Apra-swift (Apra) - dawkowanie
Dawkowanie
Dorośli
Schizofrenia: zalecana dawka początkowa produktu Apra to
10 lub 15 mg na dobę z dawką podtrzymującą 15 mg na dobę. Lek
należy podawać raz na dobę o stałej porze, niezależnie od
posiłków.
Produkt leczniczy Apra jest skuteczny w dawkach od 10 do 30 mg
na dobę. Chociaż nie potwierdzono większej skuteczności dawek
większych niż dawka dobowa 15 mg, jednak u poszczególnych pacjentów
większa dawka może być korzystna. Maksymalna dawka dobowa nie może
być większa niż 30 mg.
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu
1: zalecaną dawką początkową jest 15 mg arypiprazolu podawanego
w schemacie raz na dobę, niezależnie od posiłków jako
monoterapia lub w leczeniu skojarzonym
(patrz punkt 5.1). U niektórych pacjentów może być korzystne
zastosowanie większej dawki. Maksymalna dawka dobowa nie może być
większa niż 30 mg.
Zapobieganie nawrotom epizodów maniakalnych tt>
zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I: w celu
zapobiegania nawrotom epizodów maniakalnych u pacjentów, którzy
stosują arypiprazol w monoterapii lub w terapii skojarzonej, należy
kontynuować leczenie stosując ustaloną dawkę. Dostosowanie dawki
dobowej, w tym jej zmniejszenie, należy rozważyć na podstawie stanu
klinicznego.
Dzieci i młodzież
Schizofrenia u młodzieży »r wieku 15 lat i
starszej : zalecana dawka produktu Apra, to 10 mg/dobę podawane
w schemacie raz na dobę. niezależnie od posiłków. Leczenie powinno
być rozpoczęte od dawki 2 mg przez 2 dni, stopniowo zwiększanej do
5 mg przez kolejne 2 dni, aż do osiągnięcia zalecanej dawki dobowej
wynoszącej 10 mg. W przypadkach gdzie zwiększenie dawki jest
właściwe, należy podawać kolejne dawki zwiększone jednorazowo o 5
mg, nie przekraczając maksymalnej dawki dobowej 30 mg (patrz punkt
5.1).
Apra jest skuteczna w przedziale dawek 10 do 30 mg/dobę. Nie
wykazano większej skuteczności dla dawek dobowych większych niż 10
mg, chociaż poszczególni pacjenci mogą odnieść korzyść z
zastosowania większych dawek.
Apra nie jest zalecana do stosowania u pacjentów ze schizofrenią
w wieku poniżej 15 lat, z powodu braku wystarczających danych
dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności (patrz
punkty
4.8 i 5.1).
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I
u młodzieży w wieku 13 lat i
starszej: zalecana dawka
produktu Apra to 10 mg/dobę. podawana w schemacie raz na dobę,
niezależnie od posiłków.
Czas trwania leczenia powinien być możliwie najkrótszy konieczny
do uzyskania kontroli objawów i nie może przekraczać 12 tygodni.
Nie wykazano większej skuteczności po zastosowaniu dawek dobowych
większych niż 10 mg, a dawka dobowa wynosząca 30 mg jest związana
ze znacząco większą częstością występowania istotnych działań
niepożądanych, włączając zdarzenia związane z objawami
pozapiramidowymi (ang. EPS), senność, zmęczenie oraz zwiększenie
masy ciała (patrz punkt 4.8). Z tego powodu dawki większe niż 10 mg
na dobę należy stosować tylko w wyjątkowych przypadkach oraz z
zachowaniem ścisłej kontroli klinicznej (patrz punkty 4.4, 4.8 i
5.1).
Młodsi pacjenci są narażeni na zwiększone ryzyko działań
niepożądanych związanych z arypiprazolem. Z tego powodu produkt
Apra nie jest zalecany do stosowania u pacjentów w wieku
poniżej 13 lat (patrz punkty 4.8 i 5.1).
Drażliwość związana z zaburzeniami autystycznymi: nic
określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania i skuteczności
produktu Apra u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Obecnie
dostępne dane opisano w punkcie 5.1. Jednakże, nie jest możliwe
przedstawienie zaleceń dotyczących dawkowania.
Tiki związane z zespołem Tourette"a: nie określono
dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu
leczniczego Apra u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat.
