AprilGen 40 mg

AprilGen 40 mg - dawkowanie

Do stosowania doustnego.

Dostępne są różne dawki leku Aprilgen, co umożliwia zastosowanie różnych schematów dawkowania.

Dorośli

Nadciśnienie tętnicze samoistne

Monoterapia:W niepowikłanym nadciśnieniu tętniczym zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę. W zależności od odpowiedzi klinicznej dawkę można stopniowo zwiększać (podwajając dawkę zapewniając odpowiedni odstęp czasu na dostosowanie do dawki) do dawki podtrzymującej od 20 do 40 mg na dobę, którą można podawać w dawce pojedynczej lub w 2 dawkach podzielonych.

U większości chorych dobrą kontrolę ciśnienia krwi w leczeniu długotrwałym uzyskuje się podczas stosowania leku raz na dobę. Zazwyczaj maksymalna dawka podtrzymująca wynosi 40 mg na dobę, choć u niektórych chorych stosowano dawki do 80 mg w ciągu 24 godzin.

Jednoczesne podawanie diuretyków: Po rozpoczęciu leczenia produktem leczniczym Aprilgen może wystąpić objawowe niedociśnienie tętnicze. Prawdopodobieństwo wystąpienia niedociśnienia tętniczego jest większe u pacjentów, którzy jednocześnie otrzymują leki moczopędne. W związku z tym zaleca się ostrożność, gdyż u tych chorych może występować zmniejszona objętość wewnątrznaczyniowa i niedobór elektrolitów. Jeśli to możliwe, na 2-3 dni przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Aprilgen należy odstawić lek moczopędny. Aby sprawdzić czy nie dojdzie do nadmiernego niedociśnienia tętniczego, u chorych leczonych lekami moczopędnymi zaleca się rozpoczynanie leczenia od dawki produktu leczniczego Aprilgen 2,5 mg. Następnie dawkę produktu leczniczego Aprilgen należy stopniowo zwiększać (zachowując odpowiednie odstępy czasu między kolejnym zwiększaniem dawek) aż do uzyskania optymalnej odpowiedzi terapeutycznej.

Zastoinowa niewydolność serca

Zaleca się, aby leczenie rozpoczynać od pojedynczej dawki początkowej 2,5 mg, co pozwoli na dokładne kontrolowanie pacjentów pod kątem występowania niedociśnienia tętniczego. Następnie dawkę należy stopniowo zwiększać (zapewniając odpowiedni odstęp czasu na dostosowanie do dawki) aż do uzyskania skutecznej dawki terapeutycznej (do 40 mg na dobę), którą podaje się w jednej dawce dobowej lub w dwóch dawkach podzielonych, jednocześnie z lekiem moczopędnym i/lub glikozydem nasercowym. Zwykle w leczeniu długotrwałym skuteczne są dawki od 10 do 20 mg podawane 1-2 razy na dobę jednocześnie z innymi lekami. Nie należy przekraczać maksymalnej dawki 40 mg na dobę.

Ciężka niewydolność serca

Leczenie pacjentów z ciężką lub niestabilną chorobą zastoinową serca należy zawsze rozpoczynać w szpitalu pod ścisłym nadzorem lekarza. 

Pacjenci, którzy również mogą być uznani za grupę zwiększonego ryzyka, u których leczenie należy rozpocząć w szpitalu: Do pacjentów z grupy zwiększonego ryzyka, u których leczenie należy rozpoczynać w szpitalu, należą: chorzy leczeni dużymi dawkami diuretyków pętlowych (np. > 80 mg furosemidu) lub kilkoma lekami moczopędnymi, chorzy z hipowolemią, hiponatremią (stężenie sodu w surowicy < 130 mEq/l) lub skurczowym ciśnieniem tętniczym < 90 mmHg, chorzy leczeni dużymi dawkami leków rozszerzających naczynia, ze stężeniem kreatyniny w surowicy > 150 µmol/l lub osoby w wieku 70 lat lub starsze.

