Capecitabine Sandoz

Capecitabine Sandoz - dawkowanie

Produkt leczniczy Capecitabine Sandoz powinien przepisywać wyłącznie wykwalifikowany lekarz z doświadczeniem w stosowaniu leków przeciwnowotworowych.

Zaleca się uważne monitorowanie stanu wszystkich pacjentów w trakcie pierwszego cyklu leczenia. Leczenie należy przerwać w przypadku stwierdzenia postępu choroby lub wystąpienia objawów znacznej nietolerancji leku. Tabela 1 i 2 przedstawia wyliczone standardowe i zmniejszone dawki produktu Capecitabine Sandoz w zależności od powierzchni ciała pacjenta, odpowiednio dla początkowej dawki 1250 mg/m² pc. i 1000 mg/m² pc.

Dawkowanie

Zalecane dawkowanie (patrz punkt 5.1)

Monoterapia

Rak okrężnicy, rak okrężnicy i odbytnicy oraz rak piersi

W monoterapii zalecana dawka początkowa produktu Capecitabine Sandoz w leczeniu uzupełniającym raka okrężnicy, raka okrężnicy i odbytnicy z przerzutami lub miejscowo zaawansowanego raka piersi lub raka piersi z przerzutami wynosi 1250 mg/m² pc., podawanych dwa razy na dobę (rano i wieczorem; co odpowiada całkowitej dawce dobowej 2500 mg/m² pc.) przez 14 dni, po których następuje 7-dniowa przerwa. Zalecany czas trwania leczenia uzupełniającego pacjentów z rakiem okrężnicy w stadium III powinien wynosić łącznie 6 miesięcy.

Leczenie skojarzone

Rak okrężnicy, rak okrężnicy i odbytnicy oraz rak żołądka

W leczeniu skojarzonym należy zmniejszyć dawkę początkową produktu Capecitabine Sandoz do

800-1000 mg/m² pc., jeśli podawany jest dwa razy na dobę przez 14 dni z następującą po tym

7-dniową przerwą lub do 625 mg/m² pc. dwa razy na dobę, jeśli podawany jest w sposób ciągły (patrz punkt 5.1). Dołączenie do schematu leczenia skojarzonego leków biologicznych nie wpływa na dawkę początkową produktu Capecitabine Sandoz. Jeśli pacjent otrzymuje produkt Capecitabine Sandoz razem z cisplatyną, podanie cisplatyny należy poprzedzić premedykacją mającą na celu utrzymanie właściwego nawodnienia i działanie przeciwwymiotne, zgodnie z informacjami zawartymi w Charakterystyce Produktu Leczniczego zawierającego cisplatynę. U pacjentów otrzymujących skojarzone leczenie produktem Capecitabine Sandoz z oksaliplatyną zaleca się stosowanie leków przeciwwymiotnych w premedykacji, zgodnie z opisem zawartym w Charakterystyce Produktu Leczniczego zawierającego oksaliplatynę. Leczenie uzupełniające u pacjentów z rakiem jelita grubego w stadium III powinno trwać 6 miesięcy.

Rak piersi

Jeśli produkt Capecitabine Sandoz stosowany jest w leczeniu skojarzonym z docetakselem, zalecaną dawką początkową jest 1250 mg/m² pc. dwa razy na dobę przez 14 dni z 7-dniowa przerwą, a dawka docetakselu wynosi 75 mg/m² pc. w 1-godzinnej infuzji dożylnej podawanej co 3 tygodnie. U tych pacjentów podanie docetakselu należy poprzedzić premedykacją doustnym glikokortykosteroidem, takim jak deksametazon (zgodnie z informacją zawartą w Charakterystyce Produktu Leczniczego docetakselu).

Obliczenie dawki produktu Capecitabine Sandoz

Tabela 1. Standardowa i zmniejszona dawka obliczona w zależności od powierzchni ciała pacjenta, dla dawki początkowej kapecytabiny 1250 mg/m² pc.

Tabela 2. Standardowa i zmniejszona dawka obliczona w zależności od powierzchni ciała pacjenta, dla dawki początkowej kapecytabiny 1000 mg/m² pc.