Aktualne dane przedstawiono w punkcie 5.1, ale brak zaleceń
dotyczących dawkowania.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby, nie ma
konieczności modyfikacji dawki u osób z zaburzeniami czynności
wątroby o nasileniu lekkim do umiarkowanego. Nie ma wystarczających
danych do ustalenia dawkowania u pacjentów z ciężką niewydolnością
wątroby. W tej grupie pacjentów należy ostrożnie ustalać
dawkowanie. Niemniej jednak, w grupie pacjentów z ciężkimi
zaburzeniami czynności wątroby najwyższą dawkę dobową 30 mg należy
stosować ze szczególną ostrożnością (patrz punkt 5.2).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek :
nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów z zaburzeniami
czynności nerek.
Pacjenci w podeszłym wieku:
skuteczność produktu Apra w leczeniu schizofrenii i w zaburzeniu
afektywnywnym dwubiegunowym typu I nie została zbadana u pacjentów
w wieku 65 lat i starszych. Jednak z powodu większej wrażliwości
tych pacjentów, należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki
początkowej, jeśli pozwalają na to okoliczności kliniczne (patrz
punkt 4.4).
Płeć: nic ma konieczności modyfikacji dawek leku w
zależności od płci (patrz punkt 5.2).
Palacze tytoniu: biorąc pod uwagę metabolizm
arypiprazolu nie ma konieczności modyfikacji dawek u palaczy (patrz
punkt 4.5).
Dostosowanie dawki z powodu
interakcji:
Dawkę arypiprazolu należy zmniejszyć w przypadku równoczesnego
podawania środka o silnym działaniu hamującym w stosunku do
cytochromu CYP3A4 lub CYP2D6. Po zakończeniu
jednoczesnego stosowania inhibitora CYP3A4 lub CYP2D6 należy z
kolei zwiększyć dawkę arypiprazolu (patrz punkt 4.5).
Dawkę arypiprazolu należy zwiększyć w przypadku równoczesnego
podawania leków silnie indukujących CYP3A4. Po odstawieniu Icku
indukującego CYP3A4. dawkę arypiprazolu należy ponownie zmniejszyć
do zalecanej (patrz punkt 4.5).
Sposób podawania
Lek Apra w postaci tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej
jest przeznaczony do stosowania doustnego.
Tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej powinna być
umieszczona w jamie ustnej na języku, gdzie szybko będzie
rozpuszczała się w ślinie. Może być przyjmowana z płynami lub bez.
Usunięcie z jamy ustnej tabletki w stanie nie zmienionym jest
trudne. Po otworzeniu blistra tabletka rozpuszczalna powinna być
niezwłocznie przyjęta, ponieważ jest ona krucha. Tabletka może być
również rozpuszczona w wodzie, powstałą zawiesinę należy wypić.
Tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej mogą być stosowane
alternatywnie do tabletek Apra u pacjentów, którzy mają trudności w
połykaniu tabletek Apra (patrz także punkt 5.2).
Apra-swift (Apra) - środki ostrożności
Podczas leczenia przcciwpsychotycznego kliniczna poprawa stanu
pacjenta może nastąpić dopiero po kilku dniach do kilku tygodni.
Przez cały ten czas pacjent powinien pozostawać pod ścisłą
obserwacją.
Występowanie zachowań samobójczych
jest związane z chorobami psychicznymi oraz zaburzeniami nastroju i
w niektórych przypadkach było zgłaszane wkrótce po rozpoczęciu lub
zmianie leczenia przeciwpsychotycznego, w tym leczenia
arypiprazolem (patrz punkt 4.8). Leczenie przeciwpsychotyczne
pacjentów wysokiego ryzyka powinno odbywać się pod ścisłym
nadzorem. Wyniki badania epidemiologicznego sugerowały, że u
dorosłych pacjentów ze schizofrenią lub zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym nie ma zwiększonego ryzyka samobójstwa po
zastosowaniu arypiprazolu w porównaniu z innymi lekami
przeciwpsychotycznymi. Dane dotyczące populacji dzieci i młodzieży
są niewystarczające, aby ocenić to ryzyko u młodszych pacjentów
(poniżej 18 lat), jednak istnieją dowody, że dla atypowych leków
przeciwpsychotycznych, w tym dla arypiprazolu, ryzyko samobójstwa
utrzymuje się po pierwszych 4 tygodniach leczenia.
