Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Mimo dużej zawartości cennej witaminy C, cytrusy nie powinny być spożywane jednocześnie z przyjmowaniem leków, zawierają bowiem furanokumaryny. Szczególnie bogaty w nie jest grejpfrut oraz czerwone gorzkie pomarańcze, z których przygotowuje się dżemy. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z cytrusami.
Witam Zażywam Letrox, Amlozek, Bibloc, Siofor i Pramolan. Wiadomo, że Letrox z samego rana na czczo. Ale co z pozostałymi lekami? Czy Amlozek, Bibloc, Siofor i Pramolan można zażyć razem czy trzeba zachować jakiś odstęp czasu? Jeśli tak to jaki? Ile minut? Godzin? Z góry dziękuję za odpowiedź. Serdecznie pozdrawiam.
Lek. Tomasz Budlewski
Czy lek Amlozek powoduje rozrzedzenie krwi?
Lek. Aleksandra Witkowska
Od dłuższego czasu (10 lat) leczę się na chorobę afektywną dwubiegunową typu II. Jestem pod dobrą opieką psychiatryczną, leki mam ustawione na tyle dobrze, że jestem w stanie dość dobrze funkcjonować, pracuję, zwykle jestem dość pogodna. Od paru lat leczę się też na nadciśnienie. Od niedawna lekarz włączył trzeci lek, jest to Amlozek, najpierw w dawce 5mg, obecnie 10mg. I zaczęło się: jestem nerwowa, bardzo niespokojnie śpię, "nosi mnie". Czy za ten stan może odpowiadać ostatnio włączony lek?
Dzień dobry! Mam 47 lat leczone nadciśnienie ,wyrównaną cukrzycę i pod opieką poradni ,jaskra pod kontrola.Po otrzymaniu znieczulenia miejscowego w gabinecie stomatologicznym po 1 godz. RR miałam 220/120mng AS 143. Leki które stosuje : amlozek 5 rano południe noliprel forte , amlozek 5m wieczorem metformax SR 500 ,krople Taflotan na noc poz cholesterolu 173 .Pytanie moje...
dr n. med Monika Łukaszewicz
Witam, Mam skokowe ciśnienie, w dzień ok. 120do 140/70-80 a po godz. 16-tej zaczyna szybko rosnąć i np. wczorej wieczorem było 220/120. Po dwóch captoprilach /25 mg/ utrzymywało się jeszcze ok. godziny a potem zaczęło powoli spadać. Codziennie przyjmuję bisocard rano a potem amlozek i po obiedzie drugi amlozek. Rano było 157/90. Ojawem rosnącego ciśnienia jest uczucie zimna, ucisk na uszy i gorsze samopoczucie ale bez bólów głowy. Dzisiaj to się powtarza. C robić?. Mam 77 lat. Pozdrawiam serdec
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Amlodypina jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu
nadciśnienia tętniczego i może być stosowana w
monoterapii w celu normalizacji ciśnienia krwi u większości
chorych. U pacjentów, u których monoterapia
jest nieskuteczna, korzystne może być stosowanie amlodypiny w
leczeniu skojarzonym. Amlodypinę można
podawać w skojarzeniu ztiazydowymi lekami moczopędnymi, lekami
alfa-adrenolitycznymi, lekami
blokującymi receptory beta-adrenergiczne oraz inhibitorami
konwertazy angiotensyny (ACE).
Amlodypina jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu choroby
niedokrwiennej serca, spowodowanej
zwężeniem naczynia (stabilna dławica piersiowa) i (lub) skurczem
naczynia (dławica piersiowa typu
Prinzmetala). Amlodypinę można stosować w monoterapii lub
skojarzeniu z azotanami i (lub) lekami
blokującymi receptory beta-adrenergiczne.
Jedna tabletka zawiera 5 mg Amlodipinum (amlodypiny) w
postaci bezylanu amlodypiny.
