
Polecane artykuły

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Leczenie zaawansowanego raka gruczołu krokowego w skojarzeniu z terapią analogiem hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH) lub kastracją chirurgiczną.
Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg bikalutamidu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Każda tabletka 50 mg zawiera 69,26 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Dawkowanie
Dorośli i pacjenci w podeszłym wieku
Jedna tabletka (50 mg) raz dziennie
Dzieci i młodzież oraz kobiety
Bicalutamid Mylan nie powinien być stosowany u kobiet, dzieci i młodzieży.
Pacjenci z zaburzoną czynnością nerek
U chorych z zaburzoną czynnością nerek nie ma potrzeby wprowadzania zmian w dawkowaniu. W związku z tym, że nie ma doświadczenia ze stosowaniem bikalutamidu u chorych z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min), należy zachować ostrożność stosując bikalutamid u takich chorych.
Pacjenci z zaburzoną czynnością wątroby
Nie ma potrzeby zmiany dawkowania u chorych z łagodnym upośledzeniem czynności wątroby. Zaleca się ostrożność w przypadku stosowania bikalutamidu u chorych z umiarkowanym lub ciężkim upośledzeniem czynności wątroby, patrz punkt 4.4.
Tabletka należy połykać bez rozgryzania i popijać wodą.
Lek można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku. Przyjmowanie leku codziennie o tej samej porze zwiększa szanse na regularne stosowanie leku.
Czas trwania leczenia określa lekarz prowadzący.
Leczenie bikalutamidem należy rozpocząć jednocześnie z podaniem analogu hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH) lub jednocześnie z kastracją chirurgiczną.
Rozpoczynanie leczenia należy prowadzić pod bezpośrednim nadzorem lekarza specjalisty.
Bikalutamid jest intensywnie metabolizowany w wątrobie.Dostępne dane sugerują, że u chorych z ciężką niewydolnością wątroby wydalanie leku może przebiegać wolniej, co może prowadzić do wzmożonej akumulacji bikalutamidu. . Z tego względu należy zachować szczególną ostrożność w przypadku stosowania bikalutamidu u chorych z umiarkowaną do ciężkiej niewydolnością wątroby.
Należy regularnie przeprowadzać badania czynności wątroby (np. bilirubina, transaminaza i fosfataza alkaliczna), ponieważ istnieje możliwość wystąpienia zmian w wątrobie. W większości przypadków zmiany w wątrobie mogą wystąpić podczas pierwszych 6 miesięcy leczenia bikalutamidem. Rzadko obserwowano ciężkie zmiany w wątrobie, niewydolność wątroby oraz zgon (patrz punkt 4.8). Jeśli zmiany są ciężkie należy zakończyć leczenie bikalutamidem.
Odnotowano zmniejszenie tolerancji glukozy u mężczyzn otrzymujących agonistów LHRH (hormonu uwalniającego hormon luteinizujący). Może się to objawiać cukrzycą lub utratą kontroli nad poziomem cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą w wywiadzie. Należy zatem zwrócić uwagę na monitorowanie poziomu glukozy we krwi u pacjentów otrzymujących bikalutamid w skojarzeniu z agonistami LHRH.
Wykazano, że bikalutamid hamuje cytochrom P450 (CYP 3A4), należy zatem zachować ostrożność w przypadku leczenia skojarzonego z innymi lekami, które są metabolizowane głównie przy udziale cytochromu CYP 3A4 (patrz punkty 4.3 i 4.5).
Lek zawiera laktozę. Pacjenci z rzadkimi wrodzonymi schorzeniami, takimi jak nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego leku.
Nie są znane żadne przypadki przyjęcia preparatu Bicalutamid Mylan prowadzące do objawów klinicznych i wskazujące na możliwość przedawkowania lub związane z zagrożeniem życia.
Nie ma specyficznej odtrutki. W przypadkach zatrucia należy prowadzić leczenie objawowe. Ponadto zaleca się ogólne działania podtrzymujące, łącznie ze starannym monitorowaniem stanu pacjenta i czynności życiowych.
U pacjentów przytomnych należy wywołać wymioty, o ile te nie wystąpiły samoistnie.
Zważywszy na to, że bikalutamid w dużym stopniu wiąże się z białkami osocza i nie jest wydalany z moczem postaci niezmienionej, dializa nie jest skutecznym środkiem zaradczym.
Nadwrażliwość na substancję czynna lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 .
Bicalutamid Mylan jest przeciwwskazany u kobiet oraz dzieci (patrz punkt 4.6).
Stosowanie terfenadyny, astemizolu lub cyzaprydu jednocześnie z bikalutamidem jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5).
