
Polecane artykuły

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Leczenie zaawansowanego raka gruczołu krokowego w skojarzeniu z terapią analogiem hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH) lub kastracją chirurgiczną.
Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg bikalutamidu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Każda tabletka 50 mg zawiera 69,26 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Dawkowanie
Dorośli i pacjenci w podeszłym wieku
Jedna tabletka (50 mg) raz dziennie
Dzieci i młodzież oraz kobiety
Bicalutamid Mylan nie powinien być stosowany u kobiet, dzieci i młodzieży.
Pacjenci z zaburzoną czynnością nerek
U chorych z zaburzoną czynnością nerek nie ma potrzeby wprowadzania zmian w dawkowaniu. W związku z tym, że nie ma doświadczenia ze stosowaniem bikalutamidu u chorych z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min), należy zachować ostrożność stosując bikalutamid u takich chorych.
Pacjenci z zaburzoną czynnością wątroby
Nie ma potrzeby zmiany dawkowania u chorych z łagodnym upośledzeniem czynności wątroby. Zaleca się ostrożność w przypadku stosowania bikalutamidu u chorych z umiarkowanym lub ciężkim upośledzeniem czynności wątroby, patrz punkt 4.4.
Tabletka należy połykać bez rozgryzania i popijać wodą.
Lek można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku. Przyjmowanie leku codziennie o tej samej porze zwiększa szanse na regularne stosowanie leku.
Czas trwania leczenia określa lekarz prowadzący.
Leczenie bikalutamidem należy rozpocząć jednocześnie z podaniem analogu hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH) lub jednocześnie z kastracją chirurgiczną.
Rozpoczynanie leczenia należy prowadzić pod bezpośrednim nadzorem lekarza specjalisty.
Bikalutamid jest intensywnie metabolizowany w wątrobie.Dostępne dane sugerują, że u chorych z ciężką niewydolnością wątroby wydalanie leku może przebiegać wolniej, co może prowadzić do wzmożonej akumulacji bikalutamidu. . Z tego względu należy zachować szczególną ostrożność w przypadku stosowania bikalutamidu u chorych z umiarkowaną do ciężkiej niewydolnością wątroby.
Należy regularnie przeprowadzać badania czynności wątroby (np. bilirubina, transaminaza i fosfataza alkaliczna), ponieważ istnieje możliwość wystąpienia zmian w wątrobie. W większości przypadków zmiany w wątrobie mogą wystąpić podczas pierwszych 6 miesięcy leczenia bikalutamidem. Rzadko obserwowano ciężkie zmiany w wątrobie, niewydolność wątroby oraz zgon (patrz punkt 4.8). Jeśli zmiany są ciężkie należy zakończyć leczenie bikalutamidem.
Odnotowano zmniejszenie tolerancji glukozy u mężczyzn otrzymujących agonistów LHRH (hormonu uwalniającego hormon luteinizujący). Może się to objawiać cukrzycą lub utratą kontroli nad poziomem cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą w wywiadzie. Należy zatem zwrócić uwagę na monitorowanie poziomu glukozy we krwi u pacjentów otrzymujących bikalutamid w skojarzeniu z agonistami LHRH.
Wykazano, że bikalutamid hamuje cytochrom P450 (CYP 3A4), należy zatem zachować ostrożność w przypadku leczenia skojarzonego z innymi lekami, które są metabolizowane głównie przy udziale cytochromu CYP 3A4 (patrz punkty 4.3 i 4.5).
Lek zawiera laktozę. Pacjenci z rzadkimi wrodzonymi schorzeniami, takimi jak nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego leku.
Nie są znane żadne przypadki przyjęcia preparatu Bicalutamid Mylan prowadzące do objawów klinicznych i wskazujące na możliwość przedawkowania lub związane z zagrożeniem życia.
Nie ma specyficznej odtrutki. W przypadkach zatrucia należy prowadzić leczenie objawowe. Ponadto zaleca się ogólne działania podtrzymujące, łącznie ze starannym monitorowaniem stanu pacjenta i czynności życiowych.
U pacjentów przytomnych należy wywołać wymioty, o ile te nie wystąpiły samoistnie.