Dostosowanie dawkowania w trakcie leczenia

Zalecenia ogólne

Działania toksyczne produktu Capecitabine Sandoz można ograniczyć przez zastosowanie leczenia objawowego i (lub) dostosowanie dawki (przerwanie leczenia lub zmniejszenie dawki). Dawki raz zmniejszonej nie należy zwiększać w trakcie dalszego leczenia. Jeśli w ocenie lekarza prowadzącego jest mało prawdopodobne, aby działania toksyczne stały się ciężkie lub zagrażały życiu (np. łysienie, zmiany odczuwania smaku, zmiany w obrębie paznokci), leczenie można kontynuować bez zmiany dawki lub odstawienia leku. Pacjentów przyjmujących produkt Capecitabine Sandoz należy poinformować o konieczności natychmiastowego przerwania leczenia w razie wystąpienia objawów umiarkowanej lub ciężkiej toksyczności. Dawek produktu Capecitabine Sandoz pominiętych ze względu na wystąpienie objawów toksyczności nie uzupełnia się. Niżej przedstawiono zalecane zmiany dawkowania w wypadku toksyczności.

Tabela 3. Schemat zmniejszania dawki produktu Capecitabine Sandoz (cykl 3-tygodniowy lub leczenie ciągłe)

* Zgodnie z Kryteriami Powszechnego Stopniowania Toksyczności (wersja 1) wg National Cancer

Institute of Canada Clinical Trial Group (NCIC CTG) lub Common Terminology Criteria for Adverse Events (CTCAE) wg Cancer Therapy Evaluation Program, US National Cancer Institute, wersja 3.0. Dane dla zespołu dłoniowo-podeszwowego i hiperbilirubinemii, patrz punkt 4.4.

Hematologia

Pacjenci z wyjściową liczbą neutrofilów < 1,5 x 10⁹/l i (lub) liczbą płytek krwi < 100 x 10⁹/l nie powinni otrzymywać produktu Capecitabine Sandoz. Jeśli pozaplanowe badanie laboratoryjne w trakcie cyklu leczenia wykaże zmniejszenie liczby neutrofilów do wartości poniżej 1,0 x 10⁹/l lub liczby płytek krwi do wartości poniżej 75 x 10⁹/l, stosowanie produktu Capecitabine Sandoz należy przerwać.

Modyfikacja dawki ze względu na toksyczność, gdy produkt Capecitabine Sandoz podaje się w cyklu

3-tygodniowym w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi

W celu modyfikacji dawki na skutek działania toksycznego produktu Capecitabine Sandoz stosowanego w 3-tygodniowym cyklu w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi należy posłużyć się wskazówkami z Tabeli 3. oraz informacjami zawartymi w odpowiednich

Charakterystykach Produktów Leczniczych dla leków stosowanych razem z Capecitabine Sandoz.

Początek cyklu leczenia: jeśli wskazane jest opóźnienie podania produktu Capecitabine Sandoz lub innego produktu(ów) leczniczego(ych), podawanie wszystkich produktów leczniczych należy opóźnić do czasu spełnienia wymagań do ich ponownego podania.

W trakcie cyklu leczenia, gdy toksyczność nie jest w opinii lekarza prowadzącego związana ze stosowaniem produktu Capecitabine Sandoz: leczenie produktem Capecitabine Sandoz należy kontynuować, a dawkę innego produktu leczniczego zmodyfikować zgodnie z odpowiednią dla niego informacją.

Jeśli konieczne jest odstawienie na stałe innych produktu(ów) leczniczego(ych), stosowanie produktu Capecitabine Sandoz można wznowić po spełnieniu wymagań do jego ponownego podania.

Zalecenie to dotyczy wszystkich wskazań i wszystkich szczególnych grup pacjentów.

Modyfikacja dawki ze względu na toksyczność, gdy produkt Capecitabine Sandoz podaje się w terapii ciągłej w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi

W celu modyfikacji dawki na skutek działania toksycznego produktu Capecitabine Sandoz stosowanego w terapii ciągłej w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi należy posłużyć się wskazówkami z Tabeli 3. oraz informacjami zawartymi w odpowiednich Charakterystykach Produktów Leczniczych dla leków stosowanych razem z Capecitabine Sandoz.

