Androster - dawkowanie
Dawkowanie
Lek stosuje się doustnie.
Zalecana dawka dobowa wynosi 5 mg (1 tabletka), niezależnie od
posiłków.
Sposób podawania
Tabletkę należy połknąć w całości, bez dzielenia ani
rozgryzania.
Mimo że poprawa jest zauważalna po krótkim czasie, w celu
obiektywnego stwierdzenia zadowalającej odpowiedzi na leczenie,
może okazać się konieczna jego kontynuacja przez co najmniej 6
miesięcy.
Dawkowanie w niewydolności wątroby
Brak jest danych dotyczących pacjentów z niewydolnością
wątroby.
Dawkowanie w niewydolności nerek
U pacjentów z niewydolnością nerek o różnym stopniu nasilenia
(nawet, gdy klirens kreatyniny wynosi zaledwie 9 ml/min) zmiana
dawkowania nie jest konieczna, gdyż w badaniach farmakokinetycznych
nie stwierdzono, aby niewydolność nerek wpływała na wydalanie
finasterydu.
Nie przeprowadzono badań z zastosowaniem finasterydu u pacjentów
poddawanych hemodializie.
Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku
Zmiana dawkowania nie jest konieczna, chociaż badania
farmakokinetyczne wykazały, że stopień wydalania finasterydu jest
nieznacznie zmniejszony u pacjentów w wieku powyżej 70 lat.
Androster - środki ostrożności
Ogólne
– Aby zapobiec wystąpieniu uropatii zaporowej u pacjentów z dużą
objętością moczu zalegającego i (lub) znacznie ograniczonym
przepływem moczu, istotna jest ich dokładna obserwacja. Należy
wziąć pod uwagę możliwość wykonania zabiegu operacyjnego.
– U pacjentów leczonych finasterydem należy rozważyć konieczność
konsultacji urologicznej.
– Przed rozpoczęciem leczenia finasterydem należy wykluczyć
zwężenie dróg moczowych spowodowane trójpłatowym rozrostem gruczołu
krokowego.
– Produkt leczniczy zawiera laktozę jednowodną. Produkt nie
powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego
wchłaniania glukozy-galaktozy.
Wpływ na swoisty antygen sterczowy (PSA) i wykrywanie raka
gruczołu krokowego
Dotychczas nie wykazano klinicznych korzyści stosowania
finasterydu o mocy 5 mg przez pacjentów z rakiem gruczołu
krokowego. Przeprowadzono kontrolowane badania kliniczne z
obserwacją pacjentów z BPH (ang. Benign Prostatic Hyperplasia –
łagodny rozrost gruczołu krokowego) i zwiększonym stężeniem
swoistego antygenu sterczowego, którym regularnie przeprowadzano
badanie stężenia PSA w osoczu oraz biopsje stercza. Badania te nie
wykazały zmiany częstości rozpoznawania raka gruczołu krokowego, a
ogólna częstość występowania raka stercza nie różniła się znacząco
w grupie pacjentów leczonych finasterydem o mocy 5 mg i w grupie
placebo.
Przed rozpoczęciem leczenia finasterydem o mocy 5 mg, a
następnie okresowo w trakcie leczenia, zalecane jest badanie
gruczołu krokowego per rectum oraz inne badania służące do
wykrywania raka prostaty. Do wykrywania raka gruczołu krokowego
wykorzystywane są również pomiary PSA w osoczu. Zazwyczaj wyjściowe
stężenie PSA> 10 ng/ml (oznaczane metodą Hybritech) skłania do
dalszej diagnostyki i rozważenia wykonania biopsji. Przy stężeniach
PSA pomiędzy 4 a 10 ng/ml zalecana jest dalsza diagnostyka. Należy
pamiętać, że wartości PSA u mężczyzn zdrowych i u mężczyzn chorych
na raka gruczołu krokowego nakładają się. Z tego względu u mężczyzn
z BPH stężenie PSA w granicach normy nie wyklucza raka gruczołu
krokowego, niezależnie od leczenia finasterydem o mocy 5 mg.
Wyjściowe stężenie PSA< 4 ng/ml nie wyklucza możliwości
występowania raka gruczołu krokowego.
