Amotaks

Amotaks - dawkowanie

Dawkowanie amoksycyliny zależy od wieku, masy ciała i czynności nerek pacjenta, od ciężkości i lokalizacji zakażenia oraz od przypuszczalnego lub potwierdzonego patogenu.        

Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku)

Zazwyczaj podaje się 750 mg do 3g amoksycyliny na dobę, w dwóch lub trzech dawkach podzielonych.

Zalecane dawkowanie w zakażeniach dolnych dróg oddechowych

Zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli: 2 g amoksycyliny na dobę, w dwóch dawkach podzielonych (1 g co 12 godzin).

Pozaszpitalne zapalenie płuc: 3 g amoksycyliny na dobę, w trzech dawkach podzielonych (1 g co 8 godzin).

Ciężkie lub nawrotowe ropne zakażenia układu oddechowego: dawkę leku można zwiększyć maksymalnie do6 g na dobę -3 g co 12 godzin.

Rzeżączka

Jednorazowo3 g.

Eradykacja Helicobacter pylori w celu zmniejszenia ryzyka nawrotów wrzodów trawiennych

Amoksycylinę zaleca się podawać z inhibitorami pompy protonowej (PPI) i produktami przeciwbakteryjnymi przez 7 do 14 dni, według jednego z podanych schematów:

PPI + amoksycylina –1 g dwa razy na dobę + klarytromycyna - 500 mg dwa razy na dobę;

  lub

PPI + amoksycylina -1 g dwa razy na dobę + metronidazol - 500 mg dwa razy na dobę. 

PPI w zależności od stosowanego leku podaje się wg następującego schematu:

            omeprazol       – 20 mg dwa razy na dobę przez cały czas leczenia;

            lanzoprazol     – 30 mg dwa razy na dobę przez cały czas leczenia;

            pantoprazol     – 40 mg dwa razy na dobę przez cały czas leczenia.

Dzieci do 10 lat (do 40 kg mc.)

Zwykle podaje się 20 do 60 mg/kg mc. na dobę. W ciężkich infekcjach dawkę można zwiększyć do 90 mg/kg mc. na dobę.

Ostre, nawracające zakażenia ucha środkowego: można zastosować alternatywne leczenie - 750 mg amoksycyliny dwa razy na dobę (co 12 godzin) przez dwa dni.

Zapalenie migdałków podniebiennych: 50 mg/kg mc. na dobę w dwóch dawkach podzielonych.     

Dzieci o masie ciała większej niż 40 kg

Dawkowanie jak u dorosłych.

Jeśli podawanie produktu Amotaks w postaci doustnej sprawia problemy bądź jest niemożliwe (np. w związku z trudnościami z połykaniem lub niemożliwością podania odpowiedniej dawki), amoksycylinę można podać pozajelitowo.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek dawkę produktu należy zmniejszyć. Jeśli klirens nerkowy jest mniejszy niż 30 ml/min, zaleca się wydłużenie odstępu między dawkami lub zmniejszenie kolejnych dawek produktu (patrz punkt 4.4).

Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku)

* w zależności od ciężkości zakażenia

Pacjentom poddawanym hemodializie podaje się 250 mg lub 500 mg amoksycyliny co 24 godziny, w zależności od ciężkości zakażenia, oraz dawkę uzupełniającą podczas i na końcu dializy.

Zaburzenia czynności nerek u dzieci o masie ciała mniejszej niż 40 kg

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

Zmniejszenie dawki nie jest konieczne, jeśli nie jest zaburzona czynność nerek.

Dawkowanie w zapobieganiu zapaleniu wsierdzia

Podaje się doustnie 2 do 3g amoksycyliny na 1 godzinę przed zabiegiem chirurgicznym.

U dzieci zalecana dawka amoksycyliny wynosi 50 mg/kg mc.

W celu uzyskania dalszych szczegółowych informacji i opisu postępowania u pacjentów obciążonych ryzykiem, należy zapoznać się z lokalnymi, oficjalnymi wytycznym dotyczącymi zapobiegania zapaleniu wsierdzia.

Czas leczenia

Z zasady leczenie należy kontynuować przez 2 do 3 dni po ustąpieniu objawów. Zakażenia paciorkowcami beta-hemolizującymi należy leczyć przez 6 do 10 dni w celu uzyskania eradykacji bakterii.

Sposób podawania

Przygotowaną zawiesinę podaje się doustnie łyżeczką miarową lub dozownikiem strzykawkowym, dołączonymi do opakowania.

Dorośli i starsze dzieci - zaleca się popić zawiesinę szklanką wody.

Młodsze dzieci – zaleca się podać do popicia leku mleko lub herbatę.

Spożycie pokarmu nie zmniejsza wchłaniania amoksycyliny.

Do opakowania produktu Amotaks dołączona jest łyżeczka miarowa z podziałką, umożliwiającą aplikację 2,5 ml i 5 ml zawiesiny oraz dozownik strzykawkowy, umożliwiający aplikację do 5 ml zawiesiny z dokładnością do 0,1 ml.