Osoby w podeszłym wieku

Prowadząc leczenie u chorych w podeszłym wieku należy rozważyć, że wraz z wiekiem stwierdza się tendencję do pogarszania się czynności nerek. Zalecana dawka początkowa w leczeniu nadciśnienia tętniczego samoistnego wynosi 2,5 mg. Następnie dawkę stopniowo zwiększa się aż do uzyskania optymalnej odpowiedzi terapeutycznej.

Zaburzenie funkcji nerek

U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek początkową dawkę chinaprylu należy zmniejszyć, ponieważ w przypadku zmniejszonego klirensu kreatyniny zwiększa się stężenie chinaprylatu w osoczu. Zaleca się następujące dawki początkowe:

Sposób podawania

Można stosować niezależnie od posiłku. Dawkę należy stosować zawsze o tej samej porze dnia, aby ułatwić przestrzeganie zaleceń stosowania.

AprilGen 40 mg - środki ostrożności

Chinapryl należy stosować ostrożnie u wybranych pacjentów ze zwężeniem zastawki aorty.

Reakcje nadwrażliwości

Reakcje nadwrażliwości, takie jak plamica, nadwrażliwość na światło, pokrzywka, martwicze zapalenie naczyń, niewydolność oddechowa w tym zapalenie płuc i obrzęk płuc, mogą wystąpić u pacjentów niezależnie od stwierdzenia lub braku w wywiadzie alergii lub astmy oskrzelowej.

Objawowe niedociśnienie tętnicze

Objawowe niedociśnienie tętnicze rzadko obserwuje się u chorych z niepowikłanym nadciśnieniem tętniczym. Prawdopodobieństwo wystąpienia niedociśnienia tętniczego u osób z nadciśnieniem leczonych chinaprylem jest większe w przypadku zmniejszonej objętości wewnątrznaczyniowej, np. w wyniku stosowania diuretyków, ograniczenia soli w diecie, dializ, biegunki lub wymiotów oraz u chorych z ciężkim nadciśnieniem renino-zależnym. 

Jeśli wystąpi objawowe niedociśnienie tętnicze, chorego należy ułożyć w pozycji leżącej na plecach i w razie potrzeby podać dożylnie sól fizjologiczną. Przemijające niedociśnienie tętnicze nie jest przeciwwskazaniem do podania kolejnych dawek leku. W przypadku wystąpienia takiego zdarzenia, należy rozważyć zastosowanie niższej dawki chinaprylu lub jednoczesnego leczenia moczopędnego.

U chorych z zastoinową chorobą serca lub, u których występuje ryzyko nadmiernego niedociśnienia tętniczego, leczenie chinaprylem należy rozpoczynać w zalecanej dawce pod ścisłym nadzorem lekarza. Należy ściśle monitorować pacjentów przez pierwsze dwa tygodnie leczenia oraz gdy jest zwiększana dawka. Podobne zasady dotyczą pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub chorobami naczyniowymi mózgu, u których nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego może doprowadzić do zawału serca lub incydentu naczyniowomózgowego.

Podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAA) ( ang. Renin-Angiotensin- Aldosterone-system, RAAS )

Istnieją dowody, że jednoczesne stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE) (ang. Angiotensin Converting Enzyme Inhibitors, ACEi) , antagonistów receptora angiotensyny II (ang. Angiotensin Receptor Blockers, ARB) lub aliskirenu zwiększa ryzyko niedociśnienia tętniczego, hiperkaliemii lub zaburzenia czynności nerek (w tym ostrej niewydolności nerek).W związku z tym nie zaleca się podwójnego blokowania układu RAA poprzez jednoczesne zastosowanie inhibitorów ACE, antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu nie jest zalecana. Jeśli zastosowanie podwójnej blokady układu RAA jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone wyłącznie pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe pacjenta, takie jak: czynności nerek, stężenie elektrolitów oraz ciśnienie krwi powinny być ściśle monitorowane. U pacjentów z nefropatią cukrzycową nie należy stosować jednocześnie inhibitorów ACE oraz antagonistów receptora angiotensyny II.