Finasteryd o mocy 5 mg zmniejsza stężenie PSA w surowicy o około
50% u pacjentów z łagodnym rozrostem lub rakiem gruczołu krokowego.
Oceniając wartości PSA, należy uwzględnić fakt, iż u pacjentów
z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego leczonych finasterydem o
mocy 5 mg, stężenie PSA w surowicy jest mniejsze, co nie wyklucza
możliwości jednoczesnego występowania raka gruczołu krokowego.
Zmniejszenie stężenia PSA jest do przewidzenia w całym zakresie
stężeń tego parametru, choć może się ono różnić u poszczególnych
pacjentów. Analiza danych uzyskanych podczas trwającego 4 lata,
kontrolowanego placebo badania z podwójnie ślepą próbą, w którym
uczestniczyło 3000 pacjentów potwierdziła, że u pacjentów leczonych
finasterydem o mocy 5 mg przez 6 miesięcy lub dłużej, wartości
PSA należy pomnożyć przez dwa, aby uzyskać wartość porównywalną
z prawidłowym zakresem u nieleczonych mężczyzn. Poprawka ta nie
wpływa na czułość czy swoistość oznaczenia PSA, a metodę tę można
stosować do wykrywania raka gruczołu krokowego.
Każdy przypadek utrzymującego się podwyższonego stężenia PSA u
pacjentów leczonych finasterydem o mocy 5 mg powinien być starannie
zbadany, z uwzględnieniem możliwości niewłaściwego przestrzegania
zasad leczenia przez pacjenta.
Finasteryd o mocy 5 mg nie zmniejsza znacząco odsetka
wolnego PSA (stosunek PSA wolnego do całkowitego). Stosunek wolnego
do całkowitego PSA pozostaje niezmieniony mimo działania
finasterydu o mocy 5 mg. Jeśli odsetek wolnego PSA jest
wykorzystywany do diagnostyki raka gruczołu krokowego, nie ma
potrzeby korygowania wyniku.
Wyniki badań laboratoryjnych
Wpływ na stężenie PSA
Stężenie PSA w surowicy jest proporcjonalne do wieku pacjenta i
objętości gruczołu krokowego, a objętość gruczołu krokowego jest
proporcjonalna do wieku pacjenta.
Przy ocenie wyników laboratoryjnych PSA należy pamiętać, że jego
stężenia u pacjentów leczonych finasterydem o mocy 5 mg zwykle
zmniejszają się. U większości pacjentów szybki spadek PSA widoczny
jest w ciągu pierwszych miesięcy leczenia, po czym wyniki oznaczeń
PSA stabilizują się na nowym poziomie. Stężenie PSA po leczeniu
stanowi około połowy wartości wyjściowej. Dlatego u typowego
pacjenta leczonego finasterydem o mocy 5 mg przez sześć lub więcej
miesięcy, wartości PSA należy podwoić, porównując je z prawidłowymi
u osób nieleczonych (interpretacja kliniczna – Wpływ na
swoisty antygen sterczowy (PSA) i wykrywanie raka gruczołu
krokowego ).
Nowotwór piersi u mężczyzn
Podczas badań klinicznych oraz po wprowadzeniu produktu do
obrotu zaobserwowano występowanie nowotworu piersi u mężczyzn,
którzy stosowali finasteryd w dawce 5 mg na dobę. Należy
poinformować pacjenta, aby zgłaszał wszystkie zmiany, jakie
zaobserwuje w piersi, a szczególnie takie jak: guzki, ból,
ginekomastię lub wszelkie wydzieliny z gruczołu sutkowego.
Stosowanie produktu u dzieci
Androster nie jest wskazany do stosowania u dzieci.
Dotychczas nie zostało ustalone bezpieczeństwo i skuteczność
stosowania finasterydu u dzieci.
Zaburzenia czynności wątroby
Nie badano wpływu niewydolności wątroby na farmakokinetykę
finasterydu. Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów z
zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ finasteryd jest
metabolizowany w wątrobie i jego stężenie w osoczu może być
zwiększone u takich pacjentów.
