AprilGen 5 mg - dawkowanie
Do stosowania doustnego.
Dostępne są różne dawki leku Aprilgen, co umożliwia zastosowanie
różnych schematów dawkowania.
Dorośli
Nadciśnienie tętnicze samoistne
Monoterapia:W niepowikłanym nadciśnieniu tętniczym zalecana
dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę. W zależności od
odpowiedzi klinicznej dawkę można stopniowo zwiększać (podwajając
dawkę zapewniając odpowiedni odstęp czasu na dostosowanie do dawki)
do dawki podtrzymującej od 20 do 40 mg na dobę, którą można podawać
w dawce pojedynczej lub w 2 dawkach podzielonych.
U większości chorych dobrą kontrolę ciśnienia krwi w leczeniu
długotrwałym uzyskuje się podczas stosowania leku raz na dobę.
Zazwyczaj maksymalna dawka podtrzymująca wynosi 40 mg na dobę, choć
u niektórych chorych stosowano dawki do 80 mg w ciągu 24
godzin.
Jednoczesne podawanie diuretyków: Po rozpoczęciu leczenia
chinaprylem może wystąpić objawowe niedociśnienie tętnicze.
Prawdopodobieństwo wystąpienia niedociśnienia tętniczego jest
większe u pacjentów, którzy jednocześnie otrzymują leki moczopędne.
W związku z tym zaleca się ostrożność, gdyż u tych chorych może
występować zmniejszona objętość wewnątrznaczyniowa i niedobór
elektrolitów. Jeśli to możliwe, na 2-3 dni przed rozpoczęciem
leczenia chinaprylem należy odstawić lek moczopędny. Aby sprawdzić
czy nie dojdzie do nadmiernego niedociśnienia tętniczego, u chorych
leczonych lekami moczopędnymi zaleca się rozpoczynanie leczenia od
dawki produktu leczniczego Aprilgen 2,5 mg. Następnie dawkę
produktu leczniczego Aprilgen należy stopniowo zwiększać
(zachowując odpowiednie odstępy czasu między kolejnym zwiększaniem
dawek) aż do uzyskania optymalnej odpowiedzi terapeutycznej.
Zastoinowa niewydolność serca
Zaleca się, aby leczenie rozpoczynać od pojedynczej dawki
początkowej 2,5 mg, co pozwoli na dokładne kontrolowanie pacjentów
pod kątem występowania niedociśnienia tętniczego. Następnie dawkę
należy stopniowo zwiększać (zapewniając odpowiedni odstęp czasu na
dostosowanie do dawki) aż do uzyskania skutecznej dawki
terapeutycznej (do 40 mg na dobę), którą podaje się w jednej dawce
dobowej lub w dwóch dawkach podzielonych, jednocześnie z lekiem
moczopędnym i/lub glikozydem nasercowym. Zwykle w leczeniu
długotrwałym skuteczne są dawki od 10 do 20 mg podawane 1-2 razy na
dobę jednocześnie z innymi lekami. Nie należy przekraczać
maksymalnej dawki 40 mg na dobę.
Ciężka niewydolność serca
Leczenie pacjentów z ciężką lub niestabilną chorobą zastoinową
serca należy zawsze rozpoczynać w szpitalu pod ścisłym nadzorem
lekarza.
Pacjenci, którzy również mogą być uznani za grupę zwiększonego
ryzyka, u których leczenie należy rozpocząć w szpitalu: Do
pacjentów z grupy zwiększonego ryzyka, u których leczenie należy
rozpoczynać w szpitalu, należą: chorzy leczeni dużymi dawkami
diuretyków pętlowych (np. > 80 mg furosemidu) lub kilkoma lekami
moczopędnymi, chorzy z hipowolemią, hiponatremią (stężenie sodu w
surowicy < 130 mEq/l) lub skurczowym ciśnieniem tętniczym <
90 mmHg, chorzy leczeni dużymi dawkami leków rozszerzających
naczynia, ze stężeniem kreatyniny w surowicy > 150 µmol/l lub
osoby w wieku 70 lat lub starsze.
