
Polecane artykuły

Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Ceftazydym jest wskazany do stosowania w leczeniu następujących, wymienionych poniżej zakażeń u dorosłych i u dzieci, w tym noworodków (od urodzenia):
• szpitalne zapalenia płuc,
• zakażenia oskrzelowo-płucne w przebiegu mukowiscydozy,
• bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
• przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego,
• złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego,
• powikłane zakażenia dróg moczowych,
• powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich,
• powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej,
• zakażenia kości i stawów,
• zapalenie otrzewnej związane z dializami u pacjentów poddawanych ciągłej ambulatoryjnej dializie otrzewnowej (CAPD, ang. Continuous Ambulatory Peritoneal Dialysis ).
Leczenie pacjentów z bakteriemią, której związek z którymkolwiek z wymienionych wyżej zakażeń jest stwierdzony lub prawdopodobny.
Ceftazydym można stosować w leczeniu pacjentów z neutropenią i gorączką, przypuszczalnie wywołaną zakażeniem bakteryjnym.
Ceftazydym można stosować w okołooperacyjnej profilaktyce zakażeń dróg moczowych u pacjentów poddanych przezcewkowej resekcji gruczołu krokowego (TURP).
Wybierając ceftazydym należy brać pod uwagę jego spektrum działania przeciwbakteryjnego, które zasadniczo ogranicza się do tlenowych bakterii Gram-ujemnych (patrz punkty 4.4 i 5.1).
Jeśli spektrum działania przeciwbakteryjnego ceftazydymu może nie obejmować bakterii wywołujących zakażenie, lek ten należy podawać z innymi lekami przeciwbakteryjnymi.
Należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Każda fiolka zawiera 1,165 g ceftazydymu pięciowodnego, co odpowiada 1 g ceftazydymu.
Każda fiolka zawiera 2,330 g ceftazydymu pięciowodnego, co odpowiada 2 g ceftazydymu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu :
Fiolka zawierająca 1 g proszku zawiera 2,2 mmol (lub 51 mg) sodu.
Fiolka zawierająca 2 g proszku zawiera 4,5 mmol (lub 102 mg) sodu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Dawkowanie
Tabela 1. Dorośli i dzieci o masie ciała ≥40 kg
Podawanie w dawkach podzielonych |
|
Zakażenie |
Dawka do podania |
Zakażenia oskrzelowo-płucne w przebiegu mukowiscydozy |
100 do 150 mg/kg mc. na dobę co 8 godzin, 1 maksymalnie do 9 g na dobę |
Neutropenia z gorączką |
2 g co 8 godzin |
Szpitalne zapalenia płuc |
|
Bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych |
|
Bakteriemia * |
|
Zakażenia kości i stawów |
1 – 2 g co 8 godzin |
Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich |
|
Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej |
|
Zapalenie otrzewnej związane z dializami u pacjentów poddawanych CAPD |
|
Powikłane zakażenia dróg moczowych |
1 – 2 g co 8 lub 12 godzin |
Okołooperacyjna profilaktyka zakażeń dróg moczowych u pacjentów poddanych przezcewkowej resekcji gruczołu krokowego (TURP) |
1 g podczas wprowadzania do znieczulenia i druga dawka podczas wyjmowania cewnika |
Przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego |
1 g do 2 g co 8 godzin |
Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego |
|
Podawanie w ciągłej infuzji |
|
Zakażenie |
Dawka do podania |
Neutropenia z gorączką |
Dawka nasycająca 2 g, a następnie ciągła infuzja 1 od 4 do 6 g co 24 godziny |
Szpitalne zapalenia płuc |
|
Zakażenia oskrzelowo-płucne w mukowiscydozie |
|
Bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych |
|
Bakteriemia * |
|
Zakażenia kości i stawów |
|
Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich |
|
Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej |
|
Zapalenie otrzewnej związane z dializami u pacjentów poddawanych CAPD |
|
1 U dorosłych z prawidłową czynnością nerek nie zaobserwowano wystąpienia działań niepożądanych po zastosowaniu dawki 9 g/dobę. |
* Jeśli stwierdzono lub podejrzewa się związek z którymkolwiek z zakażeń wymienionych w punkcie 4.1.