Androster - przedawkowanie
Pacjenci przyjmowali pojedyncze dawki finasterydu do 400 mg i
dawki wielokrotne do 80 mg/dobę przez trzy miesiące bez wystąpienia
działań niepożądanych. Brak jest specyficznego leczenia zalecanego
w przypadku przedawkowania finasterydu.
Androster - przeciwwskazania
Androster nie jest wskazany do stosowania u kobiet i dzieci.
Androster jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:
− nadwrażliwość na substancję czynną lub
którąkolwiek substancję pomocniczą.
− ciąża - Stosowanie u kobiet w ciąży lub u kobiet
w wieku rozrodczym.
Androster - działania niepożądane
Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi są
impotencja i zmniejszenie popędu płciowego. Działania te występują
zwykle na początku leczenia i u większości pacjentów mają charakter
przemijający w trakcie dalszego leczenia.
W tabeli poniżej przedstawiono działania niepożądane, jakie
występowały podczas badań klinicznych oraz po wprowadzeniu leku do
obrotu.
Częstość występowania działań niepożądanych określono w
następujący sposób:
Bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt
często (≥1/1 000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000 do < 1/1
000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może
być określona na podstawie dostępnych danych).
Częstość działań niepożądanych, jakie występowały po
wprowadzeniu leku do obrotu nie może być określona, gdyż pochodzą
one z raportów spontanicznych.
Klasyfikacja organów
i narządów
|
Częstość
|
Działanie niepożądane
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
nieznana
|
reakcje nadwrażliwości, takie jak
obrzęk warg i twarzy
|
Zaburzenia psychiczne
|
często
|
zmniejszone libido
|
nieznana
|
depresja
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
nieznana
|
senność
|
Zaburzenia serca
|
nieznana
|
kołatanie serca
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
nieznana
|
zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
niezbyt często
|
wysypka skórna
|
nieznana
|
świąd, pokrzywka
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
często
|
impotencja
|
niezbyt często
|
tkliwość piersi lub powiększenie piersi, zaburzenia ejakulacji
(np. zmniejszenie ilości ejakulatu)
|
bardzo rzadko
|
wydzielina z piersi, guzki piersi
|
nieznana
|
ból jąder, trudności w osiągnięciu erekcji nieustępujące po
zakończeniu leczenia; bezpłodność mężczyzn i (lub) niska jakość
nasienia – opisywano normalizację i polepszenie jakości nasienia po
zakończeniu leczenia finasterydem
|
Badania diagnostyczne
|
często
|
zmniejszona objętość ejakulatu
|
Podczas badań klinicznych oraz po wprowadzeniu produktu do
obrotu zaobserwowano występowanie nowotworu piersi u mężczyzn.
Leczenie objawów chorób gruczołu krokowego (MTOPS)
W badaniu MTOPS porównywano działanie finasterydu 5 mg/dobę
(n=768), doksazosyny 4 lub 8 mg/dobę (n=756), terapii skojarzonej
finasterydem 5 mg/dobę i doksazosyną 4 lub 8 mg/dobę (n=786) oraz
placebo (n=737). Badanie to wykazało, że bezpieczeństwo i
tolerancja leczenia skojarzonego odpowiadały analogicznym
parametrom poszczególnych składników. Częstość występowania
zaburzeń ejakulacji bez uwzględnienia zależności lekowej wynosiła:
8,3% w grupie finasterydu, 5,3% w grupie doksazosyny, 15,0% w
grupie leczenia skojarzonego oraz 3,9% w grupie placebo. U
pacjentów otrzymujących leczenie skojarzone częstość występowania
zaburzeń ejakulacji była porównywalna do sumy przypadków
wystąpienia tego działania niepożądanego podczas dwóch
monoterapii.
Wyniki badań laboratoryjnych
Stężenie PSA w surowicy jest proporcjonalne do wieku pacjenta i
objętości gruczołu krokowego, a objętość gruczołu krokowego jest
proporcjonalna do wieku pacjenta. Oceniając wartości PSA, należy
uwzględnić fakt, iż u pacjentów leczonych finasterydem stężenie PSA
w surowicy jest przeważnie zmniejszone. U większości pacjentów w
pierwszych miesiącach leczenia obserwuje się szybkie zmniejszenie
PSA, po czym wartości stabilizują się na nowym poziomie wyjściowym.