Zważywszy na to, że bikalutamid w dużym stopniu wiąże się z białkami osocza i nie jest wydalany z moczem postaci niezmienionej, dializa nie jest skutecznym środkiem zaradczym.
Nadwrażliwość na substancję czynna lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 .
Bicalutamid Mylan jest przeciwwskazany u kobiet oraz dzieci (patrz punkt 4.6).
Stosowanie terfenadyny, astemizolu lub cyzaprydu jednocześnie z bikalutamidem jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5).
W tym punkcie działania niepożądane zostały sklasyfikowane następująco: bardzo często (≥ 1/10), często (≥ 1/100 i ≤ 1/10), niezbyt często (≥ 1/1 000 i ≤ 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 i ≤ 1/1 000), bardzo rzadko (≤ 1/10 000) częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Tabela 1. Częstość występowania działań niepożądanych
Klasyfikacja układów i narządów |
Częstość |
Działania niepożądane |
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
Bardzo często |
Niedokrwistość |
Zaburzenia układu immunologicznego |
Niezbyt często |
Reakcje nadwrażliwości (w tym obrzęk naczynioruchowy i pokrzywka) |
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania |
Często |
Brak łaknienia |
Zaburzenia psychiczne |
Często |
Obniżone libido |
Depresja |
||
Zaburzenia układu nerwowego |
Bardzo często Często |
Zawroty głowy Senność |
Zaburzenia serca |
Często |
Zawał mięśnia sercowego (zgłaszano przypadki śmiertelne)d, Niewydolność sercad |
Zaburzenia naczyniowe |
Bardzo często |
Uderzenia gorąca |
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
Niezbyt często |
Śródmiąższowa choroba płuc.e |
Zaburzenia żołądka i jelit |
Bardzo często Często |
Ból w nadbrzuszu Zaparcia Nudności Niestrawność Wzdęcia |
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
Często Rzadko |
Hepatotoksyczność, żółtaczka, Hipertransaminazemia (wzrost stężenia transaminaz)a Niewydolność wątroby b (zgłaszano przypadki śmiertelne) |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
Często |
Wypadanie włosów Nadmierne owłosienie/ponowne wyrastanie włosów Suchość skóry Świąd Wysypka |
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
Bardzo często |
Krwiomocz |
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi |
Bardzo często Często |
Ginekomastia i tkliwość piersi c Impotencja |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
Bardzo często Często |
Osłabienie Obrzęki Ból w klatce piersiowej |
Badania diagnostyczne |
Często |
Zwiększenie masy ciała |
a Zmiany wątrobowe rzadko bywają ciężkie i na ogół mają charakter przemijający, ustępując lub ulegając poprawie samoistnie, w czasie kontynuacji leczenia lub po jego przerwaniu.
b Wymieniane jako działanie niepożądane raportowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu. Częstość występowania została określona na podstawie ilości zgłoszeń wystąpienia zaburzeń wątroby jako działania niepożądanego u pacjentów leczonych bikalutamidem w dawce 150 mg, w otwartych badaniach EPC. Należy rozważyć przeprowadzanie okresowych badań czynności wątroby (patrz również punkt 4.4).
c Możliwe do zmniejszenia poprzez jednoczesną kastrację
d Obserwowane w badaniach farmakoepidemiologicznych w trakcie leczenia agonistami LHRH i antyandrogenami stosowanymi w leczeniu raka gruczoły krokowego. Ryzyko wydaje się być większe podczas stosowania bikalutamidu w skojarzeniu z agonistami LHRH, natomiast podczas stosowania bikalutamidu w monoterapii raka gruczołu krokowego zwiększenie ryzyka nie było oczywiste.
e Wymieniane jako działanie niepożądane raportowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu. Częstość występowania została określona na podstawie ilości zgłoszeń wystąpienia śródmiąższowego zapalenia płuc jako działania niepożądanego w trakcie randomizowanego okresu leczenia dawką 150 mg w badaniach EPC.