Tabela 2. Dzieci o masie ciała < 40 kg
Niemowlęta i małe dzieci w wieku > 2 miesięcy oraz dzieci o masie ciała < 40 kg |
Zakażenie |
Zazwyczaj stosowana dawka |
Podawanie w dawkach podzielonych |
||
Powikłane zakażenia dróg moczowych |
100 - 150 mg/kg mc. na dobę w trzech dawkach podzielonych, nie więcej niż 6 g na dobę |
|
Przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego |
||
Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego |
||
Neutropenia u dzieci |
150 mg/kg mc. na dobę w trzech dawkach podzielonych, nie więcej niż 6 g na dobę |
|
Zakażenia oskrzelowo-płucne w przebiegu mukowiscydozy |
||
Bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych |
||
Bakteriemia * |
||
Zakażenia kości i stawów |
100-150 mg/kg mc. na dobę w trzech dawkach podzielonych, nie więcej niż 6 g na dobę |
|
Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich |
||
Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej |
||
Zapalenie otrzewnej związane z dializami u pacjentów poddawanych CAPD |
||
Podawanie w ciągłej infuzji |
||
Neutropenia z gorączką |
Dawka nasycająca 60 do 100 mg/kg mc., a następnie ciągła infuzja w dawce 100 do 200 mg/kg mc. na dobę, nie więcej niż 6 g na dobę |
|
Szpitalne zapalenia płuc |
||
Zakażenia oskrzelowo-płucne w przebiegu mukowiscydozy |
||
Bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych |
||
Bakteriemia * |
||
Zakażenia kości i stawów |
||
Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich |
||
Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej |
||
Zapalenie otrzewnej związane z dializami u pacjentów poddawanych CAPD |
||
Noworodki i niemowlęta w wieku ≤ 2 miesięcy |
Zakażenie |
Zazwyczaj stosowana dawka |
Podawanie w dawkach podzielonych |
||
Większość zakażeń |
25 do 60 mg/kg mc. na dobę w dwóch dawkach podzielonych 1 |
|
1 U noworodków i niemowląt w wieku ≤ 2 miesięcy okres półtrwania ceftazydymu w surowicy może być trzy- lub czterokrotnie dłuższy niż u dorosłych. * Jeśli stwierdzono lub podejrzewa się związek z którymkolwiek z zakażeń wymienionych w punkcie 4.1. |
Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności ceftazydymu podawanego w ciągłej infuzji u noworodków i niemowląt w wieku ≤2 miesięcy.
Pacjenci w podeszłym wieku
Ze względu na związany z wiekiem, zmniejszony klirens ceftazydymu, u pacjentów w podeszłym wieku nie należy zazwyczaj przekraczać dawki 3 g na dobę, zwłaszcza u osób w wieku powyżej 80 lat.
Zaburzenia czynności wątroby
Dostępne dane nie wskazują na potrzebę zmiany dawek w lekkich lub umiarkowanych zaburzeniach czynności wątroby. Brak danych z badań u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz także punkt 5.2). Zalecana jest ścisła obserwacja kliniczna bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.
Zaburzenia czynności nerek
Ceftazydym jest wydalany w postaci niezmienionej przez nerki. W związku z tym należy zmniejszyć jego dawkę u pacjentów z niewydolnością nerek (patrz także punkt 4.4).
Początkowo należy podać dawkę nasycającą 1 g. Dawki podtrzymujące należy dostosować do klirensu kreatyniny.
Tabela 3. Zalecane dawki podtrzymujące ceftazydymu w niewydolności nerek – krótkotrwała infuzja.