Zaburzenia sercowo-naczyniowe:
arypiprazol należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobą
sercowo-naczyniową (zawał mięśnia sercowego lub choroba
niedokrwienna w wywiadzie, niewydolność serca lub zaburzenia
przewodzenia), chorobą naczyń mózgu, w stanach predysponujących do
niedociśnienia (odwodnienie, zmniejszenie objętości krwi krążącej i
leczenie przeciwnadciśnicniowymi produktami leczniczymi) lub
nadciśnienia tętniczego, w tym postępującego lub złośliwego.
Po zastosowaniu leków przeciwpsychotycznych obserwowano
przypadki żylnej choroby zakrzepowozatorowej (VTE - ang. venous
thromboembolism). Ponieważ u pacjentów leczonych
lekami przeciwpsychotycznymi często występują nabyte czynniki
ryzyka VTE, należy zidentyfikować wszystkie możliwe czynniki ryzyka
VTE przed rozpoczęciem oraz w czasie leczenia produktem Apra i
wdrożyć odpowiednie środki zapobiegawcze.
Zaburzenia przewodzenia: w badaniach klinicznych
arypiprazolu częstość występowania wydłużenia odstępu QT była
porównywalna zc stwierdzoną w grupie, l ak jak w przypadku innych
Icków przeciwpsychotycznych arypiprazol należy ostrożnie stosować u
pacjentów z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie rodzinnym.
Późne dvskinezv: w badaniach klinicznych trwających nie
dłużej niż rok, zgłaszano w trakcie leczenia arypiprazolem niezbyt
częste przypadki wymagające interwencji dyskinez. Jeśli objawy
przedmiotowe lub podmiotowe późnych dyskinez wystąpią u pacjentów
leczonych produktem Apra, należy rozważyć
zmniejszenie dawki lub odstawienie leku. Objawy takie mogą
czasowo nasilić się lub nawet wystąpić dopiero po odstawieniu
leku.
Inne objawy pozapiramidowe: w pediatrycznych badaniach
klinicznych z zastosowaniem arypiprazolu obserwowano akatyzję oraz
parkinsonizm. Jeśli u pacjenta przyjmującego produkt Apra wystąpią
objawy przedmiotowe i podmiotowe innych zaburzeń pozapiramidowych,
należy rozważyć zmniejszenie dawki oraz wprowadzenie ścisłej
kontroli klinicznej.
Złośliwy Zespól Neuroleptyczny (NMS): NMS jest
potencjalnie śmiertelnym zespoleni objawów, które mogą wystąpić w
związku z podawaniem leków przeciwpsychotycznych. W badaniach
klinicznych, odnotowano rzadkie przypadki NMS w czasie leczenia
arypiprazolem. Klinicznymi objawami NMS są bardzo wysoka gorączka,
sztywność mięśni, zaburzenia świadomości oraz objawy niestabilności
autonomicznego układu (nieregularne tętno i wahania ciśnienia krwi,
częstoskurcz, obfite pocenie się oraz zaburzenia rytmu serca). Mogą
wystąpić także objawy dodatkowe, takie jak: zwiększenie aktywności
fosfokinazy kreatynowej, mioglobinuria (rabdomioliza) oraz ostra
niewydolność nerek. Jednakże, obserwowano także zwiększenie
aktywności fosfokinazy kreatynowej i rabdomiolizę, niekoniecznie
związane z NMS. Jeśli wystąpiły wyżej wymienione objawy podmiotowe
lub przedmiotowe świadczące o NMS, bądź niewyjaśnionego pochodzenia
wysoka gorączka, bez innych objawów NMS, należy przerwać leczenie
każdym przeciwpsychotycznymi produktami leczniczymi, w tym także
produktem Apra.
Drgawki: w badaniach klinicznych odnotowano niezbyt
częste przypadki napadów drgawek w czasie leczenia arypiprazolem. Z
tego powodu arypiprazol należy stosować z zachowaniem ostrożności
u
pacjentów, u których w przeszłości występowały napady drgawek
lub, u których występują choroby wiążące się ze zwiększoną
skłonnością do takich napadów.