Osoby w podeszłym wieku
Prowadząc leczenie u chorych w podeszłym wieku należy rozważyć,
że wraz z wiekiem stwierdza się tendencję do pogarszania się
czynności nerek. Zalecana dawka początkowa w leczeniu nadciśnienia
tętniczego samoistnego wynosi 2,5 mg. Następnie dawkę stopniowo
zwiększa się aż do uzyskania optymalnej odpowiedzi
terapeutycznej.
Zaburzenie funkcji nerek
U pacjentów z zaburzoną czynnością
nerek początkową dawkę chinaprylu należy zmniejszyć, ponieważ w
przypadku zmniejszonego klirensu kreatyniny zwiększa się stężenie
chinaprylatu w osoczu. Zaleca się następujące dawki początkowe:
Klirens kreatyniny (ml/min) Maksymalna zalecana dawka
początkowa na dobę (mg)
> 60 10
30-60 5
10-30 2,5
< 10 Brak wystarczającego doświadczenia
Sposób podawania
Można stosować niezależnie od posiłku. Dawkę należy stosować
zawsze o tej samej porze dnia, aby ułatwić przestrzeganie zaleceń
stosowania.
AprilGen 5 mg - środki ostrożności
Chinapryl należy stosować ostrożnie u wybranych pacjentów ze
zwężeniem zastawki aorty.
Reakcje nadwrażliwości
Reakcje nadwrażliwości, takie jak plamica, nadwrażliwość na
światło, pokrzywka, martwicze zapalenie naczyń, niewydolność
oddechowa w tym zapalenie płuc i obrzęk płuc, mogą wystąpić u
pacjentów niezależnie od stwierdzenia lub braku w wywiadzie alergii
lub astmy oskrzelowej.
Objawowe niedociśnienie tętnicze
Objawowe niedociśnienie tętnicze rzadko obserwuje się u chorych
z niepowikłanym nadciśnieniem tętniczym. Prawdopodobieństwo
wystąpienia niedociśnienia tętniczego u osób z nadciśnieniem
leczonych chinaprylem jest większe w przypadku zmniejszonej
objętości wewnątrznaczyniowej, np. w wyniku stosowania diuretyków,
ograniczenia soli w diecie, dializ, biegunki lub wymiotów oraz u
chorych z ciężkim nadciśnieniem renino-zależnym.
Jeśli wystąpi objawowe niedociśnienie tętnicze, chorego należy
ułożyć w pozycji leżącej na plecach i w razie potrzeby podać
dożylnie sól fizjologiczną. Przemijające niedociśnienie tętnicze
nie jest przeciwwskazaniem do podania kolejnych dawek leku. W
przypadku wystąpienia takiego zdarzenia, należy rozważyć
zastosowanie niższej dawki chinaprylu lub jednoczesnego leczenia
moczopędnego.
U chorych z zastoinową chorobą serca lub, u których występuje
ryzyko nadmiernego niedociśnienia tętniczego, leczenie chinaprylem
należy rozpoczynać w zalecanej dawce pod ścisłym nadzorem lekarza.
Należy ściśle monitorować pacjentów przez pierwsze dwa tygodnie
leczenia oraz gdy jest zwiększana dawka. Podobne zasady dotyczą
pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub chorobami naczyniowymi
mózgu, u których nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego może
doprowadzić do zawału serca lub incydentu naczyniowomózgowego.
Podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAA)
( ang. Renin-Angiotensin- Aldosterone-system,
RAAS )
Istnieją dowody, że jednoczesne stosowanie inhibitorów
konwertazy angiotensyny (ACE) (ang. Angiotensin Converting
Enzyme Inhibitors, ACEi) , antagonistów receptora angiotensyny
II (ang. Angiotensin Receptor Blockers, ARB) lub aliskirenu
zwiększa ryzyko niedociśnienia tętniczego, hiperkaliemii lub
zaburzenia czynności nerek (w tym ostrej niewydolności nerek).W
związku z tym nie zaleca się podwójnego blokowania układu RAA
poprzez jednoczesne zastosowanie inhibitorów ACE, antagonistów
receptora angiotensyny II lub aliskirenu nie jest zalecana. Jeśli
zastosowanie podwójnej blokady układu RAA jest absolutnie
konieczne, powinno być prowadzone wyłącznie pod nadzorem
specjalisty, a parametry życiowe pacjenta, takie jak: czynności
nerek, stężenie elektrolitów oraz ciśnienie krwi powinny być ściśle
monitorowane. U pacjentów z nefropatią cukrzycową nie należy
stosować jednocześnie inhibitorów ACE oraz antagonistów receptora
angiotensyny II.
Zaburzenie czynności nerek włącznie ze zwężeniem tętnicy
nerkowej
U pacjentów z niewydolnością nerek, monitorowanie czynności
nerek w trakcie leczenia powinno być wykonywane jeżeli lekarz uzna
to za konieczne, jednkaże w większości przypadków czynność nerek
nie ulegnie zmianie lub może ulec poprawie.
Wraz ze spadkiem klirensu kreatyniny wydłużeniu ulega okres
półtrwania chinaprylu. Pacjenci z klirensem kreatyniny < 60
ml/min wymagają mniejszej dawki początkowej chinaprylu. U tych
pacjentów dawkowanie należy zwiększać na podstawie odpowiedzi
terapeutycznej. Należy ściśle monitorować czynność nerek, chociaż
wstępne badania nie wskazują, aby chinapryl powodował dalsze
pogorszenie funkcji nerek.
U podatnych pacjentów w wyniku zahamowania układu
renina-angiotensyna-aldosteron może dojść do zmian w czynności
nerek. U pacjentów z ciężką niewydolnością serca, u których
czynność nerek może zależeć od aktywności układu
renina-angiotensyna-aldosteron, leczenie chinaprylem może wiązać
się ze skąpomoczem lub nasilającą się azotemią i rzadko ostrą
niewydolnością nerek i / lub zgonem.
W badaniach klinicznych, u niektórych pacjentów z nadciśnieniem
i z jednostronnym lub obustronnym zwężeniem tętnicy nerkowej,
leczonych inhibitorami ACE, obserwowano zwiększenie stężenia
mocznika i kreatyniny w surowicy, które ustępowało po odstawieniu
leczenia. Wzrosty te prawie zawsze ustępowały po odstawieniu
inhibitora ACE i/lub leków moczopędnych. U takich pacjentów
czynność nerek powinna być monitorowana w czasie pierwszych kilku
tygodniach leczenia.
U niektórych chorych z nadciśnieniem tętniczym lub
niewydolnością serca bez stwierdzonej wcześniej choroby nerek,
wykazano zwiększenie (> 1,25 razy ponad górną granicę normy)
stężenia azotu mocznika i kreatyniny w surowicy, które było
zazwyczaj niewielkie i przemijające, a dotyczyło szczególnie
chorych, u których chinapryl stosowano jednocześnie z lekiem
moczopędnym. Wzrost stężenia azotu mocznika we krwi i
kreatyniny w surowicy obserwowano odpowiednio u 2% i 2%, z
nadciśnieniem tętniczym w monoterapii chinaprylem i odpowiednio 4%
i 3% w leczeniu nadciśnienia chinaprylem z hydrochlorotiazydem. Te
wzrosty są bardziej prawdopodobne u chorych z istniejącym wcześniej
zaburzeniem czynności nerek. Konieczne może okazać się zmniejszenie
dawki i/lub odstawienie leku moczopędnego i/lub chinaprylu.
Doświadczenie ze stosowaniem preparatu u chorych z ciężką
niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 10 ml/min) i u
chorych dializowanych jest niewystarczające. Dlatego u tych chorych
nie zaleca się stosowania leku.