Dorośli:
W leczeniu zarówno nadciśnienia tętniczego, jak i choroby
niedokrwiennej serca, dawka początkowa
wynosi zwykle 5 mg raz na dobę. Dawkę tę można zwiększyć do dawki
maksymalnej 10 mg na dobę w
zależności od efektu klinicznego.
Jednoczesne stosowanie tiazydowych leków moczopędnych,
leków blokujących receptory beta-
adrenergiczne oraz inhibitorów konwertazy angiotensyny nie wymaga
modyfikowania dawki amlodypiny.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
Zaleca się dawkowanie przedstawione powyżej. Amlodypina
stosowana w takich samych dawkach
jest jednakowo dobrze tolerowana przez chorych w wieku podeszłym i
młodszych.
Stosowanie
u dzieci
Skuteczność i profil bezpieczeństwa stosowania amlodypiny u dzieci nie zostały ustalone.
Stosowanie u pacjentów z upośledzoną czynnością wątroby
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek
Amlodypinę można stosować u chorych z niewydolnością nerek
w zwykłych dawkach. Stężenie
amlodypiny w surowicy nie jest skorelowane ze stopniem uszkodzenia
nerek.
Lek nie jest eliminowany z ustroju podczas dializy.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością krążenia
W długookresowym badaniu klinicznym kontrolowanym placebo
(PRAISE-2), w którym stosowano
amlodypinę u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością serca (NYHA
III i IV) o etiologii innej niż
niedokrwienna, zaobserwowano zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku
płuc, pomimo braku
istotnych różnic w występowaniu zaostrzenia niewydolności serca w
porównaniu z grupą otrzymującą
placebo.
Stosowanie u pacjentów z upośledzoną czynnością wątroby
Podobnie jak w przypadku innych antagonistów wapnia, okres
półtrwania amlodypiny jest przedłużony u
pacjentów z niewydolnością wątroby. Nie opracowano dotychczas
zaleceń dotyczących dawkowania
amlodypiny w tej grupie pacjentów, stosowanie leku wymaga zatem
zachowania ostrożności.
Dostępne dane wskazują, że duże przedawkowanie może
prowadzić do znacznego rozszerzenia naczyń
obwodowych oraz możliwej odruchowej tachykardii. Donoszono o
znacznym i prawdopodobnie
długotrwałym zmniejszeniu ciśnienia tętniczego, prowadzącym do
wystąpienia wstrząsu włącznie.
Podanie węgla aktywowanego zdrowym ochotnikom tuż po lub do 2
godzin po przyjęciu amlodypiny w
dawce 10 mg znacząco obniżało wchłanianie amlodypiny. W niektórych
przypadkach celowe może być
płukanie żołądka. Objawowa hipotonia spowodowana przedawkowaniem
amlodypiny wymaga aktywnego
podtrzymywania krążenia, w tym częstego monitorowania czynności
serca i oddechu, uniesienia kończyn
oraz utrzymywania wystarczającej objętości płynów krążących i
diurezy. Może być celowe podanie leków
presyjnych, powodujących przywrócenie prawidłowego napięcia naczyń
i ciśnienia krwi, jeśli nie ma
przeciwwskazań do ich stosowania. Korzystne może być dożylne
zastosowanie glukonianu wapnia, mające
na celu odwrócenie efektu blokady kanału wapniowego. Skuteczność
dializy jest wątpliwa z uwagi na
znaczny stopień wiązania amlodypiny z białkami osocza.
Stosowanie amlodypiny jest przeciwwskazane u chorych ze
stwierdzoną nadwrażliwością na pochodne
dihydropirydyny, amlodypinę oraz na pozostałe składniki
preparatu.
Amlodypina jest lekiem dobrze tolerowanym.
Zdarzenia niepożądane zamieszczone w poniższej tabeli
zostały zestawione według klasyfikacji MedDRA
oraz częstości występowania.