Poziom ten po leczeniu finasterydem stanowi około połowy wartości
sprzed leczenia. Z tego powodu u typowych pacjentów leczonych
finasterydem przez 6 miesięcy lub dłużej, wartości PSA należy
pomnożyć przez dwa w celu uzyskania wartości porównywalnych z
prawidłowym zakresem u nieleczonych mężczyzn. Szczegółowe
informacje i interpretacja kliniczna – (podpunkt Wpływ na
swoisty antygen sterczowy (PSA) i wykrywanie raka gruczołu
krokowego ).
Nie zaobserwowano innych różnic w wynikach standardowych badań
laboratoryjnych między pacjentami otrzymującymi placebo i
pacjentami leczonymi finasterydem.
Inne badania długoterminowe
Przeprowadzono 7-letnie badanie kontrolowane placebo, obejmujące
18882 zdrowych mężczyzn, spośród których od 9060 były dostępne
wyniki z przeprowadzonej biopsji gruczołu krokowego. U 803 (18,4%)
mężczyzn przyjmujących finasteryd o mocy 5 mg i u 1147 (24,4%)
mężczyzn otrzymujących placebo stwierdzono wystąpienie raka
gruczołu krokowego. Na podstawie przeprowadzonej biopsji, w grupie
mężczyzn leczonych finasterydem o mocy 5 mg u 280 (6,4%)
stwierdzono wystąpienie raka gruczołu krokowego o stopniu
złośliwości 7-10 w skali Gleasona, w porównaniu z 237 (5,1%)
mężczyznami w grupie otrzymującej placebo. Dodatkowe analizy
wskazują, że większa częstość występowania raka prostaty o wysokim
stopniu złośliwości może być uzasadniona błędem metody wykrywania
spowodowanym wpływem finasterydu o mocy 5 mg na objętość gruczołu.
Spośród wszystkich przypadków raka gruczołu krokowego
zdiagnozowanych w tym badaniu, około 98% zostało zaklasyfikowanych
jako wewnątrztorebkowe (stadium T1 lub T2). Związek pomiędzy
długoterminowym stosowaniem finasterydu o mocy 5 mg i nowotworami
7-10 stopnia według skali Gleasona jest nieznany.
Androster - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Finasteryd jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży i u kobiet w
wieku rozrodczym.
Z uwagi na zdolność hamowania przemiany testosteronu do
dihydrotestosteronu przez inhibitory 5-alfa-reduktazy typu II, leki
z tej grupy, w tym finasteryd, po podaniu kobietom w ciąży mogą
spowodować nieprawidłowy rozwój zewnętrznych narządów płciowych u
płodu męskiego.
Narażenie na finasteryd - zagrożenie dla płodu płci
męskiej
Kobiety w ciąży lub w wieku rozrodczym nie powinny dotykać
pokruszonych lub przełamanych tabletek finasterydu ze względu na
możliwość wchłaniania przez skórę i potencjalnego ryzyka dla płodu
męskiego.
Tabletki preparatu Androster posiadają otoczkę, która chroni
przed kontaktem z substancją czynną pod warunkiem, że tabletki nie
zostaną przełamane lub pokruszone.
Niewielkie ilości finasterydu wykryto w nasieniu mężczyzn
przyjmujących 5 mg finasterydu na dobę. Nie wiadomo, czy kontakt
kobiety ciężarnej z nasieniem pacjenta leczonego finasterydem może
mieć szkodliwy wpływ na płód płci męskiej.
Z tego względu, jeśli partnerka seksualna pacjenta jest lub może
być w ciąży, należy unikać narażenia jej na kontakt z
nasieniem.
Karmienie piersią
Finasteryd nie jest wskazany do stosowania u kobiet. Nie
wiadomo, czy finasteryd jest wydzielany do mleka ludzkiego.
Androster - prowadzenie pojazdów
Brak jest dostępnych danych wskazujących na to, że finasteryd
wywiera wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania
maszyn.
Komentarze