W tym punkcie działania niepożądane zostały sklasyfikowane następująco: bardzo często (≥ 1/10), często (≥ 1/100 i ≤ 1/10), niezbyt często (≥ 1/1 000 i ≤ 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 i ≤ 1/1 000), bardzo rzadko (≤ 1/10 000) częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Tabela 1. Częstość występowania działań niepożądanych
|
Klasyfikacja układów i narządów |
Częstość |
Działania niepożądane |
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
Bardzo często |
Niedokrwistość |
|
Zaburzenia układu immunologicznego |
Niezbyt często |
Reakcje nadwrażliwości (w tym obrzęk naczynioruchowy i pokrzywka) |
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania |
Często |
Brak łaknienia |
|
Zaburzenia psychiczne |
Często |
Obniżone libido |
|
Depresja |
||
|
Zaburzenia układu nerwowego |
Bardzo często Często |
Zawroty głowy Senność |
|
Zaburzenia serca |
Często |
Zawał mięśnia sercowego (zgłaszano przypadki śmiertelne)d, Niewydolność sercad |
|
Zaburzenia naczyniowe |
Bardzo często |
Uderzenia gorąca |
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
Niezbyt często |
Śródmiąższowa choroba płuc.e |
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
Bardzo często Często |
Ból w nadbrzuszu Zaparcia Nudności Niestrawność Wzdęcia |
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
Często Rzadko |
Hepatotoksyczność, żółtaczka, Hipertransaminazemia (wzrost stężenia transaminaz)a Niewydolność wątroby b (zgłaszano przypadki śmiertelne) |
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
Często |
Wypadanie włosów Nadmierne owłosienie/ponowne wyrastanie włosów Suchość skóry Świąd Wysypka |
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
Bardzo często |
Krwiomocz |
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi |
Bardzo często Często |
Ginekomastia i tkliwość piersi c Impotencja |
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
Bardzo często Często |
Osłabienie Obrzęki Ból w klatce piersiowej |
|
Badania diagnostyczne |
Często |
Zwiększenie masy ciała |
a Zmiany wątrobowe rzadko bywają ciężkie i na ogół mają charakter przemijający, ustępując lub ulegając poprawie samoistnie, w czasie kontynuacji leczenia lub po jego przerwaniu.
b Wymieniane jako działanie niepożądane raportowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu. Częstość występowania została określona na podstawie ilości zgłoszeń wystąpienia zaburzeń wątroby jako działania niepożądanego u pacjentów leczonych bikalutamidem w dawce 150 mg, w otwartych badaniach EPC. Należy rozważyć przeprowadzanie okresowych badań czynności wątroby (patrz również punkt 4.4).
c Możliwe do zmniejszenia poprzez jednoczesną kastrację
d Obserwowane w badaniach farmakoepidemiologicznych w trakcie leczenia agonistami LHRH i antyandrogenami stosowanymi w leczeniu raka gruczoły krokowego. Ryzyko wydaje się być większe podczas stosowania bikalutamidu w skojarzeniu z agonistami LHRH, natomiast podczas stosowania bikalutamidu w monoterapii raka gruczołu krokowego zwiększenie ryzyka nie było oczywiste.
e Wymieniane jako działanie niepożądane raportowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu. Częstość występowania została określona na podstawie ilości zgłoszeń wystąpienia śródmiąższowego zapalenia płuc jako działania niepożądanego w trakcie randomizowanego okresu leczenia dawką 150 mg w badaniach EPC.
Oprócz tego, w badaniach klinicznych u pacjentów otrzymujących bikalutamid w skojarzeniu z analogiem LHRH obserwowano niewydolność serca (jako możliwe działanie niepożądane w opinii badaczy, z częstością > 1%). Brak dowodów na związek przyczynowo-skutkowy z leczeniem.
Bicalutamid jest przeciwwskazany u kobiet, więc nie można go podawać kobietom ciężarnym ani karmiącym piersią.
Jest mało prawdopodobne aby bikalutamid wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn. Bicalutamid może jednak powodować zawroty głowy i senność. Pacjenci, u których takie objawy wystąpią, powinni zachować ostrożność.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja niesteroidowa, która jest antagonistą androgenów, hamuje więc działanie męskich hormonów płciowych. Biolutamid stosuje się w leczeniu zaawansowanego raka gruczołu krokowego u dorosłych mężczyzn w terapii skojarzonej z innymi metodami leczenia analogami LHRH lub chirurgicznej kastracji. Jako efekt uboczny pojawia się ginekomastia, bolesność piersi.
Komentarze