Przeszczep nerki
Nie ma doświadczenia ze stosowaniem
chinaprylu u chorych po niedawno przebytym zabiegu przeszczepienia
nerki. W związku z tym nie zaleca się stosowania chinaprylu w tej
grupie chorych.
Reakcje rzekomoanafilaktyczne
Pacjenci hemodializowani
U chorych otrzymujących inhibitory ACE leczonych hemodializami z
zastosowaniem błon o dużej przepuszczalności z poliakrylonitrylu
("AN69") występuje wysokie ryzyko reakcji rzekomoanafilaktycznych.
Dlatego należy unikać takiej kombinacji przez zastosowanie innej
grupy leków przeciwnadciśnieniowych lub innego rodzaju błony
dializacyjnej.
Reakcje rzekomoanafilaktyczne podczas aferezy lipoprotein o
małej gęstości (LDL)
U pacjentów leczonych inhibitorami ACE podczas aferezy LDL
(lipoproteiny o małej gęstości) z siarczanem dekstranu występowały
zagrażające życiu reakcje rzekomoanafilaktyczne. Reakcji tych można
uniknąć odstawiając tymczasowo inhibitor ACE przed każdą aferezą.
Dlatego nie należy stosować takiej metody u pacjentów leczonych
inhibitorami ACE.
Odczulanie
U pacjentów przyjmujących inhibitory ACE w czasie leczenia
odczulającego (np. jadem owadów błonkoskrzydłych) występowały
zagrażające życiu reakcje rzekomoanafilaktyczne. U tych pacjentów
można było uniknąć powyższych reakcji poprzez tymczasowe
odstawienie inhibitora ACE, jednakże reakcje te nawracały po
nieumyślnym wznowieniu leczenia.
Obrzęk naczynioruchowy
U pacjentów leczonych inhibitorami konwertazy angiotensyny, w
tym również chinaprylem, opisywano przypadki obrzęku
naczynioruchowego. W przypadku pojawienia się świstu krtaniowego
lub obrzęku naczynioruchowego twarzy, języka lub głośni, należy
natychmiast przerwać stosowanie chinaprylu i wdrożyć odpowiednie
leczenie oraz obserwować pacjenta aż do ustąpienia obrzęku. W
przypadkach, gdy obrzęk jest ograniczony do twarzy i warg, stan
zazwyczaj ustępuje bez leczenia, leki przeciwhistaminowe mogą być
przydatne w łagodzeniu objawów. Obrzęk naczynioruchowy obejmujący
ktrań może spowodować zgon.
U chorych z zajęciem języka, głośni lub krtani istnieje
prawdopodobieństwo wystąpienia niedrożnościdróg oddechowych. Należy
w takich przypadkach wdrożyc odpowiednią terapię ratującą życie,
np. należy niezwłocznie podać podskórnie adrenalinę roztwór 1:1000
(0,3 do 0,5 ml) .
Chorzy z obrzękiem naczynioruchowym w wywiadzie niezwiązanym z
leczeniem inhibitorami ACE mogą być zagrożeni większym ryzykiem
obrzęku naczynioruchowego podczas leczenia inhibitorem ACE.
Obrzęk naczynioruchowy jelit
U pacjentów leczonych inhibitorami ACE opisywano obrzęk
naczynioruchowy jelit. U tych pacjentów występował ból brzucha (z
towarzyszącymi nudnościami i wymiotami). W niektórych przypadkach
nie było wcześniejszego obrzęku naczynioruchowego twarzy w
wywiadzie, a poziom C-1 esterazy był w normie. Obrzęk
naczynioruchowy jelit był rozpoznawany na podstawie procedur
diagnostycznych jamy brzusznej, w tym tomografii komputerowej lub
USG jamy brzusznej. Obrzęk naczynioruchowy jelit należy uwzględnić
w diagnostyce różnicowej u pacjentów z bólem brzucha leczonych
inhibitorami ACE.
