Concor ASA

Concor ASA - dawkowanie

Dawkowanie

Kapsułki do podawania doustnego. Jedna kapsułka raz na dobę.

Brak doświadczenia w stosowaniu produktu Concor ASA u dzieci.

Szczególne populacje (Bisoprolol)

Pacjenci w podeszłym wieku

Zasadniczo nie jest konieczne dostosowanie dawki, jednak u niektórych pacjentów może być wystarczająca dawka 5 mg bisoprololu.

Niewydolność nerek i wątroby

W związku z zawartością kwasu acetylosalicylowego lek Concor ASA jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek (patrz punkt 4.3). Należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby w stopniu łagodnym do umiarkowanego (patrz punkt 4.4 i 5.2).

Dzieci i młodzież

Brak doświadczenia w stosowaniu bisoprololu u pacjentów pediatrycznych, dlatego nie zaleca się stosowania bisoprololu z kwasem acetylosalicylowym u dzieci i młodzieży.

Czas trwania leczenia

Leczenie bisoprololem jest zazwyczaj długotrwałe.

Nie wolno nagle zaprzestawać podawania bisoprololu, ponieważ może to doprowadzić do przejściowego pogorszenia stanu pacjenta. W szczególności nie wolno nagle odstawiać leku u pacjentów z niedokrwienną chorobą serca. Zaleca się stopniowe zmieszanie dawki dobowej.

Concor ASA - środki ostrożności

Bisoprolol

Bisoprolol należy stosować ostrożnie w przypadku:

cukrzycy ze znacznymi wahaniami stężenia glukozy we krwi; mogą być maskowane objawy hipoglikemii (np. tachykardia, kołatanie serca lub pocenie)

ścisłej diety

trwającego leczenia odczulającego. Podobnie jak w przypadku innych beta-adrenolityków, bisoprolol może zwiększać wrażliwość na alergeny i nasilenie reakcji anafilaktycznych. Podawanie epinefryny może nie zawsze dawać oczekiwany efekt leczniczy

blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia

dławica Prinzmetala

miażdżyca zarostowa tętnic obwodowych. Może nastąpić nasilenie objawów, w szczególności na początku leczenia

Bisoprolol należy ostrożnie stosować u pacjentów z nadciśnieniem lub dławicą piersiową i towarzyszącą jej niewydolnością serca.

Beta-adrenolityki (np. bisoprolol) można podawać pacjentom z łuszczycą lub z wywiadem łuszczycy jedynie po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka.

Objawy tyreotoksykozy mogą być maskowane, jeśli podaje się bisoprolol.

Nie wolno podawać bisoprololu pacjentom z guzem chromochłonnym nadnerczy, jeśli nie podano leków blokujących receptory alfa.

U pacjentów poddawanych znieczuleniu ogólnemu beta-adrenolityki zmniejszają częstość występowania niemiarowości oraz niedokrwienia mięśnia sercowego przy wprowadzaniu znieczulenia i intubacji oraz w okresie pooperacyjnym. Zaleca się obecnie podawanie beta-adrenolityków w okresie okołooperacyjnym. Anestezjolog musi zostać poinformowany o podawaniu beta-adrenolityków, ze względu na ryzyko wystąpienia potencjalnych interakcji z innymi lekami będących przyczyną bradykardii, osłabienia odruchowej tachykardii i zmniejszenia odruchowej zdolności do kompensacji w przypadku utraty krwi. Jeśli przed zabiegiem chirurgicznym zachodzi konieczność przerwania stosowania beta-adrenolityku, dawkę produktu należy zmniejszać stopniowo, a leczenie zakończyć na około 48 godzin przed znieczuleniem.

U pacjentów z astmą oskrzelową lub inną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, która może dawać objawy, zalecane jest podanie leków rozszerzających oskrzela. U pacjentów z astmą może wystąpić niekiedy zwiększenie oporu w drogach oddechowych, dlatego może wystąpić konieczność zwiększenia dawki beta2-agonistów.

Leczenie skojarzone bisoprololem i antagonistami kanału wapniowego takimi jak werapamil lub diltiazem oraz lekami przeciwnadciśnieniowymi działającymi ośrodkowo nie jest zazwyczaj zalecane, szczegółowe informacje patrz punkt 4.5

Podobnie jak w przypadku stosowania innych beta-adrenolityków bisoprolol może zwiększyć zarówno wrażliwość na alergeny, jak i ciężkość reakcji anafilaktycznej. Podanie adrenaliny nie zawsze prowadzi do oczekiwanego efektu leczniczego.

Kwas acetylosalicylowy

Równoległe podawanie leków przeciwzakrzepowych (pochodnych kumaryny, heparyny) nie jest zalecane i należy go zasadniczo unikać. Jeśli podawanie równoległe jest niezbędne, wskazana jest częsta kontrola międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR), zaś pacjentów należy przestrzec, aby zwracali uwagę na objawy krwawienia, w szczególności z przewodu pokarmowego.

W przypadku pacjentów z astmą oskrzelową lub alergicznym nieżytem nosa konieczna jest ponadto ścisła kontrola lekarza (kwas acetylosalicylowy może powodować ciężką pokrzywkę, obrzęk naczynioruchowy lub skurcz oskrzeli).