Zaburzenie czynności nerek włącznie ze zwężeniem tętnicy nerkowej

U pacjentów z niewydolnością nerek, monitorowanie czynności nerek w trakcie leczenia powinno być wykonywane jeżeli lekarz uzna to za konieczne, jednkaże w większości przypadków czynność nerek nie ulegnie zmianie lub może ulec poprawie.

Wraz ze spadkiem klirensu kreatyniny wydłużeniu ulega okres półtrwania chinaprylu. Pacjenci z klirensem kreatyniny < 60 ml/min wymagają mniejszej dawki początkowej chinaprylu. U tych pacjentów dawkowanie należy zwiększać na podstawie odpowiedzi terapeutycznej. Należy ściśle monitorować czynność nerek, chociaż wstępne badania nie wskazują, aby chinapryl powodował dalsze pogorszenie funkcji nerek. 

U podatnych pacjentów w wyniku zahamowania układu renina-angiotensyna-aldosteron może dojść do zmian w czynności nerek. U pacjentów z ciężką niewydolnością serca, u których czynność nerek może zależeć od aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron, leczenie chinaprylem może wiązać się ze skąpomoczem lub nasilającą się azotemią i rzadko ostrą niewydolnością nerek i / lub zgonem.

 W badaniach klinicznych, u niektórych pacjentów z nadciśnieniem i z jednostronnym lub obustronnym zwężeniem tętnicy nerkowej, leczonych inhibitorami ACE, obserwowano zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy, które ustępowało po odstawieniu leczenia. Wzrosty te prawie zawsze ustępowały po odstawieniu inhibitora ACE i/lub leków moczopędnych. U takich pacjentów czynność nerek powinna być monitorowana w czasie pierwszych kilku tygodniach leczenia. 

U niektórych chorych z nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością serca bez stwierdzonej wcześniej choroby nerek, wykazano zwiększenie (> 1,25 razy ponad górną granicę normy) stężenia azotu mocznika i kreatyniny w surowicy, które było zazwyczaj niewielkie i przemijające, a dotyczyło szczególnie chorych, u których chinapryl stosowano jednocześnie z lekiem moczopędnym. Wzrost stężenia azotu mocznika we krwi i kreatyniny w surowicy obserwowano odpowiednio u 2% i 2%, z nadciśnieniem tętniczym w monoterapii chinaprylem i odpowiednio 4% i 3% w leczeniu nadciśnienia chinaprylem z hydrochlorotiazydem. Te wzrosty są bardziej prawdopodobne u chorych z istniejącym wcześniej zaburzeniem czynności nerek. Konieczne może okazać się zmniejszenie dawki i/lub odstawienie leku moczopędnego i/lub chinaprylu.

Doświadczenie ze stosowaniem preparatu u chorych z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 10 ml/min) i u chorych dializowanych jest niewystarczające. Dlatego u tych chorych nie zaleca się stosowania leku.

Przeszczep nerki

Nie ma doświadczenia ze stosowaniem chinaprylu u chorych po niedawno przebytym zabiegu przeszczepienia nerki. W związku z tym nie zaleca się stosowania chinaprylu w tej grupie chorych.

Reakcje rzekomoanafilaktyczne

Pacjenci hemodializowani

U chorych otrzymujących inhibitory ACE leczonych hemodializami z zastosowaniem błon o dużej przepuszczalności z poliakrylonitrylu ("AN69") występuje wysokie ryzyko reakcji rzekomoanafilaktycznych. Dlatego należy unikać takiej kombinacji przez zastosowanie innej grupy leków przeciwnadciśnieniowych lub innego rodzaju błony dializacyjnej. 