Zaburzenia czynności wątroby
Należy ostrożnie stosować chinapryl
w terapii skojarzonej z lekami moczopędnymi u pacjentów z
zaburzeniami czynności wątroby lub postępującą chorobą wątroby,
ponieważ nawet niewielkie zmiany równowagi płynów i elektrolitów
może wywołać śpiączkę wątrobową. Metabolizm chinaprylu do
chinaprylatu jest zależny od esterazy wątrobowej. U pacjentów z
marskością alkoholową wątroby, w związku z upośledzoną
deestryfikacją chinaprylu, jest obniżony poziom chinaprylatu.
W rzadkich przypadkach stosowanie inhibitorów ACE wiąże się z
zespołem, który zaczyna się od żółtaczki cholestatycznej i
przechodzi w piorunującą martwicę wątroby prowadząc (czasami) do
zgonu. U chorych, u których podczas leczenia inhibitorami ACE
doszło do żółtaczki i wyraźnego zwiększenia aktywności enzymów
wątrobowych, należy odstawić chinapryl i przeprowadzić odpowiednią
kontrolę.
Neutropenia/ Agranulocytoza
U pacjentów z niepowikłanym
nadciśnieniem tętniczym leczonych inhibitorami ACE opisywano rzadko
agranulocytozę i zahamowanie czynności szpiku, ale znacznie
częściej u pacjentów z niewydolnością nerek, szczególnie jeżeli
towarzyszyła jej kolagenoza naczyń. U pacjentów stosujących
chinapryl agranulocytoza była obserwowana rzadko. Należy okresowo
kontrolować liczbę białych krwinek u pacjentów z kolagenozą naczyń
i (lub) chorobą nerek.
Różnice etniczne
U pacjentów rasy czarnej stosujących inhibitory ACE częściej w
porównaniu do pacjentów innych ras obserwowano obrzęk
naczynioruchowy. W kontrolowanych badaniach klinicznych obserwowano
mniejszy wpływ inhibitorów ACE na ciśnienie tętnicze u osób rasy
czarnej niż u innych ras.
Kaszel
Podczas stosowania inhibitorów ACE opisywano występowanie
kaszlu. Typowo, kaszel ten jest suchy, uporczywy i ustępuje po
odstawieniu leku. W diagnostyce różnicowej kaszlu należy
uwzględniać kaszel indukowany inhibitorami ACE.
Leczenie operacyjne/znieczulenie
U chorych poddawanych dużym zabiegom chirurgicznym lub w czasie
znieczulenia lekami wywołującymi hipotonię chinapryl może blokować
powstawanie angiotensyny II wtórnie do kompensacyjnego uwalniania
reniny. Jeśli dojdzie do niedociśnienia tętniczego, którego
przypuszczalny mechanizm jest zgodny z opisanym powyżej, ciśnienie
tętnicze można wyrównać poprzez uzupełnienie objętości płynów.
Hiperkaliemia i leki moczopędne oszczędzające potas
U pacjentów leczonych chinaprylem w monoterapii może być
podwyższony poziom potasu w surowicy. Chinapryl stosowany w
leczeniu skojarzonym może zmniejszać hipokaliemię spowodowaną
tiazydowymi lekami moczopędnymi. Ze względu na ryzyko dalszego
wzrostu poziomu potasu w surowicy, leczenie skojarzone z lekami
moczopędnymi oszczędzającymi potas należy rozpoczynać z
ostrożnością i należy u pacjentów ściśle kontrolować poziomy potasu
w surowicy.
Chorzy na cukrzycę
U chorych na cukrzycę inhibitory ACE mogą zwiększać wrażliwość
na insulinę. U chorych leczonych doustnymi lekami
przeciwcukrzycowymi lub insuliną stosowanie inhibitorów ACE może
wiązać się z hipoglikemią. Szczególnie w pierwszych miesiącach
terapii inhibitorem ACE należy starannie kontrolować glikemię.
Ciąża
Nie należy rozpoczynać podawania inhibitorów ACE podczas ciąży.