Oprócz tego, w badaniach klinicznych u pacjentów otrzymujących bikalutamid w skojarzeniu z analogiem LHRH obserwowano niewydolność serca (jako możliwe działanie niepożądane w opinii badaczy, z częstością > 1%). Brak dowodów na związek przyczynowo-skutkowy z leczeniem.
Bicalutamid jest przeciwwskazany u kobiet, więc nie można go podawać kobietom ciężarnym ani karmiącym piersią.
Jest mało prawdopodobne aby bikalutamid wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn. Bicalutamid może jednak powodować zawroty głowy i senność. Pacjenci, u których takie objawy wystąpią, powinni zachować ostrożność.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja niesteroidowa, która jest antagonistą androgenów, hamuje więc działanie męskich hormonów płciowych. Biolutamid stosuje się w leczeniu zaawansowanego raka gruczołu krokowego u dorosłych mężczyzn w terapii skojarzonej z innymi metodami leczenia analogami LHRH lub chirurgicznej kastracji. Jako efekt uboczny pojawia się ginekomastia, bolesność piersi.
Ministerstwo Zdrowia opublikowało projekt listy leków refundowanych, który będzie obowiązywał od 1 marca 2023 roku. W dokumencie brakuje zapowiadanych zmian w programie leczenia raka gruczołu krokowego. Resort zdrowia wyjaśnia. Brakuje zapowiadanych...
Bardzo ważnym elementem leczenia przeciwnowotworowego jest leczenie objawowe. Jego celem jest podniesienie jakości życia pacjenta. Ból niewątpliwie w znaczny sposób obniża zadowolenie z życia. Zaawansowana choroba nowotworowa gruczołu krokowego daje często...
Eksperci alarmują, że codziennie używamy wielu produktów, które zawierają chemię nieobojętną dla naszego organizmu. Lekarka Joanna Ibisz wymienia osiem produktów, które rozregulowują układ hormonalny. Tych 8 produktów unikaj "Czy znacie takie nazwy...
Prostata, podobnie jak inne części męskiego ciała, jest narażona na choroby nowotworowe. W tym przypadku bardzo ważna jest wczesna diagnoza. Wielu mężczyzn, obserwujących u siebie objawy przerostu gruczołu, zastanawia się, jak dolegliwości prostaty wpłyną...
Na 9. Dorocznej Konferencji Amerykańskiego Stowarzyszenia Badań nad Rakiem naukowcy przedstawili wyniki testów leku z soi, który może hamować przerzuty raka prostaty. Działanie genisteiny W składzie eksperymentalnego leku znajduje się genisteina....
Naukowcy z Uniwersytetu w Purdue ogłosili, że udało im się znaleźć skuteczny sposób zwalczania komórek rakowych u chorych z zaawansowanym rakiem prostaty i przerzutami. Autorzy badania skoncentrowali się na działaniu genu Plk1, kluczowego regulatora cyklu...
Naukowcy z Netherlands Cancer Institute twierdzą, że odkryli kilka dotąd przeoczonych gruczołów w nosogardzieli. Dzięki temu odkryciu onkolodzy będą mogli ominąć ten obszar podczas leczenia guzów głowy i szyi, by uniknąć komplikacji. Nowy organ w ludzkim...
Mówi się, że dłonie są naszą wizytówką. Można z nich odczytać bardzo wiele. Pokazują tryb pracy, aktywność fizyczną, a nawet nękające właściciela choroby. Wiele osób skarży się, że wciąż jest im zimno w dłonie albo w stopy. Może to świadczyć o chorobach...
Rak prostaty jest zagrożeniem dla każdego dojrzałego mężczyzny. Nienowotworowe powiększenie prostaty występuje u około jednego na trzech mężczyzn powyżej 50 roku życia. Stan ten jest nazywany łagodnym przerostem gruczołu krokowego. Groźniejszą chorobą,...
Nowotwór prostaty to jeden z najpoważniejszych problemów zdrowotnych wśród mężczyzn. Jest trudnym przeciwnikiem. Zauważono jednak, że nasz styl życia może mieć wpływ na rozwój choroby. Przede wszystkim można zmniejszyć ryzyko zachorowania, rezygnując...
Komentarze