Pacjenci w podeszłym wieku z psychozą związaną z
dcmeneją:
Zwiększona śmiertelność: w trzech badaniach
kontrolowanych placebo (11= 938, średnia wieku: 82,4;
zakres: 56-99 lat), u pacjentów w podeszłym wieku z psychozą
związaną z chorobą Alzheimera, leczonych arypiprazolem, występowało
zwiększone ryzyko zgonu w porównaniu z grupą otrzymującą placebo.
Częstość zgonów u pacjentów leczonych arypiprazolem wynosiła 3,5% w
porównaniu do 1,7% w grupie placebo. Chociaż przyczyny zgonów były
zróżnicowane to większość zgonów wydawała się związana albo z
chorobami układu krążenia (np. niewydolność serca, nagle zgony)
albo z chorobami infekcyjnymi (np. zapalenie płuc).
Działania niepożądane dotyczące krążenia mózgowego: u
pacjentów w tych samych badaniacli odnotowano działania niepożądane
dotyczące krążenia mózgowego (np. udar, przejściowe napady
niedokrwienia) w tym o przebiegu zakończonym zgonem (średnia wieku:
84 lata; zakres 78-88 lat). Ogólnie w tych badaniach 1,3%
wszystkich pacjentów leczonych arypiprazolem zgłaszało działania
niepożądane dotyczące krążenia mózgowego w porównaniu do 0,6%
pacjentów otrzymujących placebo. Różnica ta nie była istotna
statystycznie. W jednym z tych badań z zastosowaniem ustalonego
dawkowania u pacjentów leczonych arypiprazolem występowała jednak
istotna zależność odpowiedzi od dawki dla działań niepożądanych
dotyczących krążenia mózgowego. Apra nic jest wskazana w leczeniu
psychoz związanych z demencją.
Hiperglikemią i cukrzyca: u
pacjentów leczonych nietypowymi środkami przeciwpsychotycznymi, w
tym aripiprazolcm, opisywano hiperglikemię, w niektórych
przypadkach bardzo wysoką z kwasicą ketonową i śpiączką
hiperosmotyczną lub zgonem. Czynnikami ryzyka, które mogą
predysponować pacjenta do wystąpienia ciężkich powikłań, są otyłość
i cukrzyca w wywiadzie rodzinnym. W badaniach klinicznych z
arypiprazolem nie było istotnych różnic w częstości występowania
działań niepożądanych związanych z hiperglikemią (w tym cukrzycy)
ani nieprawidłowych wartości
laboratoryjnych stężenia glukozy w porównaniu do placebo.. Nie
jest dostępna dokładna ocena ryzyka
wystąpienia działań niepożądanych związanych z z hiperglikemią,
która pozwalałaby na dokonanie bezpośredniego porównania leczenia
produktem leczniczym Apra i innymi atypowymi lekami
przeciwpsychotycznymi. Pacjenci leczeni jakimkolwiek lekiem
przeciwpsychotycznym włącznie z arypiprazolem, powinni być
obserwowani czy nie występują u nich objawy przedmiotowe i
podmiotowe związane z hiperglikemią (takie jak nadmierne
pragnienie, wielomocz, nadmierny apetyt i osłabienie) a pacjenci z
cukrzycą lub czynnikami ryzyka wystąpienia cukrzycy powinni być
regularnie monitorowani pod kątem pogorszenia kontroli
glikemii.
Nadwrażliwość: tak jak w przypadku innych Icków, po
zastosowaniu arypiprazolu, mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości z
objawami alergii (patrz punkt 4.8).
Zwiększenie masy ciała:
obserwowane u pacjentów ze schizofrenią i zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym zwiększenie masy ciała jest zwykle spowodowane
współistniejącymi chorobami, stosowaniem leków
przeciwpsychotycznych o których wiadomo, że powodują zwiększenie
masy ciała, niewłaściwym stylem życia i może prowadzić do ciężkich
powikłań. Po wprowadzeniu produktu do obrotu obserwowano
zwiększenie masy ciała u pacjentów otrzymujących arypiprazol. Jeśli
występowało, to zwykle u pacjentów z istotnymi czynnikami ryzyka,
takimi jak: cukrzyca, zaburzenia tarczycy lub gruczolak przysadki w
wywiadzie. W badaniach klinicznych arypiprazol nie powodował
klinicznie istotnego zwiększenia masy ciała u dorosłych (patrz
punkt 5.1). W badaniach klinicznych z udziałem młodzieży z epizodem
manii w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowgo
wykazano, że stosowanie arypiprazolu ma związek ze zwiększeniem
masy ciała po 4 tygodniach leczenia. U młodzieży z zaburzeniem
afektywnym dwubiegunowym należy kontrolować przyrost
masy ciała. Jeśli przyrost masy ciała jest znaczący klinicznie
należy rozważyć zmniejszenie dawki patrz punkt 4.8).