Dorośli i dzieci o masie ciała ≥ 40 kg
Klirens kreatyniny ml/min |
Przybliżone stężenie kreatyniny w surowicy μmol/l (mg/dl) |
Zalecana pojedyncza dawka ceftazydymu (g) |
Częstość dawkowania (w godzinach) |
50–31 |
150–200 (1,7–2,3) |
1 |
12 |
30–16 |
200–350 (2,3–4,0) |
1 |
24 |
15–6 |
350–500 (4,0–5,6) |
0,5 |
24 |
< 5 |
> 500 (> 5,6) |
0,5 |
48 |
U pacjentów z ciężkimi zakażeniami należy zwiększyć pojedynczą dawkę o 50% lub zwiększyć częstość dawkowania. U dzieci klirens kreatyniny należy korygować odpowiednio do powierzchni ciała lub beztłuszczowej masy ciała.
Dzieci o masie ciała < 40 kg
Klirens kreatyniny (ml/min)** |
Przybliżone stężenie kreatyniny w surowicy* μmol/l (mg/dl) |
Zalecana pojedyncza dawka (mg/kg mc.) |
Częstość dawkowania (w godzinach) |
50–31 |
150–200 (1,7–2,3) |
25 |
12 |
30–16 |
200–350 (2,3–4,0) |
25 |
24 |
15–6 |
350–500 (4,0–5,6) |
12,5 |
24 |
< 5 |
> 500 (5,6) |
12,5 |
48 |
* Wartości stężenia kreatyniny w surowicy są wartościami wskaźnikowymi, które nie muszą oznaczać tego samego stopnia zmniejszenia czynności nerek u wszystkich pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek. ** Oszacowany na podstawie powierzchni ciała lub zmierzony. |
Zalecana jest ścisła obserwacja kliniczna bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.
Tabela 4. Zalecane dawki podtrzymujące ceftazydymu w zaburzeniach czynności nerek – ciągła infuzja.
Dorośli i dzieci o masie ciała ≥ 40 kg
Klirens kreatyniny (ml/min) |
Przybliżone stężenie kreatyniny w surowicy μmol/l (mg/dl) |
Częstość dawkowania (w godzinach) |
50–31 |
150–200 (1,7–2,3) |
Dawka nasycająca 2 g, a następnie 1 g do 3 g na 24 godziny |
30–16 |
200–350 (2,3–4,0) |
Dawka nasycająca 2 g, a następnie 1 g na 24 godziny |
≤15 |
> 350 (> 4,0) |
Nieokreślona |
Należy zachować staranność w dobieraniu dawek. Zalecana jest ścisła obserwacja kliniczna bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.
Dzieci o masie < 40 kg
Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność ceftazydymu podawanego w ciągłej infuzji u dzieci z niewydolnością nerek, o masie ciała < 40 kg, nie zostały określone. Zalecana jest ścisła obserwacja kliniczna bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.
Jeśli u dzieci z niewydolnością nerek stosuje się ciągłą infuzję, klirens kreatyniny należy obliczać uwzględniając powierzchnię ciała lub beztłuszczową masę ciała.
Hemodializa
Okres półtrwania leku w surowicy podczas hemodializy mieści się w granicach od 3 do 5 godzin.
Po każdej hemodializie należy powtórzyć dawkę podtrzymującą ceftazydymu zalecaną w powyższej tabeli.
Dializa otrzewnowa
Ceftazydym można stosować u osób poddawanych dializie otrzewnowej i ciągłej ambulatoryjnej dializie otrzewnowej (CAPD).
Oprócz podawania dożylnego, ceftazydym można również podać w płynie dializacyjnym (zwykle od 125 mg do 250 mg na 2 litry płynu do dializy).
Pacjentom z niewydolnością nerek poddawanym ciągłej tętniczo-żylnej hemodializie lub wysoko przepływowej hemofiltracji w oddziałach intensywnej terapii zaleca się 1 g ceftazydymu na dobę w dawce jednorazowej lub w dawkach podzielonych. U pacjentów poddawanych nisko przepływowej hemofiltracji dawkowanie ustala się w zależności od stopnia niewydolności nerek.