5 ml zawiesiny zawiera 500 mg amoksycyliny;

2,5 ml zawiesiny zawiera 250 mg amoksycyliny;

0,1 ml zawiesiny zawiera 10 mg amoksycyliny.

Przygotowaną zawiesinę należy odmierzać łyżeczką miarową lub dozownikiem strzykawkowym.

Sposób przygotowania zawiesiny patrz punkt 6.6.

Przed każdym pobraniem zawiesinę należy energicznie wstrząsnąć.

Amotaks - środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia amoksycyliną należy przeprowadzić dokładny wywiad dotyczący występowania u pacjenta w przeszłości reakcji nadwrażliwości na penicyliny i cefalosporyny. Należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia (u 10% do 15% pacjentów) krzyżowej nadwrażliwości na cefalosporyny.

U pacjentów leczonych penicyliną występowały ciężkie i w sporadycznych przypadkach zakończone zgonem reakcje nadwrażliwości (rzekomoanafilaktyczne). Ich wystąpienie jest bardziej prawdopodobne u osób, u których w przeszłości występowała nadwrażliwość na antybiotyki beta-laktamowe.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek wydalanie amoksycyliny jest opóźnione. Może być konieczne zmniejszenie całkowitej dawki dobowej produktu w zależności od ciężkości zaburzenia.

U dzieci, wcześniaków i niemowląt należy zachować ostrożność i kontrolować czynność nerek, wątroby oraz parametry hematologiczne.

Przedłużone stosowanie amoksycyliny może sporadycznie powodować nadmierny wzrost opornych bakterii lub drożdżaków. Należy uważnie obserwować, czy u pacjenta nie występują objawy nadkażenia.

Po doustnym podaniu amoksycyliny rzadko występuje wstrząs anafilaktyczny i inne ciężkie reakcje alergiczne. Jeśli jednak takie reakcje wystąpią, należy wdrożyć odpowiednie postępowanie ratunkowe.

Duże stężenie amoksycyliny w moczu może spowodować jej wytrącanie się w cewnikach moczowych. Z tego względu, co pewien czas należy kontrolować stan cewnika.

Podczas stosowania dużych dawek amoksycyliny należy podawać odpowiednie ilości płynów i utrzymywać właściwą diurezę w celu zminimalizowania możliwości wytrącania się kryształów amoksycyliny w moczu.

Amoksycyliny nie należy stosować w leczeniu zakażeń bakteryjnych u pacjentów z zakażeniami wirusowymi, z ostrą białaczką limfatyczną lub mononukleozą zakaźną, gdyż u leczonych amoksycyliną pacjentów z mononukleozą zakaźną występowały rumieniowe odczyny skórne (odropodobne).

Jeśli wystąpi ciężka, uporczywa biegunka, należy wziąć pod uwagę możliwość rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy (w większości przypadków wywołanego przez Clostridium difficile ). W takim przypadku należy przerwać stosowanie amoksycyliny i rozpocząć odpowiednie leczenie. Podawanie środków hamujących perystaltykę jest przeciwwskazane.

Podobnie jak podczas stosowania innych antybiotyków beta-laktamowych, w czasie leczenia dużymi dawkami amoksycyliny należy systematycznie kontrolować obraz krwi pacjenta.

Stosowanie dużych dawek antybiotyków beta-laktamowych u pacjentów z niewydolnością nerek lub napadami drgawkowymi w wywiadzie, leczonych z powodu padaczki lub zapalenia opon mózgowych może w wyjątkowych przypadkach prowadzić do napadów drgawek.

Jeśli na początku leczenia wystąpi uogólniony rumień z gorączką i krostkami, powinno to nasunąć przypuszczenie ostrej uogólnionej osutki krostkowej; konieczne jest wówczas przerwanie leczenia, a podawanie amoksycyliny kiedykolwiek w przyszłości jest przeciwwskazane.

Ze względu na zawartość sacharozy, leku nie powinni stosować pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.

Amotaks - przedawkowanie

Objawy przedawkowania

Amoksycylina nie wywołuje zwykle ostrych objawów toksyczności, nawet jeśli została przypadkowo zażyta w dużej dawce. Przedawkowanie może powodować objawy dotyczące przewodu pokarmowego, nerek, zaburzenia psychiczne i neurologiczne oraz zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek duże przedawkowanie może wywołać objawy toksycznego uszkodzenia nerek; może wystąpić krystaluria.

Leczenie przedawkowania

Nie ma specyficznej odtrutki na amoksycylinę.

Leczenie polega przede wszystkim na podaniu węgla aktywowanego (płukanie żołądka nie jest zwykle konieczne) lub leczeniu objawowym. Należy zwrócić szczególną uwagę na równowagę wodno-elektrolitową.

Amoksycylinę można usunąć z organizmu metodą hemodializy.