Azitrin

Azitrin - dawkowanie

Tabletki azytromycyny należy przyjmować w pojedynczej dawce dobowej. Tabletki można zażywać niezależnie od posiłku. Czas leczenia w przypadku każdego z zakażeń podano poniżej.

Dawkowanie u dorosłych, również w podeszłym wieku, oraz u dzieci o masie ciała powyżej 45 kg Zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, zapalenie ucha środkowego, zakażenia skóry i tkanek miękkich (z wyjątkiem rumienia wędrującego i trądziku pospolitego)

Całkowita dawka azytromycyny wynosi 1,5 g w ciągu 3 dni (500 mg w pojedynczej dawce dobowej).

Rumień wędrujący

Dawka całkowita wynosi 3 g i należy ją zażyć w następującym schemacie: pierwszego dnia 1 g (2 tabletki powlekane po 500 mg), a następnie 500 mg (1 tabletka powlekana) od drugiego do piątego dnia, w pojedynczych dawkach dobowych.

Trądzik pospolity o umiarkowanym nasileniu ? wyłącznie u dorosłych

Dawka całkowita wynosi 6 g i zalecana jest do podania w następującym schemacie: 1 tabletka powlekana 500 mg raz na dobę przez 3 dni, następnie 1 tabletka powlekana 500 mg raz na tydzień przez kolejnych 9 tygodni. W drugim tygodniu kuracji lek należy zażyć po 7 dniach od zażycia pierwszej dawki, a następne osiem dawek zażywać, zachowując 7-dniowe przerwy w stosowaniu. W związku ze stosowaniem dużej dawki azytromycyny w powyższym schemacie dawkowania u pacjentów z trądzikiem pospolitym o umiarkowanym nasileniu, konieczne jest monitorowanie

aktywności enzymów wątrobowych przed rozpoczęciem i w okresie prowadzonego kursu leczenia azytromycyną. Powyższy schemat leczenia pulsacyjnego trądziku pospolitego o umiarkowanym nasileniu (3 dni + 9 tygodni) może być u danego pacjenta zastosowany tylko raz, gdyż nie ma dotychczas kontrolowanych badań klinicznych, których wyniki wykazałyby bezpieczeństwo i skuteczność powtarzania tego schematu leczenia trądziku pospolitego.

Niepowikłane zakażenia wywołane przez Chlamydia trachomatis 1 g (2 tabletki powlekane po 500 mg) w pojedynczej dawce.

Dzieci i młodzież o masie ciała mniejszej niż 45 kg

Nie zaleca się stosowania produktu leczniczegow postaci tabletek u tych pacjentów. Można stosować inne postacie azytromycyny, np. zawiesinę.

Pacjenci w podeszłym wieku

U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności modyfikacji dawki.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z lekką do umiarkowanej niewydolnością nerek (GFR od 10 do 80 ml/min) (patrz punkt 4.4).

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z lekką do umiarkowanej niewydolnością wątroby (patrz punkt 4.4).

Azitrin - środki ostrożności

Reakcje alergiczne

Rzadko, po azytromycynie opisywano reakcje alergiczne (rzadko zakończone zgonem), takie jak obrzęk naczynioruchowy i anafilaksja. Niektóre z tych reakcji przebiegały z nawrotem objawów i wymagały dłuższego okresu obserwacji i leczenia.

Zaburzenia czynności nerek

Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z lekką do umiarkowanej niewydolnością nerek

(GFR od 10 do 80 ml/min). Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (GFR < 10ml/min), ponieważ narażenie organizmu na azytromycynę może być zwiększone (patrz punkt 5.2).

Zaburzenia czynności wątroby

Ponieważ azytromycyna jest metabolizowana w wątrobie i wydalana z żółcią, nie należy jej stosować u pacjentów z chorobami wątroby. Nie przeprowadzono badań ze stosowaniem azytromycyny u tych pacjentów.

W przypadku wystąpienia ciężkich zaburzeń czynności wątroby należy przerwać podawanie azytromycyny.