U pacjentów poddawanych żylno-żylnej hemofiltracji i żylno-żylnej hemodializie dawkowanie należy ustalać według zaleceń podanych w tabelach poniżej.
Tabela 5. Zalecane dawki podczas ciągłej żylno-żylnej hemofiltracji
Resztkowa czynność nerek: klirens kreatyniny [ml/min] |
Dawka podtrzymująca [mg] w przypadku danej szybkości 1 ultrafiltracji [ml/min] |
|||
5 |
16,7 |
33,3 |
50 |
|
0 |
250 |
250 |
500 |
500 |
5 |
250 |
250 |
500 |
500 |
10 |
250 |
500 |
500 |
750 |
15 |
250 |
500 |
500 |
750 |
20 |
500 |
500 |
500 |
750 |
1 Dawkę podtrzymującą należy podawać co 12 godzin. |
Tabela 6. Zalecane dawki podczas ciągłej żylno-żylnej hemodializy
Resztkowa czynność nerek: klirens kreatyniny [ml/min] |
Dawka podtrzymująca [mg] w przypadku danej szybkości 1 wprowadzania dializatu : |
|||||
1,0 l/godz. |
2,0 l/godz. |
|||||
Szybkość ultrafiltracji [l/godz.] |
Szybkość ultrafiltracji [l/godz.] |
|||||
0,5 |
1,0 |
2,0 |
0,5 |
1,0 |
2,0 |
|
0 |
500 |
500 |
500 |
500 |
500 |
750 |
5 |
500 |
500 |
750 |
500 |
500 |
750 |
10 |
500 |
500 |
750 |
500 |
750 |
1000 |
15 |
500 |
750 |
750 |
750 |
750 |
1000 |
20 |
750 |
750 |
1000 |
750 |
750 |
1000 |
1 Dawkę podtrzymującą należy podawać co 12 godzin. |
Sposób podawania
Ceftazydym podaje się we wstrzyknięciu dożylnym lub w infuzji dożylnej, bądź też w głębokim wstrzyknięciu domięśniowym. Zalecane miejsca wstrzyknięcia domięśniowego to górny, zewnętrzny kwadrant mięśnia pośladkowego większego lub boczna część uda. Ceftazydym w roztworze można podawać bezpośrednio do żyły lub przez zestaw do infuzji, jeżeli pacjent otrzymuje płyny drogą pozajelitową.
Podstawową zalecaną drogą podania jest pojedyncze wstrzyknięcie dożylne lub ciągła infuzja dożylna. Podanie domięśniowe powinno być rozważane jedynie, gdy dożylne podanie nie jest możliwe lub jest mniej właściwe dla pacjenta.
Dawka zależy od ciężkości choroby, wrażliwości drobnoustrojów, miejsca i rodzaju zakażenia oraz od wieku i wydolności nerek u pacjenta.
Instrukcja dotycząca rekonstytucji produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.
Podobnie jak w przypadku wszystkich antybiotyków beta-laktamowych, notowano ciężkie i niekiedy śmiertelne reakcje nadwrażliwości. W razie wystąpienia ciężkich reakcji nadwrażliwości, konieczne jest natychmiastowe zakończenie leczenia ceftazydymem i wdrożenie odpowiedniego postępowania ratunkowego.
Przed rozpoczęciem leczenia należy przeprowadzić szczegółowy wywiad dotyczący ciężkiej nadwrażliwości na ceftazydym, inne cefalosporyny lub na dowolny inny rodzaj leku z grupy antybiotyków beta-laktamowych. Należy zachować ostrożność podczas podawania ceftazydymu pacjentom z nieciężką nadwrażliwością na inne antybiotyki beta-laktamowe w wywiadzie.