Z wyjątkiem konieczności kontynuowania leczenia inhibitorem ACE, u
pacjentek planujących ciążę należy zastosować alternatywne leczenie
przeciwnadciśnieniowe, o ustalonym profilu bezpieczeństwa
stosowania w ciąży. W przypadku potwierdzenia ciąży należy
natychmiast przerwać podawanie inhibitorów ACE i, jeśli jest to
wskazane, należy rozpocząć leczenie alternatywne.
Laktoza jednowodna
Tabletki powlekane Aprilgen
zawierają laktozę jednowodną. Tego leku nie powinni stosować
pacjenci z rzadkimi schorzeniami wrodzonymi, takimi jak
nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy czy zaburzenia
wchłaniania glukozy-galaktozy.
AprilGen 5 mg - przedawkowanie
LD 50 dla chinaprylu stosowanego doustnie u myszy i szczurów
wynosi od 1440 do 4280 mg/kg.
Brak informacji dotyczących leczenia przedawkowania
chinaprylem u ludzi. Najbardziej prawdopodobne objawy kliniczne,
które mogą wystąpić na skutek przedawkowania chinaprylu to ciężkie
niedociśnienie tętnicze, w przypadku wystąpienia którego, należy
stosować u pacjenta płyny w podaniu dożylnym.
Leczenie
Należy zastosować leczenie objawowe i podtrzynujące, zgodne z
wytycznymi medycznymi.
Hemodializa i dializa otrzewnowa mają niewielki wpływ na
eliminację chinaprylu i chinaprylatu.
AprilGen 5 mg - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub jakąkolwiek substancję
pomocniczą.
Drugi i trzeci trymestr ciąży.
Chinapryl jest przeciwwskazany u pacjentów, u których w
przeszłości stwierdzano obrzęk naczynioruchowy związany ze
stosowaniem inhibitorów ACE.
Chinapryl jest przeciwwskazany u chorych z dziedzicznym lub
idiopatycznym obrzękiem naczynioruchowym.
Nie należy stosować chinaprylu u pacjentów z dynamicznym
utrudnieniem odpływu krwi z lewej komory serca.
Jednoczesne stosowanie Aprilgen z produktami zawierającymi
aliskiren jest przeciwwskazane u pacjentów z cukrzycą lub
zaburzeniem czynności nerek (współczynnik filtracji kłębuszkowej
GFR < 60 ml/min/1.73 m 2 ).
AprilGen 5 mg - działania niepożądane
Podczas leczenia chinaprylem i innymi inhibitorami ACE
obserwowano poniższe działania niepożądane występujące z
następującą częstością: bardzo często (≥1/10), często (> 1/100 i
< 1/10), niezbyt często (> 1/1000, < 1/100), rzadko (>
1/10 000, < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana
(częstość nie może być określona na podstawie dostępnych
danych).
Najczęściej zgłaszane w kontrolowanych badaniach klinicznych
działania niepożądane to: ból głowy (7,2%), zawroty głowy (5,5%),
kaszel (3,9%), zmęczenie (3,5%), nieżyt nosa (3,2%), nudności i /
lub wymioty (2,8% ), bóle mięśni (2,2%).
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Często: Zapalenie gardła, nieżyt błony śluzowej nosa.
Niezbyt często: Zapalenie oskrzeli, infekcje górnych dróg
oddechowych, zakażenia układu moczowego, zapalenie zatok.
Zaburzenia krwi i ukłądu chłonnego
Nieznana: Agranulocytoza, niedokrwistość hemolityczna,
neutropenia, małopłytkowość.
Zaburzenia układu immunologicznego
Nieznana: Reakcja anafilaktoidalna
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Często: Hyperkalemia
Zaburzenia psychiczne
Często: Bezsenność.
Niezbyt często: Depresja, splątanie, nerwowość
Zaburzenia układu nerwowego
Często: Zawroty głowy, ból głowy, parestezje
Niezbyt często: Przemijające stany niedokrwienia, senność.