Jeśli jest konieczne podawanie azytromycyny, należy monitorować czynność wątroby.

Alkaloidy sporyszu i azytromycyna

Jednoczesne stosowanie alkaloidów sporyszu i antybiotyków makrolidowych może powodować przyspieszenie rozwoju zatrucia sporyszem. Nie badano interakcji pomiędzy alkaloidami sporyszu i azytromycyną. Niemniej jednak, ponieważ możliwe jest zatrucie sporyszem, nie zaleca się jednoczesnego stosowania azytromycyny i pochodnych alkaloidów sporyszu.

Wydłużenie odstępu QT

Podczas leczenia innymi makrolidami opisywano wydłużenie repolaryzacji serca i odstępu QT. Nie można całkowicie wykluczyć takiego działania azytromycyny u pacjentów z grupy ryzyka kardiologicznego. W związku z powyższym:

? nie należy stosować azytromycyny jednocześnie z innymi lekami, które powodują wydłużenie odstępu QT, jak leki przeciwarytmiczne klasy IA oraz III, cyzapryd i terfenadyna;

? nie należy stosować azytromycyny u pacjentów ze znaczącą kliniczne bradykardią, zaburzeniami rytmu serca lub ciężką niewydolnością serca.

Zapalenie gardła, zapalenie migdałków

Azytromycyna nie jest lekiem pierwszego wyboru w leczeniu zapalenia gardła i zapalenia migdałków, spowodowanych przez Streptococcus pyogenes. W leczeniu tych zakażeń oraz w zapobieganiu ostrej gorączki reumatycznej jako leczenie pierwszego wyboru należy stosować penicyliny.

Zapalenie ucha środkowego

Azytromycyna często nie jest lekiem pierwszego wyboru w leczeniu zapalenia ucha środkowego.

Azytromycyna nie jest wskazana do leczenia zakażonych ran pooparzeniowych.

W przypadku chorób przenoszonych drogą płciową należy upewnić się, że nie ma jednocześnie zakażenia drobnoustrojami T. pallidum.

Nadkażenia

Należy zwrócić uwagę na możliwość nadkażenia innymi, niewrażliwymi drobnoustrojami, w tym grzybami. Powstanie nadkażeń może powodować konieczność przerwania leczenia azytromycyną i wdrożenia właściwego postępowania.

Zaburzenia neurologiczne lub choroby psychiczne

Należy zachować ostrożność podczas stosowania azytromycyny u pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi lub chorobami psychicznymi.

Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego

Podczas stosowania antybiotyków makrolidowych opisywano występowanie rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego. W związku z powyższym, jeśli podczas leczenia azytromycyną występuje biegunka, należy rozważać takie rozpoznanie. W przypadku wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego spowodowanego azytromycyną, podawanie leków hamujących perystaltykę jelit jest przeciwwskazane.

Stosowanie długotrwałe

Brak doświadczeń dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności długotrwałego stosowania azytromycyny w wyżej wymienionych wskazaniach. W przypadku szybko nawracających zakażeń, należy rozważyć terapię innym antybiotykiem.

Azytromycyna nie jest właściwa w leczeniu ciężkich zakażeń, gdzie konieczne jest duże stężenie antybiotyku osiągane w krótkim czasie.

Produkt leczniczy zawiera laktozę. Nie należy go stosować u pacjentów z rzadkimi, dziedzicznymi chorobami, takimi jak nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy typu Lapp lub zaburzenie wchłaniania glukozo-galaktozy.

Azitrin - przedawkowanie

Objawy niepożądane występujące po podaniu dawek przekraczających, były podobne do występujących podczas zalecanego dawkowania. Objawy

Typowe objawy przedawkowania antybiotyków makrolidowych to przemijająca utrata słuchu, ciężkie nudności, wymioty i biegunka.

Leczenie

W przypadku przedawkowania zaleca się podanie węgla aktywnego i ogólne leczenie objawowe oraz, jeśli konieczne, działania podtrzymujące czynności życiowe.