Ceftazydym ma ograniczone spektrum działania przeciwbakteryjnego. Nie jest odpowiedni do stosowania jako jedyny lek w leczeniu niektórych rodzajów zakażeń, chyba że patogen został już oznaczony i wiadomo, że jest on wrażliwy lub jeśli jest wysoce prawdopodobne, że patogen będzie wrażliwy na leczenie ceftazydymem. Warunek ten dotyczy zwłaszcza ustalania sposobu leczenia pacjentów z bakteriemią, a także leczenia bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zakażeń skóry i tkanek miękkich oraz zakażeń kości i stawów. Ponadto ceftazydym jest wrażliwy na hydrolizę przez niektóre z beta-laktamaz o rozszerzonym spektrum (ang. ESBL, extender spectrum beta lactamases) . Dlatego też wybierając ceftazydym do leczenia, należy wziąć pod uwagę informacje dotyczące częstości występowania bakterii wytwarzających ESBL.
Po podaniu prawie każdego z leków przeciwbakteryjnych, w tym ceftazydymu, opisywano występowanie zapalenia jelita grubego, związanego ze stosowaniem antybiotyku, i rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego. Mogą mieć różny przebieg – od lekkiego nawet do zagrażającego życiu. Dlatego szczególnie ważna jest obserwacja pacjentów, u których wystąpi biegunka w trakcie lub po zakończeniu podawania ceftazydymu (patrz punkt 4.8). Należy rozważyć przerwanie leczenia ceftazydymem i podanie produktów swoiście działających na Clostridium difficile . Nie należy podawać produktów leczniczych hamujących perystaltykę.
Równoczesne leczenie cefalosporynami i lekami działającymi nefrotoksyczne, takimi jak aminoglikozydy lub silne leki moczopędne (np. furosemid), może niekorzystnie wpływać na czynność nerek.
Ceftazydym jest wydalany przez nerki, dlatego też jego dawkę należy zmniejszyć proporcjonalnie do stopnia ich wydolności. Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność należy ściśle monitorować u pacjentów z niewydolnością nerek. Sporadycznie notowano objawy neurologiczne w przypadku niewystarczającego zmniejszenia dawki u pacjentów z niewydolnością nerek (patrz punkty 4.2 i 4.8).
Długotrwałe stosowanie leku może doprowadzić do nadmiernego wzrostu opornych drobnoustrojów (np. enterokoków, grzybów) i może być konieczne przerwanie leczenia lub podjęcie właściwego postępowania. Niezbędna jest okresowa ocena stanu pacjenta.
Ceftazydym nie wpływa na wyniki testów enzymatycznych wykrywających glukozę w moczu, mogą jednak wystąpić niewielkie zmiany (wyniki fałszywie dodatnie) po zastosowaniu metod opartych na redukcji miedzi (Benedicta, Fehlinga, Clinitest).
Ceftazydym nie wpływa na wynik alkalicznej próby pikrynianowej na kreatyninę.
U około 5% pacjentów leczonych ceftazydymem występowanie fałszywie dodatniego wyniku testu Coombs’a może zaburzać wynik próby zgodności krwi (próby krzyżowej).
Ważne informacje dotyczące jednego ze składników produktu leczniczego Ceftazidime Hospira:
1g: ten produkt leczniczy zawiera 2,2 mmol (52 mg ) sodu w jednej fiolce. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
2 g: ten produkt leczniczy zawiera 4,5 mmol (102 mg ) sodu w jednej fiolce. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Przedawkowanie może prowadzić do powikłań neurologicznych, w tym encefalopatii, drgawek i śpiączki.
Objawy przedawkowania mogą wystąpić, kiedy dawkowanie nie jest odpowiednio zmniejszone u pacjentów z niewydolnością nerek (patrz punkty 4.2 i 4.4).
Stężenie ceftazydymu w surowicy może się zmniejszyć w procesie hemodializy lub dializy otrzewnowej.
Nadwrażliwość na ceftazydym lub na inne antybiotyki cefalosporynowe, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Ciężka nadwrażliwość (np. reakcja anafilaktyczna) w wywiadzie na inny rodzaj antybiotyku beta-laktamowego (penicyliny, monobaktamy, karbapenemy).