Rzadko: Zaburzenia równowagi, omdlenia.
Nieznana: Udar mózgu / krwotok mózgowy.
Zaburzenia oka
Niezbyt często: Niedowidzenie.
Rzadko: Nieostre widzenie.
Zaburzenia ucha i błędnika
Niezbyt często: Zawroty głowy, szum w uszach.
Zaburzenia serca
Niezbyt często: Kołatania serca, dławica piersiowa, zawał
serca, tachykardia.
Zaburzenia naczyniowe
Często: Niedociśnienie tętnicze.
Niezbyt często: Rozszerzenie naczyń krwionośnych.
Nieznana: Niedociśnienie ortostatyczne
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
Często: Duszność, kaszel.
Niezbyt często: Suchość w gardle.
Rzadko: Eozynofilowe zapalenie płuc
Bardzo rzadko: Skurcz oskrzeli. W indywidualnych przypadkach
niedrożność górnych dróg oddechowych w wyniku obrzęku
naczynioruchowego (może spowodować zgon).
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: Mdłości, wymioty, biegunka, niestrawność, ból
brzucha.
Niezbyt często: Wzdęcia, suchość w jamie ustnej.
Rzadko: Zapalenie języka, zaparcia, zaburzenia smaku.
Bardzo rzadko: Niedrożność jelita cienkiego, obrzęk
naczynioruchowy jelita cienkiego.
Nieznana: Zapalenie trzustki – rzadko u pacjentów leczonych
inhibitorami ACE; w niektórych przypadkach powodowało zgon.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Nieznana: Żółtaczka cholestatyczna, zapalenie wątroby.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często: Obrzęk naczynioruchowy, świąd, wysypka,
nadmierna potliwość.
Rzadko: Rumień wielopostaciowy, pęcherzyca, pokrzywka.
Bardzo rzadko: Łuszczycopodobne zapalenie skóry.
Nieznana: Zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka,
złuszczające zapalenie skóry, łysienie, nadwrażliwość na
światło.Choroby skóry mogą być związane z gorączką, bólem mięśni,
bólem stawów,i zapaleniem stawów oraz stanuem zapalnnym naczyń
krwionośnych, zapaleniem tkanek surowiczych i niektórymi zmianami w
wynikach badań laboratoryjnych (wzrost eozynofilii, leukocytozy i /
lub przeciwciał przeciwjądrowych, przyspieszenie OB.).
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Często: Bóle mięśniowe, bóle pleców.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Niezbyt często: Białkomocz, niewydolność nerek.
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Niezbyt często: Zaburzenia erekcji.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często: Zmęczenie, osłabienie, ból w klatce piersiowej.
Niezbyt często: Ogólny obrzęk, gorączka, obrzęki
obwodowe.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często: Zmęczenie, osłabienie, ból w klatce piersiowej.
Niezbyt często: Ogólny obrzęk, gorączka, obrzęki obwodowe.
Badania diagnostyczne
Często: Wzrost poziomu kreatyniny i mocznika we krwi*
Niezbyt często: Spadek poziomu hemoglobiny, obniżenie
hematokrytu, obniżenie hematokrytu i WCXC, wzrost aktywności
enzymów wątrobowych, wzrost stężenia bilirubiny we krwi. U chorych
z wrodzonym niedoborem G-6-PDH opisywano w pojedynczych przypadkach
niedokrwistość hemolityczną
*Ryzyko takich wzrostów jest większe u pacjentów przyjmujących w
terapii skojarzonej chinapryl i leki moczopędne niż u pacjentów
leczonych chinaprylem w monoterapii. Obserwowane wzrosty ulegają
zwykle odwróceniu w przebiegu terapii.
Podczas stosowania innych inhibitorów ACE opisywano ginekomastię
i zapalenie naczyń; nie można wykluczyć, że te działania
niepożądane są specyficzne dla całej grupy leków.
Komentarze