Dysfagia: zaburzenia
kurczliwości mięśniówki przełyku i aspiracja są związane z
leczeniem przeciwpsychotycznym, w tym Aprą. Arypiprazol i inne
przeciwpsychotyczne substancje czynne należy stosować ostrożnie u
pacjentów z ryzykiem wystąpienia zachłystowego zapalenia pluc.
Patologiczne uzależnienie od
hazardu: u pacjentów przyjmujących arypiprazol, po wprowadzeniu
produktu do obrotu, notowano przypadki patologicznego uzależnienia
od hazardu, niezależnie od tego, czy ci pacjenci w przeszłości
uprawiali hazard, czy nie. Pacjenci, którzy w przeszłości byli
uzależnieni od hazardu mogą być narażeni na większe ryzyko
wystąpienia tego działania niepożądanego i należy ich szczególnie
uważnie monitorować (patrz punkt 4.8).
Pacjenci z fenyloketnourią: Apra w postaci tabletek
ulegających rozpadowi w jamie ustnej zawiera aspartam, który jest
źródłem fenyloalaniny, która może być szkodliwa dla pacjentów z
fenyloketonurią.
Laktoza: Tabletki Apra zawierają laktozę. Pacjenci z
rzadką, wrodzoną nietolerancją galaktozy, niedoborem Iaktazy typu
Lapp lub zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni
stosować tego produktu leczniczego.
Pacjenci ze współistniejącym ADHD: pomimo wysokiej
częstości współistnienia zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu
I oraz zespołu ADHD, dane dotyczące bezpieczeństwa
jednoczesnego stosowania produktu Apra oraz stymulantów są
bardzo ograniczone; dlatego też należy
zachować wyjątkową ostrożność w razie podawania tych produktów
jednocześnie.
Apra-swift (Apra) - przedawkowanie
Objawy przedmiotowe i podmiotowe
W badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu do obrotu
zgłaszano przypadkowe bądź zamierzone przedawkowanie samego
arypiprazolu przez dorosłych pacjentów o szacowanej dawce do 1260
mg niezakończone zgonem. Do potencjalnie istotnych klinicznie
objawów podmiotowych i przedmiotowych należały: letarg, wzrost
ciśnienia tętniczego krwi, senność, przyspieszona czynność
serca (tachykardia), nudności, wymioty i biegunka. Ponadto
zgłaszano przypadkowe przedawkowanie samego arypiprazolu (do 195
mg) u dzieci, bez zgonów. Do potencjalnie istotnych klinicznie
objawów podmiotowych i przedmiotowych należały: senność,
przejściowa utrata świadomości i objawy pozapiramidowe.
Postępowanie po przedawkowaniu
W wypadku przedawkowania leku stosuje się leczenie
podtrzymujące, polegające na utrzymaniu drożności dróg oddechowych,
dotlenianiu i wentylacji oraz leczeniu objawowym. Należy wziąć
pod
uwagę możliwość działania wielu produktów leczniczych. Z tego
względu należy niezwłocznie rozpocząć monitorowanie czynności
układu krążenia, obejmujące stale monitorowanie zapisu
elektrokardiograficznego, w celu wykrycia możliwych zaburzeń rytmu
serca. Wiedząc lub podejrzewając przedawkowanie arypiprazolu należy
objąć ścisłą kontrolą pacjenta i obserwować go do czasu poprawy
jego stanu.
Aktywny węgiel (50 g), podany w godzinę po zażyciu arypiprazolu.
obniża C n m arypiprazolu o około 41%, a AUC o około
51%, co wskazuje na jego skuteczność w leczeniu przedawkowania.