Najczęściej występującymi reakcjami niepożądanymi są eozynofilia, trombocytopenia, zapalenie żył lub zakrzepowe zapalenie żył związane z podawaniem dożylnym, biegunka, przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, wysypka grudkowo-plamista lub pokrzywkowa, ból i (lub) zapalenie po podaniu domięśniowym oraz dodatni wynik testu Coombs’a.
Do ustalenia częstości występowania działań niepożądanych, uszeregowanych od częstych do niezbyt częstych, wykorzystano dane ze sponsorowanych i niesponsorowanych badań klinicznych. Częstości występowania wszystkich pozostałych działań niepożądanych ustalono przede wszystkim na podstawie danych z obserwacji po wprowadzeniu leku do obrotu i odnoszą się raczej do częstości ich zgłaszania niż do ich rzeczywistej częstości występowania. W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem. Klasyfikację częstości występowania oparto na następujących zasadach:
bardzo często (≥ 1/10), często (≥ 1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/ 10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów |
Często |
Niezbyt często |
Bardzo rzadko |
Częstość nieznana |
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze |
Kandydoza (w tym zapalenie pochwy i pleśniawki jamy ustnej) |
|||
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
Eozynofilia Trombocytoza |
Neutropenia Leukopenia Małopłytkowość |
Agranulocytoza Niedokrwistość hemolityczna Limfocytoza |
|
Zaburzenia układu immunologicznego |
Anafilaksja, w tym skurcz oskrzeli i (lub) niedociśnienie (patrz punkt 4.4) |
|||
Zaburzenia układu nerwowego |
Ból głowy Zawroty głowy |
Powikłania neurologiczne 1 Parestezje |
||
Zaburzenia naczyniowe |
Zapalenie żył lub zakrzepowe zapalenie żył podczas stosowania dożylnego |
|||
Zaburzenia żołądka i jelit |
Biegunka |
Biegunka i zapalenie jelita grubego związane ze stosowaniem leków przeciwbakteryjnych 2 (patrz punkt 4.4) Bóle brzucha Nudności Wymioty |
Niesmak w ustach |
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
Przemijające zwiększenie aktywności jednego lub więcej enzymów wątrobowych 3 |
Żółtaczka |
||
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
Wysypka grudkowo- plamkowa lub pokrzywka |
Świąd |
Świąd Martwica toksyczno- rozpływna naskórka Zespół Stevensa- Johnsona Rumień wieloposta- ciowy Obrzęk naczynioruchowy Reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS) 5 |
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
Przemijające zwiększenie stężeń mocznika, azotu mocznikowego we krwi i (lub) kreatyniny w surowicy krwi |
Śródmiąż- szowe zapalenie nerek Ostra niewydol- ność nerek |
||
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
Ból i (lub) stan zapalny w miejscu wstrzyknięcia domięśniowego |
Gorączka |
||
Badania diagnostyczne |
Dodatni wynik testu Coombs’a 4 |
|||
1 Donoszono o występowaniu powikłań neurologicznych obejmujących drżenia, mioklonie, drgawki, encefalopatię i śpiączkę u pacjentów z niewydolnością nerek, u których nie zmniejszono odpowiednio dawki ceftazydymu. 2 Biegunka i zapalenie jelita grubego mogą być związane z zakażeniem Clostridium difficile i mogą mieć postać rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego. 3 AlAT (SGPT), AspAT (SOGT), LHD, GGT, fosfatazy zasadowej. 4 Dodatni wynik testu Coombs’a występuje u ok. 5% pacjentów i może zaburzać wynik próby zgodności krwi (próby krzyżowej). 5 Rzadko zgłaszano występowanie zespołu DRESS (ang. Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms ) powiązanego ze stosowaniem ceftazydymu. |
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa
Tel.: +48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309; e-mail: ndl@urpl.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Ciąża
Istnieją jedynie ograniczone dane dotyczące stosowania ceftazydymu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wskazują bezpośredniego lub pośredniego niekorzystnego wpływu produktu na ciążę, rozwój embrionalny i (lub) płodowy, poród lub rozwój po urodzeniu (patrz punkt 5.3).