Dostosowanie dawkowania dla szczególnych grup pacjentów

Zaburzenia czynności wątroby

Dostępne dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby są niewystarczające, aby określić zalecenia do modyfikacji dawki. Brak dostępnych informacji w odniesieniu do stosowania produktu w zaburzeniach czynności wątroby na skutek marskości lub zapalenia wątroby.

Zaburzenia czynności nerek

Stosowanie produktu Capecitabine Sandoz u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min [wg wzoru Cockcrofta i Gaulta] przed leczeniem). Częstość działań niepożądanych stopnia 3. lub 4. u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (wyjściowy klirens kreatyniny 30-50 ml/min) jest większa niż w ogólnej populacji. U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek przed rozpoczęciem leczenia zaleca się zmniejszenie początkowej dawki 1250 mg/m² pc. do 75% jej wartości. Zmniejszenie dawki u tych pacjentów nie jest konieczne, jeśli dawka początkowa wynosiła 1000 mg/m² pc. U pacjentów z lekkimi zaburzeniami czynności nerek (wyjściowy klirens kreatyniny 51-80 ml/min) zmiana dawki początkowej nie jest zalecana. Należy uważne kontrolować stan pacjenta i jeśli wystąpią u niego działania niepożądane stopnia 2., 3. lub 4., należy natychmiast przerwać leczenie, modyfikując następną dawkę według wskazówek z Tabeli 3. Jeśli obliczony klirens kreatyniny zmniejszy się podczas leczenia do wartości poniżej 30 ml/min, stosowanie produktu Capecitabine Sandoz należy przerwać. Zalecenia dotyczące modyfikacji dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek odnoszą się zarówno do monoterapii, jak i do leczenia skojarzonego (patrz również niżej „Pacjenci w podeszłym wieku”).

Pacjenci w podeszłym wieku

Zmiana dawki początkowej produktu Capecitabine Sandoz stosowanego w monoterapii nie jest konieczna.

Jednak działania niepożądane 3. lub 4. stopnia występują częściej u pacjentów w wieku ≥60 lat niż u młodszych pacjentów.

Gdy produkt Capecitabine Sandoz stosowano w leczeniu skojarzonym, u pacjentów w podeszłym wieku (≥65 lat) występowało więcej działań niepożądanych stopnia 3. i 4., w tym działań prowadzących do przerwania leczenia, niż u młodszych pacjentów. Wskazane jest staranne kontrolowanie przebiegu leczenia pacjentów w wieku ≥60 lat.

- Leczenie skojarzone z docetakselem: u pacjentów w wieku co najmniej 60 lat stwierdzono zwiększoną częstość związanych z leczeniem działań niepożądanych 3. i 4. stopnia oraz ciężkich działań niepożądanych (patrz punkt 5.1). U pacjentów w wieku 60 lat lub starszych zaleca się zmniejszenie początkowej dawki produktu Capecitabine Sandoz do 75% (950 mg/m² pc. dwa razy na dobę). Jeśli zastosowanie u pacjentów ≥60 lat zmniejszonej dawki początkowej produktu Capecitabine Sandoz w skojarzeniu z docetakselem nie wywołało działań niepożądanych, dawkę produktu Capecitabine Sandoz można ostrożnie zwiększyć do 1250 mg/m² pc. dwa razy na dobę.

- Leczenie skojarzone z irynotekanem: u pacjentów w wieku 65 lat lub starszych zaleca się zmniejszenie początkowej dawki produktu Capecitabine Sandoz do 800 mg/m² dwa razy na dobę.

Dzieci i młodzież

Brak danych dotyczących stosowania kapecytabiny u dzieci i młodzieży w leczeniu raka jelita grubego, odbytnicy, żołądka i piersi.

Sposób podawania

Tabletki Capecitabine Sandoz należy przyjmować w ciągu 30 minut od posiłku, popijając wodą.