Reakcje rzekomoanafilaktyczne podczas aferezy lipoprotein o małej gęstości (LDL) U pacjentów leczonych inhibitorami ACE podczas aferezy LDL (lipoproteiny o małej gęstości) z siarczanem dekstranu występowały zagrażające życiu reakcje rzekomoanafilaktyczne. Reakcji tych można uniknąć odstawiając tymczasowo inhibitor ACE przed każdą aferezą. Dlatego nie należy stosować takiej metody u pacjentów leczonych inhibitorami ACE.

Odczulanie

U pacjentów przyjmujących inhibitory ACE w czasie leczenia odczulającego (np. jadem owadów błonkoskrzydłych) występowały zagrażające życiu reakcje rzekomoanafilaktyczne. U tych pacjentów można było uniknąć powyższych reakcji poprzez tymczasowe odstawienie inhibitora ACE, jednakże reakcje te nawracały po nieumyślnym wznowieniu leczenia.

Obrzęk naczynioruchowy

U pacjentów leczonych inhibitorami konwertazy angiotensyny, w tym również chinaprylem, opisywano przypadki obrzęku naczynioruchowego. W przypadku pojawienia się świstu krtaniowego lub obrzęku naczynioruchowego twarzy, języka lub głośni, należy natychmiast przerwać stosowanie chinaprylu i wdrożyć odpowiednie leczenie oraz obserwować pacjenta aż do ustąpienia obrzęku. W przypadkach, gdy obrzęk jest ograniczony do twarzy i warg, stan zazwyczaj ustępuje bez leczenia, leki przeciwhistaminowe mogą być przydatne w łagodzeniu objawów. Obrzęk naczynioruchowy obejmujący ktrań może spowodować zgon. 

U chorych z zajęciem języka, głośni lub krtani istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia niedrożnościdróg oddechowych. Należy w takich przypadkach wdrożyc odpowiednią terapię ratującą życie, np. należy niezwłocznie podać podskórnie adrenalinę roztwór 1:1000 (0,3 do 0,5 ml) . 

Chorzy z obrzękiem naczynioruchowym w wywiadzie niezwiązanym z leczeniem inhibitorami ACE mogą być zagrożeni większym ryzykiem obrzęku naczynioruchowego podczas leczenia inhibitorem ACE.

Obrzęk naczynioruchowy jelit

U pacjentów leczonych inhibitorami ACE opisywano obrzęk naczynioruchowy jelit. U tych pacjentów występował ból brzucha (z towarzyszącymi nudnościami i wymiotami). W niektórych przypadkach nie było wcześniejszego obrzęku naczynioruchowego twarzy w wywiadzie, a poziom C-1 esterazy był w normie. Obrzęk naczynioruchowy jelit był rozpoznawany na podstawie procedur diagnostycznych jamy brzusznej, w tym tomografii komputerowej lub USG jamy brzusznej. Obrzęk naczynioruchowy jelit należy uwzględnić w diagnostyce różnicowej u pacjentów z bólem brzucha leczonych inhibitorami ACE.

Zaburzenia czynności wątroby

Należy ostrożnie stosować chinapryl w terapii skojarzonej z lekami moczopędnymi u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub postępującą chorobą wątroby, ponieważ nawet niewielkie zmiany równowagi płynów i elektrolitów może wywołać śpiączkę wątrobową. Metabolizm chinaprylu do chinaprylatu jest zależny od esterazy wątrobowej. U pacjentów z marskością alkoholową wątroby, w związku z upośledzoną deestryfikacją chinaprylu, jest obniżony poziom chinaprylatu.

W rzadkich przypadkach stosowanie inhibitorów ACE wiąże się z zespołem, który zaczyna się od żółtaczki cholestatycznej i przechodzi w piorunującą martwicę wątroby prowadząc (czasami) do zgonu. Mechanizm rozwoju tego zespołu nie jest znany. U chorych, u których podczas leczenia inhibitorami ACE doszło do żółtaczki i wyraźnego zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych, należy odstawić chinapryl i przeprowadzić odpowiednią kontrolę.