Chociaż brak informacji dotyczących
wpływu hemodializ w leczeniu przedawkowania arypiprazolu, to jednak
istnieje małe prawdopodobieństwo.że hemodializy będą użyteczne w
takich przypadkach, ze względu na znaczny stopień wiązania
arypiprazolu z białkami osocza.
Apra-swift (Apra) - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Apra-swift (Apra) - działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Najczęściej notowanymi działaniami niepożądanymi w
kontrolowanych placebo badaniach są akatyzja i nudności, każde
występujące częściej niż u 3% pacjentów leczonych arypiprazolem
podawanym
doustnie.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
Poniższe działania niepożądane wystąpiły częściej (> = l/l00)
niż w przypadku placebo, bądź zostały zakwalifikowane jako
potencjalnie istotne działania niepożądane (*).
Częstość występowania wymieniona poniżej określono według
następujących ustaleń: często (> = 1/100 do < 1/10) i niezbyt
często (> = 1/1,000 do < 1/100).
Zaburzenia
endokrynologiczne:
Niezbyt często:
hiperprolaktynemia
|
Zaburzenia psychiczne:
Często: niepokój, zwł. ruchowy,
bezsenność, lęk
Niezbyt często: depresja*,
hipcrseksualtiość
|
Zaburzenia układu nerwowego
Często: zaburzenia
pozapiramidowe, akatyzja, drżenie, zawroty głowy, senność,
uspokojenie.
bóle głowy
|
Zaburzenia oka
Często: nieostre widzenie
Niezbyt często : podwójne
widzenie
|
Zaburzenia serca
Niezbyt często: tachykardia*
|
Zaburzenia naczyniowe
Niezbyt często: ortostatycznc
spadki ciśnienia krwi*
|
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: niestrawność, wymioty,
nudności, zaparcia, zwiększone wydzielanie śliny
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu
podania
Często: zmęczenie
|
Opis wybranych działań niepożądanych
Objawy pozapiramidowe (ang. EPS): Schizofrenia - w
długookresowym 52-tygodniowym kontrolowanym badaniu, u pacjentów
leczonych arypiprazolem ogólnie rzadziej występowały EPS
(25,8%), w tym parkinsonizm, akatyzja, dystonia i dyskineza, niż
u pacjentów leczonych halopcrydolem (57,3%). W długookresowym
26-tygodniowym badaniu z kontrolą placebo, częstość występowania
EPS wynosiła 19% dla pacjentów leczonych arypiprazolem i 13,1% dla
pacjentów otrzymujących placebo. W innym długookresowym
26-tygodniowym kontrolowanym badaniu częstość występowania EPS
wynosiła 14,8% dla pacjentów leczonych arypiprazolem i 15,1% dla
pacjentów otrzymujących olanzapinę.
Epizody maniakalne u przebiegu zaburzenia afektywnego
dwubiegunowego typu I - w 12tygodniowym kontrolowanym badaniu
przypadki EPS stwierdzono u 23,5% pacjentów leczonych arypiprazolem
i 53,3% pacjentów leczonych haloperydolem. W innym 12-tygodnowym
badaniu
przypadki EPS stwierdzono u 26.6% u pacjentów leczonych
arypiprazolem i 17,6% u pacjentów leczonych litem. W długookresowym
26-tygodniowym kontrolowanym placebo badaniu w leczeniu
podtrzymującym przypadki EPS wystąpiły u 18,2% pacjentów leczonych
arypiprazolem i u 15,7% pacjentów otrzymujących placebo.
Iliperprolaktyniemia:
W badaniach klinicznych dotyczących zatwierdzonego wskazania
(wskazań) oraz na podstawie danych po wprowadzeniu produktu
do obrotu wykazano, że arypiprazol powoduje zarówno
zwiększenie, jak i zmniejszenie stężenia prolaktvnv w surowicy w
stosunku do stężenia wyjściowego (punkt 5.1)
Akatyzja : W kontrolowanych placebo badaniach przypadki
akatyzji u pacjentów z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi
występowały u 12,1% pacjentów leczonych arypiprazolem i u 3,2%
pacjentów otrzymujących placebo. U pacjentów ze schizofrenią
przypadki akatyzji występowały u 6,2% w grupie arypiprazolu i 3,0%
w grupie placebo.