Produkt Ceftazidime Hospira można stosować u kobiet ciężarnych jedynie wtedy, gdy korzyść przeważa ryzyko.
Karmienie piersią
Ceftazydym przenika w niewielkich ilościach do mleka kobiecego, jednak zwykle nie wywiera niekorzystnego wpływu na niemowlę karmione piersią, jeśli stosuje się go w dawkach terapeutycznych. Ceftazydym można stosować w okresie karmienia piersią.
Płodność Brak danych.
Nie przeprowadzono badań nad wpływem leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Mogą jednak wystąpić działania niepożądane (np. zawroty głowy), które mogą wpływać na tę zdolność (patrz punkt 4.8).
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Polvertic ma postać tabletek zawierających w swoim składzie betahistynę. Jest ona odpowiedzialna za poprawę przepływu krwi w uchu wewnętrznym. Polvertic stosowany jest w leczeniu ośrodkowego układu nerwowego. Polvertic - właściwości Polvertic stosuje...
Zgodnie z decyzją Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego na terenie całego kraju wycofano produkt medyczny o nazwie Doxar. Zły wynik Z obrotu na wniosek podmiotu odpowiedzialnego, którym jest Teva Pharmaceuticals Polska, wycofano Doxar, serie numer...
Histiocytoza z komórek Langerhansa (LCH, ang. Langerhans cell histiocytosis) jest rzadką chorobą układu krwiotwórczego. Jej etiologia ciągle nie jest do końca poznana. Histiocytozę najczęściej rozpoznaje się u dzieci (między pierwszym, a czwartym rokiem...
Przeciwbakteryjny lek o nazwie Ceftazidime Kabi został decyzją Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego ponownie dopuszczony do sprzedaży. Wrzesień 2015 Na początku września br. Ceftazidime Kabi został wycofany z obrotu. Powodem był błąd w ulotce dla...
Główny Inspektorat Farmaceutyczny wycofuje ze sprzedaży na terenie całej Polski dwie serie kropli do uszu stosowanych w leczeniu infekcji bakteryjnej. Z decyzji GIF wynika, że z obrotu wycofano krople Cetraxal (Ciprofloxacinum) w formie roztworu o numerach...
Trudności w oddychaniu mogą mieć wiele przyczyn: od nerwicy po dysfunkcję różnych narządów i układów. Zdarzają się w wielu sytuacjach. Czasem bywają niepokojące, zwłaszcza jeśli są bardzo nasilone. Jakie są przyczyny trudności w oddychaniu? Co robić? Przyczyny...
Tachypnoe to określenie z dziedziny pulmonologii, którym określa się nieprawidłową częstotliwość oddychania. Jest to objaw charakterystyczny dla wielu chorób układu oddechowego. Zobacz, czym się charakteryzuje i jak sobie z tym poradzić. Co to jest...
Klebsiella pneumoniae to bakteria, którą w 2012 roku do Polski przywiózł misjonarz, który wrócił z Tanzanii. Wywołuje zapalenie płuc, schorzenia układu pokarmowego i moczowego. Zakażenia klebsiellą stają się coraz powszechniejsze. Ponad 2000 zakażeń...
„Są głównym powodem, dla którego dzieci dostają antybiotyki, ale wyniki badań wskazują na lepszą metodę leczenia zapalenia ucha środkowego" - mówią naukowcy. Badacze mówią, że odnaleźli potencjalne genetyczne powiązanie z podwyższonym ryzkiem infekcji...
Zapalenie ucha - charakterystyka Zapalenie ucha Infekcje uszu są bardzo powszechne, szczególnie u dzieci. Najnowsze badania wskazują, że kiedy małe dzieci się przeziębiają to w 61% przypadków kończy się to zapaleniem ucha. Dlaczego tak się dzieje? Zapalenie...
Komentarze