Neutropenia/ Agranulocytoza

U pacjentów z niepowikłanym nadciśnieniem tętniczym leczonych inhibitorami ACE opisywano rzadko agranulocytozę i zahamowanie czynności szpiku, ale znacznie częściej u pacjentów z niewydolnością nerek, szczególnie jeżeli towarzyszyła jej kolagenoza naczyń. U pacjentów stosujących chinapryl agranulocytoza była obserwowana rzadko. Należy okresowo kontrolować liczbę białych krwinek u pacjentów z kolagenozą naczyń i (lub) chorobą nerek. 

Różnice etniczne

U pacjentów rasy czarnej stosujących inhibitory ACE częściej w porównaniu do pacjentów innych ras obserwowano obrzęk naczynioruchowy. W kontrolowanych badaniach klinicznych obserwowano mniejszy wpływ inhibitorów ACE na ciśnienie tętnicze u osób rasy czarnej niż u innych ras.

Kaszel

Podczas stosowania inhibitorów ACE opisywano występowanie kaszlu. Typowo, kaszel ten jest suchy, uporczywy i ustępuje po odstawieniu leku. W diagnostyce różnicowej kaszlu należy uwzględniać kaszel indukowany inhibitorami ACE.

Leczenie operacyjne/znieczulenie

U chorych poddawanych dużym zabiegom chirurgicznym lub w czasie znieczulenia lekami wywołującymi hipotonię chinapryl może blokować powstawanie angiotensyny II wtórnie do kompensacyjnego uwalniania reniny. Jeśli dojdzie do niedociśnienia tętniczego, którego przypuszczalny mechanizm jest zgodny z opisanym powyżej, ciśnienie tętnicze można wyrównać poprzez uzupełnienie objętości płynów.

Hiperkaliemia i leki moczopędne oszczędzające potas

U pacjentów leczonych chinaprylem w monoterapii może być podwyższony poziom potasu w surowicy. Chinapryl stosowany w leczeniu skojarzonym może zmniejszać hipokaliemię spowodowaną tiazydowymi lekami moczopędnymi. Ze względu na ryzyko dalszego wzrostu poziomu potasu w surowicy, leczenie skojarzone z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas należy rozpoczynać z ostrożnością i należy u pacjentów ściśle kontrolować poziomy potasu w surowicy.

Chorzy na cukrzycę

U chorych na cukrzycę inhibitory ACE mogą zwiększać wrażliwość na insulinę. U chorych leczonych doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub insuliną stosowanie inhibitorów ACE może wiązać się z hipoglikemią. Szczególnie w pierwszych miesiącach terapii inhibitorem ACE należy starannie kontrolować glikemię.

Ciąża

Nie należy rozpoczynać podawania inhibitorów ACE podczas ciąży. Z wyjątkiem konieczności kontynuowania leczenia inhibitorem ACE, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować alternatywne leczenie przeciwnadciśnieniowe, o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w ciąży. W przypadku potwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać podawanie inhibitorów ACE i, jeśli jest to wskazane, należy rozpocząć leczenie alternatywne.

Laktoza jednowodna

Tabletki powlekane Aprilgen zawierają laktozę jednowodną. Tego leku nie powinni stosować pacjenci z rzadkimi schorzeniami wrodzonymi, takimi jak nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy czy zaburzenia wchłaniania glukozy-galaktozy.

AprilGen 40 mg - przedawkowanie

LD 50 dla chinaprylu stosowanego doustnie u myszy i szczurów wynosi od 1440 do 4280 mg/kg.

Brak informacji dotyczących leczenia przedawkowania chinaprylem u ludzi. Najbardziej prawdopodobne objawy kliniczne, które mogą wystąpić na skutek przedawkowania chinaprylu to ciężkie niedociśnienie tętnicze, w przypadku wystąpienia którego, należy stosować u pacjenta płyny w podaniu dożylnym

Leczenie

Należy zastosować leczenie objawowe i podtrzynujące, zgodne z wytycznymi medycznymi.

Hemodializa i dializa otrzewnowa mają niewielki wpływ na eliminację chinaprylu i chinaprylatu.