych.

Pacjenci leczeni kortykosteroidami podawanymi doustnie:

Odstawienie doustnie podawanych kortykosteroidów i rozpoczęcie podawania preparatu CORTARE wymaga szczególnej ostrożności ponieważ czynność nadnerczy zaburzona przez długotrwałe podawanie steroidów powraca powoli do normy. W przypadku stosowania przez pacjenta steroidów działających ogólnie, przed rozpoczęciem podawania preparatu CORTARE pacjent powinien znajdować się w stanie stabilnym. Po tygodniu należy rozpocząć stopniowe odstawianie ogólnie podawanego steroidu, zmniejszając dawkę dobową prednizolonu o 1 mg (lub ilość równoważną w przypadku innych steroidów) i nie częściej niż w tygodniowych odstępach. U pacjentów leczonych steroidami podawanymi ogólnie przez dłuższy okres, lub otrzymujących duże dawki steroidów mogą wystąpić objawy hamowania czynności nadnerczy. U takich pacjentów należy regularnie kontrolować czynność nadnerczy, a dawkę ogólnie stosowanych steroidów należy zmniejszać ostrożnie. W trakcie fazy odstawiania leku część pacjentów odczuwa pogorszenie się samopoczucia pomimo utrzymania lub nawet poprawy czynności oddechowej. Takich pacjentów należy uspokoić, zachęcić do wytrwałego leczenia z użyciem inhalatora i kontynuować odstawianie ogólnie podawanego steroidu, chyba, że wystąpią kliniczne objawy niewydolności nadnerczy. Większość pacjentów można przestawić na leczenie preparatem CORTARE, utrzymując dobrą czynność oddechową, ale należy zwracać szczególną uwagę na stan chorego w ciągu pierwszych miesięcy po zmianie leczenia, do momentu, gdy powróci pełna czynność układu przysadkowo-nadnerczowego, zapewniającego prawidłową reakcję organizmu na uraz, zabieg operacyjny lub infekcję.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nadnerczy powinni mieć przy sobie kartkę z ostrzeżeniem, że wymagają uzupełnienia niedoborów steroidów w przypadku stresu, np. zabiegu operacyjnego, infekcji dróg oddechowych lub nasilających się napadów astmatycznych; podawane w takiej sytuacji steroidy można odstawić dopiero po ustąpieniu sytuacji stresowej. Pacjenci ci powinni także w sytuacjach nagłych otrzymywać doustnie kortykosteroidy, na przykład w przypadku nasilających się napadów astmy, jako wyniku infekcji dróg oddechowych. W tym przypadku należy także zwiększyć dawkę dipropionianu beklometazonu, a następnie zmniejszyć do dawki podtrzymującej, po odstawieniu steroidów podawanych doustnie.

W trakcie zmiany leczenia steroidem stosowanym ogólnie na terapię preparatem CORTARE mogą ujawnić się alergie takie, jak alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa lub wyprysk, maskowane wcześniej przez lek stosowany ogólnie. Alergie te należy leczyć objawowo preparatami przeciwhistaminowymi i (lub) miejscowymi.

Nie należy nagle przerywać leczenia preparatem CORTARE.

Preparat CORTARE zawiera w niewielkiej ilości etanol (około 7% całkowitej objętości pojemnika).

Cortare - przedawkowanie

Toksyczność ostra:

Toksyczność ostra dipropionianu beklometazonu jest niewielka. Jedynym szkodliwym działaniem występującym po inhalacji dużej ilości leku w krótkim okresie jest zahamowanie czynności układu podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA).

Leczenie: nie jest konieczne podejmowanie specjalnych działań. Należy kontynuować przyjmowanie zalecanej dawki preparatu CORTARE, aby kontrolować astmę. Czynność układu HPA zostaje przywrócona po jednej lub dwóch dobach.

Toksyczność przewlekła:

U pacjentów, którzy przyjmowali podwójną zalecaną maksymalną dawkę dobową dipropionianu beklometazonu zaobserwowano zmniejszenie stężenia kortyzolu w osoczu. W mało prawdopodobnym przypadku przyjmowania nadmiernej ilości dipropionianu beklometazonu przez kilka tygodni lub miesięcy pod rząd, poza zahamowaniem czynności układu HPA może wystąpić zanik kory nadnerczy.

Leczenie:

Pacjentów należy leczyć jak pacjentów sterydozależnych i przestawić ich na odpowiednią dawkę podtrzymującą sterydu ogólnoustrojowego, np. prednisolonu. Po ustabilizowaniu się stanu pacjenta należy go przestawić na wziewny dipropionian beklometazonu stosując metodę opisaną w punkcie