Bardzo często ( > 1/10), często (> 1/100 do <
1/10), niezbyt często (> 1/1 000 do < 1/100), rzadko
(>
1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000).
|
Klasyfikacja wg MedDRA |
Działania niepożądane |
Częstość |
|
Badania |
zwiększenie masy ciała |
niezbyt często |
|
Zaburzenia serca |
kołatanie serca |
często |
|
zawał serca, zaburzenia rytmu |
bardzo rzadko |
|
|
Zaburzenia krwi i układu |
małopłytkowość |
bardzo rzadko |
|
Zaburzenia układu nerwowego |
senność, zawroty głowy, bóle |
często |
|
drżenie, zaburzenia smaku, |
niezbyt często |
|
|
neuropatia obwodowa |
bardzo rzadko |
|
|
Zaburzenia oka |
zaburzenia widzenia |
niezbyt często |
|
Zaburzenia ucha i błędnika |
szum w uszach |
niezbyt często |
|
Zaburzenia oddechowe,
klatki |
duszność, nieżyt nosa |
niezbyt często |
|
kaszel |
bardzo rzadko |
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
ból brzucha, nudności |
często |
|
wymioty, niestrawność zmiana |
niezbyt często |
|
|
zapalenie trzustki, nieżyt żołądka |
bardzo rzadko |
|
|
Zaburzenia nerek i dróg |
zaburzenia mikcji, moczenie |
niezbyt często |
|
Zaburzenia skóry i tkanki |
łysienie, plamica, zmiana koloru |
niezbyt często |
|
obrzęk naczynioruchowy, rumień |
bardzo rzadko |
|
|
Zaburzenia mięśniowo- |
bóle stawów, bóle mięśni, skurcze |
niezbyt często |
|
Zaburzenia metabolizmu i |
hiperglikemia |
bardzo rzadko |
|
Zaburzenia naczyniowe |
nagłe zaczerwienienie twarzy |
często |
|
niedociśnienie |
niezbyt często |
|
|
zapalenie naczyń |
bardzo rzadko |
|
|
Zaburzenia ogólne i stany w |
obrzęki, zmęczenie |
często |
|
ból w klatce piersiowej, |
niezbyt często |
|
|
Zaburzenia układu |
reakcje alergiczne |
bardzo rzadko |
|
Zaburzenia wątroby i dróg |
zapalenie wątroby, żółtaczka, |
bardzo rzadko |
|
Zaburzenia układu |
impotencja, ginekomastia |
niezbyt często |
|
Zaburzenia psychiczne |
bezsenność, zmiany nastroju |
niezbyt często |
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania amlodypiny u kobiet
w ciąży ani w okresie karmienia piersią.
W badaniach na zwierzętach amlodypina w dawkach przekraczających
50-krotnie dawkę zalecaną u
człowieka nie wykazywała toksycznego wpływu na reprodukcję, poza
opóźnianiem i przedłużaniem
porodu u szczurów. Stosowanie amlodypiny w ciąży jest dopuszczalne
tylko w przypadkach, gdy nie
jest możliwe zastosowanie innego, bezpieczniejszego preparatu, oraz
gdy choroba jest związana z
ryzykiem dla matki i płodu większym niż ewentualne działania
niepożądane leku.
Nie wiadomo, czy amlodypina przenika do mleka
kobiecego.
Nie należy karmić piersią w czasie stosowania
amlodypiny.
Doświadczenia kliniczne zdobyte w trakcie stosowania
amlodypiny wskazują, że mało prawdopodobny jest
wpływ leku na zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów i obsługi
maszyn.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja o działaniu obniżającym ciśnienie tętnicze krwi. Blokuje napływ jonów wapnia do komórek mięśni gładkich naczyń krwionośnych i mięśnia sercowego, zmniejszając napięcie wspomnianych mięśni, dzięki czemu dochodzi do obniżenia ciśnienia krwi. Stosowana jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych i dzieci od 6. roku życia, a także w leczeniu dławicy naczynioskurczowej, tzw. dławicy Prinzmetala (odmiana choroby niedokrwiennej serca).
Komentarze