Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Mimo dużej zawartości cennej witaminy C, cytrusy nie powinny być spożywane jednocześnie z przyjmowaniem leków, zawierają bowiem furanokumaryny. Szczególnie bogaty w nie jest grejpfrut oraz czerwone gorzkie pomarańcze, z których przygotowuje się dżemy. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z cytrusami.
Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Leczenie nadciśnienia tętniczego w monoterapii lub skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi..
Leczenie stabilnej dławicy piersiowej w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwdławicowymi.
Leczenie stwierdzonej na podstawie wyników odpowiednich badań postaci naczynioskurczowej dławicy piersiowej (dławica Prinzmetala) w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwdławicowymi.
Jedna tabletka zawiera 10 mg amlodypiny w postaci amlodypiny bezylanu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Dawkowanie
Nadciśnienie tętnicze, stabilna dławica piersiowa, postać naczynioskurczowa dławicy piersiowej (dławica Prinzmetala).
Dawka początkowa amlodypiny wynosi 5 mg podawana raz na dobę. W przypadkach, gdy po jednym lub dwóch tygodniach leczenia nie wystąpi oczekiwane działanie leku (obniŜenie ciśnienia tętniczego krwi, zmniejszenie częstości występowania i nasilenia bólów dławicowych, zwiększenie tolerancji na wysiłek fizyczny) jednorazową dawkę dobową naleŜy zwiększyć do 10 mg. W czasie leczenia naleŜy odpowiednio często kontrolować czynność układu krąŜenia i stosować najmniejszą dawkę skuteczną. U pacjentów wcześniej leczonych lekami moczopędnymi z grupy tiazydów, lekami ßadrenolitycznymi, inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), nie ma konieczności dostosowania dawki amlodypiny.
Maksymalna dawka dobowa amlodypiny wynosi 10 mg.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
U pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby okres półtrwania amlodypiny jest dłuŜszy. PoniewaŜ nie ustalono dawkowania w tej grupie pacjentów, amlodypinę naleŜy podawać ostroŜnie.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
Nie ma konieczności dostosowania dawki amlodypiny u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek.
Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku (powyŜej 65 lat)
Nie ma konieczności modyfikowania dawki amlodypiny u pacjentów w podeszłym wieku.
Stosowanie u dzieci
Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania amlodypiny u dzieci.
Sposób podawania
Pokarm nie wpływa na wchłanianie amlodypiny, preparat Amlodipinum 123ratio moŜna podawać niezaleŜnie od posiłku raz na dobę, najlepiej rano.
Zaburzenia czynności wątroby
PoniewaŜ wszystkie leki blokujące kanały wapniowe są metabolizowane w wątrobie, u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby dochodzi do wydłuŜenia okresu półtrwania amlodypiny. Z tego powodu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, amlodypinę naleŜy stosować szczególnie ostroŜnie.
Zaburzenia czynności nerek
Jedynie 10% dawki amlodypiny jest wydzielane z moczem w postaci nie zmienionej, poniewaŜ w większości ulega ona przemianie do aktywnych biologicznie metabolitów. W związku z tym, stęŜenie amlodypiny w osoczu nie zaleŜy od stopnia zaburzeń czynności nerek. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności dostosowania dawki amlodypiny.
Pacjenci w podeszłym wieku (powyŜej 65 lat)
Czas osiągnięcia maksymalnego stęŜenia amlodypiny we krwi u pacjentów w podeszłym wieku jest podobny jak u pacjentów młodszych. W wieku podeszłym dochodzi do zmniejszenia wydalania amlodypiny i zwiększenia powierzchni pod krzywą stęŜenia leku w czasie. Preparat Amlodipinum 123ratio naleŜy stosować ostroŜnie u pacjentów podeszłym wieku.
Pacjenci z zastoinową niewydolnością serca.
Amlodypina jest zwykle dobrze tolerowana przez pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, jednak naleŜy ją stosować ostroŜnie.
Przełom nadciśnieniowy
Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa amlodypiny w przełomie nadciśnieniowym.
Zawał serca
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania amlodypiny u pacjentów z zawałem serca i w ciągu miesiąca od jego wystąpienia.
Hipotonia
Leki blokujące kanały wapniowe rozszerzają obwodowe naczynia krwionośne i mogą powodować hipotonię. PoniewaŜ przeciwnadciśnieniowe działanie amlodypiny narasta powoli, ryzyko wystąpienia hipotonii jest mniejsze niŜ w przypadku leków naleŜących do I i II generacji tej grupy farmakoterapeutycznej.
Brak wystarczających danych dotyczących przedawkowania amlodypiny u ludzi.
Znaczne przedawkowanie moŜe spowodować rozszerzenie naczyń obwodowych i wystąpienie hipotonii.
NiezaleŜnie od postępowania zmierzającego do usunięcia nie wchłoniętej amlodypiny z Ŝołądka (np. płukanie Ŝołądka) naleŜy zastosować odpowiednie leczenie objawowe.
W przypadku przedłuŜającego się spadku ciśnienia krwi pacjenta naleŜy połoŜyć na plecach z uniesionymi nogami i zwiększyć objętość krwi krąŜącej np. podając w doŜylnym wlewie kroplowym 0,9% roztwór chlorku sodu. W razie konieczności naleŜy leczyć i zapobiegać zaburzeniom czynności układu oddechowego, krąŜenia, nerek.