Dystonia. Efekt klasy terapeutycznej: objawy dystonii,
długotrwałe nieprawidłowe skurcze grup mięśni, mogą występować u
wrażliwych pacjentów w ciągu pierwszych kilku dni leczenia. Do
objawów dystonii należą: skurcze mięśni szyi, czasami postępujące
do ucisku w gardle, trudności z przetykaniem, trudności z
oddychaniem i (lub) zaburzenia ruchów języka. Chociaż objawy te
mogą pojawić się po zastosowaniu małych dawek, występują częściej i
o większej ciężkości podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych
pierwszej generacji w dużych mocach i większych dawkach.
Obserwowano zwiększone ryzyko ostrej dystonii u mężczyzn i w
młodszych grupach wiekowych.
Porównania pomiędzy arypiprazolem i placebo dotyczące odsetka
pacjentów, u których wystąpiły potencjalnie istotne zmiany
rutynowych parametrów laboratoryjnych i Ipidowych (patrz punkt
5.1)), nie wykazały medycznie istotnych różnic. Ogólnie przejściowe
i bczobjawowe zwiększenie
aktywności CPK (fosfokinazy kreatynowej) obserwowano u 3,5%
pacjentów leczonych arypiprazolem w porównaniu do 2,0% pacjentów
otrzymujących placebo.
Inne zaobserwowane działaniu niepożądane
Do działań niepożądanych leczenia przeć iw psychotycznego i
również notowanych podczas leczenia arypiprazolem, należą złośliwy
zespól neurolcptyczny, późne dyskinezy, napady drgawek, działania
niepożądane dotyczące krążenia mózgowego i zwiększona śmiertelność
u pacjentów w podeszłym wieku z demencją, hiperglikemią i cukrzyca
(patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież
Schizofrenia u młodzieży ir wieku 15 laI i starszej
W krótkoterminowym badaniu z kontrolą placebo, w którym udział
wzięło 302 nastolatków (13-17 lat) chorych na schizofrenię,
częstość występowania i rodzaj działań niepożądanych były podobne
do
występujących u dorosłych, z wyjątkiem następujących działań
niepożądanych zgłaszanych częściej u nastolatków otrzymujących
arypiprazol niż u dorosłych otrzymujących arypiprazol (i częściej
niż placebo): senność/sedacja i zaburzenia pozapiramidowe były
zgłaszane bardzo często (> = 1/10), oraz suchość w jamie ustnej,
zwiększony apetyt, niedociśnicnic ortostatycznc były zgłaszane
często (> = 1/100, do < 1/10).
Profil bezpieczeństwa w 26-tygodniowym badaniu otwartym, był
podobny do obserwowanego w badaniu krótkoterminowym z kontrolą
placebo.
W zebranej populacji nastolatków (13-17 lat) chorych na
schizofrenię, leczonych do 2 lat, przypadki małego stężenia
prolaktyny w surowicy stwierdzono u 29,5% dziewcząt (< 3 ng/ml)
i 48,3% chłopców (< 2 ng/ml).
W grupie młodzieży (w wieku 13-17 lat) zc schizofrenią,
otrzymującej dawki arypiprazolu od 5 do 30 mg przez okres
maksymalnie do 72 miesięcy, częstość występowania małych stężeń
prolaktyny w surowicy u pacjentek (< 3 ng/ml) i u pacjentów
(< 2 ng/ml) wynosiła odpowiednio 25,6% i 45,0%.
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I
u młodzieży w wieku 13 lat i starszej
Częstość występowania i rodzaj działań
niepożądanych u młodzieży z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym
typu I były podobne do występujących u dorosłych, z wyjątkiem
następujących działań niepożądanych: senność (23.0%). zaburzenia
pozapiramidowe (18.4%), akatyzja (16.0%) i
zmęczenie (11.8%) były zgłaszane
bardzo często (> = 1/10); natomiast ból w górnej części brzucha,
zwiększenie częstości akcji serca, zwiększenie masy ciała,
zwiększenie apetytu, drżenie mięśni oraz dyskineza były zgłaszane
często (> = 1/100 do < 1/10).
Następujące działania niepożądane
miały prawdopodobnie związek z zastosowaną dawką: zaburzenia
pozapiramidowe (częstość występowania dla dawki 10 mg wynosiła
9,1%, dla dawki 30 mg 28,8%, dla placebo 1,7%); i akatyzja
(częstość występowania dla dawki 10 mg wynosiła 12,1%, dla dawki 30
mg 20,3%, dla placebo 1,7%).