Capecitabine Sandoz - środki ostrożności

Działania niepożądane ograniczające wielkość dawki obejmują biegunkę, bóle brzucha, nudności, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej i zespół dłoniowo-podeszwowy (skórna reakcja rąk i stóp, erytrodyzestezja dłoniowo-podeszwowa). Większość działań niepożądanych jest odwracalna i nie wymaga zaprzestania leczenia, choć może być konieczne wstrzymanie podania kolejnych dawek lub zmniejszenie dawki.

Biegunka

Stan pacjentów z ciężką biegunką należy uważnie monitorować, a w razie odwodnienia uzupełniać płyny i elektrolity. Można zastosować standardowe leczenie przeciwbiegunkowe (np. loperamid). Biegunka stopnia 2. (wg NCIC CTC) oznacza zwiększenie liczby wypróżnień do 4-6 na dobę lub wypróżnienia w nocy, stopnia 3. od 7 do 9 wypróżnień na dobę lub nietrzymanie stolca i zaburzenie wchłaniania. Biegunka stopnia 4. to co najmniej 10 wypróżnień na dobę lub biegunka krwawa, bądź konieczność żywienia pozajelitowego. W razie konieczności należy zmniejszyć dawkę (patrz punkt 4.2).

Odwodnienie

Należy zapobiegać wystąpieniu odwodnienia lub, jeśli wystąpi, korygować. Odwodnienie może wystąpić nagle u pacjentów z jadłowstrętem, astenią, nudnościami, wymiotami lub biegunką. Jeśli wystąpi odwodnienie stopnia 2. (lub wyższego) leczenie kapecytabiną należy natychmiast przerwać, a odwodnienie skorygować. Leczenia nie należy wznawiać do czasu odpowiedniego nawodnienia pacjenta i wyrównania lub opanowania każdej potencjalnej przyczyny odwodnienia. W razie konieczności należy zastosować modyfikację dawki dostosowaną do czynnika wywołującego działanie niepożądane (patrz punkt 4.2).

Zespół dłoniowo-podeszwowy (określany także jako skórna reakcja rąk i stóp, erytrodyzestezja dłoniowo-podeszwowa lub rumień kończynowy wywołany chemioterapią).

Zespół dłoniowo-podeszwowy stopnia 1. definiuje się jako drętwienie, zaburzenia czucia/kłucie, mrowienie, bezbolesny obrzęk lub rumień rąk i (lub) stóp, i (lub) dyskomfort, który nie zaburza normalnej aktywności pacjenta.

Zespół dłoniowo-podeszwowy stopnia 2. to bolesny rumień i obrzęk rąk i (lub) stóp, i (lub) dyskomfort zaburzający codzienną aktywność pacjenta.

Zespół dłoniowo-podeszwowy stopnia 3. oznacza wilgotne łuszczenie, owrzodzenia, powstawanie pęcherzy i silny ból rąk i (lub) stóp, i (lub) znaczny dyskomfort uniemożliwiający pracę lub codzienne czynności życiowe. Jeśli wystąpi zespół dłoniowo-podeszwowy stopnia 2. lub 3., podawanie kapecytabiny należy przerwać do czasu jego ustąpienia lub zmniejszenia nasilenia do stopnia 1. Po wystąpieniu objawów zespołu dłoniowo-podeszwowego stopnia 3. kolejne dawki kapecytabiny należy zmniejszyć. Jeśli kapecytabina stosowana jest w skojarzeniu z cisplatyną, nie zaleca się podawania witaminy B₆ (pirydoksyna) w celu leczenia objawowego lub wtórnej profilaktyki zespołu dłoniowopodeszwowego ze względu na doniesienia o możliwości zmniejszenia skuteczności cisplatyny.

Kardiotoksyczność

Kardiotoksyczność wiąże się z leczeniem fluoropirymidynami i obejmuje zawał mięśnia sercowego, dławicę piersiową, zaburzenia rytmu serca, wstrząs kardiogenny, nagły zgon i zmiany w zapisie EKG (w tym bardzo rzadkie przypadki wydłużenia odstępu QT). Wymienione działania niepożądane mogą występować częściej u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca w wywiadzie. U pacjentów otrzymujących kapecytabinę notowano zaburzenia rytmu serca (w tym migotanie komór, częstoskurcz komorowy typu torsade de pointes i bradykardię), dławicę piersiową, zawał mięśnia sercowego, niewydolność serca i kardiomiopatię. Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężką chorobą serca, zaburzeniami rytmu i dławicą piersiową w wywiadzie (patrz punkt 4.8).