NaleŜy odpowiednio często kontrolować stęŜenie elektrolitów, glukozy i kreatyniny w osoczu krwi. Jeśli nie ma przeciwwskazań do ich stosowania naleŜy rozwaŜyć celowość zastosowania katecholamin.
Odtrutka nie jest znana. Podany doŜylnie glukonian wapnia moŜe usunąć skutki zablokowania przepływu jonów wapnia przez wolne kanały wapniowe.
PoniewaŜ amlodypina w znacznej części wiąŜe się z białkami, dializa nie wydaje się skutecznym sposobem usunięcia amlodypiny z osocza.
NadwraŜliwość na na amlodypinę, inne dihydropirydyny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Wstrząs kardiogenny.
Istotne hemodynamicznie zwęŜenie aorty.
Niestabilna dławica piersiowa z wyjątkiem postaci naczynioskurczowej (dławica Prinzmetala).
Działania niepoŜądane wywoływane przez amlodypinę mają zwykle niewielkie nasilenie i najczęściej przemijają bez specjalnego leczenia.
Najczęściej występującym działaniem niepoŜądanym zaleŜnym od dawki jest niewielki lub umiarkowany obrzęk okolicy kostek.
|
Klasyfikacja układów i narządów |
Często (≥1/100 do < 1/10) |
Niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100) |
Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000) |
Bardzo rzadko (< 1/10 000) |
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
leukopenia, trombocytopenia |
|||
|
hiperglikemia |
||||
|
Zaburzenia psychiczne |
zaburzenia nastroju, bezsenność, depresja, nadmierna pobudliwość, zmniejszenie libido |
dezorientacja |
||
|
Zaburzenia układu nerwowego |
bóle i zawroty głowy, uczucie nadmiernego zmęczenia, senności |
neuropatie nerwów obwodowych (parestezje, kurcze mięśni, niedowłady mięśni), |
||
|
Zaburzenia oka |
zaburzenia widzenia |
|||
|
Zaburzenia serca |
uczucie kołatania serca |
zaburzenia rytmu serca (skurcze przedwczesne) |
||
|
Zaburzenia naczyniowe |
hipotonia, zapalenie naczyń |
|||
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
uczucie duszności |
tachykardia, bóle w klatce piersiowej |
||
|
Zaburzenia Ŝołądka i jelit |
nudności, bóle brzucha, niestrawność |
obrzęk i (lub) przerost dziąseł, zapalenie trzustki |
||
|
Zaburzenia wątroby i dróg Ŝółciowych |
zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby, Ŝółtaczka (zwykle cholestatyczna) |
|||
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
obrzęki obwodowe, szczególnie okolicy kostek, stóp, podudzi |
osutka, świąd skóry, zaczerwienienie skóry, łysienie |
obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka |
|
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi |
ginekomastia |
|||
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
uczucie nadmiernego zmęczenia, senności |
omdlenia, uczucie suchości w ustach |
||
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej |
kurcze mięśni |
bóle mięśni, bóle pleców, bóle stawów, |
||
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
częstsze oddawanie moczu |
Donoszono takŜe o pojedynczych przypadkach reakcji nadwraŜliwości (m.in. rumień wielopostaciowy).
W pojedynczych przypadkach u pacjentów z zwęŜeniem tętnic wieńcowych moŜe wystąpić nasilenie objawów związanych z niedokrwieniem mięśnia serca (zaburzenia rytmu serca, zawał serca), ale nie ustalono związku przyczynowo-skutkowego między wystąpieniem tego typu zaburzeń i stosowaniem amlodypiny.
Stosowanie w czasie ciąŜy
Brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania amlodpiny u kobiet w ciąŜy.
Badania przedkliniczne róŜnych gatunków zwierząt doświadczalnych wykazały uszkodzenia płodu. Nie naleŜy podawać amlodypiny kobietom w ciąŜy. Przed rozpoczęciem leczenia amlodypiną naleŜy potwierdzić, Ŝe kobieta nie jest w ciąŜy i zaproponować skuteczną antykoncepcję. W przypadku stwierdzenia ciąŜy naleŜy odstawić amlodypinę i zmienić sposób leczenia.
Stosowanie w okresie karmienia piersią
Nie wiadomo, czy amlodypina przenika do mleka kobiecego i nie jest znany wpływ amlodypiny na noworodka.
Nie naleŜy karmić piersią podczas stosowania amlodypiny.
Amlodypina zwykle nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W rzadkich przypadkach, szczególnie na początku leczenia, mogą wystąpić objawy związane z obniŜeniem ciśnienia tętniczego (np. zawroty głowy, uczucie nadmiernego zmęczenia), które mogą zaburzać prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja o działaniu obniżającym ciśnienie tętnicze krwi. Blokuje napływ jonów wapnia do komórek mięśni gładkich naczyń krwionośnych i mięśnia sercowego, zmniejszając napięcie wspomnianych mięśni, dzięki czemu dochodzi do obniżenia ciśnienia krwi. Stosowana jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych i dzieci od 6. roku życia, a także w leczeniu dławicy naczynioskurczowej, tzw. dławicy Prinzmetala (odmiana choroby niedokrwiennej serca).
Komentarze