Średnie zmiany masy ciała u młodzieży z zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym typu I po 12. oraz 30. tygodniu leczenia wynosiły
odpow iednio dla arypiprazolu 2,4 kg oraz 5,8 kg, a dla placebo 0,2
kg oraz 2,3 kg.
W populacji dzieci i młodzieży senność oraz zmęczenie
obserwowano częściej u pacjentów z zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym, niż u pacjentów ze schizofrenią.
W populacji dzieci i młodzieży z
zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym (10-17 lat), leczonych do 30
tygodni, przypadki małego stężenia prolaktyny w surowicy
stwierdzono u 28,0% dziewcząt (< 3 ng/ml) i 53,3% chłopców (<
2 ng/ml).
Obserwacje po wprowadzeniu do obrotu
Następujące działania niepożądane zgłaszano w okresie obserwacji
bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego po wprowadzeniu do
obrotu. Częstość występowania tych działań jest nieznana (nie może
być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
|
leukopenia, neutropenia, trombocytopcnia
|
Zaburzenia układu
immunologicznego:
|
reakcje alergiczne, (np. reakcja anafilaktyczna, obrzęk
|
naczynioruchowy w tym obrzmienie
języka, obrzęk
|
języka, obrzęk twarzy, świąd lub pokrzywka)
|
Zaburzenia endokrynologiczne:
|
hiperglikemia, cukrzyca, kwasica ketonowa w przebiegu
|
cukrzycy, śpiączka cukrzycowa
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
|
zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała,
|
anoreksja, hiponatremia
|
Zaburzenia psychiczne:
|
agresja, nadmierne pobudzenie, nerwowość,
|
patologiczne uzależnienie od hazardu; próby
|
samobójcze, myśli samobójcze i dokonane samobójstwa
|
(patrz punkt 4.4)
|
Zaburzenia układu nerwowego:
|
zaburzenia mowy. złośliwy zespól neuroleptyczny (ang.
|
NMS), drgawki typu grand mai, zespól serotoninowy
|
Zaburzenia serca:
|
wydłużenie odstępu QT, komorowe zaburzenia rytmu,
|
nagła niewyjaśniona śmierć, zatrzymanie akcji serca,
|
torsades de pointęs, bradykardia
|
Zaburzenia naczyniowe:
|
omdlenia, nadciśnienie, żylna choroba
|
zakrzepowozatorowa (w tym zator płucny i zakrzepica
|
żył głębokich)
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia:
|
skurcz części ustnej gardła, skurcz krtani, zachlystowe
|
zapalenie płuc
|
Zaburzenia żołądka i jelit:
|
zapalenie trzustki, dysfagia, dyskomfort w obrębie jamy
|
brzusznej, dyskomfort w obrębie żołądka, biegunka
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
|
niewydolność wątroby, żółtaczka, zapalenie
|
wątroby,zwiększona aktywność aminotransferazy
|
alaninowej (AIAT). aminotransferazy asparaginianowej
|
(AspAT). gammaglutamylotransferazy (GGTP),
|
zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
|
wysypka, reakcje fotoalergiczne, łysienie, nadmierne
|
pocenie się
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i
tkanki łącznej:
|
rozpad mięśni poprzecznie prążkowanych
|
(rabdomioliza), bóle mięśniowe, sztywność
|
Ciąża, połóg i okres okołoporodowy:
|
noworodkowy zespół odstawienny (patrz punkt 4.6)
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
|
nietrzymanic moczu, zatrzymanie moczu
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi:
|
priapizm
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu
podania:
|
zaburzenia regulacji temperatury ciała (np. hipotermia.
|
gorączka), bóle w klatce piersiowej, obrzęk obwodowy
|
Badania diagnostyczne:
|
zwiększona aktywność fosfokinazy kreatynowej,
|
zwiększenie stężenia glukozy we krwi, wahania stężenia
|
glukozy we krwi. zwiększenie stężenia glikozylowanej
|
hemoglobiny
|
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest
zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to
nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu
medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania
niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tcl.: + 48 22 49 21 301,
faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest
zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to
nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu
medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania
niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tcl.: + 48 22 49 21 301,
faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Komentarze