Hipo- lub hiperkalcemia

Podczas leczenia kapecytabiną opisywano przypadki hipo- lub hiperkalcemii. Należy zachować ostrożność u pacjentów z wcześniejszą hipo- lub hiperkalcemią (patrz punkt 4.8).

Choroby ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego

Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego, np. z przerzutami do mózgu lub neuropatią (patrz punkt 4.8).

Cukrzyca lub zaburzenia elektrolitowe

Należy zachować ostrożność u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniami elektrolitowymi, gdyż leczenie kapecytabiną może je zaostrzyć.

Stosowanie leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny

W badaniu interakcji lekowych z zastosowaniem warfaryny podanej w dawce pojedynczej stwierdzono znaczące zwiększenie średniej wartości AUC (+57%) dla S-warfaryny. Wyniki te wskazują na interakcję, prawdopodobnie w wyniku zahamowania przez kapecytabinę systemu izoenzymów 2C9 cytochromu P-450. U pacjentów otrzymujących jednocześnie kapecytabinę i doustne leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny należy ściśle kontrolować parametry krzepnięcia (INR lub czas protrombinowy) i odpowiednio zmodyfikować dawkę leku przeciwzakrzepowego (patrz punkt 4.5).

Zaburzenia czynności wątroby

Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, przebieg leczenia kapecytabiną pacjentów z zaburzeniami lekkimi do umiarkowanych należy uważnie kontrolować, bez względu na obecność lub brak przerzutów w wątrobie. W razie związanego z leczeniem zwiększenia stężenia bilirubiny > 3,0 x GGN (górnej granicy normy) lub zwiększenia aktywności aminotransferaz wątrobowych (AlAT, AspAT) do wartości > 2,5 x GGN, stosowanie kapecytabiny należy przerwać. Monoterapię kapecytabiną można wznowić, gdy stężenie bilirubiny zmniejszy się do wartości ≤3 x GGN lub gdy aktywność aminotransferaz wątrobowych osiągnie wartość ≤2,5 x GGN.

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 30-50 ml/min) działania niepożądane stopnia 3. lub 4. występują częściej niż w populacji ogólnej (patrz punkty 4.2 i 4.3).

Ponieważ substancją pomocniczą tego produktu leczniczego jest laktoza jednowodna, nie należy go stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy

(typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Niedobór dehydrogenazy pirymidynowej (DPD)

W rzadkich przypadkach nieoczekiwane, ciężkie działanie toksyczne (tj. zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, biegunka, neutropenia i neurotoksyczność) podczas stosowania 5-FU przypisywano niedoborowi aktywności DPD. Dlatego nie można wykluczyć związku między zmniejszoną aktywnością DPD a nasileniem toksycznego działania 5-FU, potencjalnie prowadzącego do zgonu. Pacjenci ze stwierdzonym niedoborem DPD nie powinni być leczeni kapecytabiną (patrz punkt 4.3). U pacjentów z nierozpoznanym niedoborem DPD może wystąpić podczas leczenia kapecytabiną zagrażające życiu działanie toksyczne w postaci ostrego przedawkowania (patrz punkt 4.9). W razie wystąpienia ostrej toksyczności stopnia 2-4, leczenie trzeba natychmiast przerwać do czasu ustąpienia objawów. Decyzję o zaprzestaniu leczenia należy podejmować biorąc pod uwagę ocenę kliniczną początku działania toksycznego, jego trwania i nasilenia.

Capecitabine Sandoz - przedawkowanie

Do objawów ostrego przedawkowania należą nudności, wymioty, biegunka, zapalenie błon śluzowych, podrażnienie i krwawienie z przewodu pokarmowego oraz zahamowanie czynności szpiku kostnego. W razie przedawkowania należy zastosować typowe w takich przypadkach leczenie oraz zabiegi podtrzymujące, mające na celu opanowanie występujących objawów klinicznych i zapobieganie rozwojowi powikłań.