Pacjenci z owrzodzeniem żołądka i (lub) krwawieniem z przewodu pokarmowego w wywiadzie nie powinni stosować kwasu acetylosalicylowego, który może powodować podrażnienie błony śluzowej żołądka i krwawienie. W przypadku utrzymywania się objawów podmiotowych i przedmiotowych krwawienia wskutek przyjmowania kwasu acetylosalicylowego będącego składnikiem leku lekarz może zdecydować o odstawieniu leku.

Należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ kwas acetylosalicylowy jest metabolizowany głównie w wątrobie (patrz punkt 5.2) oraz w przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Równoległe podawanie substancji czynnej z lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego, takimi jak benzbromaron, probenecyd, sulfinpirazon, nie jest zalecane (patrz punkt 4.5).

Kwas acetylosalicylowy należy stosować ostrożnie w przypadku znacznie nasilonego krwawienia miesięcznego.

Zaleca się zaprzestanie stosowania kwasu acetylosalicylowego przed zabiegiem operacyjnym (w tym przed usunięciem zęba) ze względu na ryzyko wydłużenia czasu krwawienia lub nasilenia krwawienia. Długość okresu przerwania leczenia należy określić w zależności od przypadku, jednak zazwyczaj wynosi on jeden tydzień.

Lek zawiera lecytynę sojową i jest przeciwwskazany u pacjentów z uczuleniem na orzechy ziemne lub soję.

Sportowcy: u sportowców należy wziąć pod uwagę fakt, że produkt zawiera substancję czynną, która może dawać pozytywne wyniki w testach antydopingowych.

Concor ASA - przedawkowanie

Bisoprolol

Najczęściej występującymi objawami po przedawkowaniu beta-adrenolityków są: bradykardia, niedociśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli, ostra niewydolność serca i hipoglikemia. Opisano tylko kilka przypadków przedawkowania bisoprololu (maksymalnie: 2000 mg). Występowała wówczas bradykardia i niedociśnienie. Stan wszystkich pacjentów powrócił do normy. Występują znaczne różnice indywidualne pod względem wrażliwości na działanie dużych dawek bisoprololu.

W przypadku przedawkowania, należy zaprzestać leczenia bisoprololem i rozpocząć leczenie objawowe i podtrzymujące czynności życiowe. Dializa w niewielkim stopniu usuwa bisoprolol z krwi.

Na podstawie spodziewanego działania farmakologicznego i zaleceń dla innych beta-adrenolityków, należy rozważyć celowość podjęcia niżej wymienionych działań.

Bradykardia: Podać dożylnie atropinę. Jeżeli reakcja jest niewystarczająca, podać ostrożnie izoprenalinę lub inny lek o dodatnim działaniu chronotropowym. W niektórych przypadkach może być konieczne wszczepienie stymulatora.

Niedociśnienie:Podać dożylnie płyny i leki obkurczające naczynia. Może być też celowe dożylne podanie glukagonu.

Blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia: Wnikliwie monitorować pacjenta. Podać dożylnie wlew z izoprenaliny lub wszczepić stymulator.

Ostre nasilenie niewydolności serca: Podać dożylnie leki moczopędne, leki działające inotropowo i rozszerzające naczynia.

Skurcz oskrzeli:Podać leki rozszerzające oskrzela, jak izoprenalinę, beta2-sympatykomimetyki i (lub) aminofilinę.

Hipoglikemia: Podać dożylnie glukozę.

Kwas acetylosalicylowy

Przedawkowanie jest mało prawdopodobne w związku z niską zawartością kwasu acetylosalicylowego w leku. Jednak zatrucie (przypadkowe przedawkowanie) u bardzo małych dzieci lub przedawkowanie dawki leczniczej u osób w podeszłym wieku może dawać następujące objawy: umiarkowane zatrucie powoduje: zawroty głowy, szumy uszne, stan splątania i objawy ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty i ból żołądka).

W przypadku silnego zatrucia występują znaczne zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej. Początkowa hiperwentylacja prowadzi do alkalozy oddechowej. Następnie w wyniku działania hamującego na ośrodek oddechowy występuje kwasica oddechowa. Ponadto wskutek obecności salicylanu występuje kwasica metaboliczna. Ponieważ dzieci, niemowlęta i małe dzieci są często badane przez lekarza dopiero w późnym stadium zatrucia, występuje u nich wtedy stan kwasicy. Mogą ponadto wystąpić następujące objawy; hipotermia i pocenie, prowadzące do odwodnienia, niepokój ruchowy, drgawki, omamy i hipoglikemia. Depresja ośrodkowego układu nerwowego może prowadzić do śpiączki, zapaści krążeniowej i zatrzymania oddychania. Dawka śmiertelna kwasu acetylosalicylowego wynosi 25-30 gramów. Stężenie salicylanów w osoczu przekraczające 300 mg/l (1,67 mmol/l) wskazuje na zatrucie.

Jeśli nastąpiło spożycie dawki toksycznej, konieczne jest leczenie szpitalne. W przypadku zatrucia umiarkowanego można próbować wywołania wymiotów; w przypadku niepowodzenia wskazane jest płukanie żołądka. Następnie podaje się węgiel aktywny (absorbent) i siarczan sodu (działający przeczyszczająco). Wskazane jest zwiększenie zasadowości moczu (250 mmol NaHCO3przez 3 godziny) wraz z kontrolą pH moczu. W przypadku silnego zatrucia zalecanym postępowaniem jest hemodializa. Inne objawy zatrucia należy leczyć objawowo.